Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Αυτή η φωτό δεν είναι δική μου. Είναι απο ένα site με υπέροχα wall paper που μου βρήκε ο Στέφανος. Το παγώνι συμβολίζει την αθανασία της ψυχής κατά τινας αρχαιολόγους, γι αυτό το επέλεξα. :-)
Eπίσης η ατάκα κάτω απο το παγώνι, δεν είναι εντελώς δική μου. Την...έκλεψα ...ελαφρώς απο την ταινία με τον Ράσελ Κρόου, Ο ΜΟΝΟΜΑΧΟΣ. Να την δεις. Εχει υπέροχη μουσική και ωραία σκηνικά αν και κομπιουτεροτεροφτιαγμένα τα περισσότερα..
Κάποτε και η φωτογραφία! Εδώ με ξεπέρασες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η φωτό δεν είναι δική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι απο ένα site με υπέροχα wall paper που μου βρήκε ο Στέφανος.
Το παγώνι συμβολίζει την αθανασία της ψυχής κατά τινας αρχαιολόγους, γι αυτό το επέλεξα. :-)
Eπίσης η ατάκα κάτω απο το παγώνι, δεν είναι εντελώς δική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην...έκλεψα ...ελαφρώς απο την ταινία με τον Ράσελ Κρόου, Ο ΜΟΝΟΜΑΧΟΣ.
Να την δεις.
Εχει υπέροχη μουσική και ωραία σκηνικά αν και κομπιουτεροτεροφτιαγμένα τα περισσότερα..