Κυριακή 20 Ιουνίου 2010
Δε θέλω να πείσω τους ανθρώπους-Μεσογαίας επίσκοπος Νικόλαος
(Από το μπλογκ του Αναστάσιου, αλιεύσαμε αυτή την ανάρτηση-προς προβληματισμόν- και την ωραία φωτογραφία).
Οι υπογραμμίσεις δικές μου.
Καλό σας βράδυ, αγαπημένα μου
Σαλογραία
..........................................................
Του Μητροπολίτου Μεσογαίας Νικόλαου
Δεν θέλω να πείσω τους ανθρώπους.
Δεν θέλω να τους σώσω.
Ούτε καν να τους βοηθήσω.
Η επαφή μου με τους ανθρώπους είναι προσπάθεια κοινωνίας:
-Να μοιραστώ!
Γιατί βοηθώ σημαίνει είμαι ο ισχυρός, ο κατέχων
και ο βοηθούμενος είναι ο ασθενής, ο στερούμενος,
οπότε έχω ένα αίσθημα υπεροχής.
Κι αυτό είναι καταστροφή για το Χριστιανισμό.
Κοινωνώ και μοιράζομαι σημαίνει είμαι στο ίδιο επίπεδο.
Ζούμε σε μια κοινωνία που στηρίζεται σε δύο πόδια: το λόγο και την εικόνα.
Έχουμε πολλή ραδιοφωνία και τηλεόραση.
Σε μια εποχή που είναι πληθωρική στο λόγο, η ανάγκη για σιωπή είναι μεγαλύτερη.
Πιστεύω στη μαρτυρία της Εκκλησίας.
Οι θησαυροί του Θεού κρύβονται και σιωπούν.
Η αλήθεια όταν φανερώνεται ξοδεύεται και υποβαθμίζεται.
Η Εκκλησία ομιλεί διότι ξέρει να αγαπά τη σιωπή και την αφάνεια.
Από κει πηγάζει ο πλούτος της αλήθειάς της.
Η κύρια δύναμή της δεν είναι ο λόγος και το κήρυγμά της, αλλά η προσευχή της.
Ο Θεός την ενδιαφέρει πρωτίστως και έπειτα ο λαός.
Ο λαός, το πλήθος, συχνά αλλοιώνει το πρόσωπο.
Ο Θεός το αναδεικνύει.
Η προσευχή, περισσότερο, είναι σιωπηλός αναστεναγμός παρά λόγος και επιχειρήματα στο Θεό.
Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
(Το είχα διαβάσει κάποτε αυτό το κείμενο του Μητροπολίτου Μεσογαίας. Πολύ χαίρομαι που το ξαναβλέπω (και έχω την ευκαιρία να το ξαναδιαβάσω). Συμπληρώνει με πολύ ωραίο τρόπο κάποιες ιδέες που μπήκαν πρόσφατα από το μπλογκ στο μυαλό μου. Πολλά ευχαριστώ από μέρους μου.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεωργία περιστεράκι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μητροπολίτης Νικόλαος είναι ένας εξαιρετικά ευφυής και διαβασμένος άνθρωπος.
Πριν αρκετά χρόνια, ένα βιβλίο, με τη θεωρητική του προσέγγιση, με βοήθησε να καταλάβω την Κ Ο Λ Α Σ Η ΤΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ,
ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΤΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, ΕΙΤΕ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ
ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΧΕΣΕΩΝ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΜΑ ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΥΤΟ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΑΦΟΥ ΑΓΙΟΙ
Δ Ε Ν ΕΙΜΑΣΤΕ;
Για το θέμα του ΖΗΛΟΤΥΠΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ, θα κουβεντιάσουμε προσεχώς σε μια άλλη ανάρτηση...
Το βιβλίο που μου άνοιξε τα μάτια, επί του θέματος της ΖΗΛΙΑΣ, ήταν δυο Αντλεριανών ψυχολόγων των Μάργκαρετ και Γουίλαρντ Μπήτσερ και είχε τίτλο:
"ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΚάΪν".
Δε θυμάμαι εκδόσεις.
Ίσως, ΑΝΘΡΏΠΙΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ Ή ΓΛΑΡΟΣ, δε θυμάμαι...
Άν το βρεις αγόρασέ το.
ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ...
ΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΣΟΦΟΤΕΡΗ ΚΑΙ Κ Υ Ρ Ι Ω Σ, ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΕΡΗ...
Φιλιά...
πράγματι η προσευχή κανει θαυματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πολλες φορες
η σιωπη σε συνδιασμο παντα με την προσευχη
ειναι καλυτερη...
ομως
μερικες φορες οι ανθρωποι διψανε ν'ακούσουν
και απλα πρεπει να μιλησουμε...
ησυχα-ηρεμα ταπεινα με αγαπη
και παντα με νοερη προσευχη ταυτοχρονως!
οταν υπαρχει αγαπη Χριστου
δεν υπαρχει ουτε ζηλεια-
ουτε ανταγωνισμος
σε τιποτα...
καληνυχτα σε όλα τα παιδια!
Εμένα με είχε εντυπωσιάσει στο βίο της Γερόντισσας Γαβριηλίας -τον υπέροχα γραμμένο από την τότε μοναχή Γαβριηλία, που την είχε γνωρίσει- ότι
ΑπάντησηΔιαγραφήη Γερόντισσα ΓΑΒΡΙΗΛΙΑ
ΔΕΝ ΕΔΙΝΕ Π Ο Τ Ε ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΖΗΤΟΥΣΕ.
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΩΣΤΗ- ΕΝ ΠΡΟΚΕΙΜΈΝΩ-
Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ.
ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΙΑΝΙΝΩΦ.
Γράφει ότι κανείς ΔΕΝ πρέπει να δίνει συμβουλή
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΖΗΤΗΣΟΥΝ
ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΚΑΙ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ.
(ας πούμε οι γονείς τα παιδιά τους, οι δάσκαλοι τους μαθητές τους, οι γέροντες τους υποτακτικούς...
Γι αυτό και γω τα προσωπικά μου κείμενα, τα απευθύνω στα παιδιά μου βασικά και προς όσα παιδιά θα ήθελαν να είναι σ α ν παιδιά μου-υπάρχουν και κάποια τέτοια- για να αποφύγω, όσο γίνεται, το σχετικό σκόπελο..)
Μια πολύ ευαίσθητη φίλη, μου είπε ότι άκουσε κάποτε σε σεμινάριο επικοινωνίας ότι
το να δίνουμε συμβουλή ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΖΗΤΗΣΟΥΝ, ΟΣΟ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ,
ΣΥΝΙΣΤΑ- ΛΕΕΙ- ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ!
ΤΡΟΜΑΞΑ ΠΟΛΥ ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ....
ΛΕΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ;
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΗΝ!
Εύχομαι μια καλή εβδομάδα για όλους...
Καληνύχτα, αγαπημένα μου
Ο Κύριος να μας φωτίζει και να μας ενισχύει σε ό,τι ανήφορο έχει να σκαρφαλώσει ο καθένας μας...
Νομίζω,ότι ο Σεβασμιώτατος
ΑπάντησηΔιαγραφήθέλει εδω να τονίσει
την αναγκη της προσευχης
και την βεβαιοτητα των αποτελεσματων της
και οχι να υποτιμησει
τον Λόγο...
διοτι και οι Αγιοι Απόστολοι
με κηρύγματα απεκαλυπταν την Αλήθεια
του Χριστου μας
και ο Ιδιος ο Κυριος μας
με τον Λογο Του διδαξε
και με τα θαυματα Του
δηλαδη
συνδιασμος
ΛΟΓΟΥ-ΠΡΑΞΕΩΝ
σε αρμονια
και αλληλοσυμπληρωση...
δεν μπορουμε να ειμαστε διαρκως
σιωπηλοι...
αναρωτιεμαι αν ειναι ολο αυτο το αρθρο
του Σεβασμιωτατου.
παρακαλουμε τον Αναστασιο να μας πει...
ευχαριστουμε.
Ναι, ναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστάσιε, πες μας αν ξέρεις.
Ευχαριστούμε...
ΝΑΙ,ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ γω το εχω διαβασει
δεν πρεπει να δινουμε συμβουλη
χωρις να μας την ζητησουν....
δυστυχως εγω το συνηθιζω
και ντρεπομαι οταν το σκεφτομαι
αλλα ειμαι αδιορθωτη
και ολο παλι το ιδιο κανω...
ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ ΟΛΟΙ ΣΑΣ.
ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ
ΝΑ ΕΥΧΕΣΘΕ ΝΑ ΒΑΛΩ ΜΥΑΛΟ
ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΚΑΙ ΝΑ ΣΙΩΠΩ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ..
{η αδιορθωτη...}
Είναι απόσπασμα συνεντεύξεως την οποία είχε δώσει ως Αρχιμανδρίτης στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» στις 11 Μαρτίου 2001 . Μου είχε κάνει εντύπωση και την κράτησα. Η συνέντευξη εδόθη μετά την άρνηση του -τότε- να γίνει εκπρόσωπος τύπου του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην συνέντευξη σας την παραθέτω διότι έχει αξία.
ΕΡ: Πώς έρχεστε σε επαφή με τους ανθρώπους;
π. Νικόλαος: Δεν θέλω να πείσω τους ανθρώπους. Δεν θέλω να τους σώσω. Ούτε κάν να τους βοηθήσω. Η επαφή μου με τους ανθρώπους είναι προσπάθεια κοινωνίας: Να μοιραστώ! Γιατί βοηθώ σημαίνει είμαι ο ισχυρός, ο κατέχων και ο βοηθούμενος είναι ο ασθενής, ο στερούμενος, οπότε έχω ένα αίσθημα υπεροχής. Κι αυτό είναι καταστροφή για το Χριστιανισμό. Κοινωνώ και μοιράζομαι σημαίνει είμαι στο ίδιο επίπεδο.
Ζούμε σε μια κοινωνία που στηρίζεται σε δύο πόδια: το λόγο και την εικόνα. Έχουμε πολλή ραδιοφωνία και τηλεόραση. Σε μια εποχή που είναι πληθωρική στο λόγο, η ανάγκη για σιωπή είναι μεγαλύτερη. Πιστεύω στη μαρτυρία της Εκκλησίας. Οι θησαυροί του Θεού κρύβονται και σιωπούν. Η αλήθεια όταν φανερώνεται ξοδεύεται και υποβαθμίζεται. Η Εκκλησία ομιλεί διότι ξέρει να αγαπά τη σιωπή και την αφάνεια. Από κεί πηγάζει ο πλούτος της αλήθειάς της. Η κύρια δύναμή της δεν είναι ο λόγος και το κήρυγμά της, αλλά η προσευχή της. Ο Θεός την ενδιαφέρει πρωτίστως και έπειτα ο λαός. Ο λαός, το πλήθος, συχνά αλλοιώνει το πρόσωπο. Ο Θεός το αναδεικνύει. Η προσευχή, περισσότερο, είναι σιωπηλός αναστεναγμός παρά λόγος και επιχειρήματα στο Θεό.
ΕΡ: Για όλ’ αυτά, αρνηθήκατε τη θέση του εκπροσώπου του αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου;
π. Νικόλαος: Όχι ακριβώς. Για την Εκκλησία υπάρχει ο καιρός του σιγάν και ο καιρός του λαλείν. Απλά νομίζω ότι τύποι σαν το δικό μου, δεν κάνουν για το γραφείο τύπου. Εγώ ούτε τηλεόραση βλέπω, ούτε ραδιόφωνο ακούω, ούτε εφημερίδες διαβάζω. Ζημιά θα προκαλούσα. Βέβαια και οι υποχρεώσεις μου στην Επιτροπή Βιοηθικής λειτούργησαν απαγορευτικά για κάτι τέτοιο.
Συνέχεια στο επόμενο σχόλιο….
Συνέχεια από προηγούμενο σχόλιο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΡ: Πώς κρίνετε την εικόνα των μητροπολιτών που λειτουργούν ντυμένοι με πολυτελή άμφια;
π. Νικόλαος : Δεν μ’ αρέσει αισθητικά. Επειδή αυτή η παρέλαση των μιτροφόρων αρχίζει να είναι κάτι το υπερβολικό, παύει να είναι σεμνό. Καταστρέφει το κατανυκτικό. Σίγουρα, ο πειρασμός της επίδειξης με κοσμικά κριτήρια είναι πολύ μεγάλος. Η αμφίεση των κληρικών δεν πρέπει να θυμίζει τους αυτοκράτορες του Βυζαντίου, αλλά την θεόμορφη ταπείνωση του Χριστού και των Αγίων. Αν και η δόξα του παρελθόντος και η ιστορική συνέπεια επιβάλλουν κάποια μεγαλοπρέπεια, η Εκκλησία πρέπει να στρέφεται περισσότερο στο βάθος της αλήθειας και το μέλλον, την προοπτική μας. Σεβόμαστε την ιστορία και τους συμβολισμούς. Αλλά εμπνεόμαστε από το πνεύμα και την ουσία.
ΕΡ: Ποιός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζει σήμερα η Ορθοδοξία;
π. Νικόλαος : Δεν κινδυνεύει από τίποτε. Η σκέψη όμως μιάς Εκκλησίας, που από σώμα Χριστού και κιβωτός σωτηρίας και αλήθειας, γίνεται επίγειος οργανισμός με εφήμερη νοοτροπία και αντίληψη, προκαλεί βάναυσα την πίστη. Αυτός είναι ο κίνδυνος να χάσουμε εμείς την Ορθοδοξία. Νομίζω ότι κινδυνεύουμε από την εκκοσμίκευση. Δηλαδή, όταν η Εκκλησία αποκτά υπερβολική εφημερότητα, επιγειότητα, τότε χάνει την αληθινή έκφραση και ομορφιά της. Γυμνώνεται από το μεγαλείο της. Ο ιερέας δεν είναι υπηρέτης του λαού, αν είναι υπηρέτης τότε είναι μόνον του Θεού. Όταν η εκκλησία εξαντλεί το μήνυμά της στο σήμερα, στο εδώ και στο τώρα, τότε φράζει τους ορίζοντες της ψυχής στο αιώνιο, στο θεϊκό, στο υπερβατικό. Το μοντέλο της Εκκλησίας δεν είναι ο καλός, ηθικός, σωστός, τίμιος, ενάρετος άνθρωπος. Αλλά ο Άγιος. Κι ο Άγιος είναι θεόμορφος. Τον βλέπεις και χωρίς ν’ ανοίξει το στόμα του λές: Ναι, υπάρχει Θεός.
ΕΡ: Ποιός είναι ο στόχος σας, π. Νικόλαε; Η αγιότητα;
π. Νικόλαος : Οι αμαρτίες είναι ένα τίποτα μπροστά στη χάρη του Θεού. Υπάρχουν απλώς για να ταπεινώνουν. Εγώ βάζω τον πήχυ όσο πιο ψηλά γίνεται. Και, φυσικά στην Εκκλησία, δεν περιμένουμε να περάσουμε πάνω απ’ αυτόν, γιατί κινδυνεύουμε από αλαζονεία. Περνώντας κάτω απ’ αυτόν, μας μένει η ταπείνωση.
ΕΡ: Είστε μοναχός, αλλά ζείτε μέσα στον κόσμο;
ΑΠ: Είμαι μισός μοναχός και μισός παπάς. Αλλά προσπαθώ να τιμώ το μισό πετραχείλι μου και το μισό κουκούλι μου.
ΕΡ: Δεν νομίζετε ότι μερικές φορές ο Θεός είναι άδικος;
π. Νικόλαος : Ο Θεός είναι πάντοτε και σε όλους άδικος. Αλλά με πολύ διαφορετικό τρόπο από αυτόν που η πεζή ανθρώπινη λογική υπαγορεύει. Όταν επικαλούμαστε το έλεός Του, ζητούμε να ξεχάσει τη δικαιοσύνη Του. Με το «Κύριε ελέησον», ρουσφέτι ζητάμε. Η σωτηρία μας στηρίζεται στην αδικία του σταυρού και του ελέους Του.
ΕΡ: Τι πιστεύετε για την επίσκεψη του πάπα;
π. Νικόλαος : Έχω μεγάλη δυσκολία να κατανοήσω τι θα πεί «εκκλησιαστική πολιτική», «εκκλησιαστικός ηγέτης» και τι θα πεί «θρησκευτική επίσκεψη». Εγώ καταλαβαίνω τι θα πεί Θεός Πατέρας, όχι ηγέτης, και τι χάρις, όχι πολιτική. Όσο για τον όρο επίσκεψη, αυτός μου θυμίζει κονφορμισμό, τουρισμό, συμβατικότητα. Στην Εκκλησία μια επίσκεψη γνωρίζουμε, αυτήν του Αγίου Πνεύματος. Δεν κάνουμε επισκέψεις. Δεχόμαστε «επισκέψεις». Πάντως, αν ο πάπας είχε αληθινή αγάπη, θα καταλάβαινε ότι κανέναν δεν θα ωφελήσει η δική του επίσκεψη στην Ελλάδα. Αυτό που όλοι χρειαζόμαστε είναι η επίσκεψη του Θεού στις καρδιές μας.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΕ, ΘΕΡΜΩΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΤΙΣΜΟ ΟΛΩΝ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΕΠΙΓΝΩΣΗΣ...
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΕΙ ΜΕ ΑΠΕΙΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ...
ΣΑς ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΠΑΡΕΑ.
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!
eyxaristoume poly
ΑπάντησηΔιαγραφήadelfe Anastasie
kalinixta+
makia salo!
kalo ksimerwma+
Καλο ξημερωμα...
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Ευχαριστούμε για την ανάρτηση καλή μου Σαλογραιά, ήταν εξαιρετική...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ανυπομονησία περιμένω όσα έχεις να μας πεις για τον ανταγωνισμό στα προσεχώς σου.
Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Μαριάννα γλυκύτατη
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ και γω για την ευγενική σου κουβέντα
(δεν θα κουραστώ να το σημειώνω, τα όποια φωτεινά σας λόγια προς τη σελίδα, εκφράζουν τη ΔΙΚΗ ΣΑΣ , και ΜΟΝΟ τη δική σας, πραγματικότητα και ΟΧΙ τη δική μου, και αυτό δεν συνιστά επ' ουδενί ταπεινολογία-δόξα τω Θεώ, γνωρίζω καλά τι μου γίνεται.
Χαίρομαι όμως όταν τα ακούω διότι με παρηγορούν με τη σκέψη ότι ΑΚΟΜΑ υπάρχουν γύρω μου, ΑΓΝΩΣΤΟΙ, ΠΛΗΝ ΕΚΛΕΚΤΟΙ συνάνθρωποι, που προς την Αλήθεια του Κυρίου, τείνουν ούς ευ-ήκοον και ταύτης ένεκεν τιμούν και πάνυ ανάξιους, αναμεταδότες -μεταφορείς της, όπου τους συναντάνε...)
Επειδή δεν γνωρίζω π ό τ ε θα γράψω για το ζηλότυπο ανταγωνισμό -εν είδει επιστολής προς τέκνο προσφιλές, με την ΕΛΠΙΔΑ ότι και οι πραγματικοί αποδέκτες ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΏΣΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ -που και όταν το γράψω, απλή, πενιχρή νύξη θα είναι- θα πρότεινα να μελετήσεις το ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΚΑΙΝ - όταν το πρωτοδιάβασα, ξαφνικά είδα τον κόσμο με άλλο φως, επειδή μέχρι εκείνη τη στιγμή, υπήρξα απιστευτος ΒΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΥΡΩ ΜΟΥ, και επίσης θα πρότεινα το βιβλίο που κυκλοφορήθηκε -που γράφει και ο Καργάκος- από τα Ελληνικά Γράμματα, του Λιούις, με τίτλο, ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΑΠΛΩΣ...
Ο σοφός καθηγητής της Λογοτεχνίας και συγγραφέας εκεί, διατυπώνει υπέροχες σκέψεις και πάνω στο θέμα της καταστροφικότητας του ανταγωνισμού και πάνω στο θέμα της κολασμένης μανίας πλουτισμού...και διάφορα άλλα.
Θυμίζω- το έγραφα και παλιότερα, ότι ο Αντονυ Χόπκινς ερμήνευσε αριστοτεχνικά τον Λιούις, στην ταινία ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΣΚΙΑΣ, αν έχεις χρόνο, και μπορείς να τη βρείς δές την...
Υπάρχουν στην ταινία, καταπληκτικές φράσεις για το νόημα της ζωής, για το θάνατο, με αφορμή τον όψιμο έρωτα του Λιούις, προς μια διαζευγμένη Αμερικάνα ποιήτρια με τέκνο, η οποία πήγε -με το έτσι θέλω- και τον ξεκούνησε -τον ώριμο εργένη- από την ΑκαδημαΊκή μούχλα της Οξφόρδης και τον παντρεύτηκε
(το τέλος της ταινίας δεν θα σας το μαρτυρήσω, ώστε να ζήσετε τη θύελλα των συναισθημάτων που θα επιθυμούσε ο σκηνοθέτης...)
Αυτά τα λίγα για την ώρα
πάντα με αξόδευτη την αγάπη...
Νοιώθω την ανάγκη να σ' ευχαριστήσω και εγώ, τόσο για την ανάρτηση, όσο -και κυρίως- για τις προτάσεις (βιλίων και film), δεδομένου ότι, κατά τη γνώμη μου, κάποιο από αυτά -ή και όλα- μπορούν να λειτουργήσουν σαν πύλες ή σαν οδοδείχτες προς κατευθύνσεις που ούτε καν θα υποψιαζόμουν ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια παράδειγμα, όσον αφορά το πρόσωπό μου, λειτούργησε πραγματικά ρηξικέλευθα η τριλογία του Κυριάκου Μαρκίδη (Ταξίδι με τον Λέοντα, Τα Δώρα της Ερήμου, Το Όρος της Σιωπής), παρόλο που πραγματεύονταν θέματα που λίγο - πολύ ήδη είχα γνωρίσει.
Παναγιώτης Σ.
Παναγιώτη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είσαι καλά.
Την Τριλογία του Μαρκίδη την αγόρασα και γω μέχρι και το δεύτερο...
Δε θυμάμαι ποιο κυκλοφόρησε πρώτο στην Ελλάδα.
Το βρήκα καλό, μου δημιουργήθηκαν όμως, ερωτηματικά σε κάποια σημεία.
Στο δεύτερο όμως, ανησύχησα ΣΟΒΑΡΑ, για το άν ο συγγραφέας του, είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙ Ορθόδοξος ή έχει νταραβέρι και με νεοποχίτικους κύκλους, και ανακατώνει την πλάνη με την αλήθεια με ΑΡΙΣΤΟΤΕΧΝΙΚΟ τρόπο, ώστε να πλανήσει ει δυνατόν και τους εκλεκτούς.
Λυπάμαι που είδα ότι το διαθέτουν και σε μοναστήρια...
Θα μου πείς εδώ πουλάγανε το πάνυ αιρετικό βιβλίο του Μ. μέσα στο βιβλιοπωλείο της Αποστολικής Διακονίας της Πάτρας, και κανείς δεν είχε πάρει είδηση ΤΙ ΠΟΥΛΑΓΑΝ...
Αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο ....άστο...
Οι Νεοποχίτες σήμερα, πορεύονται στον κόσμο, με ΆΨΟΓΑ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ...
ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΟ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ ΤΟΥΣ...
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΦΡΙΛΑ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ, ΟΥΤΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΝΟΙΑΝ.
ΟΙ ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΕΣ, ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΙΚΟΝΑ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΦΡΙΤΤΩ ...ΕΠΕΙΔΗ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΥΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ, ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΑΣΤΗΡΙΧΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΣΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ...
Τούτου ένεκεν και ΔΕΝ τα συστήνω, τα βιβλία του Μαρκίδη, μάλιστα σε κάποιο ιστολόγιο είδα μεγάλο θάψιμο σε αυτά τα βιβλία, άνθρωποι θεολογικά πολύ πιο καταρτισμένοι,από τη χαζή Σαλογραία, επισήμαιναν πρόβλημα.
Προσωπικά, έχω ωφεληθεί και από βιβλία Αντίχριστων που ΣΥΝΕΒΗ να πέσουν στα χέρια μου, διότι εκεί- μέσα στη μεγάλη σαβούρα τους- βρήκα και ΜΙΑ πληροφορία που εμένα κάποιες απορίες μου έλυσε, όμως σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση αυτά τα βιβλία δεν θα τα σύστηνα, είτε ως ψυχωφέλιμα είτε σε ανθρώπους των οποίων τον ψυχισμό δεν γνωρίζω...
Αν εσύ ωφελήθηκες,και δεν κατάλαβες το δηλητήριο στη διδασκαλία, its o.k. που λέει και μια τρελή, μικρή αμυγδαλιά που γνωρίζω, όμως...
ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΧΥΝΟΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΥΣ ΔΙΩΓΜΟΥΣ,ΤΟ ΑΓΙΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ, ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ...
ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ Ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ ΘΑ ΒΓΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΩΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΦΩΤΟΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΑΝΗΣΕΙ ΕΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ...
ΛΟΙΠΟΝ...ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ...
ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΌΒΟΥ...
Ο ΥΠΟΜΕΙΝΑΣ ΕΙΣ ΤΕΛΟΣ, ΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΣΩΘΗΣΕΤΑΙ...
KΑΛΗΜΕΡΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο θεμα του ζηλοτυπου ανταγωνισμου εχει αμεση σχεση με την υποκρισια,
διοτι μονο ενας που υποκρινεται,
φτανει στο σημειο να ζηλευει.
διοτι αν ειναι ειλικρινης,εχει αγαπη Χριστου
και δεν ζηλευει.
ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΖΗΛΕΨΟΥΜΕ εναν Αγιο διαβαζοντας το Βιο του Η βλεποντας εναν χαρισματουχο παπουλη?
οχι.
ας ειμαστε ειλικρινεις και ας αγαπαμε...
ειναι ο πιο σιγουρος και μονος τροπος
να ειμαστε του Χριστου μας και να μην
εχουμε θλιβερα φαινομενα εγωισμου κ ζηλειας...
Προς Ανων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει η Υποκρισία των Φαρισαίων την οποία ΚΥΡΙΩΣ και κατεξοχήν στηλίτευσε ο Κύριος, και υπάρχει και η Υποκρισία των Αγίων, ιδιαίτερα των Σαλών, που είχε εξαιρετικά ΑΓΙΟ κίνητρο.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ, ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΣΧΑΤΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΤΟΥΣ,
ΚΑΙ ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΕΚΑΣΤΟΥ, ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Μ Ο Ν Ο
Ο ΚΥΡΙΟΣ.
ΑΥΤΟ ΑΣ ΤΟ ΕΝΘΥΜΟΥΜΑΣΤΕ Σ Υ Ν Ε Χ Ε Ι Α.
ΕΚΕΙΝΟΣ Γ Ν Ω Ρ Ι Ζ Ε ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ
ΓΙ ΑΥΤΟ
ΤΟΥΣ ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΖΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ,
Π Λ Η Ν ...ΜΕ Α Π Ε Ι Ρ Η ΑΓΑΠΗ...
ΠΕΘΑΝΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΥΡΩΤΗΔΕς, Ο ΚΥΡΙΟΣ...
Εκείνος, λοιπόν, ΜΟΝΟΝ, ΕΊΝΑΙ Ο ΚΡΙΤΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ, ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ.
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ, ΑΣ ΠΡΟΦΥΛΑΣΣΕΙ ΤΟΝ Ε Α Υ Τ Ο Ν ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ
ΚΑΙ ΑΣ Μ Η Ν ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙ
ΩΣ Υ Π Ο Κ Ρ Ι Τ Ε Σ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
των οποίων Δ Ε Ν ΓΝΩΡΙΖΕΙ
ΤΙΣ Π Ρ Α Ξ Ε Ι Σ, ούτε ΤΟΝ Τ Ρ Ο Π Ο ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ, για χρόνια...
Η ΤΑΡΣΩ Η ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΗ, ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ φριχτά ΠΑΛΙΟΛΟΓΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΕΙ ο φίλος ο Γρηγόρης Ζαγοραίος που ήταν λατρεμένο πνευματικό της τέκνον, όμως για την αγιότητά της, έγραψε ολόκληρο βιβλίο ο καθηγητής της Θεολογικής και Ψυχολογίας κ. ΚΟΡΝΑΡΆΚΗΣ...
Ο ΣΥΜΕΩΝ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ, ΧΟΡΕΥΕ ΣΤΑ ΠΟΡΝΕΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΡΝΕΣ...
Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΚΑΘΑΡΟΤΑΤΗ...και ΥΠΗΡΧΕ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ, ΑΓΙΟΣ...
ΜΥΡΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ, ΓΙΑ ΤΟ Π Ο Σ Ο ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
Ε Ξ Α Π Α Τ Ο Υ Ν.
Ας Φυλάμε την καρδιά μας από κακή υποκρισία, από ΜΝΗΣΙΚΑΚΙΑ, ΑΠΟ ΟΡΓΗ...
Ας ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΜΙΣΟΥΝ...
Όταν προσευχόμαστε,
ΛΥΤΡΩΝΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΒΛΑΚΕΙΑ
ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΙΣΟΣ,
ΔΙΟΤΙ...ΣΕ Κ Α Θ Ε ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΤΟ ΜΙΣΟΣ- ΑΠΌ ΟΠΟΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ,
ΜΙΑ Α Φ Α Τ Η Β Λ Α Κ Ε Ι Α ΕΙΝΑΙ...
ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ... ΕΣΧΑΤΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΥΦΥΙΑ,
ΜΟΝΟ Η Ε Μ Π Ρ Α Κ Τ Η ΑΓΑΠΗ.
ΕΜΠΡΑΚΤΗ,ΑΓΑΠΗ αποτελούν,ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΕΝΑ Χ Α Δ Ι, ΈΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ, ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ, ΜΙΑ ΣΤΕΓΗ, ΕΝΑ ΠΙΑΤΟ ΦΑΙ, ΜΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ...ΜΙΑ ΕΛΠΊΔΑ...
ΣΥΓΝΩΜΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΕΙΠΑ-ΟΥΤΕ ΥΠΟΝΟΗΣΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΟΥΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΙΣΟΣ
ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ
ΟΜΩΣ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ...
ΟΣΟ ΕΛΕΥΘΥΕΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΖΕΙ
ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ γω ΓΙΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΟΥ
ΠΑΝΤΑ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...
ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΦΥΙΑ Η ΑΓΑΠΗ Η ΕΜΠΡΑΚΤΗ
ΤΟ ΞΑΝΑΕΙΠΑΜΕ ΑΥΤΟ
ΣΤΟ ΕΙΧΑ ΓΡΑΨΕΙ ΣΕ ΕΜΑΙΛ
ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΛΑΚΕΙΑ ΤΟ ΜΙΣΟΣ-Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ
ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΑΦΗ,,,,,,,,,,,
ΘΥΜΑΣΑΙ?
ΤΟ ΕΧΩ ΤΟ Ε-ΜΑΙΛ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΣΤΕΙΛΑ
ΑΠΟΘΗΚΕΥΜΕΝΟ................
ps
ΑπάντησηΔιαγραφήmerika atoma ypotimane tin noHmosyni twn allwn
kai den ypologizoun tipota...
enw exoyn ginei HdH antiliptoi........apo osoys vlepoyn ti paizei..........
Θυμάμαι αγαπημένο μου, θυμάμαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι μόνιμο κουσούρι της ανθρώπινης φύσης αυτό...
ΑπάντησηΔιαγραφήνα υποτιμάμε τη νοημοσύνη του πλησίον...
όμως...
ΗΜΕΙΣ...ΜΩΡΟΙ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ, ΛΈΕΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ...
Είχε και κείνος ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΌΤΙ ΤΟΝ ΠΈΡΝΑΓΑΝ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟ ΒΛΑΚΑ ΠΟΥ ΈΤΡΕΧΕ ΚΑΙ ΙΔΡΩΝΕ ΚΑΙ ΡΙΣΚΑΡΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΥΡΙΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ...
ΥΠΟΜΟΝΗ, ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΜΟΥ...
ΕΙΝΑΙ Π Ο Λ Υ ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ, ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΣΑς ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ...
Ο ΥΠΟΜΕΙΝΑΣ, ΕΝ ΚΥΡΙΩ, ΕΙΣ ΤΕΛΟΣ,
ΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΣΩΘΗΣΕΤΑΙ
ΚΑΙ ΑΛΙΜΟΝΟ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΕΘΕΙΜΕΝΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΒΛΑΚΑ...
ΤΟΝ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΒΛΑΚΑ, κατά το υπόδειγμα των διωκομένων Αγίων.
Η αδερφή του συντρόφου μου, είναι μια πολύ ευφυής και εξαιρετική και πανάξια γυναίκα.
Ό,τι εγκώμιο και να πλέξω γι αυτήν είναι λίγο...
Λοιπόν, λέει χαμογελώντας, αυτή η εκλεκτή γυναίκα, ότι παντού, σε κάθε οικογένεια, σε κάθε μικρή(μπορεί και μεγάλη) κοινότητα, για να υπάρχουν ισορροπίες, πρέπει κάποιος από όλους να κάνει το βλάκα...
Ε, στην ελληνική οικογένεια, παραδοσιακά, αιώνες τώρα, το βλάκα πρέπει να τον κάνει η γυναίκα επειδή αυτή είναι συναισθηματικά ισχυρότερη...
Νομίζω ότι έχει δίκιο...
Δε θα σχολιάσω περισσότερο...
Δεν έχω άλλο χρόνο...
Σε ασπάζομαι...
Να έχεις υγεία και δύναμη
Σαλογραια αγαπημένη,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο βιβλίο θα το πάρω οπωσδήποτε και σε ευχαριστώ πάρα πολύ, διότι το θέμα με παιδεύει καιρό τώρα και δεν ήξερα ότι υπήρχε κάτι σχετικό.
Όσο για τον Κ.Σ.Λούις τον λατρεμένο έχω διαβάσει τα άπαντά του (και δει και την ταινία) και τον θεωρώ πολύ σπουδαίο νου.
Το βιβλίο του δε "Επιστολές του διαβόλου" έκανε το σαγονάκι μου να κρεμάσει... :)
Χαίρε και πάλι χαίρε!
Μαριάννα
ΑπάντησηΔιαγραφήμπράβο που ανέφερες και το η "Τακτική του διαβόλου"
(εγώ με αυτό τον τίτλο το διάβασα εδώ και χρόνια) και το βρήκα συναρπαστικό...
Από ποια περιοχή μας διαβάζεις;
Από τον ιστορικό Μαραθώνα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά λες, "τακτική του διαβόλου" λέγεται, τα μπέρδεψα με τον αγγλικό τίτλο.
Μαρίνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήποιος είναι ο αγγλικός τίτλος αν θυμάσαι για κάποιους που θα ήθελαν να βρουν το πρωτότυπο;
"The Screw Tape Letters"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραθέτω και λινκ στο amazon
http://www.amazon.com/Screw-Tape-Letters-Bantam-Classics/dp/0553214438
Μαριάννα μου
ΑπάντησηΔιαγραφή(και όχι Μαρίνα όπως λόγω βιασύνης γράφτηκε πριν)
θερμά ευχαριστώ!
KALHMERA!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήH Μαριάννα είπε...
"The Screw Tape Letters" TO BOOK!!!
O ELLHNIKOS TITLOS?!
KAMIA SXESH.....................!!!!!!!!!!!!
Μια ελληνική μετάφραση είχε τίτλο :
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ.
Το είχα πετύχει στο βιβλιοπωλείο ο ΛΟΓΟΣ, της Πάτρας,δεν ξέρω άν ήταν προτεστάντικη έκδοση...
Πάντως ήταν γραμμένο με πολύ χιούμορ και πανέξυπνο τρόπο.
Ο ΛΙΟΎΙΣ ως καθηγητής ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΞΦΟΡΔΗ ΜΑΛΙΣΤΑ, ΉΞΕΡΕ ΠΩΣ ΝΑ ΜΑΓΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΣΗ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ...ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ...
Έλαβα ένα περίεργο μήνυμα που δεν το άνοιγε ο υπολογιστής...όποιος το έστειλε ας ξαναπροσπαθήσει
ΑπάντησηΔιαγραφή