Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

Καλό Ταξίδι, Μανούλα...Καλή Αντάμωση...


Ούτοί εισιν οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω Αίματι του Αρνίου.
Δια τούτό εισιν ενώπιον του θρόνου του Θεού και λατρεύουσιν αυτώ ημέρας και νυκτός εν τω ναώ αυτού.
Και ο καθήμενος επί του θρόνου σκηνώσει επ' αυτούς.
Ου πεινάσουσιν έτι, ουδέ διψήσουσιν έτι, ουδ' ου μη πέση επ'αυτούς ο ήλιος, ουδέ παν καύμα, ότι το Αρνίον το αναμέσον του θρόνου ποιμαίνει αυτούς και οδηγήσει αυτούς επί ζωής πηγάς υδάτων
και εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον εκ των οφθαλμών αυτών...

(Αποκάλυψη κεφ. ζ, στ.14-17)

2 σχόλια:

  1. Ναι!
    Η μητέρα μου εκοιμήθη με όλες τις εν Κυρίω Ιησού προυποθέσεις βίου και αγώνα.
    Κατά τούτο, η αναχώρησή της, για μένα υπήρξε αφορμή Χαρμολύπης, ακόμη και ενός ελαφρού ύφους στην αφήγηση, Έσχατου Γεγονότος όπως είναι ο Θάνατος.
    Ομως, έχω Πληροφορία αγαθή μέσα μου και Ελπίδα,ότι αν πορευθώ κατά το δικό της υπόδειγμα κάπου θα την ξανασυναντήσω.
    Καλή Ανάσταση, λοιπόν, για όλους μας...
    Και Χαρμόσυνη Συνάντηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή