Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Τι είναι το Άγιο Πνεύμα και τι δίνει στον άνθρωπο



γιος ννοκέντιος (Βενιαμίνωφ, 1707-1879), εναι μία λαμπρ εραποστολικ κα ρχιερατικ μορφ τς ρωσικς κκλησιαστικς στορίας.
φο φιέρωσε σαράντα πέντε λόκληρα χρόνια τς πίγειας ζως του στν εαγγελισμ τν εδωλολατρικν θνοτήτων τς πω νατολς, τ δεκαεπτ ς ερέας (1823-1840) κα τ εκοσι κτ ς πίσκοπος Καμτσάτκας, Κουρίλων κα λεουτίων Νήσων (1840-1868), νλθε στν μητροπολιτικ θρόνο τς Μόσχας (1868), που παρέμεινε ς τν σιακ κοίμησή του, τ 1879, πιτελώντας να μεγαλόπνοο κα ντυπωσιακ ποιμαντικ ργο. Τ 1077 νακηρύχθηκε πίσημα γιος π τν ερ Σύνοδο το Πατριαρχείου Μόσχας.
νάμεσα στ συγγραφικ πονήματα το γίου ννοκεντίου περιλαμβάνεται κα τ μικρ λλ περίφημο ργο του «πόδειξη το δρόμου πρς τ βασιλεία τν ορανν». Τ βιβλίο ατό, μία συνοπτικ ρθόδοξη κατήχηση, γνώρισε καταπληκτικ πιτυχία. Στ Ρωσία, ς τ 1917, φτασε τς 47 κδόσεις. Στ λληνικ χουν γίνει, π τ 1843 μέχρι σήμερα, τουλάχιστον πέντε διαφορετικς μεταφράσεις του, ρισμένες π' ατς μ πανειλημμένες κδόσεις.

Στ
τεχος τοτο τς «Φωνς τν Πατέρων» κδίδουμε, σ νεοελληνικ πόδοση, τ τέταρτο μέρος το βιβλίου, πο ναφέρεται στ γιο Πνεμα. Βασισμένος στ διδασκαλία τς κκλησίας μας, θεόσοφος εράρχης, παντάει σ τρία βασικ ρωτήματα: 

α) Τί εναι τ γιο Πνεμα• 
β) πότε κα ποιο Τ ποκτον• 
γ) πς μπορομε ν Τ ποκτήσουμε κι μες.

ερ Μον Παρακλήτου ρωπο ττικς

Πηγή: Orthodoxfathers.com

πνο το γίου Πνεύματος  α'. Τί εναι τ γιο Πνεμα κα τί δίνει στν νθρωπο.

Τ
γιο Πνεμα εναι Θεός, τ τρίτο πρόσωπο τς γίας Τριάδος, παντοδύναμο πως Πατέρας κα Υός. Τ γιο Πνεμα ζωογονε, μψυχώνει κα νδυναμώνει τ πλάσματα.
Ατ δίνει στ ζα τ ζωή, στος νθρώπους τ νο κα στος χριστιανος τν
νώτερη ζωή, τν πνευματική.
Ατ φωτίζει τν νθρωπο κα τν βοηθάει ν μπε στ βασιλεία τν ορανν.

Τ
γιο Πνεμα δίνεται στν καθένα μας χι σύμφωνα μ τν ξία τν καλν ργων του, λλ δωρεάν, σύμφωνα μ τ λεος το Θεο, γι τ σωτηρία του.

Στ
συνέχεια θ δομε τί χαρίζει στν νθρωπο τ γιο Πνεμα.

1. ταν κατοικήσει μέσα στν νθρωπο τ γιο Πνεμα, το δίνει πίστη κα φωτισμό.Χωρς Ατό, κανες δν μπορε ν χει ληθιν κα ζωνταν πίστη.
Χωρς τ φωτισμό Του, κα πι σοφς κα μορφωμένος νθρωπος εναι λότελα τυφλς ς πρς τ ργα το Θεο κα τν κτίση Του.
πεναντίας, τ γιο Πνεμα μπορε ν φωτίσει σωτερικ κα τν πι μόρφωτο κα πλοϊκ νθρωπο, ν το ποκαλύψει μεσα τ ργα το Θεο κα ν το προσφέρει τ γλυκει γεύση τς βασιλείας Του.
νθρωπος πο χει μέσα του τ γιο Πνεμα, ασθάνεται στν ψυχή του να συνήθιστο φς, πο το ταν λότελα γνωστο μέχρι τότε.

2. Τ γιο Πνεμα γεννάει στν καρδι το νθρώπου τν ληθιν γάπη.
ληθιν γάπη εναι σν μία καθαρ φωτιά, μία πηγ θερμότητας, πο ζεσταίνει τν καρδιά.
Εναι μία ρίζα, πο βλαστάνει μέσα στν καρδι λα τ καλ ργα.
Γι τν νθρωπο πο χει ζωογονηθε π τν ληθιν γάπη, τίποτα δν εναι δύσκολο, φοβερ δύνατο.
Γι' ατν κανένας νόμος δν εναι βαρύς, καμι ντολ δν εναι νεφάρμοστη.
λα του εναι εκολα.

πίστη κα γάπη, πο χαρίζει στν νθρωπο τ γιο Πνεμα, εναι τόσο μεγάλα κα δυνατ πλα στ χέρια του, πού, ν τ χει, μπορε εκολα, νετα, μ χαρ κα γαλήνη ν βαδίσει τ δρόμο πο βάδισε Χριστός.

3. Τ γιο Πνεμα δίνει κόμα στν νθρωπο δύναμη, γι ν' ντιστέκεται στος πειρασμος το κόσμου.
τσι, χρησιμοποιε βέβαια τ πίγεια γαθά, λλ σν περαστικς ταξιδιώτης, χωρς ν κολλάει σ' ατ τν καρδιά του.
ντίθετα, νθρωπος πο δν χει μέσα του τ γιο Πνεμα, σο μορφωμένος κα ξυπνος κι ν εναι, μένει πάντα δολος κα αχμάλωτος το κόσμου.

4. Τ γιο Πνεμα δίνει στν νθρωπο κα σοφία. Ατ τ βλέπουμε κατεξοχν στος γίους ποστόλους, πού, πρν λάβουν τ γιο Πνεμα, ταν γράμματοι κα πλοϊκο νθρωποι, στερα μως κανες δν μποροσε ν' ντισταθε στ σοφία κα τ δύναμη το λόγου τους.

Τ
γιο Πνεμα χαρίζει σοφία χι μόνο στ λόγια το νθρώπου, λλ κα στς πράξεις του. τσι, λ.χ., κενος πο χει μέσα του τ Πνεμα, πάντα θ βρε τ χρόνο κα τν τρόπο ν φροντίσει γι τ σωτηρία του, κόμα κα μέσα στ θόρυβο το κόσμου.

5. Τ γιο Πνεμα χαρίζει τν ληθιν χαρά, τν καρδιακ ετυχία κα τν σάλευτη ερήνη.
νθρωπος πο δν χει μέσα του τ γιο Πνεμα, ποτ δν μπορε ν χαρε ληθινά, ν εχαριστηθε καθαρά, ν νιώσει τν ερήνη πο γλυκαίνει τν ψυχή. Εναι λήθεια τι κάπου κάπου χαίρεται.
Μ χαρά του εναι στιγμιαία κα χι καθαρή.
Κάπου-κάπου διασκεδάζει.
Μ ο διασκεδάσεις του εναι πάντα κενές, νούσιες, κα μετ π' ατς τν κυριεύει μία κόμα μεγαλύτερη στενοχώρια. Κάπου-κάπου εναι ρεμος.
Μ ρεμία του δν εναι πνευματικ ερήνη, εναι νάρκη τς ψυχς.
Κα λίμονο σ' κενον πο δν προσπαθε κα δν θέλει ν ξυπνήσει π' ατ τ νάρκη!

6. Τ γιο Πνεμα δίνει κα τν ληθιν ταπείνωση.
νθρωπος, κόμα κα πι γνωστικός, δν μπορε ν γνωρίσει τν αυτό του σο πρέπει, ν δν χει μέσα του τ γιο Πνεμα.
Γιατί χωρς τ θεία βοήθεια, δν μπορε ν δε τν πραγματικ κατάσταση τς ψυχς του. ν εναι τίμιος κα κάνει κανένα καλ στος συνανθρώπους του, νομίζει πς εναι δίκαιος καί, σ σύγκριση μ τος λλους,
τέλειος κα πς δν το χρειάζεται τίποτ' λλο!

Τ
γιο Πνεμα, ταν κατοικήσει μέσα μας, μς ποκαλύπτει λη τν σωτερική μας φτώχια κα δυναμία. Κα νάμεσα στς ρετές μας, προβάλλει λες τς μαρτίες μας, τν μέλειά μας, τν διαφορία μας γι τ σωτηρία τν λλων, τν διοτέλειά μας κόμα κα κε πο φαινόμαστε μεγαλόψυχοι, τν παχυλ φιλαυτία μας κόμα κα κε πο ποτ δν τν ποπτευόμασταν. Κοντολογίς, τ γιο Πνεμα μας τ δείχνει λα, πως πραγματικ εναι. Κα τότε ρχίζουμε ν' ποκτμε τν ληθιν ταπείνωση. Τότε ρχίζουμε ν χάνουμε τν μπιστοσύνη μας στς δικές μας δυνάμεις κα ρετές. Τότε ρχίζουμε ν θεωρομε τν αυτό μας χειρότερο π τος λλους νθρώπους. Κα ταπεινωμένοι μπροστ στν ησο Χριστό, ρχίζουμε ν μετανοομε ελικριν κα ν λπίζουμε μόνο σ' κενον.

7. Τ γιο Πνεμα μς διδάσκει, τέλος, τν ληθιν προσευχή. Κανένας δν μπορε ν κάνει προσευχ πραγματικ εάρεστη στ Θεό, πρν λάβει τ γιο Πνεμα. Γιατί ν ρχίσει ν προσεύχεται, χωρς ν χει μέσα του τ γιο Πνεμα, θ δε τ νο του ν μν μπορε ν συγκεντρωθε. πιπλέον, δν γνωρίζει, πως πρέπει, οτε τν αυτό του οτε τς νάγκες του οτε τί ν ζητήσει οτε πς ν τ ζητήσει π τ Θεό. Καλ-καλ δν ξέρει οτε τί εναι Θεός. ποιος, μως, χει μέσα του τ γιο Πνεμα, γνωρίζει τ Θεό, βλέπει τι Ατς εναι Πατέρας του κα ξέρει πς ν Τν πλησιάσει, πς ν Τν παρακαλέσει κα τί ν Το ζητήσει. Ο σκέψεις του στν προσευχ εναι ετακτες, καθαρές, προσηλωμένες μόνο στν Κύριο. νας τέτοιος νθρωπος μπορε μ τν προσευχή του ν πετύχει τ πάντα, κόμα κα βουν ν μετακινήσει.

Νά, λοιπόν, τί χαρίζει τ
γιο Πνεμα σ' κενον πο Τ χει λάβει. Βλέπετε τι, χωρς τ βοήθεια κα τ συνέργεια το γίου Πνεύματος, εναι δύνατον χι μόνο ν μπομε στν οράνια βασιλεία, λλ κι να βμα ν κάνουμε στ δρόμο πο δηγε κε. Γι' ατ εναι παραίτητο ν ποθομε κα ν ζητμε τ γιο Πνεμα• εναι παραίτητο ν Τ ποκτήσουμε κα ν Τ χουμε πάντα μέσα μας, πως Τ εχαν ο γιοι πόστολοι.
 

β'. Πότε κα ποιο ποκτον τ γιο Πνεμα.

ησος Χριστς επε: « νεμος πνέει που θέλει• κος τ βοή του, λλ δν ξέρεις π πο ρχεται κα πο πηγαίνει. τσι συμβαίνει κα μ καθέναν πο γεννιέται π τ Πνεμα» (ω. 3:8). Τ λόγια ατ σημαίνουν, τι τν παρουσία το γίου Πνεύματος στν καρδιά μας μπορομε ν τν κούσουμε, ν τν ασθανθομε κα ν τν ντιληφτομε, λλ δν μπορομε ποτ ν προσδιορίσουμε π πρν τν περίσταση κα τν ρα πο θ μς πισκεφθε. Βλέπουμε πς ο πόστολοι λαβαν τ γιο Πνεμα σ στιγμς πο δν τ περίμεναν. 

Μόνο πίσημη κατάβαση το γίου Πνεύματος τν μέρα τς Πεντηκοστς τος εχε προαναγγελθε, κα πραγματοποιήθηκε τν προκαθορισμένη μέρα στν προκαθορισμένο τόπο• κα τότε, μως, δν λαβαν τ Πνεμα σν νταμοιβ γι προσωπικά τους κατορθώματα, λλ δωρεάν, χάρη στν πίστη κα τν λπίδα τους. μόψυχη προσευχή, στν ποία ταν φοσιωμένοι π τν νάληψη το Κυρίου ς τν πιφοίτηση το γίου Πνεύματος, δν ταν τόσο τ μέσο, γι ν πάρουν τ Πνεμα, σο μία προετοιμασία γι' ατ τ γεγονός.

Κανένας,
πομένως, δν μπορε ν ξέρει ποι στιγμ κα μ ποι τρόπο θ λάβει τ δρα το γίου Πνεύματος, γιατί τ δρα δίνονται προσδόκητα, ποτε κα σ' ποιον θέλει δωρητής. Γι' ατ κάνουν μεγάλο λάθος, σοι περιμένουν ν λάβουν τ γιο Πνεμα μ συγκεκριμένο τρόπο κα σ συγκεκριμένη ρα. 

σοι, μάλιστα, πινοον δικά τους μέσα γι τ σκοπ ατό, χι μόνο δν πρόκειται ν λάβουν τ γιο Πνεμα, λλ παίρνουν πάνω τους κα μία φοβερ μαρτία.

Πρ
ν μιλήσουμε γι τ πς μπορομε ν' ποκτήσουμε τ γιο Πνεμα, πρέπει ν τονίσουμε τι Ατ δίνεται μόνο στος ληθιν πιστούς. Κα ληθιν πιστς εναι κενος πο μολογε σωστ τν γία ρθόδοξη πίστη, χωρς καμι πρόσθεση φαίρεση λλοίωση, πως μς τν παρέδωσαν ο γιοι πόστολοι κα πως τ διατύπωσαν κα τν πικύρωσαν ο γιοι πατέρες στς Οκουμενικς Συνόδους. Κάθε μφιβολία σόφισμα σ θέματα πίστεως εναι νυπακοή. Κα νυπάκουος δν μπορε ποτ ν γίνει νας κα κατοικητήριο το γίου Πνεύματος.


γ'. Πς μπορομε ν' ποκτήσουμε τ γιο Πνεμα.

Τ
γνωστ κα ποτελεσματικ μέσα γι τν πόκτηση το γίου Πνεύματος, σύμφωνα μ τ διδασκαλία τν ερν Γραφν κα τν πείρα τν μεγάλων γιων, εναι τ ξς:

καθαρ καρδι κα τ γν σμα.
ταπεινοφροσύνη.
πακο στ φων το Θεο.
προσευχή.
καθημεριν αταπάρνηση.
νάγνωση κα κρόαση τς γίας Γραφς.
Τ
μυστήρια της κκλησίας μας κα κατεξοχν θεία κοινωνία.

Κάθε πιστ
ψυχ μπορε ν γεμίσει μ γιο Πνεμα, ν καθαριστε π τν μαρτία, παλλαγε π τ φιλαυτία κα λευθερωθε π τν περηφάνεια. 

Τ γιο Πνεμα εναι πάντα λόγυρά μας κα πιθυμε ν μπε μέσα μας. λλ ο κακές μας πράξεις μας περιβάλλουν σν σχυρ πέτρινο τεχος κα τ' μαρτήματά μας σν γριοι φρουρο Τ διώχνουν μακριά μας κα δν Τ φήνουν ν μς πλησιάσει.

Κάθε
μαρτία διώχνει τ γιο Πνεμα. Πι μισητές, μως, Το εναι π τς σωματικς πορνεία κα π τς ψυχικς περηφάνεια. Τ γιο Πνεμα, τέλεια καθαρότητα, δν μπορε ποτ ν κατοικήσει σ νθρωπο μολυσμένο μ μαρτίες. Πς ν μείνει στν καρδιά μας, ταν ατ εναι γεμάτη μ μέριμνες, πιθυμίες κα πάθη;

ς δομε, λοιπόν, πι ναλυτικ τ μέσα γι τν πόκτηση το γίου Πνεύματος.

1. ν θέλουμε ν μ χάσουμε τ γιο Πνεμα, πο πήραμε στ βάπτισμα, , ν τ χάσαμε, ν Τ ποκτήσουμε πάλι, φείλουμε ν χουμε καρδι καθαρ κα σμα γνό, μόλυντο δηλαδ π κάθε σαρκικ μαρτία.

Καρδι
κα σμα πρέπει ν εναι νας το γίου Πνεύματος. 
Κα σ' ποιον χει καθαρ καρδι κα μόλυντο σμα, τ γιο Πνεμα θ μπε κα θ κυριέψει τν ψυχή του. Φτάνει ν μν χει ποθέσει νθρωπος ατς τν λπίδα του στ καλά του ργα κα ν μν καυχιέται γι' ατά, ν μ νομίζει δηλαδ τι δικαιωματικ πρέπει ν λάβει τ δρα το γίου Πνεύματος, σν μοιβ πο το χρωστάει Θεός.

ν σ εχες τν τυχία ν κηλιδώσεις τν καρδιά σου κα ν φθείρεις τ σμα σου μ τν μαρτία, γωνίσου ν καθαριστες μ τ μετάνοια. Πάψε ν' μαρτάνεις, μετανόησε μ συντριβ κα ρχισε ν ζες μ περισσότερη προσοχή. τσι θ' ξιωθες ν' πολαύσεις τ γιο Πνεμα.

2. να π τ πι σίγουρα μέσα γι τν πόκτηση το γιου Πνεύματος εναι ταπεινοφροσύνη.

στω κι ν εσαι νθρωπος τίμιος, καλός, δίκαιος κα σπλαχνικός, στω κι ν τηρες λες τς ντολς το Θεο, ν θεωρες παντοτιν τν αυτό σου σν ναν νάξιο δολο Του, σν να ργαλεο στ χέρια Του, ργαλεο μ τ ποιο κενος νεργε. λλωστε, φτάνει μία πι προσεκτικ ματι στ καλά μας ργα, κόμα κα στς μεγαλύτερες ρετές μας, γι ν δομε πόσο λίγο ξίζουν ν λέγονται χριστιανικς ρετές. Πόσες φορές, λ.χ., δίνουμε λεημοσύνη, ν χι π ματαιοδοξία κα φιλαυτία, πωσδήποτε μως π διοτέλεια, σν τοκογλύφοι, λπίζοντας δηλαδ τι γι να νόμισμα πο δώσαμε στν φτωχό, θ πάρουμε π τ Θε κατ χίλια;

Ταπεινοφροσύνη ε
ναι κα κάτι λλο, τ ν πομένεις καρτερικ κα γόγγυστα λες τς θλίψεις, λύπες κα δυστυχίες, θεωρώντάς τες σν τιμωρία γι τς μαρτίες σου. Ν μ λές, λίμονο στ συμφορά μου!", λλ «Κα λίγα εναι τοτα γι τς μαρτίες μου!». Κα ν ζητς π τ Θεό, χι τόσο ν σ παλλάξει π τς δοκιμασίες, σο ν σο δώσει δύναμη γι ν τς πομένεις.

3. Τ γιο Πνεμα μπορομε ν Τ ποκτήσουμε πίσης μ τν πακο στ φων το Θεο.

Θες μιλάει πολ καθαρά, μ τρόπο σαφ κα κατανοητό. τσι μπορομε ν' κομε τ φωνή του σ κάθε τόπο κα χρόνο κα περίσταση. Φτάνει μόνο ν χουμε ατι γι ν' κομε. Εσαι λ.χ., δυστυχισμένος; Σ δίκησε κάποιος; Πέθανε νας συγγενής σου; Εσαι ρρωστος, λυπημένος μελαγχολικς χωρς καμι φανερ ατία, πως συμβαίνει συχν σ λους μας; Σ' λες ατς τς περιπτώσεις μπορες ν' κούσεις τ φων το Θεο, πο σο λέει ν συνέλθεις καί, ντ ν στηρίζεσαι στος νθρώπους ν ζητς παρηγορι στς διασκεδάσεις κα τ ξεφαντώματα, ν γυρίσεις μετανοημένος σ' Ατόν, ν ζητήσεις παρηγορι κα βοήθεια μόνο π' Ατόν.

ν πάλι καλοπερνς, ν χεις φθονα γαθ κα καμιν νάγκη, ν ο ποθέσεις σου λες ξελίσσονται θετικά, ν δν γνωρίζεις πόνο κα θλίψη, λλ μόνο χαρά, κα μάλιστα χαρ πνευματική, λα τοτα εναι το Θεο φωνή, πο σ παρακινε ν' γαπς μ' λη σου τν καρδι τν Εεργέτη σου, ν Τν εχαριστες μ' λη σου τ δύναμη κα ν μν ξεχνς, ταν πολαμβάνεις τ' γαθ ατο το κόσμου, ν βοηθς κα τος δικούς Του σημους δελφούς, δηλαδ τος φτωχούς. Ν μν ξεχνς κόμα, πς τ ληθιν γαθ κα αώνια χαρ βρίσκονται στν οραν κα προέρχονται π' Ατν πο εναι πηγ κάθε γαθο κα κάθε χαρς.

ν εναι παρανομία περιφρόνηση νς πίγειου ρχοντα, πόσο μεγαλύτερη μαρτία εναι περιφρόνηση το οράνιου Βασιλι! ν δν προσέξουμε, μπορε Θεός, μετ τς ναρίθμητες χλήσεις κα τς πανειλημμένες προσκλήσεις Του, ν μς γκαταλείψει σν πεισματάρικα παιδιά. Θ μς φήσει τότε ν κάνουμε ,τι θέλουμε. λλ μετ π' ατ νος μας λίγο-λίγο θ σκοτιστε τόσο πολύ, στε κα ο φοβερότερες κόμη μαρτίες δν θ μς φαίνονται παρ ναπόφευκτες δυναμίες τς νθρώπινης φύσεώς μας. σο, λοιπόν, φέλιμο κα σωτήριο εναι τ ν' κομε τ φων το Θεο, τόσο πικίνδυνο κα καταστροφικ εναι τ ν μν τς δίνουμε σημασία.

4. Τ γιο Πνεμα Τ παίρνουμε κόμα μ τν προσευχή. Εναι πι πλς κα ποτελεσματικς τρόπος, πο μπορε ν τν χρησιμοποιε καθένας μας ποιαδήποτε ρα.

πως γνωρίζουμε, προσευχ εναι ξωτερικ κα σωτερική. ποιος προσεύχεται κάνοντας γονυκλισίες, κάνει ξωτερικ προσευχή. Κα ποιος μ τ νο κα τν καρδιά του πευθύνεται στ Θε πασχίζοντας ν Τν χει κατάπαυστα στ λογισμό του, κάνει σωτερικ προσευχή.

λοι ξέρετε ποις π τος δυ ατος τρόπους προσευχς εναι πι καλός, πι καρποφόρος, πι εάρεστος στν Κύριο. Ξέρετε, πίσης, τι μπορομε ν προσευχόμαστε παντο κα πάντοτε, κόμα κα τότε πο μς καταβάλλει μαρτία. Μπορομε ν προσευχόμαστε κα ταν δουλεύουμε κα ταν ξεκουραζόμαστε, τς γιορτς κα τς καθημερινές, ρθιοι, καθιστο ξαπλωμένοι.

δ χρειάζεται ν σς π μόνο, τι, μολονότι σωτερικ προσευχ εναι τ πι σχυρ μέσο γι τν πόκτηση τς θείας χάριτος, δν πρέπει ν' φήνουμε κα τν ξωτερικ προσευχή, κα μάλιστα τν κοιν θεία λατρεία. Πολλο λένε: "Γιατί ν πάω στν κκλησία; Μπορ κα στ σπίτι ν προσευχηθ. κε περισσότερο μαρτάνεις παρ προσεύχεσαι". λλ τί τος κάνει, νομίζετε, ν μιλον τσι; καλή τους γνώση ρθή τους κρίση; Καθόλου! πεναντίας, τεμπελι κα γωισμός τους. Εναι λήθεια, βέβαια, τι μερικς φορς συμβαίνει, δυστυχς, ν εμαστε μέσα στν κκλησία κα ν' μαρτάνουμε. Ατό, μως, δν γίνεται πειδ ρθαμε στν κκλησία, μ πειδ ρθαμε μ διάθεση κατάλληλη, χι γι ν προσευχηθομε, μ γι λλα! Κα γι ν πεισθετε, κοιτάξτε κείνους πού, μ τς παραπάνω προφάσεις, δν ρχονται στν κκλησία. Μήπως προσεύχονται στ σπίτι τους; Κάθε λλο!

Ε
παμε πρίν, τι νθρωπος πο δν χει μέσα του τ γιο Πνεμα, δν μπορε ν προσευχηθε ληθινά. Πράγματι, γι ν προσευχηθε κανες πως πρέπει, χρειάζεται πολς κόπος, μεγάλος γώνας. Δν εναι δυνατν μέσως στω σ σύντομο χρονικ διάστημα ν κατευθύνει τ νο κα τν καρδιά του στ Θεό. λλά, μως, τί ποκτιέται στν κόσμο τοτο εκολα, γρήγορα κα κοπα; Ποι τέχνη, ποι πιστήμη, ποι πνευματικ παρηγοριά; Γι' ατ ν προσεύχεσαι. κόμα κι ν στν προσευχή σου βλέπεις πολ κόπο κα καμι εχαρίστηση, ν προσεύχεσαι μ πιμέλεια κα ζλο. Ν συνηθίζεις τν αυτό σου στν προσευχ κα τ συνομιλία μ τ Θεό. Ν προσπαθες, σο μπορες, ν συμμαζεύεις κα ν λέγχεις τς σκορπισμένες σου σκέψεις. τσι, σιγ σιγά, προσευχή σου θ γίνεται λο κα πι εκολη. Θ' ρχίσεις κι σ ν ασθάνεσαι μία γλυκει παρηγοριά. Κα ν κάνεις ελικριν προσπάθεια, τ γιο Πνεμα, βλέποντας τν γωνιστικότητά σου κα τ γνησιότητα το πόθου σου, γρήγορα θ σ βοηθήσει. Κα φο μπε μέσα σου, θ σο διδάξει τν ληθιν προσευχή.

Θες μς ζητάει ν προσευχόμαστε διάκοπα (Α' Θεσσ. 5:17). Πολλο λένε: "Πς εναι δυνατ ν προσευχόμαστε διάκοπα, φο ζομε στν κόσμο; ν σχοληθομε μόνο μ τν προσευχή, πότε θ κπληρώσουμε τς ποχρεώσεις μας κα θ' σχοληθομε μ τς δουλειές μας;".

Δ
ν μπορομε, βέβαια, ν κάνουμε διάλειπτη προσευχ ξωτερικά, ν στεκόμαστε δηλαδ πάντοτε σ στάση προσευχς, γιατί πρέπει κα ν δουλέψουμε κα πολλς λλες νάγκες μας ν κανοποιήσουμε. ποιος, μως, συναισθάνεται τν σωτερική του φτώχεια, δν θ πάψει ν προσεύχεται, ,τι κι ν κάνει. ποιος θερμ ποθε ν μπε στ βασιλεία τν ορανν, θ βρε τν εκαιρία κα τ χρόνο ν προσεύχεται, τόσο σωτερικ σο κα ξωτερικά. κόμα κι ταν ργάζεται βαρι κα κατάπαυστα, θ βρε καιρ ν μιλήσει στ Θεό. Δν βρίσκει καιρ ν προσευχηθε μόνο κενος πο δν θέλει ν προσευχηθε.

Μερικο
πιστεύουν τι προσευχ μπορε ν γίνεται μόνο π βιβλία. Καλ εναι, βέβαια, ν μπορες, ν κετεύεις κα ν δοξολογες τ Θε μ τ λόγια τν ψαλμν κα τν κκλησιαστικν μνων. ν, μως, εσαι γράμματος, τότε φτάνει ν μάθεις τς κυριότερες προσευχές, μ πρώτη τν Κυριακ προσευχή, δηλαδ τ «Πάτερ μν». Σ' ατ τν προσευχή, πο μς τν παρέδωσε διος Κύριος, ναφέρονται λες ο νάγκες μας. ν, πάλι, ο περιστάσεις δν πιτρέπουν ν προσευχηθες γι ρκετ ρα, τότε λέγε μερικς πλς κα σύντομες προσευχές, πως, «Κύριε, λέησον», «Θεέ μου, βοήθησέ με», «Κύριε, συγχώρεσέ με», «Κύριε ησο Χριστέ, Υἱὲ το Θεο, λέησόν με τν μαρτωλόν».

5. νας π τος γιους πατέρες επε: «ν θέλεις προσευχή σου ν' νεβε κατευθείαν στ Θεό, δσε της δυ φτερά, τ νηστεία κα τν λεημοσύνη». Κυρίως μ' ατς τς δυ πρακτικς ρετς πραγματοποιεται καθημεριν αταπάρνηση.

Νηστεία γενικ
κα γι κάθε νθρωπο εναι γκράτεια κα αστηρς μετριασμς στ χρήση τς τροφς.

Σκοπ
ς τς νηστείας εναι ν ταπεινώσει κα ν λαφρύνει τ σμα, κάνοντάς το τσι πι πάκουο στν ψυχή.

Γιατί
να χορτάτο κα παχύσαρκο σμα ζητάει εκολίες κα νέσεις, μς κάνει ράθυμους κα δν μς φήνει ν συλλογιζόμαστε τ Θεό. Δένει τν ψυχή, τν πνίγει, τν κάνει ,τι θέλει.

λλ νηστεύοντας σωματικά, πρέπει συνάμα ν νηστεύεις κα ψυχικά: Ν φυλς τ γλώσσα σου π κάθε κακ νώφελο λόγο. Ν κυριαρχες στς πιθυμίες σου. Ν ξεριζώνεις τ πάθη σου.

σο γι τν λεημοσύνη, μες συνήθως νομάζουμε τσι τ βοήθεια πο δίνουμε στος φτωχούς. Δν εναι, μως, μόνο ατή. λεημοσύνη εναι κάθε πράξη γάπης κα εσπλαχνίας: Ν δώσει κανες τροφ στν πεινασμένο, ν δώσει νερ στν διψασμένο, ν ντύσει τν γυμνό, ν πισκεφθε τν ρρωστο κα τν φυλακισμένο, ν φιλοξενήσει τν στεγο, ν περιθάλψει τ ρφαν κ.λπ.

λλ γι ν εναι λεημοσύνη σου ληθινή, λα ατ πρέπει ν τ κάνεις χωρς ν καυχιέσαι, χωρς ν ζητς τν παινο τν νθρωπων κα τν εγνωμοσύνη κείνων πο εεργετες.

6. νας λλος τρόπος, μ τν ποιο μπορομε ν πάρουμε τ γιο Πνεμα, εναι, πως επαμε, νάγνωση κα κρόαση τς γίας Γραφς.

για Γραφ εναι γι τν νθρωπο να θησαυροφυλάκιο, π' που μπορε ν ντλήσει φς κα ζωή• φς, πο φωτίζει κα σοφίζει, κα ζωή, πο ζωογονε κα παρηγορε κα εφραίνει. γία Γραφ εναι να π τ πολυτιμότερα δρα το Θεο στν νθρωπο, μία μεγάλη εεργεσία, π τν ποία καθένας μπορε ν φεληθε, φτάνει μόνο ν τ θελήσει. γία Γραφ εναι θεία σοφία, μία σοφία τόσο θαυμαστ κα ξαιρετική, πο μπορε ν τν κατανοήσει πι πλς κι γράμματος νθρωπος. Γι' ατ κριβς πολλο πλο νθρωποι, διαβάζοντας κούγοντας τν γία Γραφή, γιναν εσεβες κα λαβαν τ γιο Πνεμα, ν πεναντίας λλοι, κα μάλιστα μορφωμένοι, μελετώντάς την, πλανήθηκαν κα χάθηκαν. Ατ γινε, γιατί ο πρτοι τ διάβαζαν μ πλότητα καρδις, χωρς ρθολογιστικ ψιλολογήματα, πιδιώκοντας ν πλουτίσουν χι σ γνώση νθρώπινη, λλ σ χάρη κα δύναμη κα Πνεμα Θεο, ν ο δεύτεροι, νομίζοντας πς εναι σοφο κα πς τ ξέρουν λα, ζητοσαν στ Γραφ χι τ δύναμη κα τ Πνεμα το Θεο, λλ τ σοφία το κόσμου.



7. Τ γιο Πνεμα Τ ποκτομε, τέλος, μ τ συμμετοχ στ ερ μυστήρια τς κκλησίας μας κα κατεξοχν μ τ θεία κοινωνία.

ησος Χριστς επε: «ποιος τρώει τ σάρκα μου κα πίνει τ αμα μου, εναι νωμένος μαζί μου κι γ μαζί του. Ατς χει ζω παντοτινή. Κα γ θ τν ναστήσω τν σχατη μέρα» (πρβλ. ω. 6:56-54). ποιος, δηλαδή, ξια κοινωνε τ για μυστήρια, νώνεται μ τν Κύριο. Κα ποιος μ ληθιν μετάνοια, καθαρ καρδιά, θεο φόβο κα κράδαντη πίστη παίρνει τ Σμα κα τ Αμα το Κυρίου, παίρνει συνάμα κα τ γιο Πνεμα, πού, μπαίνοντας στν νθρωπο, τν τοιμάζει ν δεχτε κα τν ησο Χριστ κα τ Θε Πατέρα, ν γίνει δηλαδ νας κα κατοικητήριο το ληθινο Τριαδικο Θεο. πεναντίας, ποιος κοινωνε τ Σμα κα τ Αμα το Κυρίου νάξια, μ ψυχ κάθαρτη, μ καρδι γεμάτη κακία, κδικητικότητα κα μίσος, χι μόνο δν παίρνει τ γιο Πνεμα, λλ γίνεται προδότης, πως ούδας, κα σταυρώνει τ Χριστ γι' λλη μία φορά.

Τ
Σμα κα τ Αμα το Χριστο, γι' ατος πο ξια τ μεταλαβαίνουν, εναι τ φάρμακο πο θεραπεύει κάθε σθένεια κα κάθε δυναμία. Κα ποις π μς εναι σ κατάσταση τέλειας γείας; Ποις δν χρειάζεται θεραπεία, νακούφιση κα παρηγοριά;

Τ
Σμα κα τ Αμα το Χριστο εναι τροφή μας στ δρόμο πρς τ βασιλεία τν ορανν. Μπορε ποτ ν ξεκινήσει κανες γι μεγάλη κα κοπιαστικ πορεία χωρς τροφή;

Τ
Σμα κα τ Αμα το Χριστο εναι ρατ γιαστικ μέσο, πο μς τ κληροδότησε διος Κύριος κα μς τ φησε γι τν γιασμό μας. Ποις δν θ θελε ν γίνει μέτοχος σ μία τέτοια κληρονομι κα ν' γιαστε;

Μ
ν μελετε, λοιπόν, ν πλησιάζετε στ Ποτήριο τς ζως. λλ ν πλησιάζετε μ φόβο Θεο κα πίστη. ποιος ρνεται μελε ν κοινωνήσει, δν γαπάει τ Χριστό, γι' ατ οτε τ γιο Πνεμα θ λάβει οτε στν οράνια βασιλεία θ μπε.

Ατά, λοιπόν, εναι τ μέσα, μ τ ποια μπορομε ν' ποκτήσουμε τ γιο Πνεμα: καθαρ καρδι κα γν ζωή, ταπεινοφροσύνη, πακο στ φων το Θεο, προσευχή, αταπάρνηση, μελέτη τν ερν βιβλίων, θεία κοινωνία.

Τ
καθένα π' ατ τ μέσα ρκε, βέβαια, κα μόνο του γι ν μς χαρίσει τ γιο Πνεμα. Μ εναι πι καλ κα πι ποτελεσματικ ν τ χρησιμοποιομε λα μαζί. Τότε, χωρς καμιν μφιβολία, θ λάβουμε τ γιο Πνεμα. Κα θ γίνουμε γιοι!

Τελειώνοντας, πρέπει ν
πομε, τι, ν κάποιος ξιωθε ν λάβει τ γιο Πνεμα κα στ συνέχεια πέσει σ μαρτία, Τ διώχνει π μέσα του. Κα τότε, μως, ς μν πελπιστε, ς μ νομίσει τι χάθηκαν λα. σο πι γρήγορα μπορε, ς προσπέσει στ Θε μ θέρμη, μ μετάνοια, μ προσευχή. Κα τ γιο Πνεμα θ πιστρέψει μέσα του.

Άγιου Ιννοκέντιου Βενιαμίνωφ από το βιβλίο 
«πόδειξη το δρόμου πρς τ βασιλεία τν ορανν».


20 σχόλια:

  1. Στην προηγουμενη αναρτηση Σαλογραια με το ιδιο θεμα ειπες - και σωστα το παρατηρησες - οτι ειρωνευομαι στο σχολιο οχι φυσικα τον Αγιο Σεραφειμ αλλα την κρατουσα κατασταση στην εκκλησια . Τωρα ομως θα κανω ενα σχολιο καθολου ειρωνικο . Το Αγιο Πνευμα παντα πνεει σε καποιους ανθρωπους συνηθως μην εχοντας καμια επαγγελματικη ενασχοληση με τα της εκκλησιας Τον τελευταιο που ξερουμε οτι οντως ηταν πνευματικος ανθρωπος ηταν ενας ταξιτζης στη Συρια , χριστιανος ορθοδοξος που τον σφαξαν φανατικοι σουνιτες . Αυτος ο ανθρωπος που ποτε λογω της δουλειας του δεν εφαγε ουτε δεκαρα απο την εκκλησια αν αναφωνουσε ενα Αλλαχ Ακμπαρ θα γλιτωνε . Αντιθετα ομως απο τους απιστους στην πλειοψηφια τους θεολογους και αρχιερεις αυτος πιστευε σε αλλη ζωη και πολυ απλα μαρτυρησε . Τωρα που εχει ανεβει πολυ ο ισλαμικος φανατισμος σε αυτες τις χωρες πολλοι μαρτυρες εχουν αναδειχτει . Παντα θα υπαρχουν ανθρωποι του Αγιου Πνευματος και βεβαια παντα θα υπαρχουν θεομπαιχτες . Α.Μ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλτατε Α.Μ.έγραφα ένα κατεβατούλι, κάτι πάτησα και χάθηκα. Δεν θα επαναλάβω.
    Μάλλον δεν έπρεπε να το εκφράσω γι αυτό χάθηκε.
    ;-)
    Αυτά με τον ...αποσυναρμολογηθέντα ταξιτζή, πότε έγινε;Υπάρχει μαρτυρία; Για στείλε αν έχεις.

    Σε λίγο έρχεται η σειρά των Ορθοδόξων στην Ελλάδα.

    ΔΕΝ τρέφω ψευδαισθήσεις περί του μέλλοντός μας.\

    Το ΜΙΣΟΣ του Αντικειμένου ημίν, τυγχάνει ΑΒΥΣΣΑΛΕΟ.

    Επίσης και τα...λεφτά είναι πολλά.
    ;-)
    Ας τοιμαζόμαστε όπως ταιριάζει σε ανθρώπους που ΔΕΝ ΈΧΟΥΝ την Ελπίδα τους σε αυτή τη γη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το εψαξα Σαλογραια δεν το βρηκα ,δεν θυμαμαι σε ποιο μπλογκ το ειδα . Παντως η ειδηση ειναι πραγματικη οχι σαν εκεινη την φωτογραφια απο την Νιγηρια οπου δειχναν τα καρβουνιασμενα πτωματα απο ατυχημα σε πετρελαιαγωγο και καποιοι δικοι μας υπερεθνικοφρονες που θελουν να μας φανατισουν κατα του Ισλαμ βαλαν απο κατω λεζαντα οτι ηταν νιγηριανοι χριστιανοι που τους καψαν ομοεθνεις τους μουσουλμανοι .Φαινοντε ποιες ειναι οι πραγματικες ειδησεις . Και βεβαια μια που η κουβεντα για τον Συρο ταξιτζη , ουτε ο Ασσαντ ειναι αγιος οπως τον παρουσιαζουν οι εδω εθνικιστες . Δικτατορας του κερατα ειναι που για δικους τους λογους οι ΗΠΑ θελουν να τον ριξουν οπλισαν και φανατισαν καποιους μουσουλμανους και πληρωνουν την διαμαχη Ρωσσιας ΗΠΑ οι χριστιανοι αλλα και οι μουσουλμανοι στην Μεση Ανατολη . Παντως με ολον αυτο τον φανατισμο του περιγυρου τους οι λιγοι χριστιανοι της Μεσης Ανατολης που δεν αλλαξοπιστουν για να εχουν το κεφαλι τους ησυχο ειναι αξιοθαυμαστοι , παιζουν την ζωη τους . Οχι σαν καποιους δικους μας παπαδες που μεχρι και το ρασο θελουν να βγαλουν . Μπροστα σε δημιο αυτοι οι μισθωτοι οχι τον Μωαμεθ αλλα και τον Βουδα θα παραδεχτουν αφου με τοσο προνομιακη και ησυχη ζωη οι περισοτεροι ενα ρασο τους βαραινει . Α.Μ

      Διαγραφή
    2. Ειδικά το καλοκαίρι πολύ μας ζεσταίνει!Δε μπορούμε να βάλουμε κι εμείς ένα σομόν μπλουζάκι βρε αδερφέ!Πάντως με το καλυμαύκι κάτι πρέπει να γίνει.Με τη ζέστη,το κρύο,τη βροχή χαλάει.Και είναι και ακριβό!!!
      Τα τελευταία σχόλιά σου Α.Μ. ήταν καταπληκτικά!
      παπα-Κώστας

      Διαγραφή
  3. π. Κώστα, βλέπω σε εμπνέουν κινήσεις από ...μητροπολίτες...
    Ναι ο Α.Μ. έχει πάθος ειλικρίνειας και μυαλό όχι μόνο για...ομορφιά!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο ΣΚΑΙ έχει μια εκπομπή τώρα για ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.
    Αν ενδιαφέρεται κάποιος μπορεί να την παρακολουθήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΣΚΑΙ και ιστορική εκπομπή;Αμάν!Ντύθηκε Μητροπολίτης με σομόν μπλουζάκι;;;;;;
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΣΚΑΙ γαιδαρο αυτή η Σαλογραία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το Άγιο Πνεύμα δίδει επίσης και αυτό:

    "Και είναι η δόξα του ανθρώπου που φωτίζεται από το Άγιο Πνεύμα εντελώς διαφορετική από αυτήν που τα ανθρώπινα μέτρα προσφέρουν. Δεν έχει να κάνει με τις τιμές των ανθρώπων ούτε την υστεροφημία. Δεν έχει να κάνει με τα οικονομικά κίνητρα, ούτε με την ενασχόληση των άλλων με αυτόν που εν Αγίω Πνεύματι δοξάζεται. Ούτε με πρωτοσέλιδα ή επαίνους.
    Η εν Αγίω Πνεύματι δόξα αποδίδει στον άνθρωπο το αρχαίον κάλλος. Του δίδει την ελευθερία από κάθε ανάγκη. Του δίδει την χάρη της Αληθείας. Τον καθιστά δυνατό στην καρδιά. Και αίρει κάθε φόβο από την ύπαρξη. Την ίδια στιγμή κάνει τον άνθρωπο να χαίρεται την οδό της πνευματικότητας.
    Σκέπτεται το Θεό και ζει κατά Θεόν. Δεν επιδιώκει τα του κόσμου, αλλά υπερβαίνει τον κόσμο. Και αγαπώντας το Θεό και το συνάνθρωπο, ο δεδοξασμένος παρά του Αγίου Πνεύματος, ζει την ανάσταση από τον θάνατο της εκκοσμίκευσης και της κακότητας, όπως επίσης υπερβαίνει και την ανάγκη προσαρμογής στα δεδομένα του κόσμου, γιατί ξέρει ποια είναι η αληθινή του πατρίδα. Και δεν παραδίδεται στο θέλημα και τον τρόπο των πολλών, αλλά αναζητεί το Θεό σε κάθε στιγμή και σε κάθε πρόσωπο, ενώ σε κάθε πρόκληση έχει μέσα του αυτόματο ως φυσική του κατάσταση το τι θέλει ο Θεός".
    (π.Θεμιστοκλή Μουρτζανoύ)

    Πηγή
    http://themistoklismourtzanos.blogspot.de/2013/06/blog-post_21.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ;-) Αληθεια γράφει, Ιωάννη.

      Πες μου εσύ μόνο, ποιος από παπάδες και λαΪκούς, την σήμερον ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ αυτά τα ωραία.

      Ισως σκεφτεί κάποιος :"Εμείς να λέμε το δέον γενέσθαι και το τι θα εφαρμοσθεί είναι...αλλουνού παπά ευαγγέλιο"

      Ναι. Ευχαριστώ που μου δίνεις τις σχετικές παραπομπές, διότι αποτελεί θέμα ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΟΥΣ επιστημονικής στάσης και ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑΣ, η αναφορά της πηγής, άσχετο αν ζούμε σε εποχή που ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ η υπουργός Παιδείας της Γερμανίας, πριν λίγους μήνες, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ΔΗΜΟΣΙΑ (και βέβαια είχε και τη στοιχειώδη ευθιξία να υποβάλει την παραίτησή της ΜΕΤΑ από το σκανδαλάκι αυτό) ότι έκανε προ 30ετίας, με copy paste το διδακτορικό της, ενώ ΣΚΟΠΙΜΩΣ ΔΕΝ ανέφερε τις πηγές και τις παρουσίαζε για δικές της, προκειμένου να πουλάει μούρη στους αδαείς νομίζοντας ότι η απάτη της θα έμενε κρυφή ισοβίως, πλην, "ΟΥΔΕΝ κρυπτόν υπό τον ( και Ιντερνετικόν) ήλιον που ελεγον και οι αρχαίοι ημών, αμήν και γένοιτοοο!

      ;-)

      Διαγραφή
  8. Γράφει, μετέχοντας στην Αλήθεια, ο ίδιος πατήρ στο βιβλίο του "Η αγάπη είναι απλή μα θέλει κόπo" (Εκδόσεις Αρχονταρίκη):

    "Στέκεσαι στον καθρέφτη των ματιών των άλλων και όσο κι αν θέλεις να δείχνεις κάτι άλλο, δεν μπορείς. Ελευθερία κι αγάπη, οι δύο μεγάλες δωρεάς του «κατ’ εικόνα» σου είναι τα εφόδια που έχεις στο δρόμο και τον τρόπο της οικογένειας, αλλά και, την ίδια στιγμή, οι κριτές σου.
    Αυτό λοιπόν που είναι η ευλογία, γίνεται ταυτόχρονα κι ο σταυρός σου, το φορτίο και η ευθύνη σου. Είσαι άραγε το πρότυπο που η γονεϊκή σου ιδιότητα μοιάζει αυτονόητο ότι σε καθιστά; Χτίζεις σχέσεις με βάση αυτό που θέλεις εσύ, αυτό που σου φωνάζει το «εγώ» σου ότι είναι σωστό ή είσαι έτοιμος να μετρήσεις και τους άλλους με βάση αυτό που είναι και όχι αυτό που θα ήθελες να είναι, παρότι έχεις πρόγραμμα, αξίες, διάθεση να μεγαλώσεις, ιδίως τα παιδιά σου, με σκοπό να αποτελούν γνήσιους καρπούς του δέντρου σου; Πώς μπορείς να συνταιριάξεις τη δική σου με την δική τους ελευθερία; Πόσο μπορείς ή πόσο πρέπει να ανεχτείς να είναι περισσότερο ελεύθεροι από όσο μπορείς να αντέξεις; Πόσο μπορείς να αντέξεις να έχουν τα δικά τους όνειρα, που δεν είναι ίδια με τα δικά σου; Πόσο τελικά μπορείς να σηκώσεις και το δικό σου και το δικό τους φορτίο;
    Πιστεύοντας πάντως στον Χριστό και ζώντας την οδό της Εκκλησίας η ευλογία και ο σταυρός συνδέονται με την Ανάσταση. Και η ανάσταση δεν έχει να κάνει με τον θάνατο του σώματος, ούτε μόνο και με την νίκη κατά του πνευματικού θανάτου, δηλαδή του χωρισμού από τον Θεό. Η ανάσταση έχει να κάνει με την δυνατότητα να νικάς τους μικρούς καθημερινούς θανάτους της ήττας από το «εγώ»σου, τις πτώσεις του ιδίου θελήματος, της αίσθησης ότι τα γνωρίζεις όλα, ότι η στάση σου είναι η μοναδική αληθινή στάση, ότι όλος ο κόσμος και οι οικείοι σου περιστρέφονται γύρω από σένα. Ο αγώνας να ζήσεις την παρουσία και το Ευαγγέλιο του Χριστού σε κάνει να ανίστασαι από τις βεβαιότητές σου που σε ρίχνουν κάτω, γιατί οι άλλοι δεν μπορούν να τις αποδεχτούν, να βγάζεις μίαν άλλη ποιότητα ελπίδας και νοήματος, που σε κάνει να χαίρεσαι γιατί είσαι σύζυγος, γονέας και ταυτόχρονα παιδί του Θεού, αλλά και να παλεύεις ό,τι έχεις λάβει να το δώσεις, όχι με γνώμονα μόνο την επιτυχία της σχέσης, της οικογένειας, του εαυτού σου στον παρόντα κόσμο και χρόνο, αλλά κυρίως την πορεία προς την αιώνια κοινωνία με τον Χριστό , αλλά και όλους όσους αγαπάς στον τρόπο της Βασιλείας".

    Όσο πληρούται μέσα μας ο Χριστός "ως εαυτός" Ευανθία, τόσο καταργείται η σκιά του "εγώ" μας.




    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ;-) Ιωάννη νεαρέ μου
    ευχαριστώ πολύ για τα ωραία κείμενα που μας στέλνεις.
    Να είσαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. http://olympia.gr/2013/06/27/%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CF%83%CE%BF%CE%BA-%CE%B9%CF%83%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%AC%CE%BB%CE%B9/ εδω ειναι η συνεχεια της κουβεντας μας σαλογραια με ενα φρικτο βιντεο απο Συρια οπου δειχνει την σφαγη στο γονατο ενος ορθοδοξου ιερεα . Απαισιο αλλα αληθιμο . Σχετικα με την αναρτηση . Δεν μπορουμε μεις να δεχυουμε το Αγιο Πνευμα . Δεν ειμαστε ετοιμοι να μας σφαξουν στο γονατο .Παντως ετσι πεθαιναν μαρτυρες και νεομαρτυρες . Ουτε φωτοστεφανα εμφανη , ουτε οπως λεν τα συναξαρια - καποια - οτι αντι για αιμα να τρεχει γαλα . Ουτε αφατη χαρα στο προσωπο . Ωμη βια η τελευταια στιγμη των μαρτυρων . Να μην τυχουν ποτε στη χωρα μας . Αωνιο αναθεμαστους υποκνητες ρωσους και αμερικανους τετοιων γεγονοτων . Α.Μ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. E δεν θα τύχουν κατά πάσα πιθανότητα.Οι ισχυροί παίζουν σκάκι και τα πιόνια είναι οι λαοί.Κάποιοι θυσιάζονται.Τα φωτοστέφανα και το γάλα είναι η πρώτη στιγμή μετά την τελευταία των Μαρτύρων.Η νίκη των Μαρτύρων είναι η μετατροπή αυτής της ωμής βίας σε θεϊκή,εν Χριστώ γαλήνη.Ενώ με μια λέξη,μια παραδοχή μπορούν να σωθούν αυτοί χωρίς παρακάλια και χωρίς υστερίες δέχονται όλη την αγριότητα και διδάσκουν αγάπη.
      παπα-Κώστας

      Διαγραφή
  11. Α.Μ. Ευχαριστώ για βίντεο.
    π.Κώστα μου, ΠΟΛΥ αισιόδοξο και μακάρι αλλά...τα σύννεφα όλο και πυκνώνουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Και γω αυτο πιστευω παπα Κωστα .

    Οτι ο ιερεας που σκοτωνουν πρωτον στο βιντεο ειναι στον παραδεισο.

    Και οτι το ζευγος Ασσαντ που εξ αφορμης τους γινεται ολο αυτο το κακο εχει κλεισει απο τωρα φουρνο στην κολαση.

    Να πω και κατι δυσαρεστο.

    Ο Πατριαρχης Αντιοχειας που ηταν το 1982 οταν ο πατηρ Ασσαντ εσφαξε σαν αρνια 20 χιλιαδες μουσουλμανους στην Χαμακαι στην Χομς και δεν εβγαλε μιλια αλλα ηταν το Πατριαρχειο και στηριγμα του Συριακου Μπααθ των Ασσαντ και τωρα εχουν στοχοποιηθει οι αθωοι για τις επιλογες του Πατριαρχειου τους Χριστιανοι της Συριας και μαρτυρουν κατα δεκαδες εκόντες άκοντες αυτος ο Πατριαρχης λοιπον που τωρα εχει πεθανει θα δινει πολυ μα ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ λογο στον Θεο.

    Τετοιοι πατριαρχες τσανακογλΕΙφτες καθεστώτων οπως και στη τσαρικη Ρωσσια γιναν αφορμη να μαρτυρησουν μετα αμετρητοι χριστιανοι .

    Οι χριστιανοι βεβαια αγιασαν αλλα αυτοι λογοδοτουν για το αιμα τους .

    Α.Μ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δε ξέρω πόσο μπορούσε να αντιδράσει ο Πατριάρχης τότε και πόσο τους λαμβάνουν υπ'όψη.Δεν θα το συνέκρινα με τους εναγκαλισμούς της ρωσσικής Εκκλησίας με το τσαρικό καθεστώς.Στο πρώτο έχουμε να κάνουμε με τη διασφάλιση της επιβίωσης των χριστιανών και στο δεύτερο με την εξασφάλιση προνομίων για τους ιεράρχες.
    Βέβαια Εκκλησία και κράτος είναι έννοιες ασυμβίβαστες.Για εμένα τουλάχιστον.
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φίλε Α.Μ.,

    Το «Ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι», πραγματοποιήται και χωρίς σφάξιμο στο γόνατο.

    Υπάρχει και το λεγόμενο αναίμακτο μαρτύριο της συνειδήσεως. H κατά Xριστόν ζωή είναι ένα αναίμακτο μαρτύριο που καταλήγει στην πρόγευση του Παραδείσου.

    Μήπως με αυτό που μας γράφεις, το "δεν μπορούμε εμείς να δεχτούμε το Άγιο Πνεύμα", Το βλασφημείς;

    «Ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η Γραφή, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος. Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος ου έμελλον λαμβάνειν οι πιστεύοντες εις αυτόν . ούπω γαρ ην Πνεύμα Άγιον, ότι Ιησούς ουδέπω εδοξάσθη»

    Ο πιστεύων εις εμέ, μας λέει ο Κύριος. Εσύ πιστεύεις σε Αυτόν, φίλε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή