Εκ λύπης και εξ ανάγκης
Δε μπόρεσα ακόμα να χωρέσω στα παπούτσια αυτά!
Δεν ξέρω αν είν’ τα πόδια μου στραβά
ή είν το σχέδιο τέτοιο!
Στιγμές στιγμές ραβδίζω την καρδιά μου
ελεεινολογώντας την στενό-χωρία της
Μα τότε την ακούω στα σιγανά να διαμαρτύρεται
-κάποτε να κραυγάζει- πως την αδικώ
κραδαίνοντας το στίχο επτά του ενάτου κεφαλαίου.
Με βιάζει λέει η ανάγκη και χάνεται ο μισθός.
Κι εκείνοι οι βιαστές λοιπόν
της Βασιλείας οι άρπαγες
τι σόι κληρονόμοι θα γενούνε;
Αλεξανδρεύς
πηγή: Αναστάσιος
....................................................................................................................
.....................................................................................................................
