Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Το γελοίον και μάταιον της αυτοκτονίας-Εμείς δε θα πεθάνουμε, ποτεεεεέ, κουφάααλα, νεκροθάφτη!


Τις προάλλες  περιστεράκι μου,

 ένα δεκαεπτάχρονο μαθητούδι,  αυτοκτόνησε στην πόλη που μένω

- "δι ασήμαντον αφορμήν" αυτοκτόνησε -

"χάρη" στους σινεμάδες με τα κακά παραδείγματα, "χάρη" και στις ιστοσελίδες που δίνουν οδηγίες-

περί του πώς να κοψολαιμιαστούμε ... επιτυχέστερον!

- Θε μου , Θε μου , πού πάμε; !

Κάθε μέρα δυο τουλάχιστον απελπισμένα άτομα αυτοκτονούν στην Ελλάδα- άκουγα στις ειδήσεις...

Τελευταία, έπεσα σε νέους ταξιτζήδες που απειλούσαν-μονολογώντας με οργή- να τινάξουνε τα μυαλά τους...

-Μανούλαααααα!

- Έτσι ανυπόφορος που κατάντησε ο βίος , μωρή Σαλογραία, σωστά έκανε το παιδί και κρεμάστηκε!

Γιατί να ζούσε;

Για να του κάνουνε τη ζωούλα του,  μαύρη- τα Καθίκια οι άλλοι;

-Είσαι με τα καλά σου;

 Επικοινωνείς;

Τι λόγια βλακώδικα ξεφεύγουν απ' "των οδόντων το έρκος"- χαμένο;

Φαντάζεσαι ότι κρεμάστηκε και ότι πάει! τώρα... ησύχασε;

- ΤΟΟΟόση αγαθομάρα σε δέρνει;

-ΤΟΟΟόση με το συμπάθιο!

-Ξέρεις, τι μας πληροφορεί η εμπειρία  των Αγίων, πουλάκι μου;

-Για πε, γραιοτάτη, μήπως σε νιώσω...

-Λέει, ότι  αν  εσύ -αυτοπροσώπως- αποφασίσεις να κόψεις της ζωής σου το νήμα, και πεθάνεις

 ( με τούτο το βίο βαθιά  οργισμένος ή λυπημένος)

ότι αμέσως μετά, θα παραλάβουν την ψυχή σου, άγγελοι σκοτεινότατοι

( φρικιαστικοί στη φάτσα, μπλιάχχχχ... χειρότεροι απ' τους κτηνώδεις πολεμιστές, στην ταινία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών...),

και  τότε , θα της κάνουν, χαιρεκάκως -ΤΑ- Αιώνια  βασανιστήρια!

- Άρα;

Τι κατάφερε,  ο άνους,  ο αυτόχειρ;

-Μια τρύπα στο νερό κατάφερε!

Κατάστρεψε το σώμα του- τάχαμ για να γλιτώσει- και μεγαλύτερα  βάσανα, τον περιμένουνε στη γωνία, καθώς άριστα το διατυπώνει και  ο σοφός ο λαός μας:

- Πίιιιισω έχει η αχλάδα την ουρά και παραπίιιισω φούντααα!

Και γράφοντας  "φούντα", θυμήθηκα   αγαπημένο  αγόρι στην εφηβεία του...

Ξεκίνησε από...αλκοόλ- τον εμύησε ο εθισμένος πατέρας του- μετά πήγε στις "φούντες"...εν συνεχεία   στα πλοκάμια της  ηρωίνης ... εκείνη  το σφιχταγκάλιασε το παιδί, μέχρι θανάτου...σμπαράλια του γίνηκε το νευρικό σύστημα, μαύρισε η ψυχολογία του -  μόνο με "άσπρη" για λίγο ερχόταν στα συγκαλά του...ο ίδιος επιθυμούσε με πάθος το θάνατο.

- θα αυτοκτονήσω μονολογούσε  σιγανά...η ζωή μου,  γίνηκε μια κακιά σκύλα, θα τη μαχαιρώσω για να γλιτώσω!

( Ήρεμο φαινομενικά,  χαμογελαστό , ευγενέστατο, παλικαράκι με ξανθά μαλλιά- μια αρχοντική παρουσία- και κάτω απ' το στρατιωτικό τζάκετ που φόραγε, κουβάλαγε πάντα, κρυμμένη, κοφτερή λάμα τεράστια, "δια πάσαν περίστασιν")

Το άκουγα, τις νύχτες που μιλάγαμε στα τηλέφωνα και με έπιανε τρρρρέλα!

Απέξω μου, δεν έδειχνα τίποτα.

Δεν θα βοηθούσε.

Δεν του έλεγα καν:" Λυπήσου την παντέρμη τη μάνα σου".
Δεν τη λυπότανε.
Δεν ήταν σε θέση.

Οι ψυχίατροι,-ο κ. Μυλωνάκης, καλή του ώρα- του έδιναν φάρμακα, του βάζαν ποικίλες ταμπέλες...

Το παιδί, όμως, το συγκεκριμένο- όπως έμαθα- κάποτε, το Χριστούλη, Τον αγαπούσε , Τον πίστευε.

Μικρότερο νήστευε.

Κοινωνούσε.

Τόλμησα κι επικαλέστηκα -σε ώρα απαλή- εκείνη την Πίστη,  που σχεδόν, στην παρούσα φάση την είχε ξεχάσει...αφότου μπλέχτηκε  με ...κουλτούρες...

-Άκουσε, λατρεμένο, αν κάνεις κακό στον εαυτό σου, θα το κάνεις δήθεν για να γλιτώσεις από την κόλαση της κοινωνίας,  εδώ, έτσι δεν ειναι;

- Έτσι, καλή μου κυρία.

- Όμως, αν μία  στο δισεκατομμύριο, αυτά που μας διδάσκει η Ορθόδοξη Πίστη μας, έχουνε βάση, αν ΥΠΑΡΧΕΙ  ΚΟΛΑΣΗ  ΑΙΩΝΙΑ για τους αυτόχειρες,με την αυτοκτονία σου , κανένα , απολύτως κανένα, κέρδος,  ΔΕ θα χεις .

Μόνο ζημία απροσμέτρητη.

Θα φύγεις απ' την κόλαση την εδώ, και εκεί  που θα πας, θα σε περιμένει Κόλαση  ατέρμονη...Αιώνια.

Ξέρεις τι θα πεί Αιώνια;

-ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ, ΑΝ ΑΛΗΘΕΥΕΙ,  απάντησε...

-Λοιπόν...

ΔΕ συμφέρει...κάνε υπομονή...

Πολέμα  των λογισμών, το σκοτάδι,
Περίμενε ...
Επίμενε....

Δεν ξέρεις ποια στιγμή θα αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο.

Τα πράγματα, πάντοτε αλλάζουν.

Δε διαθέτεις ό λ η την πληροφορία, επομένως,  δε δικαιούσαι να είσαι απελπισμένος...

Ο Θεός υπάρχει και βοηθάει τους ανθρώπους με παράδοξους τρόπους αρκεί να Του ζητήσουν βοήθεια, αρκεί   να είναι σε εγρήγορση ώστε να την αξιοποιήσουν, όταν τη στείλει...

Τον συμβούλεψα ταπεινά,  με προσευχή και κρύφια οδύνη...μια και τη γύρευε τη συζήτηση...

Με άκουσε, κάποια στιγμή,  απροσδόκητα (ήταν ανοιχτός ο Ουρανός ;) σαν να ξύπνησε από ύπνο ερεβώδη...

- Λογικό, το επιχείρημά σας,  σχολίασε ήρεμα, ευγενέστατα.

Εφόσον  υπάρχει άλλη ζωή και αν ΑΙΩΝΙΑ  ΟΔΥΝΗ  περιμένει όσους δραπετεύουν με οργή και,
 πριν απ' την ώρα τους,
τότε ΔΕ με συμφέρει να "φύγω"...
διότι, αυτοκτονώντας
θα γλιτώσω- τάχαμ- απ' τη Σκύλλα
ενώ θα με κατασπαράξει
η ΑΙΩΝΙΑ η Χάρυβδη...

κι από κει...ποτέ και με τίποτα
ΔΕ θα είναι εφικτό να ξεφύγω...
...................................................
Τον φώτισε η Παναγία, τα δάκρυα της μάνας του, και άλλαξε διάθεση...

Περί αυτοχειρίας, δεν ξαναμίλησε...

Ζήτησε πληροφορίες για Ορθόδοξο πνευματικό οδηγό...

Άλλαξε η ψυχολογία του προς το καλύτερο.

Ξεκόλλησε  τη σκέψη- βδέλλα,  της αυτοκτονίας, απ'  της καρδιάς του το δέρμα και την πέταξε στα σκουπίδια.

Υπήρξε μπερδεμένο,  αγνό, ευαίσθητο μα και πανέξυπνο παλικάρι...

Λίγο αργότερα,  και ενώ βρισκόταν σε εξαιρετικά ευλογημένη  διάθεση,

από κάτι Γάλλους τουρίστες, που παραβήκαν τον κώδικα κυκλοφορίας και πέσαν επάνω του-  μ' ένα τρελό αυτοκίνητο-  μια καλοκαιριάτικη νύχτα,

σκοτώθηκε .

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.

Είμαι βέβαιη ότι εύχεται και για μας, απ' τις γειτονιές των Αγίων Αγγέλων...διότι...

 έφυγε εν Πίστει, Ελπίδι και Αγάπη

 και " ο αποθανών εν Κυρίω, καν αποθάνη, ζήσεται!"
.................................................................................

- Κατάλαβες, τώρα, γιατί

εμείς δε θα πεθάνουμε

 ποτέεε,

κουφάααααλα, νεκροθάφτη;

Σαλογραία

67 σχόλια:

  1. Ε ΛΟΙΠΟΝ ΚΥΡΙΑ ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΑΛΟΓΡΑΙΟΜΠΡΑΔΕΡ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ !!!!!!!!!!!ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΝΑ ΜΠΑΙΝΑΜΕ ΣΤΟ ΜΠΙΓΚ-ΜΠΡΑΔΕΡ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΛΑΓΑΜΕ ΟΛΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΘΑΧΑΝ ΤΡΕΛΛΑΘΕΙ.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 1ον Μα τι κάνετε αγαπητή φίλη τοιαύτην ώραν εις το διαδίκτυον; Για Όνομααααα!
    2ον Τι επιθυμείτε να μας πείτε δια της αναρτήσεως ταύτης;
    Διατελώ
    εν θαυμασμώ και απορία μεγίστη (ταυτολογών κατά Ποντίω Πιλάτω)
    έρρωσθε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπημένο μου, ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί και ό,τι ζητάει η ψυχούλα του, βρίσκει.
    Γι αυτό μου αρέσει η σημερινή εποχή και ας είναι ζόρικη!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Προς τον...έρρωσθε φίλτατον αναγνώστην...
    ;-
    )
    Εκείνην την ώραν αγαπητέ, ηδυνήθην να επικοινωνήσω μαζί σας και ουχί ενωρίτερον...

    Η ώρα καταδεικνύει το μέγεθος της αφανούς μας αγάπης!
    :-)
    Αυτό που επιθυμώ να είπω είναι ολίγα τινά που θα τα γράψω σε λίγο...δια της υπομονής ημών κτησόμεθα τας ψυχάς ημών...;-)

    Με ασπασμούς εν Κυρίω τρις

    (εις τύπον της Αγίας Τριάδος, ως ποιούσιν οι αδελφοί, Ορθόδοξοι Ρώσοι...το έχομε ίδει και εις ταινίας του Ταρκόφσκι...μην είπω και του Μιχάλκωφ)

    και όλην την εν Κυρίω γηθόσυνον διάθεσιν, δια την δωρεάν της συνάντησης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. maestro, το πήρες το μέιλ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σ'ευχαριστώ καί εγώ καλή μου γιά τήν δική σου αγάπη, τήν αισθάνομαι πολύ έντονα!... Π ρ ο χ ω ρ ά μ ε μ α ζ ί !

    Από όλα αυτά, πού ό φίλος μου ό πόνος μέ δίδαξε, μπορώ νά πώ μέ σιγουριά ό'τι..
    εκεί όπου ο άνθρωπος δίνει τήν αγάπη του, δίνει ταυτόχρονα καί τήν ίδια τήν ζωή του.

    Αυτό τό παλικάρι πού μας γράφεις Σάλο, πιστεύω, εδώσε τήν αγάπη του σ'Εκείνον πού τόν γλύτωσε από τήν αυτοκτονία, τήν αιώνια κόλαση καί τήν κόλαση των ναρκωτικών καί πιστεύω ακόμα ο'τι ο πόθος θανάτου από απόγνωση καί απελπισία πού είχε κάποτε, έγινε πόθος αιώνιας Ζωής.. καί έφυγε..τήν πιό κατάλληλη στιγμή γι'αυτόν.

    Ο Θεός τόν πήρε, γιατί πολύ αγάπησε....

    Δόξα τω Θεω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σπυριδωνάκι μου
    με την ερμηνεία που δίνεις συμφωνεί και η δική μου καρδιά, και η καρδιά της μανούλας του, η οποία εξ αιτίας του θανάτου του μοναχοπαιδιου της, έχει αγιάσει έτι και έτι εν ειρήνη...

    Στο νεκροταφείο ξημεροβραδιάζεται, αλλά έχει φως στην ψυχή της.

    Συνέχεια φτιάχνει πρόσφορα, μεταλαμβάνει, προσεύχεται..τον μνημονεύει...

    Και όποτε το βλέπει στον ύπνο της το παιδί, μέσα στο Φως και στη Χαρά του Θεού το βλέπει...

    Ετσι το είδα και γω τον πρώτο καιρό που είχε φύγει...
    Είναι μερικές ψυχές που τις καλεί νωρίτερα επειδή έχουν την ωριμότητα γι αυτή την Συνάντηση...

    Αν το καταλάβαιναν αυτό οι οικείοι δεν θα οδύρονταν όπως οδύρονται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ναί, ετσι είναι καλή μου..
    Μακάρι νά δώσει ο Κύριος νά γίνουν πολλές οί καρδιές πού θά τού δωθούν.. ο θερισμός πολύς καί οί εργάτες λίγοι..

    Νά δίνουν τήν δική Του Αγάπη τήν δική Του Ζωή τήν δική Του Ελπίδα καί Πίστη σ'αυτόν τόν απελπισμένο κόσμο πού ζούμε.
    Θά τό κάνει ό Κύριος!...

    Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ έχει ίδη αρχίσει!

    Πλησιάζει ο καιρός πού θά δοξασθεί ό Υίος Θεού απο τούς Ελληνες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ..για πες μου διδασκαλισσα Σαλογραια..

    ..πρεπει να αποδιδουμε φορ..λαθος,αλλο ηθελα να σε ρωτησω,εε..ε..ε..

    ..οι Σουλιωτισσες..οι γνωστες Σουλιωτισσες..

    ..αυτοκτονησαν..

    ..η επεσαν μαχομενες στα βραχια για να μην συλληφθουν απ'τα γκεσεμια των τουρκων και μαθουν τα ''κολπα''στο χαρεμι;

    ..ελα..ειμαι ολος αυτια..κατσε να παρω κι αλλα..

    ..ενταξει,τωρα ειμαι γεματος αυτια...

    ..για πες μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σαλογεράκο μου

    που ρωτάς τη Σαλόγρια που ΔΕΝ είναι διδασκάλισσα- μαθήτρια των μαθητευομένων είναι πάντα και θα παραμείνει- αυτό με τις Σουλιώτισσες το σχολίασε και μια τρελή στον Αμέθυστο.

    Ο Θεός θα αποδώσει εν ημέρα Κρίσεως, κατά την προαίρεση των ανθρώπων...(ευτυχώς)

    Οι Σουλιώτισσες καλέ, δεν πέθαναν πάνω στο τσακίρ κέφι και στο καλαματιανό;

    Ο Κύριος δε λέει:"εκεί που θα σε βρω εκεί και θα σε κρίνω";

    Τα κορίτσια πέθαναν στο τσακίρ κέφι και για να μη τις μαγαρίσουν τα κτήνη οι Τουρκαλβανοί -οι ΑΠΛΥΤΟΙ- μα για Όνομαα!...

    Αφού πέθαναν χορεύοντας και τραγουδώντας, για χάρη της Πίστεως, πιστεύω ότι θα τις ελεήσει ο Κύριος, καταπώς Εκείνος μόνο, τους αγαπήσαντας Αυτόν, γνωρίζει και ελεεί, ασταμάτητα.

    Του έχω την τέλεια εμπιστοσύνη...

    Προσωπικά, δεν διαθέτω τα κότσια να πέσω στα γκρεμά, και να μου χαλάσει η επιδερμίδα, α παπα...θα προτιμούσα να ζήσω και ας ήμουνα χανουμάκι -η καρακαλτάκα- γι αυτό τις Σουλιώτισσες τις ευλαβούμαι ιδιαίτερα ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πολύ ανόητη ερώτηση!....

    Ο «Χορός του Ζαλόγγου» αποτελεί αιώνιο σύμβολο για τη γυναίκα που προτιμά το θάνατο από την ατίμωση και τη δυστυχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ..ποσο χαιρομαι που με λες ανοητο,αγαπημενη μου ..αγνωστη..

    ..ξερω ποσο γυναικα εισαι..
    ..μην ανησυχεις..

    ..ααααχ,τι τραβαμε και μεις οι Σουλιωτες..

    ..παμε ακαταγραφητοι,αχαρτογραφητοι κι..αψυχογραφητοι..ναι και αμην..


    ..ναστε οοοοοολοι σας καλα..αδερφια και αδελφουλες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. · Ἐκεῖνος ποὺ πιστεύει στὸν Κύριο, φοβεῖται τὴν κόλαση, κι αὐτὸς ποὺ φοβεῖται τὴν κόλαση, τηρεῖ τὶς ἐντολές. Αὐτὸς πάλι ποὺ τηρεῖ τὶς ἐντολές, ὑπομένει τὶς θλίψεις, κι ὅποιος ὑπομένει τὶς θλίψεις, ἀποκτᾶ τὴν ἐλπίδα του στὸν Θεὸ.
    Όσιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνός

    Αναρτήθηκε από Αναστάσιος στις 11:05 μ.μ. 0 σχόλια Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ναι, όλος ο αγώνας σήμερα, γίνεται προκειμένου οι ψυχές να πάψουν να φοβούνται την αιωνιότητα της Κόλασης των μη σωζομένων...αν πάψει η ψυχή να φοβείται την αιωνιότητα της Κολάσεως, η συνθηκολόγηση με διάφορα είδη αμαρτίας είναι πανεύκολη .
    Οι νέοι άνθρωποι της καταναλωτικής κοινωνίας δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχτούν θλίψεις και ακυρώσεις του προσωπικού τους θελήματος.
    Τα θέλουν ό λ α εδώ και τώρα, γρήγορα και ωραία όπως τα φαντασιώνονται δια της τυφλεόρασης...ωιμέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Δεν σε χαρακτήρισε ΚΑΝΕΝΑΣ ανόητο, αγαπημένε Σαλογεράκο μου.

    Την ερώτηση κάποιος(δε νομίζω ότι ήταν γυναίκα) τη χαρακτήρισε ανόητη.

    ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ.

    ΜΗΝ ΤΑ ΜΠΕΡΔΕΥΟΥΜΕ.

    ΑΛΛΟ ΕΣΥ, ΑΛΛΟ Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΟΥ, για ΟΝΟΜΑΑΑ!

    Και βέβαια, η ίδια, στο σημερινό κείμενο αναφέρθηκα στις αυτοκτονίες που γίνονται από μηδενισμό και απελπισία, και όχι σε ένα ηρωικό παράδειγμα όπως αυτό των Σουλιωτισσών, ή όπως η περίπτωση εκείνου του σούπερ αλτρουιστή, που πέφτει στις ράγες του τρένου,ή στη φουρτουνιασμένη θάλασσα, με κίνδυνο της ζωής του, προκειμένου, να σώσει τη ζωή κάποιου συνανθρώπου του.

    Για τους Ρομανώφ δε σχολίασα περισσότερα επειδή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΗΜΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ...και ειλικρινά δεν με νοιάζει τι ακριβώς έκανε ο τσάρος Νικόλαος- ως άνθρωπος και ως πολιτικός άρχων, όσο ζούσε, με ενδιαφέρει το πώς πέθανε και η ποιότητα της βαθιάς του συνείδησης- όπως ακριβώς δε με νοιάζει τι έκανε ο Μέγας Κωνσταντίνος -του οποίου επίσης για πολλά χρόνια έβλεπα την αγιότητα με μισόκλειστο καχύποπτο μάτι- μέχρι που διάβασα τη μελέτη κάποιου ξένου ιστορικού, από τις εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑΣ- νομίζω Jones λεγόταν, δεν είμαι βέβαιη.

    Επίσης διάβασα τις εμπειρίες του Σεραφείμ του Σαρώφ και άλλων αγνών ψυχών όπου περιγράφεται η παρουσία του Αγίου Κωνσταντίνου. Τότε η μνήμη του, στη συνείδησή μου, αποκατεστάθη.

    Για τον τσάρο Νικόλαο Ρομανώφ, με νοιάζει η γνώμη του Θεού, και το πώς ο Κύριος, τον ΔΟΞΑΖΕΙ στα μάτια των ανθρώπων.

    Οι λοιπές, κρίσεις και επιχειρηματολογίες, αφορούν ιστορικούς ή κοινωνιολόγους, αλλά όχι τη δική μου καρδιά και συνείδηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. το θεμα της αυτοκτονιας σηκωνει μεγαλη κουβεντα....
    αυτο που λες Σαλογραια μου εχεις απολυτο δικιο..."
    εκει που θα βρει τη ψυχη ο Πλαστης της αυτο μετραει.." και επειδη ο Πλαστης ειναι και Αεισαλος και Φρικακι απο τα γενοφασκια του ξερει τι κανει.... αλλα η δικη μας λογικη δεν τα πιανει και αν τα πιασει τα μαγαριζει...
    λοιπον ας θαρσουμε Σαλομικρακι ..... απλα επειδη απ΄οτι λενε η πραξη της αυτοκτονιας δεν χαροποιει τον Δημιουργο μας ας ειναι μακραν και απλησιαστη...
    αλλα για τις ψυχουλες που ο πονος....η λογικη τους....η εν γενει κατασταση τους προδωσε...ε ας αφησουμε τον μεσα στην αγαπη Κριτη των παντων να αποφασισει...εμας μας περισσευει...

    δεν θα απελπιζομαστε ξανα.... ρουφιανε ψυχοβγαλτη μισοκαλε .... διαολε...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μήτσο
    μακράν ημών η απελπισία.
    Αυτό επιζητεί βέβαια ο Εχθρός, όμως...
    είναι καραβλακεία η απελπισία, όταν κολυμπάμε μέσα στο ά π ε ι ρ ο θείο Ελεος και την Αγάπη...

    Να είσαι καλά, αηδόνι μου, καλό ξημέρωμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Σαλογραία αγαπητή

    Σας ευχαριστώ για το θέμα που επιλέξατε.

    Στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη που έχω ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου οι αυτοκτονίες είναι πολλές.

    Ξέρω αρκετά περιστατικά από ανθρώπους που γνώριζα περισσότερο η λιγότερο καλά.

    Παλιά έκανα το λάθος της προσπάθειας απόδοσης ευθυνών είτε στον αυτόχειρα είτε στο περιβάλλον του.

    Σαν έσχατη εκδήλωση της ελευθερίας, η αυτοκτονία είναι το αποτέλεσμα της σχέσης του αυτόχειρα με τους άλλους, με τις προϋποθέσεις που οι άλλοι δημιούργησαν, της ύπαρξης δηλαδή μέσα στον κόσμο.

    Η αυτοκτονία σαν τραγική επιλογή της εξόδου από τον κόσμο, της μη σχέσης, συμπαρασύρει στο κενό όλους τους όρους της σχέσης που απέτυχε.

    Δεν μας μένει παρά η προσευχή για συγχώρηση όλων, του αυτόχειρα και των ανθρώπων του περιβάλλοντος του.

    Πρώτων δε ημών όσων γνωρίζαμε και δεν αντιληφθήκαμε την σοβαρότητα ή δεν τολμήσαμε να βοηθήσουμε.

    Emmanuil

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Emmanuil

    σ'ευχαριστώ

    που έθεσες το θέμα στην τραγική και ...μυστηριακή του διάσταση...

    Σ' ευχαριστώ που αναφέρεσαι και στην αναγκαιότητα συγχώρησης ημών των ιδίων

    (όχι μόνο του αυτόχειρα, καθώς και στο μάταιο της απόπειρας απόδοσης ευθυνών εκατέρωθεν)

    διότι...

    φ τ α ί μ ε είτε το γνωρίζουμε, είτε όχι, για κάθε αυτόχειρα γύρω μας...

    Αν εμείς -ο καθένας-ήμασταν αγιότεροι, τότε σίγουρα, οι απελπισμένοι, θα ήσαν λιγότεροι...γι αυτό και μέσα στη θεία λειτουργία, λίγο πριν κοινωνήσουμε, ζητάει και ο ιερέας συχώρεση από τους πιστούς και οι πιστοί από τον ιερέα καθώς και μεταξύ μας ...

    ζητάμε συχώρεση και ας μην έχουμε βλάψει ΦΑΝΕΡΑ τον πλησίον,ζητάμε συχώρεση εξ αιτίας των ΜΥΡΙΑΔΩΝ ημετέρων παραλείψεων και ψυχροτήτων και αγγλοσαξονικών ευγενειών

    (τύπου, " όου ντήαρ! it s your problem!" )

    που μπορεί να χάλκευσαν την κόλαση της αυτοκτονίας του αδελφού μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. πολλά έχω να πω
    μα η νυξ προέκοψε και τα βλέφαρά μου κλείνουν
    θα τα πούμε αύριο
    πρώτα ο Κύριος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ἐνα πράγμα που με κάνει και φρίττω, είναι οι κερατάδες οι σκηνοθέτες με τις αηδίες του Χόλυγουντ που διοχετεύουν στους ανθρώπους ιδέες του στυλ:

    -Υπάρχει βέβαια ζωή μετά θάνατον, υπάρχουν άλλες διαστάσεις, υπάρχουν εξωγήινοι, α! αν αυτοκτονήσεις, χρυσούλι μου, μπορεί να είναι και καλύτεραααα!

    Τέτοια μου έλεγε και ένας νεαρός ταξιτζής, απελπισμένος...

    -Θα αυτοκτονήσω, άμα ζοριστώ...πού ξέρεις;μετά μπορεί να είναι και καλύτερα!

    Πώς μας το κάνανε ΤΟΣΟ ΤΥΡΟΓΑΛΟ, ΤΟ ΜΥΑΛΟ, ΤΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ;

    Θε μου, Θε μου, θα τρελαθώ η γυναίκαααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ...είναι ( κάθε γενεά έχει τά δικά της) τά προανακρούσματα τών γεγονότων τής Αποκάλυψις, πού θά επιταθούν κατά τήν περίοδο τού τελικού αγώνος..

    "Καί ο πέμπτος άγγελος εσάλπισε (...) καί έρρέθη αυταίς ίνα μή αδικήσωσι τόν χόρτο τής γής ούδέ πάν χλωρόν ούδέ δένδρων, εί μή τούς ανθρώπους οίτινες ούκ έχουσι τήν σφαγίδα τού Θεού επί τών μετώπων αυτών".

    ..."εν ταίς ημέραις ημέραις εκείναις ζ η τ ο ύ σ ι ν οί άνθρωποι τόν θάνατον"..

    (Αποκ.θ')

    Είμαι πεπεισμένος ό'τι ό κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, β ι ώ ν ε ι στή ζωή του, έν γνώση ή αγνοία, τήν Αποκάλυψη, τά έσχατα, τό τέλος!..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σπυρίδωνα έγραψες:

    ¨Είμαι πεπεισμένος ότι ό κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, β ι ώ ν ε ι στή ζωή του, έν γνώση ή αγνοία, τήν Αποκάλυψη, τά έσχατα, τό τέλος¨

    Νομίζω θα συμφωνούσε μαζί σου μέχρι και ο κουλτουριάρης Σαλόγερος που μας διαβάζει με μισοσηκωμένο το ένα φρυδάκι- ενίοτε!

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ΓΙΑ ΤΟΝ
    ->"Ανώνυμος είπε...
    · Ἐκεῖνος ποὺ πιστεύει στὸν Κύριο, φοβεῖται τὴν κόλαση, κι αὐτὸς ποὺ φοβεῖται τὴν κόλαση, τηρεῖ τὶς ἐντολές. Αὐτὸς πάλι ποὺ τηρεῖ τὶς ἐντολές, ὑπομένει τὶς θλίψεις, κι ὅποιος ὑπομένει τὶς θλίψεις, ἀποκτᾶ τὴν ἐλπίδα του στὸν Θεὸ.
    Όσιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνός
    ->ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΕΞΩ ΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟΝ....

    ΑΣ ΜΗ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ.
    ΑΣ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ,ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΣ ΑΓΑΠΑΜΕ ΜΕ ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ +ΤΗΝ ΔΙΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ....

    ΔΙΟΤΙ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ
    ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΑΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΤΑ ΕΝΝΟΟΥΜΕ -ΤΕΛΙΚΑ....

    ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ+

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ΠΟίίίίος/ποίίίία? με στελνει χαιρετισματα!?
    το γκρηκλησακιον ειμι....

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...
    ΞΕΚΟΛΙΣΕΝ ΤΟ ΠΙ-ΣΙΝ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΝ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Τα χαιρετίσματα τα στέλνει εκείνος ο ευγένεστατος- πλην ειρωνικότατος- Σαλόγερος, που μας αποκαλεί μπουρμπουληθρίτσες του, μα για ΟΝΟΜΑΑΑΑ! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. ΧΑΧΑ!
    ....Ε ΤΟΤΕ...ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ σαλογερον
    και την ευχη του να εχομεν-
    +ΜΟΟΟΟΟΝΟ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΛΟΣ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ+

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΜΕΝ ΠΟΛΛΑΝ!+

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ..αφου λοιπον,υπαρχει και αιωρειται..

    ..το προσημον της προαίρεσης,Σαλογραιωτισσα..

    ..υπαρχουν αυτοκτονιες ποικιλες και ποικιλες..

    ..και συ ως κατ'εξοχην οδυσσειαδα,εν τη ταπεινωσει σου παντα,καταλαβαινεις,το δυσκολον του θεματος να τις ορισεις επακριβως..

    ..σκεψου τωρα τι γινεται στα οφθαλμοφανη αλλα ακαταγραφητα περιστατικα τοσουτων υποθεσεων..

    ..αρα..ουν..λοιπον..

    ..''το γελοιον και ματαιον της αυτοκτονιας''..ειναι ενα κατ'εξοχην,ΣΧΕΤΙΚΟΤΑΤΟΝ,ζητημα..

    ..για την συγκεκριμμενη ομως περιπτωση,ουτε συζητηση να γινεται..συμφωνω,αστερι μου..


    ΥΓ1)..δεν ειμαι οπαδος της αποψης οτι ο καθενας ειναι καταλοιπο του εαυτου του,μονο και σ'οποιαδηποτε ηλικια, κι αυτο κατα την γνωμη μου παντα,κατανοει κατα το πλειστον ο Κυριος..

    ..κι εδω η Πιστη κανει ευκολωτερη την δουλεια της ακαμπτης λογικης..η λογικη αργει..παντα καιει ''καρβουνο''..

    ΥΓ2)..στους Ρομανωφ,ομως,την ''εκανες''και την ''εφυγες''..λογω φορτου ''εργασιας''προφανως..

    ..δεν απαντησες,εστω κατι,μπουρμπουληθριτσα μου..νασαι καλα..

    ΥΓ3)..χαιρετισματα,στο greeklishακι κι ευχομαι ο Κυριος να στεκει παντα στο πλαι του..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Προς το γαλακτομπουρεκάκι

    που συνήντησα εις τα Πάτρας χθες και το οποίον μου είπε εν μέσω πολλών ξεκαρδισμάτων, ότι θα αυτοκτονήσει προσεχώς, επειδή, λέει, άκουσον -άκουσον- θα τρελαθούμε εντελά Σάββα μου-επειδή αγαπάει, λέει, πολύ το Χριστούλη και επιθυμεί να βρεθεί κοντά Του, το συντομότερο!

    Θε μου, Θε μου, τι επιχειρηματολογίες του διαβόλου, παρουσιάζονται με μαλλιά αγγέλου ενώπιόν μου!

    Σαν τον Ωριγένη που πήγε και κλάδεψε τα... αχαμνά του - προκειμένου με το κλάδεμα να γίνει ...αγνότερος, ενώπιον του Κυρίου, έλεος δηλαδή, έλεος!

    Γαλακτομπουρικάκι μου, στον Κύριο πάμε
    ΟΠΟΤΕ
    ΜΑΣ ΚΑΛΕΣΕΙ
    ΕΚΕΙΝΟΣ,
    και πρέπει να κάνουμε ΥΠΟΜΟΝΗΗΗΗΗ,

    ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΛΗΣΕΩΣ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ,

    Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ.

    ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ,

    ΟΤΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

    ΘΑ ΠΑΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΥΜΕ, ΑΥΤΟΚΤΟΝΩΝΤΑΣ...

    Έλα μανάρι μου στα συγκαλά σου, να σε χαρώωωωω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Σκεφθῆτε, μέσα μας εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ, ἡ κατοικία Του, ὅπου «τὸν ἀσώματον ἐν σώματι περιορίζομεν», δι᾿ ὃ καὶ μέσα μας ἐπιτελεῖται μία «τῶν ἐπουρανίων προσκύνησις».

    Μαζί Του εἶναι καὶ ὅλοι οἱ ὁμογάλακτοί μας Ἅγιοι, ποὺ ἐθήλασαν ἀπὸ τὸν μαστὸν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι ἰδικοί μας ἀδελφοὶ καὶ φίλοι, ποὺ μᾶς περιμένουν, μᾶς ἀγαποῦν καὶ μᾶς καθιστοῦν μακαρίους, ὅπως λέγει ὁ Προφήτης Ἡσαΐας- «μακάριος ὃς ἔχει οἰκείους ἐν Ἱερουσαλήμ», εἰς τὸν οὐρανόν.

    Ἐνθυμεῖσθαι αὐτὸ ποῦ ἔλεγεν ὁ Χριστός; «Εἰσὶ τινὲς τῶν ὧδε ἐστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου, ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυίαν ἐν δυνάμει».

    Αὐτὸ ἐφαρμόζεται καὶ εἰς ἡμᾶς.

    Τὸ Πνεῦμα μας ἀξιώνει, ὅταν προσευχώμεθα, νὰ κατανοῶμεν τὸν Θεὸν καὶ νὰ ζῶμεν τὰ μυστήρια αὐτά.

    Καὶ φθάνουν οἱ Ἅγιοι νὰ γνωρίζουν τὸν Χριστόν, Αὐτὸν διὰ τὸν ὁποῖον λέγουν, ὅτι κανεὶς δὲν Τὸν βλέπει καὶ κανεὶς δὲν Τὸν ἠξεύρει.

    Καὶ ὅμως!

    Διὰ τῆς προσευχῆς κατανοοῦμεν «τὸ ἀπερινόητον καὶ τὸ ὑπερφαὲς περιεχόμενον τοῦ Θεοῦ μας», ἀφοῦ ἡ τοῦ Πνεύματος Χάρις πάσης πηγῆς ἀναβλύζει, δι᾿ ἧς καὶ τὸ ἄῤῥητον κάλλος τοῦ Θεοῦ μας διδάσκει.

    Καὶ ἂν ἡμεῖς δὲν φθάσωμεν ἐκεῖ, πάλιν θὰ μᾶς φέρῃ ἡ εὐχὴ εὐλογίας, παρηγορίαν, εὐχαρίστησιν, συγχώρησιν, σωτηρίαν, «ἐκάστῳ ὡς συμφέρει».

    Ἀρχιμανδρίτης Αἰμιλιανός Σίμωνοπετρίτης
    Αναρτήθηκε από Αναστάσιος στις 12:29 π.μ. 0

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. APANTHSHS EIS TON SALOGERON!
    :-)
    ΥΓ3)"..χαιρετισματα,στο greeklishακι κι ευχομαι ο Κυριος να στεκει παντα στο πλαι του.."
    EULOGHSON~!+
    EYXARISTW SAS POLLAN SALOGERE MAS
    OMWS O KYRIOS EINAI PANTAXOU PARWN
    SE OLOYS PANTOY KAI PANTA!

    OPOTE AN THES PLIZZZZZZZZZZZZZZZ
    EYXHSOY MOY KALO PARADEISON!
    EYXARISTW+
    EPISHS!

    SALOULA! KOUKOU!
    FILOUTHKIAN!+
    KALHNYXTAN!+
    EYLOGHSON!+

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Καλημέρα σε όλα τα παιδιά και σε σένα αγαπητή Σαλογραία ..πραγματικά γίνεταί σοβαρή δουλειά βλέπω εδώ από τους φίλους..σου λέει δεν βάζει θέμα Η ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ ας γράψω 5 κουβεντούλες [μιλάω για τον αδελφό και προς τιμήν του τον 10:42]--Αδελφέ-η όποιος και αν είσαι σε ευχαριστώ....περιμένουμε μ ανυπομονησία καλή μας φίλη αδελφη-μητέρα την επόμενη ανάρτηση-πην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Πηνελόπη μου και λοιπά εκλεκτά παιδιά της διαδικτυακής χορωδίας, σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.
    Κάντε μου λίγη προσευχούλα, παλεύω με κάτι αντίξοα σκηνικά, βοηθήστε με, αγαπημένα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. +Η Παναγἰα μας θα τα τακτοποιήσει ολα σαλό μας+
    νασαι σιγουρη,\
    χαιρε+ενδυναμου εν Κυρίω παντοτε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. σαλο σἐυχαριστω πολυ που με γραφεις!

    δεν εισαι Θεάρεστη αν χαιρετασ μονο τους αλλους.

    και ειδικα το "σπυριδωνακι"σου.

    ο Θεος να σε συγχωρεσει που παλι με αδικεις και με στεναχωρεισ ενω ξερεις οτι ειμαι και ασθενης και ολομοναχη.

    ευλογησον.
    λυπαμαι διοτι δεν εχετε αγαπη.
    απλα παιζετε τις κουμπαρεσ και τους φιλοσοφουσ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Αγαπημένο μου
    δεν καταλαβαίνω γιατί λες ότι σε γράφω εφόσον κάθε μέρα ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ μέιλ ΣΟΥ γράφω, για ΌΝΟΜΑ!
    Δεν προλαβαίνω να φάω, και αν θες το πιστεύεις.
    Δείξε μου λίγη κατανόηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Με συγχωρείτε που επεμβαίνω.. Νομίζω, κατά τη γνώμη μου, οτι το μήνυμα 15 Οκτ. 6:37 μ.μ. δεν κατηγορούσε τίποτα και κανέναν, ούτε στο ελάχιστο. Απλά, ζητούσε (θερμοπαρακαλούσε, με δάκρυα), για κάτι.
    Νομίζω οτι η Σαλογραία δεν είχε πρόθεση να αδικήσει και να στενοχωρήσει κανέναν..το αντίθετο! Απλά, έτυχε εκείνη τη στιγμή να πρέπει οπωσδήποτε να σκεφτεί το φαγητό, και, έτσι, αμέλησε να χαιρετήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Ευχαριστούμε ευγενικό ανώνυμο...για παρέμβαση.
    No problem, καλέ, που λέγαν και οι αρχαίοι ημών προγόνοι!
    Ο Κύριος γνωρίζει και αυτό αρκεί...
    Πάντα με καλή διάθεση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. ΔΕΝ ΚΡΑΤΩ ΚΑΚΙΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ
    ΑΠΛΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΡΟΜΕΡΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ
    ΠΩΣ ΜΕΡΙΚΟΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΛΑΒΕΝΕΤΕ ΝΑ ΑΠΑΝΤΑΤΕ ΠΑΝΤΑ
    ΜΕ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΚΑΤΕΒΑΤΑ ΣΕ ΑΛΛΛΟΥΣ
    ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΝΑ ΔΕΝ ΛΕΤΕ ΠΟΤΕ ΤΙΠΟΤΑ,

    Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙ
    ΟΛΟΥΣ
    ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑ
    1-ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΠΡΟΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
    2-ΕΜΠΑΘΕΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ.

    ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
    ΚΑΙ ΣΑΣ ΤΟ ΛΕΩ
    ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΘΕΑΡΕΣΤΟΙ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΣΥΜΠΑΘΕΙΕΣ
    ΚΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΕΣ,ΕΝΩ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΗΣΤΕ Χριστιανοι Ορθόδοξοι.

    και παντα να δικαιολογειτε τον εαυτο σας
    παντα
    με δικαιολογιες
    αντι να πειτε μια φορα=
    ..."ναι ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ Σ'ΑΓΑΠΑΩ ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ,
    ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΕ ΧΩΝΕΥΩ....{άραγε γιατί?!}"

    να μαθετε να λετε δυνατα τις σκεψεις σας
    ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ
    ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΑΣ ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ,

    ΣΥΓΝΩΜΗ.
    ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΖΗΤΑΩ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΔΙΚΑ
    ΑΠΛΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΤΕ.
    ΑΛΗΘΙΝΑ-ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ.
    Ο Λ Ο Υ Σ.
    ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ.
    και μενα -κι ας μην το αξιζω,
    απλα γιατι με εφτιαξε ο Κυριος μας
    και με αγαπαει παρ'ολα τα χαλια μου.

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ+
    ΕΥΧΕΣ ΕΝ ΚΥΡΙΩ
    ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ+ΑΜΗΝ.-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Η αγάπη είναι δωρεά που ΔΕΝ μας τη χρωστάει κανένας.

    ΑΝ ΘΕΛΕΙ, τη δίνει...
    (μαργαριτάρι από τον κήπο της Σαλογραίας,αφιερωμένο σε πληγωμένες καρδιές)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Τρυφερή μου πληγωμένη καρδιά, από τότε που συνειδητοποίησα ότι την αγάπη ΔΕΝ μου τη χρωστάει κανένας- μονάχα εγώ την ΟΦΕΙΛΩ στους άλλους- αν επιθυμώ το καλό ΜΟΥ- από τότε, λέω, που συνειδητοποίησα αυτή την αλήθεια...ειρήνευσα -χἀριτι θεία- με τον πλησίον μου, κάμποσο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. :-)
    την ΑΓΑΠΗ ΤΗΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

    ΣΕ ΟΛΟΥΣ-ΔΙΟΤΙ ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΖΗΤΗΣΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ
    ΠΟΥ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ,ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ,..

    ΤΗΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΜΑΣ
    ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ
    ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ-ΨΥΧΕΣ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕ
    ΔΙΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΝΑ
    ΕΝΑ ΣΩΜΑ
    ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ=ΟΡΘΟΔΟΞΗ
    ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΔΕΛΦΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑ.

    ΟΠΟΤΕ ΑΓΑΠΑΜΕ ΜΕ ΧΑΡΑ
    ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟ
    =ΑΓΑΠΑΜΕ ΜΕ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΔΕΡΦΑΚΙΑ ΜΑΣ.

    ΔΕΝ ΕΙΠΑ εγω ΟΤΙ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ.
    ΑΠΛΑ ΕΙΠΑ
    ΝΑ ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΧΑΡΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ
    ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ
    ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.!

    ΟΠΟΙΟΣ ΚΡΑΤΕΙ ΤΕΦΤΕΡΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΣΙΓΚΟΥΝΗΣ
    ΚΑΙ ΘΕΩΡΕΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ
    ΚΑΤΙ...'
    ΤΟΤΕ ....ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ
    ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΥΤΗ Η ΤΑΚΤΙΚΗ!!!
    ¨--ΤΗΙΝΚ---

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. ΑΝ ΕΝΝΟΕΙ εμένα
    Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ 18 Οκτωβρίου 2010 12:04 π.μ.

    ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ.
    ΑΠΛΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΗ,
    ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ.
    ΚΑΙ δεν ζητησα απο κανεναν τιποτα
    απλα ειπα-ΤΙ ΖΗΤΑΕΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ-ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
    Ο ΚΥΡΙΟΣ.
    ΚΑΙ ειπα οτι αν θελουμε να Του δινουμε Χαρά
    ας κάνουμε οτι μας ζητησε μεσα στην Καινή Διαθήκη....

    ευχαριστω
    και συγχωρεστε με...
    καλη σασ νυχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Αγαπημένο μου είναι Χάρη η αγάπη...δεν είναι του καθεμιανού στο χεράκι του , απλώς...είναι ΚΑΙ ΧΆΡΗ...ΟΠΟΙΟΣ ΠΗΡΕ ΤΗ ΧΑΡΗ, ΑΣ ΧΑΙΡΕΤΑΙ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Emmanouil : Σαν έσχατη εκδήλωση της ελευθερίας, η αυτοκτονία είναι το αποτέλεσμα της σχέσης του αυτόχειρα με τους άλλους, με τις προϋποθέσεις που οι άλλοι δημιούργησαν, της ύπαρξης δηλαδή μέσα στον κόσμο.
    Η αυτοκτονία σαν τραγική επιλογή της εξόδου από τον κόσμο, της μη σχέσης, συμπαρασύρει στο κενό όλους τους όρους της σχέσης που απέτυχε.

    Κυπριανός Χ : Αν και αυτά ακούγωνται καλά, δεν στέκουν καθόλου καλά.
    Σχέση και σχέσεις μπορεί να συνάπτει ο άνθρωπος με άλλους ανθρώπους. Αλλά αυτή η αναγνωγή, η αναλογία, δεν στέκει προκειμένου για τον άγιο Θεό και τον άνθρωπο. Μιλώ θεολογικά.

    Ο άνθρωπος καλείται να κοινωνήσει με τον Θεό και όχι να συνάψει αναλογικά σχέση με το Θεο, όπως κάνει με τους συνανθρώπους του. Η σχέση διατηρεί τις ετερότητες, η κοινωνία τις αίρει κατά Χάριν. Ποθούμενο και ζητούμενο της σχέσης είναι η κοινωνία με τον Θεό, ποθούμενο και ζητούμενο της κοινωνίας είναι η απροϋπόθετη "ανθρωπίνοις λογισμοίς" - όπως είναι η σχέση - ένωση με τον Θεό.

    Αλλο η κοινωνία Θεού και έτερο η σχέση (με τον) Θεό. Η κοινωνία συνεπάγεται ένωση, η σχέση δεν είναι απαραίτητο. Μπορεί να μείνει στο επίπεδο της σχέσης και τίποτα περισσότερο.

    Η διάκριση ανάμεσα στην "κοινωνία" και στη "σχέση" είναι λεπτή και δυσδιάκριτη. Θα τολμούσα να πώ - αν και εδώ το πράγμα είναι δογματικά ξεκάθαρο - ότι ομοιάζει με τη διαφορά ανάμεσα στο "φιλιόκβε" των παπικών και τη δική μας εμμονή στην εκ του Πατρός και μόνο, εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος.

    Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο. Όποιος έμαθε να συλλογάται, να συλλογάται καλά και θα καταλάβει τι θέλω να πω.

    Και ως προς την αυτοκτονία, η πράξη αυτή δηλώνει την ουσιαστική και πλήρη απόρριψη της κοινωνίας του ανθρώπου, στην κλήση που του προσφέρει ο άγιος Θεός. Κοινωνός ο Θεός και συγκοινωνός αυτού ο άνθρωπος. Η "θεολογία" της σχέσεως, γνωστής φυσικά προέλευσης, δεν είναι άμοιρη ευθυνών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Κυπριανε μου
    Διάβασα προσεκτικά αλλά κάποια σημεία της θέσης σου δεν μπόρεσα να τα καταλάβω...
    Το παράδειγμα της αναλογίας με το φιλιόκβε δεν το πιασα καθόλου.
    Θες να μου το κάνεις πιο λιανά;προσωπικά με κατσαρόλες και φανουρόπιτες ασχολούμαι, δεν είμαι κουλτουριάρα όπως η αφεντιά σου.
    Η θεολογία της σχέσεως ποιανής γνωστής προέλευσης είναι;
    κάντο και αυτό πενηνταράκια, αδερφέ, εδώ διαβάζουνε και πολλές γυναίκες και οι γυναίκες είμαστε γήινα πλάσματα, όχι διάνοιες υπερουράνιες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Η θεολογία της σχέσεως είναι παπικής προέλευσης με προτεσταντικό γαρνίρισμα, αφού ασχολείσαι με κατσαρόλες και φανουρόπιτες.

    Η αναφορά που έκανα ανάμεσα στην "κοινωνία" και τη "σχέση" με παραπομπή στο φιλιόκβε, ήταν για να δείξω ότι πρέπει κάποιος να είναι θεολογικά εγκρατής για να καταλάβει το λάκκο, που κρύβει η "φάβα" της σχέσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Κυπριανέ μου
    τώρα που ανακάτωσες γαρνιτούρες, κατσαρόλες, φανουρόπιτες και φάβες στην κουβέντα, κάτι κατάλαβα παραπάνω...τι πάει να πεί θεολογικά εγκρατής; θεολογικά καρδαμωμένος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Θα σε μαλώσω, θεολογικά εγκρατής σημαίνει ο έχων θεολογικές γνώσεις πέραν αυτώ που διδάσκουν τα γυμνάσια, τα λύκεια και μερικοί πανεπιστημιακοί, που κάνουν "μπάχαλο", κατά την πεζοδρομιακή, τη θεολογία. Είναι οι γνωστοί μεταπατερικοί, οι συναφειακοί συνεχιστές της θεολογίας της σχέσης και οι πάντων υπερέχοντες οικουμενιστές : Με ή χωρίς, την ακαδημαϊκή τήβεννο, αλλά οπωσδήποτε με ράσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Κυπριανέ
    πού θέλεις να θυμάμαι τι πάει να πεί θεολογικά εγκρατής;για Όνομαααα!

    Χρησιμοποιείς κάτι λέξεις, μα κάτι λέξεις!
    Ποιός ξέρει σήμερα τέτοιες εκφράσεις;

    Αδερφέ, κατάβηθι!:-)

    Σ ευχαριστώωωωωω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Αγαπητοί νοικοκυραίοι και κουλτουριαρέοι,
    εγκρατείς θεολόγοι και σαλεμένες νοικοκυρές,
    καλησπέρα σας!
    Γι'αυτό αγαπάω το μπλογκάκι σου Σαλή μου γραία,για τη βιοποικιλότητά του και για θεολογικά αντανακλαστικά του που είναι turbo injection!
    Εσένα πσηφίζω για δήμαρχο και τον κ.Χριστοδουλίδη για περιφερειάρχη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Χιχιχι!
    Ποιος σπιρτόζος άνθρωπος, ανόρθωσε απόψε τη σερνάμενη στο πάτωμα ψυχούλα μου, και την κρέμασε πάλι στης χαράς την κρεμάστρα- δια του χαρίεντος ύφους του;

    Να είναι ευλογημένος!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ στό θέμα που άρχισε μέ τό σχόλιο του Χριστοδουλίδη..

    Πιστεύω ότι οί διαθέσεις αυτού τού ανθρώπου
    (του Χριστοδουλίδη)δέν είναι κακές, αυτό που τά "μουντζουρώνει" είναι τά εμπαθή κίνητρά πού μεσολαβούν καί αλλοιώνουν όλο τό ύφος..

    Ο γνήσιος Θεό-λογος μεταδίδει εν δυνάμει τού Αγίου Πνεύματος τήν χάρη τού Θεού καί πληροφορεί τήν καρδιά τού αλλου.

    Δέν είναι τά λογια μας, αλλα ο Παράκλητος πού διδάσκει, παρηγορεί, εμψυχώνει, πού συνεχίζει τό Σωτήριο έργο τού Χριστού επί της γής

    Ο Emmanuil γράφει.. "Σαν έσχατη εκδήλωση της ελευθερίας, η αυτοκτονία είναι το αποτέλεσμα της σχέσης του αυτόχειρα με τους άλλους, με τις προϋποθέσεις που οι άλλοι δημιούργησαν, της ύπαρξης δηλαδή μέσα στον κόσμο."

    Τό παιδί(ο Εμμανουήλ) μιλάει ειλικρινά μέσα από τό προσωπικό του επίπεδο εμπειρίας πάνω στό συγκεκριμένο θέμα...

    Αυτό πού λέει είναι ή μία όψη τού νομίσματος, ο Χριστοδουλίδης αναφέρεται στήν άλλη όψη..αγνοώντας τελείως αυτό πού γράφει ό Εmmanuil καί πού είναι έξ ίσου σημαντικό..

    Γιατί τώρα αγνοεί ο χριστοδούλης τά λεγόμενα καί μέσα στά τόσα σχόλια έλαβε ερέθισμα από τό σχόλιο τού Εmmanuil ;..

    Απλά ελέγχτηκε ή συνείδησή του διότι..ή σχέση μέ τούς συναθρώπους του, πού αυτός δέν τήν βλέπει γιά απαραίτητη -ως πρός την ένωση μέ τόν Θεό- είναι τραγικά αποτυχημένη.

    Η ένωση μέ τόν Θεό προϋποθέτει αγαπητική σχέση μέ τόν ίδιο τό Θεό καί μέ τόν συνάθρωπο μας.

    Ετσι η σχέση εξελίσσεται σέ ένωση μέ τόν Θεό καί τούς συναθρώπους μας..

    Αυτό πού αγνοεί ο Χριστοδουλίδης είναι ή αγαπητική σχέση μέ τό Θεό, οπότε " αυταπατών καρδίαν αυτού, τούτου μάταια η θρησκεία αυτού καί "εί δέ ζήλον πικρόν έχετε καί εριθείαν έν τη καρδία υμών, μή κατακαυχαύσθε καί ψεύδεσθε κατά τής αλήθειας" (Ιακώβου, α'26, γ'14)

    Αυτό πού τελικά θέλει νά πεί στόν Εmmanuil είναι ότι μία αυτοκτονία δέν είναι μόνο αποτέλεσμα τών σχέσεων τού αυτόχειρα μέ τους άλλους αλλά καί τό αποτέλεσμα ανύπαρκτης ή λανθασμένης σχέσεως μέ τόν Θεό (εδώ πρέπει νά προσέξει Εmmanuil & Κυπριανός).

    Μία ειλικρινής σχέση μέ τόν Θεό οδηγεί σταδιακά σέ ένωση μαζί.

    Ο Υιός του Θεού εναθρώπισε καί ήρθε σέ απ'ευθείας σχέση μέ τόν ανθρωπο μέσω τής ίδιας ανθρώπινης φύσεως.

    Η ποιότητα τής αγάπης μας πρός Εκείνον οδηγεί στήν ένωση μαζί Του καί μέ όλη τήν ανθρωπότητα καί αυτό είναι φυσικό.

    Ο Εmmanuil εχει αγάπη γιά τό Θεό αλλά όχι έξ όλης της καρδίας.., άλλο ή ανθρώπινη αγάπη καί άλλο ή πνευματική αγάπη πού αποκτάται μέ αίμα καρδίας καί "ουδέποτε εκπίπτει"...

    H επέβαση τού Χριστοδούλη δέν έγινε τυχαία, ασχετα άν τά κίνητρα είναι εμπαθή..

    Η επικοινωνία μεταξύ μας είναι σχέση ανθρώπου καί Θεού μέσα σέ πνεύμα απόλυτης ελευθερίας προσώπων, κοινωνούμε ό ένας τόν άλλον καί ανάλογα τήν πνευματική κατάσταση τού καθενός, λαμβάνουμε εκαστος κατά τήν καρδία του...αλλά καί κατά τήν καρδία τού άλλου!...

    Καλό απόγευμα
    Ιωάννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Κυπριανός Χ : Ευχαριστώ τον Ιωάννη για το σχόλιο και την ευκαιρία που μου δίνει.

    1) Δεν αναφέρθηκα στο ζήτημα της αυτοκτονίας και δεν ασχολήθηκα καθόλου με την περίπτωση που αναφέρεται παρεμπιπτόντως. Το σχόλιο που κατέθεσα αφορούσε στη "θεολογία" της σχέσεως και στη θεολογία της κοινωνίας, αν μπορεί κανείς να την ορίσει με αυτό τον αδόκιμο όρο.

    2) Άλλο οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και εντελώς διαφορετικό η - ας την ονομάσουμε - σχέση του Θεού με τον άνθρωπο. Η κοινωνία Θεού με τον άνθρωπο είναι αυτή που οδηγεί τον άνθρωπο στη σχέση ή σχέσεις, με τους άλλους ανθρώπους, προκειμένου να τους καταστήσει συγκοινωνούς και συγκληρονόμους της βασιλείας των ουρανών. Αν αυτό δεν επιτευχθεί μάταια κοπιάζουμε.

    3) "Αγαπητική σχέση" είναι όρος θεολογικά εντελώς ακατάλληλος. Ουδαμού υπάρχει εκτός από τις επεξεργασμένες πατερικές γραφές στα νεόκοπα Δυτικά θεολογικά εργαστήρια. Όταν ένας άνθρωπος συνάπτει σχέση με έναν άλλο άνθρωπο τα κίνητρα δεν είναι πάντα "αγαπητικά". Υπεισέρχονται και πλείστα άλλα. Όταν όμως ο άνθρωπος επιθυμεί την κοινωνία μετά του Θεού, κίνητρο έχει μόνο την ένωσή του με τον Θεό. Ενδεχόμενα άλλα δεν υπάρχουν (σημ. οι σχέσεις αφήνουν ανοικτά παράθυρα) και τότε, αν εύρει Χάριν, μπορεί να συνάπτει σχέσεις άδολης και ανυστερόβουλης και ανιδιοτελούς αγάπης μετά του πλησίον.

    Οι σημερινές σάλπιγγες της αγάπης που ηχούν παγκοσμίως φέρουν στις πλάτες τους - και στα πνευμόνια τους - δύο γαρ οι πνεύμονες!! - άπειρα εγκλήματα εν ονόματι, φευ, της αγάπης.

    Στο ερώτημα που ετέθη στον Ιησού ως προς το ποιά είναι η μεγαλύτερη εντολή, που πρέπει να τηρεί ο πιστός, η απάντηση ήταν : Πρώτον, να αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου και τα εξής, δεύτερον δε, αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Βλέπουμε ότι προηγείται η προς τον Θεόν αγάπη και ακολουθεί η προς τον πλησίον. Είναι όμως ομοία προς την πρώτη και η δεύτερη εντολή. Γιατί; Διότι εγγύτερα και πλησιέστερα παντός άλλου, βρίσκεται στον άνθρωπο ο Θεός και βεβαίως σε απόσταση οι άλλοι, οι οποίοι καλούνται να εννοήσουν το :

    "Θεός εγγίζων εγώ ειμί,λέγει Κύριος,και ουχί Θεός πόρρωθεν",

    για να ενωθούν κι αυτοί με τον άγιο Θεό.

    Η σχέση, και αυτή ακόμη η "αγαπητική", εντάσσει πόρρωθεν τον Θεό και όχι εγγύς. Πόρρωθεν, άλλωστε, βρίσκεται και ο κάθε πλησίον. Μήπως κάνω λάθος;

    4) Επειδή δεν επιθυμώ να μακρυγορήσω, θα παρακαλούσα τον αγαπητό Ιωάννη να μου επισημάνει αυτά που δυσκολεύομαι εγώ να ιδώ. Και αναφέρομαι στα εμπαθή κίνητρα, δείγματα της γραφής μου, σύμφωνα με αυτό που γράφει και μου καταλογίζει :

    "... αυτό που τά "μουντζουρώνει" είναι τά εμπαθή κίνητρά πού μεσολαβούν καί αλλοιώνουν όλο τό ύφος.." και "H επέβαση τού Χριστοδουλίδη δέν έγινε τυχαία, ασχετα άν τά κίνητρα είναι εμπαθή.."

    Αν αυτό "τεκμαίρεται" από άλλα δικά μου, τα οποία αλλού έχει διαβάσει ο Ιωάννης, ας έχει υπόψη του ότι αν συμβαίνει αυτό, τότε κακώς μου προσάπτει εμπάθεια στο σχόλιο που έγραψα με αφορμή τη "θεολογία" της σχέσεως. Ώφειλε να μου τα υποδείξει στον οικείο τόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Αγαπητέ εν Χριστώ αδερφέ Κυπριανέ,

    χάρηκα γιά τήν αγάπη σου, αυτό αισθάνθηκα από τά λόγια σου, τά άλλα δέν έχουν καί τόσο σημασία αλλά καί μιά καί υπάρχει όφελος καλό είναι νομίζω νά πούμε λίγα λόγια..

    Δέν είμαι ψυχολόγος, ούτε θεολόγος καί ή επίκτητη παιδεία μου είναι χαμηλού επιπέδου, λέω καί γράφω ό,τι αισθάνομαι γιά τόν άλλον δίχως νά τόν ξεχωρίζω από τόν εαυτό μου καί αυτό μού δίνει τήν βέβαια ελπίδα ότι καί αν ακόμα δυσαρεστηθή, μέ αντιπαθήση ή καί μέ μισήση δέν θά βλαφτή.

    .. Ισως ακούγεται αυτό παράλογο, δέν είναι όμως, είναι υπέρλογο.

    Αν κάποιος αγαπά τόν άλλον ως "ετέρα μορφή" Χριστού κινήται σέ άλλες σφαίρες, εκτός νόμου, ανάμεσα κτιστού καί άκτιστου, εντός καί ταυτόχρονα εκτός χρόνου..

    Γίνεται αγαπητικά "ένα" μέ όλα τά κτίσματα, ειδικά μέ τους συναθρώπους του, λειτουργεί ώς "πάντων διάκονος" Δεσπότης ών..

    Τά κίνητρά του είναι καθαρά ερωτικά πρός κάθε άνθρωπο.

    Η αγάπη εν Αγίω Πνεύματι αλλοιώνει όλόκληρη τήν ψυχή, οπότε μιά ενέργεια κάνει : αγαπάει εν Θείω Έρωτι ακατάπαυστα καί συνεχώς φλεγόμενα.

    Κάθε άλλη κίνηση τής ψυχής προς τόν άλλον είναι ιδιοτελής κι ας κάνει τίς μεγαλύτερες θυσίες.

    Μέσα από τήν κοινωνία μεταξύ μας ανακαλύπτουμε τόν εαυτό μας ανάλογα μέ ποιόν έχουμε απέναντί μας καί τήν προαίρεσή μας, παιδαγωγούμε καί μας παιδαγωγούν..

    Τά έτερα έλκονται..

    Ελπίζω αγαπητέ αδερφέ νά έδωσα απάντηση στίς απορίες σου.

    Καλό βράδυ σέ όλους.
    Ιωάννης

    26 Οκτωβρίου 2010 11:38 μ.μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Αγαπητέ Ιωάννη,

    (Μου απαντάς "ετερότοπα", αλλά δεν πειράζει. Μκρός είναι ο ιντερνετικός κόσμος, αν και αχανής.)
    ΑΚΥΡΟΝ ΤΟ ΕΝΤΟΣ ΠΑΡΕΝΘΕΣΕΩΣ...ΕΔΩ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΕΡΟΤΟΠΗ...

    Γράφεις ότι δεν είσαι ψυχολόγος, ούτε θεολόγος και ό,τι γράφεις, προέρχεται από την επίκτητη παιδεία σου. Καλά είναι αυτά που γράφεις, ταπεινά και όμορφα. Αλλά έχε υπόψη, ότι στα θεολογικά κάποια προσπάθεια χρειάζεται να καταβάλλουμε όλοι. Όχι βέβαια για να φθάσουμε το ύψος ενός Μ. Βασιλείου ή του αγ. Ιωάννη του Χρυσοστόμου και των άλλων Πατέρων, που αενάως μας φωτίζουν με τη Χάρη του αγ. Πνεύματος.

    Κάτι οφείλουμε να γνωρίζουμε, αν μη τι άλλο, τι έχουν γράψει και πώς. Άρα, το να σου γράψω με τη σειρά μου ότι κι εγώ δεν είμαι θεολόγος, εν μέρη θα είναι σωστό. Πάντως, μικροί θεολόγοι καλούμαστε όλοι να γίνουμε οι θητεύοντες στους κόλπους της μητρός Εκκλησίας. Για να δίνουμε την καλήν ομολογία και την καλή μαρτυρία στους δύσκολους καιρούς όπου ζούμε.

    Με εμπάθεια; Δεν θα το έλεγα. Με πίστη και οπωσδήποτε ζήλο, αν και ο τελευταίος έχει κατασυκοφαντηθεί αγρίως τα τελευταία χρόνια. Εύκολα λες τον άλλο εμπαθή, αλλά δύσκολα κάθεσαι να κουβεντιάσεις μαζί του. Οι προκαταλήψεις, βλέπεις, από τις αυθεντίες. Αλλά ας το αφήσουμε.

    Μου γράφεις, αγαπητέ Ιωάννη, για θειον έρωτα. Ξέρεις όμως πόσο δύσκολο είναι αυτό για όλους εμάς τους κοσμικούς; Ειδικά μάλιστα σήμερα. Αυτοί που μίλησαν και έγραψαν για θείον έρωτα είχαν δώσει όλα τους τα χρόνια στην άσκηση, στη μόνωση, στην αναχώρηση. Τόλμη είναι να το επαναλαμβάνει κανείς και τόλμη είναι να γράφουμε εμείς, που δεν είμαστε θεολόγοι, που δεν είμαστε ψυχολόγοι, που έχουμε παιδεία χαμηλού επιπέδου, τόλμη είναι, λέω, να γράφουμε ότι : "Αν κάποιος αγαπά τόν άλλον ως Χριστού κινείται σέ άλλες σφαίρες, εκτός νόμου, ανάμεσα κτιστού καί άκτιστου, εντός καί ταυτόχρονα εκτός χρόνου" και "τά κίνητρά του είναι καθαρά ερωτικά πρός κάθε άνθρωπο".

    Αυτά, καλώς είναι να γράφονται, αλλά όταν έχουμε επίγνωση πού ζούμε και κάτω από ποιές συνθήκες είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε, τότε το μόνο που θα μας έμενε να κάνουμε, θα ήταν να κλάψουμε πικρά γι΄ αυτό που θα μπορούσαμε να έχουμε, αλλά, φευ, μας είναι αδύνατο. Ή, επειδή δεν είναι ακατόρθωτο, αυτό δεν θα το γράφαμε ποτέ. Άλλα προηγούνται, θέματα απλά, στοιχειώδους θεολογικής (χρήσιμης και ωφέλιμης και αναγκαίας) παιδείας, στο σημερινό σκοτεινό τοπίο, όπου η αίρεση κυριαρχεί και κατέχει όλα τα πεδία του επιστητού.

    Ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι ότι η αναφορά μου γίνεται για όλους εμάς τους κοσμικούς με την εν τω κόσμω, όσο αυτό είναι δυνατόν, άσκηση και άθληση.

    Μου είναι γνωστά όλα αυτά. Πέρασαν από πάνω μου, με άγγιξαν, αλλά δόξα τω Θεώ έφυγαν και χάθηκαν. Δεν με παρέσυραν και τη γραφή μου δεν τους τη χαρίζω. Τω επ' εμοί, γραφές θείες και ερωτικές είναι απρόσιτες. Είναι μόνο για εκείνους που αυτά τα έζησαν, γιατί αξιώθηκαν, ύστερα από άσκηση μιας ολόκληρης ζωής με μοναδική τροφή το "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με".

    Αυτά δεν είναι για μας, αγαπητέ Ιωάννη. Προηγούνται άλλα και σε ευχαριστώ, και πάλι, για την ευκαιρία που μου έδωσες.

    Από τον εμπαθή εν Χριστώ αδελφό σου,
    Υγίαινε εν Κυρίω

    27 Οκτωβρίου 2010 1:13 π.μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Χρι-στο-δουλίδης,Χρι-στο-δουλίδης!!!
    Δαγκωτό για περιφερειάρχη!
    Ινερνετικέ αδερφέ μου Ιωάννη και σενα σε πσηφίζω για την καλή σου την καρδιά!
    Φιλιά και σε σένα Σαλογραία μου!-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Όλα τα παραπάνω ήταν σκέψεις περί αυτοκτονίας ΠΡΟ ΚΡΙΣΕΩΣ. ΤΩΡΑ, ζούμε την ΚΟΛΑΣΗ...Πριν τρία χρόνια περίπου, δυο μαθητής μου στην τάξη, με ρώτησαν:

    -Γιατί κυρία να ΜΗΝ αυτοκτονήσουμε όταν θα ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΨΟΥΝ τα πράγματα;
    Και τους απάντησα, ό,τι ο Κϋριος με φώτισε εκείνη την ώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή