Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

Κυριακή


Κυριακή


Ήμουν ντυμένος όμορφα σήμερα.
Βγήκα πρωί, διπλωμένος με τη 
ψυχή σου στην πόλη. Ήμουνα κι όμορφος.
Είχα λουστεί χτες βράδυ με τη 
μουσική  της φωνής σου-
                             Κρατούσα 
την πένα στο χέρι μου κι όπου 
έβρισκα ήλιο, βουτούσα την άκρη της 
κ' έγραφα στίχους.

Νικηφόρος Βρεττάκος

8 σχόλια:

  1. <3
    έτσι φαίνεται και νιώθει ο άνθρωπος την Κυριακή, σαν Κοινωνήσει Κύριο και βγει έξω από την εκκλησία στον πρωινό ήλιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχοι στίχοι. Εκπληκτική φωτογραφία!! Την κοιτάζω συνέχεια σήμερα!! Κόλλησα!! Σκέψεις πάνε κι έρχονται στην συγκεκριμένη αποτύπωση, τεχνητή από ό,τι φαίνεται, της στιγμής!!
    Ως αντίδωρο θα προσφέρω ένα υπέροχο τραγούδι-ποίημα με εκπληκτικούς στίχους που δένει κάπως με αυτό!! Προσωπικά με..εκστασιάζει!!Το τραγούδι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. http://www.youtube.com/watch?v=6HYbrODBomY&feature=g-hist&context=G25385dbAHT1KN0AAPAA

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ;-)lpap

    Τώρα, πριν λίγο άκουσα το ωραίο τραγούδι.

    Να δηλώσω ότι ΑΠΟΦΕΥΓΩ να ακούω τραγούδια που έχουν στίχους, για λόγους που έχω ξαναπεί παλιότερα.

    Προτιμώ ΚΥΡΙΩΣ ορχηστρική μουσική.

    Τα λόγια του τραγουδιού, με παρασέρνουν όπου θέλει ο ποιητής.

    Η σκέτη μουσική με οδηγεί εκεί που την πάνε οι δικές ΜΟΥ οι σκέψεις.

    Αν άκουγα τραγούδια με ψυχοπλακωτικά, ή και απλώς μελαγχολικά λόγια στο στίχο, δεν θα είχα γράψει όλο αυτό το μπλογκάκι ως Σαλογραία, αγαπημένο μου.
    Αν θες να ξέρεις το πιο αγαπημένο μου τραγούδι είναι αυτό το παιδικό με το πράσινο ανθρωπάκι που τραγουδάει για το παριζάκι ΥΦΑΝΤΗΣ.
    ;-)
    Θεωρώ ότι και ΜΙΑ ΜΟΝΟ ψυχοπλακωτική φράση μελωδική να ακούσει ο άνθρωπος με βαθύ συναίσθημα, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΥΘΙΣΕΙ ΣΕ ΓΚΡΕΜΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ, με ταχύτητα κίνησης νευροδιαβιβαστών, ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΓΚΡΕΜΟ ΝΑ ΑΡΓΗΣΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΒΓΕΙ.
    Λοιπόν, είμαι σκύλα!
    :-)
    ΌΧΙ. ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΩ, ΝΑ ΚΑΝΩ ΣΤΟΥς ΚΑΙΡΟΦΥΛΑΚΤΟΥΝΤΕΣ κερατάδες, τέτοια ευφρόσυνα χατίρια.

    Τοποθετώ ΑΓΡΥΠΝΟ πορτιέρη, στις εισόδους του νού μου.
    ΑΠΑΓΟΡΕΥΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΜΟΥ ΝΑ ΑΚΟΥΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ Ή ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ.

    Είναι θέμα ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗς ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ...
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έτσι είναι (ήταν και θα παραμείνει) ο Νικηφόρος Βρεττάκος...Σε μένα τουλάχιστον..Να με κάνει να ανοίγω τις χαραμάδες της ψυχής μου και να εισχωρεί η ζεστασιά και το φως του πρωινιάτικου ήλιου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ;-)
    Πώς το καταφέρνει αυτό ο ποιητής;
    Με τη λεπτότητα του ύφους του, με την εξαιρετικά προσεκτική επιλογή εικόνων και λέξεων που φτιάχνουν για την ψυχή μας την τρυφερότερη μουσική.
    Διαβάζω και γω Βρεττάκο και νομίζω ότι με νανουρίζει στην αγκαλιά της μια στοργική, τρυφερή μητέρα...
    Ας έχει ο καλός άνθρωπος, ανάπαυση

    ΑπάντησηΔιαγραφή