Βασιλική Δρυς
Ατάραχη στην κρίσιμη ώρα σου, περίβλεπτη κι αυστηρή,
όρθια πάνω στο ξάγναντο, μαντηλωμένη με το λυκόφως,
αδιάφορη κι ευγενής, οικεία και ακατάδεχτη,
ήρθε η ώρα να πέσεις.
Η ιστορία σου τελείωσε.
..................... Ματαιότης το ξέρω
δεν υπάρχει εδώ,
τουλάχιστο αυτό
εσύ μου το δίδαξες.
Κ' ιδού: ως την ύστερη
στιγμή σου δεσπόζουσα και γαλήνια , σε λίγο
θα φέρεσαι ακάθεκτη προς τα κάτω, κ'η πτώση σου
δε θα είναι παρά ως να φέρεσαι πάνω
σ' ένα άρμα χρυσό-μεγαλείο ζωής,
που καλύπτει το θάνατο.
Φορούσες λαμπρό
εορτάσιμο ιμάτιο το φως του ήλιου
γύρω απ'τους κλώνους σου.
Σ'αγκάλιαζε η θύελλα .
Στον ουρανό από κεραυνούς περιχαρακωμένη
ήρθαν νύχτες που έλαμπες σαν μια πολιτεία .
Κοπάδια πουλιών και κομμάτια χρωμάτων
σταθμεύσανε πάνω σου.
Αγκιστρωθήκαν
ομίχλες.
Σε βάλαν σημάδι οι διάττοντες.
Αλλά ιδού: αυτό είναι ο χρόνος.
Χωρίς να προδίνεσαι, κυρίαρχη πάντοτε,
δίχως μουρμούρισμα ή σκίρτημα δίχως παράπονο,
τα ιμάτια σου λικνίζοντας, θα πέσεις σε λίγο
γενναία κι ασυμβίβαστη.
Στον άδειο σου χώρο
θα κατεβούνε αετοί να σ' αναζητήσουν.
Και τα βουνά θα σε βλέπουν ακόμα στη θέση σου,
ενώ δεν θα είσαι.
....................................
.......................................
Νικηφόρος Βρεττάκος
....................................................................
...Η ΜΑΜΑ ΟΜΟΡΦΗ ΓΥΝΑΙΚΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΣ ΑΝΑΠΑΥΕΤΑΙ...
Ανων των 11:51 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα της ομορφιάς είναι μάλλον υποκειμενικά και το λέω διότι...τι βλέπουμε γύρω μας; βλέπουμε να επαληθεύεται παροιμία που λέει:"οι ακαμάτρες κι οι τρελές, έχουν τις τύχες τις καλές" χαχαχ..
Είναι πολύ αγαπητές σε μένα οι ομιλίες του συγκεκριμένου επισκόπου. Μιλάει από καρδίας, απλά, γλυκά και σε αναπαύει. Μπορείτε να βρείτε κι άλλες ομιλίες του στο
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.impantokratoros.gr/lemesou-athanasios-mp3.el.aspx
όπου μπορείτε να τς κατεβάσετε, όπως και άλλων ομιλητών. Εγώ έφτιαξα ένα δισκάκι και το ακούω όταν οδηγώ.
Στέλιος
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην άκουσα τη συγκεκριμένη ομιλία του Σεβ. Αθανασίου στο ιστολογιο Ρ.Ο.οπου έγραψα και δυο...κουλά σχόλια ...ανώνυμα μαλλον, χαχα...
Όποτε τον έχω ακούσει, σε διάφορα, ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ θέματα, ωφελούμαι πολύ, είναι αληθεια.
Θα μπορούσε τις ΙΔΙΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΛΕΞΕΙΣ του Σεβ. Αθανασίου, να τις πει και ένας άλλος ιεροκήρυκας, να τις ακούσω και να ΕΞΟΡΓΙΣΤΩ, ΝΑ ΓΙΝΩ ΤΟΥΡΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΟΥ.
;-)
ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ, ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΣΕ ΜΕΝΑ, πάντα ΤΟ ΥΦΟΣ.
ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΠΑΠΑΔΕΣ, με τουπέ του στιλ: "Δοξάστε με τον ιερολογιότατο" όταν βλέπω ρασοφόρους, με ΥΦΟΣ ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΗ, ΜΕ ΥΦΟΣ ΕΚΑΤΟ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΩΝ, ΜΕ ΠΟΖΑ αρχαίου Δία Νεφεληγερέτη, ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΩΤΗ αφορμή-κατά τη ΓΝΩΜΗ τους- ΘΑ ΣΟΥ ΡΙΞΟΥΝ ΚΕΡΑΥΝΟΥΣ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ε, τότε- όπως γράφει και η μικρούλα Γεωργία, και ο μακαρίτης ο πατέρας μου, ΤΟΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ "με πιάνουν τα διαόλια μου!"
ΔΕΝ τον κρίνω συνολικά το Σεβασμιώτατο, όπως κάνουν πολλοί, με τέτοια πρόσωπα.
Κρίνω μόνο, αν ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ, που μιλάει ή γράφει τα συγκεκριμένα, ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΩΦΕΛΟΥΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΡΝΩ, προσπαθώντας να μιμηθώ τις μέλισσες.
Για να ενεργήσει ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ο λόγος στην ψυχή, πρέπει νομίζω, Ή ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΣ ΆΓΙΟ ΤΟΝ ΟΜΙΛΟΥΝΤΑ, ΟΠΟΤΕ ΔΕΧΕΣΑΙ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ, ή να είσαι άγιος εσύ( τη σημερινή εποχή υπάρχουν άγιοι;) ή να είναι τόσο ΑΓΑΘΟ ΚΑΙ ΜΗ ΑΜΥΝΤΙΚΟ (τουτέστιν ΜΗ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΤΙΚΟ) το ΎΦΟς του ομιλούντος, ώστε να μη σκοντάφτει στο δικό σου εγωκεντρισμό, και έτσι να περνάει ο λόγος του κήρυκα, ΓΝΗΣΙΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΦΑΡΙΣΑΙΚΟΣ, στα ψυχικά βάθη, φωτίζοντας και δίνοντας άλλη διάθεση, διάθεση Χάριτος.
Νομίζω ότι το κύριο προσόν του Σεβ. Αθανασίου ως ομιλητή είναι το ΥΦΟΣ το κουβεντιαστό, το χαλαρό, το ταπεινό, της γνήσιας αγάπης που φαίνεται να έχει για το ΚΑΘΕ απέναντι πρόβατο.
Δεν παριστάνει το μεγάλο θεολόγο ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ.
ΔΕΝ ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙ ΤΟΝ ΑΜΕΜΠΤΟ.
ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΕΠΙΣΗΣ.
Άκουγα στην ομιλία ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ με τον οποίο πρόφερε τα ΟΝΟΜΑΤΑ των παρισταμένων στην ομιλία του.
Ακουγα και ΕΚΤΙΜΟΥΣΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΝ ΑΓΑΠΗ ΚΥΡΙΟΥ.
.....................
Κατά τα άλλα, όταν είμαι σε αυτοκίνητο προτιμώ να ακούω μουσική.
Με τις ομιλίες, αν οδηγούσα κιόλας, θα ήμουν επικίνδυνη για στουκάρισμα σε δέντρο, διότι εμένα τα λόγια με πάρα υπνωτίζουν φίλτατε Στέλιο...
;-)
Οι παλαιοί ήταν αυστηροί.Οι τωρινοί όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαρτάται πού θα πέσει έκαστος, αδερφέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φάρα των Φαρισαίων στους αιώνες των αιώνων επιβιώνει, μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας και Θανατώνει ψυχές ανθρώπων με τη διαστροφή της.
Διαβάζω Σαλογιαννη κάπου κάπου Και μου άρεσε αυτό,
ΑπάντησηΔιαγραφήἈπὸ τὴν ἡμέρα τοῦ γάμου θὰ περάσουν περίπου δέκα χρόνια γιὰ νὰ ἰσορροπήσει τὸ ἀνδρόγυνο. Πρέπει νὰ τοὺς παρακολουθοῦμε διακριτικά. Νὰ θέτουμε µιὰ πνευματικὴ προοπτικὴ καὶ νὰ µὴν ἀναµειγνυόµαστε σὲ λεπτομέρειες. Μόνον σὲ δύσκολες περιπτώσεις νὰ ἐπεµβαίνουµε.
Γέρων Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρες!
Το είδα το δημοσίευμα και γω στον Τρελογιάννη χτες.
Είναι κάτι δύσκολες περιπτώσεις φίλε μου, που όσο και να επέμβει ο πονηρεμένος έγγαμος, ή απονήρευτος άγαμος πνευματικός, δεν μπορεί να βοηθήσει με τίποτα.
Ναι.
Καλή η συμβουλή, προκύπτει από χρόνια παρατήρηση και πείραμα που λένε οι επιστήμονες.
Την συμβουλεύουν και οι λογικοί πσυχίατροι
( δεν είναι όλοι οι πσυχίατροι λογικοί με τη χριστιανική έννοια. ΣΤη χριστιανική λογική η προτροπή είναι μία:
'ΥΠΟΜΕΝΕ (στο γάμο ή στο μοναστήρι σου ) τσαι(και) ΑΠΟΘΑΝΕ!" αν θελήσω να παραφράσω την κρητική ατάκα:"φάε τσ'απόθανε!"
;-)
Εξάλλου ως γνωστόν, τα περισσότερα διαζύγια παίρνονται τα πρώτα ένα, δύο, τρία , εφτά με δέκα χρόνια του γάμου.
Αν αντέξουν τις εκατέρωθεν πιέσεις τα πρώτα δέκα χρόνια, μπορούν να ελπίζουν ότι τη σκαπουλάρανε τη διάλυση προς ώρας...διότι μέχρι ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΕ ΒΑΘΥ ΓΗΡΑΣ, ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ, ΕΦΟΣΟΝ ΠΕΡΙΠΑΤΕΙ ΤΡΙΓΥΡΩ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ "ως λέων ωρυόμενος, ζητών τίνα καταπίη"
;-)
Ξέρω και ανθρώπους με δέκα χρονια ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΟ ΔΕΣΜΟ( ο οποίος ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ τυγχάνει ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ) που όταν παντρεύτηκαν πήραν το διαζύγιο στους έξι μήνες.
ως προείπες ανω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι,
Εξαρτάται πού θα πέσει έκαστος, αδερφή. ;-)
;-) ανων.των 10:41
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι.
Η παροιμία μπορεί να μιλάει για "τύχη" και την ανέφερα ως σχήμα λόγου, για να τροφοδοτήσω τη συζήτηση, αλλά προσωπικά και επί της ουσίας, ως ανθρωπος που πιστεύει στη θεία Πρόνοια, ΔΕΝ δέχομαι την έννοια της τυχαιότητας.
Η "τύχη" η καλή, φτιάχνεται από ένα άθροισμα ΜΥΡΙΩΝ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΝ επιλογών μέσα στο ΒΑΘΟΣ ΠΟΛΛΩΝ ΧΡΟΝΩΝ, τις οποίες επιλογές, την σήμερον, -μπορεί και σε κάθε αιώνα- οι περισσότερες γυναίκες, παρατηρώ ότι αρνούνται να τις υιοθετήσουν.
Και αυτό που ο λαός ονομάζει "τύχη καλή" μπορεί για την αιωνιότητα της ψυχής να μην είναι καθόλου καλή τύχη.
Η ηρωίδα του Παπαδιαμάντη π.χ. είχε εν τέλει μια "τύχη κακή" αφού επειδή δεν έκανε παιδιά τη χώρισε ο κανίβαλος σύζυγός της και πήρε την άλλη.
Όμως εκείνη, επειδή δέχτηκε με πλούσια αγάπη και αυταπάρνηση να υπηρετήσει τη νέα σύζυγο, χωρίς να ζηλεύει ΟΥΤΕ στο ελάχιστο, επειδή και συμβούλευε τη νέα σύζυγο πώς να κουμαντάρει το θηρίο που είχε φρεσκοπαντρευτεί, ώστε να τα πηγαίνει καλά μαζί του, και επειδή της μεγάλωσε με αυταπάρνηση και τα παιδιά, γι αυτό και ευωδίασαν τα κόκαλά της.
Υπάρχουν σήμερα γυναίκες με ΤΟΣΗ αυταπάρνηση ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, προς πάσα κατεύθυνση;
Αυτή η γυναίκα που δάμασε ένα χαρακτήρα θηριώδη, "έπρεπε" να ζήσει μια "κακή τύχη" γάμου, για να ωφελήσει πνευματικά τόσο τον εαυτόν της όσο και πολλούς ανθρώπους μέσα στο χρόνο, με το καταπληκτικό της παράδειγμα.
Από την άλλη, οι πρωτόπλαστοι, ζούσαν μέσα στην καλύτερη των τυχών. Μέσα στον Παράδεισο.
Και ΕΠΕΛΕΞΑΝ να καταστραφουν.
Να τα κάνουν όλα μαύρη μαντάρα.
Τελικά, λογω της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ, με την οποία προικίστηκε η ανθρώπινη φύση, ΟΥΤΕ Ο Θεός ΔΕΝ μπορεί να σώσει έναν άνθρωπο που αρνείται να σωθεί ΑΡΝΟΥΜΕΝΟΣ ΝΑ ΥΠΟΤΑΧΤΕΙ στις ΕΝΤΟΛΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΕ.
Καλημέρα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με αυτά που έγαψες αγαπητή Σαλογραία.
Να συμπληρώσω [εάν μου επιτρέπεις ]όσον αφορά με την λέξη ''τύχη''.
Ο Θεός,έχει κάνει τον άνθρωπο ελεύθερο,πλην όμως εάν πλέξεις με τον λογισμό σου:
''Εγώ θα βρώ μόνος μου το ταίρι μου,δεν θέλω κανείς να με εμποδίσει και αυτές οι αναχρονιστικές ιδέες των παλαιών πως ξέρουν κάποιον από καλή οικογένεια,εμένα με αφήνουν αδιάφορο-η''
και ψάξεις να βρεις μόνος σου τη ''τύχη'' σου,μην είσαι και τόσο πολύ σίγουρος γιά το καλό αποτέλεσμα.
Οι παλαιοί είχαν δίκιο που λεγαν:
'Κοίτα πατέρα και πάρε γιό''.
Εάν όμως πεις ''Θε μου,εσύ και Μόνον μπροστάρης στη ζωή μου,θέλω Συ να αποφασίσεις δια εμέ τον άθλιο δούλο σου,για αυτόν που θα ζήσουμε ώς την αιωνιότητα''
Τότε Ο Θεός είναι "υποχρεωμένος" να σου βρει τον κατάλληλο,με τον οποίο πρέπει να δουλέψεις,αν θες να προκόψεις πνευματικά και αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά αγγελοστόλιστη εν ειρήνη πολιτεία,αλλά εμπιστευΌμενος-η ΤΟΝ ΘΕΟ, σημαίνει αγώνα συνύπαρξης,συμπόρευσης,πολλές φορές εις βάρος του ενός και πολλές φορές εις βάρος του άλλου αφού και ο άλλος σε ανέχεται.
Αν δεν υπάρχει αυτό το ΤΡΙΓΩΝΟ στο μυαλό[ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ]ΔΕΝ μπορείς να σηκώσεις βάρος.
Αλλά,αν ρωτούσαμε έναν ΑΓΙΟ αυτή τη στιγμή,θα μας έλεγε αυτό που ΕΙΠΕ ο ΑΒΒΑΣ ΖΩΣΙΜΑΣ:
''Ο άλλος,είναι ευεργέτης σου.
Άν όμως πικραίνεσαι εναντίον του,είναι σαν να λες καθαρά στον Ιησού:
-Δεν θέλω να γιατρευτώ από Σένα.
Οπως ο γιατρός δίνει φάρμακα πολλές φορές προκαλούν αηδία,όμως είσαι υποχρεωμενος να τα πάρεις αφού με αυτά γιατρεύεις την αρρώστια σου,έτσι και το φάρμακο του πόνου με τον άλλον,φέρνει γιατρειά,έστω και αν πονάει.
Και αν αυτή η γιατειά σε φέρει στην αιωνιότητα,τρελλός είσαι να πλέκεις λογισμούς γιά τον ευεργέτη σου?
Έτσι λοιπόν παραδίδεσαι στον γιατρό,γνωρίζοντας πως με λίγη αηδία,γλυτώνεις την αιώνια αηδία στην κόλαση.
Διότι τον ίδιο σου τον εαυτό επιβουλεύεσαι...Αλλά όλα αυτά όμως κανείς ΔΕΝ μπορεί να τα σηκώσει αν δεν είναι δοσμένος ψυχή τε και σώματι στον Θεό και με τα Μυστήρια της εκκλησίας που δίνουν ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΕΚΤΕΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ''.
...................................
Να λοιπόν γιατί δεν αντέχουμε την τρέλα του άλλου!
Πιστεύω δε,πως όταν ο άλλος ΄έχει πολλές ελλείψεις, στις συμπληρώνει Ο Κύριος,όταν βλέπει τον Γνήσιο αγώνα.
Δεν υπάρχει ειρήνη
(με την έννοια της πλήρους εν τω κοσμω ανάπαυσης, με την έννοια του ανθόστρωτου βίου εν τω γάμω)
γιά τον Χριστιανό..
Πην.
Πηνελόπη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑηδόνι ταπεινό της ευλογημένης Μικρασιάτικης γης των πατέρων μας, ξέρεις γιατί μου αρέσει το τραγούδι σου;
Επειδή αναβλύζει πάντα νεαρόν ύδωρ προς αναψυχήν των περαστικών ηλεκτρονικών διαβατών- ύδωρ καθαρότατον από την ευλογημένη πηγή της ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ εμπειρίας σου.
Καλοί-χρυσοί και οι άγαμοι πνευματικοί που δίνουν συμβουλές περί γάμου, μιμούμενοι(κατ'αναλογίαν) τον Φωστήρα του Πνεύματος, τον ιερότατο Ιωάννη Χρυσόστομο, αλλά εμένα, την άθλια και απαιτητική Τρελόγρια του 21ου αιώνα, με συγκινούν ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΕΓΓΑΜΩΝ.
Πηνελόπη,
ο αββάς Ζωσιμάς δια της δικής σου χειρός και δια της πειθούς που προκύπτει από ΤΕΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΗ και αεί αγαπώσα καρδία, εμένα σήμερα το πρωί, πολλαπλώς με ωφέλησε.
Μϊλησες με Σοφία Κυρίου, και άς είσαι νέα γυναίκα και ευλογημένη μητέρα.
Σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ.
ΧΑΙΡΕ ΑΓΛΑΙΣΜΑ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή-Γεια χαρά νταν, Μήτσο, λεβέντηηηη!
Να έχεις πάντα υγεία και διάθεση για πειράγματα!
;-)
Καλησπέρα Σαλογραία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σε όλους τους εναπομείναντες στις τσιμεντένιες πόλεις τους. Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι εύχομαι.. Ας έχουμε όλοι την ευλογία της Παναγίας μέρες που είναι. Και είναι και δύσκολες...
Γεια σου Λιτσάκι ομορφοκόριτσο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι η φίλη της Ελένης από Βόρεια Ελλάδα ή άλλη καλή ψυχούλα;
;-)
Η Κυρά Παναγία είναι η ΜΟΝΗ παρηγοριά μας.
Να έχουμε όλοι την ευχή της...
Όχι δεν είμαι η φίλη της Ελένης, είμαι η Λίτσα που θα επισκεφθεί σύντομα τον Άγιο Ταξιάρχη στην Μυτιλήνη. Τα έχουμε ξαναπεί. Λιγοστοί οι ηλεκτρονικοί διαβάτες Σαλογραία μου τις ημέρες αυτές, αλλά καλοί. Έχω απομείνει στην Αθήνα με λίγους φίλους, να κοιτώ τους σχεδόν άδειους δρόμους, να περιμένω την στιγμή που θα ταξιδέψω στον Ταξιάρχη και να καλησπερίζω εσένα και τους λίγους εναπομείναντες ηλεκτρονικούς διαβάτες. Εύχομαι πάντα να θυμάσαι την μανούλα σου με αγαλλίαση και τρυφερότητα. Εγώ δεν την σκέφτομαι έτσι, μιας και πιστεύω ακράδαντα πως γίνονται μάνες και γυναίκες που δεν θα έπρεπε καν να το σκεφτούν... Ο Θεός ξέρει... Θα ήθελα να σε ρωτήσω και να μου απαντήσεις αν έχεις την καλοσύνη, αν έχεις επισκεφθεί το μοναστήρι του Αγίου Ευφραίμ στην Νέα Μάκρη και τι αίσθηση αποκόμισες από αυτό φεύγοντας... Υποθέτω θα έχεις πάει πολλάκις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ.
Λίτσα
ΑπάντησηΔιαγραφήάναψε και για μάς ένα κεράκι στον Ταξιάρχη. Εκεί μένει και ο φίλος Μήτσος του μπλογκ ΑΗΔΟΝΙ. Πιστεύω μάς ανάβει κεράκια και ο Μήτσος ;-)
...............
Στον άγιο Εφραίμ βρέθηκα μια φορά σε προσκυνηματική εκδρομή.
Ήταν απίστευτη πολυκοσμία.
Η πολυκοσμία με κουράζει και με απωθεί.
Το ίδιο είχα πάθει και με την εμπειρία μου στα Ιεροσόλυμα.
Εκείνο το τσαλαπάτημα του πλήθους των πιστών, γύρω από τον Πανάγιο Τάφο, το σπρωξίδι, με αποκαρδίωναν...
Είμαι μάλλον μοναχικός τύπος έχω καταλάβει.
;-)
Και εγώ έτσι νοιώθω με τον πολύ κόσμο στα μοναστήρια. Δεν μπορείς να συγκεντρωθείς και να προσευχηθείς με ηρεμία και γαλήνη. Ο ένας επάνω στον άλλο. Αλλά θα μου πεις ο Θεός βρίσκεται μέσα στον καθένα μας, αν του έχει φυσικά επιτρέψει την είσοδο. Η πολυκοσμία πλέον με κουράζει και εμένα (και ας είμαι 34 καλοκαιριών μαζί με τους χειμώνες), κυριότερα σε τέτοιους χώρους. Κεράκι φυσικά θα ανάψω στον Ταξιάρχη. Στο blog ΑΗΔΟΝΙ μπαίνω και εγώ συχνά αλλά δυστυχώς δεν γνωρίζω ανθρώπους από την Μυτιλήνη. Μπορεί να τον γνωρίσω τυχαία που ξέρεις, να ανταλλάξουμε εμπειρίες για τον Ταξιάρχη και να ανάψουμε πολλά κεριά ευλογίας...
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Τοις ερημικοίς άπαυστος ο θείος πόθος..΄ Πρόσφατα έκανα προσκύνημα στήν Παναγιά μας την Προυσιώτισσα την Αρχόντισσα της Ρούμελης! Αισθάθηκα αυτό που λέτε το μόνος προς Μόνον άξιον το προσκύνημα! Μόνον που... ο πατερούλις π.Χ. δυσάρεστος μαζί μου επειδή είμαι "παλιοημερολογήτης" παπάς με περιφρόνησε. Μεγάλη η Χάρη της! Καλή Παναγιά σε όλους μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρά σε όσους τους περιφρονούν στο Όνομα του Κυρίου!
Θα λάβουν τιμές πολλαπλάσιες!
Καλή Παναγιά σε όλους...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι Καλές Χαρές...!
Λίτσα,
ΑπάντησηΔιαγραφήαν θες στείλε μου ένα προσωπικό μήνυμα, κάτι σε θέλω...
Οι παλαιοημερολογιτες θα σωθουν τοσο ευκολα;Πως το βλεπετε.Η εχουν Α 1000δικια; Σπασμενοι ειναι σε πολλα κομματια. Ο πατερ αμα απορριψε ασχημα εκανε. Μπορει ομως να το σκεφτηκες εσυ κι οχι αυτο
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο 15αυγουστο. Στην ωρα του.
Aδερφέ/ή, πάτερ,
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν πρόκειται να μπω σε εκκλησιολογική συζήτηση.
ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θα σωθεί τόσο εύκολα, όσο οι Οικουμενιστές αιρετικοί επιθυμούν να φαντάζονται.
Ξέρω κάτι ΣΚΛΗΡΟΚΑΡΔΟΥΣ ΕΚΑΤΕΡΩΘΕΝ(με το Νέο και το Πάτριο εννοώ) ΘΕ ΜΟΥ ΦΥΛΑΓΕΕΕΕ!
ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ και από δαιμόνοι, στην αλαζονεία.
Χρειάζεται και ΟΡΘΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ και ΑΓΑΠΗ.
ΜΟΝΟ Ορθή Ομολογία ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ.
ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ "πιστεύουσι και φρίττουσι" αναφέρει η Γραφή αλλά ειναι χαμένα.
Γιατί; Επειδή ξεχειλίζουν από ΜΙΣΟΣ.
ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ, και ΒΑΘΙΑ ΣΥΝΤΕΤΡΙΜΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ και ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΗ, Ο Υ Δ Ε Ι Σ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΕ ΑΙΩΝΙΑ ΣΩΤΗΡΙΑ.
Αυτά και μόνον αυτά από μένα και ουδέν έτερον κάτω από τη φωτό της μακαρίτισσας...
;-)
"Τον φωτεινόν της Νηστείας ενδυθέντες χιτώνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήκραιπάλης σκοτεινόν και δυσαχθές αποδυσώμεθα ένδυμα!
Καλή νηστεία, Καλή Παναγιά σε όλους...!
Eυχαριστούμε για ευχές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχουμε όλοι την ευλογία της Κυρά Παναγίας...
Με το καλό να εορτάσουμε...