Ἐπὶ τῇ κοιµήσει τοῦ Πατρός, Γέροντος καὶ Μητροπολίτου Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς Κυπριανοῦ († 17.5.2013 ἐκ.ἡµ.) Ὁ Ποιµὴν ὁ Καλός, ὁ Ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ

Ὁ Ποιµὴν ὁ Καλός,

ὁ Ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ

     Σεβασµιώτατε Μητροπολῖτα Βλάσιε· Σεβασµιώτατε Ἐπίσκοπε Φώτιε· Σεβασµιώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι Ἀρχιερεῖς· Τίµιον Πρεσβυτέριον· Ὁσιώτατοι Πατέρες καὶ Μητέρες· Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφές· Φωτόµορφα τέκνα τῆς Ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας·

Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!

     Τὶς ἡµέρες αὐτές • µέσα στὸ Φῶς τῆς Ἀναστάσεως • τώρα ποὺ ἡ Κτίσις ἀνακαινισµένη πανηγυρίζει • τώρα ποὺ ἡ στοργὴ καὶ ἡ τρυφερότης τοῦ Θεοῦ µᾶς ξαναδέχεται στὴν πατρικῆ Ἀγκάλη, καὶ γι᾿ αὐτὸ ἀγάλλονται οὐρανός τε καὶ γῆς καὶ τὰ καταχθόνια,

     • ἀκριβῶς τώρα, ἡ φιλάνθρωπος δεξιὰ τοῦ Σωτῆρος µας Χριστοῦ ἀπεφάσισε νὰ µεταφυτεύση, ἀπὸ τὴν πολυτάραχη γῆ, στὸ Περιβόλι τοῦ Οὐρανοῦ, τὸ πολυανθὲς καὶ πολύρριζον καὶ πολυέραστον Ἄνθος τοῦ πολυσεβάστου Πατρὸς καὶ Γέροντος καὶ Μητροπολίτου µας, τοῦ πολυευλογηµένου Ἀρχιερέως Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς Κυπριανοῦ.

     Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν!... Δόξα τῷ Πατρί, καὶ τῷ Υἱῷ, καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύµατι!... Δόξα τῇ πολυϋµνήτῳ Ἁγίᾳ Τριάδι!... Ὡς ἔδοξε τῷ Κυρίῳ, οὕτω καὶ ἐγένετο!... Εἴη τὸ Ὄνοµα Κυρίου εὐλογηµένον, ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος!...

* * *

     Ἡ µεταφύτευσις αὐτὴ τοῦ µεταστάντος Μητροπολίτου µας σφρα­γίζει καὶ κλείνει µίαν Ἐποχή, στὴν διάρκεια τῆς ὁποίας ἡ πο­λύ­πτυχος δρᾶσις τῆς φωτισµένης Παρουσίας Του ἔγραψε πράγµατι Ἱστορία.

     Ὡς φωτεινὸς Ἀστήρ, διήνυσε µίαν οὐράνια καὶ εὐλογηµέ­νη πο­ρεία ἀπὸ τὸ ἱστορικὸ Ἀγρίνιο, ὅπου ἐγεννήθη τὸ 1935, µέχρι τὴν περιώνυµο Πόλι τῶν Ἀθηναίων, στὶς παρυφὲς τῆς ὁποίας ἵδρυσε τὸ σωτήριο ἔτος 1961, τὸ ἱερὸ αὐτὸ σεµνεῖο τῆς Ὀρθοδόξου Ἀσκήσεως καὶ Ἱεραποστολῆς.

     Ἔκτοτε, καὶ µὲ τὴν εὐλογία πάντοτε τοῦ ἐν Ὁσίοις Γέροντος καὶ Πνευµατικοῦ Του, τοῦ ἀειµνήστου π. Φιλοθέου Ζερβάκου, συνεδέθη µὲ πρόσωπα καὶ τόπους φωτὸς καὶ χάριτος, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἄντλησε πλούσια πεῖρα καὶ σοφία ἐν Χριστῷ.

     Τὰ ἐξαιρετικὰ Χαρίσµατά Του ἐξεδηλώθησαν, ὡσὰν ἀπὸ µίαν µυστικὴ πηγή, διαυγέστερα καὶ ὁρµητικώτερα, µετὰ τὴν ἀναβίβασί Του στὸν Ἀποστολικὸ Θρόνο τῆς Ἀρχιερωσύνης.

     Τότε, ἀπὸ τοῦ ἔτους 1979, ἀνεδείχθη ὄντως «καὶ τρόπων µέτοχος καὶ θρόνων διάδοχος» τῶν ἁγίων Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι συνθέτουν τὴν τιµαλφῆ καὶ ἔνδοξον καὶ ἀδιάφθορον ἁλυσίδα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀληθείας καὶ Ζωῆς.

     Ἡ Μαρτυρία Του, Ποιµαντικὴ καὶ Ὁµολογιακή, ἕνα πραγµατι­κὸ Μαρτύριο ἐν Χριστῷ, ξεπέρασε τὰ ὅρια τῆς εὐλογηµένης Πα­τρίδος µας, καὶ ἐπέδρασε γόνιµα σὲ χῶρες τῆς Εὐρώπης, τῆς Ἀφρικῆς, τῆς Ἀµερικῆς, τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Ὠκεανίας, ὅπου ἤδη ὑφίστανται Ὀρ­θόδοξες Ἐκκλησιαστικὲς Κοινότητες τοῦ Πατρίου Ἡµερολο­γί­ου, ἐν­ιστάµενες κατὰ τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουµενισµοῦ.

* * *

     Ἡ πολυσύνθετος καὶ πολυτάλαντος Προσωπικότης Του οἰκοδοµήθη καὶ στερεώθηκε στὸ ἀκλόνητο Θεµέλιο τοῦ Μοναχικοῦ Φρονήµατος, στὴν Ἡσυχαστικὴ καὶ Εὐχαριστιακὴ Παράδοσι τῆς  Ἁγιωτάτης Ὀρθοδοξίας µας.

     Ἂν καὶ δραστήριος Ποιµήν, δὲν ἐλησµόνησέ ποτε ὅτι εἶναι Μοναχὸς καὶ ὅτι ἡ Κάθαρσις, ὁ Φωτισµὸς καὶ ἡ Θέωσις, ὡς Ὅραµα Ζωῆς, ὡς Πρᾶξις καὶ Θεωρία, ἀποτελοῦν τὶς συνεχεῖς προτεραιότητες τοῦ Ὀρθοδόξου Ποιµένος.

     Τὸ γνήσιο Μοναχικὸ Φρόνηµά Του ἀνέδειξε Αὐτὸν σὲ γνήσιο Ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ, καὶ ὅλο τὸ πνευµατικό του οἰκοδόµηµα ἐξέ­πεµπε τὸ µυστικὸ Φῶς τῆς ἐν Χριστῷ Εὐσπλαγχνίας καὶ Ἐλευθερίας, τῆς δηµιουργικῆς ἁγιότητος τῆς τόλµης.

     Ἦταν χαρακτηριστικὴ ἡ ἄνεσις, µὲ τὴν ὁποία ἐκινεῖτο µέσα στὸ κλῖµα αὐτό: τοῦ Μοναχικοῦ Φρονήµατος, τῆς Εὐσπλαγχνίας καὶ τῆς Ἐλευθερίας.

     Ἄρτιος τοῦ Θεοῦ Ἄνθρωπος • Μάρτυς τῆς Σταυρώσεως καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ • Ἐνσαρκωτὴς τῆς εὐαγγελι­κῆς κε­νώ­σεως καὶ ἀνακαινίσεως • Τόπος φανερώσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύ­µατος • Εἰρηνικὸς καὶ εἰρηνεύων • Φωτεινὸς καὶ φωτίζων • Χαίρων καὶ χαροποιῶν • Γλυκὺς καὶ εὐφραίνων • Ἐλεύθερος καὶ ἐλευθερώνων • Οἰκτίρµων καὶ κήρυκας τῆς Εὐσπλαγχνίας ἔργῳ καὶ λόγῳ...

* * *

     Αὐτὸς ἦταν ὁ Πάτερας καὶ Γέροντας καὶ Μητροπολίτης µας Κυ­πρι­ανός, ὁ ὁποῖος µεταφυτεύθηκε τὶς ἡµέρες αὐτὲς  στὸ Περιβόλι τοῦ Οὐρανοῦ· τὸ σεπτὸ ὅµως Σκήνωµά Του εἶναι τώρα ἐνώπιόν µας καὶ θὰ εἶναι πάντοτε µαζί µας, ὡς πολύτιµος πηγὴ παρηγορίας καὶ ἐνισχύσεως στὸν πολύµοχθο καὶ πολυ-υπεύθυνο βίο µας.

     Ἀποκορύφωµα, ἀλλὰ καὶ ἀναµφισβήτητο δεῖγµα ὅτι ἐγένετο εὐάρεστος τῷ Θεῷ, ἦταν ἡ ὄντως ὁσιακὴ Κοίµησίς Του, µετὰ τὴν πολυετῆ καὶ ἐξαγνιστικὴ ἀσθένειά Του.

     Ὅσοι εἶχαν τὴν ἐξαιρετικὴ εὐλογία ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ εὑρίσκων­ται πλησίον Του ἐκεῖνες τὶς τελευταῖες στιγµές, εἶδαν, αἰσθάνθηκαν καὶ ὠσφράνθησαν, κυριολεκτικὰ ἐψηλάφισαν, τὸ µεγάλο χάρισµα τοῦ ὁσιακοῦ καὶ Μακαρίου Τέλους τῶν φωτεινῶν Μελῶν τοῦ Σώµατος τοῦ Χριστοῦ.

     «Καὶ ὁ ἑωρακὸς µεµαρτύρηκε· καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἡ µαρτυρία...».

     Ὁ µακάριος Γέροντάς µας, ἐκ νεότητος αὐτοῦ, εἶχε ἕνα διαρκὲς αἴτηµα: νὰ τὸν ἀξιώση ἡ Φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ νὰ ἔχη τέλη χριστιανά, τέλη εἰρηνικὰ καὶ καλὴν ἀπολογίαν· συχνὰ δὲ ἔλεγε καὶ ἔψαλλε τὸ γνωστὸ Μεγαλυνάριο: «Μιχαὴλ Ἀρχάγγελε τοῦ Χριστοῦ, µὴ ἔλθῃς ὡς λέων ἀγριώτατος ἐπ᾿ ἐµέ, µηδὲ τὴν ψυχή µου ἁρπάσῃς ὡς στρουθίον, ἐν ὥρᾳ τοῦ θανάτου Σύ µοι βοήθησον»!...

     Ἐνώπιον τῆς Εἰκόνος τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ· πρὸ τοῦ Ναϋδρίου τοῦ Ἀρχαγγέλου, εὑρισκοµένου ἐντὸς τοῦ ταπεινοῦ Κελλίου Του, παρέδωκε τὸ πνεῦµα εἰρηνικὰ εἰς χεῖρας ζῶντος Θεοῦ ὁ πολυσέβαστος καὶ πολυτίµητος Γέροντας καὶ Μητροπολίτης µας.

     Τὸ Μακάριο Τέλος Του, καὶ µάλιστα κατὰ τὴν ἀναστάσι­µη αὐτὴ περίοδο, ἦταν µία ἀκόµη ἀπόδειξις, ὅτι «ἀνέστη Χριστός, καὶ ζωὴ πολιτεύεται»!... Διὰ τοῦ Σταυροῦ καὶ τῆς Ἀναστάσεως, «νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι»· ὁ θάνατος ἔγινε πηγὴ ζωῆς καὶ εὐλογίας... Τὰ πάντα τώρα καταυγάζονται ἀπὸ τὴν ἄρρητη φωτοχυσία τῆς Ἁγίας Τριάδος... Ἤδη µετέχουµε στὴν Ἑορτὴ τῆς Βασιλείας... Κέντρο τῆς ὑπάρξεώς µας εἶναι πλέον ἡ προετοιµασία γιὰ τὴν Ἑορτὴ τῆς Συναντήσεώς µας µὲ τὸν Ἐρχόµενο καὶ ἤδη Παρόντα Νυµφίο µας...

* * *

     Πολυσέβαστε Μητροπολῖτα µας· Πολύσοφε Γέροντά µας • Γλυκύτατε Πατέρα µας • τώρα ποὺ εὑρίσκεσθε µέσα στὴν ἀπόρρητη Δόξα τῆς Βασιλείας καὶ εἶσθε ἕνας ἰσχυρότατος πρέσβυς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ,

     • ἂς µᾶς ἐπιτρέψετε νὰ ἐναποθέσουµε στὴν τρυφερὴ πατρο­µητρική Σας ἀγκαλιὰ τὰ ἄνθη τῆς εὐγνωµοσύνης µας γιὰ ὅ,τι µᾶς προσ­φέρατε... Τὰ ἄνθη τῆς µετανοίας µας, διότι δὲν ἀνταποκριθή­κα­µε στὴν στοργική Σας ἔγνοια γιὰ µᾶς... Τὰ ἄνθη τῆς ὑποσχέσε­ώς µας νὰ φανοῦµε πιστοὶ στὴν Παρακαταθήκη Σας µὲ εὐαισθησία καὶ ὑπευθυνότητα.

     Τὸ τρισσὸν φῶς τῆς Εὐσπλαγχνίας, τῆς Ἐλευθερίας, τοῦ Μοναχικοῦ Φρονήµατος, τὸ ὁποῖο ἐξέπεµπε ἡ ἀριστοκρατική Σας ἀξιοπρέπεια καὶ µᾶς ἀποκάλυπτε τὸ χαµόγελο τοῦ Θεοῦ, εἴθε νὰ φωτίζη τὸν δρόµο µας πρὸς τὴν Συνάντησι Ἐκείνου, τοῦ Μοναδικοῦ, τοῦ Ἐραστοῦ καὶ Νυµφίου τῶν ψυχῶν µας, τοῦ Σταυρωθέν­τος καὶ Ἀναστάντος Χριστοῦ µας...

     Χριστὸς Ἀνέστη! προλυσέβαστε Μητροπολῖτα µας...

     Χριστὸς Ἀνέστη! πολύσοφε Γέροντά µας...

     Χριστὸς Ἀνέστη! γλυκύτατε Πατέρα µας...

     Αἰωνία Σας ἡ µνήµη καὶ καλὴ ἀντάµωσι στὸ Μεγάλο Πανηγύρι, 

στοὺς Γάµους τοῦ Ἐσφαγµένου Ἀρνίου, 

ὅπου ἦχος καθαρὸς ἑορταζόντων καὶ εὐχαριστούντων

Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦµα 

ἀσιγήτοις στόµασι καὶ ἀπαύσταις δοξολογίαις, 

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀµήν!

† ὁ Ὠρεῶν Κυπριανὸς