Περί πίστεως
Της τρεμάμενης πίστης το έργο μου
μη χλευάσεις
δακτυλοδείχνοντας
τα αδύναμα πόδια, τους δεσμούς τους αβέβαιους.
μη χλευάσεις
δακτυλοδείχνοντας
τα αδύναμα πόδια, τους δεσμούς τους αβέβαιους.
Κι αν λογάριασες του νοός σου τη μάχαιρα
να αρπάξεις
και με κίνηση απότομη
να γεμίσεις ξυραφιές βεβαιότητας
ανατέμνοντας την ασυνέχεια
σκέψου μόνο πως το έργο που βιάστηκες
να προτάξεις στο δικό μου τεχνούργημα
της αλήθειας το πυρ δε δοκίμασε
αν θ’ αντέξει να βγει ολοκάθαρο
ή σαν ξένα κουρέλια θ’ αρπάξουνε
να σ’ αφήσουν γυμνό
στο φως το ανέσπερο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΥΣνα αρπάξεις
και με κίνηση απότομη
να γεμίσεις ξυραφιές βεβαιότητας
ανατέμνοντας την ασυνέχεια
σκέψου μόνο πως το έργο που βιάστηκες
να προτάξεις στο δικό μου τεχνούργημα
της αλήθειας το πυρ δε δοκίμασε
αν θ’ αντέξει να βγει ολοκάθαρο
ή σαν ξένα κουρέλια θ’ αρπάξουνε
να σ’ αφήσουν γυμνό
στο φως το ανέσπερο.
Πηγή: Αναστάσιος
Καλά ρε σ' αυτό το μπλογκ ούτε έναν δεν ενδιαφέρει η ποίηση; Μόνο για συγκεκριμένα θέματα σκυλοτραβιούνται μέχρι 200ου σχολίου; Κακόμοιρε Αλεξανδρέα τι σου έμελλε να πάθεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΔιαγραφήΤι να σχολιάσεις, αγαπημένο μου, από ένα τρυφερό ποίημα;
Όταν διαβάζεις ένα τρυφερό κομμάτι
δακρύζεις μόνο, σιωπηλά...
;-)
Α όχι!Μας παρεξηγήσατε!Είμεθα φίλοι της ποίησης!Να ένα ωραίο:
Διαγραφή"Αν σε λατρεύω από το φόβο της κόλασης, ρίξε με στο πυρ της κόλασης. Κι αν σε λατρεύω με την ελπίδα του παραδείσου, απόκλεισέ με από τον παράδεισο. Αλλά αν σε λατρεύω μόνο για τη χάρη σου, μη μου στερήσεις το αιώνιο κάλλος Σου"
Ραμπία αλ Ανταβίγια.
παπα-Κώστας
παπα-Κώστα μου
Διαγραφήμε εκπλήσσεις ευχάριστα!
Οι σούφι είναι η αδυναμία μου!
Διαγραφήπαπα-Κώστας
Βρε παπα-Κώστα μου, αμάν!
ΔιαγραφήΔεν έχεις αφήσει ΤΙΠΟΤΕ άψαχτο.
Δεν αφήσει ΤΙΠΟΤΕ να σου ξεφύγει, έλεοςςςςς!
;-)
Όλη την Ανατολή!Ταό,ζεν,βουδιστικά,ινδουιστικά,σιχ κλπ.Και από δύση κέλτες.Μόλις μπορέσω θα στείλω κάτι ποιητικό.
Διαγραφήπαπα-Κώστας
Οι σούφι τους πρώτους Χριστιανούς αντέγραψαν στην άσκηση ούτως η άλλως.
ΔιαγραφήΣας αγαπώ και τους δυο σας!
Π.
;-) παπα-Κώστα, στείλε και κανά καλό χαϊκού, άμα σου βρίσκεται! Έτσι. Για να πάνε τα..φαρμάκια κάτω!
Διαγραφή;-)
................
@ Π.
αντιχαιρετίσματα αγάπης!
Χαϊκού;Κάτι θα γίνει...
ΔιαγραφήΜην ψάχνεις την αλήθεια από άλλους. Θ' απομακρύνεται συνεχώς.
Μόνος τώρα προχωρώ και τη συναντώ οπουδήποτε κοιτώ.
Τσουανγκ Σαν.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι Σούφι ήταν κρυπτοχριστιανοί.Κάποια ποιήματα είναι εντελώς ορθόδοξα.Κάποια άλλα,τα περισσότερα,είναι πανθεϊστικά.
Η αγάπη είναι αμοιβαία!
παπα-Κώστας
Παπα Κώστα μου δεν νομίζω να ήταν κρυπτοχριστιανοί οι σούφι, μπορεί να ήταν κάποιοι κι όλας τι να πω. Σίγουρα όμως δεν ήταν Χριστιανοί. Απ'ότι έχω διαβάσει ωστόσο μιμήθηκαν τους πρωτους Χριστιανούς στην άσκηση τουλάχιστον.
ΔιαγραφήΚάποια ποιήματα τους είναι ορθόδοξα όντως, αλλά υθποθέτω ακούσια.
Να είστε καλά :)
Π.
Ισχύουν και τα δυο.Η επιρροή τοτ συριακού χριστιανισμού είναι πασιφανής.Από την άλλη πολλοί χριστιανοι(και όχι μόνο αλλά και από άλλα θρησκεύματα ή φιλοσοφικά ρεύματα)μπόρεσαν να βρουν τρόπο έκφρασης μέσω του σουφισμού χωρίς να κινδυνεύει το κεφάλι τους.Αργότερα βέβαια και οι σούφι κυνηγήθηκαν μέχρι και τις μέρες μας.
Διαγραφήπαπα-Κώστας
παπα-Κώστα μου, για ΌΝΟΜΑ!
ΔιαγραφήΤοσον νέος (35χρονος), ωραίος..
;-)
και τόσον διαβασμένος!
Υποκλίνομαι!
;-)
Δώστε τσακωμό στο λαό! Η ποίηση δεν μας ενδιαφέρει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμπρός να βγάλουμε τα χριστιανικά συκώτια μας! Όξω οι νερόβραστοι λαπάδες ποιητές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμπρός να φάμε τα χριστιανικά συκώτια μας! Δώστε τσακωμό στο πόπολο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαρθολομαίος και ξερό ψωμί (κατά προτίμηση βουτηγμένο στο αίμα του)
Η ποίηση είναι οίηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακολουθώ τον Αλεξανδρέα στις αναρτήσεις σου.Είναι σπουδαίος, πραγματικός ποιητής.Αλλά και ο πατήρ Βασίλειος έχει δίκιο.Μόνο που δεν αναφέρει ονόματα "χαρισματούχων".Δε θα'πρεπε;Όχι"γιανα φάμε τα χριστιανικά σηκώτια μας"αλλά η αοριστολογία του θυμίζει πολιτικαντισμό.Ο Γεροντισμός είναι η πληγή της εποχής μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαλογραία, απΌδωσέ μας το νόημα του ποιήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ.
Φιλ. ανων.
ΔιαγραφήΘα προτιμούσα να μας αποδώσεις εσύ το νόημα του ποιήματος.
;-)
Νομίζω ότι θα το κάνεις πετυχημένα, όμως ας γράψω δυο σειρές για να θυμίσω και γω κάτι που το έχω ξαναγράψει:
Κάποτε συνάντησα σε δρόμο της Πάτρας, τον αγαπητό φιλόλογο και εκλεκτό ποιητή ΔΙΟΝΥΣΗ ΚΑΡΑΤΖΑ.
Τον ρώτησα τι εννοούσε με κάποιους στίχους του, και μου απάντησε ότι εννοεί ότιδήποτε θα ήμουν σε θέση, διαβάζοντας το ποίημά του, να κατανοήσω και να ερμηνεύσω.
Με ενθουσίασε η απάντηση!
Τη βρήκα απελευθερωτική, τέλος πάντων.
Λοιπόν, μελετώντας το ποίημα του Αλεξανδρέα, προσωπικά άκουσα την πονεμένη φωνή εκείνου που καλλιεργεί την ταπεινοφροσύνη. Ποια ταπεινοφροσύνη;
Την ταπεινοφροσύνη του να ΜΗ θεωρεί σπουδαία την ποιότητα της προσωπικής του πίστεως, παρότι αυτή η ποιότητα ΜΠΟΡΕΙ να φαίνεται στα μάτια του Θεού, ΑΓΙΩΤΑΤΗ.
Αυτός ο ίδιος που μιλάει στους στίχους, το αγνοεί και επειδή ζει σε κοινωνία κατάμεστη από κήνσορες και Φαρισαίους, προσπαθεί να απολογηθεί απέναντι στο δικό τους, αδυσώπητο, άψογο, καυχησιάρικο ύφος, ζητώντας, από τους άτεγκτους κριτές, μια επιείκεια στις κρίσεις για το ταλαιπωρημένο του πρόσωπο.
Προσπαθεί να τους προβληματίσει.
Αν θες, προσπαθεί να μαλακώσει τη σκληρότητά τους, πλην, εις μάτην!
Προσπαθεί να τους κάνει να αναρωτηθούν περί του άν, ΠΡΑΓΜΑΤΙ, η ποιότητα της δικής τους πίστης, είναι τόσο υπέροχη, όσο οι ίδιοι επιθυμούν να φαντάζονται.
Επ' αληθεία, όταν θα έρθει η Ημέρα της Κρίσεως, οι ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ που θα μας περιμένουν θα είναι ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΕΣ,
επειδή θολώνουν θανατηφόρα το νου μας, οι φαντασιοκοπίες μας, και οι εωσφορικές μας φαντασιοπληξίες και οι αυταπάτες, περί της νομιζομένης "αρετής" μας, για όσο χρόνο επί της γής, αγωνιστήκαμε και ζήσαμε...
Σωστά απόδωσες τον νόημα. Ένα μόνο, το πιό βασικό, σου διαφεύγει.
ΔιαγραφήΔεν πρόκειται περί ταπεινώσεως του ποιητή, αλλά ταπεινολογίας.
Σημάδι της φανταστικής σχέσεώς του με το Θεό είναι, ότι "λογίζεται" το κακό, μή βλέπωντας Τον προνοητικό Αγαθοδότη και Παντεπόπτη Θεό σε όλους τους ανθρώπους.
Η πραγματική εικόνα του εαυτού του, του κρυπτού εαυτού του, είναι αυτά που λέει γιά τους άλλους.
Ένας όντως άνθρωπος του Θεού, δεν συγκρίνει ποτέ τον εαυτό του με τους άλλους, αλλά με το Θεό.
Από τη "θέα" του μεγαλείου της αγιότητος του Θεού, την απεραντοσύνη της αγάπης Του και καταδεκτικότητάς Του, πηγάζει η αληθινή ταπείνωση, το όντως ταπεινό φρόνημα.
Όσο γιά την Ημέρα της Κρίσεως, ο όντως Χριστιανός, ως μέλος του Σώματος του Χριστού, βιώνει στη λατρεία τη Β’ Παρουσία του Χριστού μας ως «γεγονός» και όχι ως κάτι το ιστορικά αναμενόμενο.
Γι' αυτό λέει ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής «Ο πιστεύων εις αυτόν ου κρίνεται..»
Ας μετρήσει λοιπόν ο καθένας με βάση αυτό, την ποιότητα της πίστεώς του, δηλαδή της σχέσεώς του με το Χριστό.
ανων.12:43
Διαγραφήπροσωπικά μια προσωπική τοποθέτηση επάνω στο περιεχόμενο του ποιήματος, έκανα όπως μου ζήτησες.
;-)
Και βέβαια την έκανα την τοποθέτηση για να σου δώσω την ευκαιρία να με διορθώσεις και να με συμπληρώσεις, κατά τη δική σου άποψη.
;-)
Ας ΤΟΝΙΣΟΥΜΕ όμως, ότι αμφότεροι, δηλ. και συ, φιλ.ανων. και η σαλότητά μου, εκτραπήκαμε ΑΠΛΩΣ σε ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ των ΛΟΓΩΝ ενός ποιητή.
;-)
Ας ενθυμούμαστε ΔΙΑΡΚΩΣ, πως ό,τι και να γράψουμε, ότι και να ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ, είναι ΑΠΛΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ λόγων, ΑΠΛΕΣ ΕΙΚΑΣΙΕΣ που φανερώνουν ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ, τα ΗΜΕΤΕΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΑΣ ΨΥΧΙΚΑ περιεχόμενα και ΟΧΙ ΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ τα ψυχικά του ποιητή, τα ΟΠΟΙΑ ΜΟΝΟΝ Ο ΘΕΟΣ, και ΟΥΔΕΙΣ άνθρωπος, όσο άγιος ή φωτισμένος και αν είναι, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΚΡΙΝΕΙ.
Όταν υπάρχει διάκριση σαλογραία, ο νούς δυσδύει στο κέντρο και την πεμτουσία των λόγων και μπορεί να ξεχωρίσει τα πνεύματα που "υποκινούν" αυτά.
ΔιαγραφήΗ διάκριση μας βοηθά να αφομοιώσουμε ή να απορρίψουμε ότι κρύβεται πίσω από τα λόγια και "σχήματα" ουσίας.
Δίκαια λοιπόν κρίθηκε απο τους Αγ. Πατέρες, ότι η διάκριση είναι μητέρα όλων των αρετών.
@12:33μ.μ.
ΔιαγραφήΣυμφωνούμε γενικά και θεωρητικά περί της αρετής της διακρίσεως αλλά συγκεκριμένα και στην ΠΡΑΞΗ,
ΠΟΙΟΣ μπορεί να ΚΑΥΧΗΘΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, ότι διαθέτει διάκριση;
Όποιος συστήσει από ΜΟΝΟΣ του, τον ΕΑΥΤΟΝ του ως ντε και σώνει θεόπνευστο και διακριτικό πνευματικά, μάλλον μπαίγνιο μεγάλο στην κενοδοξία του, έχει καταντήσει και ακόμη δεν το κατάλαβε, φοβούμαι.
;-)
Σου αρέσουν οι σούφι πάτερ μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα μου αρέσει ο Σουλεϊμάν. Ήταν λέει μυστικός ποιητής, ποιος ξέρει;
Ο...Σούλης(εκ του Σουλεϊμαν)ήταν φανερός ποιητής.Το πολύ ποιητικό του βγήκε όταν εκτέλεσε,μετά από σκευωρία της γυναίκας του,τον ελληνικής καταγωγής εραστή και ευνοούμενό του.Πάντως το φαινόμενο άνθρωποι σκληροί να γράφουν ποιήματα είναι σύνηθες στην Ανατολή.
ΔιαγραφήΈνας Ιάπωνας πολεμιστής,ενώ στα νιάτα του είχε ξεκληρίσει χωριά ολόκληρα κινέζικα,έγραφε στα γεράματά του ποιήματα απίστευτης τρυφερότητας για το φτερούγισμα μιας πεταλούδας.
παπα-Κώστας
Το ποίημα μοιάζει να περιγράφει συνάντησή μας και συζήτηση μας αν και δεν υπήρξε ποτέ, αγαπητέ ανώνυμε. Σ'ευχαριστώ που, με τα όσα γράφεις, δείχνεις ότι δε γράφηκε μάταια! ( Ακόμα μιας και μας κρίνεις μέχρι νεφρών και καρδίας πρόσεχε λίγο την ορθογραφία σου γιατί κι εσύ κρίνεσαι!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλικά
Καλοι και αδελφικοι μου φιλοι παρακαλω για να τα βαλουμε ολα σε μια σειρα:
ΔιαγραφήΠρωτα πρωτα ζουμε στον κοσμο και αγωνιζομαστε ,οπως ο καθενας μπορει.Αλλος θελει να ειναι κοσμικος,αλλος ειναι πιο μαζεμενος.Τι σημαινει λοιπον ,οτι αυτος που ειναι αποστεωμενος απο την ασκηση ειναι ανωτερος απο τον τσαγκαρη της γειτονιας;;;Θυμηθειτε τον αγιο Αντωνιο ..Αν παλι δεν θυμαστε ποιος θα ειναι πρωτος στη Βασιλεια των Ουρανων;;;
''Ει τις θελει πρωτος ειναι εσται παντων εσχατος και παντων διακονος.Μαρκ.Θ! 35.
Ποιος αλλος;;;
Ο ποιησας και διδαξας μεγας κληθησεται ...Μτθ Ε!17]
Ποιος ακομη;;;
Οστις ταπεινωση εαυτον ως το παιδιον τουτο ουτος ειναι ο μεγαλυτερος εις την Βασιλειαν των ουρανων.Μτθ ιη 4)
Κλπ...κλπ...
Οι μακαριοτητες πολλες..Να εχεις διαθεση και προθεση να ακολουθησεις τα ιχνη Του και Το Πνευμα Του.
Τα ποιηματα ,οπως ειπε η Σαλογραια ο καθενας μπορει να τα εκλαβει οπως νομιζει και εφοσον υπαρχει η ελευθερια του σχολιασμου,ειναι σε θεση νομιζω αδελφοι μου να τα αναλυσει η και να σιωπησει.Δεν βλεπω καποιο κακο σε αυτο.αν υπαρχει πειτε το μου και εμενα.
Επειτα,για να ξεκαθαρησουμε πραγματα και να μη μενει καμμια παραφιαδα μερικοι συνανθρωποι μας εχουν δυσλεξικα προβληματα στη γραφη τους.Αυτο δηλαδη τι σημαινει πως πρεπει να μεινουν στο περιθωριο της ζωης καινα μη συμμετασχουν σε συζητησεις να πουν [τελος παντων]τα πτωχα τους δυσλεξικα η μηπως ολοι δεν ειστε μορφωμενοι τοσο ωστε να σας καμαρωνουμε ολοι ;;;
πσυχραιμίααα!
Διαγραφή;-)
Και γω κάνω ορθογραφικά λάθοι.
Μιν το πέρνουμαι κατάκαρδα το ωρθωγραφεικώ!
Συνεχεια...
ΔιαγραφήΤο ζητουμενο ποιο ειναι τι λεμε,ποιοι ειμαστε η πως τα λεμε;;;μην το παρουμε σαν τον θοδωρο επι αββα Παχωμιου,οπου καθε βραδυ ο αββας μιλουσε στα καλογερια του και ενα βραδυ εβαλε το Θοδωρο να κηρυξει και σηκωθηκαν και φυγαν οι γεροντοτεροι επειδη εβαλε λεει ενα παιδαρελι να κηρυξει.Εκεινος ομως τους επιπληξε λεγοντας τους πως ειναι αξιοι οικτου διοτι δεν ακουσαν τι ειπε αλλα ποιος τα ειπε.
Ασφαλως κανεις δεν εχει την τελεια γνωση.Κι ενω αλλος θελει να διακονει με το σωμα αλλος μιλα με το πνευμα.Ο.Κ..καλο ειναι και αυτο!
Σε μια συναξη πρεπει ολοι να μη βιαζομαστε να μιλουμε και να μην υπαρχει μομφη για κανεναν απο τους υπολοιπους.Αυτο νομιζω δεικνυει σοβαροτητα ,δε νομιζετε;;;
Για να παμε τωρα στα θεματα των αρετων αν μου επιτρεπετε για να συμπληρωσω.Απο αυτα που καταλαβα σε ολη την πορεια μου την πνευματικη..τα ολιγα.Βασικα οι χριστιανοι ,ομολογουμε πιστη και κηρυττουμε μετανοια.Και οταν η πιστη κινδυνευει,την υπερασπιζουμε...2
Αλεξανδρεύς, δεν είμαι κριτής σου.
ΔιαγραφήΕίμαι ο έτερος εαυτός σου.
Τι τραβαμε και εμεις τα καλογεροκοριτσα....π
Διαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή" Σε μια συναξη πρεπει ολοι να μη βιαζομαστε να μιλουμε και να μην υπαρχει μομφη για κανεναν απο τους υπολοιπους.Αυτο νομιζω δεικνυει σοβαροτητα ,δε νομιζετε;;;"
ΑπάντησηΔιαγραφή............
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!
ΑΛΛΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ...ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ
ΚΑΙ...ΜΕΜΦΟΜΑΣΤΕ!
;-(
Να ξερουμε κατι
ΑπάντησηΔιαγραφήΟτι πιστη σημαινει πολλα αλλα και μερικοι αδελφοι μου την τελευταια στιγμη ειχαν την πιστη ''του τσακ''τη λεω εγω .
Οπως τους 40 μαρτυρες.
Ο τεσσαρακοστος δεν αντεξε και τη θεση του την πηρε ο δημιος που εβλεπε τα στεφανια να κατεβαινουν.
Οποτε ,προς τι το ζητημα ;;;
Οποιος θελει ομολογει .
Οποιος θελει παλι συνεχιζει να αγωνιζεται ...τι σημαινει λοιπον οτι αυτος που συνεχιζει να αγωνιζεται δεν θα δηλιασει καποια στιγμη;;;
Παμε τωρα στις αρετες τις ΔΗΘΕΝ που νομιζουν οτι καποιοι εχουν.
Για εμενα φιλοι μου καλοι και αγαπημενοι[θα μιλησω λαικα ] δεν ειναι αρετη ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ ομως να νομιζει οτι εχει αλλα αυτος που με τη Χαρη Του την καλλιεργει μεχρι να γινει εξις και ΜΕΧΡΙ στο ΤΕΛΟΣ της ζωης του.
Οποτε αυτη γινεται φυσικη.
Γιατι εαν παρουμε υπ οψιν μας τα λογια του Ιερου Χρυσοστομου ο οποιος μας λεγει :
''ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ ΕΣΤΙΝ Η ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΦΥΣΙΝ Η ΠΟΝΗΡΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΤΩΝ ΑΛΗΘΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑ ΒΙΟΝ ΟΡΘΟΤΗΣ..τοτε θα συμπερανουμε πως η αρετη δεν εχει ουτε αρχη ουτε και τελος και με την καλλιεργεια μεσω ολου του αγωνα γινεται εξις και η ψυχη γινεται ''κατα φυσιν''..
Με ποια δικαιολογια μπορει λοιπον καποιος να υπερηφανευτει οταν δεν υπαρχει για την αρετη ουτε αρχη αλλα ουτε και τελος;;;
Αλλωστε,μας λεγει ο Ιερος Χρυσοστομος πως ενεργοποιειται η Ακτιστη θεια ενεργεια του Χρισματος και ερχεται η Ακτιστη Αγαπη Του Θεου και εμπλουτιζει τα καλα εργα του ανθρωπου.
Συνεπως,ο,τι καλο κανει ο ανθρωπος το αποδιδει στη Θεια Χαρη...με ποια λογικη μπορει να ισχυριστει οτι ειναι κατι ενω δεν ειναι τιποτα;;;
Ιδου η αρενα να δουλεψουμε και οπου φτασουμε!
Αφου λοιπον δεν ειμαστε τιποτε,δεν εχουμε και τιποτε,αν εχουμε Τον Χριστο τα εχουμε ολα!!!
Και το ζητουμενο ποια ειναι η ζωη εν Χριστω.
Ολα τα αλλα ας τα αφησουμε σε Εκεινον.
Ζητω συγνωμη ..ουτε αποστεωμενη ειμαι...μια κοινη κοπελα που αγωνιζεται και τιποτα δε λεει και παλι..
Γιατι αντιδικουμε τη στιγμη που τα πραγματα ειναι απο τον Ουρανιο Πατερα μας ξεκαθαρα;;;
πην
Αγαπητή πην. συμφωνώ και επαυξάνω.
ΔιαγραφήΣτόν πνευματικό μας αγώνα, δεν πρέπει να κολλάμε ούτε στις επιτυχίες ούτε στις αποτυχίες. Το πρώτο φέρνει έπαρση, το δεύτερο απελπισία. Και τα δύο δε, είναι σημάδια εγωπάθειας.
Στίς επιτυχίες - ακόμα και στις πιό ελάχιστες της καθημερινότητας - βλέπουμε Εκείνον, στις αποτυχίες τον εαυτό μας. Στις πρώτες Tον δοξολογούμε και Tον ευχαριστούμε και στίς δεύτερες Tον παρακαλούμε με παρρησία να μας απαλλάξει από τα άσχημα, νοσηρά, αδύναμα μέρη του εαυτού μας και να τα αντικαταστήσει με τα πανέμορφα και υγιέστατα δικά Του.
Η επιτυχία και η αποτυχία στη πραγματικότητα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά τα βήματα που κάνουν τα πόδια μας με τα οποία πορευόμαστε. Μη δίνουμε σημασία στα πόδια μας, αλλά να δίνουμε προσοχή στον στόχο μας να χρησιμοποιούμε τις επιτυχίες και αποτυχίες γιά να πάμε στον προορισμό μας, στήν ένωση με τον Κύριο και Θεό μας Ιησού Χριστό.
Ας βαδίζουμε λοιπόν με αυτό το φρόνημα και τρόπο, δίνοντας νόημα και αξία στό κάθε τι του εαυτού μας και της ζωής μας.
Αγαπητέ γνωστέ άγνωστε
Διαγραφήευχαριστούμε για την ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ.
Αν μας έδινες και σελίδα από όπου τα κοπυπάστωσες, θα μπορούσαμε να διαβάζουμε περισσότερα μόνοι μας.
;-)
Πηνελοπάκι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΕΛΕΙΑ τα γράφεις.
Ο πειρασμός της ΤΡΕΠΤΟΤΗΤΑΣ για τους αγωνιζόμενους
(είχα και μια ανάρτηση σχετική, παλιότερα) είναι τεράστιος αλλά οι νεοφώτιστοι και οι υπερζηλωτές τείνουν να τον ξεχνάνε.