Η δύναμη του ιερού λειψάνου του Αγίου Βαβύλα ενόχλησε το δαιμόνιο που "προφήτευε", στον ειδωλατρικό ναό του Απόλλωνα

Τη αυτή ημέρα και η μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Βαβύλα.
Για το πρόσωπο του Αγίου Βαβύλα, γράφει  ο αγιώτατος επίσκοπος Νικόλαος Βελιμίροβιτς στο Πνευματικό του ημερολόγιο:
[...]

 Συνήθως η δύναμη ενός αγίου μετά το θάνατό του είναι πολλαπλάσια απ' όση ενόσω ζούσε.
"Γι αυτό μας άφησε ο Θεός τα λείψανα των αγίων" λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος  στην ανυπέρβλητη ομιλία του για τον Άγιο Βαβύλα.

Ο Άγιος Βαβύλας ετάφη στην πόλη της Αντιοχείας. 

Εκείνο τον καιρό ο αυτοκράτορας Γάλλος -αδελφός του Ιουλιανού του Παραβάτη-βασίλευε μαζί με τον Κωνστάντιο, τον γιο του Κωσταντίνου του Μεγάλου.

Ο Γάλλος είχε τη θεϊκή έμπνευση να πραγματοποιήσει τη μετακομιδή του σκηνώματος του αγίου Βαβύλα στα περίχωρα της Δάφνης, όπου έκτισε ένα μικρό παρεκκλήσι και εναπέθεσε εκεί τα λείψανα του αγίου μάρτυρος.  

Σ' εκείνο το σημείο υπήρχε ένας περίφημος ναός του Απόλλωνα όπου, κατά την ειδωλολατρική παράδοση, μία παρθένος μεταμορφώθηκε σε δαφνόδεντρο για να σωθεί από το "θεό" Απόλλωνα που την καταδίωκε με αχαλίνωτο σαρκικό πάθος. Εκεί λοιπόν, βρισκόταν το είδωλο του Απόλλωνα το οποίο, σύμφωνα με το θρύλο, μπορούσε να μαντεύει το μέλλον οιουδήποτε ανθρώπου. Όμως, επειδή  κοντά στο ναό αναπαυόταν το λείψανο του Βαβύλα,  ο δαίμονας πίσω από το είδωλο σίγησε, φιμώθηκε και έπαψε πια να λέει μαντείες. 

Όταν αργότερα ο αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Παραβάτης ξεκίνησε τον καταστροφικό του πόλεμο εναντίον των Περσών, επισκέφθηκε το ναό του Απόλλωνα για να συμβουλευτεί  το είδωλο, σχετικά με την έκβαση του επικείμενου πολέμου. 

Το δαιμόνιο απάντησε έντρομο πως αδυνατούσε να δώσει σαφή απάντηση "εξαιτίας του νεκρού" που κείτονταν σε μικρή απόσταση από το σημείο. 
Αναφερόταν ασφαλώς στον άγιο Βαβύλα, το άγιο σκήνωμα του οποίου είχε φιμώσει το δαιμόνιο.

Αμέσως ο Ιουλιανός διέταξε να επιστραφούν τα λείψανα πίσω στην Αντιόχεια. 
Μόλις όμως απομακρύνθηκαν τα άγια λείψανα του μάρτυρος, έπεσε φωτιά απ'  τον ουρανό  και κατέκαψε τον ναό του Απόλλωνα , ολοσχερώς και για πάντα!

Ο Ιουλιανός προήλασε εναντίον των Περσών και τότε ο βλάσφημος βίος του έφτασε σε φρικτό τέλος.

Τόση ήταν η μετά θάνατον δύναμη του μάρτυρος του Χριστού! 

Φίμωσε το δαιμόνιο, έκανε να κατέλθει πυρ εξ ουρανού , κατέστρεψε τον ειδωλολατρικό ναό και τιμώρησε τον παραβάτη αυτοκράτορα με ατιμωτικό θάνατο.
[...]

(Από το δωδεκάτομο και πολύτιμο έργο, του εν αγίοις αναπαυομένου Σέρβου  επισκόπου Νικολάου Βελιμίροβιτς, με τίτλο : Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ, τόμος Σεπτεμβρίου, σελίδες 40-41, εκδόσεις ΆΘΩΣ )
....................................................................................................
....................................................................................................