Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Λέμε ἐμεῖς κι ἐννοοῦμε ἐγώ λέμε ἐσύ κι ἐννοοῦμε πάλι ἐγώ λέμε αὐτός κι ἐννοοῦμε πάλι ἐγώ. Στήν οὐσία μόνο μέ τό ἐγώ μποροῦμε νά ἐννοήσουμε κάποιον ἄλλο.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήτοῦ Τίτου Πατρίκιου
Λέμε ἐμεῖς κι ἐννοοῦμε ἐγώ
λέμε ἐσύ κι ἐννοοῦμε πάλι ἐγώ
λέμε αὐτός κι ἐννοοῦμε πάλι ἐγώ.
Στήν οὐσία μόνο μέ τό ἐγώ
μποροῦμε νά ἐννοήσουμε
κάποιον ἄλλο.
ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ, «ΑΝΤΙΚΡΙΣΤΟΙ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ»
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα για πέρα αληθινό!
Ευχαριστώ!
Και επειδή είναι αληθινό, το βρήκα και πανέμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Με αλλα λογια μην αφηνεις κανεναν αδιακονητο
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητη Σαλογραια!
Επί το έργον λοιπόν
π
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφή