(Στη φωτό ο π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος )
Αν οι πόρτες της αιωνιότητας
ήταν ανοιχτές μπροστά μας,
στις οποίες
βρέθηκαν
οι ψυχές των αναχωρούντων,
θα είχαμε μια συγκινητική εικόνα
για το
σιωπηλό αίτημα
των αδελφών μας
που ζητούν τις προσευχές μας γι
'αυτούς
- εκατομμυρίων ψυχών που φωνάζουν για βοήθεια!
Η μοίρα του αποθανόντος είναι παρόμοια
με την κατάσταση ενός ατόμου
που
κολυμπά σε ένα πολύ επικίνδυνο μέρος.
Και οι προσευχές μας είναι η άγκυρα ή το
σχοινί που δίνουμε στον γείτονά μας τη στιγμή του κινδύνου.
Και πόσο ευχάριστο θα είναι για τον άνθρωπο που προσευχόταν για τον
γείτονα, εκείνη την ώρα, όταν θα συναντηθούμε όλοι εκεί, και θα τους δούμε
πρόσωπο με πρόσωπο και θα ακούσουμε το ευχαριστώ που τους βοηθήσαμε!
Και αντιθέτως, τι πικρή καταδίκη θα είναι για εκείνους που δεν βοήθησαν τους
αδελφούς τους που δεν προσευχήθηκαν σε αυτήν
την επικίνδυνη εποχή.
Αρχιμανδρίτης Kirill Pavlov
πηγή για το κείμενο: Τρελογιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου