Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Δίαιτα ή νηστεία; και ο αγωνιζόμενος πάντα εγκρατεύεται...



Ενώ, λοιπόν, περιστεράκι μου,

 απέναντι στη λήψη  τροφής, η διάθεσή μου ήταν "υπεράνω", για τους λόγους που εξήγησα στην ανάρτηση Περί (μη) απόλαυσης φαγητού, έφτασα στην εφηβική  ηλικία, και άρχισε να ακούγεται  περισσότερο, γύρω μου, η  άγνωστη ως τότε,  λέξη: "δίαιτα"...

-Τι ήταν η δίαιτα όπως την αντιλαμβανόταν - το παιδιόθεν-  σαλεμένο,  μυαλό μου;

Ήταν μια εκούσια στέρηση τροφής, χάριν απώλειας κιλών, προκειμένου -οι νέες και όχι μόνον- της εποχής μου,  να μοιάσουν προς το μοντέλο της δεκαετίας του 60- 70, την Τουίγκι , ντε, εκείνο το κοκαλιάρικο μανεκενάκι  που σουλάτσαρε με ύφος θιγμένης- πλην επαρκώς   λιμοκτονημένης  πριγκίπισσας - στις πασαρέλες...κάνοντας τις λοιπές μη...αέρινα ενδεδυμένες    δεσποινίδες, να πρασινίζουν απ' το κακό   τους.

Πρωτάκουσα τη λέξη "δίαιτα', απ' τη μανούλα μου, ήτις, λόγω κάταθλιψης -εκ του προβληματικού συζυγικού βίου- έπεσε με τα μούτρα  στις πάστες,  προσπαθώντας με  τη γλύκα της ζάχαρης, να καταπίνει  ευκολότερα, της ψυχής, τους πικρότατους πόνους...

Η μανούλα, λίγα χρόνια μετά το  νεφελώδη και γεμάτο αστραπόβροντα   γάμο της,  κατάντησε ένας οργισμένος ανθρώπινος   μπόγος, κοινώς κατάντησε μια εξαιρετικά θυμωμένη, και λυπημένη υπέρβαρη.

Επειδή της τηλεφωνούσαν  οι λεγάμενες του... γόη πατέρα,  ανώνυμα  και τη βρίζαν ποικιλοτρόπως
("εμένα, μωρή( μπιπ!) αγαπάει, εσένα σ' έχει για το θεαθήναι, ίσα για να του πλένεις τα σώβρακα!")
το ΄βαλε πείσμα, αποφάσισε να κλειδοστομιαστεί, και το θαύμα, μετά τινας μήνας προέκυψε!

Τα περίσσια κιλά χάθηκαν κι η μανούλα ξανάρχισε να δείχνει μια σουλουπωμένη, γλυκειά  κυρία -όπως ο Ύψιστος την έπλασε- προτού εκείνη  πνίξει τον εαυτόν της,   εις το ασυμμάζευτον λίπος.

 Οφείλω να το τονίσω:άμα η μακαρίτισσα, έβαζε κάτι πείσμα, το πετύχαινε- ο κόσμος να χάλαγε!

Το παραδεχόταν  κι  ο μπαμπάς ότι εφόσον  η συχωρεμένη μουλάρωνε, δεν της άλλαζες τα μυαλά ούτε με ξυλοδαρμό, ούτε καν  με εμφύτευση σατανικού  τσιπακιού   στον εγκέφαλο!

Τα έχασε, λοιπόν, τα κιλά της- Δόξα στον Κύριο-ευτυχώς  δεν τα ξανάβαλε έκτοτε- μόνο που άρχισε το  φουμάρισμα, έτσι για να του κάνει του συμβίου ...σκασάκια- θυμάσαι που της έκλεψα  και γω στην Πέμπτη Δημοτικού το πρώτο μου τσιγάρο- στα έχω, αγαπημένο μου, με κέφι -ου το τυχόν-περιγράψει!

Αυτή υπήρξε, η αρχική ελάχιστη εμπειρία μου, σχετικά με την έννοια "δίαιτα".
Κατάλαβα, λοιπόν,  ότι η δίαιτα ωφελούσε κατά περίσταση το σώμα και αυτό ήταν όλο.
Τη δίαιτα την υπαγόρευαν  γιατροί και διαιτόλογοι για λόγους   αισθητικής επιπλέον.

Η δίαιτα, καλή μέν, πλην,  άρχιζε και  τέλειωνε με θέλημα εγω-κεντρικό, ανθρώπινο,  σε τούτο τον κόσμο.
.................................................................................................

Κάποια στιγμή,   έμαθα  και για  την  έννοια  "νηστεία".
......................................................................................................................

Τη λέξη νηστεία την πρωτάκουσα, οφείλω να πώ,  απ' την αυτοκόλλητη φιλενάδα, της αξέχαστης παιδικής ηλικίας,   τη: "Δημητρουουούλαααα!".

Η μάνα τους, η συχωρεμένη κυρά Μαρία, και τις τέσσερις κόρες- τις λατρεμένες  πνευματικές αδελφές μου- παιδιόθεν,  τις πειθανάγκαζε να νηστεύουν...

-Κοίτα μη φας, μαρή,  πασχαλινό κουλούρι, πριν την Ανάσταση, θα στα βγάλω τα νινάκια! τις φοβέριζε, πάντα με αγάπη.

Και τα κορίτσια  δεν έτρωγαν.
Εφοβούντο γαρ,  το βγάλσιμο των νινακιών...

(μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, τι ήταν τα νινάκια...μπορεί τα τσουλούφια του κεφαλιού, να θυμηθώ να το ψάξω αργότερα...)
......................................................................

- Ας ξαναπιάσω το νήμα του λόγου, ωστόσο.
Τι ήταν, δηλαδή, η  νηστεία;

-Ήταν η εκούσια- απ' τη μεριά των μεγαλύτερων, η ακούσια -συχνά- από την πλευρά των μικρότερων-  κάποιες μέρες του χρόνου, στέρηση κάποιου είδους  τροφής, επειδή αυτό το... διάταζε - λέει- η  Ορθόδοξη Εκκλησία- η δική μας, αρχαία  παράδοση.

Έπρεπε να νηστεύουμε -εξηγούσε η κυρα Μαρία - διότι  αυτό ήταν...  "καλό"!

Στην πραγματικότητα, ιδέα δεν είχαμε οι περισσότεροι  γιατί ήταν καλό.

-Ιδέα δεν είχα και γω  σε τι χρησίμευε η νηστεία,  από ψυχοσωματική άποψη.

Έτσι, ως "πνεύμα αντιλογίας"

( που αν δεν καταλάβαινα το γιατί έπρεπε να κάνω το κάθε τι, δεν το εφάρμοζα)

 δε διέθετα  την παραμικρή, θα έλεγα,  καϊλα,  Ορθοδόξως   να ...λιμοκτονήσω!

Το φαγητό, θυμίζω,  δε με ενθουσίαζε.

Μόνο αν έβλεπα ταψί με γαλακτομπούρεκα, ή εκμέκ, αλληθώριζα και το εξαφάνιζα ως που να πεις:" "κύμινο" και...."γιατί παπά παχύ έφαγες παχιά φακή;"

Τη δίαιτα, σαφώς, δεν την χρειαζόμουν   -το αδύνατο σαν   κατατρεγμένο -από γάτες και σιτοδείες- σπουργίτι.

Τη νηστεία την περιφρονούσα- δεν καταλάβαινα τη χρησιμότητά της- ούτε κι  οι γονείς, εξάλλου,  για το θέμα  έκαναν νύξη -  κάτι μουρμούριζε η συχωρεμένη,  τη μέρα της  Μ. Παρασκευής- φάνταζε  ὲξαιρετικά σεβαστή,  η μέρα εκείνη....

Μετά τα είκοσι χρόνια μου, ωστόσο,  ξεκίνησα αρχικά δειλά- πλην  συνειδητά-  την πρακτική μιας κατά δύναμη νηστείας, παρακινημένη  απ'  τις αναγνώσεις του Γεροντικού , όπου  όλοι οι αββάδες με απίστευτο ζήλο και χάριν της αγάπης του Κυρίου, ψοφάγαν της πείνας αδιαμαρτύρητα...

Με είχε συναρπάσει το ανάγνωσμα,  το φοβερό τους το βίωμα...εξάλλου μου φαινόταν και κατόρθωμα εύκολο!
Δεν καταλάβαινα, θα επαναλάβω,  η εκούσια αποστέρηση, επιλεγμένης τροφής,   σε τί χρησιμεύει,  νήστευα, ωστόσο,  έτσι στα κουτουρού... νήστευα χωρίς να κοιτάζω καν  στο εκκλησιαστικό  ημερολόγιο τις καταλύσεις σε  ψάρι ή έλαιον...που όριζαν τα τυπικά της Ορθοδοξίας μας- το όριζαν  ως μικρή ανάπαυση απ' τον  ασκητικό κάματο.

 Ανέβαινα  το άναντες μονοπάτι  αυτής της σωματικής  άσκησης, μάλλον μηχανικά,   απνευστί, ανάλαδο, απ' την αρχή μέχρι το τέλος, διότι άπαξ και υπήρχε  ...εκκλησιαστική  εντολή, προσπαθούσα μέσα σε "ζήλο ου κατ' επίγνωση" κάπως  να εφαρμόσω...

Η μάνα  σκύλιαζε.

Μου έσουρνε νυχθημερόν,  "τον αναβαλλόμενο".

Φοβόταν μην της γίνω καλόγρια.

 -Πώς να γίνω;

-Η καλογερική θέλει της αρκούδας τα κότσια.

 -Υπήρξα  ανάξια.

Στη συνέχεια, δι ευχών των αγίων πατέρων ημών και μητέρων,   κατάντησα  ύπ-ανδρος.

Όταν ήλθα εις γάμου κοινωνίαν, απ' τη χαρά της παντρειάς,
 "διατί να το κρύψωμεν άλλωστε "- στ' ομολογώ με χαμηλοβλεπούσικο ύφος και ροδοκόκκινα ντροπαλά  μάγουλα-   σταμάτησα  να νηστεύω, χρησιμοποιώντας  λογικότατες   προφάσεις -ότι  δήθεν   ήμουν ολίγον  έγκυος, διότι, λέει,  θήλαζα...μετά είχα τα παιδιά μικρά , δε νήστευα πάλι... τον  παράτησα σύξυλο  τον  μικρόν της νηστείας αγώνα,  φοβόμουν ότι θα  πάθαιναν τα παιδιά απ' τη στέρηση της τροφής... μεταξύ μας, δε νήστευα και λόγω  οξυτάτης  τεμπελίτιδας,  διότι "ωωωω μωρέεεε,  πού να φτιάχνω, τώρα άλλο φαγητό για μας, άλλο για τα παιδάκια" ..με ενέπνεε και το φεμινιστικόν άσμα με τη Μαίρη Παναγιωταρά- τα ξέρεις, καλό μου,  τα ξέρεις...εν συντομία  διατρέχω το θέμα μου...

-Λόγω αγνωσίας, μύριες ολιγόπιστες προφάσεις, μανδάμ, ή νομίζω;

-Όπως το λες, αγιότατέ  μου...λόγω αγνωσίας, μύριες ολιγόπιστες προφάσεις...μούτζες και τύφλεεεες!

Κάπως ξώφαλτσα, λοιπόν,   τα πρώτα χρόνια του γάμου,  απ' τα  μισόκουφα αυτάκια  μου, πάλι  προσπέρασε η εντολή της νηστείας...δεν καταλάβαινα ότι είναι σημαντική... και σκεφτόμουν:

" Ο Κύριος, δεν είναι   σκληρόκαρδος Φαρισαίος να μετράει τις μπουκιές μας- δεν μας μολύνουν τα εισερχόμενα- νόμιζα-  και δεν πρόκειται  να με στείλει στην κόλαση ο λατρεμένος Χριστούλης,  επειδή τρώγω  και κανα κοψίδι  την Τετάρτη και την Παρασκευή ή  μπουγάτσα  ή  μακαρονάδα με ωραίο  τυράκι..."

- Και τελικώς  πώς αφυπνίσθης -το όρνεον;

-Ο μακρόθυμος Παράκλητος, το Πνεύμα της Αληθείας ο σοφότατος παιδαγωγός εις Χριστόν,  χρησιμοποίησε  ένα συναισθηματικό ταρακούνημα  αλλά και δυο προσεγγίσεις στην εσκοτισμένη τη   λογική μου.

-Ποίο υπήρξε  το συναισθηματικό ταρακούνημα;

-Κάτι απλούστατο:

 Ημέρα  Τετάρτη ή Παρασκευή,  έφτιαξα  μπιφτέκια για τα παιδάκια.

Περίσσεψε  μερίδα,  και είπα να τη φυλάξω στον φούρνο  να τη χλαπακιάσω με ψυχική ηρεμία,   αργότερα...

Σε καμια ώρα,  αφού πείνασα, άνοιξα το φούρνο, βγάζοντας    το μπιφτέκι,  όμως, ξαφνικά τι παρατήρησα   να αναδεύεται πάνω στην καλοψημένη  επιφάνεια του, ευλαβικέ αναγνώστη;

-Εικόνα απροσδόκητη και - miserabile visu- που θα λέγαν και οι αρχαίοι λατίνοι.

Επάνω στην επιφάνεια του μπιφτεκιού-   με πεταγμένα έξω  ματάκια- παρατήρησα  να αναδεύεται ναζιάρικα, ένα παχουλό, ολοζώντανο, ζαχαρί, αμέριμνο  σκουληκάκι!

Σχεδόν αναπήδησα απ' τη σιχαμάρα,  απ' την  απρόσμενη  αηδία!

  Πήρα το πιάτο και ανατριχιασμένη,( μπλιάχ!)  το πέταξα -αστραπιαία- μές στα σκουπίδια!

-Έπαθα σοκ, το πιστεύεις;

-Χαχα το πιστεύω, καλά να τα πάθεις, κοιλιόδουλη!

- Όπως τα λες, περιστέρι μου.
 Έκτοτε, όμως,  όποτε σκεφτόμουν να φάω μεζέ  σε σαρακοστές, η εικόνα του σκουληκιού, ζωντάνευε στο μυαλό μου, και   την έκοβε την όρεξη, χραπ!  με μια μεγάλη  μαχαίρα...

Το μικρό αυτό σκηνικό, έγινε η αρχή, προκειμένου  να σκεφτώ ότι ίσως   έπρεπε να προσεγγίσω  τη νηστεία, με  άλλη συνείδηση...

Λίγο μετά, "έτυχε" να διαβάσω στα ΝΕΑ  δισέλιδη συνέντευξη του καθηγητή Τριχόπουλου για την αξία της Μεσογειακής Διατροφής, την βασισμένη, σε ελαιόλαδο, ψάρι,  όσπρια, χόρτα, λαχανικά, φρούτα, μαύρο ψωμί, και ελίτσες.

-Περιφρουρεί την υγεία, αυτή η διατροφή,  μας προστατεύει από μύριες ασθένειες....

-Δεν είναι χαζομάρα, ούτε βλάβη για την υγεία ,  η νηστεία των Ορθοδόξων, ευθαρσώς  απεφάνθη  στη συνέντευξη ο καθηγητής απ' το Χάρβαρντ.

Έμεινα άναυδη!

-Κοτζαμάν καθηγητάρα, υπερθεμάτιζε επί του θέματος, και ποία ήμην, επιτέλους  - η κατίνα του  κερατά- που τη νηστεία, την "έφτυνα";

-Σου αξίζει, καλτάκα,  άλειμμα με πίσσα και πούπουλα! Ού!

- Καλέ, μη σμπρώχνετε! Δε θέλω "Ου!" Για Όνομααα!

 Το γνωρίζω!

Έχω μετανοήσει!

Έχω στουμπήξει το κεφάλι μου σε μαύρους  τοίχους  μεταμέλειας.

Έχω γράψει εκατό φορές σε τετράδιο τη φράση:

"Η νηστεία φέρνει  μεγάλη ευλογία.
Η νηστεία φέρνει  μεγάλη ευλογία.
Η νηστεία φέρνει  μεγάλη ευλογία.
 Όποιος δε νηστεύει καταντάει  φύτουλας.
 Όποιος δε νηστεύει καταντάει  φύτουλας.
 Όποιος δε νηστεύει, σκάβει τον τάφο του, με τα δόντια του,
όπερ μη γένοιτο, αδελφοί,
μη γένοιτο,
μη γένοιτο!"
....................................................................

Απ' το σοφό κύριο Τριχόπουλο κατάλαβα ότι η νηστεία δεν ήτο τρίχα, ήτο τριχιααααά, που αν την έπιανα, θα ανέβαινα από τα βάθη του πηγαδιού της αγνωσίας μου, σε μια επιφάνεια φωτισμού και δυνάμεως.... κατάλαβα έστω και αργά,  ότι νηστεύοντας, περιφρουρώ την υγεία μου
ότι δεν μαζοχίζομαι μάταια- όπως φανταζόμουν μες στη βαθιά λαιμαργία που με έδερνε με δέκα ζαχαρωμένα μαστίγια.

Κατάλαβα ότι είμαστε φτιαγμένοι όπως ένα αυτοκίνητο, από κάποιον  σούπερ κατασκευαστή, που γράφει και ο Λιούις.

Και ο Κατασκευαστής, και μόνον ο Κατασκευαστής, γνωρίζει αυτός, καλύτερα από τον όποιον άλλον, τι πρέπει  το αμαξάκι  που έφτιαξε, να "τρώει" για να κρατιέται σε άριστη  κατάσταση, ώστε  να μην αχρηστευτεί να μη  καταντήσει- συντόμως-  σαράβαλο...

Μετά, λοιπόν, απ' τα δυο αυτά σκηνικά, με κατάφερε το Πνεύμα του Θεού, να επαναθεωρήσω   την πρακτική του σεβασμού  της νηστείας...

Ωστόσο, τα παιδιά μου, αρνιόμουν να τα νηστέψω, τάχα ότι  μπορεί να  αρρωσταίναν.

-Πόσο ολιγόπιστη υπήρξα.

-Απερίγραπτα  άφρων!

Μέχρι πριν λίγα χρόνια φοβούμουν να τα νηστέψω τα τέκνα μου...

Τα άφηνα να τρών' ό,τι αηδίες, και  όποτε  επιθυμούσαν...και δεν είχα τύψεις,  για το τι   ζημιά  μπορεί να τους έκανα.

Πίστευα τους παιδίατρους.

-Μούτζες και τύφλες!

-Ο Κυριούλης που έδωσε την εντολή της νηστείας ίσως υπήρξε  υπερβολικός, συλλογίζομουν...
-Χαίρε αγνωσίας, ολιγοπιστίας  και εγω-κεντρισμού, βάθος αμέτρητον!
.............................................................................................................................................

Μέ τα μυαλά στα κάγκελα, εβάδιζα επί του θέματος μέχρι που   παραβρέθηκα σε  ημερίδα καρδιολογική που διεξήγαγε το Πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ρίου στην Πάτρα.

Εκεί άκουσα  εισηγήσεις ειδικών γιατρών  σχετικά με την πρόληψη  καρδιοπάθειας.

Άκουσα πολλά και ενδιαφέροντα.

Και έμεινα άναυδη, όταν έμαθα ότι, πλέον, την σήμερον, οι καρδιολόγοι συνειδητοποίησαν , πως τίποτα δε χάνεται, όλα εγγράφονται και τα καλά και τα κακά επάνω στο σώμα μας, και  πλέον και οι θεράποντες έμαθαν, πως αυτά που τρώει το παιδί στα δύο χρόνια του, τα λιπαρότατα, του φτιάχνουν το έμφραγμα    στα τριάντα ή στα σαράντα τα χρόνια του...διότι όπως λέει και η Γραφή, "πάσα παράβασις και παρακοή, λαμβάνει ένδικον μισθαποδοσίαν" και διότι οι συνέπειες των επιλογών και των πράξεών μας, μπορεί να καθυστερούν να φανούν, αλλά...ουδέποτε λησμονούνται ή χάνονται...

Όταν άκουσα και αυτά, ευλαβικέ αναγνώστη, λυπήθηκα μέσα μου- μέχρι το Θεό λυπήθηκα- και έφυγα απ' την ημερίδα, μουτζώνοντας νοερά εμαυτήν, και με τα δυο μου χεράκια...

Πήρε, δυστυχώς πολύν  καιρό, περιστέρι μου,  μέχρι να καταλάβω πως  η υπακοή στην Εντολή της εκκλησιαστικής νηστείας, που από τον ίδιο τον Αναστημένο  Κύριο, τους Αγίους Αποστόλους και τις μεγάλες και θεοφώτιστες Οικουμενικές Συνόδους θεμελιώθηκε,  θεράπευε και το σώμα σε τούτο τον αιώνα και θωράκιζε με τη Χάρη,  την ανθρώπινη ψυχή,  για τη Ζωή την Αιώνια...


Σαλογραία

31 σχόλια:

  1. Μπράβο ρε Σαλογραία, μπράβο σου που τα λές στα ίσια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΣΑΛΟ!

    ΟΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ
    ΜΕ ΑΓΑΠΗ
    ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
    ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ
    ΗΣΥΧΑ-ΑΠΛΑ-ΜΥΣΤΙΚΑ
    ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ
    ΤΟΤΕ ΜΑΣ ΟΦΕΛΕΙ
    ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΝΗΣΤΕΙΑ-ΕΙΤΕ ΑΓΡΥΠΝΙΑ
    ΕΙΤΕ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ..

    ΜΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΤΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΟΤΙ
    ΚΑΤΙ ΚΑΝΑΜΕ ΕΜΕΙΣ...
    Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΣΕ ΟΛΑ...

    ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗΝ...ΟΥΤΕ Ως ΤΟ ΚΑΤΟΦΛΙ ΜΑΣ
    ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΡΩΣΟΙ.........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητή Σαλογραία σήμερα απόλαυσα τα γλυκοθώρητα σοκολατάκια τα οποία η αγάπη σου μου πρόσφερε προ ημερών.
    Να είσαι καλά, να σκορπάς στους φίλους σου την χαρά.
    Σε ευχαριστώ.
    Καλές γιορτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ "ΓΛΥΚΟΘῶΡΗΤΑ" ????????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αναστάσιε,
    χαίρομαι που εκείνα σοκολατάκια φάνηκαν αντάξια των προσδοκιών μου...
    Η Χαρά, είναι δωρεά, άνωθεν κατερχομένη σε καρδίες λίθινες.
    Με ευλογία να εορτάζουμε και να αγαλλόμαστε εν Κυρίω πάντοτε, περιστεράκι μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πάντως απ'όλα τα τυπικά της νηστείας, αυτό το "κατάλυσις εις πάντα",προσωπικά με... απογειώνει!

    Αλλά καμιά φορά έχει τύχει κιέχω νοιώσει την ίδια απογείωση όταν λόγω νηστείας έχω αντιπαρέλθει μοσχοβολιστό σουβλάκι.

    Το να σπάσω τα μούτρα του κακού του γείτονα όταν μου πατάει τον κάλο, αυτό ΟΤΑΝ το αντιπαρέρχομαι,ισοδυναμεί με λουκούλειο γεύμα-παϊδάκια στα κάρβουνα!

    Όντως,η νηστεία φέρνει μεγάλη ευλογία και
    όποιος δε νηστεύει καταντάει φύτουλας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "Το να σπάσω τα μούτρα του κακού του γείτονα όταν μου πατάει τον κάλο, αυτό ΟΤΑΝ το αντιπαρέρχομαι,ισοδυναμεί με λουκούλειο γεύμα-παϊδάκια στα κάρβουνα!"

    :-)ΑΥΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΔΙΚΑ, ΜΕ ΕΞΕΦΡΑΣΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σαλογραία μου πολυ καλό το κείμενό σου αλλά εγώ θέλω να ξεφύγω λίγο....

    οπότε Καλα Χριστούγεννα ...κι ας πέρασαν.
    Ευτυχισμένο νέο έτος και ο Χριστός να χαρίζει σε όλους Υγεία και ευτυχία.

    Καλό Παραδεισο για όλους μας.

    ΥΓ. Ειναι γιατι πηγαινοέρχομαι και κυρίως λείπω.....και βρηκα μια μικρη ευκαιρία να μπώ στα ιστολόγια των καλύτερων μου φίλων....

    Και για να πω και κατι σχετικό με την νηστεία να μην λες ότι ξεφεύγω κι απο το θέμα σου...να πώ ότι ο Γέροντας Παισιος έβαζε νηστεία και στα ζωάκια που είχε στο κελί του!!!!!!!!!!
    Μια φορά μην απαιτείται νηστεία από τους ανθρώπους που βρίσκονται στα πρωτα σκαλια της πνευματικής σκάλας.....κι εδω απαραίτητη η διάκριση....
    Η νηστεία είναι "αθλητική" πνευματική επίδοση... πάντα προσπαθείς για λιγο περισσότερο.

    Εξάλλου μια σημαντική διαφορά της νηστείας από την δίαιτα είναι το πνευματικό και σωματικο κίνητρο αντιστοιχως. Γι αυτο η δίαιτα πολλές φορές αποτυγχανει ενώ η νηστεία ποτέ....
    Απόδειξη ότι ο άνθρωπος είναι πρωτα ψυχή και μετά ύλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θάνο μου
    έγραψες: "Εξάλλου μια σημαντική διαφορά της νηστείας από την δίαιτα είναι το πνευματικό και σωματικο κίνητρο αντιστοιχως. Γι αυτο η δίαιτα πολλές φορές αποτυγχανει ενώ η νηστεία ποτέ....
    Απόδειξη ότι ο άνθρωπος είναι πρωτα ψυχή και μετά ύλη".
    Συμφωνώ και επαυξάνω.
    Η εκκοπή του σαρκικού θελήματος στο Όνομα του Θεού, φέρνει πάντοτε ευλογίες.
    Αν ήμασταν πραγματικοί νηστευτές εν Αγίω Πνεύματι, θα βλέπαμε πολύ μεγαλύτερα θαύματα στη ζωή μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. 12.22MM

    ΕΙΠΕΣ/ΕΓΡΑΨΕΣ...
    ".....και
    όποιος δε νηστεύει καταντάει φύτουλας."

    ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΥΤΟΥΛΑΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ???????

    ΡΩΤΗΣΑ ΚΑΙ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΛΥΚΟΘΩΡΗΤΑ
    ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΚΑΛΩΣΥΝΗ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ.

    ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΤΕΨΥΓΜΕΝΗ
    ΜΗ ΦΥΤΟΥΛΑ-ΠΟΥ ΝΗΣΤΕΥΕΙΣ....ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ-ΑΠ ΟΤΙ ΦἊΝΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΥΦΟΣ ΣΟΥ-
    ΘΑ ΣΕ ΒΑΛΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ??????????

    ΜΕΡΙΚΟΙ ΕΧΕΤΕ ΞΕΦΥΓΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ.
    ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΝΗΣΤΕΥΟΥΜΕ
    ΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΜΑΣΤΕ
    ΝΑ ΛΕΜΕ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ
    ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΡΚΕΙ?????????

    ΠΛΑΝΑΣΘΕ ΠΛΑΝΗΝ ΟΙΚΤΡΑΝ.

    ΜΟΝΟ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ-Η ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΚΑΡΔΙΑΣ
    Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΟΥΝ.

    ΚΙ ο πονηρος νηστευει
    ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑΠΕΙΝΩΝΕΤΑΙ
    ΔΕΝ ΛΕΕΙ=ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ...

    ΟΠΟΙΟΣ ΝΗΣΤΕΥΕΙ ΔΕΝ ΤΟ ΦΩΝΑΖΕΙ ΜΕ ΝΤΟΥΝΤΟΥΚΕΣ
    ΟΥΤΕ ΤΟ ΛΕΕΙ ΔΗΜΟΣΙΩΣ
    ΜΕ ΥΦΟΣ...."ΜΗ ΦΥΤΟΥΛΑ"

    ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΞΕΡΩ ΚΑΠΟΙΟΝ -Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΜΠΛΟΓΚ
    ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ
    ΝΗΣΤΕΥΕΙ -ΛΕΕΙ -ΚΑΝΟΝΙΚΑ
    ΤΑ ΠΑΝΤΑ,,,ΑΥΣΤΗΡΑ...
    ΟΜΩΣ ΠΑΡ ΟΛΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ ΤΟ ΚΡΕΑΣ
    ΤΙΣ ΓΚΟΜΕΝΙΤΣΕΣ ΤΙΣ ΘΕΛΕΙ...
    ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΑ....

    ΝΗΣΤΕΥΩ -ΛΕΕΙ-!!!! ΤΙΣ ΤΡΟΦΕΣ!
    ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΛΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΜΩΣ
    ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ-ΣΥΝΕΛΘΕ...ΚΑΙ
    -ΑΔΕΛΦΕ...ΠΗΓΑΙΝΕ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΣ
    ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΑΥΤΗ...

    ΘΥΜΩΝΕΙ Ο ΝΗΣΤΕΥΤΗΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ!!!
    ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ...
    ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ ΜΕΤΑ
    ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΕΙ
    ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΦΕΡΕΤΑΙ ΣΑΝ ΣΚΛΗΡΟΚΑΡΔΟΣ!

    ΞΕΡΩ Κ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ
    ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΕΡΓΙΚΟΣ ΣΤΑ ΨΑΡΙΑ+ΣΤΑ ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ
    ΣΤΑ ΟΣΠΡΙΑ+ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ...
    ΚΑΙ ΤΡΩΕΕΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
    ΔΟΞΑΖΕΙ ΤΟ ΘΕΟ
    ΠΑΡ ΟΛΑ ΑΥΤΑ +ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΠΟΤΕ=ΝΗΣΤΕΥΩ.
    ΚΛΑΙΕΙ,ΠΟΝΑΕΙ,ΑΓΑΠΑΕΙ
    ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ...

    ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙ
    ΑΝ ΤΩΡΑ ΓΙΝΕΙ Η 2Α ΠΑΡΟΥΣΙΑ?????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπημένο παραπονιάρικο
    δεν είπαμε ότι νηστεύουμε όπως πρέπει.
    ΔΕΝ κατάλαβες καλά και βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα.
    Προσωπικά, ακόμη ΔΕΝ έχω πετύχει να νηστέψω ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ.
    Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΛΑΓΟΣ.
    Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΚΑΙ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΑ, ΒΡΕΧΕΙ ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΕΝΑ ΠΟΔΙ, ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΛΛΟ, ΚΡΥΩΝΕΙ, ΤΡΕΜΕΙ, ΦΟΒΑΤΑΙ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΒΟΥΤΙΑ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΑΚΡΟΒΟΥΤΙΑ, ΠΕΡΝΑΕΙ ΧΡΟΟΟΟΟΝΟΣ!
    ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΝΗΣΤΕΥΟΥΝ ΜΕ ΧΑΡΑ, ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΑΓΟΓΓΥΣΤΑ...
    ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, ΝΗΣΤΕΥΩ ΣΕΡΝΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΒΑΡΥΓΚΟΜΩΝΤΑΣ, ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΑΛΛΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΟΔΟΥΛΗ ΠΟΥ ΤΡΩΩ ΔΕΚΑ ΦΟΡΕΣ ΤΗ ΜΕΡΑ ΤΑ ΝΗΣΤΗΣΙΜΑ, ΜΕ ΕΛΕΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΑΠΑΕΙ.
    ΤΟ ΕΧΩ ΚΑΡΑΤΣΕΚΑΡΕΙ!
    :-)

    Η Ορθόδοξη νηστεία, γίνεται με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, μετά την ενάτη, με ξηροφαγία και μονοφαγία.
    ΔΕΝ βρίσκομαι η φτωχή σε τέτοια επίπεδα.

    Απλά προσπάθησα να εξομολογηθώ δημόσια την αμαρτία μου.
    Δεν το κατάλαβες ως αμαρτία και το κατάλαβες ως περιαυτολογία και σε σκανδάλισα πάλι;
    Συχώρα με, δεν είχα σκοπό να σε συγχύσω...άλλη ήταν η πρόθεσή μου...
    ............................
    Το γλυκοθώρητα σημαίνει μάλλον γλυκά στην όψη, είναι λέξη κάπως ποιητική...

    Έτρεχα χτες με πολλές έγνοιες.
    Δεν μπόρεσα να σου απαντήσω αμέσως και ξεχάστηκα.
    Δεν το έκανα από περιφρόνηση και το ξέρεις.
    Τόσο προσωπικά μέιλς ανταλλάσσουμε κάθε μέρα...μη βάζεις κακούς λογισμούς...τους βλέπουν οι Εξαποδοί και χαίρονται...φθείρεις και την υγεία σου ΑΔΙΚΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ε ΨΙΤ ...12.22ΜΜ

    ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΠΟΤΕ ΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟ
    ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
    ΝΑ ΤΡΩΕΙ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΚΟΤΟΣΟΥΠΑ
    ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ
    ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΗΣΤΕΨΕΙ
    ΚΑΙ ΜΑ ΛΕΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΟΥΤΑΛΙΑ/ΜΠΟΥΚΙΑ
    ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΥΡΙΕ???????????????

    ΠΗΓΑΙΝΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
    "κυριε"ΜΗ ΦΥΤΟΥΛΑ
    ΚΑΤΣΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΑΛΑΜΟΥΣ
    ΔΕΣ ΠΟΣΟ ΥΠΟΦΕΡΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
    ΚΑΙ ΠΑΨΕ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙΣ
    ΜΕ ΥΦΟΣ ΞΕΡΟΛΑ....

    +ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ+ΞΑΝΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΑΛΟ ΜΟΥ
    ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΑ ΣΕ ΣΕΝΑ...
    ΑΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΜΟΝΙΜΩΣ ΜΕ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ.

    Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙ,
    ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑΠΟΝΙΑΡΙΚΟ.
    ΟΧΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ...
    ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ.
    ΚΑΙ ΚΕΙΝΟΣ ΕΛΕΓΕ...
    ΔΕΝ ΜΕ ΑΓΑΠΑΣ...
    Η ΡΩΤΟΥΣΕ.....ΜΕ ΑΓΑΠΑΣ?

    ΜΗ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΕ ΑΔΙΚΑ.

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
    ΔΕΝ ΜΕ ΣΚΑΝΔΆΛΙΣΕΣ ΕΣΥ ΣΑΛΟ.
    ΜΕ ΘΛΙΒΟΥΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΣΚΛΗΡΟΚΑΡΔΟΙ ΕΔΩ+ΑΛΛΟΥ,

    ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ+

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αγάπη μου
    πικράθηκα λίγο που δε με κατάλαβες και έφαγα τρία μελομακάρουνα με σοκολάτα- τα φαγα μονοκοπανιά για να...ξεπικραθώ...τώρα νιώθω καλύτερα!
    ;-)
    Ξέχασα να σου πω ότι φύτουλας όπως λένε τα οργισμένα νιάτα, είναι το " πολύ ...φυτό"...

    Και το θέμα της νηστείας δεν θα το αξιολογήσουμε εμείς, θα το αξιολογήσει ΜΟΝΟΝ ο Κύριος, εν ημέρα Κρίσεως, διότι μπορεί κάποιος να μην τρώει τίποτα και να εγκρατεύεται απολύτως και να έχει μοιράσει και όλα του τα υπάρχοντα στους φτωχούς και να χαθεί λόγω της ακαθαρσίας της ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ.

    Και μπορεί κάποιος να τρώει καθε μέρα κρέας με ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ και για λόγους υγείας, και αυτός να είναι στα δεξιά του Κυρίου εν ημέρα Κρίσεως.

    ΑΣ ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΡΟΛΟ ΚΡΙΤΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΗ.
    ΣΕ ΑΛΛΟΝ ΑΝΗΚΕΙ Η ΚΡΙΣΗ.

    ΕΜΕΙΣ, ΕΔΏ, ΕΝΑΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ.
    ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ, ΟΣΟΝ ΔΥΝΑΜΕΘΑ.
    ΤΙΠΟΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.
    Θυμάμαι, μας έλεγε ο μακαρίτης ο ιεροκήρυκας Δημ.Παναγόπουλος που τον παρακολουθούσα πριν χρόνια, μας έλεγε για κάποιον που έπρεπε, επειδή είχε πρόβλημα υγείας να τρώει κρέας σε πολύ τακτική βάση.
    Λοιπόν, ο άνθρωπος εκείνος, ταπεινά, νήστευε μόνο το αλάτι!
    Δεν έβαζε αλάτι στο φαγητό και το κρέας που έτρωγε του φαινόταν απίστευτα ΑΝΟΣΤΟ!
    Αυτή ήταν η δική του προσφορά και νηστεία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. :-)

    ΚΑΝΕΝΑΣ σε αυτό το μπλοκάκι δεν έχει κακή διάθεση απέναντί σου, αγάπη μου...(το έχω τσεκάρει!)

    Μην ακούς τους κακούς λογισμούς που κάποιος που μας ΦΘΟΝΕΙ ΦΡΙΧΤΑ, σου ΥΠΟΒΑΛΛΕΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. EYXARISTW SALO....

    AS MH TA RIXNOUME OLA ston pankakisto....

    H EMPA8EIA
    H PERIFRONHSH
    KAI H SKLHROKARDIA EINAI EKDHLH...SE MERIKA ATOMA
    APO TA SXOLIA TOYS
    THN ADIAFORIA TOUS
    KAI SE POLLA ALLA.

    DEN EKRINA TIPOTA KAI KANENAN.

    APORHSA...
    EBALA ERWTHMATIKA...............
    ???????????????????????
    KAI APLA EIPA NA KSEFYGOUME APO TOUS STEIROUS
    TYPOUS
    TYPOLATREIA
    KAI NA MPOYME STHN OUSIA....

    OUXI TA EISERXOMENA
    ALLA TA EXERHOMENA....

    POU+ POIOS TO EIPE AYTO
    KAI GIATI???????

    KSEHASA,SYGNWMH.

    TI SHMAINEI FYTOULAS GIA TON SXOLIASTH THELW N' AKOYSW.
    FYTO KATANTAS ME TI????????????
    KAI PWS??????????/
    TI ESTI FYTO?
    APOBLAKWMENOS????????????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΚΑΙ γω ολα ανάλατα τα τρωω χρονια τωρα
    διοτι το αλατι προκαλει παρακρατηση υγρων
    και εχω πρηξιμο....

    ομως δεν το θεωρω νηστεια.
    ειναι μια συνηθεια,τελικα.
    οπωσ ολα.
    ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ.

    ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ
    ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΗΣΤΕΙΑ
    ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
    ΚΑΙ ΤΟ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΟΙ
    ΣΕ Ο Λ Α
    ΣΤΙΣ ΕΓΚΑΡΔΙΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ
    ΣΕ ΟΛΟΥΣ
    ΚΙ ΟΧΙ ΝΑ ΛΕΜΕ
    -ΕΣΕΝΑ ΣΕ ΠΕΡΙΦΡΟΝΩ-
    ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΩ....

    Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ
    ΘΑ ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΕΙ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΟΣΑ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ
    ΕΝΩ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ
    ΧΑΡΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ=ΑΓΑΠΗ
    ΚΑΙ ΣΕ ΚΕΙΝΟΝ=ΑΓΑΠΗ στο προσωπο ΤΟΥ
    ΠΟΥ ΜΑΣ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αγαπημένο μου

    μην κολλάς σε μια λέξη ή σε μια φράση...διότι κάπως έτσι ξεκινούν οι περισσότεροι ...συζυγικοί καβγάδες και ΕΊΝΑΙ ΚΡΙΜΑΑΑΑ και τρώνε ψητά αρνιά οι δαιμόνοι!

    ("και τι εννοούσες, και πώς το εννοούσες, και τι υπονόησες για τη μάνα μου, για τον πατέρα μου, για το σόϊ μου όλο...κερατά θα σου γανώσω και γω το κέρατοοοο! "

    -ΠΣΥΧΡΑΙΜΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
    .....................................

    Η λέξη φύτουλας ένα ΣΧΗΜΑ λόγου ήταν...εννοούσα ότι είναι χαζούλης όποιος δεν ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ να τηρήσει με σεβασμό τη νηστεία της ΕΚΚΛΗΣΊΑΣ και τρώει αναίσθητα το κάθε τι που θα βρεθεί μπροστά του, όπως εγώ τώρα που έφαγα άλλα δυο μελομακάρουνα με σοκολάτα απέξω και έχω βαρυστομαχιάσει, και χαίρονται οι εξαποδοί που με σέρνουνε χειροπόδαρα από της λαιμαργίας τη γλώσσα...

    (ΘΕ ΜΟΥ, ΘΕ ΜΟΥ, ΤΙ ΚΟΛΑΣΗ ΑΥΤΑ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΝΗΣΤΗΣΙΜΟΤΑΤΑ, ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΥΝΑΑΑΑ!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. PSYXRAIMH->PSYXRAIMOTATH EIMAI.
    HREMH
    HREMOTATH................

    APLA...APORW+ EKSISTAMAI.

    PIO EYKOLA THA SWTHEI AYTOS POU TRWEI KREAS

    APO AYTON POU MISEI-PERIFRONEI
    KAI LEEI....FUTOULA OPOION DEN THELEI
    H DEN MPOREI NA NHSTEPSEI..............

    O THEOS MAS AFHSE ELEYTHEROUS.
    GIA OLA.
    AS MHN KRINEI O NHSTEYTHS ETSI
    TON MH NHSTEYONTA!

    AYTO EIPA.
    EYLOGHSON!!!!!!!!!!!!!!!!!

    MH MALWNEIS MONO EMENA PANTA.

    KATANTAEI BARETON!
    PRWTOTYPISE LIGAKI...........
    MH FOBASAI....!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Όπως η μανούλα σας "προσπαθώντας με τη γλύκα της ζάχαρης, να καταπίνει ευκολότερα, της ψυχής, τους πικρότατους πόνους..." λόγω κάταθλιψης έχω κι εγώ καταντήσει ένας οργισμένος ανθρώπινος μπόγος, μια εξαιρετικά θυμωμένη, και λυπημένη υπέρβαρη." Η αδερφή μου είναι πετσί και κόκαλο γιατί αυτή πνίγει τον πόνο της στην ηρωίνη. Είμαστε ολόιδιες δηλαδή. Και οι δυο ασεβούμε στον Πλάστη μας καθώς αυτοκαταστρέφουμε τα δημιουργήματά του. Ντρέπομαι, λυπάμαι, το καλό το έχω μετατρέψει σε κακό. Είναι δική μου ευθύνη να αλλάξω, αν και με πληγώνει που οι γονείς μας μάς κατακρίνουν τώρα (πχ ειρωνεύονται το πάχος μου) ενώ δεν έκαναν τίποτα όσο είμασταν μικρά για να μην καταντήσουμε έτσι. Το αντίθετο. Ξέρω όμως πώς είναι δική μου ευθύνη να σταματήσω. Ίσως με τη βοήθεια του Κυρίου να μπορέσω. Εύχεσθαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Προς ανων.4:12
    Αγαπημένο μου
    σου άναψα ένα κερί.
    "Ει δύνασαι πιστεύσαι, ΠΑΝΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΤΩ ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΙ", λέει η Γραφή.
    Εάν επιθυμήσεις την ίαση, θα την λάβετε.
    Έχω δεί πολλές τέτοιες θεραπείες και νεκραναστάσεις.
    Προσπάθησε να βρεις έναν πνευματικό οδηγό στον οποίο να αναπαυθεί η ψυχή σου, και όταν τον βρεις, ό,τι σου λέει να το εφαρμόζεις, όπως ο αθλητής ο ευσυνείδητος εφαρμόζει καταλεπτώς τις εντολές του προπονητή του.
    Η Παναγία θα σε βοηθήσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ευχαριστώ, ευχαριστώ πολύ. Αμήν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. 4.12MM

    OLOPSYXA SOU EYXOMAI+
    KALH DYNAMH+EN KYRIW....
    OLA TA EPITREPEI O KYRIOS GIA KAPOIO LOGO.
    OTAN EIMASTE "ASXHMOI" GIA TA GENIKA GOUSTA TOU KOSMOU
    TAPEINWNOMASTE.
    OTAN EIMASTE DEMENOI ME EKSARTHSEIS-OUSIES
    TO IDIO.

    THELEI POLY PROSEYXH
    AGWNA KAI EKSOMOLOGHSH.
    AGAPH KAI METANOIA....

    H AGIA ANASTASIA
    NA MAS EPISKEFTEI OLOUS KAI NA MAS APALLAKSEI
    APO TIS AS8ENEIES
    PSYXHS+SWMATOS
    AMHN+
    DI EYXWN OLWN SAS.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ME AYTOYS TOUS STIXOUS

    "ΑΝΑΣΤΗΤΩ Ο ΘΕΟΣ
    ΚΑΙ ΔΙΑΣΚΟΡΠΙΣΘΗΤΩΣΑΝ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΑΥΤΟΥ+
    ΦΥΓΕΤΩΣΑΝ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΑΥΤΟΥ
    ΟΙ ΜΙΣΟΥΝΤΕΣ ΑΥΤΟΝ.
    ΑΜΗΝ+"

    H ADELFH SOU MPOREI NA DIWXNEI TON PEIRASMO...
    THS EKSARTHSHS.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. σας ευχαριστώ πολύ όλους, με συγκινείτε, με μια συγκίνηση που φέρνει γαλήνη στην καρδιά. Είθε Κύριε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. parakaloume adelfi+

    KALH DYNAMH EN KYRIW+

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Είχα γνωρίσει ένα παλικαράκι που κάπνιζε με μανία τρία πακέτα τσιγάρα τη μέρα, έπινε χάπια, σιρόπια, έβριζε χυδαία, βλαστήμαγε, δεν άφηνε θηλυκή γάτα απείραχτη, χαμός!

    Με όλη αυτή την...απελευθέρωση το κενό μέσα του, το ένιωθε γεμάτο οδύνη.

    Μια μέρα, βρήκε στο δρόμο, ένα πεταμένο βιβλιαράκι με την παράκληση στην Παναγία.
    Θεώρησε ότι μπορεί να ήταν από το Θεό, ένα μήνυμα.
    Κάθισε,μες στην απελπισία του για την εξάρτησή του, και διάβασε τον παρακλητικό κανόνα, λοιπόν,και παρατήρησε ότι ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ, ένιωθε μια εσωτερική ειρήνη, ότι δεν τον πίεζε ασφυκτικά η ανάγκη για κάπνισμα, ούτε για σιρόπια και χάπια...

    Με τη μέθοδο της δοκιμής και του πειράματος, άρχισε να διαβάζει σε καθημερινή βάση την παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο...

    Κάθε φορά παρατηρούσε και μια βαθύτερη βελτίωση...

    ΣΤον εναμιση μήνα, είχε πετάξει στα σκουπίδια, και τα τρία πακέτα τσιγάρα, τα χάπια, τα σιρόπια, ζήτησε εξομολόγο, συστήθηκε ο παπα Νίκος ο Φαναριώτης στον όσιο Λουκά της Πάτρας, ένας ηλικιωμένος και ευλαβής ιερέα, συνταξιούχος μαθηματικός, έγγαμος, με τέκνα και εγγόνια και εμπειρία βίου -ού την την τυχούσαν...

    Το έβαλε το παλικαράκι σε πνευματικό πρόγραμμα προσευχής, μελέτης, ενοριακής ζωής, σε συνεχή θεία μετάληψη.

    Το παιδί, συνήλθε, έλαβε Χάρη, έλαμψε το πρόσωπό του, άλλαξε η ζωή του...

    Έχουν περάσει έκτοτε, εφτά χρόνια, ίσως και παραπάνω, ο νεαρός φίλος, ειρηνικός, ελεύθερος, πάντα χαρούμενος και ας είναι ένας απλός ελαιοχρωματιστής χωρίς πολλά χρήματα, και ας μην έχει βρει ακόμα(ενώ θέλει) μια κοπέλα για γάμο ...

    Όποτε τύχει να συναντηθούμε θαυμάζω τη φώτιση που του έχει δοθεί και την εσωτερική ωριμότητα.
    Με διδάσκει!

    Αυτά είναι τα υπέροχα θαύματα των νεκραναστάσεων.

    Ας ζητήσουμε βοήθεια και θα δοθεί.
    Πάντα δίδεται.
    Αλλά πρέπει με π ό ν ο να τη ζητήσουμε...

    Πρέπει με βαθιά ταπείνωση να αναγνωρίσουμε ότι χωρίς τη δύναμη του Τρισαγίου Θεού, "ου δυνάμεθα ποιείν ΟΥΔΕ ΕΝ"!

    "Χωρίς το Θεό ούτε μέχρι το κατώφλι" που λένε και οι Ρώσοι...ήταν η παροιμία που πολύ αγαπούσε και η συχωρεμένη...
    Καλό ξημέρωμα, περιστεράκι μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. +Τῶν οὐρανίων στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι, δυσωποῦμεν ὑμᾶς ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι,
    ἵνα ταῖς ὑμῶν δεήσεσι, τειχίσητε ἡμᾶς, σκέπῃ τῶν πτερύγων, τῆς ἀΰλου ὑμῶν δόξης, φρουροῦντες ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτενῶς καὶ βοῶντας·
    Ἐκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχαι τῶν ἄνω Δυνάμεων.

    ΑΜΗΝ+

    ΑΓΙΟΙ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
    ΠΡΕΥΣΒΕΥΕΤΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ

    +ΑΜΗΝ+

    KALO KSHMERWMA SALO MAS!

    ΑπάντησηΔιαγραφή