Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Η ομορφιά της μαγκούρας!

Posted by Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου at 10:22 μ.μ.

6 σχόλια:

  1. Ανώνυμος11 Μαΐου 2014 στις 11:40 μ.μ.

    Γεια σου καλή μου Σαλογραία.

    Πολλές φορές τα μηνύματά σου έχουν συμπέσει με διάφορες φάσεις της ζωής μου. Αυτή τη φορά όμως η σύμπτωση είναι τουλάχιστον αστεία. Όχι πες μου δηλαδή πως σου ήρθε και έβαλες αυτή την ανάρτηση για την ομορφιά της μαγκούρας!

    Κι εξηγούμαι για να μη νομίσεις ότι άρχισα να το χάνω πρόωρα. Εδώ και ένα με ενάμιση μήνα, ο πατέρας μου έχει βαλθεί να μου δίνει μαγκούρες που είχε για να του τις φτιάχνω. Η πρώτη, μια μαγκούρα που είχε ο συγχωρεμένος ο νονός μου, λίαν ταλαιπωρημένη από το πέρασμα του χρόνου. Η δεύτερη, μια γκλίτσα που αν δεν κάνω λάθος είχε κάποτε αγοράσει ο ίδιος, και η τρίτη την οποία και κοντεύω να τελειώσω, η οποία ανήκε σε αείμνηστο τώρα Έλληνα ακαδημαϊκό, και θυμάμαι την τυφλή γιαγιά μου να την χρησιμοποιεί.

    Αυτή η τρίτη δε, μου έχει βγάλει το λάδι. Είναι ένα ξύλο άγνωστο σε μένα, ελαφρύ, όλο εξογκώματα, που με παίδεψε πολύ να καταφέρω να αφαιρέσω το παλιό βερνίκι. Επίσης, την βρίσκω μάλλον κακομούτσουνη, αλλά η δουλειά που έχω ρίξει για να την φτιάξω, με έχει κάνει να τη συμπαθήσω. Η νονά μου ωστόσο έχει αναφέρει ότι κάποιες φορές που την είχε χρησιμοποιήσει σε περιπάτους της, είχε συγκεντρώσει θετικά σχόλια θαυμασμού (η μαγκούρα, όχι η νονά μου). Από την άλλη σκέφτομαι, κοτζάμ ακαδημαϊκός βρε παιδί μου, που μπορούσε να έχει ό,τι μαγκούρα βάνει ο νους σου, ετούτη την κακομούτσουνη βρήκε να διαλέξει; Τι της βρήκε τέλος πάντων; Εκτός κι αν είχε συναισθηματική για εκείνον αξία, από τον πατέρα του ή κάποιον παππού του ίσως, δεν ξέρω... Μ' αυτές τις σκέψεις περνούσα την ώρα μου προσπαθώντας να σουλουπώσω την συμπαθητική κακομούτσουνη τρίτη μαγκούρα που μου έδωσε ο πατέρας μου. Και πριν λίγο που είπα να την αρχίσω πάλι, βλέπω την ανάρτηση.

    Άδικο θα έχω να αρχίσω να ψάχνω για κρυφές κάμερες; Όχι πες μου.

    Ήλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου12 Μαΐου 2014 στις 12:06 π.μ.

    Ήλε, μπα χαχα!
    Γέλασα με την έξαλλη περιγραφή σου!
    Υπάρχουν κακομούτσουνες μαγκούρες;
    Δεν θα το φανταζόμουν ποτέ, Ήλε μου..αλλά αφού εσύ επιμένεις...δεν θα αντείπω...

    Πώς μου ήρθε και ανέβασα τη φωτό;

    Ίσως διοτι πριν λίγον καιρό, μπαίνοντας στο βιβλιοπωλείο της Αποστολικής Διακονίας στην Πάτρα, στο έμπα της πόρτας, στα αριστερά μου όπως έμπαινα, βρήκα ακουμπισμένη ακριβώς μια τέτοια μαγκούρα σαν αυτή της φωτογραφίας.

    Αναπήδησα από τη χαρά μου, και ρώτησα τα παιδιά που εργάζονται εκεί τίνος είναι η μαγκούρα.

    Τα παιδιά περιήλθαν σε αμηχανία.
    Δεν ήξεραν.

    Υπέθεσαν ότι κάποιος ηλικιωμένος θα την είχε ξεχάσει.

    Τους παρακάλεσα, αν δε φανεί αυτός που την είχε ξεχάσει να μου δώσουν εμένα.

    Δέχτηκαν.

    Πρότειναν βέβαια διορία πάνω από ένα μήνα, μήπως και φανεί αυτός που ίσως την ξέχασε και την έπαιρνε πίσω.

    Μετά παρέλευση μήνα, πέρασα πάλι από το βιβλιοπωλείο και τους παρακάλεσα να μου χαρίσουν τη μαγκούρα αφού δε φάνηκε κανένας να τη ζητήσει.

    Και τα παιδιά μου την έδωσαν.
    Την πήρα με πολλή χαρά στο σπίτι.
    Μετά από λίγο καιρό, πέρασε από την Πάτρα, ο ένας νεαρός γιος μου, ο Μάριος.

    Είδε τη μαγκούρα, τού άρεσε και του τη χάρισα.

    Μου είπε ότι αυτές τις μαγκούρες τις είχαν οι τσομπάνηδες για να αρπάζουν τα πρόβατα της στάνης από το λαιμό και να τα ξαναφέρνουν κοντά τους, όταν απομακρύνονταν.

    Και για στήριγμα βέβαια στο περπάτημα.

    Ενώ το άλλο είδος στηρίγματος τη ράβδο, την είχαν λέει για να ξυλοφορτώνουν και κανέναν κακό λύκο, άμα τους πλησίαζε.

    Τι να σου πω τώρα;
    Δεν τα έψαξα περισσότερο τα πράγματα.
    Τα άφησα μέχρι εδώ.

    Είδα τη φωτό, και επειδή είχε προηγηθεί η εμπειρία μου με τη μαγκούρα, μου άρεσε και την ανέβασα.

    Μετά, ήρθε και το δικό σου σχόλιο και γέλασα με την καρδιά μου...

    Καλό σου βράδυ, ευλογημένο καρφάκι μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. cummulus12 Μαΐου 2014 στις 5:41 μ.μ.

    Μαγκουροκουβέντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου12 Μαΐου 2014 στις 6:15 μ.μ.

    cummulus
    ;-)
    υπομονετικέ μου Γάιδαρε, εκλεκτέ φίλε αυτής της σελίδας
    νομίζω ότι ενίοτε και οι μαγκουροκουβέντες έχουν τη χάρη τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φώτιος Κ. Αθανασόπουλος12 Μαΐου 2014 στις 11:44 μ.μ.

    " ..ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ· ἡ ῥάβδος σου καὶ ἡ βακτηρία σου, αὗταί με παρεκάλεσαν .."
    Τό χαρισμα του ποιμαινειν πατρικώς και οδηγειν απλανώς ήγουν να προστατευει τα προβατακια απο τους εξωθεν λύκους αλλά και τους λυκοποιμένες να τους χαρασσει τα όρια εντός των οποίων ασφαλώς κινούνται .
    Ιδού ο συμβολισμός της Επισκοπικής ράβδου , ακριβώς οπως τό επιασε καλά ο Μαριος . Και οχι βεβαια να μοστραρονται στα πολυαρχιερατικά συλλειτουργα.
    Τώρα αν και δεν προβλεπεται εισετι η Χειροτονια γυναικών - οπου απο τις πρωτες ασφαλώς θα ηταν η Σαλογραία - πρεπει να τους αναγνωριστει πλειάδα ποιμαντικών διακονιών οποτε κρατα τη μαγκουρίτσα θα χρειαστει .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου13 Μαΐου 2014 στις 12:23 π.μ.

    ;-( Φώτιε είπαμε με συμπαθείς αλλά...μην το παρακάνουμε ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)