Και τελικά, πόσο ευάλωτη και βαθύτατα συναισθηματική είναι η ανθρώπινη φύση;
Δεν θα κουραστώ να το ψάχνω...
Ακούσαμε στις ειδήσεις για το κοριτσάκι που έζησε επι 18 χρόνια με τον απαγωγέα βιαστή και πατέρα των δύο παιδιών της, ακούσαμε, λέω, τούτο το φοβερό:ότι έχει-λέει-συνδεθεί συναισθηματικά με τον άνθρωπο αυτόν που κατά τη δική μας κρίση, της κατέστρεψε ολοκληρωτικά τη ζωή της...
Tελικά,φαίνεται, δεν μπορούμε να κάνουμε παρέα με κάποιον, ας είναι και ο βιαστής και καταστροφέας του βίου μας, ας είναι και η πεθερά μας, φαίνεται-λέω- πως δεν μπορούμε να τον κάνουμε επί μακρόν παρέα, χωρίς να συνδεθούμε μαζί του, χωρίς να τον αγαπήσουμε...
Και τι γίνεται όταν αγαπάς κάποιον;
Πέφτουν οι άμυνές σου απέναντι και στις ιδέες που ο ίδιος κουβαλάει και υιοθετείς και τις ιδέες του-ό,τι και να 'ναι αυτές οι ιδέες-τις υιοθετείς πιο εύκολα, και αυτό μπορεί να φέρει ζημίες και πόνους δυσθεράπευτους.
Ίσως, εν Αγίω Πνεύματι, κατανοούσε αυτή την αλήθεια ο μέγας Θεολόγος Ιωάννης
που συμβούλευε:
- Στους αιρετικούς ούτε καλημέρα να λέτε, ούτε να τους βάζετε σπίτι σας.
Όχι από καμία κακία, άπαγε!
Ο Απόστολος Ιωάννης ήταν λαμπρό κατοικητήριο της Θείας Αγάπης.
Όλος ο βίος του το απέδειξε.
- Στους αιρετικούς ούτε καλημέρα να λέτε, γιατί αν τους λέτε πολλές καλημέρες, αν τρώτε και πίνετε μαζί τους και ξεφαντώνετε,
υ π ο χ ρ ε ω τ ι κ ά
θα τους αγαπήσετε, αν τους αγαπήσετε, αργά αλλά σταθερά, και σε βάθος χρόνου,
θα υιοθετήσετε τις ιδέες τους.
Αν υιοθετήσετε στρεβλές ιδέες, το σώμα και την αιώνια ψυχή σας θα βλάψετε...
Βαρύς ο λόγος, πλην... πάσης αποδοχής άξιος...
Ευανθία η Σαλογραία
"Με όποιο δάσκαλο καθίσεις,τέτοια γράμματα θα μάθεις",λέει ο λαός. Αλλά πρόσεξε,λέει για δάσκαλο.Λέει για κάποιον που διδάσκει, και ο αγ.Ιωάννης εννοεί ετεροδιδασκαλίες.Γι΄ αυτούς μας συνιστά να μη τους λέμε ούτε "καλημέρα".Το να συναντήσω και να μιλήσω με έναν ετερόδοξο για "άρρητ΄ αθέμιτα" δεν αποτελεί πρόβλημα,ούτε ποτέ μου θα τον απέφευγα.Δεν θα τον έκανα,εννοείται,συστηματικά παρέα.Διότι όπως πολύ σωστά γράφεις,η διαρκής και σχεδόν μόνιμη επαφή δημιουργεί ψυχικό σύνδεσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο ζούμε μέσα σε αυτή τη διαρκή χυδαιότητα
των ημερών,εξοικειωνόμαστε με αυτήν και μετά
αποκτά "φυσιολογικότητα".Καρφάκι δεν καίγεται,
φυλλαράκι δεν κουνιέται.Εκεί αποσκοπεί η νέα σημερινή πραγματικότητα,οι στόχοι της οποίας
είναι να προσδοκούμε έναν ψευτομεσσία, που θα μας καθαρίσει από την κόπρο του Αυγεία.
Τώρα ως προς την αποδοχή του βιαστή της,μη ξεχνάς ότι αυτή είχε και την ικανοποίηση του βιολογικού ενστίκτου της.Η τελική συναισθηματική επαφή εδώ,έγινε με βάση τον πειθαναγκασμό στα φυσικά ένστικτα και όχι βάσει άλλων παραμέτρων.
Αχ ναί! Το κατάλαβα -το βόιδι και γω- αυτό το τελευταίο, ότι το κορίτσι, αγάπησε αυτόν τον πρώτο άνδρα που έδωσε τροφή στο ερωτικό της ένστικτο, όποιος και αν ήταν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και ένα μικρό παιδί, ή ένας σκύλος, αγαπάει τον άνθρωπο που του δίνει τροφή, τον αναγνωρίζει ως...αφεντικό και του αφοσιώνεται με μεγάλη πίστη- διότι απο εκείνο το πρόσωπο, εξαρτάται η επιβίωσή του, ας είναι και εγκληματίας.
Μα, αυτό είναι πολύ τρομακτικό, πώς επιτρέπει κάτι τέτοιο ο Κύριος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι έφταιξε το καημένο το κορίτσι να τον αγαπήσει?
Πραγματικά, δεν έχουμε όλες τις απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όσο ζούμε ο καθένας μας, μπορεί να περάσει κάτω από καυδιανά δίκρανα, τουτέστιν και από τις μεγαλύτερες ταπεινώσεις, όμως...όσο ζούμε...γίνονται εντός μας συνέχεια ζυμώσεις...και από το πικρό, δυνατόν να εξαχθεί γλυκύ, για όποιον έχει αγαθή την προαίρεση...
Το Μυστήριο της Ύπαρξης και των συναισθημάτων, σε καμία περίπτωση δεν αποκωδικοποιείται με μια απλή οριζόντια ανάγνωση γεγονότων...
Ο Θεός είναι Εκείνος που στο τέλος του επίγειου χρόνου, εκάστου, θα κάνει κανονικοποίηση των παραμέτρων και θα αποδώσει στον καθένα μας, κατά την προαίρεση, την κληρονομικότητα, το περιβάλλον, την εποχή, και τα έργα του.
Μέχρι τότε, η έπαρση της τελεσίδικης απόφανσης περί της ουσίας των γεγονότων, ας μείνει μακριά μας.
ΜΗ ΚΡΙΝΕΤΕ, είπε και ο Κύριος.
Ας μη κρίνουμε, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗς ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ, ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ...
Ο ΈΣΧΑΤΟΣ ΚΡΙΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΣ...
ΟΥΤΕ Η ΕΠΙΓΕΙΑ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ...
Ευχαριστώ για την απάντηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈψαξα όλο το blog από την αρχή, μέχρι να την εντοπίσω (την απάντηση) (μιας και δεν θυμόμουν τον τίτλο της ανάρτησης).
Δεν ξέρω.. Μου φαίνονται όλα πολύ καινούρια..
Σχετικά με την αληθινή ιστορία, μα δεν είναι ταπεινωτικό για την κοπέλα που αγάπησε τον βιαστή της; :(
Σχετικά με τα λόγια και τις παρεναίσεις του Απόστολου Ιωάννη.. "υ π ο χ ρ ε ω τ ι κ ά
θα τους αγαπήσετε, αν τους αγαπήσετε, αργά αλλά σταθερά, και σε βάθος χρόνου,
θα υιοθετήσετε τις ιδέες τους.".. Μα, άμα αγάπάει κάποιος κάποιον τότε υποτίθεται οτι θέλει το καλό του άλλου όπως και του εαυτού του. Άμα θέλει το καλό του άλλου και το καλό του εαυτού του τότε θα υιοθετήσει τις κακές ιδέες?
:S
μπερδεμένη Ανώνυμη
Προς τη χαμογελαστή φατσούλα που ρωτάει έχω να πώ ότι δεν τίθεται θέμα ταπεινωτικού ή μη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ή κακώς, ο βιαστής της έδωσε τέτοιου είδους σωματική επαφή και η κοπέλα συνδέθηκε ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ μαζί του, και αν θες να καταλάβεις τη σημαίνει συναισθηματική σύνδεση, πρέπει να διαβάσεις τη ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ του Γκόλμαν(όχι ΔΕΝ παίρνω ποσοστά από τη διαφήμιση του βιβλίου, απλά μου άνοιξε και μένα τα μάτια σε κάποιες αλήθειες):-).
Αν διαβάσεις με υπομονή τον εν λόγω βιβλίο, θα σου δοθεί απάντηση και στο δεύτερο ερώτημά σου.
Προσωπικά, με προβλημάτισαν βαθιά οι μελέτες των ειδικών, που λένε ότι ακόμα και οι... αρχικακοί, πριν κάνουν το κακό, το έχουν δει στη συνείδησή τους, μέσα από παραμορφωτικούς φακούς σαν αρκετά καλό, γι αυτό και το κάνουν!
Ας πούμε, οι δολοφόνοι, νιώθουν ότι καθάρισε ο τόπος από ένα παλιοτόμαρο και ότι είναι και ήρωες...
Οι βιαστές ανηλίκων, λένε στον εαυτό τους, ότι κατά βάθος, τα θέλει και το ανήλικο...και έτσι προχωράνε στο...παρασύνθημα...
Θα ήθελα να διαβάσεις αυτό το βιβλίο.
Ένας ευφυέστατος και χαρισματικός φίλος που είναι στέλεχος σπουδαίο σε μεγάλη βιομηχανία, λέει ότι όποιος δεν έχει υπόψη τη ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ, περπατάει σε μεγάλα σκοτάδια, σχετικά με τη λειτουργία της ανθρώπινης φύσης.
Και ο Κάλλιστος Γουέρ, κάπου αλλού σημειώνει ότι η Θεολογία του 21ου αιώνα, θα ήταν καλό να ασχοληθεί με το λόγο περί της φύσεως του ανθρώπου, έτσι ώστε να καταλάβει πώς να τον βοηθήσει περισσότερο, να προσεγγίσει τον Κύριο...
Ευχαριστώ και πάλι για την απάντηση, και τον χρόνο που δίνετε να απαντάτε στα διάφορα σχόλια : )
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το βιβλίο του Γκολμαν θα μιλήσουμε κάποια άλλη στιγμή (θα υπάρχουν πολλά να πούμε)εκτός απροόπτου.
Προς το παρόν,
εγώ θα επεξεργαστώ περισσότερο τις πληροφορίες, και
εσάς θα σας ευχηθώ καλή σας μέρα.
Θέλω να πω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέτε "η κοπέλα συνδέθηκε συναισθηματικά μαζί του".
Δηλαδή ήταν η απόφασή της συναισθηματική και όχι λογική.?
Είναι λάθος να είναι οι αποφάσεις των ανθρώπων παρμένες από την καρδιά και όχι από το συνδυασμό καρδιά-μυαλό, σωστά?
Λέτε πως είναι αδύνατον να κρίνουμε εάν ήταν σωστή η λάθος η απόφασή της και πως δεν έχουμε δικαίωμα να κρίνουμε, κατάλαβα σωστά ή λάθος?
Μόνο αυτή η ίδια ξέρει αν ήταν σωστή ή λάθος η απόφασή της?
Σε ποιά περίπτωση θα την έκρινε η ίδια ως σωστή, και σε ποιά περίπτωση ως λάθος (την απόφασή της)?
Έγραψα παραπάνω τις ερωτήσεις (οι οποίες φανερώνουν και τον βαθμό σύγχυσής μου) που μου έρχονται αυθόρμητα στο μυαλό.
Σε κάθε περίπτωση, θα ασχοληθώ με τα στοιχεία που μου δώσατε (σχόλια, βιβλία) και θα επανέλθω (εκτός απροόπτου).
Να'στε καλά :)
Προς τη μπερδεμένη ανώνυμη χαμογελαστη φατσούλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένο μου
ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, και ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ μετά οι ΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΕΣ, μέσα στο πολιτισμικό κλίμα που ανατρέφεται ο καθένας μας.
Ο καθένας μας έχει τη λογική που του επιτρέπει να έχει το άθροισμα των ε μ π ε ι ρ ι ώ ν,
και η βαθύτερα κρυμμένη π ρ ο α ί ρ ε σ η καθώς και η ε ρ μ η ν ε ί α που κάνει στις εμπειρίες του, με ό,τι ονομάζει ΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ, το οποίο αν το αναλύσεις ...νευροβιολογικά, θα καταλάβεις ότι δεν είναι άλλο από...ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ.
Αν θες ρίξε μια ματιά και στην ανάρτησή μου, με τίτλο:
Ο ΠΑΓΟΣ της ΛΟΓΙΚΗΣ και τα βαθιά νερά του ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ.
Επειδή προηγείται ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, γι αυτό και αγαπάμε όσο αγαπάμε τη μητρική μας γλώσσα, την όποια πατρίδα έχει ο καθένας, τους όποιους γονείς έχει ο καθένας(οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα)την όποια θρησκεία, πρόλαβε και διδάχτηκε ο καθένας και βέβαια, ΠΟΤΕ ΤΩΝ ΠΟΤΩΝ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ όποιον ερωτικά μας ΠΡΩΤΟ...ταρακούνησε!
Δεν απαντάω στα άλλα ερωτήματά σου, γιατί θα πρέπει να γράψω βιβλίο και ο χώρος δεν επαρκεί. :-)
Διάβασε αυτό το ωραίο του Γκόλμαν από τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ(εκδόσεις) και μετά θα τα ξαναπούμε...
Αν μου γράψεις κάτι από την Κυριακή και μετά και για τις επόμενες μέρες και δεν απαντήσω, αυτό θα οφείλεται σε καθαρά ...τεχνικούς λόγους.
Συν Θεώ, ελπίζω ότι θα συνεχίσουμε την καλή μας κουβέντα...
Φιλιάαααα!