Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

"Τόσο πολύ μ' αγάπησες, Κυρά, που άκουγα διπλά τα βήματά μου...πάταγα εγώ-στραβός-μεσ' στα νερά, κι Εσύ, κοντά μου!"

Posted by Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου at 11:27 π.μ.

8 σχόλια:

  1. Ανώνυμος12 Δεκεμβρίου 2011 στις 1:11 μ.μ.

    Πραγματικά Ένα Τραγούδι που Δίνει Δύναμη σε Ώρες Μοναξιάς, Πραγματικής Μοναξιάς, σε Δύσκολες Στιγμές που Έχεις, Χάσει Ένα ,Πραγματικά Δικό σου Άνθρωπο.
    Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου12 Δεκεμβρίου 2011 στις 2:52 μ.μ.

    Κ.
    Δεν Ξέρω Τι Σημαίνει Για Σένα Που Με ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ
    Αυτό Το Τραγούδι.
    Για Μένα Πάντως, Σημαίνει τη Σχέση Του Κάθε Ανθρώπου Με τη Θεία Χάρη...
    Γι Αυτό Και Με Συγκινεί Βαθύτατα!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος12 Δεκεμβρίου 2011 στις 6:26 μ.μ.

    Εμένα μου Δίνει Δύναμη το Συγκεκριμένο Τραγούδι σου το Επαναλαμβάνω σε Ώρες Μοναξιάς. Δεν σε Παρακολουθώ Τυχαία Μπήκα στην Ιστοσελίδα σου. Δεν την Παρακολουθώ Συστηματικά.Μπήκα Τυχαία.
    Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου12 Δεκεμβρίου 2011 στις 6:30 μ.μ.

    Καλά.Ό,τι πεις.
    ΣΕ ΠΙΣΤΕΨΑ.
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος19 Δεκεμβρίου 2011 στις 1:50 μ.μ.

    Τι όμορφο τραγούδι!Τι ωραίοι στίχοι!Θα δεχόμουν να με περιτμήσουν προκειμένου να γράφω έτσι!

    Χωστήρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου19 Δεκεμβρίου 2011 στις 1:54 μ.μ.

    Xωστηράκι λατρεμένο!
    Έχεις πολύ πλάξ!
    (Το κοίταξες το βιβλίο που σου χάρισα για τη γιορτή σου;)

    Λοιπόν το τραγούδι είναι σε στίχους Γιάννη Σκαρίμπα και πρώτη μελοποίηση από το φοβερό Νικόλα τον Ασιμο.
    Το είχα ανεβάσει παλιότερα με τον Ασιμο, αν ψάξεις και στο γιουτούμπι, θα το βρεις.
    Τώρα το ανακάλυψα σε μεταγενέστερη ερμηνεία του Τσακνή και μου φάνηκε, επίσης υπέροχο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος20 Δεκεμβρίου 2011 στις 1:26 μ.μ.

    Αγαπητή Σαλογραία. Αναγινώσκω εν κεφάλαιον του ομολογουμένως απολαυστικότατου πονήματος καθ' εκάστην ως δόσην φαρμάκου.Διακρίνω επιρροές στο γράψιμο ημών νομίζω από την κυρία Ακρίτα.Και πάλι ευχαριστώ!

    Χωστήρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου20 Δεκεμβρίου 2011 στις 1:40 μ.μ.

    Λατρεμένο Χωστηράκι, φίλτατο

    (αχ και πότε θα φάμε κουφέταααα!)
    :-)
    Χαίρομαι που σου αρέσουν τα δωρηθέντα "ΧΤΥΠΟΚΑΡΔΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΝΙΟ" της ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ.

    Μεγάλωσα με τα βιβλία του Νίκου Τσιφόρου και της Έλενας αργότερα.

    Παρόλο που δεν φαίνεται μια κατηχητικούδα του κερατά, (όπως η "θεούσα" η αφεντιά μου)
    η ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ, μου αρέσει πολύ στα περισσότερα κείμενά της που έχω διαβάσει, διότι διαθέτει πράγματι, μια μοναδικότητα ΥΦΟΥΣ, ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ.

    ΛΑΤΡΕΥΩ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΑ, το ευστροφότατον της γλώσσης και των θεμάτων αλλά κυριότατα, το αγαπητικόν (προς όσους αγαπάει) και ΚΥΡΙΟΤΑΤΑ, ΤΟ ΜΗ ΔΗΘΕΝ.

    ΜΕ ΤΟ "ΔΗΘΕΝ" ¨ΣΠΑΖΟΜΟΥΝΑ¨ ΠΟΟΟΟΟΛΥ ΠΑΙΔΙΟΘΕΝ.

    Βλέπεις ΟΛΕΣ οι...αγαπημένες "κυρίες" του πατρός μου, απαξάπασαι ήσαν τρελά ...δήθεν.

    "Αντέστε στον κόρακα μανταμίτσες με τη δηθενιά σας! " σκέφτηκα και γω πρωίμως, και ...έτσι προέκυψε η σαλονέα -που προϊόντος του χρόνου, έγινε και σαλογραίαααα- και είθε, δι ευχών του Αγίου Γεωργίου του προστάτη μου- και του Αγίου Ανδρέα του ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ- ΟΠΟΥ ΜΑΣ ΞΕΜΠΑΡΚΑΡΕΝ Η ΤΥΧΗ Η ΑΓΑΘΗ, είθε,λέγω,
    ως σαλοαιωνόβια να ψυχοπαραδώσωμεν, αμήν και γένοιτοοοοοο!

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)