Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! Να χαίρεσαι όσους αγαπάς κ. Λαμπιτοχρωμή που μακάρι να ήξερα και ποιος είσαι. Είναι η δεύτερη φορά που ξαναγράφω σε σένα σχόλιο σήμερα. Την πρώτη φορά δεν κατάλαβα πώς εξαφανίστηκε..τέλος πάντων...
Μη φοβάστε τίποτε. .. Μόνο την Σαλογραία 😉
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! Να χαίρεσαι όσους αγαπάς κ. Λαμπιτοχρωμή που μακάρι να ήξερα και ποιος είσαι. Είναι η δεύτερη φορά που ξαναγράφω σε σένα σχόλιο σήμερα. Την πρώτη φορά δεν κατάλαβα πώς εξαφανίστηκε..τέλος πάντων...
ΑπάντησηΔιαγραφή