Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

The Beatles- Michelle

Posted by Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου at 3:11 μ.μ.

17 σχόλια:

  1. Ανώνυμος19 Σεπτεμβρίου 2010 στις 7:50 μ.μ.

    Αγαπητή Σαλογραία.
    Έλαβα τις παρατηρήσεις σας μέσω του κοινού μας φίλου του Αναστασίου και αισθάνομαι την ανάγκη να σας ευχαριστήσω.
    Με το άθλημα της ποίησης, έχω που ασχολούμαι μόλις ένα χρόνο. Ο άλλος κοινός μας φίλος, ο Αλεξανδρεύς, είναι αυτός που φταίει για αυτό και είναι και ο οδηγός μου και ο δάσκαλός μου στο άθλημα αυτό. Εντελώς ξαφνικά άρχισα να γράφω στίχους και ποιήματα, ως αποτέλεσμα κάποιων στενάχωρων καταστάσεων που βίωνα εκείνη την εποχή (μεταξύ μας ακόμα τις βιώνω) στην πνευματική μου ζωή κλπ.
    Αυτές οι παρατηρήσεις σας, μου είναι πολύ ωφέλιμες γιατί επιτέλους έχω κάποιον να συμβουλεύομαι, που φαίνεται ότι σκαμπάζει από το άθλημα.
    Θα σας ήμουν ευγνώμων αν, μετά από κάθε δημοσίευση ποιήματος (ο Θεός να τα κάνει ποιήματα), μου στέλνατε και τις σχετικές παρατηρήσεις σας. Μου αρέσει η ποίηση και θα ήθελα συνεχώς να βελτιώνομαι.
    Σας ευχαριστώ και πάλι.

    Στάχυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου19 Σεπτεμβρίου 2010 στις 8:09 μ.μ.

    Φίλτατε Στάχυ

    με κάνεις και ΠΑΝΥ εντρέπομαι έτσι που τα γράφεις γιατί και γω ιδέα ΔΕΝ έχω επί της ουσίας για τέτοια σοβαρά ζητήματα όπως είναι η ποίηση ασε το Αλσχάιμερ προς το οποίον πορεύομαι

    ( "ο Μάιος μας έρχεται εμπρός βήμα ταχύ")

    ...απλά ένα αίσθημα διαθέτω όπως ο κάθε μέσος θνητός που έχει και μια ηλικία- άντε και που εξ αιτίας της, διάβασε και δυο βιβλιαράκια και ΟΥΔΕΝ ΈΤΕΡΟΝ- και αυτή μου την εντελώς ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ άποψη, κατέθεσα...

    Τα ποιήματα που βλέπω στον Αναστάσιο, συνήθως τα σχολιάζω είτε εντελώς ανώνυμα, είτε με το πάνυ γνωστόν (πλέον )ψευδώνυμον...
    είτε ΚΑΙ με τα δύο,
    όπως έκανα σήμερα σήμερα με το δικό σου

    -παίζοντας ακριβώς τον αντίθετο ρόλο από εκείνον της Σαλογραίας-

    διότι ως σαλεμένη που είμαι, έ όλο και από κάποιο διχασμό, τριχασμό...πολλαχασμό προσωπικότητας πάσχω

    :-)

    ( περίπου όπως εκείνο το Γκόλουμ στον άρχοντα των Δαχτυλιδιών του Τόλκιν που όταν σχιζοφρένειαζε, έρχόταν σε κόντρες με τον εαυτόν του...)

    Συγχώρησον και εύχου να μην τα χάσω ολότελα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου19 Σεπτεμβρίου 2010 στις 8:09 μ.μ.

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 7:45 π.μ.

    Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "The Beatles- Michelle":

    Καλέ Σαλούλα !!!!!!!!!!
    ΚΟΥΚΟΥ!
    ΠΟΥ ΤΟ ΕΘΥΜΗΘΕΙΣ AYTO TO Michele,ma belle!!!

    μου θύμισες πολλά -μελαγχολικά ....
    σχολείο και ραδιόφωνο και δίσκους βινυλίου!!!!

    KΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ!
    AΓΙΑ ΤΡΙΑΣ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
    ΔΙ ΕΥΧΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΩΖΟΝΤΟΣ KAI ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ!!!
    AMHN+

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 7:49 π.μ.

    Αγάπη μου
    το ενεθυμήθην επειδή ενεθυμήθην τον Αρχάγγελο Μιχαήλ που εορτάζει στις 5/19 Σεπτέμβρη, η Ορθόδοξος Εκκλησία.
    Κάποτε όλη μου η ανεπίγνωστη αγάπη ήταν στα κοσμικά τραγούδια.
    Τώρα κάθε κοσμικός στίχος τους, έχει μεταγραφεί αλλιώς στη συνείδησή μου και έχει πάρει ν έ ο
    ν ό η μ α...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 1:18 μ.μ.

    Ο/Η Σπυρίδων άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "The Beatles- Michelle":

    Καλή μου Σάλο, ωραία τά έγραψες!..η ανεπίγνωστη αγάπη...έχει μεταγραφεί...και έχει πάρει ν έ ο ν ό η μ α...

    Πραγματικά, ή αξία τού ανθρώπου μετριέται μέ τό πόσο αγαπά τόν Θεό.
    Ετσι λοιπόν, άνάλογα μέ τό πόσο αξίζουμε παίρνουν καί αξία όλα γύρω μας, τά πάντα, πρόσωπα, έργα, λόγια, ότι έχει σχέση μαζί μας προσωπικά καί γενικά όλος ό κόσμος!!

    Νομίζω γι'αυτό είπε ο Κύριος «Έσείς είστε τό άλάτι τού κόσμου»...

    Τόν Θεό τόν άγαπάμε ξαφνικά, όταν μάς έπισκιάσει ή Χάρι...
    Είναι δώρο του Θεού!!
    Όταν "έκβιάζεις" τό Θείον, δέν έρχεται.
    Θά έλθει..«έν ήμέρα ού προσδοκάς»..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 1:24 μ.μ.

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 1:25 μ.μ.

    Σπυριδωνάκι μου

    είναι π α ρ ή γ ο ρ ο όταν συμφωνούμε με άλλον -έναν έστω- άνθρωπο.

    Δε μας ροκανίζει η Σκύλα της μοναξιάς.

    Αυτό το "ξαφνικά" που έγραψες είναι όλη η παρήγορη ουσία της αναμονής.

    Και οι ανθρώπινοι έρωτες ξ α φ ν ι κ ά προκύπτουν, μόνο που εκείνοι, επειδή είναι προσωπολατρίες, γκρεμίζονται τάχιστα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σπυρίδων20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 1:52 μ.μ.

    Ναί, πραγματικά πολύ παρήγορο Σάλο μου..
    Σέ όλα τά συγγράματα τών Πατέρων τής Ορθοδόξου Εκκλησίας,
    ό όρος "έρωτας", μεταξύ τών άνθρωπών δέν ύπάρχει.
    Οί Άγιοι χρησιμοποιούσαν τόν όρο στίς σχέσεις ψυχής καί Θεού,
    Θεού καί ψυχής.

    Ό Ερωτας πρός τόν Χριστό είναι Έρωτας συνεχώς αύξανόμενος
    που γεμίζει τήν ψυχή τού άνθρώπου μέ μία άνεκφραστη άγαλλίαση,
    είναι κάτι πού δέν περιγράφετε!
    Μυστήριον Μέγα!!!
    Είμαι άπολυτα πεπεισμένος ότι γι'αυτό δόθηκε τό έρωτικό στοιχείο
    στόν άνθρωπο, γιά νά βρεί καί νά ένωθη μέ τό Πρόσωπο τού Έρωτα Ίησού Χριστό!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σπυρίδων20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 2:25 μ.μ.

    Μπορείς νά φανταστείς νά είσαι διαρκώς καί αυξανόμενα ερωτευμένος μέ τόν Κύριο καί μέ κάθε άνθρωπο;!!

    Ούτε εγώ μπορώ, δέν ειναι δυνατόν ούτε καν νά τό φανταστεί άνθρωπος!!

    Είναι Γνώση Θεού μέσα σέ απόλυτη άγνωσία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 2:37 μ.μ.

    Σπυριδωνάκι μου
    να σε ρωτήσω κάτι άλλο πιο...συγκεκριμένο...

    Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου, παντρεμένο επί τριάντα χρόνια με την ΊΔΙΑ γυναίκα;

    Ας ξεκινήσουμε από την ανοχή και την αγάπη της γυναίκας ή του άντρα, αντιστοίχως, και μετά ας πάμε και στο θείο έρωτα...διότι πολύ για θείο έρωτα ακούω ΠΑΝΤΑΧΟΘΕΝ...αλλά...τα διαζύγια πάνε και έρχονται και γιατί ρε φίλε, αφού είμαστε χριστιανοί υποτίθεται, δε διαθέτουμε μια ΣΤΑΛΑ ανοχή για τον πλησίον, παρά όταν τον βάλουμε στο χέρι και μας βάλει στο χέρι, του τρώμε τις σάρκες;

    Με βασανίζουν εμένα ΠΟΛΥ ΓΗΙΝΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ, Σπυριδωνάκι μου...
    Μπορείς να μου τις λύσεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σπυρίδων20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 2:55 μ.μ.

    Κάθε γεγονός πριν συντελεσθεί έξω μας έχει γίνει ίδη μέσα μας.
    Πρίν γίνει ότιδηποτε έχει προηγηθεί συμφωνία νού, κάρδιας, πνεύματος
    δηλαδή
    νού = η σκέψη, ο λογισμός
    καρδιά = ή επιθυμία
    πνεύματος = η συγκστάθεση τής υποδουλομένης στό πάθος ψυχής.

    Μέ αλλα λόγια δέν θά χώριζα απο τή γυναίκα / ανδρα μου, άν δέν ημουν χωρισμένος από τόν Ούρανιο Νυμφίο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 3:12 μ.μ.

    Σπυριδωνάκι μου
    η απάντηση μου φάνηκε
    αόριστη και διπλωματικότατη...

    Έκανα την ερώτηση, επειδή ξέρω πολλά "χριστιανικά" αντρόγυνα που στο Όνομα του θελήματος του Χριστού, βασανίζουν αγριότατα και ΑΝΕΛΕΗΤΑ τους συντρόφους τους...

    Και οι σύντροφοι ενώ παντρεύτηκαν με υπέροχες θεωρητικές τοποθετήσεις περί θείου έρωτος- σαν και τις δικές σου- τώρα θέλουν να στείλουν τις τοποθετήσεις τους στον...αγύριστο...διότι ο μανιακός σύνευνος με τη χριστιανική ...τελειότητα την ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΗ, τους έχει κάνει τσατάλια τα νεύρα...

    Γι αυτό όταν ακούω πολλή θεωρία περί ...θείου έρωτος, κουμπώνομαι λιγάκι μέχρι τα αυτιά δηλαδή, έχω δει πράματα και θάματα, έχω φρικάρει, θε μου θε μου φύλαγε...

    Ξέρεις τι υποπτεύομαι σε τέτοιες τραγικές περιπτώσεις που συναντάω γύρω μου κάθε μέρα;

    Οτι σ'αυτά τα χριστιανικά αντρόγυνα, τα δήθεν πνευματικό έχοντα, τα δήθεν αγωνιζόμενα, η πίστη του Χριστού, λειτουργεί ως προκάλυμμα των ποικίλων νευρώσεών τους, και είναι χριστιανοί, επειδή αυτό τους ΒΟΛΕΥΕΙ ...και καμία εκκοπή ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΟΣ, ΔΕΝ κάνουν για την αγάπη του συντρόφου...

    -Και τις δύναται σωθήναι;
    -Τα αδύνατα παρ'ανθρώποις , δυνατά παρά τω Θεώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 3:12 μ.μ.

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Σπυρίδων20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 3:54 μ.μ.

    Σωστούν!! (ετσι έλεγε ό δάσκαλός μου στό δημοτικό)
    :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Σπυρίδων20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 4:21 μ.μ.

    Υ.Γ
    Ειναι πολύ πιό εύκολο νά σταυρώνεις παρά νά σταυρώνεσαι, γι`αυτό οί πολλοί προτιμούν τό πρώτο..
    Είναι γραμμένο περί της "στενής καί τεθλιμμένης οδού" που λίγοι θά τολμήσουν νά τήν διαβούν...

    Χαρά στίς λεβεντιές πού καθημερινά σταυρώνουν τόν εαυτό τους, ειναι οί μόνοι που άξίζουν τήν αληθινή χαρά, «νύν καί αεί»!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου20 Σεπτεμβρίου 2010 στις 4:27 μ.μ.

    Εχω πάλι προβλήματα με το ταχυδρομείο...
    Δεν ξέρω τι τεχνικό ζήτημα, υπάρχει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)