Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017

Ο κακοήθης όγκος στο κεφάλι, το τάμα και η σωτήρια παρέμβαση της Αγίας Θέκλας στο δούλο του Θεού Δημήτριο...



Λατρεμένο τους
ξέρω ...ξέρω...έχεις απελπιστεί ...όμως...μην τα παρατάς...

-Ζήτα ένα θαύμα!
-Ζήτα μια νεκρανάσταση!
-Ζήτα μια θεραπεία!
-Τάξε!
Όσο ανασαίνει ο άνθρωπος, 
ακόμη και αν τρώει επί μήνες, μόνο με σωληνάκια στις εντατικές,
υπάρχει ελπίδα...Θέλω να με πιστέψεις!

Πολύ επιγραμματικά θα σου αναφέρω ένα συγκλονιστικό
περιστατικό που το ζήσαμε πριν είκοσι και βάλε χρόνια, στη δεκαετία του 1990 δηλαδή,στην ενορία του Αγίου Μάρκου Πατρών στο πρόσωπο, του αδελφού Δημήτριου.

Ο Δημήτριος εργαζόταν τότε στον ΟΤΕ και  ήταν ένας ευλαβής  έγγαμος μετά τέκνων,
Χριστιανός Ορθόδοξος που εκεί στα σανταφεύγα του, διαγνώστηκε με κακοήθη όγκο στον εγκέφαλο!

Καταλαβαίνεις ότι όταν έγινε η διάγνωση, στην οικογενειά του, αλλά
και στον κύκλο των φίλων και των συγγενών του, έπεσε πικρότατος θρήνος.

Οι εγκεφαλοχειρουργοί του Ρίου στην Πάτρα,  του άνοιξαν και του έκλεισαν
το κεφάλι τρεις ή τέσσερεις  φορές, στα πλαίσια της  θεραπείας του όγκου.

Όμως...φως δεν εφαίνετο.
Τελικά οι γιατροί σηκώσαν τα χέρια και αναφώνησαν: 

-Ο Θεός!

-Άμα ακούς τους αδιάφορους ή έστω χλιαρούς  θρησκευτικώς  γιατρούς και επικαλούνται  το Θεό, έχουνε κατραμιάσει τα πράματα για τον ασθενή τους, πράγματι.

Ο Δημήτριος, όμως, πίστευε βαθιά στον Αναστημένο  Χριστό

Παράλληλα με τις θεραπείες που ακολουθούσε ξημεροβραδιαζόταν  και σε εκτενείς προσευχές, ζητώντας παράταση βίου, δεν το βαζε κάτω με όλο που οι θεράποντες φυλλομετρούσαν τις μέρες του, στο ημερολόγιο των απεγνωσμένων προγνωστικών τους.

Τα γεγονότα,  μου τα αφηγήθηκε ο ίδιος ο Δημήτριος διότι όπως σου ξανάπα, ήμασταν αδελφοί εν Χριστώ, στην ίδια ενορία του Αγίου Μάρκου Πατρών, εκείνη την εποχή. 

Πρόκειται για την ενορία που έχει ψάλτη τον κυρ -Παντελή  Γ. (σου έγραψα στην αρχή αυτού του μπλογκακίου, salograia.com, το συνταρακτικό σκηνικό με την απερίγραπτη νεκρανάσταση του πατέρα του, -που όχι! δεν ήταν νεκροφάνεια, ήταν πραγματική νεκρανάσταση μετά από 22 ώρες διαπιστωμένου θανάτου- θα το καταλάβεις και συ όταν το διαβάσεις πατώντας ΕΔΩ  με τον κέρσορα.)

-Μανδάμ Σαλογραία μου, είδες τι ώρα έχει πάει, τώρα που γράφεις;
-Περασμένα μεσάνυχτα, λέει ο υπολογιστής,  στο ρολόι του, γιατί ρωτάς καλέ συ;
-Ρωτάω διότι σε παρακαλώ να συντομεύεις! Μη μου σπάσεις τα ...ούμπαλα με λεπτομέρειες. Γρήγορα. Στο προκείμενο! Θέλω να πάω να κοιμηθώ. 
Τι έγινε επιτέλους με τον Δημήτριο;

-Εντάξει. Το αγίνωτο έγινε! Εκεί που ήταν στο νοσοκομείο με το ξυρισμένο, το πολλάκις υπό των νευροχειρουργών  ανοιγοκλεισμένο κεφάλι, μπανταρισμένος στους επίδεσμους -ούτε το τέρας του Φρανκενστάιν τέτοια χάλια-, θέαμα μιζεράμπιλε, λέμε, του φανερώθηκε σαν σε όραμα-όνειρο, η Αγία Θέκλα, αυτοπροσώπως!
Το πιστεύεις;

-Κοίτα. Το έχω ευθαρσώς δηλώσει και στο παρελθόν. 
Με τα σημεία και τα τέρατα που βλέπουμε στο χώρο της πολιτικής, 
ΟΛΑ τα πιστεύω πλέον!
Για προχώρα στο παρασύνθημα!

-Να προχωρήσω.
Του φανερώθηκε λοιπόν η Αγία Θέκλα, η οποία τον πήρε από το χέρι...

 (εντός του οράματος, και τον οδήγησε κάπου, μη με ρωτάς λεπτομέρειες, δεν είχα τότε το μπλογκ, δεν ήξερα ότι θα μου χρειαστούν οι λεπτομέρειες, αν θες, πήγαινε και βρες τον ίδιο τώρα, το Δημήτριο που τον λένε πλέον π. Πολύκαρπο, στον Πειραιά, να σου τα περιγράψει με το νί και με το σίγμα τα καθέκαστα...)

....πήγε λοιπόν η Αγία Θεκλα, επαναλαμβάνω, του συστήθηκε, (ναι, μη χάσκεις, οι συστάσεις σε κάθε διαπροσωπική αλληλεπίδραση, κρίνονται απαραίτητες), του μίλησε (του είπε διάφορα  πνευματικά, αδύνατον να τα θυμηθώ...) και για να μη τα πολυλογώ η Αγία Θέκλα μετά από αυτό το όραμα, Χάριτι θεία, πλήρως,  τον εθεράπευσε!

Ξέχασα να αναφέρω  το σημαντικότατον  ότι δηλαδή, κάπου σ' αυτή την ιστορία, ο Δημήτριος,  ξεστόμισε στο Θεό, προκειμένου να λάβει το δώρα της θεραπείας του,  ξεστόμισε, μετά δακρύων πολλών,  τάξιμο φοβερό και ασήκωτο:

-Χριστέ μου, σώσε με! κάνε με καλά, σε θερμοπαρακαλώ, και εγώ..θα αφήσω τη γυναίκα μου, (σύξυλη) και θα γίνω καλόγερος!

(Εσύ τώρα εκεί,  νεαρέ, στη γωνία,  που ως ελαφρούτσικος  χλευαστής ιερών και οσίων, 
πας να μηδενίσεις το μέγεθος του τάματός του, λέγοντας
"πφ! σιγά το τάμα! και γω θα το έκανα αν ήθελα να γλυτώσω από τη βαρετή δική μου γυναίκα!" σου λέω ότι έχεις άδικο, άδικο, άδικο! 
Ο Δημήτριος αγαπούσε ποοοολύ την καλή του γυναίκα..

Γι' αυτό και ξεστόμισε τούτο  το μέγα τάμα της στέρησης!

Ο Κύριος των Δυνάμεων  δέχτηκε  την εκ βάθους καρδίας παθιασμένη του υπόσχεση και τις προσευχές.

Οι γιατροί στο Ρίο της Πάτρας, δεν πιστεύαν ούτε στα μάτια τους ούτε στις εξετάσεις τις καινούργιες που έδειχναν τον εγκέφαλο του Δημήτρη, υγιέστατο,  να έχει ξεφύγει από τον κίνδυνο της  διάλυσης και του θανάτου.

Για να μην τα πολυλογώ έχουν περάσει από τότε πολλά χρόνια

Ο Δημήτρης, σήμερα,  υπηρετεί ως πατήρ Πολύκαρπος κάποια ενορία του Πατρίου Εορτολογίου,  στον Πειραιά  και η υγεία του, από όσο μπορώ να γνωρίζω, 
βρίσκεται  σε καλή κατάσταση.

Το μόνο κουσουράκι που του απόμεινε,  ως ενθύμιο της φοβερής του δοκιμασίας είναι μια πάρεση στο πρόσωπο, εξ αιτίας,  του "άνοιξε-κλείσε το κεφάλι", που υπέστη στον καιρό που οι χειρουργοί του νοσοκομείου του Ρίου της Πάτρας, προσπαθούσαν να θεραπεύσουν τον καρκίνο του.

Τον καρκίνο όμως μόνο η Αγία Θέκλα επί τους ουσίας με την αναμφισβήτητη,  για το Δημήτριο  παρέμβασή της, τον εθεράπευσε. Τρέφει  απόλυτη βεβαιότητα περί αυτού, τόσο ο π. Πολύκαρπος, όσο και όλοι εκείνοι που από κοντά βίωσαν τη δοκιμασία του αλλά και τη λύτρωσή του, Θεού Χάριτι...

-Κλείνοντας αυτή τη μικρή εξιστόρηση που έζησα από κοντά, περιστέρι μου,
δεν θα κουραστώ, μαζί με τον πρώην αδελφό Δημήτριο και νυν,  π. Πολύκαρπο,  να επαναλαμβάνω:

-Ζεί!

-Είθε και μεις, δι ευχών Πάντων των Αγίων και της Υπεραγίας Θεοτόκου,  
να ζήσουμε αιώνια αγαλλόμενοι,  μες στην ουράνια  αγάπη Του! 



6 σχόλια:

  1. Τα τάματα, λοιπόν, μπορεί να αποτελούν μεγάλο κομμάτι της ιστορίας μας μέσα στην εκκλησία, και ναι συμφωνώ ότι και ο Θεός και οι άγιοι ζητάνε την εκπλήρωση του ταξίματος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι το τάμα σωστό.

    Εξ επόψεως ορθοδόξου, το να κάνεις τάμα, είναι λάθος. Και είναι λάθος γιατί είναι ένα είδος αλισβερίσι με το Θεό!!!!

    Αν μου δώσεις, θα σου δώσω, αν μου εκπληρώσεις την επιθυμία, θα κάνω αυτό κι αυτό...
    Είναι ένα είδος μπακαλίστικης σχέσης με το Θεό.

    Και ρωτάω τώρα εγώ ο αδαής: ΔΕΝ ήξερε ο Θεός όταν έστελνε την συμφορά, σε ποιον την έστελνε ? Δεν ήξερε ο Θεός αν αυτός ο κάποιος είχε άλλα προβλήματα ? Μήπως η συμφορά αυτή επισυνέβη χωρίς να το πάρει είδηση ο Θεός ? Μήπως η συμφορά αυτή ήταν για να χαθεί η ψυχή του ?

    Συνήθως ξεχνάμε βασικά πράγματα. Ό,τι μας στέλνει ο Θεός, είναι για την σωτηρία της ψυχής μας. Όχι, όμως, πάντα και του σώματος. Ο Θεός νοιάζεται να σώσει την ψυχή μας. Και ασχολείται μαζί μας, σαν ο κάθε άνθρωπος να ήταν ο μοναδικός άνθρωπος πάνω στη γη. Λέει ο Χριστός: "και οι τρίχες από το κεφάλι σας είναι αριθμιμένες. Και ούτε μία τρίχα δεν πέφτει από το κεφάλι σας χωρίς να το αποφασίσει ο Θεός". Με τόση λεπτομέρεια ασχολείται μαζί μας.
    Και όσα μας στέλνει, είναι προς σωτηρίαν. Λέει ο απ. Παύλος: " πιστός δε ο Θεός ος ουκ εάσει ημάς πειρασθείναι παρ' ο δυνάμεθα". Δηλαδή, ποτέ δεν επιτρέπει ο Θεός πειρασμό πάνω από τις δυνάμεις μας τις πνευματικές. Για να τον επέτρεψε, σημαίνει ότι έχουμε την δύναμη να τον παλέψουμε. Εκεί, άλλωστε, κρινόμαστε κιόλας! Στο πόσο θα παλέψουμε με τους πειρασμούς που μας συμβαίνουν.

    Μα, θα μου πεις, να πεθάνει ένας άνθρωπος ? Να μείνει χήρα ή χήρος κάποιος ? Να μείνουν ίσως ορφανά τα παιδιά ?
    Και ο Θεός που το επέτρεψε, το έκανε από κακία ?
    Ο Θεός "πάντα συνεργεί εις αγαθόν". Αλλά της ψυχής μας. Την ψυχή μας θέλει να σώσει. "Ιδού έστηκα επί την θύραν και κρούω", λέει. Και ο ψαλμωδός μας το επιβεβαιώνει: "το έλεός σου Κύριε καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωής μου". Καταδιώξει. Είναι μανιώδης εραστής της σωτηρίας μας ο Χριστός, μας λέει ο άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας. Μας λέει ότι: "είναι σαν τον εραστή που ενώ τον φτύνει η ερωμένη του, εκείνος τρέχει συνέχεια από πίσω της. Έτσι μας καταδιώκει το έλεος του Θεού. Έτσι μας καταδιώκει ο ίδιος ο Θεός".

    Γι'αυτό, χρειάζεται να θυμόμαστε ότι δεν είμαστε εμείς οι κύριοι της ζωής μας. Και δεν είμαστε, γιατί άλλος είναι ο Κύριος. Εκείνος αποφασίζει.

    Τέλος, να μην ξεχάσουμε, ότι υπάρχει και μία εξαίρεση. Υπάρχει η δυνατότητα να μας έρθει πειρασμός ανώτερος από τις δυνάμεις μας. Πότε ? Όταν βλασφημήσουμε το άγιο Πνεύμα, και επιτρέπει ο Θεός έναν πειρασμό για να συνέλθουμε και να συνετιστούμε.
    Είθε ο Θεός να μας φωτίζει όλους.
    π. Βασίλειος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @labitochromis

    Αγαπητέ ηλεκτρονικέ φίλε ευχαριστώ για την θεολογική τοποθέτηση.Εν πολλοίς συμφωνώ με τα διατυπωθέντα...στις περιπτώσεις που κάποιος κάνει ένα τάμα ΔΕΝ το κάνει για να εκβιάσει το θέλημα του Θεού...το κάνει για να δείξει την ευγνωμοσύνη του και την αγαθή του προαίρεση.

    Ο κάθε Χριστιανός το γνωρίζει αυτό.

    Και γνωρίζει ότι η θέληση του Θεού ΔΕΝ εκβιάζεται.

    Και ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ έχει το τάμα του Ορθόδοξου με τα δαιμονικά αλισβερίσια των "ανταλλαγμάτων" που κάνουν οι μάγοι και οι μάγισσες...

    Το θέμα είναι τεράστιο και άλλης ανάρτησης θέμα.

    ..............................Παρενθετικά να προσθέσω ότι..με ενοχλεί που βάζεις ΑΓΓΛΙΚΟ ερωτηματικό σε ΕΛΛΗΝΙΚΟ κείμενο και..

    ΔΕΝ έχω πειστεί ακόμη ότι είσαι ΑΛΗΘΙΝΟΣ ιερέας και συγνώμη για την καχυποψία, αλλά το διαδίκτυο είναι γεμάτο ΑΡΑΧΝΕΣ ...το γνωρίζεις από μένα καλύτερα...

    ΔΕΝ καταλαβαίνω τι βρίσκεις εσύ ένας ας πούμε νέος ιερέας, πατέρας πέντε μικρών τέκνων όπως δηλώνεις και χάνεις το καιρό σου στη μικρή σελίδα μιας γριάς παλαιοημερολογίτισσας σαν και την αφεντιά μου...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συμφωνείς, αλλά διαφωνείς! Πετυχημένο!

    Μπαίνω σε αυτή τη σελίδα γιατί είναι ασφαλής σε σχέση με άλλες δήθεν χριστιανικές, που είναι γεμάτες με διαφημίσεις, που μιλάνε ένα σωρό άλλα πράγματα, αλλά όχι για το Χριστό.

    Και όσον αφορά το ότι δεν σε έχω πείσει: μου ζήτησες γεωγραφικές συντεταγμένες. Σου τις έστειλα σε e-mail. Δεν το είδες; Αν σβήστηκε κατά λάθος, να στο ξαναστείλω.
    π. Βασίλειος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λαμπιτοχρωμάκο μου
    με όλο το σεβασμό στην δηλούμενη άλλη ιδιότητά σου, ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΔΕΝ έστειλες. Έγραψες εγώ να πάρω τη Μητρόπολή σου να τα βρώ...χαχα...δεν ανήκω στις τυπικές γριές που τηλεφωνάνε ευκαίρως-ακαίρως στις Μητροπόλεις, μιλώντας σε βαριεστημένους υπαλλήλους προκειμένου να ψάχνουν υποτιθέμενους παπάδες.
    Α ναι, αν μπορείς...δώσε και skype!
    Και προσωπικό κινητό τηλέφωνο αν δεν είναι μυστικό!
    ;-)
    ......κατά τα άλλα...
    oι άνθρωποι συνεχώς και συμφωνούμε και διαφωνούμε. Τι πιο φυσικότερο για τα γήινα μυαλά μας, τα αφώτιστα; Πιστεύω μόνον οι άγιοι στον Παράδεισο συμφωνούν σε όλα.

    Οι διαόλοι στην Κόλαση δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα κάνουν...α πα πα... τις τρέμω τέτοιες φαντασιώσεις!τις αποφεύγω!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θλιβερό. και πέρασε ταλαιπωρία ο άμοιρος και έχασε και την γυναίκα του ο καημένος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γεωργία μου καλημέρα!
    Εν Χριστώ Ιησού τίποτε δεν χάνεται, θέλω να με πιστέψεις. Εκτός Ιησού Χριστού, υπάρχουν οι αληθινές απώλειες, όσο για την ταλαιπωρία της υγείας, από μια ηλικία και μετά αλλά συχνά και νωρίτερα, όλοι οι άνθρωποι περνάμε διάφορες δοκιμασίες, χωρίς τις οποίες αδυνατούμε να ωριμάσουμε και να εκτιμήσουμε τα ΔΩΡΑ που λαβαίνουμε μέσα στο φως του Ηλιου...
    Με χαρά και αγάπη αρχαία
    σε χαιρετώ και εύχομαι η Κυρά Παναγία να χαρίζει σθένος στον πνευματικό, καθημερινό μας αγώνα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή