Ευλογημένο μου
Αυτές τις μέρες έφτασε στα χεράκια μου
ένα βιβλίο με επιστολές του σεβαστού πατρός και Ομοτίμου καθηγητού στη Θεολογική Σχολή της Αθήνας,πρωτοπρεσβύτερου π. Γεωργίου Μεταλληνού,
που έφυγε από αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο το σωτήριο έτος 2007...Περιλαμβάνει και λίγες επιστολές του π. Θεοδωρήτου προς τον π. Γεώργιο Μεταλληνό, με τον οποίο υπήρξε εκλεκτός συμφοιτητής και αγαπημένος φίλος.
Λοιπόν δεν ντρέπομαι να το είπω άμα εγώ βλέπω συγκινημένο τον Πέτρο, ξεμπουντουλώνω το σύμπαν και στέκομαι ανυπερθέτως δίπλα του, ακριβώς όπως η ευλαβέστατη παπαδιά στέκεται πάντα δίπλα στον παπα- Νικόλα το Μανώλη, ενισχύοντάς τον (πρεσβυτέρα μου, γουστάρωωω!).
-Να το διαβάσεις Ευάκι μου, προέτρεψε σεμνά και ταπεινά, αναφερόμενος στο εν λόγω βιβλίο ο φιλοπαραδοσιακός σύνευνος..
-Εντάξει Πετρή μου. Μόνο γιατί με παρακινείς εσύ, "επί τω ρήματί σου, χαλάσω το δίκτυον" που λέει και το Ευαγγέλιο. Θα το διαβάσω, του απάντησα.
Ξεκίνησα λοιπόν την ανάγνωση.
Και αναγιγνώσκοντας περί ημερών και αγώνων αρχαίων των δύο αυτών εκλεκτών κληρικών
άρχισα να ψιλοδακρύζω και γω...η καλτάκα.
-Γιατί ψιλοδακρύζεις;
-Ωωωω! Μην είσαι ψυχοβγαλτάκος.
Πού να κάθομαι να σου εξηγώ τώραα!
Αν θες, πάρε απλώς και συ το "Αλλήλοις" και διάβασε.
Πληροφορίες για τη διάθεση του βιβλίου θα βρεις, αν ρωτήσεις τον φίλο και αδερφό Νικόλαο Μάννη, πηγαίνοντας στην αγωνιστική Ορθόδοξη ιστοσελίδα του, το Κρυφό Σχολειό.
Αυτά τα λίγα για σήμερα, πάντα με πίστη, ελπίδα
και την κατά δύναμη, αγάπη...
Ευανθία η Σαλογραία
................................................................................................
................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου