Τι νοιώθεις όταν βλέπεις αυτήν
την γυναίκα;
Αυτό το αφτιασίδωτο,
δωρικό πρόσωπο, το βλέμμα
που φτάνει μέχρι την καρδιά
σου και σε διαβάζει σαν
ανοιχτό κιτάπι, το δυνατό
χαμόγελο που σου λέει:
δεν φοβάμαι τίποτε.
την γυναίκα;
Αυτό το αφτιασίδωτο,
δωρικό πρόσωπο, το βλέμμα
που φτάνει μέχρι την καρδιά
σου και σε διαβάζει σαν
ανοιχτό κιτάπι, το δυνατό
χαμόγελο που σου λέει:
δεν φοβάμαι τίποτε.
Σαν τι
θα μπορούσε να μου συμβεί
και να μην τα βγάλω πέρα;
θα μπορούσε να μου συμβεί
και να μην τα βγάλω πέρα;
Την κοίταξες καλά; Είδες αυτά τα χέρια της;
Δες την καλά! Φαντάζεσαι
κάτι να μπαίνει εμπόδιο
στο διάβα της;
Σαν αυτήν εδώ την Κυρά
ήταν και οι γυναίκες του Έπους του 1940.
Μήπως ήταν άλλες;
Αυτές τις γυναίκες προσκυνώ...
και μπροστά τους
και το όνομά μου ακόμη,
το γράφω με γράμμα μικρό...
Σταυρίνα λαμπαδάρη
πηγή για την αναρτηση "Τρελογιάννης"
Υπέροχο.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που συνέπεσαν τα γούστα μας, εν προκειμένω! ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΑΣ! ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ!
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή