Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

"Ζωή χωρίς όρια" του χωρίς χέρια και χωρίς πόδια Nick Vujicic και βίντεο για Christy Brown " My left foot "


 Στην ταινία με τίτλο "Το αριστερό μου πόδι (My left foot),

ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις, ζωντάνεψε στη μεγάλη οθόνη, τη μορφή
του Ιρλανδού ζωγράφου, ποιητή και λογοτέχνη Christy Brown. 
ο αγώνας του οποίου, εμψύχωσε το Νικ Βούισιτς- καθώς ομολογεί το ίδιος ο Νικ 
στο  βιβλίο του "Ζωή χωρίς όρια" που διάβασα τούτες τις μέρες.

Μακάρι να έβλεπαν  το "Το αριστερό μου πόδι", όσοι υγιείς και  αρτιμελείς  
βρίσκουν ότι η ζωή τους είναι άδεια ή δίχως νόημα, 
επειδή παρασύρονται πνευματικά απ' τους ζηλιάρηδες Εξαποδούς
που τους ψιθυρίζουν βλακείες, μέσ' στο κεφάλι!

Σαλογραία 
.....................................................................................................................................
.....................................................................................................................................


oria.JPG

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία στις 3 Δεκεμβρίου,
 ένα βιβλίο με τη συναρπαστική ζωή ενός ανθρώπου χωρίς άκρα, 
το "Ζωή χωρίς όρια" του Νικ Βούισιτς που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 
"Εν Πλω", είναι η κατάλληλη πρόταση.
Το βιβλίο μιλάει για έναν άνθρωπο που γεννήθηκε χωρίς άκρα
 και κατάφερε σήμερα πια να μπορεί να ζει τη ζωή του στο έπακρο
αλλά και να αποτελεί έμπνευση για χιλιάδες άλλους ανθρώπους
που δυσκολεύονται στη ζωή τους.
Ο Νικ Βούισιτς που γεννήθηκε χωρίς άκρα, αφηγείται την προσωπική του ιστορία και τον αγώνα του να ζήσει μια αληθινά χαρούμενη ζωή.

Tα τελευταία χρόνια, ο εκπληκτικός αυτός άνθρωπος έχει γίνει πολύ οικείος σε εκατομμύρια ανθρώπους,
 τόσο από τις ομιλίες του σε μεγάλα γήπεδα και θέατρα ανά τον κόσμο, όσο και απο τα videos που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. 

Ήρθε η ώρα λοιπόν να τον γνωρίσουμε “από κοντά” και μέσα από τα κείμενά του! 

Ο Νικ στις σελίδες του βιβλίου του περιγράφει την προσωπική φιλοσοφία του για τη ζωή.
 Μιλά για τα προσωπικά σκαμπανεβάσματα στη ζωή του, την σκοτεινή περίοδο της απόγνωσης, όταν θεώρησε ως λύση την αυτοκτονία αλλά και τις μετέπειτα προοπτικές που ανοίχθηκαν μπροστά του.
 Εξιστορεί τα ταξίδια του και τις εμπειρίες που αποκόμισε από τις περιοδείες του ανά τον κόσμο, όπου εκατομμύρια άνθρωποι παίρνουν από την εμπνευσμένη αφήγησή του κουράγιο και δύναμη για να ξεπεράσουν τις δικές τους προκλήσεις. 
Αφηγείται τις παράλληλες ιστορίες ανθρώπων που γνώρισε ο ίδιος με αναπηρίες, αρρώστιες και δυσκολίες που τις πολέμησαν ή τις ξεπέρασαν.
Αυτό το βιβλίο εξιστορεί το "αδύνατο" που τελικά γίνεται δυνατό
Δεν είναι ένα συνηθισμένο βιβλίο αυτοβελτίωσης.
 Είναι ένας ύμνος στην ελπίδα από έναν νικητή της ζωής. Και σίγουρα έχει πολλά να πει στην Ελλάδα της απόγνωσης και της κατάθλιψης…

Ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει στον πρόλογο του βιβλίου:
«Νιώθουμε συχνά πως η ζωή είναι άδικη. Οι δύσκολες στιγμές και οι σκληρές συνθήκες πυροδοτούν συχνά μέσα μας την αυτοαμφισβήτηση και την απελπισία. 
Δεν πρέπει όμως να μας πάρει από κάτω. 
Αυτό είναι ένα μάθημα που πάσχιζα πολλά χρόνια για να μάθω.
 Εν τέλει τα κατάφερα, και μέσα από τις εμπειρίες μου, μπορώ να σε βοηθήσω να καταλάβεις ότι οι περισσότερες από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, μας παρέχουν ευκαιρίες να ανακαλύψουμε ποιο είναι το νόημα της ύπαρξής. 
Μπορεί να περάσεις δύσκολες στιγμές. 
Μπορεί να πέσεις και να νιώσεις ότι δεν έχεις τη δύναμη να σηκωθείς ξανά. 
Το ξέρω το συναίσθημα, φίλε. 
Όλοι το ξέρουμε.
 Η ζωή δεν είναι πάντοτε εύκολη, αλλά όταν υπερπηδούμε προκλήσεις, γινόμαστε δυνατότεροι και πιο ευγνώμονες για τις ευκαιρίες μας
Αυτό που πραγματικά μετράει, είναι οι ζωές που αγγίζεις στην πορεία και το πώς ολοκληρώνεις το ταξίδι σου».
Πηγή:www.star.gr pages
................................................................................................................................



149 σχόλια:

  1. Ίσως να σε στενοχωρήσω με αυτά που θα σου γράψω, αλλά πάντως νομίζω πως μερικά πράγματα πρέπει να σου τα ειπώ.

    Ζωή χωρίς όρια είναι κάτι που ακούγεται ενθουσιαστικά, ευχάριστα και αισιόδοξα. Πόσο μάλλον όταν αυτό προέρχεται από έναν άνθρωπο με φωκομέλεια, ή ακόμη καλύτερα, όταν πλαισιώνεται με την αγάπη.

    Ζωή χωρίς όρια είναι όπως τα λόγια χωρίς όρια. Μόνο αυτά δεν έχουν - μολονότι έχουν - όρια. Τα κατά φύσιν ανθρώπινα ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι άνευ ορίων, διότι ευλόγως όρια είναι (πάντα κατά φύσιν) οι ανάγκες. Οι οποίες είναι ανυπέρβλητες.

    Το μόνο μη υφιστάμενο και μη υποκείμενο σε ανάγκη είναι φαινομενικά ο λόγος. Και γράφω φαινομενικά, διότι κατά τα φαινόμενα, για να υπάρχει λόγος, πρέπει να υπάρχει και ζωή. Χωρίς ζωή δεν υπάρχει λόγος, ή αν υπάρχει, παραμένει ανέκφραστος.

    Τι υπάρχει σε αυτό το ανέκφραστο, πώς υπάρχει, ή τι είναι αυτό το ανέκφραστο, ουδείς μπορεί να μας το πει. Διότι ο άνθρωπος εκφράζεται από τη θέση του υπάρχειν, όχι όμως και του μη υπάρχειν.

    Άρα, όποιος από τη θέση του υπάρχειν κάνει λόγο για το μη υπάρχειν κοροϊδεύει τον εαυτό του και ενδεχομένως, όποιους αρέσκονται να διαβάζουν ή να ακούν φλυαρίες συνοδευόμενες από ξεκουρδισμένα γραμμόφωνα ή δημιουργικές (: creative, δηλαδή ψεύτικες) φωτογραφίες, ζωγραφιές κλπ.

    Τι θέλω με αυτά να πω; Ότι όρια και όριο για τον άνθρωπο υπάρχουν. Είναι η ζωή. Τι υπάρχει πέρα από αυτό το όριο, το όριο της ζωής ή του υπάρχειν, εγώ τουλάχιστον δεν θα το πω. Ούτε θα το γράψω. Μου αρκεί μόνο ότι υπάρχω, δηλαδή άρχω-υπό. Εκείνος που βρίσκεται άνωθεν εμού το γνωρίζει και είναι ο μόνος, που μας έδειξε τον τρόπο να υπάρχουμε, να ζούμε.

    Περισσότερα δεν έχω να σου γράψω, αν και θα μπορούσα. Δεν συμπαθώ τις ανιαρές ταυτολογίες, ούτε και επιθυμώ να διευρύνω τον κύκλο των χαμένων ποιητών. Λογοτέχνες (ποιητές και συγγραφείς) έχουμε πολλούς. Άλλοι δεν μας χρειάζονται, νομίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. (ακολουθεί ανέκδοτο ως πρώτος αντίλογος στο σχόλιο του κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη)
    ........................................

    Τίτλος:Εύπορη, μοναχική κυρία ζητά σύντροφο
    . . .

    Εύπορη, μοναχική κυρία δημοσιεύει αγγελία ζητώντας σύντροφο:

    «Κυρία σεβαστής ηλικίας με αμύθητα πλούτη (κινητά, ακίνητα, καταθέσεις κλπ) ζητά κύριο να τη συντροφέψει
    στο υπόλοιπο της ζωής της ο οποίος θα τηρεί τις εξής 3 προϋποθέσεις:

    1. Δε θα την εγκαταλείψει ποτέ

    2. Δε θα την χτυπήσει ποτέ

    3. Στο κρεβάτι θα είναι ταύρος.»

    Η αγγελία δημοσιεύεται, η κυρία περιμένει 1 εβδομάδα, 1 μήνα, 1εξάμηνο, 1 χρόνο.

    Έχει πια απελπιστεί:

    «Τι να τα κάνω τα πλούτη όταν δεν έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου! Θα με φάει η μαύρη μοναξιά!».

    Κι ενώ η κυρία μοιρολογεί
    χτυπάει το κουδούνι της πόρτας.

    Η κυρία ακούει το κουδούνι και τρέχει να ανοίξει.

    Έκπληκτη αντικρίζει έναν κύριο σε αναπηρικό καρότσι χωρίς χέρια και χωρίς πόδια.

    - «Γεια σας», λέει ο κύριος.

    «Ήρθα για την αγγελία!!».

    Η κυρία μένει έκπληκτη αλλά προσπαθεί να φανεί ψύχραιμη.

    - Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά υπήρχαν και κάποιες προϋποθέσεις.

    - Το γνωρίζω

    - Ναι, αλλά χωρίς να θέλω να σας προσβάλω,
    εσείς ΔΕΝ έχετε ΠΟΔΙΑ.

    - Άρα δεν πρόκειται να φύγω ποτέ μακριά σας

    - Ε, ναι..Ίσως έχετε δίκιο αλλά και πάλι χωρίς να θέλω να σας στενοχωρήσω εσείς ΔΕΝ έχετε και ΧΕΡΙΑ.

    - Άρα δεν πρόκειται ποτέ να σας χτυπήσω!

    -Ίσως έχετε και πάλι δίκιο αλλά δεν ξέρω αν προσέξατε ότι υπήρχε και ΤΡΙΤΗ προϋπόθεση!

    - Και ΠΩΣ νομίζετε ότι χτύπησα το κουδούνι;!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χριστοδουλίδη μου

    έσταζε λίγο φαρμακάκι

    (τόσο δα λιγάκι δηλητήριο, όσο πατάει η γάτα, χαχα...) το σχολιάκι σου, ή μου φάνηκε;

    ;-)
    Αχ γιατρουλάκι μου, πώς φαίνεται ότι χρειάζεσαι επειγόντως, κάποιες διακοπές!
    ;-)
    Καλέ συ, ΓΙΑ ΟΝΟΜΑΑΑΑ!

    ΜΗΝ ΤΟ ΨΕΙΡΙΖΕΙΣ ΤΟΣΟ ΤΟ ΘΕΜΑ, ΑΜΑΝ!

    Καλέ συ, είδαμε έναν άνθρωπο που ξεπέρασε
    τα ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ και μπήκε μέσα στη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ χώρα της ΑΙΣΙΟΔΟΞΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ.

    ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ ΚΙΟΛΑΣ ΜΕ ΜΕ ΩΡΑΙΟΤΑΤΗ ΚΑΙ ΑΡΤΙΜΕΛΗ
    ΚΟΠΕΛΙΤΣΑ, αμέεεεε!

    ;-)

    Εδώ έχουμε άνθρωπο που ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ για την επιβίωσή του, με εξαιρετικό, ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ και θετικότατο τρόπο.

    Μόνο για το ΣΘΕΝΟΣ του, και την ικανότητά του να συγκινήσει γυναίκα προς γάμον, προσωπικώς ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ, άσε τα άλλα..το ιεραποστολικό του έργο δηλαδή...

    ΣΤο βιβλίο του -που το έχω φτάσει ως τη μέση
    (δεν κάνω άλλη δουλειά από χτες)- ακούω την ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΚΑΙ ΜΕ ΦΟΒΕΡΟ ΒΙΩΜΑ, φωνή του.

    Μιλάει και για το Χριστούλη στους νέους, με μεγάλη θέρμη, αυτό κι αν με έχει συγκινήσει!

    -Μα είναι προτεστάντης, ΙΣΩΣ πεί κάποιος.
    (είναι; ιδέα δεν έχω)

    -Καλύτερα να είναι προτεστάντης παρά Εωσφοριστής ή άθεος απελπισμένος, θα γρούξω...

    ;-)

    Κυπριανούλη μου πλήηηηζ!
    τέικ ιτ ήζι.

    ΑΝ ΗΘΕΛΑ και γω, ΝΑ ΤΟ ΔΩ ΑΡΝΗΤΙΚΑ,
    ΤΑ ΜΥΡΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΩ, ΑΡΝΗΤΙΚΑ.

    Ένας υγιής εγκέφαλος Ο,ΤΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΘΕΣ, σου σκαρώνει σε χρόνο d.t. ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΞΥΨΩΣΕΙ ή να ΜΗΔΕΝΙΣΕΙ τον απέναντι, ανάλογα με την υπο-κείμενη ΔΙΑΘΕΣΗ.

    Το έχω ξαναπεί πολλές φορές:

    ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΤΗ ΓΚΡΙΝΙΑ, ΟΣΟ ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ.

    ΤΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ΜΟΝΟ
    ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΛΛΙΩΣ.

    ΠΡΟΤΙΜΩ, ΣΤΟΝ Α Γ Α Θ Ο ΛΟΓΙΣΜΟ, να δίνω ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ.

    ΞαναΫποκλίνομαι στον Σέρβικης καταγωγής Μεγάλο Μαχητή Νικόλαο, όσο και αν με αγριοκοιτάζει η αφεντιά σου...

    Φιλάκια!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρώτον, το σχόλιο δεν στάζει "φαρμακάκι"(sic). Απλά καταθέτει, και αφορά, στο πολυδιαφημιζόμενο σύνθημα (μασονικής/σιωνιστικής προέλευσης) για τη ζωή χωρίς όρια. Που είναι ισοδύναμο ή ταυτόσημο (με διαφορετική γραφή) της αγάπης χωρίς όρια, δηλαδή του αγαπισμού.

      Ένας διάσημος χειρουργός και μασόνος μας έλεγε, όταν είμαστε φοιτητές, ότι ο άνθρωπος οφείλει να ζει και να πράττει σαν να είναι αιώνιος. Δεν μας έλεγε όμως ΠΩΣ πρέπει να ζει, για να αισθάνεται αυτό το "σαν να είναι αιώνιος". Προφανώς, διότι ο μπαξές έχει πολλά καλούδια αυτού του "σαν αιώνιος". Διαλέγουμε και παίρνουμε.

      Και δεύτερον, δεν με παραξενεύει καθόλου ότι παντρεύτηκε. Η φύση της γυναίκας, καθώς διεστράφη από το προπατορικό αμάρτημα, είναι να ανατρέψει το "προς τον άνδρα σου η αποστροφή σου και αυτός σου κυριεύσει". Η γυναίκα θέλει να κυριεύσει τον άνδρα και ποια καλύτερη ευκαιρία, από αυτή με τον φωκομελή σύζυγο που διάλεξε;

      Η ισότητα έχει ισοπεδώσει τον άνδρα με τη γυναίκα. Μεγαλύτερη διαστροφή δεν θα μπορούσε να γίνει. Έτσι, έχουμε φθάσει στο σημείο να εξισώνουμε, ας πούμε, το καρπούζι με το πεπόνι επειδή αμφότερα είναι φρούτα! Τι καρπούζι, τι πεπόνι, τι άνδρας, τι γυναίκα; Φρούτα τα μεν, άνθρωποι οι δε, ίδια και ίσα όλα χάριν της ισότητας.

      Αλλά δεν είναι όπως τα θέλει ο διεστραμμένος νους των σιωνιστών-πλαστογράφων της ζωής και της αγάπης, με αυτό το "δίχως όρια". Ο άνδρας με την γυναίκα δεν είναι ούτε ίσοι, ούτε ισότιμοι. Είναι, κατά τους πατέρες της Εκκλησίας, όμοιοι και ΟΜΟΤΙΜΟΙ. Άλλο το ίσο, έτερο το όμοιο. Άλλο η βλάσφημη ισοθεΐα, έτερο η κατά Χάριν ομοίωση προς τον άγιο Θεό. Όποιος αυτό το καταλαβαίνει έχει καλώς, αν όχι, δεν μπορώ να βοηθήσω περισσότερο.

      Διαγραφή
    2. Παιδί Βιολί Το Αληθινό3 Δεκεμβρίου 2012 στις 2:14 μ.μ.

      Νομίζω που οι γυναίκες που παντρεύονται για να εξουσιάζουν το σύζυγο κλπ, είναι πολύ εκλεκτικές ως προς τα εξωτερικά χαρακτηριστικά, να μη λέει ο κόσμος άσχημα πράγματα (ποιον αυτόν τον κοντό πήρε;).

      Διαγραφή
  4. Ο Κυπριανός, με το δίκαια του έχει υποψιαστεί ότι κάτι δεν πάει καλά εδώ...

    Παρακολούθησα πριν κάτι μέρες μερικά βίντεο με αυτό το άνθρωπο. Το συμπέρασμα που έβγαλα μπορεί να είναι πικρό, αλλά είναι η αλήθεια.

    Είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος με περίσια χαρίσματα, που χρησιμοποιεί την αναπηρία του και το όνομα του Κυρίου, καθώς και την άγνοια, την ανοησία, την ελπίδα και δίψα ζωής των ανθρώπων, γιά... bussines.

    Πολλοί υπάρχουν σαν κι αυτόν.

    Είναι πολλοί εκείνοι, που την εξυπνάδα που τους δώθηκε την έκαναν πανουργία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να' μαστε πάλι εδώ μετά από τόσο
    καιρό.Είπες μια μεγάλη κουβέντα που
    δεν ξέρω κατά πόσο έγινε αντιληπτή.
    Ας είχαμε όλοι υγιή εγκέφαλο κι ας
    μας έλειπαν τα υπόλοιπα.
    Με χαλασμένο το κέντρο ελέγχου δεν πας
    πουθενά κι ας έχεις εκατό χέρια,
    το ανώτερο να γίνεις θέαμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα επαναλάβω ότι εστιάζεις Κυπριανέ μου
    αλλού.

    ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ, εδώ σήμερα.

    Το θέμα μου: ο ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ για το ΨΥΧΙΚΟ ΣΘΕΝΟΣ αυτού του ανθρώπου που δεν ζάρωσε στη μιζέρια του και στην αυτολύπηση, αλλά ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ, έναν νέο εαυτό, πιστό...

    (με τον τρόπο του πιστό, και με το όποιο δόγμα στο οποίο γεννήθηκε, άλλωστε είναι ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΔΟΓΜΑ, ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ, είναι από κάποιο ΟΡΙΣΜΕΝΟ γεωγραφικό μήκος και πλάτος, σχεδόν, ΑΔΥΝΑΤΟΝ, θα έλεγα,να αλλάξει κάποιος δόγμα,
    θα το μετρήσει και αυτό ο Θεός ο ΕΥΣΠΛΑΓΧΝΟΣ, στην ΤΕΛΙΚΗ ΤΟΥ ΚΡΙΣΗ για ΚΑΘΕ ψυχή ανθρώπινη.)

    .... και ενισχύει,ο άχερος και άποδος άνθρωπος, με αυτό τον πνευματικό του εαυτό, εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο.

    Τους ενισχύει με το ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ.

    ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΤΕΡΟ
    ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
    ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ.

    ΤΙΠΟΤΕ.

    ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ ΒΙΒΛΙΑ
    ΤΑ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ
    ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥΣ
    ΑΙΜΑ.

    Οι περισσότεροι που γράφουν και μιλάνε
    γράφουν και μιλάνε από ΑΠΟΣΤΉΘΙΣΗ,
    λόγων και κειμένων άλλων, προγενεστέρων,
    ΔΕΝ ΓΡΑΦΟΥΝ ΑΠΟ
    ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
    ΑΙΜΑΤΗΡΟ
    ΒΙΩΜΑ, από μια κατάσταση
    ΤΟΣΟ φριχτής αναπηρίας, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΜΕΙΣ
    ΟΙ ΑΡΤΙΜΕΛΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ
    ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΝΙΩΣΟΥΜΕ ΤΙ Π Ο Ν Ο
    ΕΧΕΙ.

    Γι αυτό, και οι άλλοι,
    και δεν πείθουν ΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΠΕΙΘΕΙ ο Νικ.

    Και αν υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να διαβάσουν την ιστορία του προσωπικού του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΑΓΩΝΑ,και αν από αυτό ο άνθρωπος κερδίζει και χρήματα, ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ως ΣΩΜΑ,
    γιατί πρέπει να τον κατηγορήσω;

    Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ένας άνθρωπος
    χωρίς χέρια και χωρίς πόδια;

    Δεν μας υποψιάζει για μια μεγάλη σκληροκαρδία το να τον κοιτάμε
    τόσο ΚΑΧΥΠΟΠΤΑ, εμείς οι...υπερκαθαροί και...υπεράγιοι;

    Έλεος αδελφοί,
    ΕΛΕΟΣ!

    Επιτέλους,

    Και οι παπάδες και οι δεσποτάδες και οι καλόγεροι Αγιονορείτες και μη, κερδίζουν χρήματα από τους ναούς που υπάρχουν και πάνε πιστοί και αφήνουν χρήματα, και από τις εκδόσεις βιβλίων τους.

    Μη διυλίζουμε τόσο πολύ τον κώνωπα, μόνο και μόνο διότι δεν είναι Ορθόδοξος, τουτέστιν "δικός μας"ο Νικ, άρα, ό,τι κάνει ο Νικ
    είναι ...ύποπτο και ΜΑΛΛΟΝ κακά καμωμένο,

    ΑΥΤΟ Κι αν είναι ΕΜΠΑΘΕΙΑ "χριστιανικού" τύπου,

    ΕΛΕΟΣ!!!

    Τα άλλα θέματα που θίγει ο Κυπριανός ΔΕΝ είναι της παρούσης.
    ΔΕΝ θα τα θίξω.

    Αυτά σε άλλη ανάρτηση.

    ;-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Και καρδιά καθαρή μαζί με τον υγιή εγκέφαλο!Στα υπόλοιπα δεν έχω κάτι να προσθέσω,απλά με τα όρια δεν τα πάω και πολύ καλά...
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Με χαλασμένο το κέντρο ελέγχου δεν πας
    πουθενά κι ας έχεις εκατό χέρια"

    KX
    Ο barbakas δεν μας προσδιορίζει σε ποιο σημείο του εγκεφάλου είναι το "κέντρο ελέγχου". Δεν έχει σημασία και πάμε παρακάτω.

    Όντως, Σαλογραία, εξετάζουμε την περίπτωση από διαφορετική τοποθέτηση. Εσύ μένεις στο ψυχικό σθένος, στη δύναμη αυτού του ανθρώπου, για ζωή. Δηλαδή, σ΄αυτά που εκ πείρας μας λέει, ή διδάσκει, με το προσωπικό του παράδειγμα.

    Δεκτό και αφήνω τα υπόλοιπα στην άκρη (: αν είναι προτεστάντης, αν κάνει μπίζνα την αναπηρία του κλπ). Πες μου όμως σε παρακαλώ ένα πράγμα : Το γάμο τι τον ήθελε;

    Η δική μου εξέταση της περίπτωσης αυτής είναι από τη μεριά της "ζωής χωρίς όρια". Εκεί εντοπίζω το δικό μου ενδιαφέρον και ομολογώ, δεν βρίσκω κανένα εύρημα στο βίωμα αυτής της ανυπερθέτως κολοβής ζωής σε συσχετισμό, ειδικά, με το γάμο.

    Καλά όλα, ακόμη κι αν λάβουμε υπόψη το "προτιμώτερα να σου κοπεί ένα χέρι, να σου βγεί ένα μάτι για τη βασιλεία των ουρανών, παρά να χαθείς ολάκερος". Ως να μη έφθανε ότι έχει μια κουτσουρεμένη ζωή, θέλησε με το γάμο να τον κολοβώσει κι αυτόν, λειψό να τον κάνει, λες και δεν υπάρχουν τόσα άλλα που τον διαλύουν. Αν είναι κι αυτό παράδειγμα προς μίμηση, εγώ σηκώνω ψηλά τα χέρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σε τι μπορεί να ωφελήσει κάποιος τους άλλους, την στιγμή που προβάλλει τον εαυτό του ώς πρωτότυπο ζωής και όχι τον Χριστό;

    Καθόλου δύσκολο γιά τον διάβολο, να χρησιμοποιήσει ακόμα και έναν τόσο φρικτά ανάπηρο άνθρωπο για δικούς του σκοπούς.

    Ας μην μας παρασέρνει το συναίσθημα και το φαινόμενο.

    Όσο γιά την "σύζυγό" του, είναι απλά μέρος του Show, με συμβόλαια και φυσικά γερές ανταμοιβές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όσο γιά την "σύζυγό" του, είναι απλά μέρος του Show, με συμβόλαια και φυσικά γερές ανταμοιβές.

    ΚΧ
    Οι σιωνιστές ξέρουν να χειρίζονται άριστα τις αρετές της Χριστιανοσύνης για να καταστρέψουν τον "λίθον, ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες". Αυτός όμως θα τους συντρίψει, θα φάνε την κατακεφαλιά και δεν θα ξέρουν από πού τους ήρθε. Επί του παρόντος, τις πέτρες τις τρώνε από τους Παλαιστινίους. Περιμένουμε τη συνέχεια στις οθόνες του σινεμά όπου παίζεται το έργο "Agapismus".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Kυπριανέ
    με εκπλήσσεις και είσαι και γιατρός!
    Τι κάθεσαι και μου λες τώρα, θα τρελαθώωωω!

    "Τι τον ήθελε το γάμο", τριάντα χρονών παλικάρι, με σεξουαλικές ορμόνες στο κόκκινο; σοβαρολογείς;

    Επειδή του λείπουν χέρια και πόδια νομίζεις ότι του λείπουν και τα λοιπά ...εξαρτήματα;

    Φαντάζεσαι ότι δεν κυλάει στο αίμα του τεστοστερόνη;
    ;-(

    -ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ!
    Δεν θα επεκταθώ γιατί...συγχύζομαι και το κυριότερον βγαίνουμε από το ΘΕΜΑ της ανάρτησης.

    ;-)

    Μου κάνει εντύπωση η βεβαιότητα με την οποία αποφαίνεστε για ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ, και
    επίσης με εντυπωσιάζουν ΟΙ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ
    ΠΡΟΒΟΛΕΣ
    ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ
    ΕΠΑΝΩ στο νεαρό χριστιανό, ΠΟΥ κατά διάνοιαν
    Δ Ε Ν ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ.

    Ας είμαστε λίγο πιο φειδωλοί παρακαλώ, στα αρνητικά μας σχόλια για ψυχές ΠΟΥ Δ Ε Ν γνωρίζουμε, ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ,
    και οι οποίοι ΕΜΨΥΧΩΝΟΥΝ εκατομμύρια ανθρώπους με την Καλωσύνη και τη χαρά της παρουσίας τους.

    Ο Νικ ΔΕΝ προβάλλει τον εαυτόν του ως πρότυπο.


    ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ, ΣΥΝΕΧΕΙΑ,
    για το ΠΩΣ Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ,
    ΤΟΝ ΕΜΨΥΧΩΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ
    ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ
    ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
    ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΜΟΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ,
    που τον βασάνιζαν στην ΠΑΙΔΙΚΗ του ηλικία,
    περνώντας εν συνεχεία

    (χάρη σε πιστούς συγγενείς και ενορίτες
    που τον στήριξαν απίστευτα-

    ο πατέρας του έγινε και πάστορας αν θυμάμαι καλά)

    ΣΤΗΝ Α Π Ο Δ Ο Χ Η ΤΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΟΣ του ΚΥΡΙΟΥ,
    ΟΣΟ ΑΙΜΑΤΗΡΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ,
    ΚΑΙ ΑΝ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ.

    Διαβάστε ΠΡΩΤΑ το βιβλίο και ΜΕΤΑ ανοίξτε το στοματάκι σας για να θάβετε ΆΓΝΩΣΤΟΥΣ και να απαξιώνετε.

    ΕΛΕΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!
    ;-(
    Αυτό ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ η χριστιανική συνείδηση που λέτε ότι επιθυμείτε να έχετε...
    ;-(
    .......................
    παπα -Κώστα μου

    ο τίτλος του βιβλίου, "ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ" είναι ΣΧΗΜΑ ΛΟΓΟΥ, προφανώς.

    Βεβαίως και υπάρχουν όρια αφού ΟΛΑ τα ανθρώπινα πλάσματα, είμαστε ΚΤΙΣΤΑ και ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΌΝΤΑ.

    Είναι (υποθέτω) ο τίτλος, ένα θετικό σχήμα λόγου
    και ένας υπαινιγμός περί του τι μπορεί να κατορθώσει ο καθένας μας, όταν ζητάει την ενίσχυση του Κυρίου.

    Τίποτε περισσότερο.

    Δώσε από μένα ένα φιλί στα μαλλάκια της γλυκειάς πρεσβυτέρας σου.
    ;-)




    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Στο αίμα των ανδρών κυλά τεστοστερόνη, στο αίμα των γυναικών ρέουν τα οιστρογόνα. Το ερωτικό ερέθισμα υπάρχει και στον άνδρα και στη γυναίκα, αλλά η διέγερση είναι διαφορετική, τόσο για τον άνδρα, όσο και για τη γυναίκα. Παρεμβαίνουν οι λεγόμενες αναστολές, που κι αυτές διαφέρουν στον άνδρα, όσο και στη γυναίκα.

    Δεν γνωρίζω αν ένας φωκομελής άνδρας αναστέλλεται προ μιας αρτιμελούς παρτενέρ, ούτε αν μια γυναίκα παθαίνει "αδράνεια" στη θέα ενός ανδρός, όπως ο δυστυχής Νικ. Ίσως, ισχύει εδώ το γνωστό απόφθεγμα "εσβεσμένης λυχνίας πάσα γυνή ομοία", αυτό όμως ελέχθη για τον άνδρα και όχι για τη γυναίκα. Δεν ξέρω για ποιο λόγο.

    Όπως κι να έχουν τα πράγματα, θα επαναλάβω το του Πιλάτου : ό γέγραφα, γέγραφα. Να θυμίσω μόνο στον πάστορα πατέρα του, ότι σε μας οι Μοναχοί είναι αρτιμελείς, είναι άγαμοι, και οπωσδήποτε, οι ορμόνες τους θα "χτυπάνε κόκκινο". Με αυτό το αιμάτινο μελάνι έγραψαν, και η κληρονομιά που μας άφησαν, είναι, μεταξύ άλλων, το Τροπάριο του Νυμφώνα :

    "Τον νυμφώνα σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμιμνένον,
    και ένδυμα ουκ έχω, ίνα εισέλθω εν αυτώ.
    Λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, Φωτοδώτα,
    και σώσον με"

    Σημείωση
    Βιβλία υπάρχουν πολλά και είναι αδύνατο να τα διαβάσει κανείς όλα. Οι πεπειραμένοι αρκούνται τον τίτλο και, εκ πείρας, γνωρίζουν το περιεχόμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μα αυτό δε μας ζητάει ο Θεός;Να φτάσουμε στη θέωση,να ξεπεράσουμε δηλαδή τα ανθρώπινα όρια "κινούμενοι" φυσικά προς την χωρίς όρια αγάπη του Κυρίου.
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα αυτό δε μας ζητάει ο Θεός;Να φτάσουμε στη θέωση,να ξεπεράσουμε δηλαδή τα ανθρώπινα όρια "κινούμενοι" φυσικά προς την χωρίς όρια αγάπη του Κυρίου.
      παπα-Κώστας

      ΚΧ
      Αν η αγάπη του Κυρίου και Θεού ημών δεν είχε όρια, δεν θα δεχόταν να ενδυθεί τον φθαρτό (πεπερασμένο) χιτώνα, τη "στολήν της ψυχής", ούτε θα υπήρχε κανείς λόγος να συνταχθεί δια Πνεύματος Αγίου το Σύμβολο της Πίστεως.
      Θα μπορούσε να είχε κάνει ένα θαύμα, να μας αλλάξει τα φώτα, όπως έγινε με τον Μωυσή στην Ερυθρά θάλασσα. Θα φύσαγε, ας πούμε, ένα αεράκι και όλοι δια μιάς θα θεωνόμαστε.

      Ο άπειρος Θεός δεν έγινε πεπερασμένος για να καταργηθούν τα όρια, "α έθεντο οι πατέρες". Όριο ήταν η σκιά του Νόμου, όριο είναι τώρα η Χάρις, η οποία «τα ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληροί».
      Η υπέρβαση προϋποθέτει την αποδοχή των ορίων. Όποιος τα αθετεί, όπως διδάσκει ο agapismus των σιωνιστών - είναι οι δικοί μας μεταπατερικοί και συναφειακοί σχεσίτες -, αρνείται τον τριαδικό Θεό καταφάσκοντας στον ανυπόστατο θεό της ζωής χωρίς όρια.

      Διαγραφή
  14. ;-)

    Κυπριανέ μου
    εντάξει!

    Μετά το τελευταίο σου σχόλιο η... επιστήμη σηκώνει τα χέρια πσηλάααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. παπα-Κώστα μου

    Με την έννοια που το θέτεις ναι.
    Τα όρια ανοίγονται συνεχώς σε περαιτέρω περιοχές για τον αγωνιστή.
    Είπαμε:
    Ξεκινάει έκαστος όταν λάβη την Άνωθεν Κλήση και φτάνει όπου ο Θεός που τον κάλεσε, τον οδηγεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΕΜΨΥΧΩΝΕΙ εκατομμύρια;;;

    Πως;

    Με το να τους οδηγεί στον αντί-χριστο;

    Μας λέει ο Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς:

    «Όσο ανόητη είναι η "τέχνη γιά την τέχνη" άλλο τόσο ανόητη είναι και η ρήση "ο άνθρωπος γιά τον άνθρωπο". Αυτή η οδός οδηγεί στό πιό ποταπό πανδαιμόνιο όπου το ύψιστο είδωλο είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Και δεν υπάρχει πιο ποταπό είδωλο από αυτόν.

    Αφετηρικακή αλήθεια γιά την Ορθοδοξία είναι η εξής: δεν είναι ο άνθρωπος γιά τον άνθρωπο αλλά γιά τον Θεό, η ακόμη πληρέστερα: γιά τον Θεάνθρωπο.

    Γι αυτό και εμείς, στο όνομα του ανθρώπου, είμαστε υπέρ του Θεανθρώπου.

    (...)

    Όχι ουμανιστές, αλλά άνθρωποι της ορθοδόξου θεανθρώπινης πίστεως και ζωής είναι αυτοί που αγωνίζωνται γιά τον αληθινό άνθρωπο, εκείνον τον θεοειδή και χριστοειδή.»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Θα το ξαναπώ.
    Διαβάστε, αδελφοί, και εξάδελφοι εν Κυρίω, ΠΡΩΤΑ το βιβλίο και ΜΕΤΑ, κατηγορήστε τον άνθρωπο.

    Χωρίς δεδομένα, όταν κατηγορείτε, μάλλον εσείς ζημιώνεστε και ΜΑΛΛΟΝ υμέτερα ψυχικά περιεχόμενα αρνητικά, ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΕ επάνω στο πρόσωπο του ΑΓΝΩΣΤΟΥ σας ανθρώπου.

    ΑΝ ο συγκεκριμένος ήταν γιος σας, ΑΛΛΙΩΣ θα τον βλέπατε και ΑΛΛΙΩΣ θα ΚΡΙΝΑΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ.

    Τώρα επειδή δεν είναι γιος σας, τον κρεμάτε ανάποδα με τα σχόλιά σας.

    Δικαιωμά σας.

    Δεν είπε ΠΟΤΕ ο Νικ, αυτά που εσείς επιθυμείτε να βάζετε στο στόμα του.

    Λίγη σεμνότητα στις αποφάνσεις σας, δεν θα έβλαπτε.

    ΔΕΝ θα επανέλθω.
    ΔΕΝ ωφελεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Φίλησα την πρεσβυτέρα δις!Η χριστιανική αγάπη με αφήνει άφωνο καθημερινά!Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο ούτε είμαι τόσο έμπειρος και πνευματικά εξασκημένος ώστε να το κρίνω από τον τίτλο.Ένα πολύ όμορφο βιβλίο που διάβασα τιτλοφορείται "αγάπη δίχως όρια" του Λεβ Ζιλλέ.Από αυτά που περιγράφεις Σαλογραία μου,ο τύπος έχει τεράστια ψυχικά αποθέματα,πίστη στο Χριστό(για το τι Χριστός είναι αυτός το συζητάμε)και καλά έκανε και παντρεύτηκε.Η σύζυγος πρέπει να φανεί αντάξια και να σηκώσει ΤΕΡΑΣΤΙΟ βάρος.Το ότι βγάζει και λεφτά από την ιστορία του δε μου λέει κάτι.Άλλοι βγάζουν λεφτά από την ασθένεια των άλλων,άλλοι από την πίστη των άλλων χωρίς να είναι αυτό μεμπτό.
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Δεν τον κατηγοράμε, απλά ξεχωρίζουμε το σιτάρι από το άχυρο, διότι πολλοί έχουν βγεί εν ονόματι Χριστού και πλανάνε πολλούς.

    Αξιέπαινος ο αγώνας που κάνει γιά επιβίωση με την αναπηρία του, αλλά μέχρι εκεί και μη παρέκει.

    Δεν είναι πρωτότυπο αγωνιζόμενου χριστιανού. Τα πρωτότυπα τα δικά μας είναι οι Αγίοι μας.

    Αλλο δίψα και αγώνα γιά ευχάριστη επίγεια ζωή και άλλο γιά αιώνια.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Φυσικά και τον κατηγορείτε κ τον Νικ όταν αποφαίνεστε από καθέδρας ότι "τους οδηγεί στον αντίχριστο".

    Αν αυτό δεν είναι κατηγορία, τι είναι;

    ΚΑΙ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΟΥΤΕ Μ Ι Α ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ.
    Και ενώ, ΑΓΝΟΕΙΤΕ ΠΛΗΡΩΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΥΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥς, ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΨΟΥΝΕ ΦΛΕΒΕΣ Όταν ο ίδιος είχε αντιμετωπίσει τα βάσανα των βασάνων.
    ..............................
    Έχεις δίκιο παπα -Κώστα μου που μένεις άναυδος από τη "χριστιανική" την αγάπη.

    Και γω το ίδιο!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Κάτι ανάλογο είχε γίνει και με τη γερ.Γαβριηλία θυμάμαι.Πολύ χειρότερο εκείνο βέβαια...
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ΚΑΙ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΟΥΤΕ Μ Ι Α ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ... κατηγορείτε τον Νικ ότι "οδηγεί στον αντίχριστο"

    ΚΧ
    Δεν πρόκειται περί κατηγορίας, όπως δεν πρόκειται περί κατηγορίας, όταν λέμε ότι οι παπικοί και οι λουθηροκαλβίνοι οδηγούν στον αντίχριστο. Ορισμένα lapsus calami πολλά μας αποκαλύπτουν. Συμβουλή είναι αυτή προς ευπαθείς συναισθηματικά αναγνώστες.

    Φαίνεται δεν ξέρεις ποιοι βρίσκονται πίσω από τους εκδοτικούς οίκους και ποιοί προμοτάρουν σήμερα τα λεγόμενα best sellers. Είναι όλοι όσοι κάνουν επενδύσεις στη Λογοτεχνία, γενικότερα στην Τέχνη. Ποιοι, τώρα, έχουν τα χρήματα για να κάνουν αυτές τις επενδύσεις είναι ευκολονόητο. Δεν χρειάζεται να το γράφουμε πάλι.

    Τη χριστιανική αγάπη για να την αισθανθείς (συναισθανθείς) απαιτείται η τήρηση των ορίων. Χωρίς αυτά καρδιακή κάθαρση δεν επιτυγχάνεται, το συναίσθημα είναι ψεύτικο, ενστικτώδες, χοϊκό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Το ότι οδηγεί τους άλλους "υποσυνειδητά" στον αντίχριστο, δεν είναι κατηγορία, αλλά διαπίστωση εν αληθεία.

    Δεν αγνοούμε τον πόνο και τον αγώνα του, αλλά δεν θα κρύψουμε τον Χριστό γιά χάρη του υποκριτικού καθωσπρεπισμού.

    Ο δούλος του συναισθήματος δεν είναι άνθρωπος της αγάπης και κατα συνέπεια δεν είναι δυνατόν να κατέχει την αλήθεια ώστε να μπορεί να κρίνει ορθά.

    Ο διάβολος κάνει την δουλιά του και με τα καλά συναισθήματα του ανθρώπου.

    Με τα σχόλια εδώ δεν θίγουμε τον Νικ, εξάλλου δεν είναι και παρών ο άνθρωπος, αλλά κάποιον άλλον που κρύβει και κρύβεται από την αλήθεια, καθώς και κάποιο θύμα του.





    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ενστικτώδες (χοϊκό) συναίσθημα

    Στο πατρικό μου σπίτι είχαμε μια γάτα. Κυκλοφορούσαν και τότε, όπως σήμερα στην εποχή της πολυκατοικίας, ποντίκια. Δυο φορές το χρόνο γεννούσε και ο παππούς έπνιγε σε ένα κουβά τα μικρά και τυφλά γατάκια. Άφηνε μόνο ένα. Το τι σπαραγμό είχε η γάτα, όταν γύριζε και έβρισκε μόνο ένα γατάκι, δεν περιγράφεται. Ακόμη έχω στα αυτιά μου το θλιβερό της νιαούρισμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Kυπριανέ μου

    ευτυχώς που μαζί με τον πρωινό μου καφέ, μασούληξα και ένα κομμάτι θεΪκής τάρτας με ανάλατο τυρί και έτσι μπορώ- προς στιγμήν, και μόνο προς στιγμήν- ΠΣύχραιμα να σε αντιμετωπίσω!
    ;-)

    Αναρωτιέμαι:

    -ΕΙΣΤΕ, μερικοί, μπίτι ΚΟΥΦΑΛΟΓΑααααα;
    ;-(
    ΔΕΝ θέλετε να ακούσετε που ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΩ
    ΟΤΙ ΕΔΩ
    Δ Ε Ν
    ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ επί θρησκευτικού,
    ΠΟΥ τυχόν ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ
    ο Νικ (προτεστάντικη, παπικη ή δεν ξέρω τι άλλο, δεν το έχω ψάξει..)

    αλλά κρίνουμε ΜΟΝΟΝ το ΨΥΧΙΚΟ ΣΘΕΝΟΣ
    που του έδωσε η ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ Πίστη στον Θεό
    και στον Κύριο Ιησού Χριστό;

    Γιατί αρνείστε να δείτε την ΘΕΤΙΚΗ όψη του πράγματος;

    Ο ίδιος ο Κύριος όταν θεράπευσε το δούλο
    του Εκατόνταρχου, θΑΥΜΑΣΕ την ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ εκατόνταρχου και τον ΕΠΑΙΝΕΣΕ και είπε ότι ούτε στον οίκο του Ισραήλ δεν βρήκε ΤΕΤΟΙΑ ΔΥΝΑΤΗ ΠΙΣΤΗ ΣΑΝ αυτή που είχε ο Εκατόνταρχος στο πρόσωπό Του, γι αυτό και του έκανε τη χάρη και θεράπευσε το δούλο του...

    Ξεχάσατε αυτό το παράδειγμα μεγαλοψυχίας του ΙΔΙΟΥ του Κυρίου μας;

    Γιατί τον γλωσσοτρώτε με τα γρου - γρου σας τον ανθρωπάκο; τον Γίγαντα Νικ;
    ;-(

    ΜΕΧΡΙΣ ΕΔΩ!

    ΑΝ ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΔΟΓΜΑ,
    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
    ΚΑΙ ΕΚΕΙ,
    ΝΑ ξαναΚΑΤΑΔΙΚΑΣΟΥΜΕ
    ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ που προσκυνάτε
    οι Αγιονορείτες
    καθώς επίσης και ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ
    ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
    ΠΟΥ ΕΡΩΤΟΤΡΟΠΕΙ ΜΕ ΠΑΠΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ
    ΚΑΤΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΩΡΑ,

    ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
    ΝΑ ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ ΣΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ, προς τα οποία ΚΩΦΕΥΕΤΕ οι ακολουθούντες τον Πατριάρχη κλπ κλπ
    διότι τα λεφτουδάκια που πέφτουν από το Βατικανό και λοιπά είναι πάμπολλα...ξανακαιλοιπά...

    ΑΝ ΤΟ ΠΑΜΕ ΕΚΕΙ ΟΜΩΣ (ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΩ...)
    ΘΑ Α Λ Λ Α Ξ Ο Υ Μ Ε ΘΕΜΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑΣ.

    ΠΑΡΑΚΑΛΩ..
    ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΑΡΤΙΜΕΛΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
    ΦΟΥΝΤΑΡΟΥΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΠΟ ΥΨΗΛΟΥΣ ΟΡΟΦΟΥΣ
    Ή ΚΡΕΜΙΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΔΕΝΤΡΑ

    ΠΑΡΑΚΑΛΩ,

    ΑΣ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ

    ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΤΟΥΝ ΘΕΤΙΚΑ
    ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ Α Γ Ω Ν Α του φωκομελούς ΝΙΚ

    ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Νικ, στενοψύχως,
    ΔΕΝ ΓΡΑΨΑΤΕ ΟΥΤΕ ΜΙΣΗ ΛΕΞΗ
    ΥΠΕΡ!!!

    ΜΟΝΟΝ Κ Α Κ Ι Ε Σ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗΝ.

    ΓΙΑΤΙ;
    ;-(

    Και καλά κάποιοι ΜΕ ΑΝΕΠΑΡΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΒΙΟΥ
    που συχνάζουν στα σχόλια σε αυτό το μπλογκ και ΜΟΥ "ΚΟΛΛΑΝΕ"
    ΆΓΡΙΑ, και εκτοξεύουν συνέχεια χαρακτηρισμούς περί " δαιμονισμού" , μηδόλως υποπτευόμενοι μήπως και ο δαιμονισμός που αποδίδουν στους άλλους ευκαίρως- ακαίρως, εγκαταβιώνει ΕΝΤΟΣ τους-

    ...θεωρώντας ότι με το κόλλημά τους, το γεμάτο αρνητικότητα ΘΑ ΜΕ ΦΕΡΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΑΥΤΟΙ,

    αυτούς θα τους παραβλέψω...ΔΕΝ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ...

    Αμ εσύ γιατρουλάκο μου, που είσαι μπαμπούγερας, γιατί ακόμα, σκοτίζεσαι και ΑΔΥΝΑΤΕΙΣ να καταλάβεις το ΘΕΜΑ της ανάρτησης;

    Δεν βομβαρδιζόμαστε ΑΡΚΕΤΑ με όλα τα ΑΡΝΗΤΙΚΑ, από ΟΛΕΣ τις πλευρές, στις μέρες μας;

    Γιατί δε γράφετε και ΜΙΑ ΘΕΤΙΚΗ κουβέντα
    για έναν άνθρωπο που ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ του
    ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ;

    ΓΙΑΤΊ;
    ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ

    ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΝΑ Ε Π Α Ι Ν Ε Σ Ε Τ Ε
    ΤΗΝ Α Π Ι Σ Τ Ε Υ Τ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ;

    Ερευνήστε τα σώψυχά σας, ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΙΤΕ
    και κάποιον ΘΕΡΑΠΕΥΜΕΝΟ και ΜΗ ΕΜΠΑΘΉ πνευματικό οδηγό σας,και απαντήστε στον ΕΑΥΤΟΝ σας, παρακαλώ.
    Είναι σημαντικό να απαντήσετε.

    .............................
    παπα-Κώστα
    Ο ΦΘΟΝΟΣ που έπεσε από την επιτυχία του βιβλίου για τη γερόντισσα Γαβριηλία, πιστεύω ότι εξέθρεψε μεγάλο μέρος της αντίδρασης εναντίον του προσώπου αυτής της σπουδαίας γυναίκας

    ...λοιπόν, η γερόντισσα Γαβριηλία δεν ξέρω ποιά ήταν στην πραγματικότητα.

    Αυτό, ΜΟΝΟΝ ο Θεός το ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, αλλά ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ ΤΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ας πούμε, που το έγραψε η μαθήτριά της, εμένα με ΩΦΕΛΗΣΕ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ.

    ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΩ, ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΩ
    ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΩΦΕΛΕΙΑ
    αντί να επικρίνω, ψειρίζοντας κάποιες λέξεις εντός του, και ΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΣ τες κατα το δοκούν, αμάααααν!
    ;-(
    (ουφ! θα πάω να φάω άλλο ένα κομμάτι τάρτα ανάλατου τυριού, με μέλι, να έρθω στα συγκαλά μου...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Χαίρετε!Κι εγώ ακριβώς αυτό πιστεύω για τη γερόντισσα και το βιβλίο!Ζήλεια ήταν διότι μια "ασήμαντη"γυναίκα έκανε αυτά που κάποιοι και να τα σκεφτούν τρομάζουν!Να σου πω και κάτι;Πριν διαβάσω το βιβλίο για τη γερόντισσα ήμουν υπέρ του χωρίς προϋποθέσεις διαλόγου μεταξύ των "ομολογιών".Ε,αυτό το βιβλίο με έκανε να ανθεωρήσω τις απόψεις μου αυτές!
    Και με τη Σαμαρείτιδα μίλησε ο Ιησούς(αιρετική της εποχής}.Όσο για την αγάπη ο αγ.Νεκτάριος σημειώνει:Αι δογματικοί διαφοραί αναφέρονται στο κεφάλαιον της πίστεως. Δεν επιτρέπεται να περιορίζουν την αγάπη. Γιατί το δόγμα δεν καταπολεμεί την αγάπην. Δηλαδή η διαφορά δόγματος δεν αίρει, δεν καταργεί, το χρέος της αγάπης. Αντίθετα: Η αγάπη είναι τόσο πλατειά ώστε συγκαταβαίνει και χαρίζεται στο μη ορθό δόγμα. Πάντα στέγει. Πάντα υπομένει. Δεν επιτρέπεται το δόγμα, ούτε να καθιστά την αγάπη ανενεργό, ούτε να την αλλοιώνει• ούτε πολύ• ούτε στο ελάχιστο. Η χωλαίνουσα πίστις των αιρετικών δεν επιτρέπεται ούτε καν να αλλοιώση και να υποβάθμιση το προς αυτούς της αγάπης συναίσθημα, το χρέος της αγάπης.
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αγάπη είναι τόσο πλατειά ώστε συγκαταβαίνει και χαρίζεται στο μη ορθό δόγμα

      ΚΧ
      Δεν ξέρω αν θα έλεγε τα ίδια ο αγ. Νεκτάριος. Αν ζούσε και έβλεπε τις συμπροσευχές, τα συλλείτουργα, τις προσφωνήσεις, τις ανταλλαγές των αδελφικών γραμμάτων στις αδελφές εκκλησίες και πλείστα όσα άλλα, αμφβάλλω αν συμφωνούσε με αυτό το "πλάτεμα" και τη συγκατάβαση της αγάπης, προς τα μη ορθά δόγματα. Κατά την συνήθη τους τακτική, οι αιρετικοί επιλέγουν και αποσπούν εδάφια, για να τα ταιριάξουν στα αιρετικά τους φρονήματα και να μας πουν : Ιδού τι λέει ο άγιος τάδε, εν προκειμένω Νεκτάριος. Όταν τα έλεγε ο άγιος αυτά, δεν είχαν γίνει εμφανείς οι προθέσεις του σιωνισμού. Σήμερα τα ίδια θα έλεγε;

      Διαγραφή
    2. Και με τη Σαμαρείτιδα μίλησε ο Ιησούς(αιρετική της εποχής}

      ΚΧ
      Βεβαίως και μίλησε με την αιρετική της εποχής Σαμαρείτιδα. Διότι προηγουμένως είχε προειδοποιήσει τους δικούς του ομοθρήσκους, που το κατηγορούσαν ότι, επικαλούμενος τον Βεελζεβούλ, "εκβάλλει τα δαιμόνια". Αρθήσεται αφ΄υμών η Βασιλεία του Θεού και δοθήσεται έθνει, τους είχε πει.
      Οι Φράγκοι, όταν επέβαλαν το φιλιόκβε, αποκάλεσαν όλη την ανατολική αυτοκρατορία αιρετική από τη μια στιγμή στην άλλη. Όλα τα χρόνια κυριαρχούσε ο Βεελζεβούλ σε μας, και με το φιλιόκβε έμαθαν οι Φράγκοι τι στραβό δρόμο ακολουθούσαν. Έφτιαξαν μετά τους προτεστάντες και από τότε όλα έγιναν ρόδινα.

      Διαγραφή
  27. "Αμ εσύ γιατρουλάκο μου, που είσαι μπαμπούγερας, γιατί ακόμα σκοτίζεσαι και ΑΔΥΝΑΤΕΙΣ να καταλάβεις το ΘΕΜΑ της ανάρτησης;"

    ΚΧ
    Αν το κυρίως θέμα της ανάρτησης είναι το ψυχικό σθένος, μετά της συνοδού πίστεως εις Χριστόν, σε πληροφορώ ότι ανάλογο σθένος έχουν πολλοί άλλοι. Που καταπίνουν σπαθιά, σπάνε βότσαλα με τα χέρια, γίνονται λάστιχο, και πολλά άλλα αποδεικτικά του σθένους (ψυχικού) που έχουν. Με όλα αυτά τα αξιοθαύμαστα αποδεικνύουν τη δύναμη που απέκτησαν ανάλογα με το θεό που πιστεύουν.

    Και ο Νικ, ανάλογα με το θεό που πιστεύει, μας αποδεικνύει το σθένος, τη δύναμη της ψυχής χωρίς όρια, που απέκτησε.

    Ποιά, επομένως, η διαφορά του σθένους των μοναχών σαολίν από εκείνο του Νικ; Τηρουμένων των αναλογιών, μας προσφέρετε και ο Νικ προς σύγκριση, όπου, καθώς ένας θα έλεγε, διαφορά δεν βλέπει να υπάρχει. Σθένος οι μεν, σθένος και ο δε

    Θα πρέπει λοιπόν να καταλάβεις ότι το ψυχικό σθένος των Χριστιανών δεν είναι άλλο από αυτό που γράφει ο Απόστολος των εθνών : "τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα τους σοφούς καταισχύνη, και τα ασθενή του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα καταισχύνη τα ισχυρά ... και τα μη όντα, ίνα τα όντα καταργήση". Και σε ρωτώ : Ποιους σοφούς, ποια ισχυρά, ποια όντα, καταισχύνει και καταργεί το ψυχικό - εκ της πίστεως - σθένος του Νικ; Αυτός προτείνει την πίστη στο Χριστό, οι σαολίν στο θεό που έχουν μέσα στο κεφάλι τους. Κοινός ο παρονομαστής (θεός) διαφορετικός ο αριθμητής (πίστη), αλλά η εξίσωση μας δίνει το αυτό αποτέλεσμα : Ενας ο θεός για όλους! Σ΄ αυτόν οφείλουμε το σθένος ψυχής, ανεξάρτητα αν οι σαολίν σπάνε βότσαλα με τα χέρια και ο φωκομελής Νικ κάνει βουτιές σε πισίνα. Αυτό μας δίνει με το ψυχικό του σθένος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Γιατρουλάκο (λόγω τρυφερότητας ...γεροντικής η προσφώνησή μου. Ούτε υποτιμητική είναι ούτε απαξιωτική. Ξέρεις εσύ χαχα...)

    Χριστοδουλίδη
    οι σαολίν ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΕ ΑΛΛΟ ΘΕΟ,
    ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ.

    Ο Νικ ομολογεί πίστη, ΔΗΜΟΣΙΩΣ σε Ιησού Χριστό
    και αυτό κάνει ΤΕΡΑΣΤΙΑ τη διαφορά.

    Οι σαολίν κλπ κάνουν ακροβατικά και μαγικά προς ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΜΟ

    (βλέπε και τα θαύματα του μακαρίτη του Σάι-Μπάμπα στις Ινδίες, στο όνομα του οποίου ορκίζονται πολλοί).

    ΤΕΡΑΣΤΙΑ Η ποιοτική ΔΙΑΦΟΡΑ, ΘΑ ΞΑΝΑΠΩ.

    Εσύ επειδή ΙΣΩΣ έχεις κάτι ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ μέσα στο κεφάλι σου, αρνείσαι να πεις, για τη συγκεκριμένη περίπτωση της έκδοσης, μια καλή κουβέντα.

    Προσωπικά, διαβάζοντας το εξομολογητικό βιβλίο του Νικ, και κοντεύοντας να φτάσω στις τελευταίες του σελίδες, ξανά, μπροστά σε αυτό το ΓΙΓΑΝΤΑ, της Χριστιανικής ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ εντολών, ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ.

    Τέτοια ειλικρίνεια και τέτοιο ΣΘΕΝΟΣ, δεν το έχω δει ΟΥΤΕ σε καλογέρους και παπάδες Ορθόδοξους, και ξέρεις γιατί;

    ΕΠΕΙΔΗ οι δικοί μας ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ παπάδες ΕΠΑΝΑΠΑΥΟΝΤΑΙ και πλανώνται ΑΠΌ ΤΟΝ ΠΟΛΥΠΡΟΣΩΠΟ ΦΑΡΙΣΑϊΣΜΟ ΤΟΥΣ.

    Ο Θεός ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΊΝΑΙ ΜΑΚΡΟΘΥΜΟΣ και ΟΛΟΥΣ τους περιμένει να έρθουν στα συγκαλά τους.

    Ακόμα και μένα!
    ;-)
    ..............................
    παπα-Κώστα μου
    με τα τελευταία σου γραφόμενα
    με ΚΑΛΥΨΕΣ ΠΛΗΡΩΣ.

    ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ
    ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ
    ΚΑΗΜΟΣ.
    Ναι, πρέπει να υπάρχει ΈΛΕΓΧΟΣ
    ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΙΣΤΕΩΣ από τους ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΟΥΣ, κυρίως, προς τούτο- ΚΑΙ ΑΠΌ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ ΛΑΟ, ΟΤΑΝ βουβαίνονται οι..εντεταλμένοι-

    αλλά η ΑΓΑΠΗ, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΡΙΑ.

    Η ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ ΣΕ Κ Α Θ Ε ΠΛΑΣΜΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΕ ΖΩΑ ΚΑΙ ΣΕ ΦΥΤΑ

    Δ Ε Ν ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ που σώζει.

    Είναι προσωπείο απάτης προς ίδιον όφελος.

    ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ όταν βλέπω σε ενορίες και ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΟ, Ρομά που θα ήθελαν να σταθούν μέσα...
    επειδή κάνει κρύο π.χ.

    ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟ, ΟΙ ΕΠΙΤΡΟΠΟΙ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ΤΟΥΣ, ΒΕΒΑΙΑ...

    Αυτό ωστόσο, είναι ένα άλλο ζήτημα.

    ΝΑ ΜΗΝ το ανοίξουμε.

    Μου φτάνει το μαλλιοτράβηγμα με Χριστοδουλίδη και...Σία για σήμερα...

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Για τους Ρομά λες;Άκου τι συνέβη όταν ήμουν διάκονος σε ενορία της Μητροπόλεως στην οποία,για την ώρα,υπηρετώ.Ήταν Χαιρετισμοί και η πρεσβυτέρα ήθελε να έρθει στο ναό στον οποίο θα τελούσαμε την ακολουθία με τον Δεσπότη(άλλο ο Επίσκοπος).Ήρθε λοιπόν,παρά την αντίθετη άποψή μου,με την 7 μηνών κόρη μας στο καροτσάκι.ΔΕΝ είπε σε κανέναν ότι είναι παπαδιά.Της όρμηξαν οι επίτροποι του ναού και την έβγαλαν έξω για να μη χαλάσει το καρότσι τα μάρμαρα!Και όχι μόνο αυτό αλλά την κατέβασαν στη πλατεία για να μη χαλάσει και τα εξωτερικά μάρμαρα!Είχε 7-10 βαθμούς έξω.Εκεί μου βάρεσε το πρώτο καμπανάκι για τη πραγματικότητα που θα αντιμετώπιζα.Η αγάπη στην Εκκλησία είναι είδος δυσεύρετο!
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Kυπριανέ φίλε μου

    Δεν έχω διαβάσει τα κείμενα του Αγίου Νεκταρίου και πραγματικά δεν ξέρω τι λέει για τα θέματα που θίγεις, ο υπέροχος και σοφός εκείνος άνθρωπος.

    ΕΠΙΜΕΝΕΤΕ, ωστόσο,να σέρνετε ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ την κουβέντα, ενώ ΔΕΝ ΉΤΑΝ ΑΥΤΗ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΟΘΕΣΗ, το εξήγησα ξανά και ξανά, αλλά..ΔΕΝ ΜΕ ΑΚΟΥΤΕ...

    Φυσικά, και ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΩΣΩ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΩΝ του Νικ επειδή δεν είναι Ορθόδοξος, όπως ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ θα ήθελα να είναι.

    Όταν υπήρξα μαθήτρια, ήμουν αθλήτρια πρώτη στην περιοχή μου, στο δρόμο εκατό μέτρων, θηλέων.

    Λοιπόν, εξ αιτίας της ενασχόλησής μου με προπόνηση και αθλητισμό, είχα μάθει

    (επειδή έχαφτα σαν χάνος, με ευλάβεια ΟΛΑ ΟΣΑ μου δίδασκαν οι παλιοί εκείνοι ευσυνείδητοι και αθώοι ΔΑΣΚΑΛΟΙ)

    ότι τους αντιπάλους μου στα αθλητικά, ΑΝ με νικήσουν θα πρέπει να τους συγχαρώ, με ΧΑΡΑ,
    ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΧΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΕΓΩ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ.

    Μάλιστα!
    ΤΈΤΟΙΟ ΉΘΟΣ δίδασκαν τότε ΑΚΟΜΗ, οι δάσκαλοι της γυμναστικής στους μαθητές τους, στις ελληνικές επαρχίες ...

    Και ακόμη είχα μάθει, όταν έχω έναν 'αντίπαλο"
    να μην κάθομαι και να τον "θάβω" ως ανάξιο, διότι καλά και σώνει ήταν αντίπαλος.

    Είχα μάθει να ΠΑΡΑΤΗΡΩ καλά, τον "αντιπαλο"
    ΚΑΙ ΝΑ
    ΔΙΔΑΣΚΟΜΑΙ από τις όποιες ΑΡΕΤΕΣ και δεξιότητές του.

    Όχι να τον σνομπάρω επειδή ήταν τάχαμου "εχθρός"
    και έπρεπε ΜΕ ΚΑΘΕ ΘΕΜΙΤΟ ΚΑΙ ΑΘΕΜΙΤΟ μέσον, να τον συκοφαντήσω, ή να τον θέσω εκποδών που έλεγον και οι παλιότεροι νομικοί, προκειμένου να καμαρώσω εγώ σαν γύφτικο σκεπάρνι, για την υποτιθέμενη ανωτερότητά μου.

    Αυτά τα χάλια είναι πρακτικές που τις βλέπω εν πολλοίς να εφαρμόζωνται σήμερα και ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΘΛΙΒΟΜΑΙ και απέναντι στην ΑΛΗΘΕΙΑ, το βρίσκω ΠΑΝΥ ΑΝΕΝΤΙΜΟ.

    -Και ποιος νοιάζεται για την Αλήθεια, μωρή Σαλογραία σήμερα; τι κάθεσαι και γράφεις μεσημεριάτικα; Επικοινωνείς;

    -Εντάξει εαυτέ μου, έχεις δίκιο.
    Ας σιωπήσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. παπα-Κώστα μου, Φοβερή η σκηνή που κατέθεσες μόλις!
    Εντάξει.
    Δια ΠΟΛΛΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ σωθησόμεθα...
    .................
    Κυπριανέ μου
    θα σε παρακαλέσω όταν γράφεις να ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ το ειρωνικό ύφος, διότι όσοι δεν ξέρουν καλά τα εκκλησιολογικά, μπερδεύονται και δυσκολεύονται να καταλάβουν.

    Προτείνω όταν θες να είσαι επιθετικός, να είσαι ΕΥΘΕΩΣ επιθετικός και όχι πλαγίως, χρησιμοποιώντας το ειρωνικό ύφος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόνο αν είναι κάποιος προτεστάντης ή παπικός μπορεί να με κατηγορήσει ότι "γράφω με ειρωνικό ύφος", πλαγίως και όχι ευθέως. Δεν ξέρω αν υπάρχει κανείς. Υποθέτω πως όχι. Όσο για την ευθύτητα της γραφής μου υποθέτω, και πάλι, ότι είναι εμφανής.

      Διαγραφή
  32. ;-)
    Κυπριανέ μου
    είναι ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ,ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ στην οποία ΑΠΑΞΑΠΑΝΤΕΣ κολυμπάμε, είναι πολύ δύσκολο, ο κάθε άνθρωπος να ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ την ποιότητα του δικού του ύφους.

    Αυτό, δυστυχώς, το κρίνουν οι ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ του ύφους του.

    ΟΙ ΑΠΕΞΩ.

    Και ως "απέξω", θα τολμήσω να πω ότι συχνά εκφράζεσαι με λεπτά ειρωνικό ύφος.

    Εμένα προσωπικά δεν με ενοχλεί.

    Καταλαβαίνω όμως καλά, ότι μπερδεύει κάποιους και κάποιους άλλους, ίσως και τους εξαγριώνει...

    Και πάλι συχώρα με για την υπόδειξη.
    Ισως δεν έπρεπε να την κάνω διότι...δεν με ρώτησες!
    Λέει-και το θεωρώ ΠΟΛΥ ΣΟΦΟ-
    ο άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιάνινοφ
    ότι πρέπει να δίνουμε συμβουλές
    ΜΟΝΟΝ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΙΣ ΖΗΤΗΣΕΙ,
    ή σε ΟΠΟΙΟΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ
    ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ.

    ΣΕ Κ Α Μ Ι Α ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ.

    ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΙ και πολλοί ΛΟΓΟΙ.

    Αναφέρομαι σε συμβουλές ΕΠΊ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ θεμάτων, όπως εδώ το γράψιμο π.χ.
    Δεν έπρεπε να το πω, διότι ούτε είσαι κάτω από τη δική μου πνευματική ευθύνη, ούτε και με ρώτησες.

    Και πάλι σου ζητώ συγνώμη...

    Θα πάω-για παρηγοριά- να πιω ένα ποτήρι γκρειπφρουτ στην υγειά σου!

    Μου αρέσει η γεύση του γρεΙπφρουτ.
    ;-)
    Είναι ξινόπικρη με ελαφρά γλυκύτητα στο βάθος ΑΚΡΙΒΩΣ όπως η διαδικτυακή επικοινωνία μας...

    Καλό απόγευμα να έχουμε άπαντες.

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Το ίδιο ακιβώς κάνουν και οι "υπερ-ορθόδοξοι"προστάτες της πίστεως.Ό,τι τους βολεύει επικαλούνται.Άμα δε μπορείς να αγαπήσεις τον εχθρό σου,μην το ψάχνεις.Και αν η καλύτερη απάντηση που βρήκαν κάποιοι στις αηδίες των φιλοπαπικοπροτεσταντών είναι να κουτσουρέψουν την αγάπη,ας πορευθούν έτσι.Τι να κάνουμε.Τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών είναι γνωστά από το 1900.Και τέλος πάντων ο κ.Βούισιτς είναι άξιος συγχαρητηρίων.Είτε μας αρέσει είτε όχι.Και κάτι ακόμα σχετικά με το ότι βγάζει λεφτά από την ιστορία του:δεν μπορεί να δουλέψει,θα ήταν καλύτερα να ζητιανεύει ή να περιμένει κάποιο επίδομα.
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. παπα-Κώστα μου
    και πάλι ο ευθύς και απλός σου λόγος με εξέφρασε και με ανάπαυσε.
    Σ'ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Υ.Γ.
    Περιμένει και παιδί ο Νικ Βούισιτς!
    Απίστευτο και όμως αληθινό!
    Με το καλό το μωράκι του, να τον αγκαλιάσει!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Aλήθεια, ποιός θα μας πίστευε αν γράφαμε, ότι τα "θαυμαστά" του Νικ γίνωνται με δαιμονική επενέργεια όπως στους σαολίν και ούτω καθεξής καθώς σωστά το αντιλαμβάνεται ο Κυπριανός;




    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Παπα-Kώστα,

    Δεν είναι έλλειψη αγάπης να λέμε την αλήθεια. Είναι η ύψιστη εκδήλωση αγάπης και ενδιαφέροντος για τη σωτηρία των συνανθρώπων μας

    Είναι ύψιστη έκφραση αγάπης η φανέρωση της αλήθειας του Χριστού όπως τη βιώνουν οι Αγιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.

    Πες μας παπα-Kώστα, πως θα σωθούν οι συνάθρωποί μας, αν δεν ακολουθούν τη θεραπευτική αγωγή των Αγίων Πατέρων;

    Ο Νικ πρεσβεύει κάτι... αλλο-δοξο.

    Ας μην αντικαθιστούμε τη Θεανθρώπινη αγάπη του Χριστού με ανθρώπινες αγαπολογίες.

    Αγάπη χωρίς αλήθεια ειναι απάτη.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρώτον,το θέμα του βιβλίου ΔΕΝ είναι η πίστη του ανθρώπου αυτού αλλά ο αγώνας του.Αν κάποιος σκαρφαλώσει στο Έβερεστ θα του πω μπράβο χωρίς να ψάξω αν είναι ορθόδοξος,βουδιστής,άθεος κλπ.Απαντήστε μου εσείς πώς θα πείσετε κάποιον μη ορθόδοξο να ακολουθήσει την Ορθοδοξία;Λέγοντάς τους πού τρέχεις δαίμονα ή πού πας άνθρωπε του μόχθου,ο Θεός να σε ευλογεί(Μακάριος ο Μέγας);Η αλήθεια χωρίς αγάπη είναι απλά κριτική.Και να το ξαναπώ,ο Θεός αγάπη εστί.Ο οικουμενισμός δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για τη στενομυαλιά και τη σκληροκαρδία μας.
      παπα-Κώστας

      Διαγραφή
    2. Παπά Κώστα,

      Με εκπλήσσει πραγματικά, ορθόδοξος ιερέας ον, να γράφετε ότι: «Αν κάποιος σκαρφαλώσει στο Έβερεστ θα του πω μπράβο χωρίς να ψάξω αν είναι ορθόδοξος,βουδιστής,άθεος κλπ.»

      Μόνο ένας που κατέχεται από αντίχριστο πνεύμα μπορεί να έχει ένα τέτοιο σκεπτικό.
      Θέλω να πιστεύω, ότι πρόκειτε μόνο περί ανόητης αυτοάμυνας αυτό που γράφετε.

      Στο περιστατικό με τον Αγιο Μακάριο που αναφέρεστε, ό άνθρωπος εκείνος ήταν ειδωλολάτρης. Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάποιον που δηλώνει χριστιανός.

      Υπάρχει τεράστια διαφορά πάτερ!

      Εργο των ιερέων είναι να οδηγούν τους ανθρώπους στην σωτήρια αλήθεια και όχι στην απώλεια παπα Κώστα.

      Δεν είναι από "στενομυαλιά και τη σκληροκαρδία" αυτά που γράφουμε, αλλά από καθαρή διάνοια και καρδιά.

      Διαγραφή
    3. Αν κάποιος σκαρφαλώσει στο Έβερεστ θα του πω μπράβο χωρίς να ψάξω αν είναι ορθόδοξος, βουδιστής,άθεος κλπ.
      παπα-Κώστας

      ΚΧ
      "η γαρ σωματική γυμνασία προς ολίγον εστίν ωφέλιμος" (1Τμ. δ΄8)

      Εμείς πλέον γίναμε υπερβατικοί, ανεβαίνουμε και στο Έβερεστ για "σωματικήν γυμνασία προς ολίγον".
      Αχ, καημένε Απόστολε Παύλε ... .

      Διαγραφή
    4. Α ώστε έχετε καθαρή καρδιά και διάνοια και το δηλώνετε δημόσια;Καταπληκτικά!Αυτό είναι ταπείνωση.Ανοησία είναι η παντελής έλλειψη διάκρισης και το κυνήγι "δαιμονιστών και δαιμονιζομένων".Ελπίζω ότι ένας μορφωμένος άνθρωπος,γιατρός αν δεν κάνω λάθος,καταλαβαίνει ότι το Έβερεστ είναι ένα απλό παράδειγμα.Ας το αλλάξω.Αν κάποιος ανακαλύψει μια νέα ιατρική μέθοδο...Φαντάζομαι ότι με το πάθος που ασκείτε την ορθόδοξη διδασκαλία,ασκείτε και άλλες αρετές όπως πτωχεία,ανεξικακία κλπ.
      παπα-Κώστας

      Διαγραφή
    5. Την αληθινή Ταπείνωση πάτερ, ελάχιστοι την γνωρίζουν βιωματικά.

      Δεν υπόκειται σε ανθρώπινα κριτήρια.

      Είναι ανεξεχνίαστη από ανθρώπους με χοϊκό φρόνημα

      Διερευνεί τα πάντα και κανείς δεν δύναται να την διερευνήσει.

      Δεν έχω κανένα πρόβλημα να εγκωμιάσω δημόσια τον Κύριό μου και Θεό μου.


      Διαγραφή
    6. Επειδή με πήραν τα σκάγια, γράφει ο παπα-Κώστας :

      "Ελπίζω ότι ένας μορφωμένος άνθρωπος,γιατρός αν δεν κάνω λάθος,καταλαβαίνει ότι το Έβερεστ είναι ένα απλό παράδειγμα"

      ΤΑ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΚΡΑ
      ΚΧ :
      Κι εγώ ελπίζω ότι ένας λειτουργός του Κυρίου γνωρίζει τι μας λέγει ο απ. Παύλος περί της σωματικής "γυμνασίας".

      Το παράδειγμα του Έβερεστ δεν υφίεται με τη διολίσθηση στο "αν ανακαλύψω μια νέα ιατρική μέθοδο". Η περίπτωση του Νικ δεν αφορά σε θεραπευτική μέθοδο αποκατάστασης των μελών που του λείπουν, αλλά στις δεξιότητες που μπορεί να αποκτήσει ένας φωκομελής κατόπιν σωματικής "γυμνασίας".

      Αν τώρα εδώ υπεισέρχεται και η πνευματική "γυμνασία" είναι άλλο ζήτημα. Δεν κρίνατε χρήσιμο πάτερ να μας φέρετε παράδειγμα περί της αθλήσεως αυτής. Προτιμήσατε το Έβερεστ και για το Έβερεστ, σας παρέπεμψα στον απ. Παύλο. Δικό σας το λάθος και όχι δικό μου.

      Αν θέλετε να το πάμε παρακάτω με το νέο παράδειγμα : "αν ανακαλύψω μια νέα θεραπεία, όντας χωρίς χέρια και πόδια, θα του πω ένα μπράβο ανεξάρτητα από τι πιστεύει", κι εγώ με τη σειρά μου θα του έλεγα ένα μεγάλο ευχαριστώ.
      Δεν ετέθη όμως εκεί και δεν είναι οπωσδήποτε αυτό το θέμα. Είναι το ψυχικό σθένος (δύναμη) για ζωή ενός σώματος χωρίς τα όρια των χειρών και των ποδών.

      Όποιος λοιπόν σκσνδαλίζεται από τα όρια (των άκρων ή ...) καλύτερα να τα κόψει, παρά να χαθεί ολάκερος, όπως ο Κύριος συνιστά. Έτσι δεν είναι πάτερ;

      Ο Νικ δεν προέβη στην πράξη αυτή. Γεννήθηκε χωρίς άκρα για να μας πει ακριβώς ό,τι μας είπε ο Κύριος. Το επαναλαμβάνουν και αυτοί που διαφημίζουν το αξιοθαύμαστο επίτευγμα του Νικ, αλλά δεν κόβουν ούτε τα χέρια τους, ούτε τα πόδια τους. Διατηρούν τα δικά τους όρια, τα άκρα τους, και παραμένουν ασκανδάλιστοι. Διότι αυτοί, και όχι εμείς, έχουν καθαρή την καρδιά και τη διάνοιά τους. Εμείς δεν έχουμε διάκριση, είμαστε ανόητοι, κυνηγάμε δαιμονιστές και δαιμονιζόμενους. Δεν πειράζει, έχουμε εσάς, καλά να είστε, με την ορθόδοξη διδασκαλία που ασκείτε.

      Διαγραφή
    7. Ο Άγιος Νεκτάριος στην ομιλία του Περί Γυμναστικής ξεκινά από την αφετηρία του «ενός υλοπνευματικού όντος», που είναι ο άνθρωπος. Όταν το σώμα πάσχει, όλος ο άνθρωπος πάσχει. Κι επειδή πολλοί παράγοντες επιβουλεύονται την υγεία της ψυχής και του σώματος, «ο άνθρωπος οφείλει να προνοήση υπέρ της ενισχύσεως αμφοτέρων». Διότι το σώμα που έχει ευεξία υπηρετεί την ψυχή πρόθυμα και ακούραστα, η δε ψυχή όταν σωφρονεί και υγιαίνει, χειρίζεται και τις δυνάμεις του σώματος με σωφροσύνη. Έτσι, ο Άγιος δέχεται τη «σύμμετρο σωματική γυμνασία ως αναγκαία άσκησιν», όχι μόνο λόγω του στενού συνδέσμου μεταξύ ψυχής και σώματος, αλλά και «διότι η μεν άκρα της ψυχής ανάπτυξις δια τους υπερβάλλοντας πόνους φθείρει το σώμα, η δε άκρα του σώματος ανάπτυξις δια την αδιάλειπτον άσκησιν φθείρει την ψυχήν (κατά τον Αριστοτέλη)». Έπειτα προχωρεί βαθύτερα και εξηγεί γιατί η υπερβολική σωματική άσκηση «διττώς την ψυχήν διαφθείρει»: διαφθείρει διπλά την ψυχή, έμμεσα μεν με την επερχόμενη ασθένεια, άμεσα δε με την υπερβολική δύναμη του σώματος. Διότι η υπερβολική δύναμη του σώματος, το καθιστά ανυπότακτο, θρασύ και απειθές προς τα προστάγματα της ψυχής. Του παρέχει δε το θράσος να επαναστατεί κατά του πνεύματος.

      Άρα, αν θα θέλαμε να απομονώσουμε έναν ουσιαστικό ορισμό, θα λέγαμε ότι ο σκοπός της γυμναστικής, κατά τον Άγιο Νεκτάριο, είναι «η ενίσχυσις των σωματικών δυνάμεων προς πρόθυμον ικανοποίησιν των απαιτήσεων του πνεύματος.»

      Θεωρεί, λοιπόν, «οιωνό άριστο» τη σύσταση του εν λόγω Γυμναστικού Συλλόγου και στόχος τέτοιων συλλόγων είναι η σωματική γυμνασία και η πνευματική ανάπτυξη, οι δύο πόλοι γύρω από τους οποίους στρέφεται η τελεία μόρφωση και η τελεία αγωγή.Γι'; αυτό, καλεί την Πολιτεία και την κοινωνία να στηρίξει το Γυμναστικό αυτό Σύλλογο, προκειμένου να εκπληρώσει ανεμπόδιστα το σκοπό τον οποίο προτίθεται.

      Αργότερα, ως Διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής (1894-1908), ο σοφός Παιδαγωγός φρόντιζε ιδιαίτερα για τη βελτίωση της διατροφής και την άθληση των ιεροσπουδαστών. Λέγεται, μάλιστα, ότι καθιέρωσε το ποδόσφαιρο,ύστερα από παράκληση των σπουδαστών να τους επιτραπεί.
      παπα-Κώστας

      Διαγραφή
    8. παπα-Κώστα,

      Δεν θα ήταν προτιμότερο να μας δίνατε να διαβάσουμε αυτά, παρά να μας πείτε για το Έβερεστ;

      κχ

      Υστερόγραφο
      Αν παρ΄ όλα αυτά, τα δικά μου και του Ιωάννη, εξακολουθείτε να μας θεωρείτε κυνηγούς δαιμονιστών και δαιμονιζομένων, επειδή στερούμαστε "ζωής αγάπης" χωρίς όρους και όρια, τότε κάνετε καμιά προσευχή για μας, ώστε να αποφασίσουμε να κόψουμε τα προεξέχοντα όρια των άκρων μας. Όπως το έκανε ο Ωριγένης, αλλά η Εκκλησία τον αφόρισε.

      Δεν κόβουμε ούτε χέρια, μήτε πόδια, αγαπητέ πάτερ. Κόβουμε τα προεξέχοντα πλοκάμια, χέρια και πόδια, των πονηρών δαιμόνων. Αυτά τα φθονερά πνευματικά άγκιστρα, που όσο ζούμε μας περικυκλώνουν, δια του λόγου (και Λόγου) αποκόπτουμε.

      Αυτά είχα να γράψω. Ευχαριστώ την κα. Ευανθία Κουτσούκου που με ανέχθηκε, ευχαριστώ επίσης και όσους αναγνώστες είχαν την υπομονή να διαβάσουν αυτά που έγραψα.

      Διαγραφή
    9. Η αλήθεια είναι ότι οι καιροί είναι πονηροί και πρέπει να φυλαγόμαστε ακόμα και από αυτά που φαινομενικά είναι καλά και να είμαστε εξαιρετικά επιφυλακτικοί.Και είναι γεγονός ότι και η αγάπη ακόμα χρησιμοποιείται σαν Δ ούρειος Ίππος.Τώρα με τον Ωριγένη,που πήγε να κολυμπήσει πολύ πιο βαθειά από όσο μπορούσε,έχω μια απορία την οποία δεν μου την έχει λύσει κανεις.Αυτόν τον ίδιο καταδίκασε η Εκκλησία ή τον Ωριγενισμό μετά τον θάνατό του;Έχω ακούσει αντικρουόμενες απόψεις επ'αυτού.
      παπα-Κώστας

      Διαγραφή
    10. Χωρίς Ωριγένη, ωριγενισμός δεν υφίσταται. Πολλά από όσα έγραψε είναι καλά λίαν, δεν κατάλαβε όμως τι κόβουμε, όταν ο Κύριος είπε : Κόψε το χέρι σου, κόψε το πόδι σου, βγάλε ακόμη και το μάτι σου, αν σε σκανδαλίζουν. Όσοι ακρωτηριάζουν τους δαίμονες και καθιστούν μονόφθαλμο τον Σατανά, δεν τυφλώνουν, δεν σκοτώνουν. Πατούν τον Διάβολο ανακράζοντες :

      Δόξα τη μακροθυμία σου, Κύριε
      Δόξα τη ευσπλαχνία σου,
      Δόξα τη φιλανθρωπία σου

      Διαγραφή
  38. παπα-Κώστα μου
    να αγιάσει το ευσπλαγχνικό στοματάκι σου.
    Μερικοί "χριστιανοί" τυφλωνόμαστε τόσο από υπερβάλλοντα και εμπαθή ζήλο, που στέλνουμε τα παιδιά μας, τις γυναίκες, τους άντρες, τους συνανθρώπους μας στην κόλαση, αντί να τους οδηγήσουμε στον Παράδεισο!

    Και τι μου θύμισες τώρα!
    ;-)
    Η πρώτη ταινία που είχα δει στη ζωή μου και μάλιστα χωρίς ελληνικούς υπότιτλους ήταν η κατάκτηση της κορφής του Εβερεστ από τον Χίλαρυ αν ενθυμούμαι καλώς.

    Την είχε φέρει, για να την παίξει στο σινεμά του, ο πατέρας μου.
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Παπα-Κώστα μου

    Αυτό το φοβερό σκηνικό, με τον άγιο Μακάριο τον Αιγύπτιο, και το μαθητή του, το αναφέρει διεξοδικά ο παπα-Φιλόθεος Φάρος στο βιβλίο του "ΔΙΑΛΟΓΟΣ" εκδόσεις ΑΚΡΙΤΑΣ.

    Ίσως πολλοί από τους αναγνώστες να μην το γνωρίζουν.
    .................

    (Παρακαλώ ΟΧΙ τυχόν αρνητικούς χαρακτηρισμούς για το πρόσωπο του συγγραφέα!!!
    ΕΔΩ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΟΧΙ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ, ΑΜΆΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ ΔΗΛΑΔΗ...

    Το βιβλίο του π. Φάρου, φανέρωνε σε θέματα επικοινωνίας, την Πατερική ευσπλαγχνία και σοφία, ήταν υπέροχο, και το είχαμε παρουσιάσει και σε ένα πατρινό ραδιόφωνο τότε, στον "ΗΛΙΑΝΘΟ" του Τάκη Βασιλάτου.

    Συμμετείχε στην παρουσίαση-ραδιοφωνική συζήτηση ο Αμερικανοσπουδαγμένος παιδοψυχίατρος-ψυχαναλυτής-νευρολόγος και ψυχίατρος για ενηλίκους, για τον οποίο έχω αναφερθεί κατ' επανάληψη σε αυτό το μπλογκ

    (βλέπε την ανάρτηση περί ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
    ή ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΔΟΛΑΡΙΑ:

    http://salograia.blogspot.gr/2010/03/blog-post_08.html

    δηλαδή ο γιατρός Γιώργος Ευαγγελάτος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. ΕΔΩ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΟΧΙ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ, ΑΜΆΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ ΔΗΛΑΔΗ...

    ΚΧ
    Αν είναι έτσι, να κρίνουμε βιβλίο και όχι τον συγγραφέα ενός βιβλίου, έχω να σου αραδιάσω ένα σωρό βιβλία : Θεολογικά, φιλοσοφικά, αθεϊστικά, μαρξιστικά, μηδενιστικά, που λένε πολύ σωστά και αξιόλογα πράγματα. Ωραία;

    Τότε λοιπόν πες μου,

    Αυτός ο θεολόγος, αυτός ο φιλόσοφος, αυτός ο άθεος, αυτός ο μαρξιστής, αυτός ο μηδενιστής συγγραφέας τίποτα δεν καταφέρνει να σου περάσει, πέρα από τα σοφά και τα σωστά που γράφει; Ο ίδιος δεν μπαίνει από μια τόσο δούλα τρυπίτσα μέσα σου; Μή μου πεις όχι, και θα σου απαντήσω εγώ ποια είναι η τρυπίτσα. Είναι η χαραμάδα της αγάπης. Της ψευδαγάπης για να είμαι ακριβής. Ο αναγνώστης που θα τον διαβάσει και θα βρεί κάτι να του μείνει, αυτό που θα μείνει θα είναι ο συγγραφέας. Ενδεχομένως, διότι έχει υπόψη και το "η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει".

    Με διαφορετικά λόγια, "έλα μωρέ, και τι σημασία έχει αν είναι αιρετικός, αν είναι αμπελοφιλόσοφος, αν είναι μαρξιστής, αν είναι υπαρξιστής, αν είναι μηδενιστής. Σωστά πράγματα λέει και αυτό μετράει".

    Έτσι, ο άθεος, ο αιρετικός, ο μηδενιστής γίνεται αποδεκτός, επειδή κάτι σωστό έχει γράψει. Μαζί με το γραπτό μπαίνει κι αυτός μέσα, αφού η αγάπη "πάντα στέγει" ενδεχομένως. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αποδοχή του Νίτσε, του Χάϊντεγκερ, του Σάρτρ, του Καζαντζάκη και άλλων, από την πνευματική μας ελίτ.

    Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι από εδώ ξεκινά ο σιωνισμός (οικουμενισμός) ή δεν το καταλαβαίνεις;

    Αν δεν το καταλαβαίνεις, τουλάχιστον, μη με κατηγορήσεις ότι είμαι από εκείνους που καίνε βιβλία. Αν προσπαθώ να κάνω κάτι, είναι να τα στείλω για ανακύκλωση, χρήσιμη και οικονομικά συμφέρουσα "μπίζνα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι από εδώ ξεκινά ο σιωνισμός (οικουμενισμός) ή δεν το καταλαβαίνεις;"

      Kυπριανέ, αν κάποιοι σου δώσουν δίκαιο στά σωστά που γράφεις εδώ, θα ταπεινωθούν,έτσι θα ελκύσουν την Χάρη του Κυρίου και θα σωθούν.

      Το θέμα δεν είναι αν καταλαβαίνουν, αλλά αν ο Χριστός η Αλήθεια έχει γι΄αυτούς μεγαλύτερη αξία από τον Εγώ τους.

      Οι Φαρισαίοι γιά τον ίδιο λόγο απορρίψανε τον Χριστό.

      Διαγραφή
  41. Παραιτούμαι.
    Θέλετε να γκρινιάξετε.
    Θέλετε να απορρίψετε.
    Δικαιωμά σας.

    Ωραία.
    Απορρίψτε, λοιπόν, τους πάντες και τα πάντα
    για να μείνετε μόνοι εσείς οι άσπιλοι, οι αμόλυντοι, οι καθαροί τη καρδία.

    Επι του θέματος παραπέρα κουβέντα
    δεν ωφελεί.
    Το ξανάγραψα και δεν το τήρησα.

    Τώρα θα τηρήσω...

    Και, ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΧΑΣΕΤΕ
    ΑΝ ΔΕ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ.

    Με το ζόρι παντρειά δε γίνεται!
    ;-(


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Και κάτι που παρέλειψα

    Ο φωκομελής Νικ δεν είναι αυτός που έγραψε το βιβλίο. Εκτός και αν χειρίζεται μολύβι ή πληκτρολόγιο με το στόμα.

    Άλλος έγραψε, αυτά που του έλεγε ο Νικ, και όταν άλλοι γράφουν καθ΄ υπαγόρευση αυτά που λέμε, τότε ξέρουμε τι γίνεται, ή τι μπορεί να γίνει, όταν ο "μεταφορεύς" έχει το τάλαντο της γραφής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κυπριανέ, σε ένα βίντεο με τον Νικ που παρακολούθησα, όντως ο άνθρωπος γράφει με τα δυο δακτυλάκια που έχει, με ενα ειδικά για την περίπτωσή του διαμορφωμένο μεγάλο πληκτρολόγιο.

      Διαγραφή
    2. Εντάξει, Ιωάννη, σε ευχαριστώ, δεν το γνώριζα. Διαγράφονται τα σχετικά δικά μου.

      Διαγραφή
  43. Κυπριανέ

    ο Νικ μπορεί ΘΑΥΜΑΣΙΑ να μιλάει και να ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΕΙ κάποιος τα λόγια του.

    Μπορεί και να χειρίζεται πληκτρολόγιο ωστόσο με τα δυο δάχτυλα που έχει στο μικρό του πόδι, την "κοτοπουλοφτερούγα", όπως αναφέρει ο ίδιος, αυτοσαρκαζόμενος.

    ....................


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Ο μόνος που γνωρίζω να διέθετε το χάρισμα να λέει, και άλλοι να γράφουν το μυθιστόρημα που είχε μέσα στο μυαλό του, μάλιστα εκτενέστατο, ήταν ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.

    Αν συμβαίνει το ίδιο και με το Νικ, τότε πραγματικά έχουμε να κάνουμε με άλλον ένα μεγάλο συγγραφέα.

    Πάντως, επειδή ζούμε στο σήμερα και όχι στην εποχή του Ντοστογιέφσκι, επειδή το βιβλίο αυτό εκπορεύεται από την μήτρα του σιωνισμού, και επειδή υπάρχει αρκετή κινηματογραφική εμπειρία, θεωρώ πιθανότερο το βιβλίο αυτό να συντάχθηκε από ομάδα σεναριογράφων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Με αφήνουν άναυδη μερικά σχόλια, πράγματι!
    ;-)
    Απλά να ενημερώσω το Χριστεπώνυμον και αντιχριστεπώνυμον που μου κάνει την ύψιστη τιμή και με παρακολουθεί, ότι αυτό το μπλογκάκι το διαχειρίζομαι ΜΟΝΗ, και επομένως ανεβάζω ΟΣΑ σχόλια νομίζω ότι κάπως έχουν κάποια χρησιμότητα.

    Τα λοιπά σχόλια που θεωρώ ΑΧΡΗΣΤΑ, ή ΦΟΡΤΙΚΑ, ΔΕΝ θα με αναγκάσει κανένας, να τα ανεβάσω, λυπούμαι πολύ και αν δεν σας αρέσει ο τρόπος μου, πηγαίνετε στο μπλογκ του Κυπριανού που ανεβάζει ΟΛΑ τα σχόλια των αναγνωστών του, χωρίς λογοκρισία, χαχα...έτσι δεν είναι Κυπριανούλη μου;

    ;-)

    -Ξέρεις εσύ, πονηρούτσικοοοο!
    ;-)

    Επίσης, να ΞΑΝΑθυμίσω σε κάποιους ότι το ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟ ΥΦΟΣ προς το συνάνθρωπο- όποιος και αν είναι αυτός ο συνάνθρωπος, από μικρό παιδί μέχρι γέρο εκατοχρονίτη- με την εγωκεντρική ΠΙΕΣΗ που ασκεί επάνω στην κακόμοιρη ψυχή του πλησίον, ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να φέρει το επιθυμητό, αποτέλεσμα.
    -NO WAY! που κραύγαζαν και οι αρχαίοι... έλληνες...
    ;-)

    Είχα κάνει και σχετική ανάρτηση ότι ΔΕΝ ΩΦΕΛΕΙ Η ΠΙΕΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΩ.

    ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΑΤΕ;
    ΚΡΙΜΑ Ο ΚΟΠΟΣ ΜΟΥ!

    Για ξαναδιαβάστε παρακαλώ το:

    "Η ΜΟΝΗ ΑΣΦΑΛΗΣ ΠΙΕΣΗ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΕΊΝΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ Η Ι Δ Ι Α Η ΨΥΧΗ ΦΙΛΟΤΙΜΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΣΚΗΣΕΙ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΗΣ"

    http://salograia.blogspot.gr/2011/10/blog-post_31.html

    Ξαναδιαβάστε, κοιτάξτε τα υπέροχα βίντεα με τα μπαλόνια που ΦΟΥΣΚΩΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΕΞΩ, και λοιπά και προβληματιστήτε...

    Προσπαθήστε-με αγάπη το συνιστώ- να σκαρφιστήτε κάποιο άλλο ύφος
    αποτελεσματικότερο...για καλό δικό σας, ώστε να μη χάνετε.. φίλους, να μη χάνετε τα αβγά και τα Πασχάλια κλπ κλπ

    Να είστε όλοι καλά.

    ΤΕΛΙΚΑ Ο ΦΩΚΟΜΕΛΗΣ ΝΙΚ ΒΟΥΙΣΙΤΣ

    ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΑΣΤΕΡΙ
    ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ
    ΟΙ ΦΘΟΝΕΡΟΙ
    ΜΙΖΕΡΟΙ
    ΚΑΙ ΡΑΘΥΜΟΙ
    ΤΗ ΛΑΜΨΗ ΤΟΥ
    ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Ουφφφ!! χαρις στην καφεινη ετσι οπως ημουν πτωμα απο τον καματο της εργασιας... καταφερα να διαβασω ολες τις ερωτο-απαντησεις στα σχολια!!.

    Αγαπητη Σαλογραια, η πρωτη λεξη που μου 'ρχεται στο κρανιο (μεσα) ειναι (με το συμπαθειο) ΤΣΙΡΚΟ!! ναι Τσιρκο, και δεν αναφερομαι σε σενα.

    Το δευτερο που θα κανω (ενοιωσα την αναγκη) να αγκαλιασω τον γεροντα πατερα μου απο ευγνωμοσυνη που με 'κανε Αθεο.
    Αθεος οντας και εκεινος.

    ΥΓ. Κυριε Κυπριανε μπροστα σ'αυτον τον νεαρο εσεις ειστε το ατομο με ειδικες αναγκες, αυτος εχει αγγιξει (με κοπο) αυτο που λεμε την ευτηχια, ειμαι σκληρος? μπορει, το παραδεχομαι, εχω τουλαχιστον την συναισθηση να το καταλαβαινω.

    IGGY.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Αγαπητέ IGGY
    αν έχεις άθεο πατέρα πραγματικά είναι ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ να γίνεις πιστός, το καταλαβαίνω.

    Τα ισχυρά συναισθηματικά δεσίματα προς τη μεριά του πατρός σου, θα σε καθηλώνουν στην αθεία για πολύ εκτός και γίνει κάποιο μεγάλο θαύμα...κάποια Αποκάλυψη...

    Θέλω να ΕΛΠΙΖΩ..

    ;-)
    Ο Νικ Βούισιτς έχει πάστορα πατέρα και όλη του η στενότερη και η ευρύτερη οικογένεια ΣΕΒΕΤΑΙ τον Κύριο Ιησού, και προσπαθεί να πηγαίνει κατά τη μεριά των Εντολών και της Αγάπης Του.

    Με τη Δύναμη της Πίστης, της Ελπίδας και της Αγάπης, ο Νικ κατάφερε τον ΑΘΛΟ που έχει καταφέρει στο βίο του, και όποιος διαβάσει το βιβλίο (σε θερμοπαρακαλώ να το διαβάσεις)
    θα το καταλάβει.

    Μην παρεξηγείς τους διαξιφισμούς ημών των "χριστιανών" -ο Θεός να μας κάνει κάποτε-

    Ο Κυπριανός τυγχάνει καλός ηλεκτρονικός φίλος και από τα λίγα που έχω καταλάβει, επίσης είναι εντιμότατος άνθρωπος.

    Βασικά συμφωνεί μαζί μου, αλλά σπρώχνει τη συζήτηση σε άλλα επίπεδα για τα οποία δεν είναι προετοιμασμένοι οι καλοί περαστικοί αναγνώστες από αυτή τη σελίδα.

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Κυριε Κυπριανε (...) εχω τουλαχιστον την συναισθηση να το καταλαβαινω (σ.σ. ότι είμαι σκληρός).

    ΚΧ
    Περί της αισθήσεως και συναισθήσεως έγραψα. Το επισυνάπτω πάλι, γιατί μπορεί να μη το πρόσεξες

    Ενστικτώδες (χοϊκό) συναίσθημα

    Στο πατρικό μου σπίτι είχαμε μια γάτα. Κυκλοφορούσαν και τότε, όπως σήμερα στην εποχή της πολυκατοικίας, ποντίκια. Δυο φορές το χρόνο γεννούσε και ο παππούς έπνιγε σε ένα κουβά τα μικρά και τυφλά γατάκια. Άφηνε μόνο ένα. Το τι σπαραγμό είχε η γάτα, όταν γύριζε και έβρισκε μόνο ένα γατάκι, δεν περιγράφεται. Ακόμη έχω στα αυτιά μου το θλιβερό της νιαούρισμα.

    Αν δεν το κατάλαβες, εκτός από το χοϊκό συναίσθημα (ζώα είμαστε όλοι) έχουμε και ένα άλλο. Βρίσκεται κρυμμένο στο ασυνείδητο και πρέπει να το κάνεις φανερό, συνειδητό, χωρίς τη βοήθεια των συναδέλφων μου ψυχιάτρων.

    Η συνείδηση έχει την πρόθεση "συν" μαζί με τη λέξη "είδηση". Ποιο (ποιος) είναι αυτό το "συν"; Βρες το, κτύπα και θα σου ανοίξουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Ε,πολλές φορές ψάχνοντας το Θεό χάνουμε και τον άνθρωπο εμείς οι "χριστιανοί".Τον άγιο Μακάριο τον διάβασα στον Ευεργετινό.Το βιβλίο του παπα-Φιλόθεου δεν το έχω διαβάσει.Γενικά μου αρέσει αλλά ώρες ώρες με κουράζει.Πολλή γκρίνια βρε αδερφέ!
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Αγαπητή Σαλογραία
    κύπτω ασκεπή την εσχάτως τριχορροούσα υπόλευκον κεφαλήν μου θαυμάσας το υμέτερον χάρισμα της στοργικής υπομονής. Εν ημέρα Κρίσεως ανταποδώσοι (σωστά το γράψα στην ευκτική;;;) Κύριος ο Θεός!
    w

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Υ.Γ.
    Παρακαλώ, ΜΗ ΔΙΑΣΤΡΕΨΕΙ
    ΚΑΠΟΙΟΣ
    με πανουργία
    ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΜΟΥ
    ΚΑΙ Φ Α Ν Τ Α Σ Τ Ε Ι
    ΌΤΙ ΕΓΚΡΙΝΩ ΤΗΝ Π Λ Α Ν Η ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΥ.

    ΑΠΑΓΕ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ!

    ;-(

    -ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ, ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ!

    Απλά, με κάποιες φράσεις μου,
    ήθελα να ΤΟΝΙΣΩ ότι ΧΩΡΙΣ ΠΙΣΤΗ
    ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΙΗΣΟΥ,
    ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΑΝΔΥΣΚΟΛΟ, Ο ΝΙΚ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ
    ΤΟΣΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ.

    ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΝ ΙΣΧΥΡΟ, ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ.

    ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΦΥΣΙΚΟ.

    ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ,
    ΕΣΤΩ ΚΑΙ Η ΠΛΑΝΕΜΕΝΗ,
    ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΕΨΕΙ
    ΩΣ
    Τ Ε Ρ Α Σ Τ Ι Ο ΣΤΗΡΙΓΜΑ, για ΚΑΘΕ ΨΥΧΗ.

    ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ Η ΠΙΣΤΗ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΠΛΑΝΕΜΕΝΗ
    ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ
    ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΥ, ΣΗΜΕΡΑ
    ΑΡΤΙΜΕΛΕΙΣ ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
    ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΕΙΡΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ,
    ΠΟΛΥ ΤΡΑΓΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗΝ,
    ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
    ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝΕ.

    Αν ο Νικ μπορούσε να γνωρίσει την Ορθοδοξία,
    ΙΣΩΣ ΝΑ γινόταν και ΑΓΙΟΣ.

    Φοβούμαι όμως ότι με τις ΕΜΠΑΘΕΙΕΣ
    και τις ΚΑΚΙΕΣ που βγάζουν ΚΆΠΟΙΟΙ "Ορθόδοξοι", τέτοια ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ,
    για τους αλλόδοξους, ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ.

    Στα αρχαία χρόνια οι ειδωλολάτρες, τι έβλεπαν και συγκινούνταν
    και βαφτίζονταν Χριστιανοί;

    Έβλεπαν, ΒΙΩΝΑΝ, των Χριστιανών
    την ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΓΑΠΗ!

    ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΠΡΟΣΤΑ,
    ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ,ΖΩΣΜΕΝΟΙ
    ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΕΡΔΙΖΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ, ΣΥΝΕΡΓΟΥΣΗΣ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ...

    ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ της ΑΓΑΠΗΣ, αδερφοί, πάμε ΟΛΟΙ χαμένοι...

    Και η ΑΓΑΠΗ πώς εκδηλώνεται στην ΠΡΑΞΗ;

    ΜΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ όποιου ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.
    ΜΕ ΣΥΜ-ΠΟΝΙΑ.

    ΜΕ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ,
    ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΛΟ ΛΟΓΟ
    ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ...



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. ΕΛΕΓΑΝ για τον άββά Μακάριο τον Αιγύπτιο ότι ανέβαινε κάποτε από τη Σκήτη προς το ορός της Νιτρίας, και όταν πλησίασε στον τόπο είπε στο μαθητή του: Προχώρα εσύ λίγο.
    Καθώς προχωρούσε λοιπόν ο μαθητής, συναντάει κάποιον ειδωλολάτρη ιερέα να τρέχει, και του φωνάζει δυνατά:
    Ε, ε, δαίμονα! Που τρέχεις;
    Οργίστηκε τότε εκείνος και με το ραβδί του τον χτύπησε δυνατά, τον καταπλήγωσε και, αφήνοντας τον μισοπεθαμένο, συνέχισε το δρόμο του. Αφού προχώρησε λίγο, τον συναντάει ο άββάς Μακάριος να τρέχει και του λέει:
    Ό Θεός μαζί σου, κουρασμένε άνθρωπε, ο Θεός μαζί σου! Εκείνος, ευχαριστημένος μ' αυτόν το λόγο, τον πλησίασε. Τι καλό είδες σ' εμένα και με χαιρέτησες; του είπε.
    Σε είδα να κουράζεσαι, αποκρίθηκε ο γέροντας, χωρίς να ξέρεις ότι άδικα κουράζεσαι.
    Εγώ, του είπε εκείνος, συγκινήθηκα από το χαιρετισμό σου και κατάλαβα ότι είσαι άνθρωπος του Θεού. Κάποιος άλλος όμως άθλιος μοναχός, όταν με συνάντησε, μ' έβρισε κι εγώ τον χτύπησα θανάσιμα. Κατάλαβε ο γέροντας τι αυτός ήταν ο μαθητής του. Ό ειδωλολάτρης ιερέας έπεσε στο μεταξύ στα πόδια του γέροντα και του έλεγε:
    Δεν θα σ' αφήσω, αν δεν με κάνεις μοναχό.
    Ήρθαν λοιπόν στον τόπο πού βρισκόταν ο μισοπεθαμένος από τα χτυπήματα μοναχός, τον σήκωσαν και τον έφεραν στην εκκλησία του ορούς. Σαν είδαν οι μοναχοί τον ειδωλολάτρη ιερέα μαζί με τον
    αββά Μακάριο, έμειναν εμβρόντητοι. Δόξασαν τότε το Θεό και τον έκαναν μοναχό. Εξαιτίας του μάλιστα πολλοί ειδωλολάτρες έγιναν χριστιανοί.
    Έλεγε λοιπόν ο άββάς Μακάριος :
    -Ό κακός λόγος και τον καλό (άνθρωπο) τον κάνει κακό· ενώ ο καλός λόγος και τον κακό (άνθρωπο) τον κάνει καλό. Ένας από τους πατέρες είπε:
    Αν κάποιος σε βρίσει, εσύ πες του καλό λόγο. Κι αν τον δεχθεί, θα 'ναι καλό και για τους δυο σας. Αν πάλι δεν τον δεχθεί, αυτός αμείβεται από το Θεό για την προσβολή, κι εσύ για τον καλό λόγο.
    Ολόκληρη η ιστορία με τον Αββά Μακάριο.Καλό βράδυ.
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Ότι έγραψες με ειλικρίνια στο τελευταίο σχόλιό σου, συμφωνώ απόλυτα σε όλα μαζί σου.

    Έτσι σε θέλω!

    Καλή σου ημέρα και ευλογημένη.

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Τέλος καλό, όλα καλά...
    ;-)
    παπα-Κώστα μου
    υπέροχο το κομματάκι από τον Άγιο Μακάριο,
    σ'ευχαριστώ που μας το έστειλες.

    Σας ευχαριστώ όλους και τον IGGY και το φίλο W
    για την αγάπη.
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. "Tελικόν μη επιστημονικόν υστερόγραφον"
    που έλεγε και ο Κίργκεγκωρ...
    ;-)
    παπα Κώστα μου,
    φυσικά και τις ΠΛΑΝΕΣ του ΩΡΙΓΕΝΗ καταδίκασε η Ορθόδοξη Εκκλησία, και ΚΑΛΩΣ εποίησε.

    Τι θα γίνει με την ψυχή του Ωριγένη όπως και με την ΚΑΘΕ ψυχή για την οποία δεν υπάρχουν ρητές ενδείξεις σωτηρίας(αγιότητος),

    γι αυτά θα μάθουμε ΜΟΝΟ εν ΗΜΕΡΑ ΚΡΙΣΕΩΣ.

    Μέχρι ΤΟΤΕ, θα κάνουμε ΥΠΟΜΟΝΗ, έκαστος αγωνιζόμενος στο δικό του χωράφι, και ΜΗήηηη συνεχίζοντας αυτήν την κουβέντα διότι αποτελεί θέμα μιας νέας ανάρτησης...

    άσε που ο γιατρός σύστησε να μην μένω πολλή ώρα στην οθόνη του υπολογιστή, διότι μεγαλώνει- λέει- η μυωπία μου και πρέπει να προσέχωωω!...

    Να έχετε όλοι μια ευλογημένη μέρα, έκαστος στον αγώνα του.
    ;-)

    Σας ασπάζομαι εν Κυρίω, απαξάπαντες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Η Ε' οικουμενική σύνοδος ενέκρινε και κοινοποίησε δεκαπέντε (15) αναθεματισμούς κατά του προσώπου και της διδασκαλίας του Ωριγένη, παρόμοιους με αυτούς της ενδημούσας συνόδου του 543, οι οποίοι δεν αναφέρονται στα διασωθέντα πρακτικά αλλά από εκκλησιαστικούς συγγραφείς της εποχής.

    Η σύνοδος ενέκρινε και 14 αναθεματισμούς των "Τριών Κεφαλαίων" εκ των οποίων ο 11ος αναθεματισμός αναφέρεται στον Ωριγένη και άλλους. Παρόμοιο κείμενο, όπως αυτό του 11ου των Τριών Κεφαλαίων, επαναλήφθηκε από την Έκτη, την Πενθέκτη και την Έβδομη Οικουμενικές Συνόδους.

    Με λίγο ψάξιμο όλο και βρίσκεις!
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. παπα-Κώστα μου

    σαφώς και όποιος ψάχνει βρίσκει και "ο ευρών
    αμειφθήσεται"...
    ;-)

    είπαμε ότι τα των εκκλησιαστικών αναθεματισμών...

    (που ΔΕΝ συνιστούν ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΙΣΟΥΣ όπως ίσως λανθασμένα εκλαμβάνουν οι περισσότεροι, αλλά είναι πράξεις ψυχοπροφυλακτικές, πράξεις ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,
    (ανά-θη(ε)μα, ανα-τίθημι))

    ...αποτελούν αλλουνού παπά Ευαγγέλιο και ΆΛΛΗΣ ανάρτησης ζήτημα.

    ;-)

    Εδώ, στην παρούσα τοιαύτη, το θέμα μας είναι το ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ, ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ βιβλίο με την ΕΜΠΕΙΡΙΑ του μη αρτιμελούς, ΝΙΚ ΒΟΎΙΣΙΤΣ...

    Το παιδι αυτό στα δέκα χρόνια του περίπου, επιδίωξε να αυτοκτονήσει.

    Σε ΤΕΤΟΙΑ ΜΑΥΡΙΛΑ Και απελπισία, η αναπηρία τον είχε ΒΥΘΙΣΕΙ.

    Το φώτισε όμως ο Θεός- στο βαθμό που ο ίδιος επέτρεψε στην ακτίνα Φωτός να μπει μέσα του- και στη συνέχεια, η ζωή του, ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΗΚΕ.

    ΜΑΚΑΡΙ, η ΘΕΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ, ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ...

    Και αυτό όμως, που βλέπουμε μέχρι στιγμής, είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ παράδειγμα ΨΥΧΙΚΟΥ ΣΘΕΝΟΥΣ, για ηττοπαθείς, ολιγόπιστους, ανθρώπους όπως είμαστε-ΔΥΣΤΥΧΩΣ-οι περισσότεροι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Άραγε άν δεν είχε πουλί τι θα έκανε; γράφει τίποτε στο βιβλίο; θα την ήθελε την ζωή;
    ένας φίλος απ`τα παλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Συμφωνώ με τον Κυπριανούλη μου
    περί του Ωριγένους με τα τελευταία που έγραψε.
    ................................
    Ο φίλος από τα παλιά
    υπήρξε και ιπτάμενος; για να καταλάβω!
    ;-)
    Αν υπήρξε ιπτάμενος, ξέρει καλά από... πουλιά!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. ...οπότε αφού ξέρει ο ιπτάμενος...

    τι ρωτάει αθώες γριές και τις...πονηρεύει;
    ;-)

    Μά!...
    ΜΗ ΦΕΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΜΑΑΑΑΑ!
    ΣΑΣ ΑΝΑΚΑΛΩ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΑΞΙΝ!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Δεν απαντάς στην ερώτηση ευθέως...παλιά σου τέχνη..κόσκινο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Τώρα κατάλαβα γιατί έγινε best seller το βιβλίο αυτό.Εγείρει θέματα γι όλα τα γούστα!
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. ;-(
    ...και άσε τώρα,ΜΗΝ πάρω ...ανάποδες και ξεκινήσω η γραία να σκέφτομαι...ψυχαναλυτικά και αρχίσω να υποθέτω ότι ο λόγος τής αρχικής επίθεσης μερικών προς τον Νικ, υπήρξε βασικά "ο φθόνος του πέους" που έλεγε ο γερο Φρόυντ...

    ;-(

    ...και ΌΧιιιι! ΔΕΝ θα το αναλύσω περισσότερο, που να με τραβάτε!

    Εκτός και επιθυμεί η Μάρω Βαμβουνάκη ως ψυχολόγος να έρθει και να μας το αναλύσει αυτή.

    -Γιατί ανακάτεψες τώρα τη Βαμβουνάκη; πώς σού ῤθε πάλι τούτο το ξαφνικό μωρή Σαλογραία μ';

    ;-(

    -Μου ήρθε, εξυπνοπούλι μ', διότι διαβάζω το τελευταίο της βιβλίο με τίτλο:
    "ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΗ ΒΙΕΝΝΗ" και ΜΗΝ τολμήσετε ξαναλέω, μερικοί, να μου θάψετε και τη Μάρω, θα σας κρεμάσω μούτρα μέχρι τα Χριστούγεννα- το δηλώνω!

    ;-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Ευανθία, επέτρεψέ μου σε παρακαλώ, να προσθέσω κάποιες παρατηρήσεις επί του θέματος.

    Ο Νικ με την σωματική του κατάσταση είναι όντως παλικάρι και οπωδήποτε έχει πίστη στόν Χριστό, έχει το χάρισμα της πίστεως και γνωρίζει ότι Εκείνος τον βοήθησε και του έδωσε νόημα στη ζωή του.

    Μέχρι εδώ καλά.

    Αυτό όμως που δεν μπορεί να διακρίνει εύκολα κάποιος που θα ασχοληθεί με το βιβλίο και τα βίντεό του, είναι ότι έχει και τα πάθη του όπως κάθε άνθρωπος, τα οποία αγνοεί τελείως.

    Να κυρύττει Χριστό κάποιος εμπαθής, που δεν έχει ιδέα της θεραπευτικής αγωγής που βιώσαν και θέσπισαν οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξού Εκκλησίας, είναι άκρως επικίνδυνο γιά το απλό κοινό που δεν γνωρίζει τον αοράτο πολέμο εντός και εκτός του ανθρώπου, ή και γιά κάποιον που γνωρίζει μεν αλλά δεν έχει την ανάλογη πείρα και φώς ώστε να διακρίνει τις παγίδες. Να διακρίνει το κακό κρυμμένο μέσα στο φαινομενικά καλό.

    Υπάρχει ένα τεράστιο κενό ανάμεσα σ αυτά που κυρύττει και όλη αλήθεια του Θεάνθρωπου Χριστού.

    Αυτό που γοητεύει πολύ το κοινό που τον παρακολουθεί, δεν είναι ο Χριστός που κυρύττει, αλλά αυτός ο ίδιος, η άνεση που δείχνει με την αναπηρία του, τα χαρίσματα που όντως έχει.

    Αυτός είναι ο STAR, το επίκεντρο, και όχι ο Χριστός.

    Το γνωρίζει βέβαια αυτό πολύ καλά και το εκμεταλλεύεται στο έπακρο, καθώς και άλλοι πίσω απ αυτόν.

    Πολύ θα ήθελα, αυτό το παλικάρι να μην ανήκει στο τέλος, σε εκείνους που θα πεί ο Κύριος....

    «Στην άλλη ζωή θα βρεθούν πολλοί και θα πουν· Κύριε επικαλούμενοι το όνομά σου και με τη δύναμη του ονόματός σου προφητεύσαμε, βγάλαμε δαιμόνια, και κάναμε πολλά θαύματα. Και τότε θα τους πω κι εγώ· δεν σας ξέρω καθόλου. Φύγετε μακριά από εμένα οι εργάτες της ανομίας».

    Τα βαριά αυτά λόγια, θα τα πεί ο Κύριος στους χαρισματούχους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Ιωάννη
    ΔΙΑΒΑΣΕ πρώτα το βιβλίο και ΜΕΤΑ κρίνε...
    ΤΑ ΕΙΠΑ δεκάκις...

    Σωστά θέτεις το θέμα γενικά, αλλά...αν έπρεπε πρώτα να έχουν ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ όλοι οι παπάδες και οι Δεσποτάδες, αυτά που κηρύττουν, ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ τους.

    Ο Νικ Βούτσιτς ΔΕΝ παριστάνει ούτε τον άγιο, ούτε την αυθεντία αν διαβάσεις το βιβλίο θα το καταλάβεις.

    Απλά εξηγεί ΠΏΣ η ΠΙΣΤΗ, στο πρόσωπο του Χριστού, τον βοήθησε πρώτον να ΜΗΝ ΤΡΕΛΑΘΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ και δεύτερον, πώς να ΜΗ βουλιάξει στην απραξία και τη μοιρολατρία.

    Τα εξηγήσαμε...
    ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΕΞΗΓΗΣΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ;
    ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ;
    ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΚΛΗΡΟΚΑΡΔΗ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ;
    ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ, ΜΑΛΛΟΝ.

    ΙΣΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΕΤΟΙΑ
    Δ Ω Ρ Ε Α Ο ΘΕΟΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΠΙΟ ήπιοι στο βάθος σας.
    ;-(

    Μένεις στη Γερμανία. Δεν μένεις στην Ελλάδα.
    Δεν ζεις από κοντά, δυστυχίες που ζούμε και βλέπουμε οι ντόπιοι.

    Γύρω μας ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ,
    ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;

    ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Κ Α Ν Ε Ν Α Σ παπάς,
    ΝΑ ΝΟΙΑΣΤΕΙ, που ΤΟΥς παίρνει και τους σηκώνει Ο ΔΙΑΟΛΟΣ
    ΤΟΥΣ υποψήφιους ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ.

    ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ κάποιον "Ορθόδοξο"
    παπά, να σπεύσει να
    συνδράμη τον ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ Ή ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ενορίτη θα σου πει ΦΑΡΙΣΑΙΚΆ:

    -Ω αγαπητοί εν Κυρίω, λυπούμαι, είμαι πνιγμένος στα ενοριακά μου καθήκοντα, στο περιοδικό που εκδίδω, στις ακολουθίες που διαβάζω, δεν ευκαιρώ!

    Έχω να πάω ΕΚΔΡΟΜΗ με την ενορία μου στην... Αμαλιάδα, άει, εσύ αδερφέ μου που πας να ΚΡΕΜΑΣΤΕΙΣ, και παράτα με
    και ΚΟΨΕ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΣΟΥ!

    Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΣΕ ΕΥΛΟΓΕΙ!
    ..................................

    Τέτοια Χάλια...
    ΑΔΙΟΡΘΩΤΑ!!!!

    Ωστόσο είς πείσμα ΤΕΤΟΙΩΝ ΕΓΩ-κεντρικών ντουβαριών ΙΕΡΕΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ,
    ο απλός λαος μας, ΑΚΟΜΑ
    ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ

    ΠΙΣΤΕΥΕΙ!

    Μεγάλο το θαύμα της Πίστεως, πράγματι!

    ;-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Σε πληρωφορώ ότι δυστυχώς και εδώ στην Γερμανία είναι τα ίδια χάλια με τον κλήρο όπως και στην Ελλάδα.

    Πολλές ψυχές χάνονται εξ αιτίας τους.

    Και αν αντιληφθούν ότι κάποιος κάνει το έργο που έπρεπε να κάνουν εκείνοι, το βλέπουν ώς αντίδικο και τον πολεμούν.

    Αλλά, όπως είπες, ο απλός "αγράμματος" γι αυτούς λαός, Ορθοδόξως πιστεύει και ξεχωρίζει το γνήσιο από το νοθό.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Ιωάννη
    χαίρομαι αν επιτέλους μπορείς κάπως να αντιληφθείς την τραγική μας κατάσταση.

    Ναι, είναι ΛΥΠΗΡΟΤΑΤΟ, να ΜΗΝ καταλαβαίνουν οι ιερείς την ΑΝΑΓΚΗ των ανθρώπων, να επαναπαύονται οι ρασοφόροι ξύνοντις τις...κοιλιές τους και το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ, να ΑΝΤΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ τους λαΪκούς της όποιας ενορίας φοβούμενοι ότι οι λαΪκοί, θα τους...φάνε τους...πελάτες, για ΟΝΟΜΑΑΑΑ!

    Πόσο ανεγκέφαλος πρέπει να είναι κάποιος για να φέρεται ΤΟΣΟ ΒΛΑΚΩΔΙΚΑ;

    Πόσο ανεγκέφαλος πρέπει να είναι για να μην κατανοεί τις αγαθές προθέσεις των διπλανών του;

    Πραγματικά, πρέπει να είναι ΠΟΟΟΟΟΛΎ ανεγκέφαλος!

    Μετά τα βλέπει αυτά κάποιος σαν τον ΊGGY και ΦΟΒΑΤΑΙ την Πίστη τη Χριστιανική να την προσεγγίσει.
    Και με το δίκιο του, το παλικάρι.

    Το είπε εξάλλου και ο Κύριος Ιησούς με λύπη:

    " Ο Θερισμός πολύς, οι δε εργάται, ολίγοι"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. "Μόνο για το ΣΘΕΝΟΣ του, και την ικανότητά του να συγκινήσει γυναίκα προς γάμον, προσωπικώς ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ"

    Εγώ γνωρίζω πανέξυπνο, ικανότατο, εργατικότατο, γεμάτο ενεργητικότητα πλάσμα, επιτυχημένο, ικανό να γοητεύσει γυναίκες προς γάμον, που συνάντησε στη διάρκεια του βίου του εντυπωσιακές δυσκολίες, που έφτασε ένα βήμα πριν δώσει τέλος στη ζωή του, που διατηρεί έναν τυπικό σεβασμό προς την Εκκλησία, κοινωνικό, ευπρεπές, νομιμοταγές,
    και, μέσω αυτού, κι άλλα τέτοια παρόμοια πλάσματα,
    το οποία όλα τους είναι:
    λάτρες της παγκόσμιας διακυβέρνησης, θεωρούν τα Μνημόνια ως ΕΥΛΟΓΙΑ κι ευχής έργο και μακάριο για την Ελλάδα, αγαπάνε ΔΝΤ, ΓΑΠ, Σημίτη, δίνοντάς τους θέση υψίστων προτύπων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. (ξαφνική φλασιά στο κεφάλι της γραίας, και φωνή ίσαμε τον ουρανό!

    -ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΩΩΩΩΩ!

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Απ' όλα, ό.τι πρέπει για να πουλήσει αντίτυπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Γιατί καλό μου, να μην πουλήσει, αν καταφέρνει να με εμψυχώσει;

    Και η Δήμητρα Κόντου πούλησε πολλά.

    Και ΔΙΚΑΙΩΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Επίτρεψέ μου
    να πω ότι αν γράψεις εσύ ειδικά την αυτοβιογραφία σου, αγαπημένο μου, θα πουλήσεις πολύ περισσότερα!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Ευανθία μου επέτρεψέ μου και πάλι να εκφράσω κάποια προσωπική γνώμη γιά το βιβλίο.

    Πρίν, θέλω τονίσω και πάλι ότι σέβωμαι την προσωπικότητα και τον προσωπικό αγώνα του Νίκ.

    Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε κι αυτά...

    Ενώ ο Θεάνθρωπος είναι η θεμελιώδης αλήθεια της Ορθοδοξίας, η βασική αλήθεια κάθε αλλοδοξίας είναι ό άνθρωπος, η θέλησή του, η διάνοιά του, οι αισθήσεις του, η ψυχή του, το σώμα του, και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στον Νίκ.

    Η αλλοδοξία προσφέρει υπεράνθρωπο, ενώ η Ορθοδοξία Θεάνθρωπο.

    Η Ορθοδοξία είναι το ίδιο το Πρόσωπο του Θεάνθρωπου Χριστού παρατεινόμενο στους αιώνες ως η Εκκλησία.

    Δεν αισθάνομε την ανάγκη να διαβάσω τον Νίκ.

    Διότι απλά, είμαι Ορθόδοξος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. ;-)
    Ιωάννη πάλι καλά αφού φτάσαμε και στα 95 σχόλια για να πεις και μισή καλή κουβέντα για τον άνθρωπο.
    ;-)
    Εντάξει.
    Μη τον διαβάσεις το βιβλίο.
    Εσύ θα χάσεις, μεγάλε!

    Μην το κουράσουμε άλλο το ζήτημα, ΑΜΆΝ!

    Όλοι θα ζήσουμε!
    Και μεις με τα πολλά (χέρια και πόδια)
    και ο Νικ με τα λίγα...

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Νομίζω ότι υποπέσαμε σε πνεύματα αργίας, περιεργείας, φιλαρχίας και αργολογίας.
    Και όχι μόνο αυτό , αλλά γίναμε και αιτία να δυσφημιστεί "εν τοις έθνεσι" το όνομα του Θεού...

    Η προσωπική μου άποψη είναι πολύ κοντά στης Σαλογραίας -κι ας μην έχω διαβάσει το βιβλίο-, αλλά δεν θέλω να συνεχίσω τη φλυαρία επιχειρηματολογώντας.

    Συγγνώμη αν σας στενοχώρησα
    Στέλιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. ;-)

    Γιά να τα πάμε 100...

    Ευανθία, δεν νομίζω να χάσω.

    Ο Νικ έχει πίστη στον Χριστό και καλά κάνει.

    Εμείς, οι Ορθόδοξοι, Τον έχουμε ολόκληρο. Δεν έχουμε ανάγκη από κανέναν να μας πεί γιά τον Θεάνθρωπο Χριστό.

    Τώρα αν κάποιοι από μας το έχουν ανάγκη να μάθουν γιά τον Χριστό από αλλόδοξους, καλό είναι να αναθεωρήσουν τις θέσεις τους γιά να γίνουν και να ζήσουν αυτό που στην ουσία είναι.

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Στέλιο,

    Δεν θέλεις να φλυαρήσεις, ή δεν τολμάς να συμμετέχεις στη συζήτηση σε ένα τόσο λεπτό και σημαντικότατο θέμα;

    Μήπως δεν είσαι σίγουρος γιά τον εαυτό σου;

    Εμείς είμαστε σίγουροι, γιά την αμαρτωλότητα και την εμπάθειά μας.

    Αλλά και εξ ίσου είμαστε σίγουροι, γιά τον Θεάνθρωπο Σωτήρα Κύριό μας.

    Πως σου ήρθε η ιδέα ότι μας στενοχώρισες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Tί έλεγε ο Άγιος Ισίδωρος, για την εποχή του βεβαίως;
    Έλεγε ότι παλαιότερα οι ποιμένες, οι εκκλησιαστικοί δηλαδή ταγοί απέθνησκον γιά τα πρόβατά τους, γιά τα πνευματικά τους παιδιά. Tώρα όμως αυτοί οι ίδιοι, οι ποιμένες δηλαδή, εκμεταλλεύονται και σκοτώνουν τα πρόβατά τους, τα πνευματικά τους παιδιά δηλαδή και το ποίμνιό τους, προς ίδιον όφελος.
    Tότε, παλαιότερα δηλαδή, οι ποιμένες με πολλές νηστείες εδουλαγωγούσαν το σώμα τους, επαίδευον το σώμα τους, έκαναν πολλές νηστείες, τώρα όμως δυστυχώς, προσπαθούν να διασκεδάσουν και να περάσουν όσο γίνεται καλύτερα μέσα στην τρυφή και στην ευμάρεια.
    Tότε, παλαιότερα, βοηθούσαν τους φτωχούς και διένειμαν πολλά πράγματα και πολλά άλλα αντικείμενα και χρήματα στους φτωχούς, βοηθούσαν τους φτωχούς, τώρα όμως καταχρώνται τα χρήματα και την περιουσία των φτωχών.
    Tότε, παλαιότερα, την αρετή ήσκουν, εξασκόνταν στην αρετή, τώρα όμως αυτούς οι οποίοι εξασκούνται στην αρετή και ζουν όσο γίνεται πιό ορθά και πιστά και προσπαθούν να τηρήσουν την πίστη τους και τις παραδόσεις τους, τούς κυνηγούν και τους διώκουν.
    Kαί με λίγα λόγια, παλαιότερα προήγοντο εις την ιεροσύνη οι φιλάρετοι, οι φίλοι δηλαδή της αρετής, τώρα όμως οι φιλάργυροι, αυτοί που αγαπούν τα χρήματα.
    Τότε, αυτοί οι οποίοι άκουγαν ότι κάποιοι ήθελαν να τους κάνουν ιερείς ή αρχιερείς έφευγαν, διότι θεωρούσαν μεγάλο και υψηλό λειτούργημα την ιεροσύνη και αυτή την αρχή της ιεροσύνης, τώρα όμως οι περισσότεροι, τρέχουν μετά ηδονής για να γίνουν ιερείς και αρχιερείς.
    Tότε αυτοί οι οποίοι ήταν ακτήμονες, τώρα αυτοί οι οποίοι εξασκούνται στην πλεονεξία και χρηματίζονται, κάτι σχετικό με την σιμωνία και άλλα πολλά για να μη σας κουράζω αγαπητοί μου αδελφοί.

    Aυτά μας λέγει λοιπόν, ο Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης σχετικά με τους ποιμένες της εποχής του και σας αναφέρω ακριβώς τα λόγια του, έτσι, για να υπάρχουν καταγεγραμμένα και να μην μπορεί να τα αμφισβητήσει κανείς, αυτά που σας είπα με δικά μου λόγια.
    Λέγει λοιπόν ο Άγιος:
    "Tό πάλαι υπέρ των προβάτων απέθνησκον οι ποιμένες, νυν δε μάλλον αυτοί αναιρούσι τα πρόβατα. Tότε νηστείες το σώμα εσοφρώνιζον, νυν δε τρυφές παρασκευάζουσιν σκιρτά. Tότε τα εαυτών τοις δεομένοις διένοιμον, νυν δε τα των πενήτων σφετερίζονται. Tότε την αρετή ήσκουν, νυν δε τους την αρετήν ασκούντας εξοστρακίζουσι. Tότε οι φιλάρετοι προς την ιεροσύνην υπήγοντο, νυν δε οι φιλάργυροι. Τότε οι το πράγμα φεύγοντες δια το μέγεθος της αρχής, νυν δε οι το πράγμα επιτρέχοντες μεθ’ ηδονής. Tότε οι ακτημοσύνη εναβρυνόμενοι, νυν δε οι πλεονεξία εκουσίως χρηματιζόμενοι" κ.λπ...(http://www.agioskosmas.gr/antiairetika.asp?isue=98&artid=4163)
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. παπα-Κώστα φοβερό κείμενο.

    ""Tό πάλαι υπέρ των προβάτων απέθνησκον οι ποιμένες, νυν δε μάλλον αυτοί αναιρούσι τα πρόβατα".

    Αλίμονο στους ποιμένες που θανατώνουν τις ψυχές των προβάτων τους. Δεν θα τους παρηγορεί τίποτε εν ώρα Κρίσεως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Aν και καθυστερημένα μπαίνω και εγώ στην πολύ ωραία συζήτησή σας με πολλά επιχειρήματα από όλους,για το θέμα της ανάρτησης έχω μόνο να πω πως αυτή η ψυχή με τη βοήθεια Του Θεού κατάφερε να ξεπεράσει αυτού του είδους την αδυναμία στα άκρα του.

    Νομίζω πως η Χάρη Του Θεού ήταν αυτή που τον στήριξε προτρέποντάς τον να ψάξει γιά την αλήθεια και το λέγω αυτό ,κάνοντας έναν παραλληλισμό με μια άλλη ιστορία ενός Μουσουλμάνου ,ο οποίος έθαψε τη γυναίκα του και τα παιδιά του ζωντανά και όταν τα βρήκαν ,τα παιδάκια είπαν πως ένας νέος άνδρας με αίματα στα χέρια και φορώντας άσπρα και μέσα στο Φως,μας έφερνε φαγητό κάθε μέρα.

    Δεν ξέρω τι έγινε αλλά εάν αυτό δεν είναι θαύμα για την ανεύρεση της αλήθειας τότε τι είναι;

    Επίσης,το συνδυάζω αγαπητοί φίλοι του μπλόκ και αγαπητή Σαλογραία,με κάποια γυναίκα ,την οποία γνώρισα τυχαία σε ένα μαγαζί ,η οποία ήταν από τη Βραζιλία και μένει μόνιμα στη χώρα μας,η οποία μου είχε πει πως:

    ''κοπέλα μου να ξέρεις ,η Παναγία σας στη Βραζιλία με έκανε καλά που ήμουν ανάπηρη και ενώ ήμουν καθολική και κανένα θαύμα δεν μου έγινε,μου έγινε με τη δική σας Θρησκεία ,γιαυτό και εγώ έφυγα από την ψεύτικη και ήρθα στην αληθινή Πίστη".

    Επομένως ,το ζήτημα είναι να ξεπερνά κανείς το όποιο πρόβλημά του με τη Βοήθεια Του Θεού,ο οποίος μεριμνά για όλα του τα παιδιά ανεξαρτήτΩΣ Πίστεως γιατί είναι Δίκαιος Πατέρας και δεν θέλει να αδικήσει τα παιδιά του και καθώς η Γραφή μας πιστοποιεί πως βρέχει γιά δικαίους και αδίκους..

    Όσο γιά τους ποιμένες μπορεί να συμφωνήσει κανείς με όσα γράφτηκαν αλλά για να είμαστε και λίγο δίκαιοι[λίγο όμως]θα το πάρω αλλιώς το ζήτημα.

    Αν μιά τάξη που έχει τον δάσκαλο βλέπει τα παιδιά του να μην έχουν όρεξη να δουλέψουν και πολλά δεν πατάνε στην τάξη,τότε και αυτός ο δάσκαλος ,χάνει την όρεξη να δουλέψει.

    Όπως ξέρουμε,το ίδιο μπορεί να ισχύει και με την προσωπική μας σχέση με τον Κύριο.

    Είμαστε αίτιοι της απωλείας μας εμείς οι ίδιοι και μένει μόνο ένας δρόμος να μας σώσει ,ποιός ;

    Να γίνουμε συνεργοί της Σωτηρίας μας με Τον Χριστό.

    Αυτό σημαίνει πως αν δεν δουλέψει ο καθένας Χριστιανός μαζί με τη Θεία Χάρη,είναι αδύνατον να επιτευχθεί καρπός και όπως γνωρίζουμε το δεντρο που δεν αποδίδει καρπούς θα πεταχθεί και αυτό.

    Έτσι και με τους ιερείς.

    Όμως επειδή αυτοί είναι άνθρωποι και το σαρκίο τους αδύνατο,είναι φυσικό να πέφτουν και σε ατοπήματα.

    Αν όμως έβλεπαν ένα ποίμνιο γεμάτο ζέση για την Πίστη μας,είναι σίγουρο πως θα αναθεωρούσαν πολλές κινήσεις τους.

    Όπως γνωρίζουμε από τους Πατέρες ,η άνθιση της εκκλησίας εξαρτάται από τα μέλη της.

    Έτσι δημιουργούνται και οι αιρέσεις και οι διχοστασίες και το άνοιγμα μεγαλώνει και κλυδωνιζόμαστε όλοι και αρχίζουν τα μίση και τα πάθη,ενώ όλοι τον ίδιο σκοπο και στόχο έχουμε να ζήσουμε κοντά στο Χριστό.

    Και γι'αυτό βλέπουν και οι ετερόδοξοι και δεν πιστεύουν την αλήθεια μας.

    Δεν υπάρχει διάθεση για σωτηρία από την πλευρά του λαού γιατί και οι μέριμνες είναι ένα μεγάλο θέμα και δεν υπάρχει αγάπη νομίζω και λογική γιατί όλα αυτά τα παίρνεις από Τον Κύριο για να τα δώσεις στους άλλους.

    Όταν δεν έχεις τι να δώσεις ;

    Μιά άποψη είπα μην την πάρετε και πολύ στα σοβαρά..καλό βράδυ!!!πην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. ;-)
    Πηνελοπάκι
    παρότι πράγματι το παράκανα στην αργολογία με αυτή την ανάρτηση και ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ο Στέλιος που μου το επισήμανε, πραγματικά, ΜΟΝΟ για την ταπείνωσή σου, που είπες να μη σε πάρουμε και πολύ στα σοβαρά, σε πήρα στα σοβαρά
    και σε ευχαριστώ για το ΥΦΟΣ με τον οποίο επικοινωνείς πάντα μαζί μας.
    Με διδάσκεις...
    ;-)
    Καλό βράδυ, ευλογημένο παιδί της Μικρασίας...
    Να εύχεσαι και για μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Πηνελόπη, «καιροί χαλεποί»...

    Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, οι Αρχιερείς και ιερείς, ακόμα και αν κάποιος έχει όρεξη, πέφτουν πάνω του με διάφορους τρόπους να του την κόψουν.

    Δεν θέλουν να δουν άνθρωπο να προκόβει πνευματικά.

    Μέσα τους τους τρώει το σαράκι του φθόνου. Κυνηγούν με πάθος την κενή δόξα που τυφλώνει παντελώς τον άνθρωπο και τον κάνει επικίνδυνο υποχείριο του εχθρού.

    Θέλει πολύ προσοχή, ώστε να μην ερεθίζεται ο φθόνος τους και τα πράγματα γίνωνται χειρότερα γι αυτούς και για μας. Ετσι ο Κύριος θα οδηγεί και θα προστατεύει με θαυμαστό τρόπο τα παιδιά του.

    Αναλαμβάνει Εκείνος Προσωπικά και συμπληρώνει τα κενά των ιερέων Του.

    Αυθόρμητα έπειτα τους αγαπάς και τους σέβεσαι εν αγαθότι και απλότι καρδίας, με απόλυτη εμπιστοσύνη στον Πατέρα Κύριο.

    ....«για να είμαστε και λίγο δίκαιοι», όπως γράφεις.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Η αλήθεια είναι ότι όσοι είναι σοβαροί άνθρωποι και ασχολούνται σοβαρά με την ορθοδοξία,κρατούν αποστάσεις από τους ιερείς.Και αυτό είναι κάτι που είναι κατόρθωμα του κλήρου.Αν δείτε πως αντιμετωπίζεται,για παράδειγμα,ένας θεολόγος που κάνει το κατηχητικό και γίνει αγαπητός στα παιδιά,από τον ιερέα της ενορίας θα καταλάβετε.Σε περίπτωση δε που κάποιο μέλος προκόβει πνευματικά,μην το συζητήσουμε...
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Δεν θέλω να το βλέπω έτσι.
    Δεν μπορω να εισχωρήσω στην ψυχή κάθε ιεράρχη και να δω τι γίνεται πιό πέρα.
    Εκείνο το οποίο με πειράζει είναι να διαδίδει πλάνες.
    Δεν μπορώ δηλαδή να αφήσω το δικό μου χάλι για να δώ του άλλου.
    Αυτή είναι η άποψή μου.

    Άν το δούμε διαφορετικά αρχίζει και δουλεύει η μεροληψία.

    Θα ήθελα να βλέπω τη Βασιλεία των Ουρανών γεμάτη από όλη την ιεραρχία και γεμάτη από όλες τις ψυχές ανά τον κόσμο που πίστεψαν,έκλαψαν για τα αμαρτήματά τους,πόνεσαν γιατί τρύπησε την καρδία τους η αγάπη Του Θεού,έχυσαν το αίμα τους γιά Τον Κύριο.

    Δεν θέλουν να δούν τον κόσμο να προοδεύει πνευματικά;
    Εάν είναι αιρετικοί,αυτό σημαίνει πως είτε το κάνουν από άγνοια οπότε Ο Κύριος θα βρεί τρόπο να τους επαναφέρει,εάν το κάνουν από υπερηφάνεια ο Θεός επειδή είναι αλήθεια κάποια στιγμή θα βρεί τους κατάλληλους Μάρκους Ευγενικούς,Γρηγόριους Παλαμάδες και θα επαναφέρει την αλήθεια και θα ηρεμήσει η εκκλησία.

    Το κακό είναι ότι δεν διαβάζουμε Ευαγγέλιο έτσι ώστε να παραμείνουμε ενωμένοι με Τον Χριστό μέχρι τέλους.

    Γιαυτό πλανώνται πολλοί που δεν τους ενδιαφέρει η Πίστις μας σε τέτοιο βαθμό ώστε να βρουν την αλήθεια.

    Όμως Ο Κύριος χαίρεται ερευνΏμενος.

    Γιαυτό δεν έχουμε δικαιολογία.

    Όταν αγαπάς ένα πρόσωπο,φροντίζεις να μάθεις γιαυτό.

    Έτσι είναι και η σχέση μας με Τον Κύριο.

    Νομίζω πως υπάρχουν αρκετοί μεγαλόσχημοι εκ της ιεραρχίας,ασκητικότατοι και Πατερικότατοι.

    Και Ιερείς έχουμε καλούς που αγαπούν.

    Το ζήτημα και μη μου πετάξετε πετριές,είναι ΚΑΙ σε μας το ποίμνιο.

    Σέβομαι τις απόψεις σας αλλά έτσι νομίζω πως πρέπει να πορεύομαι για την ψυχική μου γαλήνη και τον προσωπικό μου αγώνα.
    πην.
    Καλησπέρα σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. παπα-Κώστα Θεέεε! (για την τοποθέτηση στις σωστές πλην λυπηρές επισημάνσεις του Ιωάννη)
    και Πηνελόπη μου...

    ΝΑ ΘΥΜΙΣΩ ότι έχουμε βγει ΠΟΛΥ ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Σαφώς και έχει και το ποίμνιο ευθύνες.Δεν βρίσκεις το Χριστό χωρίς προσωπικό αγώνα.Είναι η ζήλεια και ο φθόνος προβλήματα που πολύ μας ταλανίζουν στο χώρο της Εκκλησίας.Δε νομίζω ότι βγήκαμε από το θέμα διότι δεν το θυμάμαι έτσι κι αλλιώς ;-)
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. παπα Κώστα μου
    μάλλον πρέπει να κάνουμε επειγόντως μια νέα ανάρτηση και αυτά τα τελευταία σας σχόλια από εδώ να τα μεταφέρουμε εκεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Πολύ ωραία!Να σε ρωτήσω κάτι άσχετο,έχεις κάνει παλαιότερα κάποια ανάρτηση σχετικά με τους προ-,αντι- Χαλκηδόνιους;Κόπτες,Αιθίοπες,Αρμένιους κλπ.
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Παπα-Κώστα μου
    ΔΕΝ ασχολείται συστηματικά με εκκλησιολογία αυτό το μπλογκάκι.
    Μια τρελή μάνα είμαι απλώς.
    Δεν τυγχάνω θεολόγος, δεν έχω τις γνώσεις.

    Εντελώς περιστασιακά, εδώ, αναφέρομαι σε θέματα αίρεσης και Οικουμενισμού και μόνον αν μου "κολλήσει" πολύ κάποιος, και νευριαστώ.

    Αν πάρεις το μπλογκ από την αρχή θα βρεις ένα κείμενο του παπα Βασίλη του Θερμού που λέει "γιατί είναι κακό η αίρεση", δεν θυμάμαι τίτλο αυτή τη στιγμή και δεν έχω χρόνο να το ψάξω...

    Υπάρχουν λίγες αναρτήσεις...αλλά όχι τίποτε πολλά.

    Η Σύνοδος των Ενισταμένων της οποίας αυτή τη στιγμή είναι πρόεδρος ο αγιώτατος Θεοφιλέστατος Κυπριανος έχει εξαιρετικά κείμενα επί του θέματος και όλων των Εκκλησιολογικών ζητημάτων.

    Εμπα εκεί και διάβασε όσο τραβάει η ψυχή σου.

    Καλό βράδυ σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Δεν το ψάχνω εκκλησιολογικά.Έχω στοιχεία αρκετά γι'αυτό.Πιστεύω ότι μόνο με αυτούς μπορεί να γίνει σοβαρός διάλογος.Το τι γίνεται είναι άλλο θέμα...Μου κάνει εντύπωση κάτι που πρόσεξα από κουβέντες που έχω κάνει.Ενώ κάποιοι είναι υπέρ των διαλόγων με παπικούς,προτεστάντες κλπ,δεν θέλουν ούτε να ακούν για τους προ-αντι- χαλκηδόνιους.Μήπως φταίει το Δύση-Ανατολή;Ψάχνω τέτοια ανάλυση του θέματος.Μεγάλη κουβέντα όμως.Κλό βράδυ.
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. Ευανθία, ας πούμε ένα τελευταίο λόγο σχετικά με αυτή την ανάρτηση.

    Είναι αδύνατον γιά μας που είμαστε αρτιμελείς να έρθουμε στη θέση του Νίκ και να νιώσουμε τον πόνο, τα απελπισία, την απόγνωση που πέρασε μεγαλώνοντας δίχως άκρα.

    Σε ένα όμως μπορώ εκ πείρας ειπώ ότι τον νιώθω πλήρες. Δεν συγκρίνω την δική μου περίπτωση με την δική του, θα ήταν άδικο. Αλλά σε ένα σημείο ταυτίζομαι μαζί του.

    Κάποτε, τα έχασα όλα στη ζωή μου. 'Ολα όσα δίνουν κάποια σχετική χαρά, ευτυχία και ασφάλεια σ αυτή την κοιλάδα του κλαυθμώνος που ζούμε.

    Γνωρίζω εκ πείρας την απελπισία που φτάνει μέχρι λογισμών αυτοκτονίας.

    Ένα θέλω να μοιράσω με όλους εδώ...

    Ότι χάνει ένας πιστός γιά χάρη της πίστεώς του, τόσο αυτό που χάνει αναπληρώνεται αντίστοιχα από το Θεό και γίνεται η δόξα του. Εκείνος αναπληρώνει ότι χάνουμε, με τρόπο θαυμαστό!

    Τελικά είδα, ότι αυτά που έχασα δεν ήταν τίποτα σ αυτό που κέρδισα παραμένωντας κοντά Του.

    Τώρα γνωρίζω να δίνω σέ όλα στην ζωή μου, την τιμή και θέση που τους πρέπει.

    Τώρα είμαι άνθρωπος λογικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Iωάννη
    ευχαριστώ για τη δήλωση.

    Σέβομαι ΒΑΘΥΤΑΤΑ τον πόνο που δηλώνεις ότι βίωσες(μου είπες κάποτε και τα σχετικά) όμως...

    Επίτρεψέ μου να πω
    ότι ο ψυχολογικός πόνος, που προκύπτει από ΣΧΕΣΕΙΣ με ανθρώπους ή και προδοσίες των καλύτερων φίλων μας, αν θες,
    ΔΕΝ συγκρίνεται
    με τον πόνο εκ του ΣΩΜΑΤΙΚΟΥ προβλήματος,
    της Α-ΣΘΕΝΕΙΑΣ και της ΜΟΝΑΞΙΑΣ.

    Τον ψυχικό πόνο, ειδικά αν είσαι και νέος στην ηλικία, αν αλλάξεις λίγο ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΣΚΕΨΕΩΝ, τον ΠΑΡΗΓΟΡΕΙΣ, σχετικά εύκολα.

    Το βλέπουμε αυτό ακόμα και σε περιπτώσεις θανάτων ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΦΙΛΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΩΝ για μας, προσώπων.

    Ο σοφός λαός μας, λέει: "αλίμονο σε αυτόν που χάθηκε, που δε βλέπει το φως της ημέρας" εννοώντας ότι αυτοί που μένουν ζωντανοί, κάπως θα παρηγορηθούνε.

    Ο πόνος εκ της απωλείας ΣΩΜΑΤΙΚΟΥ ΜΕΛΟΥΣ, ΠΑΡΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ,
    Επειδή οι άνθρωποι είμαστε πλάσματα, ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ΕΓΩ-ΚΕΝΤΡΙΚΑ, αφάνταστα σκληρά, ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΝΑΠΗΡΟ, ΌΠΩς ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΡΤΙΜΕΛΗ άνθρωπο,και τον σωματικά ΥΓΙΗ, δίπλα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. Συμφωνώ μαζί σου Ευανθία.

    Ένα μόνο γνωρίζω εκ πείρας, το ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο πόνος του ανθρώπου ανάλογη είναι και η παρηγοριά που δίνει ο Κύριος, όταν παραμένεις κοντά Του.

    Η παρηγοριά που δίνει Εκείνος ο Παράκλητος, δεν έχει καμμία σχέση με τις ανθρώπινες παρηγοριές.

    Τα πάντα παίρνουν την δική Του μορφή και κάνουν τον πόνο, την ασθένεια, την μοναξία και οποιαδήποτε άλλη θλίψη, γλυκιά.

    Η χαρά της παρουσίας Του ξεπηγάζει αυθόρμητα από την ψυχή.

    Ο Κύριος δεν εξαφανίζει μαγικά τον πόνο και την θλίψη του ανθρώπου, αλλά τον μεταμορφώνει.

    Δεν υπόσχεθηκε ο Θεός μέρες χωρίς πόνο, χωρίς θλίψη, αλλά υποσχέθηκε δύναμη γιά κάθε μέρα, ανακούφιση στα δάκρυα και φώς γιά τον δρόμο.

    «Δια πολλών θλίψεων δει ημάς εισελθείν εις την βασιλείαν των ουρανών» ...

    Ένα ακόμα μπορώ να πώ με βεβαιότητα, αν ο Θεός σου φέρει κάτι, θα σε βοηθήσει οπωσδήποτε να το φέρεις εις πέρας. Αυτό το βλέπουμε πολύ έντονα στο Νικ.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. ;-)
    Συμφωνώ και γω μαζί σου Ιωάννη!

    Εξ εμπειρίας-από μια ηλικία και μετά- συμφωνώ.

    Ξεδιπλώνεται ως μυστήριο μέγα, το γιατί ο ένας άνθρωπος σηκώνει τούτο τον σταυρό, ενώ ο άλλος σηκώνει τον άλλον, τον ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ελαφρότερο, όμως... ο ΚΑΘΕ σταυρός μεταμορφώνεται -εν χρόνω- σε Χαρά και Δόξα, αν τον ανα-λάβει ο αγωνιζόμενος, χωρίς εσωτερική αντί-σταση
    με Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη Κυρίου Ιησού Χριστού του Σωτήρα και Λυτρωτή μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. παπα-Κώστα μου
    ξαναστείλε μου σε παρακαλώ ένα μέιλ σου( το είχα αλλά δεν ξέρω γιατί δεν το βλέπω) θέλω κάτι να σου προωθήσω που έλαβα σήμερα. Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. Ναι, όταν πάψει αυτή η εσωτερική αντίσταση, όπως πολύ καλά το είπες Ευανθία, τότε παίρνουμε τα ίσια μας που λένε

    Για να πάρουμε λοιπόν τα ίσια μας, σ αυτή την σταυροαναστάσιμη πορεία μας, θα υπάρχουν φάσεις στην ζωή μας, που ο Θεός να φανεί πολύ "σκληρός" με εμάς.

    Θα μαλώσουμε μαζί Του, θα διαμαρτηρηθούμε, θα τον βλασφημήσουμε με τα «γιατί;;;» μας. Μα Εκείνος, φαινωμενικά αδυσώπητα, θα σιωπά.

    Μακάριος ο άνθρωπος που θα υπομένη τη σιωπή του Θεού.

    Θα έρθει η ώρα και η στιγμή που θα Τον ευχαριστεί και θα δοξολογεί με δάκρυα ευγνωμοσύνης γιά την πλήρες αγάπη "σκληράδα" και σιωπή Του.

    Μα θα πεί κάποιος, όταν εγώ πονάω, έχω ερωτήματα και ζωτάω απαντήσεις, η σιωπή εκ μέρους του Θεού πληγώνει. Η αλήθεια όμως είναι, ότι αν πάρουμε απαντήσεις τις στιγμές του πόνου μας, δεν θα τις δεχτούμε, δεν θα τις αντέξουμε, θα μας εξοντώσουν.

    Η σιωπή του Θεού, αποτελεί έκφραση της υψίστης αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. Anthony Bloom (Metropolitan of Sourozh (1914- 2003))

    Η συνάντηση του Θεού μαζί μας μέσα σε επίμονη προσευχή, πάντα οδηγεί στη σιωπή. Πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε δύο ειδών σιωπές. Τη σιωπή του Θεού και τη δική μας εσωτερική σιωπή: Πρώτα η σιωπή του Θεού, συχνά πιο δυσβάσταχτη και από την άρνησή Του -η σιωπή της απουσίας για την οποία μιλήσαμε πιο πάνω. Ύστερα, η σιωπή του ανθρώπου, πιο βαθιά και από την ομιλία, και σε πιο στενή επικοινωνία με το Θεό από κάθε λόγο. Η σιωπή του Θεού στις προσευχές μας μπορεί να διαρκέσει πολύ λίγο η να μας φαίνεται πως διαρκεί μια αιωνιότητα. Ο Χριστός έμεινε σιωπηλός στις προσευχές της Χαναναίας και αυτό την έκανε να συγκεντρώσει όλη την πίστη της, όλη την ελπίδα και την ανθρώπινη αγάπη και να τις προσφέρει στο Θεό για να τον μεταπείσει να επεκτείνει τα προνόμια του Βασιλείου Του και πιο πέρα από τον εκλεκτό Λαό… Η σιωπή του Χριστού την προκάλεσε να ανταποκριθεί, να σταθεί στο ύψος της.

    Ο Θεός μπορεί να κάνει το ίδιο και σε μας με πιο σύντομη η πιο παρατεταμένη σιωπή, για να προκαλέσει τη δύναμη και την πίστη μας και να μας οδηγήσει σε μια βαθύτερη σχέση μαζί Του απ’ ο,τι θα ‘ταν δυνατό αν τα πράγματα μας έρχονταν όπως τα θέλαμε. Καμιά φορά, όμως, η σιωπή μας φαίνεται απελπιστικά τελεσίδικη.

    Όπως εξηγεί ο Alfred de Vigny:

    «Εάν, όπως διαβάζουμε, ο Υιός του Ανθρώπου
    στον αγιασμένο κήπο έκλαψε
    χωρίς να εισακουστεί.
    Κι αν μας εγκαταλείπει ο Θεός
    σα να ‘μαστε νεκροί,
    αρμόζει η καταφρόνια μας στη άδικη θεϊκή απουσία
    και με σιωπή ν’ απαντήσουμε στη σιωπή.

    Μια όμοια αντιμετώπιση δεν αποκομίζουν πολλοί χριστιανοί διαβάζοντας τη διήγηση της αγωνίας του Χριστού στον Κήπο της Γεσθημανής; Αυτή η σιωπή είναι πρόβλημα για μας που πρέπει να το λύσουμε -το πρόβλημα μιας προσευχής που μένει φανερά αναπάντητη. Διαβάζοντας το Ευαγγέλιο βλέπουμε πως η μόνη προσευχή προς τον Θεό που δεν εισακούεται είναι η προσευχή του Χριστού στον κήπο της Γεσθημανή. Αξίζει να το θυμόμαστε αυτό διότι πολύ συχνά προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τη σιωπή του Θεού ως αδυναμία του ανθρώπου η του ίδιου του Θεού. Θέλοντας να υπερασπιστούμε την τιμή Του, λέμε πως η πίστη μας δεν ήταν τόσο δυνατή, ώστε να απαντηθεί με θαύμα. Όταν πάλι η πίστη μας υστερεί, λέμε πως ίσως ο Θεός δεν μπόρεσε να την απαντήσει είτε από αδυναμία είτε από αδιαφορία. Τι να πούμε τότε για την ίδια την προσευχή του Χριστού που μένει αναπάντητη; Η πίστη του Χριστού, του Υιού του Θεού, είναι δίχως άλλο τέλεια, ούτε μπορούμε να αμφισβητήσουμε την αγάπη του Θεού για Εκείνον, αφού ο ίδιος ο Χριστός μας λέει ότι ο Πατέρας Του θα μπορούσε να στείλει δώδεκα λεγεώνες αγγέλων προκειμένου να Τον σώσει.

    Αν ο Χριστός εγκαταλείπεται, αυτό συμβαίνει γιατί ο Θεός έχει σχεδιάσει να βγει κάτι καλύτερο για μας -θυσιάζοντας τη ζωή του Υιού Του. Με αυτό και με τα παραδείγματα άλλων προσευχών στο Ευαγγέλιο βλέπουμε πως η προσευχή μένει άκαρπη χωρίς τη στήριξη της πίστης. Θυμόσαστε το χωρίο όπου ο Χριστός δεν μπορούσε να κάνει θαύματα στη Ναζαρέτ εξαιτίας της απιστίας των κατοίκων; Μόλις έρθει η πίστη, τότε εμφανίζονται και οι συνθήκες για ένα θαύμα, που είναι η Βασιλεία του Θεού σε όλη της τη δύναμη. Και χωρίς άλλη παρέμβαση, απλώς μια και είναι ο Κύριος του Βασιλείου Του, ο Χριστός δρα σαν Παντοκράτωρ, απαντά στις προσευχές μας, μας βοηθά και μας σώζει.

    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. Όταν η πίστη μας έχει αγκιστρωθεί γερά σε Αυτόν, γινόμαστε ικανοί να μοιραστούμε τη φροντίδα Του για τον κόσμο -μοιραζόμαστε τη μοναξιά Του εμπρός στη σιωπή του Θεού-Πατέρα. Πρέπει να το καταλάβουμε ότι η σιωπή του Θεού η είναι μια πρόκληση σε δυνάμεις που υπνώττουν μέσα μας, η πάλι τις έχει μετρήσει καλά αυτές τις δυνάμεις και μας προσφέρει ένα μερίδιο του λυτρωτικού έργου του Χριστού.

    Η σιωπή και η απουσία του Θεού, αλλά και η σιωπή και η απουσία του ανθρώπου: Μια συνάντηση δε γίνεται ποτέ πλήρης και εις βάθος αν τα δύο μέρη που την πραγματοποιούν δεν είναι σε θέση να παραμείνουν σιωπηλοί μεταξύ τους. Όσο χρειαζόμαστε λόγια και έργα και χειροπιαστές αποδείξεις, σημαίνει ότι δε φτάσαμε στο βάθος και στην πληρότητα που αποζητάμε. Δεν έχουμε βιώσει τη σιωπή που τυλίγει δύο ανθρώπους σε θερμή οικειότητα. Η σιωπή αυτή πάει πολύ βαθιά, πολύ πιο βαθιά απ’ ο,τι νομίσαμε ότι είχαμε φθάσει, η εσωτερική μας σιωπή μας οδηγεί στη συνάντηση του Θεού και με τον Θεό και εν τω Θεώ στη συνάντηση του διπλανού μας.

    Σ’ αυτήν την κατάσταση σιωπής δε χρειάζονται λόγια για να ενωθούμε με το συνάνθρωπό μας, για να επικοινωνήσουμε μαζί του με όλο τον εσωτερικό μας κόσμο, και να προσεγγίσουμε μαζί, και πιο πέρα από τον εαυτό μας Εκείνον που μας ενώνει. Κι όταν η σιωπή βαθύνει αρκετά, τότε θ’ αρχίσουμε να μιλάμε από τα βάθη της, φυλάγοντας και προσέχοντας μην τη διακόψουμε με τη θορυβώδη αταξία των λόγων μας. Τότε αρχίζει η περισυλλογή. Το μυαλό μας αντί να προσπαθεί να ξεχωρίσει ανάμεσα σε πλήθος μορφών, όπως κάνει συνήθως, προσπαθεί να ανασύρει απλές φωτεινές μορφές από τα βάθη της καρδιάς. Τότε είναι που το μυαλό κάνει σωστά τη δουλειά του. Γίνεται υπηρέτης σε Εκείνον που εκφράζει κάτι μεγαλύτερο από αυτό. Και τότε βλέπουμε πολύ μακριά, πέρα από τον εαυτό μας και προσπαθούμε να εκφράσουμε μέρος αυτού που βλέπουμε με φόβο και σεβασμό. Τέτοιοι λόγοι, εφόσον δε συντελούν στο να ευτελίσουν η να εκλογικεύσουν την όλη εμπειρία, δε διασπούν τη σιωπή, αλλά την εκφράζουν. Υπάρχει ένα αξιομνημόνευτο χωρίο κάποιου Καρθουσιανού συγγραφέα του μεσαίωνα που λέει πως αν ο Χριστός είναι ο Λόγος του Θεού, ο Πατέρας είναι η δημιουργική σιωπή που δεν μπορεί παρά να παράγει «λόγο» αντάξιό της.

    Κάποια γεύση αυτής της καταστάσεως έχουμε στις στιγμές της σιωπής μας. Κάποτε αυτή η σιωπή μας σκεπάζει σαν θαύμα, σαν δώρο Θεού. Πολύ συχνά πρέπει να μάθουμε να της αφήνουμε χώρο μέσα μας. Χρειαζόμαστε πίστη, αντοχή, και ελπίδα και ακόμα εκείνη την εσωτερική ειρήνη που οι Έλληνες Πατέρες ονομάζουν ησυχία. Η προσευχή έχει ανάγκη από αυτή την ησυχία, που δεν ερμηνεύεται ούτε ως δραστηριότητα ούτε ως παθητικότητα. Είναι μια γαλήνια ένταση προσοχής. Πρέπει παράλληλα με την άσκηση του σώματος και του πνεύματος να μάθουμε να φθάνουμε σ’ αυτή την τέλεια προσευχή της εσωτερικής σιωπής.

    παπα--Κώστας(λίγο μεγάλο αλλά άξιζε)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. παπα-Κώστα και Ιωάννη
    ΔΕΝ θα το πιστέψετε
    ήθελα να κάνω μια επόμενη ανάρτηση για το θέμα της Σιωπής του Θεού. Πολύν καιρό το σκέφτομαι τώρα.
    Και κοίτα πού με στείλατε!

    -Για Ονομααα!
    Αυτά τα κείμενα, πρέπει να αποτέλεσουν την εισαγωγή άλλης ανάρτησης, αν και ...ο καημένος ο Νικ που γράφει στο βιβλίο του ότι παρακαλούσε ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ να του ΦΥΤΡΩΣΟΥΝ πόδια και χέρια, έστω και ένα χέρι μονάχα και δε φύτρωνε,

    αυτός κι αν θα είχε βασανιστεί από το μυστήριο της Σιωπής του Θεού...

    Μπράβο, παπα-Κώστα μου, τόσον νέος παπάς και τόσον ώριμος, εμένα μου πήρε δεκαετίες να καταλάβω το μυστήριο της Σιωπής του Θεού και ακόμη και ούτε ...θα έλεγα...

    Σας ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. Απλά ένα κείμενο-ομιλία του π.Αντώνιου Μπλουμ που έτυχε να διαβάσω σήμερα.Το να το λες ή να το γνωρίζεις εγκυκλοπαιδικά είναι εντελώς άλλο από το να το βιώνεις κιόλας.Άσε που πλέον ένα βοήθημα μπορείς εύκολα να το βρεις με τόσα βιβλία,περιοδικά,μπλογκς κλπ.
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. Εξαιρετικό το κείμενο που μας έστειλε ο π. Κώστας.

    Τι να προσθέσουμε σε όλα αυτά; Νομίζω, ένα μπορούμε να πούμε ακόμα...

    Δέν υπάρχει ανώτερο αίτημα στην προσευχή απ αυτό: « Κύριε, ας γίνει το θέλημά Σου στη ζωή μου. Ας γίνει το θέλημα Σου». Με όλα τ αλλα αιτήματα, επικοινωνούμε μαζί Του. Με αυτήν την προσευχή όμως κυριολεκτικά, κοινωνούμε τον Κύριο. Την Σταύρωση και την Ανάστασή Του.

    Η επικοινωνία είναι μία εξωτερική σχέση, ενώ η κοινωνία είναι Ένωση Προσώπων.

    Δεν υπάρχει μεγαλύτερο θαύμα από την εμπειρία της Αναστάσεως του Κυρίου. Διότι όλη ουσία του αγώνα μας είναι, να υπερβούμε το πρόβλημα του θανάτου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. Iωάννη

    μιλάμε μια ιδιαίτερη-ξεχωριστή γλώσσα εμείς που πιστεύουμε, με την οποία γλώσσα και λογική μπορεί να καραφλιάζει εντελώς κάποιος που δεν πιστεύει.

    Κατανοητό απολύτως.

    Μακάριοι αυτοί στους οποίους ΕΧΕΙ ΔΟΘΕΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ της ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ του Κυρίου Ιησού.

    Μακάριοι, όσοι όχι απλώς πιστεύουν ότι αναστήθηκε ο Κύριος Ιησούς, αλλά όσοι ΞΈΡΟΥΝ, ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΤΡΑΝΤΑΧΤΗ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΟΤΙ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ, όπως εγώ π.χ. ΞΕΡΩ αυτή τη στιγμή ότι μου γράφει ο Ιωάννης από τη Βρέμη της Γερμανίας διότι υπάρχουν ΧΕΙΡΟΠΙΑΣΤΕΣ αποδείξεις του ισχυρισμού μου.
    ;-)

    Θέλω να πω ότι όσοι ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΗΚΑΝ
    ΜΕ ΤΟ ΒΙΩΜΑ ΤΗΣ "ΠΙΣΤΕΩΣ ΑΠΟ ΠΡΩΤΟ ΧΕΡΙ"
    ( τα ανέλυα και σε πέντε παλιότερες αναρτήσεις αυτά)
    ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΥΠΟΜΟΝΗ με άπαντες, τους αγνούς ή τους στρεψόδικους και αμφισβητίες που αυτό το βίωμα, ΑΚΟΜΗ δεν το απέκτησαν, για λόγους που ΜΟΝΟΝ ο Θεός γνωρίζει και ΟΥΔΕΙΣ ΕΤΕΡΟΣ, εκ των ανθρώπων.

    Διάβασα σήμερα στο μπλογκ του "Προσκυνητή" για κάποιον διακεκριμένο Ολλανδό καλλιτέχνη που στα σαρανταφεύγα του, βαπτίστηκε Χριστιανός και έγινε λέει και ερημίτης!!!

    Θαύμασα, ΠΩΣ ΚΑΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ, μέσα από εθνικότητες και επαγγέλματα και αλλότριες εμπειρίες, ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤες ψυχές ανθρώπων.

    Για τούτο είναι σοφό και ΦΡΟΝΙΜΟ, να ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΑΙ Η λεκτική και ψυχολογική (εκ μέρους μας) ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.

    Έκαστος, ως συγκεκριμένη οντότητα, άσχετα σε ποιο γεωγραφικό μήκος και πλάτος της γης, ανασαίνει, έχει τον ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ του, εφόσον είναι ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΣ.

    ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥ ΟΡΙΣΕΙ Κ Α Ν Ε Ι Σ (ούτε λαΪκός, ούτε κληρικός), από τους πέριξ ή τους μακράν ευρισκόμενους, ποιος θα είναι αυτός ο χρόνος.

    ΜΟΝΟΝ ο Κύριος γνωρίζει.
    Και ο Κύριος ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ.

    Οι λοιποί, πιστεύοντες, ΟΦΕΙΛΟΥΝ να ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ την ΑΛΗΘΕΙΑ- εφόσον καλούνται ή ερωτώνται προς τούτο-
    ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΕς ΠΑΣΑ δαιμονοποίηση του ΠΡΟΣΩΠΟΥ του πλησίον, εκτός βέβαια και τον βλέπουν σε κρίση με ουρλιαχτά σε κάποιο σκηνικό εξορκισμών-υπάρχουν και αυτά...το γνωρίζουμε...

    Εκεί ΙΣΩΣ θα είχαμε την άδεια να πούμε "ο τάδε είναι δαιμονισμένος" αλλά και εκεί ο χαρακτηρισμός ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ και ΑΓΑΠΗ, όχι με χαρά εναρέτου σπασικλακιού, που δείχνει τον κακό... μαθητή με το δάχτυλο στο δάσκαλο, φωνάζοντας με γινάτι:

    "Ναι, κύριε δάσκαλε!
    Αυτός, αυτός εκεί στη γωνία, επειδή δε συμφωνεί με μένα, είναι δαιμονισμένος!
    Στείλτον, δάσκαλε, να πάει στο γέρο διάολο, να μη μας κολλήσει δαιμονισμό και εμάς τους ενάρετους!"

    Κάνω την υπενθύμιση επειδή τη θεωρώ πολύ σημαντική και φοβούμαι ότι συχνά από υπερβάλλοντα ζήλο Ορθοδοξίας, οι περισσότεροι αγωνιζόμενοι, την ξεχνάμε...

    Πάνω από κάθε αγώνα, αν δεν υπάρχει ΜΗΤΡΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ ΑΓΑΠΗΣ μέσα μας, ΌΛΑ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ...

    Ο αγώνας τυγχάνει πνευματικός, ΑΕΝΑΟΣ και τελειώνει η πιθανότητα της ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ Πτώσης, σε πλάνη, σκληροκαρδία, αίρεση, έπαρση, ΜΟΝΟΝ με τον προσωπικό μας θάνατο, έως και 5 λεπτά ΜΕΤΑ τον ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ θάνατο, εκάστου...μου αρέσει να γράφω χαριτολογώντας...

    ;-)

    Ας μας φυλάξει στην Ορθή Ομολογία, μαζί με την Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη η Κυρά Παναγία, εμάς τα ορφανά και χαμένα παιδιά Της, που παλεύουμε με όλες τις σκοτεινές δυνάμεις του Θανάτου, στους Έσχατους Χρόνους...


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Ευανθία, ο δαιμονισμός διακρίνεται σε εξωτερικό και εσωτερικό.

    Ο εξωτερικός φανερώνει πόσο φοβερό είναι το φαινόμενο του δαιμονισμού, αλλά ο εσωτερικός είναι ο χειρότερος, διότι μας καταστρέφει και καταστρέφουμε στα μαλακά.

    Μπορεί άνετα κάποιος να βρίσκεται στην επήρεια του δαίμονα δίχως να έχει εξωτερικά συμπτώματα που να μας τρομάζουν.

    Δεν στέλνουμε κανέναν στο διάβολο. Τον αποκαλύπτουμε γιά να μην πάρει κανέναν από μας μαζί του εκεί που είναι ετοιμασμένο γι αυτόν και τους αγγέλους του.

    Δεν του αρέσει καθόλου αυτό βέβαια και σκαρώνει έντεχνα ένα σωρό λόγια γιά να καλυπτεί τον εαυτό του..

    Δεν θα του κάνουμε την χάρη. Δεν θα μας ξεγελάσει με την άθλια ανθρωπαρέσκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. Ιωάννη ποιος έχει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ
    να ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙ ΤΟΝ ΑΠΑΘΗ, ΔΑΙΜΟΝΟΔΙΩΧΤΗ;

    Φτάσαμε την άσκηση του Αγίου Γερασίμου π.χ;
    Το ύψος του αγίου Ιωάννη της Ρίλα, στη Βουλγαρία;

    ΠΟΙΟΣ δίνει στο ...δαιμονοδιώχτη αυτό ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ;
    ΠΩΣ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ;

    Πόσο απέχει από την ψυχασθένεια, αυτή η ιδιότητα;
    Ποια είναι τα διακριτά όρια;
    Θα ήθελα να μου εξηγούσε κάποιος να το καταλάβω.

    ΠΏΣ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟΣ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΑΣΚΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΛΑΝΑΤΑΙ;

    Πραγματικά, τρομοκρατούμαι, τόσο από ρασοφόρους όσο και από παθιασμένους λαικούς που ΦΑΝΤΑΖΟΝΤΑΙ ότι έχουν ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΒΑΖΟΥΝ ΤΑΜΠΕΛΕΣ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΟΥ ΕΠΑΝΩ ΣΕ Π Ρ Ο Σ Ω Π Α ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΜΆΛΙΣΤΑ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ
    ΠΟΥ Δ Ε Ν ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ καν εκ του πλησίον,
    ΚΑΙ ΕΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ
    Δ Ε Ν τους επιτρέπει ο Χριστός,
    Κ Α Ν Ε Ν Α ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΡΙΣΗΣ.

    Ο ΈΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΚΡΙΤΗΣ, ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΨΥΧΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ, Ο ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ, και ουδείς έτερος.
    Και θα το ξαναπώ.

    Περιμένουμε τη Δεύτερη Παρουσία Του προκειμένου να λάβουμε την ΤΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ -ΈΚΑΣΤΟΣ δια τα πεπραγμένα του εν τω παρόντι βίω.

    Οι άνθρωποι, μόνο ανθρώπους μπλεγμένους με τον επίγειο, κοσμικό νόμο, μπορούν ΙΣΩΣ να κρίνουν.
    Γι αυτό υπάρχουν τα δικαστήρια.

    Επίσης στα πλαίσια της Εκκλησίας μπορούν οι ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΟΙ προς τούτο, να αποφαίνονται ΕΝ ΣΥΝΟΔΩ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ, ΕΝΟΣ ΔΟΓΜΑΤΟΣ...

    ΟΥΔΕΝ ΕΤΕΡΟΝ.

    ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΤΟ ΕΝΘΥΜΟΥΜΕΘΑ ΑΥΤΟ, ΌΣΟΙ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΣΤΕ ΌΤΙ ΕΊΜΑΣΤΕ ΟΙ ΣΟΥΠΕΡ ΑΓΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ.

    Πραγματικά, τέτοια ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ, μου θυμίζει τα καψίματα γυναικών στο Μεσαίωνα με την κατηγορία της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΑ και της μαγείας.

    ΣΤην πραγματικότητα μπορεί να τις έκαιγαν τις γυναίκες εκείνες, διότι απλώς δεν "κάθονταν" στα πρόσωπα εξουσίας του καιρού τους και αυτά τα πρόσωπα εξουσίας, ΔΕΝ τους συγχωρούσαν αυτή την ανεξαρτησία της γνώμης, ήθελαν να τις ξεπαστρέψουν επομένως
    και ΛΥΣΣΑΓΑΝ με ΚΑΤΑΜΑΥΡΟ ΜΙΣΟΣ, ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ.

    Λοιπόν, η εποχή μας μπορεί να έχει πολλά και διάφορα χάλια, αλλά επειδή οι ρασοφόροι και οι ΑΝΑΛΓΗΤΟΙ θρησκόληπτοι, ΔΕΝ έχουν εξουσία να καίνε...μάγισσες σε φριχτές πυρές ΑΔΙΚΙΑΣ, πραγματικά, ΤΗΝ ΠΡΟΤΙΜΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ,
    ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ.

    ΔΕΝ θα ήθελα να ζω σε κανέναν περασμένο αιώνα και να είμαι γυναίκα, α πα παααα!

    ΦΌΒΟΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ, οι περασμένοι αιώνες...

    ;-)



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. Η θυγατέρα κάποιου πλούσιου στην Αλεξάνδρεια κυριεύτηκε ξαφνικά
    από πονηρό πνεύμα και βασανιζόταν σκληρά
    Ο πατέρας της ξόδεψε πολλά χρήματα για να την κάνη καλά. Ανώφελα όμως.
    Η κατάστασις της νέας όλο και χειροτέρευε. Κάποτε έμαθε πως ένας Ερημίτης,
    που ασκήτευε πάνω στο βουνό, είχε από τον Θεό το χάρισμα να διώχνη τα διαμόνια.
    Του είπαν όμως πως ήταν τόσο ταπεινός, που ποτέ δεν θα δεχόταν να κάνη
    μια τέτοια θεραπεία. Έπρεπε λοιπόν να βρη κάποια άλλη πρόφασι ο άρχοντας
    για να τον φέρη στο σπίτι του.Μια μέρα κατέβηκε στην πόλι ο Ερημίτης να
    πουλήση τα πανέρια του.
    Ο πατέρας της κόρης έστειλε ένα υπηρέτη ν' αγοράση μερικά
    και να τον προσκαλέση στο σπίτι για να πληρωθή. Ανύποπτος εκείνος πήγε.
    Μόλις όμως πάτησε μέσα το πόδι του, η δαιμονισμένη, που ήταν κρυμμένη πίσω
    από την πόρτα, ώρμησε πάνω του και του έδωσε ένα δυνατό μπάτσο στο πρόσωπο.
    Ο Άγιος Ερημίτης, χωρίς να χάση καθόλου την ηρεμία του, έστρεψε ταπεινά
    και το άλλο μέρος, εκτελώντας έτσι την εντολή του Κυρίου.
    Τότε έγινε αυτό το ξαφνικό: Το δαιμόνιο άρχισε να σπαράζη άγρια και να βγάζη
    απελπιστικές κραυγές:
    - Ω, βία! Φεύγω, δεν μπορώ να μείνω πια, με διώχνει η εντολή του Χριστού.
    Με τα λόγια αυτά ελευθέρωσε το βασανισμένο πλάσμα.
    Ολόκληρη η οικογένεια, μαζί με την κόρη που βρήκε πια τα λογικά της,
    δόξασαν τον Θεό για το μεγάλο θαύμα που είδανμε τα μάτια τους και ζήτησαν
    τον Άγιο Γέροντα για να τον ευχαριστήσουν.
    Εκείνος όμως, αποφεύγοντας τον ανθρώπινο έπαινο, είχε κιόλας εξαφανισθή.
    Όταν οι Πατέρες στην έρημο πληροφορήθηκαν τα γεγονότα, έλεγαν μεταξύ τους,
    πως τίποτε άλλο δεν καταβάλλει την υπερηφάνεια του διαβόλου, όσο η ταπεινοσύνη
    και η υποταγή στις θείες εντολές.

    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. Ιωάννης,
    Δεν στέλνουμε κανέναν στο διάβολο. Τον αποκαλύπτουμε γιά να μην πάρει κανέναν από μας μαζί του εκεί που είναι ετοιμασμένο (το πυρ) γι αυτόν και τους αγγέλους του.

    Απ. Παύλος,
    ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου·ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.

    Σαλογραία,
    Ιωάννη ποιος έχει το διακίωμα να παριστάνει τον απαθή "δαιμονοδιώχτη"; Πόσο απέχει από την ψυχασθένεια, αυτή η ιδιότητα; Ποια είναι τα διακριτά όρια; Θα ήθελα να μου εξηγούσε κάποιος να το καταλάβω (...) η εποχή μας μπορεί να έχει πολλά και διάφορα χάλια, αλλά επειδή οι ρασοφόροι και οι ανάλγητοι θρησκόληπτοι, δεν έχουν εξουσία να καίνε μάγισσες σε φριχτές πυρές αδικίας, πραγματικά, την προτιμώ αυτή την εποχή

    ΚΧ,
    Συγγνώμη για την παρέμβαση. Κατά τη γνώμη και κρίση μου, ο Ιωάννης δεν παριστάνει τον "δαιμονοδιώχτη". Μίλησε για δαιμονισμό και δαιμονισμένους, την άποψή του έγραψε, αν καλά κατάλαβα, και δεν υπέδειξε να ανάψουμε φούρνους για να κάψουμε τους δαιμονόπληκτους. Οι προεκτάσεις τις Ευανθίας είναι υπερβολικές και παράλογες. Τηρουμένων των αναλογιών, υποθέτω, οι κατήγοροι του Απ. Παύλου τα ίδια θα έλεγαν, την εποχή τους προτιμούσαν και όχι την πάλη προς τα πνευματικά τοις πονηρίας εν τοις επουρανίοις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. Ευχαριστώ τον παπα-Κώστα

    που έλυσε την απορία μου με την άγια αφήγηση που μας παρέθεσε.
    .........................

    Κυπριανέ μου
    χαίρομαι που είσαι καλά...

    επίτρεψέ μου, όμως να πω
    ότι γνωρίζω κάποια γεγονότα
    που ΔΕΝ τα γνωρίζεις εσύ...

    :-)
    Καλό σου βράδυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. Πήγαινε κάποτε ο αββάς Μακάριος από το Έλος στο κελί του κρατώντας βλαστούς.
    Και ξαφνικά τον συναντάει ο διάβολος πάνω στον δρόμο μ΄ ένα δρεπάνι στο χέρι.
    Έκανε να τον χτυπήσει αλλά δεν το κατόρθωσε και του λέει:
    Πολλή αντίσταση υπάρχει σε σένα, Μακάριε, γιατί η δύναμή μου δεν ενεργεί επάνω σου.

    Ό,τι κάνεις, κάνω κι εγώ, εσύ νηστεύεις, νηστεύω κι εγώ, εσύ αγρυπνείς, εγώ δεν κοιμάμαι καθόλου. Ένα πράγμα μόνο είναι στο οποίο με νικάς.
    -Και ποιο είναι αυτό; τον ρωτάει ο αββάς Μακάριος.
    -Η ταπείνωσή σου -απαντά- και γι αυτό δεν μπορώ να σε νικήσω.

    Καλό είναι να είμαστε προσεκτικοί με τις δαιμονικές δυνάμεις διότι και πολλά πάθη κουβαλάμε και πολύ πονηροί είναι οι δαίμονες κι έχουν και εμπειρία τεράστια.Στο Θεό να αφήνουμε αυτή τη μάχη.
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. παπα-Κώστα μου
    να έχεις την ευχή της γραίας για τη βοήθεια που της δίνεις...
    ;-)
    Έχουμε ξεφύγει τώρα από το θέμα μας προ πολλού, αλλά αφού δεν τα παρατάτε με τα σχόλια, δεν μπορώ να τα παρατήσω και γω...
    ;-)
    Θυμάμαι ήμουν κοπέλα και διάβαζα με μεγάλη κατάνυξη τη Φιλοκαλία οπότε όταν έφτασα εκεί κατά τον τελευταίο τόμο της, είδα που έγραφε κάποιος βαθύς πατέρας, ότι κάποια στιγμή, οι δαίμονες απειλούν τον πνευματικό αγωνιστή με φάτσες άγριες και κακές, προσπαθώντας να τον τρομάξουν ώστε να σταματήσει την προσευχή. Εκείνος ζητάει βοήθεια στην προσευχή του, και τότε οι δαίμονες, μετασχηματίζονται ΟΙ ΜΙΣΟΙ από αυτούς που τον πείραζαν πριν, σε ΑΓΓΕΛΟΥΣ ΦΩΤΟΣ, που ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΝ ΌΤΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ, ώστε να ΠΑΡΑΣΥΡΘΕΙ ο αγωνιστής μοναχός και να πέσει και να ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΙ ΤΟΥΣ "ΑΓΓΕΛΟΥΣ" νομίζοντας πως προσκυνάει αγίους αγγέλους, ενώ προσκυνάει σκοτεινά πνεύματα!!!!
    Τότε που το διάβασα ήμουν και πολύ νέα και είχα...φρικάρει...
    Τώρα κατανοώ την ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ, πόσο δύσκολα πράγματα για σήμερα αλλά όχι ακατόρθωτα...
    ;-)
    Συμπέρασμα.
    ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΕΓΑΑΑΑΛΗ!
    Αν είχα χρόνο θα έλεγα και κάποια σύγχρονα παραδείγματα πλάνης εκ δεξιών.
    Χριστέ μου Φύλαγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. Ευανθία ότι γράφω, το γράφω κατόπιν προσευχής να μην βλαπτώ και να μην βλάψω κανέναν.

    Πολύ θα ήθελα να μην έχουμε μόνο επικοινωνία μεταξύ μας, αλλά προσωπική κοινωνία. Είμαστε όμως δύο διαφορετικοί κόσμοι.

    Ο Κύριος θέλει πάντας σωθείναι και είς επίγνωσιν αληθείας ελθείν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. ;-)
    Ιωάννη φίλτατε

    Στην Πάτρα σήμερα ξημέρωσε μια φρέσκια, συννεφιασμένη και βροχερή, μέρα!

    Μου άρεσε ιδιαίτερα το σημερινό σου μήνυμα!

    Να είσαι βέβαιος ότι κάθε καλοπροαίρετη ψυχή, θα λάβει ό,τι χρειάζεται για να σωθεί!

    Να εύχεσαι. Πάντα να ευχόμαστε όλοι...

    και να επιδιορθώνουμε τα χαλίκια στον τοίχο των σπιτιών μας, εν αγάπη Ιησού Χριστού, του Σωτήρος ημών.

    Πολλές καλημέρες!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. ;-)

    Ευανθία μου, χαίρωμε πολύ που σου άρεσε.

    Λέει κάπου ο Ντοστογιέφκυ:

    «Την αποξένωση δεν την δημιουργούν τα χιλιόμετρα, οι αποστάσεις, αλλά η διάθεση. Ό άνθρωπος γίνεται δικός σου όταν έχετε το ίδιο περιεχόμενο καρδιάς όχι...την ίδια στέγη».

    Από τότε που σε γνώρισα, ποτέ δεν έπαψα να πιστεύω ότι έχουμε το ίδιο περιεχόμενο καρδιάς!

    ;-)



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. :-)

    ("ήθελα να γράψω ένα καλαμπουράκι αλλά το άφησα, γιατί θα ξαναπεί ο Στέλιος ότι εκτρέπομαι σε αργολογία, χιχι...")
    ...........................

    -Να είσαι καλά, Ιωάννη, τέκνον.
    Σ'ευχαριστώ για την φιλάδελφη διάθεση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. ;-)
    Προς Παιδί βιολί το αληθινό, που γράφει σχόλιο για τις τρέλες των γυναικών, στέλνω ένα χαμόγελο και θα πω ότι "της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος, πότε η κόλαση και πότε ο παράδεισος που λέει και το άσμα"
    Ωστόσο ξέρω γυναίκες που παντρεύτηκαν άτομα με αναπηρία επειδή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τα ΘΑΥΜΑΣΑΝ και τα ΑΓΑΠΗΣΑΝ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. Εγώ νομίζω ότι ο συγκεκριμένος έχει κάνει την αυτοπροβολή επάγγελμα και είναι λογικό από μια μεριά. Νομίζω ότι Stephen Hawking που απ' ότι λένε είναι σημαντικός φυσικός είναι καλύτερο παράδειγμα μάλλον. Ή οποιοσδήποτε άλλος πολύ ανάπηρος που δεν προβάλλεται εξαιτίας της αναπηρίας του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. Όταν βλέπω από καλό λόγο ή έργο (πράξη) να προκύπτει αντίθετο αποτέλεσμα, ξέρω ποιος έχει βάλει το ποδάρι του που τα 'χει και πολλά όπως λέει η γνωστή φράση.

    Όταν πάλι βλέπω από κακό λόγο ή πράξη να βγαίνει καλό αποτέλεσμα, πάλι ξέρω ποιος του χάλασε τη δουλειά του σαρανταποδαρούσου...

    Έρχομαι στο δια ταύτα. Αν ο αγαπητός Νικ βοήθησε με τα βιβλία, τις ομιλίες και τα καπρίτσια του έστω και έναν άνθρωπο σαν κι εκείνον να ζήσει καλύτερα έστω και μία μέρα της ζωής του, μπράβο του κι εύγε του. Εγώ 38 συναπτά έτη τώρα, δεν το έχω κάνει για κάποιον τέτοιο άνθρωπο.

    Ήλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. ;-)
    Ήλε μου καλημέρες!

    Και έλεγα πού είναι εκείνο το ευλογημένο μου, πότε θα φανεί στον ηλεκτρονικό ορίζοντα, και θα μου πει τη χρυσή του κουβέντα;

    Και να φάνηκες!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. Για να τελειώνουμε, τουλάχιστον από τη δική μου μεριά, γράφω ότι το θέμα, όθεν ξεκίνησε η ανάρτηση, δεν είναι αν μέσα από ένα κακό βγαίνει καλό, ή αντίστροφα, δηλαδή αν κάποιος το καλό το κάνει κακό. Επ΄ ουδενί θέλησα να μηδενίσω την προσπάθεια για ζωή, όπως αυτή του δόθηκε, του Νικ. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε κάποια άλλα σημαντικά πράγματα.

    1) Ότι υπάρχουν παιδιά που δεν γνώρισαν γονείς. Και αυτό είναι μέγιστο τραύμα, αναπηρία απερίγραπτη. Δεν είναι μικρό πράγμα να μην προφέρεις ποτέ τη λέξη μητέρα ή πατέρα.

    2) Ότι υπάρχουν άνθρωποι που καταστάθηκαν ανάπηροι, γιατί κάποιοι τους έριχναν βόμβες στα κεφάλια τους χωρίς να φταίνε σε τίποτα. Έφταιγαν οι (δήθεν) απελευθερωτές τους από το τυραννικό καθεστώς όπου ζούσαν. Τους έβαλαν να σκοτώνονται μεταξύ τους, άφησαν πίσω τους (οι απελευθερωτές) χιλιάδες ανάπηρους και ορφανούς, και τώρα έρχονται να μας παρουσιάσουν έναν εκ γεννετής ανάπηρο για να μας δείξουν τη θέληση για ζωή, για δύναμη.
    Αλλού αυτά, όχι σε μας.

    3) Ότι το μοναδικό παράδειγμα ζωής και δυνάμεως (όχι με απελευθερωτικές βόμβες) μας το έδωσε ο Κύριος των δυνάμεων με την απίστευτη και ανθρωπίνως ακατόρθωτη ταπείνωσή του. Μολονότι γνώριζε τι τον περιμένει, πόσο φρικτός θα ήταν ο θάνατος που τον περίμενε, εκείνος καταδέχθηκε και ενεδύθη το φθαρτό σώμα μας.

    Καλό το παράδειγμα του Νικ, αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο, όπως των αγίων Μαρτύρων της Πίστεως. Εκείνοι θυσίασαν την ίδια τους τη ζωή. Ο Νικ τι θυσίασε; Την αποτροπή από την αυτοκτονία επειδή πίστεψε στο Χριστό; Είναι αυτό θυσία; Γεννήθηκε χωρίς πόδια και χέρια, όπως άλλοι γεννιούνται, ας πούμε, ευνούχοι. Αρτιμελείς αλλά στείροι. Οπότε κι αυτοί γιατί να μη θέλουν να δώσουν ένα τέλος στην στείρα ζωή τους;

    Τι θέλω να πω με αυτά; Ότι και μόνο η σκέψη της αυτοκτονίας είναι τρομερή, είναι αμαρτία προς θάνατον, ακόμη και όταν εφευρίσκεται το αποτρεπτικό ψυχολογικό υποκατάστατο πίστεως. Ποιος μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο ο πανοικτίρμων και παντογνώστης Θεός να θέλησε να γεννηθεί έτσι ο Νικ, για να μη χαθεί αυτοκτονώντας με χέρια και με πόδια όπως πολλοί. Πίστη σημαίνει ζωή, όποιος επιθυμήσει την αυτοκαταστροφή σημαίνει ότι δεν έχει διαβάσει την ιστορία του Ιώβ. Αγνοεί και την Καινή Διαθήκη. Ας κάνει λοιπόν στην άκρη κινηματογραφικές ταινίες και βιβλία. Καλά είναι κι αυτά, προηγούνται όμως άλλα.

    Σε παρένθεση και τούτο
    Ένας πασίγνωστος αιωνόβιος αθλητής, όταν πια οι δυνάμεις του τον είχαν εγκαταλείψει λόγω γήρατος, έδωσε τέλος στη ζωή του μέσα σε εκκλησιά. Στην Ιταλία συνέβη αυτό και έκανε το γύρο του κόσμου. Δεν ξέρω πόση το πήραν είδηση και αν κατάλαβαν, ότι ο αυτόχειρας, όταν έπαψε το υποκατάστατο της αθλήσεως να υπάρχει (πίστη στη γυμνασία του σώματος) τότε η "πίστη" αυτή τον οδήγησε στην αυτοκτονία μέσα στον παπικό ναό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. Kυπριανούλη μου

    πολύ ωραίες οι γενικότερες τοποθετήσεις περί πίστεως και ζωής μου άρεσαν σφόδρα, ωστόσο...και ...
    δεν επιθυμώ να φανώ αναιδής απέναντι στη σεβασμιότητά σου...

    ("σεβασμιότητα";μήπως το παρακάνεις μωρή Σαλογραία στις προσφωνήσεις σου προς τους... υπερήλικες;-( ")

    ...το παρατηρείς ότι ΜΑΛΛΟΝ ΕΚΤΡΕΦΕΙΣ μια τάση να εστιάζεις στο αρνητικό και στην έλλειψη, αντί στο θετικό της υπόθεσης κάθε φορά;

    Βρε χρυσέ μου άνθρωπε, σημασία έχει σε ΠΟΙΟΝ απευθύνομαι η υπογράφουσα, εμπασπεριπτώσει, και αν απευθύνομαι σε σεξαλωμένα νιάτα, πώς θα τα παραπέμψω αυτά τα νιάτα στην ιστορία του...Ιώβ;

    Πας καλά;

    -Ελεοςςςςςς!
    ;-(

    Αν τολμήσω να υπαινιχθώ κάτι τέτοιο, τα νιάτα, θα με "συνδέσουν" ΠΑΡΑΥΤΑ με....Κάιρο, με εννοείς;

    Κοινώς θα με "γράψουν" στα παλαιά τους υποδήματα.

    Λοιπόν...τούτου ένεκεν, τα λεβεντόπαιδα τα ξεκινάω από το ΚΟΝΤΙΝΟ τους και ΣΥΓΧΡΟΝΟ παράδειγμα του Νικ, που ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ και να το ΘΑΥΜΑΣΟΥΝ!

    Αν εντυπωσιαστούν από αυτό, μετά...σιγά σιγά...και διακριτικά, και ΕΦΟΣΟΝ η ψυχολογία τους μου το επιτρέψει
    ΘΑ μιλήσουμε και για τον Ιώβ,
    αλλά... ΓΙΑ ΟΝΟΜΑΑΑ...όχι με την πρώτη,
    όχι με το "καλημέρα σας" να συνεχίσω στον απογοητευμένο π.χ. με την ατάκα:
    "και που λες, μη στενοχωριέσαι, μην πας να κρεμαστείς διότι... ο γερο Ιώβ από σένα φίλε είχε τραβήξει περισσότεραααα!..."

    -Σκορδοκαϊλα του αν ο Ιωβ είχε τραβήξει περισσότερα!

    ;-(
    Γιατρουλάκο

    Μόνο που θα διανοηθώ να εισελθω σε τέτοιες... αναχρονίες το νοερόν φάσκελον ως ομιλήτρια, θα το έχω ΑΠΟΛΥΤΩΣ εξασφαλισμένον, και αν με διαβάσει ο φίλος IGGY παρακαλώ να μας καταθέσει τη γνώμη του, ως νεότατος και ωραιότατος που στολίζει την ηλεκτρονική συντροφιά μας...

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. Από το 2) του Κυπριανού αποκόμισα την εξής απορία:
    Ο Νικ έχει φρικτούς πόνους όπως θα είχε ένας αντίστοιχος ανάπηρος πολέμου ή ένας εκ γενετής τέτοιος ανάπηρος δεν υποφέρει αντίστοιχα σωματικά;
    Γιατί τότε η σχετική ευτυχία του σε σχέση με τους άλλους μπορεί πιο εύκολα να επιτευχθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. ;-)
    Αγαπημέν. ανων. των 6:15μ.μ.

    Δεν κατάλαβα να είχε πόνους σωματικούς το παιδί.

    Μάλλον ως σφύζοντα από υγεία κατά τα άλλα, περιγράφει τον εαυτόν του.

    Μόνο προβλήματα λειτουργικότητας, και φοβερά ψυχολογικά από τη στιγμή που μπήκε στην εφηβεία και τον κορόιδευαν οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριες.

    Τα ψυχολογικά του ξεκίνησαν από τη στιγμή που συνειδητοποίησε τη διαφορετικότητά του, δεν θυμάμαι σε ποια ηλικία ακριβώς αλλά σιγουρα στην πρώιμη νηπιακή ή παιδική.

    Περιγράφει ο ίδιος, και την προσπάθειά του να αυτοκτονήσει.

    Ευτυχώς

    (ή μάλλον, όχι ευτυχώς, αλλά Χάριτι θεία, διότι δεν πιστεύω ότι υπάρχει τύχη, θεία Πρόνοια μόνον υπάρχει και ας μην την καταλαβαίνουμε οι περισσότεροι)

    η προσπάθεια δεν ετελεσφόρησε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  122. Ο Νικ έχει φρικτούς πόνους, όπως θα είχε ένας αντίστοιχος ανάπηρος πολέμου, ή ένας εκ γενετής τέτοιος ανάπηρος δεν υποφέρει αντίστοιχα σωματικά;

    ΚΧ
    Ο ανάπηρος πολέμου έχει σωματικούς πόνους όσο κρατά η επούλωση των τραυμάτων και στη συνέχεια η προσαρμογή του στη νέα κατάσταση όπου βρίσκεται. Αργότερα μπορεί να εμφανιστούν και άλλοι πόνοι, αλλά οφείλονται σε όψιμες εκφυλιστικές βλάβες των στατικών οργάνων.

    Ο εκ γενετής ανάπηρος, όπως ο φωκομελής Νικ, δεν πάσχει από σωματικούς πόνους από αυτη καθ΄ εαυτή την αναπηρία. Οι πόνοι, που ενδεχομένως να παρουσιάσει αργότερα, είναι επιγενείς, εκ της στατικής ανισοκατανομής του βάρους του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  123. Ένας ανάπηρος πολέμου με βλάβες σαν του Νικ είναι πιθανό νομίζω να έχει πολύ δυνατούς πόνους σε όλη του τη ζωή. Αυτή την εντύπωση είχα όταν διάβασα ένα σχετικό βιβλίο που μάλιστα έλεγε ότι ειδικά όσοι αισθάνονται το χέρι που τους λείπει να είναι ακόμα εκεί έχουν τέτοιους πόνους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  124. Aνων. των 6:55
    επίτρεψέ μου
    να πω ότι αυτό που λες το αναφέρει ως περίπτωση που μπορεί να συμβεί σε ακρωτηριασμένους, ο φημισμένος καθηγητής Ραματσάντραν στο βιβλίο του με τίτλο "Φαντάσματα στον εγκέφαλο".

    Οι έχοντες, όμως, φωκομέλεια εκ γενετής,
    όχι ΔΕΝ πονάνε παρεκτός της περίπτωσης που εκ των υστέρων -λόγω της έλλειψης των άκρων-
    τούς δημιουργούνται άλλα προβλήματα στατικής και υποφέρουν από πόνους στην πλάτη ή στη μέση, κάτι τέτοιο ο Νικ το αναφέρει, το αναφέρει ως κάτι ήπιο σχετικά που αντιμετωπίζεται -αν δεν κάνω λάθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  125. Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει, έχω γνωρίσει όμως τον άνθρωπο από βιντεάκια στο YouTube, κάποια από τα οποία με καθήλωσαν, με συγκλόνισαν, μ' έκαναν μέχρι και να ντραπώ ομολογώ. Κι ο λόγος που ντράπηκα δεν ήταν τόσο η αντιδιαστολή της δικής μου μιζέριας και τεμπελιάς με το δικό του τρελλό πάλεμα. Απλά το έψαχνα το θέμα κι αφού είδα κάμποσα, μετά, πιο πολύ ντράπηκα για την υποκρισία μου: εγώ, η μίζερη και τεμπέλα να επιχειρώ τη διάκριση της αυθεντικότητας του δικού του αγώνα.
    Διαβάζοντας ολαυτά που γράφετε, σχετικά με το ορθόδοξο του ανδρός - σε κάθε επίπεδο -, νοιώθοντας λίγο αδιέξοδα και καταθλιπτικά για τη στάση κάποιων από μας, απέναντι στο φαινόμενο Nic (στάση που δηλώνει άλλοτε αμηχανία, απορία, ή αποστροφή κι άλλοτε οίκτο, θαυμασμό, ή κατανόηση), έψαχνα να βρω ένα τρόπο ασφαλή πνευματικά, αλλά και με απλότητα να τα δω όλαυτά. Όχι συναισθηματικά, ψυχολογικά, φιλάνθρωπα, ούτε όμως κι εγκεφαλικά, θεολογικά, εκκλησιολογικά (και τα λοιπά εις «–λογικά» διάφορα). Λοιπόν, μου ήρθε στο νου ο γερο – Ευμένιος (ο γέροντας στο Λοιμωδών). Η ματιά του. Το φωτεινό του πρόσωπο κι η βεβαιότητα της χαράς του. Είμαι παραπάνω από σίγουρη πως αποκλείεται να θεολογούσε πάνω στον Nic, όπως αποκλείεται να το έκανε και με οποιοδήποτε άλλον άνθρωπο, όποιος και όπως κι αν ήταν αυτός. Ποτέ δεν έκρινε κανένα και τίποτε και για κανένα λόγο, οτιδήποτε. Ήταν βαθειά (απύθμενα βαθειά) και αυστηρά ορθόδοξος στη λατρεία του. Το πρόσωπο του όμως, δε σκοτείνιαζε ποτέ για κανέναν άνθρωπο στον κόσμο, δίνοντας πάντα την απόλυτη σιγουριά σε όποιον τον πλησίαζε πως δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην είναι του Θεού. Το πίστευες, δεν το πίστευες, όσο σκανδαλισμένος και νά’σουν, σ’ έχωνε κυριολεκτικά μέσα στην ανεμελιά και τη χαρά του Θεού, σε ΚΑΘΕ περίπτωση.
    Σκέφτομαι ακόμα, πως ο κίνδυνος να πέσουμε σε προσωπολατρεία, ερχόμενοι σ’ επαφή με το μεγαλείο, τον αγώνα, την ομορφιά (είτε σωματική, είτε ψυχική, είτε πνευματική είναι αυτή) κάποιου ανθρώπου, καραδοκεί σε κάθε περίπτωση και εξαρτάται από εμάς, αν και κατά πόσο θα εγκλωβιστούμε, απολυτοποιώντας και απομονώντας πρόσωπα και καταστάσεις, στερώντας έτσι τον εαυτό μας νά έρθει σ’ επαφή με την Αλήθεια.
    Άν καθόμαστε στο σκοτάδι και δε βρίσκουμε τρόπο ν’ ανοίξουμε τα μάτια στο φως, δε μας φταίνε οι άλλοι (όσο εκθαμβωτικοί κι αν είναι), ούτε ο ήλιος που καίει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  126. @pm
    Καλημέρες πολλές και ευχαριστώ για την υπέροχη κατάθεση σκέψεων.

    ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ να έχει το φωτεινό σου μπλογκ, στον ωκεανό του Κυβερνοχώρου.
    Ας είναι όαση αναπαύσεως και Χαράς μεγάλης.
    Για όσους αγαπούν (και αγαπιούνται από τον Παράκλητο)
    η Χαρά ΠΟΤΕ δεν τελειώνει...

    Σε ασπάζομαι εν Κυρίω...
    .....................

    Λίτσα με λαμβάνεις όβερ!
    Γράψε μου τα νεότερα!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή