........................................................................
ΓΛΥΚΟ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ
Γλυκό του κουταλιού να με κεράσεις
Με αρμπαρόριζα δεμένο
Και μια ιδέα λεμόνι.
Γλυκό του κουταλιού.
Νεράντζι κατά προτίμηση
Με κείνη την πίκρα μα και το άρωμα
Να θυμάμαι την άνοιξη.
Πού χει διαβεί.
Την άνοιξη
που ποτέ δεν αγάπησα
τότε που το φουστάνι της φορούσα.
Και τώρα αναζητώ τʼάρωμά της
Εκείνο της νεραντζιάς.
Γλυκό του κουταλιού να με κεράσεις.
Μέρη.Λ. ΧΑΡΩΝΙΤΗ
ΑΧ!!! Είμαι κοιλιόδουλος και τώρα….
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε παρακαλώ μην με προκαλείς με ποιήματα και φωτογραφίες.
Αγαπητή Σαλογραία, δεν θέλω εκείνο τον καφέ να με κεράσεις, αλλά γλυκό του κουταλιού από τα χέρια σου.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΕ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδερφάκι μου, λες κάτι ΘΕΟΣΚΟΤΩΜΕΝΑ, ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΓΕΛΑΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
Ακου γλυκό του κουταλιού από τα χέρια μου!
ΜΑ ΓΙΑ ΟΝΟΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
ΧΑΧΑΧΑ!
ΞΑΝΑΧΑΧΑΧΑ!
ΧΟΥΧΟΥΧΟΥ!
ΜΠΑΧΑΑΑΧΑΑΑΑ!
ευχαριστούμε για τον απογευματινό καφέ και το γλυκό, τέλειο! - μια ιδέα λεμόνι είναι ότι πρέπει για το νου μας τον κουρασμένο...από τόσες ιδέες άγριες,επηρμένες ή πικρόχολες, προτιμώ το νεράντζι με το άρωμα, την αρμπαρόριζα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κέρασμά σου ευπρόσδεκτο...
οι ευχές των αγίων μας συνοδεύουν
τα μυρίπνοα άνθη του παραδείσου ευωδιάζουν.
ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ! ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ!
Υ.Γ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδω και πολλά χρόνια, ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΑ Ο Λ Ε Σ ΜΟΥ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΈΦΤΙΑΣΑ για τα γενέθλια του ενός γιού, μια τούρτα-Σκαντζοχεράκι.
Αφού την έφτιαξα, και λυπόμουνα να τη φάμε
(τόσο ωραία μου φαινόταν)
είπε ο ...σύνευνος στο γιό :
-ΓΙΕ, ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΞΕΡΩ, ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΣΟΥ!
-Πράγματι.
ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ, ΧΡΥΣΟΥΛΙ ΜΟΥ! ΧΑΧΑΧΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑΧΑΧΑΧΑ!
:-)
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΟΥ ΛΕΩ, ΤΕΚΝΟΝ, ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΕΥΘΥΜΗΣΑΑΑΑΑΑΑ!!!!
Χαρά μου
ΑπάντησηΔιαγραφήστην υγεία μας!
Να είμαστε καλά!
Πάντα να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε που τραγουδάει και ο λατρεμένος μου ο Νιόνιος ο Σαββόπουλος.
Η χρυσοχέρα που ξέρω προς το παρόν είναι η Μέρη.Λ
Το λεμόνι δίνει ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ γεύση εκτός απο τα γλυκά του κουταλιού και στο χαλβά.
Προσωπικά δεν αγαπώ το σπιτικό χαλβά αλλά..όταν τον έφαγα από τα χεράκια μιας φίλης με ξύσμα λεμονιού και σχετικό άρωμα, αναστήθηκε η ψυχή μου!
Ενας ΜΕΓΑΛΟς ΕΡΩΤΑΣ, Ο ΧΑΛΒΑΣ ΜΕ ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ!
Νομίζω ότι έτσι τα λες από μετριοφροσύνη
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί σε φαντάζομαι πρώτη στην νοικοκυροσύνη.
Αν ως τώρα χρόνος δεν σου έμενε από τα λογοτεχνικά, ποτέ δεν είναι αργά.
Εγώ περιμένω να το απολαύσω το γλυκό του κουταλιού από τα χέρια σου.
Είναι εποχή για βύσσινο να φτιάξεις,
και με παγωμένο νερό να με κεράσεις.
Άντε στην υγειά σου
Αναστάσιε
ΑπάντησηΔιαγραφήμε φαντάζεσαι πρώτη στη νοικοκυροσύνη, ε;!
:-0
ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΜΕ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ, ΔΙΟΤΙ...ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΓΙΑ ΓΛΥΚΑ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΎ και ποικίλα άλλα τερψιλαρύγγια, έχουν καταστρέψει ΤΟΥΣ ά π ε ι ρ ο υ ς γάμους!
Εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήυπαινικτικό, τρυφερό και ελαφρώς πικρό, σα μια νιότη που πέρασε ... "ανεπαισθήτως" που θάλεγε κι ο αλεξανδρινός κωστάκης.
φιλιά
γδμ
Το τελευταίο σχόλιο του Αναστασίου έχει ρίμα ή μου φαίνεται;)
ΑπάντησηΔιαγραφήμετριοφροσύνη
νοικοκυροσύνη
φτιάξεις
κεράσεις
Προς Ανών.
ΑπάντησηΔιαγραφήδε σου φαίνεται...
νομίζω η ποίηση, κάπως σαν αγάπη, αρχίζει και γίνεται...κολλητική...(ναι ναι ναι...είναι κολλητική και η αγάπη! ) q-)
Kαλησπερα σε ολους και σε σενα Σαλογραια μου!Γελασα με το παιγνιο του Αναστασιου περι γλυκων.Ειμαι λατρης των γλυκων του κουταλιου αλλα αυτων που πικριζουν [Νερατζι-πορτοκαλι-περγαμοντο].Ετσι εκ του πικρου ερχεται μετα το γλυκυ...καλο βραδυ--πην.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστάση αφού η ιστολόγος δεν έχει πρόθεση να σε κεράσει ας πας στην Ράνια ξέρεις εσύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠηνελοπάκι και γω το ίδιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔώσε μου γλυκόπικρα και πάρε μου την ψυχή σου λέω!
Χαχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είπα εγώ ότι δεν έχω πρόθεση να τον κεράσω!
Να τον κεράσω ό,τι θέλει, όποτε θέλει!
Με τα χεράκια μου δεν πρόκειται να του τα φτιάξω!
Ας είναι καλά η Ράνια-ξέρει αυτός!
:-)
γλυκο κολοκυθακι ...η αδυναμια μου και η παρηγορια μου...με αμυγδαλο μεσα..οπως και το ντοματακι με αμυγδαλο...και τα δυο τραγανα με ελαφρυ σιροπι και μπολικο κρυο νερο....αμην γενοιτο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήτσος
madame salo bonjour!!! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήna paraggeilw kai gw
ena mousse au chocolat?!
zioti zen tlww glyka me souropia...selw sokolataaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.............
anoixe ena cafe Salo!!!!!!!!!!!
tha trexeis oli mera!!!!!!!!!!!!!!!
xxx+
ΧΑΧΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο καφέ είναι μια πολύ καλή ιδέα!
Θα το ανοίξω όταν πάρω σύνταξη! :-)
Καλημέρα. : )
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχή, θέλω να πω πως τα εσπεριδοειδή μπορούν να φτιάξουν fan club, έχοντας μαζέψει ήδη 3 θαυμαστές. Είναι και εμένα τα αγαπημένα μου. Όλα τα γλυκοξινόπικρα που προαναφέρθηκαν. Ειδικά το περγαμόντο,μου αρέσει τόσο πολύ που λέω οτι είναι η καλύτερή μου γεύση στον κόσμο.!
Κατά δεύτερον, μου άρεσε η εικόνα. Μόλις την είδα σκέφτηκα "Α, ώστε έτσι το σέρβιραν παλιά το γλυκό κουταλιού". Επίσης, θυμήθηκα ένα βιβλίο που είχα διαβάσει που αναφέρει σε ένα σημείο κάτι για το γλυκό κουταλιού. Ευχαρίστως να μεταφέρω το απόσπασμα.
Τρίτον, μου άρεσε και το ποίημα...
Καλημέρα Γεωργία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο περγαμόντο που το έχω δει μόνο ως γλυκό του κουταλιού και που ποτέ δεν έτυχε να το συναπαντήσω ως ζωντανό φρούτο, είναι και για μένα το καλυτερότερο!
:-)
Ναι έτσι σέρβιραν παλιά οι μερακλούδες κυρές το γλυκό του κουταλιού και ζέσταιναν τις καρδιές των τριγύρω τους όποιοι και αν ήταν...
Η μάνα της πεθεράς μου, με το κέρασμα του γλυκού κουταλιού ανα χείρας, εις Κύριον (και την Παναγιά την Πεπαντή της- στα λεγα στα προηγούμενα) εξεδήμησεν ανήμερα των Ταξιαρχών, ως εορτάζουσα ηλικιωμένη κυρία, κερνώντας το σόι που είχε καταφθάσει για τις ευχές και τα γέλια- τα εν τη πτωχεία τα πλούσια- τα ευφρόσυνα!
(Τη φωτό την αλίευσα νομίζω απο τη σελίδα του Τρελογιάννη.
Θησαυρός φωτογραφιών το μπλοκάκι του και όχι μόνον...).
Το εργόχειρο, μου θύμισε τη μάνα μου,ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΓΑΠΑΩ, που έπλεκε με τις ώρες τραπεζομάντιλα και μικρά πετσετάκια, οβάλ, στρογγυλά ή τετράγωνα- τη θυμάμαι και ανατριχιάζω με την ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΗΣ.
Προσωπικά, ένα ΣΕΜΕΝ προσπάθησα να κεντήσω κάποτε στο δημοτικό, το τέλειωσα σε ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ περίπου, μπορεί και περισσότερο...και κάπου είναι καταχωνιασμένο σε νάυλο σακκούλα- ντροπή μου!
Τέλος πάντων, βρε κορίτσια και αγόρια της σελίδας, ΟΛΟΙ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΤΟΥ,
( ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ θα σας πω τις δικές μου,ΧΑΧΑΧΑ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΜΕ ΤΡΑΒΑΤΕ! :-)
Γεωργία, μετάφερε μας το ποίημα, παρακαλούμεεεε!
καλά βρέ σαλόγραία,
ΑπάντησηΔιαγραφήακόμα δεν επήρες σύνταξην?!!!
-)
...άρα είσαι σαλομικρούλα
ακόμη!!!
έμενα με αρέσει το γλυκό φράουλα μόνον και στεγνό
άνευ σιροπίων διότι δεν με αρέσουσιν τα σιρόπιαν....
έχετε δοκιμάσει φράουλα?!
μμμμμ!!!
με εκέρασον έναν θέρος εις την μυροβλύζουσαν Χίον
και η γιαγιά που το έφτιαξεν ήτο πολύ απλή !!!
φεύγοντας μου έδωκε και ένα
βαζάκιον με φράουλακια μέσα!!
και τι ωραίο χρωμα!
απερίγραπτον ερυθρόν!
ασπασμούς εν Κυρίω...
ή αλλιώς φιλούθκια
που λέμε και εις την Κύπρον!
ματς μουτς!!!χχχ+
"Γλυκό του κουταλιού να με κεράσεις".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποίημα της κ.Μέρη ήταν αυτό για το οποίο είπα οτι μου άρεσε.
Αλλά, κάτω από αυτόν τον ίδιο τίτλο, μπορώ να βάλω και το απόσπασμα από το βιβλίο. Στο απόσπασμα βλέπουμε μια περιγραφή του κεράσματος μέσα από τα μάτια μιας γραφικής Αμερικάνας. Λέει, λοιπόν, η γραφική Αμερικάνα, το εξής:
Αγαπημένο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ακούς ότι τώρα με τα νέα νομοσχέδια θα παίρνουμε τη σύνταξη και στα... ογδουμήντα;
Γραιότατη είμαι
(αφού ο άνθρωπος αρχίζει και γερνάει από τα εικοσι τόσα...λένε οι φυσιολοβιολόγοι...)
αλλά μέχρι τα ογδουμήντα ίσως έχω ακόμη-ουδείς γνωρίζει-λίγον ακόμη καιρόν...
Ο Μαμαλάκης έγραψε μια υπέροχη συνταγή με φράουλες πολύ γρήγορη και πολύ εύκολη, άμα τη βρω θα σας τη δώσω..
Πολύ μου άρεσαν τα φιλούθκια!
:-)
(...) Η διαφορά του φύλου κωδικοποιείται επίσης μέσα από τα φαγητά και τα ποτά που χρησιμοποιούνται στις καθημερινές αυτές ανταλλαγές. Η σύνδεση των ανδρών με τις καυτερές και αλμυρές ουσίες και των γυναικών με τις γλυκές διαπερνά τα πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό φαίνεται ολοκάθαρα στο επίσημο κέρασμα, που είναι η εθιμική προσφορά φιλοξενίας. Όταν επισκεπτόμουν γυναίκες στα σπίτια τους για πρώτη φορά, δεχόμουν αυτό το κέρασμα στην πιο περίτεχνή του μορφή. Το πρώτο πράγμα που προσφέρει η γυναίκα του σπιτιού (ή καμιά φορά μια κόρη) είναι ένα μικρό ποτήρι παχύρευστο λικέρ, συνήθως με άρωμα φρούτου, που ονομάζεται, αρκετά αποκαλυπτικά, το γυναικείο. Σερβίρεται πάντοτε μέσα σε ασημένιο ή κρυστάλλινο κολονάτο ποτήρι με πλούσια διακόσμηση, πάνω σε δίσκο που τον κρατά η οικοδέσποινα, η οποία στέκει ορθή μπροστά στον καθισμένο επισκέπτη. Πολλές γυναίκες παρασκευάζουν το δικό τους λικέρ, από ντόπια φρούτα.
Το δεύτερο είδος που προσφέρεται είναι ένα σοκολατάκι τυλιγμένο σε γυαλιστερό μεταλλικό χαρτί. Ήταν τόση η ομοιομορφία των λεπτομερειών αυτής της διαδικασίας από σπίτι σε σπίτι, ώστε σχεδόν κάθε οικοδέσποινα της κωμόπολης μου πρόσφερε την ίδια μάρκα σοκολατάκι, σε σχήμα μικρού κύβου με φουντούκι στο κέντρο του, τυλιγμένο σε γυαλιστερό πράσινο χαρτί.
Το τρίτο πράγμα, που συμβολίζει το κεντρικό σημείο αναφοράς, είναι ένα κομμάτι σπιτικό γλυκό του κουταλιού από φρούτο, που κολυμπά στο σιρόπι. Αυτό το γλυκό μπορεί να έχει παρασκευαστεί από μια απίστευτη ποικιλία φρούτων και ξηρών καρπών: από κεράσι, από σύκο, από κυδώνι, μελιτζανάκι, ντομάτα και καρύδι, συχνά από τα χωράφια της οικογένειας. Η παρασκευή αυτή του γλυκού είναι μια χρονοβόρα, κοπιαστική και όχι φθηνή υπόθεση, και για τις ντόπιες γυναίκες το φρούτο αυτό, που κολλά παντού αλλά διατηρείται τέλεια, αποτελεί ένα έμβλημα της αφοσίωσης και της επιδεξιότητας της νοικοκυράς.
Τέλος, μου προσέφεραν ένα ποτήρι κρύο νερό, που έπρεπε να πιω, όχι όπως θα ήθελα εγώ, αλλά μετά από μια τυπική πρόποση προς την οικοδέσποινα και την οικογένειά της, και σε γουλιές. Αφού είχα φάει όλα αυτά τα γλυκά πράγματα, μου προσέφεραν καφέ, κάνοντας την τυπική ερώτηση: "Γλυκό δεν τον πίνεις;".
Το κέρασμα αυτό ήταν ουσιαστικά πανομοιότυπο σε όλα τα σπίτια που επισκέφθηκα για πρώτη φορά. Προσφέρεται εθιμοτυπικά σε οποιονδήποτε ξένο, άνδρα ή γυναίκα, στην πρώτη του/της επίσκεψη. Παρόλο που δεν είναι υποχρεωτικό για τις επόμενες επισκέψεις, παρατήρησα οτι σε πολλές γυναίκες άρεσε να το σερβίρουν σε μενα αλλά και μεταξύ τους, ακόμα και σε άτυπες καθημερινές επισκέψεις. Δεδομένου οτι ένας τυπικός απογευματινός γύρος επισκέψεων μπορούσε άνετα να περιλαμβάνει δύο ή τρία σπίτια, έβρισκα καμιά φορά την περίφημη γενναιοδωρία των γυναικών της κωμόπολης ένα είδος δοκιμασίας. Οι προσπάθειές μου να αρνηθώ το τρίτο γλυκό του απογεύματος, σ' ένα πολιτισμικό πλαίσιο όπου η άρνηση των προσφορών φαγητού ή ποτού είναι πάντοτε προβληματική, μπορούσαν να προκαλέσουν απορία και κατάπληξη. Εξ΄άλλου, οι γυναίκες "αγαπούν" τα γλυκά!
Γεωργία
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστούμε πολύ για το κείμενο.
Δεν μπορούμε να έχουμε και άλλα στοιχεία;όνομα, συγγραφέα, τίτλο, έκδοση; πού αναφέρεται ακριβώς;
Στην κοινότητα αυτή οι γλυκές ουσίες είναι το μέσο των καθημερινών ανταλλαγών μεταξύ γυναικών. Καταπίνοντας γλυκά, οι κοπέλες και οι γυναίκες αυτές παράγουν, στην κυριολεξία, τους εαυτούς τους ως αληθινά πρόσωπα θηλυκού γένους. κάνουν αυτό που "πρέπει" (τηρούν την εθιμοτυπία των σχέσεων οικοδεσπότη-φιλοξενούμενου) αλλά και αυτό που "θέλουν" (αφού επιθυμούν "εκ φύσεως" τα γλυκά). Η συγχώνευση του ηθικά πρέποντος και της επιθυμίας τείνει να συσκοτίσει την κοινωνικά κατασκευασμένη φύση και την καταναγκαστική διάσταση αυτής της ευχαρίστησης. Με άλλα λόγια, η σύνδεση της θηλυκότητας με την γλυκύτητα φυσικοποιείται, καθώς κωδικοποιείται τόσο μέσα στις πρακτικές όσο και μέσα στις ουσίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι γυναίκες και οι κοπέλες, για παράδειγμα, που τρώνε σε μια γιορτή ή σε μια ταβέρνα, συνήθως τονίζουν το οτι αποφεύγουν το υπερβολικό ή το υπερβολικά ισχυρό ποτό με το να αραιώνουν ή να γλυκαίνουν το κρασί τους με σόδα ή κάποια ποικιλία κόκα-κόλας. Η έμφυλη αυτή πρακτική απηχείται επίσης στην τοπική ορολογία για τους τύπους κρασιών καθώς και στις θεωρίες για την κατανάλωση κρασιού. Ένας ντόπιος μαγαζάτορας, περιγράφονοντας τα κρασιά που είχε, χαρακτήρισε το πιο οξύ, πιο ξηρό και πιο δυνατό κόκκινο κρασί, το λεγόμενο μπρούσκο, ως σκληρό και αντρικό. Το ημίγλυκο, μια πιο γλυκιά και ήπια ποικιλία, που νόμιζε πως θα με ενδιέφερε περισσότερο, το περιέγραψε ως πιο μαλακό και πιο γυναικείο.
Παρόμοια, η συμβολική σύνδεση της αρσενικότητας με τις καυτερές και αλμυρές ουσίες ανακύπτει στις καθημερινές συναλλαγές μεταξύ των ανδρών. Τα καφενεία, όπου μαζεύονται οι άνδρες, δε σερβίρουν καθόλου γλυκά και είδη ζαχαροπλαστικής. (...)
xaxaxaxa!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήουγδουμήντα!!!!!!!!!!!????????!!!!!!!!!
πολυ ωραια λεξις!
δεν την ήξευρον!!!
καλέ αυτοι δεν θελουσιν
να δώσουσιν τιποτις διαυτο
λενε τετοια
->" θα αργησομεν την σύνταξιν,ουτως ώστε θα έχουσιν φύγει όλοι τους εις την Ανω Ιερουσαλημ,οπότε θα γλυτώσομεν τα έξοδα"
λενε οι ΑΝΑΙΣΘΗΤΟΙ!
η δικη μας η γενια δεν θα γερασει...
οπότε...τα περί συντάξεως
δεν τα σκέφτομαι...πολυ.
λυπαμαι τα γεροντακια..
ταλαιπωρούνται πολυ...
εμας και μας βγαζουνε το λαδι {ειμαστε και νεοι}στα δημοσια νοσοκομεια και δεν μας δίνουν και τα φάρμακα....αστα.
ΕΥΧΕΣΘΕ ΠΛΗΖ+
ΘΕΝΚ ΓΙΟΥ...
ξανα
μια ντουζινα φιλουθκιαν!
@2:10 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου φαίνεται αστείος ο τρόπος με τον οποίο βλέπει η Αμερικάνα. Ορίστε τα στοιχεία που ζητήθηκαν:
Jane Cowan, H Πολιτική του Σώματος: Χορός και Kοινωνικότητα στη Bόρεια Ελλάδα, 1988, Εκδ. Αλεξάνδρεια, Αθήνα.
Ναι, ναι αυτή η υπέροχη λεξούλα ογδουμήντα, με ξετρελαίνει και μένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω την ψαρέψαμε από παράσταση Καραγκιόζη...
Ναι..ναι..περιμένουν οι ΑΘΕΟΦΟΒΟΙ , να φύγουμε για την άνω Ιερουσαλήμ, ώστε να γλιτώσουν τα έξοδα...χαχαχα!
Η Αμερικάνα τα περιγράφει με τη στεγνή ματιά και επιφανειακή ματιά της λαογραφίας και της κοινωνιολογίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι δικαίωμα της να το κάνει αυτό.
Εμείς οι Ορθόδοξοι έχουμε διαφορετικό υπόβαθρο θεώρησης του Κόσμου και της τροφής που καταναλώνουμε μετά Αγάπης και Ευχαριστίας...
@2:35 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, είναι διαφορετικά..
Μήτσο
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
για κολοκυθάκι και ντοματάκι γλυκό του κουταλιού δεν ήξερα, ομολογώ!
Τώρα που μάθαμε την αδυναμία σου, όταν έρθουμε στο νησί, να σε γνωρίσουμε, θα κουβαλήσουμε κοντά και τα σχετικά βαζάκια
(ελπίζω κάπου πουλάνε- οι ακαμάτρες- να αγοράσουμε... )
Γεωργίίίίαααααααααααααα!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαιρε!!! εδιαάβασες καποιο αλλον βιβλιαράκιον
εκτος της Αμερικανιδος ταυτης που ανέφερες?!!!
ερωτώ,διότι την άλλην φοράν μας ερώτηξες
τι σου προτεινομεν να αναγνώσεις!!!!
λοιπον?!
αναμένομεν τας εντυπωσεις σου...!!!
{η ασθενης και chocoholic-not alcoholic!}
Και εγώ είμαι λιχούδης !!!!!! και μου πέσαν τα σάλια σρουλπ..σρουπ...:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ονειρεμένη λεμονόπιτα...Την είδα στον "Καφέ με την Ελένη" από τη μοναδική Αργυρώ και έσπευσα να τη δοκιμάσω!!!
Υλικά
Για το παντεσπάνι
1 φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κουταλιά κοφτή μπέικιν πάουντερ
ξύσμα από 1 λεμόνι
5 κρόκοι
1 φλιτζάνι ζάχαρη
5 ασπράδια σε μαρέγκα (όχι πολύ σφιχτή)
Για την κρέμα λεμονιού
5 φλιτζάνια νερό
2 φλιτζάνια ζάχαρη
100 γραμμάρια κορν φλάουρ
4 κουταλιές χυμός λεμονιού
ξύσμα από 1 λέμονι
1 κουταλάκι βούτυρο
1 κρόκος
ελάχιστο σαφράν (για το χρώμα)
Εκτέλεση
1.Χτυπάμε τη ζάχαρη με τους κρόκους μέχρι να γίνουν άσπρα σαν κρέμα.
2.Κοσκινίζουμε το αλεύρι με το μπέικιν μέσα στα αυγά και προσθέτουμε και το ξύσμα.
3.Χτυπάμε τα ασπράδια σε μαρέγκα και τα ανακατεύουμε απαλά με το μίγμα.
4.Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε μια φόρμα-δαχτυλίδι ή ένα ταψάκι με διάμετρο 25 εκατοστά και βάζουμε εκεί το μίγμα.
5.Ψήνουμε στους 170 βαθμούς για 35 λεπτά.Αφήνουμε να κρυώσει καλά.
6.Στο μεταξύ ετοιμάζουμε την κρέμα λεμονιού.Βάζουμε όλα τα υλικά σε ένα κατσαρολάκι και ανακατεύουμε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να πήξει καλά.
Στο σημείο αυτό διαλέγουμε πώς θα στήσουμε το γλυκό μας.
Μπορούμε να κόψουμε το παντεσπάνι στη μέση και να βάλουμε τη μισή κρέμα μέσα και με την υπόλοιπη να καλύψουμε το γλυκό.
Επίσης,μπορούμε να βάλουμε τη μισή κρέμα πάνω στο παντεσπάνι και να κρατήσουμε την υπόλοιπη σε μπολάκια για δροσιστικό γλυκό!!!(αυτό έκανα εγώ αλλά επειδή δεν ήμουν σίγουρη ότι θα φτάσει η κρέμα...)
μμμμμμμμμ..μιαμ :-)
@ 4:28
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα!!!! :-)
Το βιβλίο αυτό της αμερικανίδας το είχα διαβάσει αρχές του 2008, και, παλαιότερα, το 2005.
Αμέ! Θα χαρώ πολύ να μοιραστώ εντυπώσεις για τα βιβλία και ευχαριστώ πολύ για εκείνες τις προτάσεις! Τις θυμάμαι πολύ καλά. Πραγματικά θα χαρώ πολύ να μοιραστώ και να ακούσω εντυπώσεις. Τα τελευταία βιβλία που πήρα στα χέρια μου ήταν το Άνθρωπος Μεθόριος του Μητροπολίτη Νικολάου, και το Στοχασμοί περί του καλού και του κακού, του Βελιμίροβιτς.
Πολλές ευχές εκ μέρους μου για καλή, δημιουργική, όμορφη, και φωτισμένη, υπόλοιπη μέρα!
Υστερόγραφο. Κι εμένα μου αρέσουν οι σοκολάτες, αλλά δεν μου αρέσουν το ίδιο όλες οι μάρκες.
Α βρε Φωτάκι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα κουραστώ να το διατυμπανιζω!
ΤΥΧΕΡΗ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΣΕ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΗΣ!
:-)
Για τη συνταγή ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!
Ευχαριστώ όλους εσάς σας και
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρίως την οικοδέσποινα που
που κεντήκατε με δεξιοτεχνία και απίστευτη γλύκα διάλογο αφήνοντας περγαμόντα και φράουλες κολοκυθάκι και λεμονόπιτες και βέβαια νεράτζια
να κυλήσουν ανάμεσα
Να μου είστε καλά!
:-))
ΑπάντησηΔιαγραφήchocolats suisse +belge!!! SUPER!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΛΒΕΤΙΚΕς ΣΟΚΟΛΑΤΕς
....ΚΑΙ
βελγικες σοκολατες=COTE D'OR!!!!!!!!!!!!
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm!!!
trellenomai!!!!!!!!!
meta to nero,to kakaodentro einai oti kalytero
mas edwse o Kyrios!!!!!!!!!!!!
EYXES GEWRGIA+
SE OLOYS...
EYXARISTW!!!
Ανώνυμε 5:21.. μιαμ..ελβετικές σοκολάτες... η lindt.. το κάτι άλλο.. καμία δε την ξεπερνάει.. κι η ιταλική venchi.. (αγαπημένη μου γεύση στις σοκολάτες.. αυτή με πραλίνα, δηλαδή φουντούκι πάστα όχι κομματάκια.. gianduia αλλιώς)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο μου άρεσε το σχόλιο της meril
Εδώ ο κόσμος καίγεται.. και, οι πριγκίπισσες η νέα γενιά, η σοκολατο-γενιά, τα σοκολατόπαιδα, έχουμε πολλές εκπλήξεις να μας περιμένουν να εμφανιστούν μπρος στα μάτια μας προσεχώς.. Κάνω λάθος;..
ΜΕΡΙΛ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΑΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΠΟΙΗΜΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή...ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΓΛΥΚΟ Ή ΦΑΓΗΤΟ ΤΡΑΒΑΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ...
Π.Χ. έχω να προτείνω μια παραγγελιά για μελιτζάνες ιμαμ μπαΪλντί...
ποιος θα μου στείλει ένα νόστιμο ποίημα γι αυτο το φαγάκι;
Αναστάσιε;
Αλεξανδρεύ;
παρακολουθείτε; :-)
(Μπορούνε και οι...καθαρίστριες που μας παρακολουθούν ανελλιπώς από νετ καφέ, να μας στείλουν ό,τι προαιρούνται...)
:-)
Aαααααααααα, ώστε η meril είναι η Μέρη.Λ.
ΑπάντησηΔιαγραφήτα δεινα αρχισαν Γεωργια...
ΑπάντησηΔιαγραφήπροσωπικα,το βιωσα οταν πηγα να παρω τα φαρμακα του μηνος απο το νοσοκομειο
και ξαφνικα,στο φαρμακειο το κρατικο.
η φαρμακοποιος με ΧΑΡΑ ανεξήγητη,
-λες και ήταν δικατης !!!-μας ανακοινωσε
χαμογελαστη=
ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΕΛΟΣ.ΠΑΤΕ ΝΑ ΤΑ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ!!!
οπότε καταλαβαινεις
οι σοκολατες ειναι για να πανε κατω οι πικρες!
μια σοκολατα το 6μηνο τρωω η καημενη!!!
απλα εγραψα ποιες μου αρεσουν,
που ΠΑΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΕΤΡΩΓΑ!!!!
εκπληξεις πολλες+ποικιλες θα εχομεν
θα βιωσομεν....ποικιλια εκπληξεων...
Ο Θεος να μας ελεησει ολους...
Γεωργία
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κατάλαβα ότι δεν το κατάλαβες, πουλάκι μου...
Ναι το Μέρη είναι ένα ονομα...το άλλο είναι Λ(επίθετο που αρχίζει απο Λ. και άλλο ένα επιθετο στη συνέχεια)
μιά φορά κι 1ν καιρό!!!-
ΑπάντησηΔιαγραφήήτανε μία σαλό
που έστησεν τρελον χορό
στο μπλογκο-γυαλοό!!!
ήρθαν όλα τα παιζάκια
με τα ροζ τα κουβαζάκια
κι εφτιαχναν σοκολατακια
στου γυαλου τα βοτσαλακια...
φυσαγε νοτιας ζεστος
και ο κοσμος αραχτος
κυριακη κυρα και σχόλη
ολοι στης σαλος
την πολη!!!
μυρισε τηγανητον?
οχι καλε σαλον!
εχομεν φαι τρελον
εις τον φουρνον τον καυτον!!!
μελιτζανες
ιμαμ μπαΗλντι
για το καθε μασ παιζι!!!!!!!!!!!!!!!
σε αρεσεν?!
φιλουθκια!!!!!!!!!
συνεταχθη ταχεως διοτι βιαζομαι!!!!!!!!!
Εδώ αναδεικνύονται ΤΑ νέα ΤΑΛΕΝΤΑΑΑ! :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΙμάμ μπαϊλντί
ΑπάντησηΔιαγραφήνα περιμένω την καρδιά μου αντικρύ
σερβίρω το φαϊ μου χλιαρό
να χει αντίθεση στο βλέμμα το ζεστό.
Ιμάμ μπαϊλντί
άκουσε της καρδιάς το λακριντί
αν χώραγε η αγάπη μου στην πρώτη κουταλιά
θα χες μεθύσει από τη μοσχοβολιά.
@6:06 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"εκπληξεις πολλες+ποικιλες θα εχομεν
θα βιωσομεν....ποικιλια εκπληξεων...
Ο Θεος να μας ελεησει ολους..."
Συμφωνώ..
Η φαρμακοποιός εκείνη.. ίσως να προσπαθούσε να δείξει εύθυμη σε αυτούς που έλεγε τα κακά μαντάτα ενώ μέσα της να ήταν λυπημένη.. Ή ίσως να ήταν απλά νευριασμένη.. Ίσως.. Ίσως ναι ίσως όχι..
@6:20
Πολύ μου άρεσε το ποιηματάκι : ))))
ΧΑΧΑΧΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήεδώ τα νέα ταλένταααααααααα!
Είστε άπαιχτοι, βρε!
:-)
Τι ανέμελο χρόνο καταναλώνουμε
και τα σώβρακα που περιμένουν
ΔΕΝ τα σιδερώνουμεεεε!
Μπαιλντί ιμάμ
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι η καρδιά μου μπήκε
στης αγάπης το χαμάμ
μπαιλντί ιμάμ
η γλώσσα μου μπερδεύτηκε
κάνει όλο σαρδάμ
μπαιλντί ιμάμ
ό,τι κι αν λένε
είσαι το φώς και η χαρά μ
Θα τρελαθούμε, κυρία μου, θα τρελαθούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
τέλειο το ιμάμ, χαμαμ, σαρδάμ, χαρα μ!
-ο ποιητικός μας οίστρος ανηφορίζει ωκύπους, είς το άναντες μονοπάτι της έμπνευσης!
(από το πολύ ιμάμ έπαθα μια... τρικυμία εν κρανίω, και γράφω ό,τι προλαβαίνω, αδέρφια μου αλήτες πουλιάααα!)
Γουστάρωωω!
Μας βλέπω να εκδώσουμε και συλλογή ποιημάτων για Ιμάμ Μπαιλντί, οσονούπωωωω!
τελικα το μελιτζανες ιμαμ μπαΗλντιν
ΑπάντησηΔιαγραφήπως το φτιαχνομεν?
εις το φούρνον?
δεν ενθυμούμαι,αν και εις το ποιηματκιον μου
εγραψον
εις τον φουρνον τον καυτον!!!
επαθα μια καποια αμνησιαν και το μνημονικον
μου εχει μπλακ άουτ!!!
σαλο πληζ θυμιστε μου τι ειναι αυτο το φαγητον!
μελιτζανες με σαλτσα ντοματα και αναμεσα σκορδακιον?κρεμυδακιον?
-----------------------------------------------
μνημη-------------------------------------
--------------------------------------κενη!!!!!
sos.sos.sos-------------------------------!!!!
χαχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓελάσαμε τώραααα!
Ρώτα το γκουγκλ αγαπημένο μου, θα στα μαρτυρήσει ολα τα νόστιμα...
πρεπει να φύυυυυυγγγωωωωωωωωωωω!
πω πω ΧΡΥΣΗ ΜΟΥ ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ ...μαζευτηκαν ολοι οι γευσιγνωστες.Σφυριξε ο Αναστασιος με τα γλυκα του κουταλιου και ακολουθησαν ρυακια συνταγων και ποιηματων.Ομορφα τα χει κανει ο θεος ολα.Μελιτζανες ιμαμ:Τηγανιζουμε τις μελιτζανες τις βαζουμε σε χαρτι κουζινας να τραβηξουν τα λαδια τους.Τηγανιζουμε τα κρεμυδια ..τα αποσυρουμε...τηγανιζουμε φρεσκια ντοματουλα την αποσυρουμε...τηγανιζουμε τις πατατουλες λιγο τις αποσυρουμε και τις βαζουμε σε χαρτι κουζινας.Σε ενα πυρεξ στρωνουμε τις μελιτζανες,τις ανοιγουμε και βαζουμε μεσα την ντοματουλα και τα κρεμυδια [ροδελλες τηγ]βαζουμε κατις πατατουλες στο ταψι.Ριχνουμε την υπολοιπη ντοματα στο ταψι,λιγο λαδακι και μαιντανο λιγο.Βαζουμε στο φουρνο το ταψακι μας για 20 λεπτα...Σταυρωνουμε.. και οταν ειναι ετοιμο βαζουμε πανω απο καθε μελιτζανα ενα κομματι φετα λεπτο[αν δεν νηστευουμε]η αλλο τυρακι...Ετοιμο το ιμαμ.καληνυχτα...Σαλογραια ισως το κανεις καλυτερα εσυ σαν πιο παλια νοικοκυρα.--πηνελοπη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠηνελοπάκι
ΑπάντησηΔιαγραφήΡΕΣΙΤΑΛ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΑΠΛΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕΣ ΑΠΟΨΕ!
ΤΟΝ ΕΚΜΗΔΕΝΙΣΕΣ ΤΟ ΜΑΜΑΛΑΚΗ!
Λιώμα τον έκανες!
Η αποθέωση στις οδηγίες σου ήταν το ρήμα...ΣΤΑΥΡΩΝΟΥΜΕ!
Μάλιστα!
ΤΟ ΣΤΑΥΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΑΔΕΛΦΟΙ...
Φιλιαααααααααααα
Πηνελόπη
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ για τις ...προχωρημένες απόψεις σου, τις ανέβασα τις είδες και τις ξανακατέβασα, γιατί θα ανοίξει μεγάλη κουβέντα με αυτές και φεύγουμε από το θέμα της ανάρτησης.
Θα συνεχίσουμε τη συζήτηση κάπου αλλού με σχετικό θέμα.
Να είσαι καλά αγαπημένο μου..
......κι ένας σεφ να σερβίρει στητός......γλυκά του κουταλιού..........πριτσ που θα σε παντρευτώ..........κάποιον ψήνεται εσείς εδώ, με του κουταλιού το γλυκό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεκινά απ την κοιλιά, οι γυναίκες λέτε, για κάποιους η αγάπη, στα μουλωχτά.
Θέμης Ανδρεάδης.... , τι γίνεται αυτή η ψυχή;
Σαχλαμάρίτσες τώρα βέβαια, αλλά τότε ηταν σουξέ για μας τους ελαφρόμυαλους.
Πάντως χθες κατά σύμπτωση καθάρισα -αν και ανήρ- ίσαμε 150 ρικορικορικοκα. Υπ αριθμόν 1 μαρμελάδα μακράν.
Την περασμένη βδομάδα η λεμονομαρμελάδα καλή δε λέω, αλλά δεν ξέρω επειδή είχα πολλά λεμόνια, μπα κι έκανα την ανάγκη φιλότιμο, δε ξέρω.
Ά κι έκανα και ψιλοκοιλίτσα με τα ψέμματα, ή μάλλον τα γλυκά του κουταλιού.
Μακαρία Σαλογραία, αυτά κυρά μου.
Λάμπρος
Για ΌΝομααα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέτοιοι άντροι χρυσοχέρηδες, καλέεεε ποου ητανε κρυμμένοι;
:-)
Στη χρυσοχέρα Σαλογραία είπα να βάλω κάτι το δροσιστικό !!! Σπιτικό παγωτό ! Υλικά: 1 Κουτί έτοιμη σαντιγί ( Μορφατ )
ΑπάντησηΔιαγραφή1 Κουτί γάλα εβαπορέ .
1 Κουτί γάλα ζαχαρούχο .
3 Βανίλιες .
Εκτέλεση : 1 χτυπάμε τη Μορφατ σαντιγί στο μίξερ μέχρι να γίνει . 2 μετά ρίχνουμε το εβαπορέ και το ζαχαρούχο γάλα μέσα στην σαντιγί , και τελευταίες τις 3 βανίλιες . Τα ανακατώνουμε όλα μαζί καλά . 3 βάζουμε στην κατάψυξη μέχρι να παγώσει .
Εναλλακτική άλλα νόστιμη προσθήκη , είναι να κόψετε κομματάκια από γλυκό του κουταλιού όπως , κεράσι ,σύκο , καρπούζι , περγαμόντο , νεράντζι , τρούφα ,και ότι άλλο τραβάει η όρεξή σας . Μετά τις βανίλιες ανακατέψτε καλά και μετά κατάψυξη ! Δοκιμάστε και θα .... το απολαύσετε !!!!!!
:-)
Φωτάκι .
Φωτάκι είσαι απίστευτος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί α κ ρ ι β ώ ς που σκεφτόμουνα τα γλυκά του κουταλιού, τη ΜέρηΛ και την καλή παρέα σας, μου έστειλες τη συνταγή....ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΤΙΚΑ, ΜΑ ΓΙΑ ΟΝΟΜΑΑΑΑ!
ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΤΡΩΜΕ ΓΑΛΑΤΑ ΣΗΜΕΡΑ!
Δες να δοκιμάσεις την αυτοπειθαρχία μου ε;
ΠΟνηρούτσικοοοοο!
Κατεργαράκοοοοοο!
Είσαι ένας μουσίτσος εσύυυυυυ!
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΝΤΩΣ...
Φιλιάααααααααααααααααα
:-) μουσίτσος εεεεε δεν σου φταίω εγώ καλή μου αν σε έβαλα πειρασμό λιχουδιάρα μου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ κρατάω την Τετάρτη και Παρασκευή και ότι άλΛΟ Χρειαστεί, την συνταγούλα στην έβαλα χτες για να την φτιάξεις όποτε θες και δεν είναι νηστεία.
Θα Χαρώ να σχολιάσεις στο μπλοκάκι μου http://fosilaron.blogspot.com/2010/07/blog-post.html το σχόλιο μιας λιχουδιάρα αγαπημένης θα είναι ανεκτίμητο αν δεν έρθεις πραγματικά θα :-( σε φιλώ γλυκά γλυκά :-) ματς..ματς!!
Μουσίτσος Φωτάκι .
Σας αρέσει να κλέβατε φωτογραφίες που ανήκουν σε άλλους; Έτσι κάνετε δουλειές και έτσι στήνετε ιστολόγια εσείς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σας ελέγχω καθημερινά και περιμένω να την αφαιρέσετε άμεσα.
Επανέρχομαι για να σας πω ότι είτε θα βάλετε ένα σύνδεσμο με την φωτογραφία μου στο flickr, είτε θα αναφαίρετε το όνομα μου, είτε θα την διαγράψετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάντως θα γράψω ότι μου την κλέψατε στο flickr
Αγαπημένε ανων. δεν ήξερα ότι η φωτό η συγκεκριμένη ανήκει σε σας και οτι δεν έπρεπε να την ανεβάσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τη βγάλω το συντομότερο.
Σας ευχαριστώ που μου εκφράσατε τα αρνητικά σας συναισθήματα.
Δεν είχα την παραμικρή πρόθεση να πικράνω κανέναν.
Μόνο να γλυκάνω...
Καλό βράδυ
Αγαπημένο μου ΤΩΡΑ ΕΙΔΑ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί είστε τόσο εριστική;
ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΣΚΟΠΙΜΑ, ΟΥΤΕ ΠΡΟΣΕΞΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ.
ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΤΗ ΒΓΑΛΩ, Ή ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ, ΝΑ ΠΩ ΑΠΟ ΠΟΥ ΤΗ ΒΡΗΚΑ.
ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΝΕΒΑΣΑ.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ ΑΚΟΜΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΛΙΚΡ...
ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ;
ΠΕΡΙΜΕΝΩ...
Υ.Γ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά, επειδή είχα δουλειά και δεν μπορούσα να περιμένω, αφαίρεσα τη φωτό που σας ενοχλούσε και έβαλα μια άλλη.
ΛΥΠΟΥΜΑΙ ΑΝ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΘΗΚΑΤΕ ΑΛΛΑ, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΠΟ ΜΕΡΟΥΣ ΜΟΥ, Η ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΔΟΛΙΑ ΠΡΟΘΕΣΗ.
ΑΠΛΩΣ, ΛΟΓΩ ΚΕΚΤΗΜΕΝΗΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ, Ή ΑΓΝΟΙΑΣ, ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και εύχομαι να είναι γλυκειά πάντα η διάθεσή σας.
Και εγώ με την σειρά μου αφαιρώ την ανάρτηση στο flickr και την τον σύνδεσμο προς το ιστολόγιό σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την κατανόηση και λυπάμαι που θύμωσα τόσο αλλά επανειλημμένως έχω βρεθεί στο ίδιο σημείο.
;-)ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗΤΑΝ ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΦΩΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΞΑ ΤΟ ΛΙΝΚ(ΑΝ ΕΙΧΕ) ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΗΤΑΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΒΡΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΩ.
ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΒΡΕΙ ΣΕ ΤΥΧΑΙΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ.
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ.
(ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΩ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΛΙΚΡ...ΚΑΠΟΙΟΝ ΘΑ ΘΥΜΗΘΩ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ...)
ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ, ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ, ΟΛΟΙ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΙΣΤΟ ΤΗΣ ΑΡΑΧΝΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΓΙΔΕΥΣΑΝ...
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΜΙΛΑΩ.
ΔΕΝ ΜΟΥ ΔΗΛΩΣΑΤΕ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ. ΓΡΑΨΑΤΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΩΝΥΜΑ.
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.
Φιλάκια