Πριν 37 ευλογημένα χρόνια, 3 του Μάη,
μια λαμπροφόρο, Αναστάσιμη Κυριακή του Θωμά,
12 το μεσημέρι..
σε έθεσα, Πετρή μου...
(όπως γράψαμε και στο προσκλητήριό μας )"
σε έθεσα, ως σφραγίδα επί την καρδίαν" μου...
"ότι Κραταιά ως θάνατος, Αγάπη...
περίπτερα αυτής, περίπτερα πυρός, φλόγες αυτής..."
Ευανθία
Να ζήσετε να τα εκατοστησετε μαζι αγαπημενοι και με την ευλογια του Χριστού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘάνο, ευγενικέ διαδικτυακέ φίλε, ευχαριστώ! Αντεύχομαι τα καλύτερα για σένα και την πολυαγαπημένη γυναίκα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Εμάς τί μας νοιάζει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ/ή Ανώνυμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το μπλογκ δεν το γράφω για σας συγκεκριμένα. Το γράφω για ελάχιστους αγαπημένους ανθρώπους, που ξέρω ότι τους νοιάζει.
Φιλάκια!
;-)
Να προσθέσω επίσης Ανώνυμε/η,
ΑπάντησηΔιαγραφήότι παρότι τον τελευταίο καιρό ανεβάζω και κάποιες αναρτήσεις μου στο facebook, ως "Εύα Πέτρου", έχοντας μια φωτογραφία μου νεανική, στο προφίλ, (στην κυριολεξία φωτογραφία τραβηγμένη προφίλ, ενώ ταξιδεύαμε οικογενειακώς για κάποιο νησί τότε..) ασπρόμαυρη, αυτή εδώ την ανάρτηση για την επέτειο του γάμου μου, ΔΕΝ θα την αναμεταδώσω εκεί, επειδή ο χώρος του facebook μου φαίνεται κάτι σαν αγορά, σαν ένα τουρλουμπούκι, γεμάτο με άγνωστες, κυρίως, σε μένα φωτογραφίες, αγνώστων, που μου δημιουργεί, έως και ΑΠΕΧΘΕΙΑ, όλη αυτή η εξωστρέφεια, όλο αυτό το αγοραίο, και αν δεν ήθελα να επικοινωνώ και μέσω του facebook με τα παιδιά μου και δυο τρεις φίλους που ξέρω στον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ κόσμο, ούτε από μακριά δεν θα έμπαινα στη σελίδα του facebook.
Τόσο με αποδιώχνουν οι αναρίθμητες φωτογραφίες της σελίδας, των αναρίθμητων αγνώστων...και με κάνουν να "κρυώνω" εκφραστικά.
Το μπλογκ μου salograia.com, όσο και αν και αυτό αποτελεί ψευδαίσθηση, μου φαίνεται σαν ένα ήσυχο δωμάτιο, μέσα στο οποίο μπορώ να πιώ ένα τσάι, έναν καφέ, και να πω αυθεντικά λόγια της καρδιάς και της εμπειρίας, στους λίγους αγαπημένους μου.
Πρόκειται για ψευδαίσθηση το ξέρω, όμως για μένα το μπλογκ έτσι λειτουργεί. Σαν ένα κλειστό δωμάτιο που το βλέπω εγώ μόνον και πεντέξι άλλοι, παρόλο που κοντεύουν να κλείσουν το 1000000 τα χτυπήματα στις σελίδες του, αυτά τα χρόνια που το συντηρώ, πότε γράφοντας τα προσωπικά μου, πότε (όταν δεν προλαβαίνω ή δεν επιθυμώ να γράψω κάτι δικό μου) αναμεταδίδοντας κείμενα άλλων...
Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη πάντως.
;-)
Μια μικρή διόρθωση: Έγραψα μεταξύ άλλων στο παραπάνω σχόλιο πριν λίγες μέρες τη φράση: " παρότι τον τελευταίο καιρό ανεβάζω και κάποιες αναρτήσεις μου στο facebook, ως "Εύα Πέτρου", έχοντας μια φωτογραφία μου νεανική, στο προφίλ, (στην κυριολεξία φωτογραφία τραβηγμένη προφίλ, ενώ ταξιδεύαμε οικογενειακώς για κάποιο νησί τότε..) ασπρόμαυρη..."
Διαγραφή....λοιπόν η φωτό μου εκεί, ΔΕΝ είναι ασπρόμαυρη, είναι ΕΓΧΡΩΜΗ απλά είναι κάπως σκοτεινή...
Καλή και ευλογημένη μέρα ας έχει ο κάθε ηλεκτρονικός διαβάτης που περνάει από αυτή τη σελίδα...
Θα στο πω εγω λιγο καλυτερα Ευανθουλα για να το κατανοησουν και οι επισκεπτες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Facebook ειναι μια δημόσια έκθεση γιατι ο φίλος του φιλου ώ φιλε μπορει να βλεπει ότι ναναι απο το προφιλ οποιουδηποτε εκτός αν το κανει ο κατοχος παρα πολυ κλειστο... (πραγμα σπανιο στο FB)
Το ιστολογιο ειναι ακριβως οπως το λες ενα μικρο ομορφο δωματιο με εκλεκτους πίνακες στολισμενο οπως σου αρεσει... στο οποιο απλα η πόρτα δεν ειναι κλειδωμενη...
Ο επισκεπτης έρχεται ανοιγει την πορτα και παρατηρει το ομορφα στολισμενο δωματιο κι αν εχει κατι καλο να πει θα στο πει... για να σε ευχαριστησει.
Αν ομως δεν ξερει την διευθυνση σου δεν μπορει να ερθει στο δωματιο σου... Ενω στο FB το προφιλ εκει το βρισκει ο άλλος απο οπουδηποτε...
Τωρα καμια φορα τυχαια στο ομορφο δωματιο σου, μπαινουν και μερικοι περίεργοι... εκ τυχης... κοιταζουν γυρω.. και μπορει κατι να μην τους αρεσει κι αντι απλά να βγουν απο το δωματιο οπως μπηκαν... αποφασιζουν να πανε σε μια γωνιά να κάνουν και ....κακά τους για να μυριζει ασχημα...
Και μετα φευγουν...
Μερικοι μαλιστα ειναι τοσο αντιπαθητικοι που καθονται σε μια γωνια και παραμονεύουν να δουν αν θα ενοχληθεί ο νοικοκυρης απο την δυσοσμία.... και τις ακαθαρσίες!!!!
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘανάκο, είσαι..."Θεούλης!".
Ευχαριστώ για την υποστήριξη, όμως ο συγκεκριμένος Ανώνυμος, μπορεί ΠΡΑΓΜΑΤΙ (δεν είμαστε καρδιογνώστες, έτσι δεν είναι; ) να είχε μια απορία του στυλ:
"Και τι με νοιάζει εμένα, μωρή κουτρούλα, αν έχεις επέτειο γάμων; Εδώ ο κόσμος καίγεται, με τη δική σου επέτειο θα ασχοληθούμε τώρα; "
Το διατύπωσε λίγο απότομα ειν' αλήθεια, αλλά...δεν σημαίνει ότι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ υπήρχε κάτω από τις λέξεις του κάποια κακή πρόθεση.
Άπαγε! ;-)
Απλά, μπορεί να χρησιμοποίησε έναν κάπως άκομψο τρόπο προκειμένου να ανταλλάξει απόψεις!
;-)
Σ' ευχαριστώ που με έχεις έννοια, πλην όμως.....συνηθισμένοι οι μπλόγκερς (εσύ, εγώ, κ.λπ) από...μπινελίκια...
άμα δεν μπινελικώσει ο περαστικός (ασφαλίτης ή μη) ΆΝΩΝΥΜΑ τον εκάστοτε και εκασταχού χαζομπλόγκερ, πώς θα πάρει το μισθό του; ή πού θα ξεσπάσει τα νεύρα του; ή ακόμη...
πώς θα βγάλει το βαθιά κρυμμένο-για τις αδικίες του κόσμου- αχτάκι του;
Για όλα τα είδη των ψυχισμών, φροντίζει η ζωή, στης γραφής το κάτω κάτω που τονίζει και το λαϊκόν ασμάτιον...
;-)