Ὁ ἀληθινός ποιητής προσέρχεται στήν ποίηση μέ ἄκρα ταπεινότητα.
Τό σῶμα του χαμηλώνει, διπλώνεται, ἀγγίζει τή γῆ.
Δέν πρόκειται ἀσφαλῶς γιά τήν περίφημη ἀπόσβεση τῆς προσωπικότητας τοῦ ποιητῆ, ἀλλά γιά κάτι διαφορετικό.Ὁ ἀληθινός ποιητής αἰσθάνεται ὅτι πρέπει νά «ταφεῖ» μέσα στό ποίημα, γιά νά μπορέσει μετά ἀκέραιος καί λυτρωμένος «ν’ ἀναστηθεῖ». Αὐτή εἶναι ἡ οὐσιαστική –μέ τήν ποιητική ἔννοια τοῦ ὅρου– λειτουργία τῆς ποίησης.
Αὐτή τήν προσέγγιση, αὐτήν τή «μέθοδο» ἀκολουθοῦν οἱ αὐθεντικοί ποιητές ἀνά τούς αἰῶνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου