H μακαρίτισσα η μαμά,
το "Καλλιρρόη" το έγραφε με δυο λ και δυο ρ και της άρεσε να το γράφει έτσι γιατί
έτσι την είχαν διδάξει οι δάσκαλοί της.
Ο Σταματάκος λέει ότι μπορεί να γραφεί και με δύο ρ αλλά το προτιμάει με ένα.
Η ίδια, το προτιμάω με δύο, διότι έτσι το προτιμούσε η μανούλα μου.
Βλέπεις, όλους τους ρόλους, τούς παίζει πάντα το συναίσθημα και μόνο το συναίσθημα,
και όπου βρίσκεται ο καθένας μας αυτή τη στιγμή(κοινωνικά, ιδεολογικά)
είναι γιατί κάποιον αγάπησε.
Μην ξανακούσω, λοιπόν, αηδίες περί καθαρής σκέψης, απροσωπόληπτης, δήθεν.
Και μάταια επιχειρηματολογούμε, όσοι επιχειρηματολογούμε, επί ποικίλων θεμάτων.
Δεν υπάρχουν καθαρά επιχειρήματα, για θέματα ζωής και θρησκείας
Αυτά είναι, ψευδαισθήσεις.
Και ο καθένας απο μας, αντέχει πράγματα, όσο αντέχει η αγάπη του...
Και θα πάει κατά το δρόμο που βρίσκεται η αγάπη του.
Η μάνα μου αγάπησε τον Κύριο.
Πορεύεται τώρα, χαρμόσυνη την οδό Του.
Το αισθάνομαι, και είναι ελαφριά
σαν πεταλούδα
που μόλις ξεψύχησε,
η καρδιά μου.
Σαλογραία
(κατά κόσμον Ευαν. Παναγοπούλου-Κουτσούκου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου