Το γεράκι
Νικηφόρος Βρεττάκος
.............................................
.............................................
Φθινόπωρο. Κίτρινοι κρόκοι στους βράχους
φωτίζουν το χέρι μου, καθώς προχωρεί
να πιάσει το μίσχο τους.
Κι απάνω στους βράχους των Φαιδριάδων ζυγιάζεται
το αιώνιο γεράκι.
Μόνο του, αδιάφορο, ένα
γεράκι βασιλικό.
Τόσο αγέρωχο ,
σα ναναι η ψυχή μου-τυφεκισμένη χίλιες φορές.
Ατάραχο πάντοτε, με το στήθος του διάπλατο,
μετατοπίζεται μόνον αλλάζοντας ύψος.
Ποτέ δεν θα πέσει πάνω στους βράχους
ή κάτω στα πόδια τους. Στη θέση του πάντοτε,
θα καεί μες στον ήλιο..
Όταν θα δεις
άδειο το χώρο πάνω από τους βράχους
των Φαιδριάδων, μη σκύψεις.
Μέσα στο ηλιακό
σύστημα να μ' αναζητήσεις και μέσα στην ποίηση-
μόνο του, αδιάφορο, το αιώνιο γεράκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου