Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

Συνέντευξη του αστροφυσικού π. Νικολάου Χατζηνικολάου(Ι.Μ.Σίμωνος Πέτρας)




Βρίσκομαι μακριά από Πάτρα, αλλά ένας ηλεκτρονικός φίλος, μου έστειλε την παρακάτω συνέντευξη που νομίζει, αξίζει τον κόπο να την διαβάσουν και οι αγαπημένοι επισκέπτες αυτής της σελίδας.
Την παραθέτω:
.............................................
ΖΗΤΗΜΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ Συνέντευξη του -αστροφυσικού- π. Νικολάου Χατζηνικολάου
(Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας), προέδρου του «Κέντρου Βιοηθικής» «Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» 11-ΜΑΡ-2001

Όταν ήταν 30 ετών, δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του κληρικό. Τώρα, στα 46 του, δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του κάτι άλλο. Σπούδασε φυσική στην Ελλάδα και μετά αστροφυσική στο Χάρβαρντ. Σύμβουλος στο Διαστημικό Κέντρο της NASA(!), ο πατήρ Νικόλαος Χατζηνικολάου δεν είναι αυτό που λέμε «κλασσικός μοναχός». Απεχθάνεται τη δημοσιότητα. Κι ίσως αυτός να ήταν ο βαθύτερος λόγος που αρνήθηκε να γίνει εκπρόσωπος του αρχιεπισκόπου. Η αγάπη του όμως «προς τα θαύματα του Θεού, όπως είναι η ζωή», ίσως τον έκανε να ασχοληθεί με την βιοηθική, καθώς είναι πρόεδρος της αρμόδιας επιτροπής της Εκκλησίας και του Κέντρου Βιοηθικής που στεγάζεται στην Ανάληψη, μετόχι της Σιμωνόπετρας του Αγίου Όρους -εκεί όπου ανήκει και ο π. Νικόλαος-, στον Βύρωνα Αττικής. -------------------------------------------------------------------------------------------------
ΕΡ: Πώς έρχεστε σε επαφή με τους ανθρώπους;

ΑΠ: Δεν θέλω να πείσω τους ανθρώπους. Δεν θέλω να τους σώσω. Ούτε κάν να τους βοηθήσω. Η επαφή μου με τους ανθρώπους είναι προσπάθεια κοινωνίας: Να μοιραστώ!
Γιατί βοηθώ σημαίνει είμαι ο ισχυρός, ο κατέχων και ο βοηθούμενος είναι ο ασθενής, ο στερούμενος, οπότε έχω ένα αίσθημα υπεροχής.
Κι αυτό είναι καταστροφή για το Χριστιανισμό.
Κοινωνώ και μοιράζομαι σημαίνει είμαι στο ίδιο επίπεδο.
Ζούμε σε μια κοινωνία που στηρίζεται σε δύο πόδια: το λόγο και την εικόνα.
Έχουμε πολλή ραδιοφωνία και τηλεόραση.
Σε μια εποχή που είναι πληθωρική στο λόγο, η ανάγκη για σιωπή είναι μεγαλύτερη.
Πιστεύω στη μαρτυρία της Εκκλησίας.
Οι θησαυροί του Θεού κρύβονται και σιωπούν. Η αλήθεια όταν φανερώνεται ξοδεύεται και υποβαθμίζεται.
Η Εκκλησία ομιλεί διότι ξέρει να αγαπά τη σιωπή και την αφάνεια. Από κεί πηγάζει ο πλούτος της αλήθειάς της.
Η κύρια δύναμή της δεν είναι ο λόγος και το κήρυγμά της, αλλά η προσευχή της.
Ο Θεός την ενδιαφέρει πρωτίστως και έπειτα ο λαός.
Ο λαός, το πλήθος, συχνά αλλοιώνει το πρόσωπο.
Ο Θεός το αναδεικνύει.
Η προσευχή, περισσότερο, είναι σιωπηλός αναστεναγμός παρά λόγος και επιχειρήματα στο Θεό.

ΕΡ: Για όλ’ αυτά, αρνηθήκατε τη θέση του εκπροσώπου του αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου;

ΑΠ: Όχι ακριβώς. Για την Εκκλησία υπάρχει ο καιρός του σιγάν και ο καιρός του λαλείν.
Απλά νομίζω ότι τύποι σαν το δικό μου, δεν κάνουν για το γραφείο τύπου.
Εγώ ούτε τηλεόραση βλέπω, ούτε ραδιόφωνο ακούω, ούτε εφημερίδες διαβάζω.
Ζημιά θα προκαλούσα
.
Βέβαια και οι υποχρεώσεις μου στην Επιτροπή Βιοηθικής λειτούργησαν απαγορευτικά για κάτι τέτοιο.
ΕΡ: Πώς κρίνετε την εικόνα των μητροπολιτών που λειτουργούν ντυμένοι με πολυτελή άμφια;

ΑΠ: Δεν μ’ αρέσει αισθητικά.
Επειδή αυτή η παρέλαση των μιτροφόρων αρχίζει να είναι κάτι το υπερβολικό, παύει να είναι σεμνό. Καταστρέφει το κατανυκτικό. Σίγουρα, ο πειρασμός της επίδειξης με κοσμικά κριτήρια είναι πολύ μεγάλος.
Η αμφίεση των κληρικών δεν πρέπει να θυμίζει τους αυτοκράτορες του Βυζαντίου, αλλά την θεόμορφη ταπείνωση του Χριστού και των Αγίων.
Αν και η δόξα του παρελθόντος και η ιστορική συνέπεια επιβάλλουν κάποια μεγαλοπρέπεια, η Εκκλησία πρέπει να στρέφεται περισσότερο στο βάθος της αλήθειας και το μέλλον, την προοπτική μας. Σεβόμαστε την ιστορία και τους συμβολισμούς.
Αλλά εμπνεόμαστε από το πνεύμα και την ουσία.

ΕΡ: Ποιός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζει σήμερα η Ορθοδοξία;

ΑΠ: Δεν κινδυνεύει από τίποτε.
Η σκέψη όμως μιάς Εκκλησίας, που από σώμα Χριστού και κιβωτός σωτηρίας και αλήθειας, γίνεται επίγειος οργανισμός με εφήμερη νοοτροπία και αντίληψη, προκαλεί βάναυσα την πίστη. Αυτός είναι ο κίνδυνος να χάσουμε εμείς την Ορθοδοξία. Νομίζω ότι κινδυνεύουμε από την εκκοσμίκευση. Δηλαδή, όταν η Εκκλησία αποκτά υπερβολική εφημερότητα, επιγειότητα, τότε χάνει την αληθινή έκφραση και ομορφιά της.

Γυμνώνεται από το μεγαλείο της.
Ο ιερέας δεν είναι υπηρέτης του λαού, αν είναι υπηρέτης τότε είναι μόνον του Θεού.
Όταν η εκκλησία εξαντλεί το μήνυμά της στο σήμερα, στο εδώ και στο τώρα, τότε φράζει τους ορίζοντες της ψυχής στο αιώνιο, στο θεϊκό, στο υπερβατικό.
Το μοντέλο της Εκκλησίας δεν είναι ο καλός, ηθικός, σωστός, τίμιος, ενάρετος άνθρωπος.
Αλλά ο Άγιος. Κι ο Άγιος είναι θεόμορφος. Τον βλέπεις και χωρίς ν’ ανοίξει το στόμα του λές: Ναι, υπάρχει Θεός
.
ΕΡ: Ποιός είναι ο στόχος σας, π. Νικόλαε; Η αγιότητα;

ΑΠ: Οι αμαρτίες είναι ένα τίποτα μπροστά στη χάρη του Θεού. Υπάρχουν απλώς για να ταπεινώνουν. Εγώ βάζω τον πήχυ όσο πιο ψηλά γίνεται.
Και, φυσικά στην Εκκλησία, δεν περιμένουμε να περάσουμε πάνω απ’ αυτόν, γιατί κινδυνεύουμε από αλαζονεία. Περνώντας κάτω απ’ αυτόν, μας μένει η ταπείνωση.

ΕΡ: Είστε μοναχός, αλλά ζείτε μέσα στον κόσμο;
ΑΠ: Είμαι μισός μοναχός και μισός παπάς. Αλλά προσπαθώ να τιμώ το μισό πετραχείλι μου και το μισό κουκούλι μου.
ΕΡ: Δεν νομίζετε ότι μερικές φορές ο Θεός είναι άδικος;
ΑΠ: Ο Θεός είναι πάντοτε και σε όλους άδικος. Αλλά με πολύ διαφορετικό τρόπο από αυτόν που η πεζή ανθρώπινη λογική υπαγορεύει
. Όταν επικαλούμαστε το έλεός Του, ζητούμε να ξεχάσει τη δικαιοσύνη Του. Με το «Κύριε ελέησον», ρουσφέτι ζητάμε. Η σωτηρία μας στηρίζεται στην αδικία του σταυρού και του ελέους Του.
ΕΡ: Τι πιστεύετε για την επίσκεψη του πάπα;
ΑΠ: Έχω μεγάλη δυσκολία να κατανοήσω τι θα πεί «εκκλησιαστική πολιτική», «εκκλησιαστικός ηγέτης» και τι θα πεί «θρησκευτική επίσκεψη».

Εγώ καταλαβαίνω τι θα πεί Θεός Πατέρας, όχι ηγέτης, και τι χάρις, όχι πολιτική. Όσο για τον όρο επίσκεψη, αυτός μου θυμίζει κονφορμισμό, τουρισμό, συμβατικότητα.
Στην Εκκλησία μια επίσκεψη γνωρίζουμε, αυτήν του Αγίου Πνεύματος. Δεν κάνουμε επισκέψεις. Δεχόμαστε «επισκέψεις». Πάντως, αν ο πάπας είχε αληθινή αγάπη, θα καταλάβαινε ότι κανέναν δεν θα ωφελήσει η δική του επίσκεψη στην Ελλάδα.
Αυτό που όλοι χρειαζόμαστε είναι η επίσκεψη του Θεού στις καρδιές μας.

22 σχόλια:

  1. Εδώ τα λέει καλά. Με τα άλλα, και υπάρχουν πολλά άλλα, τι γίνεται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δημοσίευσα τη συνέντευξη επειδή ακριβώς τα λέει καλά.
    Με τα άλλα...θα δείξει!
    Αν είναι πράγματι, άνθρωπος του Θεού, όπως επιθυμεί να φαίνεται, θα ενεργήσει κατάλληλα.
    Ας προσευχηθούμε να τον δυναμώσει η Παναγία.
    Μια φορά που τον άκουσα να μιλάει στην τηλεόραση, η φωνή του, μου έδωσε μια αίσθηση ΕΛΛΕΙΨΗΣ ψυχικού ΣΘΕΝΟΥΣ.

    Απαιτεί -δυστυχώς- αρετήν και τόλμην η ελευθερία.

    Όταν ο γέρων Χρυσόστομος Σπύρου των Σπετσών, διαχώρισε για λόγους συνείδησης τη θέση του, από την Κρατούσα Εκκλησία της Ελλάδος, χρειαζόταν ακόμη ένα ΜΗΝΑ,ΜΟΝΟ, για να συμπληρώσει τα συντάξιμα χρόνια του.
    Σε προτροπές αδελφών, να περιμείνει αυτόν το μήνα και μετά να κάνει την έμπρακτη διαμαρτυρία του, δια της διακοπής κοινωνίας με τους Οικουμενιστές απάντησε:
    - Παιδί μου, ΤΩΡΑ μου έδωσε ο Θεός τη φώτιση για την αποτείχιση, ΤΩΡΑ πρέπει να την κάνω, γιατί δεν ξέρω αν θα έχω άλλο χρόνο στη διάθεσή μου.

    Και ΕΧΑΣΕ τη ΣΥΝΤΑΞΗ του ως Ιεροκήρυκος στην ιερά Μητρόπολη Ύδρας και Σπετσών και διώχτηκε ΑΓΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ από τους χωροφύλακες του τότε επισκόπου Ιερόθεου Τσαντίλα .

    Και έχουν περάσει έκτοτε 25 χρόνια και ζεί ερημικά και φτωχικά, χάριν της Πίστεως που του παραδόθηκε, όπως ζούσε κάποτε, και ο πνευματικός του παππούς,τον οποίο εξαιρετικά ευλαβείται, ο άγιος Νεκτάριος, στην Αίγινα...
    Στο τέλος του επίγειου χρόνου μας, ο Κύριος θα κρίνει τον καθένα μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γρηγόρης Ζαγοραίος10 Δεκεμβρίου 2009 στις 10:16 π.μ.

    Επειδή "στο τέλος του επίγειου χρόνου μας, ο Κύριος θα κρίνει τον καθένα μας..." άς μη βιαζόμαστε να βγάζουμε αβασάνιστα συμπεράσματα τού τύπου : "μου έδωσε μια αίσθηση ΕΛΛΕΙΨΗΣ ψυχικού ΣΘΕΝΟΥΣ"
    Σαν σοφή και έμπειρη Σαλογραία σε συνέφερε μάλλον να μείνεις στο :
    "Άς προσευχηθούμε να τον δυναμώσει η Παναγία"
    Συγχώρεσέ με για το σχόλιο...αδελφούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γρηγόρη μου
    τόνισα το υποκειμενικό της κρίσης μου, λέγοντας ότι μου έδωσε μια αίσθηση έλλειψης ψυχικού σθένους.
    Μακάρι να μην είναι έτσι.
    Θα δείξει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γρηγόρης Ζαγοραίος10 Δεκεμβρίου 2009 στις 11:38 π.μ.

    Την συνέντευξή αυτή πρώτη μου φορά την διάβασα (γιατί δεν διαβάζω εφημερίδες) και κάθε του θέση μου φάνηκε "μαργαριτάρι" και δεν μπορώ να κατανοήσω ΓΙΑΤΙ θα μπορούσε να κρύβεται μια άλλη πραγματικότητα σ΄αυτόν τον άνθρωπο? Επειδή είναι "αμοιβώμενος Μητροπολίτης"...δεν μπορεί να είναι όπως φαίνεται "Πολύτιμο Μαργαριτάρι"!
    Ελπίζω αδελφούλα μου πως δεν τα ισοπεδώνουμε όλα λόγω ... "ημερολογιακών διαφορών" ας πούμε!
    συγχώρεσέ με και πάλιν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπημένε μου Γρηγόρη
    μη με προκαλείς και με πιάσει το σαλό μου και αρχίσω να λέω διάφορα, που θα σε στενοχωρήσουν.
    Δεν είμαι κριτής της ψυχής κανενός, ούτε καν της δικής μου.
    Προσωπικά,όμως, έχω μεγάλη καχυποψία για παπάδες που είναι δημόσιοι υπάλληλοι και που ζούν από το δημοσιουπαλληλίκι τους.
    Η ίδια είμαι μια λαική γυναίκα που πάω στην εκκλησία επειδή γουστάρω να πάω, και που ΔΙΝΩ χρήματα σε παπάδες και μοναστήρια εκ του υστερήματος, πάλι επειδή ΓΟΥΣΤΑΡΩ!
    Αμα δε γουστάρω να πάω στην εκκλησία, μπορώ ΑΝΕΤΑ να ΜΕΙΝΩ σπιτι και να ΚΟΙΜΑΜΑΙ και δεν θα χάσω το μισθό μου, και θα μου πεί και η κοινωνία και μπράβο κυρία μου που έκατσες και κοιμήθηκες!

    Δεν ΠΑΙΡΝΩ χρήματα από την εκκλησία.

    Είμαι-και λόγω ηλικίας πια και πολλών εμπειριών- πολύ καχύποπτη με τα ΒΑΘΥΤΕΡΑ ΚΙΝΗΤΡΑ των στο κράτος- μισθό, υποδουλωμένων παπάδων.
    Αμα σε πληρώνει το κράτος, άν η επίβιωσή σου, εξαρτάται από πολιτικούς, σε ΩΡΑ ΚΡΙΣΗΣ, ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟΝ, θα το κάνεις το ΤΟΥΜΠΕΚΙ το ψιλοκομμένο, ΌΤΑΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΧΩΡΑ , ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ.
    Ο Χριστός δεν είχε δεύτερο ρούχο, το ίδιο και οι άγιοι Του Απόστολοι και οι άγιοι όλων των εποχών, ΛΑΤΡΕΨΑΝ την ΑΚΤΗΜΟΣΥΝΗ, ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΦΤΩΧΕΙΑ
    Ετούτοι εδώ όλοι με τις μερτσεντάρες τους, με τη σκληρότατη θρησκευτική και πολιτική εξουσία που ασκούνε, με κάνουνε και τριπλοκουμπώνομαι.
    ΜΑΚΑΡΙ να είναι άγιοι.

    Αλλά ΑΝ ΠΑΡΑΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ, ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΜΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗ ΘΕΣΗ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΩ ΣΕ ΝΑΟ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΛΙΣΒΕΡΙΣΙΑ ΜΕ ΠΑΠΟΔΟΥΛΟΥΣ, κάτω από προσωπεία ευγένειας.
    Το προσωπείο της ευγένειας υπνωτίζει πολλούς και τους αποχαυνώνει, όχι όμως μια ζόρικη και μουτρωμένη(στη φωτό) σαλογραία.
    Με τα αγγελικά προσωπεία πιά, δε μασάω!
    Κοιτάω πονηρά κάτω από τα προσωπεία και βλέπω ΤΙ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΙΖΕΙ!
    ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΙΖΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ;
    ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
    ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΙΟ ΕΡΩΤΗΜΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γρηγόρης Ζαγοραίος10 Δεκεμβρίου 2009 στις 1:35 μ.μ.

    Δεν μπορούμε να βρούμε κώδικα επικοινωνίας στο θέμα: Εκκλησία-εκκλησιαστικός θεσμός. Aπ` ότι φαίνεται έχουν παγιωθεί οι απόψεις σου...θεωρείς μάλλον αδύνατον να μπορεί κάποιος εκπρόσωπος του δευτέρου να ανήκει και στο πρώτο. Χωρίς να ασπάζομαι ούτε στο ελάχιστο τις απόψεις σου αυτές σε αγαπώ γιατί έχεις "Φλόγα" και σίγουρα καλή προαίρεση!
    Έχε υπόψιν σου όμως οτι κι εγώ έχω πολλές και ίσως περισσότερες (από σένα) εμπειρίες με τους Γ.Ο.Χ και λοιπούς "παραδοσιακούς" και "ενισταμένους"!
    Από παντού χρειάζεται ΠΡΟΣΟΧΗ και το θέμα πού βρίσκεται η Εκκλησία του Χριστού κάθε άλλο από απλό και "τεκμηριωμένο" σε Κανόνες είναι...
    Το αλάθητο δεν είναι αποκλειστικότητα του Πάπα, το έχουν και αρκετοί "ορθόδοξοι" κληρικοί και λαϊκοί και μάλιστα βασισμένο ...στο Πηδάλιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γρηγόρη μου
    ας μη το συζητήσουμε περισσότερο το θέμα, γιατί είμαι αλλού τώρα...
    Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει τις σκέψεις και τις επιλογές του.
    Στο τέλος του επίγειου χρόνου μας, ο καθένας θα λάβει από τον Κύριο, το μισθό της προαίρεσής του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Κοιτάω πονηρά κάτω από τα προσωπεία και βλέπω ΤΙ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΙΖΕΙ!
    ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΙΖΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ;
    ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
    ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΙΟ ΕΡΩΤΗΜΑ."

    Δυστυχως εχουμε να κανουμε με ανθρωπους που ειναι χειροτεροι και απο το Σατανα. Διοτι ο Σατανας για να πεισει μεταμορφωνεται τουλαχιστον σε Αγγελο φωτος αλλα ετουτοι εδω οι διαφοροι....ρασο... καμαρωνουν σαν Αγγελοι του σκοτους.
    Μεσάνυχτα βαθειά εχεις Γρηγόρη. Μπραβο Σαλογραία που τα λες με τ΄ονομά τους
    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γρηγόρης Ζαγοραίος10 Δεκεμβρίου 2009 στις 2:07 μ.μ.

    Σου ζητώ πολλές φορές συγνώμην...
    Συγχώρεσέ με τον αδιάκριτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Προς Α.
    διάβαζα κάτι ιστορίες με Καππαδόκες λαικούς,ευλαβέστατους, μεγάλους εγκρατευτές και νηστευτές που όταν ο παπάς τους, έκανε κάτι άτοπο εκκλησιαστικά, για να τον συνεφέρουν δεν πάταγαν στην εκκλησία.
    Τι να κάνει και ο παπάς , μόνος σε άδειο ναό; Συμμορφωνόταν ήθελε δεν ήθελε.
    Τώρα οι λαικοί είναι είτε αδιάφοροι για τα της Πίστεως, είτε αφάνταστα χλιαροί και δεν τους νοιάζει παρά μόνο να τηρήσουν κάποια επιφανειακά καθήκοντα τελετών και ας είναι ο παπάς όσο προδότης Πίστεως, δεν αντιδρούν Ορθοδόξως- μήπως και αυτόν τον φέρουν στα συγκαλά του.
    Από τότε που γίναν οι παπάδες δημόσιοι υπάλληλοι,με κλειστά γραφεία- εκκλησίες και ωράρια(οι διαβόλοι δεν αργούν ποτέ πάντως) δώσαμε σε όλους τους Αντίχριστους, δικαίωμα, άγρια να μας χλευάζουν.
    Εχει προφητευτεί αυτή η Αποστασία.
    Ας ετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γρηγόρη μου
    και μένα να συχωρέσεις.
    Δεν μου αρέσει να κάνω επίθεση ή εκκλησιολογικό κήρυγμα.
    Αυτά τα αφήνω για καταλληλότερους.
    Ως καταγραφή της προσωπικής μου απύθμενης βλακείας, τη χρησιμοποιώ τη σελίδα μου, αλλά καμια φορά ξεφεύγει ο λόγος.
    Ο Κυπριανός, ο γιατρός γράφει τα μύρια όσα εκκλησιολογικά στο δικο του μπλογκ, αν θες, έμπα εκεί και...μονομάχησε μέχρι τελικής πτώσεως! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εμένα μου άφησε κάποια κενά όχι όμως παντού ;

    Πως είσαι καλό μου Σαλογραιάκη;
    :-)

    Φως Ιλαρόν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φωτάκι μου
    έχω κλάψει κάμποσο όλο το μήνα αυτό για τον πατέρα μου και τα συναισθήματα του αποχωρισμού δεν περιγράφονται, όμως, είμαι ειρηνική επειδή ελπίζω στην Αβυσσο του Θείου Ελέους...
    Σ' ευχαριστώ πάντα για την αγάπη.
    Να έχεις υγεία και δύναμη αντίστασης στις δυνάμεις του Σκότους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αγαπητή εν χριστό Σαλογραία καταλαβαίνω απόλυτα ότι ο αποχωρισμός ενός ανθρώπου μας είναι λυπηρό και κατά πόσο για τον πατέρα μας θέλω να σου πω παρήγορα λόγια μα μου είναι δύσκολο,γιαυτό θα σου πω μια ιστορία:Ένας ασθενής ευρίσκετο στα τελευταία του.Ήρεμο και γαλήνιο το πρόσωπό του. Ένας σεβάσμιος ιερεύς τον πλησίασε και μιλώντας μυστικά οι δυό τους,του χάρισε την άφεση.

    Το πρωί της επομένης,ο ίδιος ιερεύς,σοβαρός και αμίλητος πλησίαζε τον ίδιο ασθενή,αγγίζοντας τα χείλη του με την αγία λαβίδα.

    Ο ασθενής κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων.Γαλήνιος και ήρεμος ,δεν μένει παρά να ακούσει το τελευταίο
    τικ-τακ της καρδιά στου για να κλείσει τα μάτια του και να αφήσει την τελευταία του πνοή.

    Και η ώρα ήρθε η ώρα ,είπε τα τελευταία του λόγια: Χριστέ μου,πεθαίνω ευτυχισμένος γιατί εσύ είσαι μέσα στην καρδιά μου.

    Και εσύ θέλω να είσαι ευτυχισμένη καλή μου Σαλογραία ο Θεός να σε ευλογή και η Παναγιά να φιλάει . Σε φιλώ Φως Ιλαρόν .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αγαπημένε μου Φωτάκι
    σου έχει πεθάνει μάνα ή πατέρας;
    Εμένα όσο δεν μου είχε πεθάνει, δεν καταλάβαινα τίποτα από πόνο απώλειας γονέων, όσα και να είχα ακούσει ή να είχα διαβάσει....
    Η αλήθεια είναι ότι ΜΟΝΟ ο Θεός μπορεί να γιατρεύει κάποιους πόνους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Έχεις δίκιο πολυαγαπημένη μου Σαλογραία αυτό πάνω κάτω ήθελα να σου πω και εγώ ΜΟΝΟ ο Θεός μπορεί να γιατρεύει κάποιους πόνους.

    Συγνώμη που πολυλογώ μα δεν έχω άλλο τρόπο να σου συμπαρασταθώ. Θα τα πούμε γλυκιά μου στο επανιβείν.... ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Φωτάκι μου
    η καλύτερη συμπαράσταση είναι η προσευχή μαζί με ένα βλέμμα ενσυναίσθησης, και μια ζεστή χειραψία, αλλά στα ηλεκτρονικά στέκια, απομένουν μόνο οι λέξεις.
    Σου λέω πάντως, ότι με συγκίνησαν βαθύτατα τα κλάματα άγνωστων ανθρώπων, που ήξεραν τον πατέρα μου,κυρίως μόνο από το τηλέφωνο, όπου για χρόνια ασκούσε μια ιδιότυπη και εντελώς αφιλοκερδή ιεραποστολή, πληρώνοντας και από την τσέπη του συχνά, προκειμένου να βοηθήσει ανθρώπους, υλικά και πνευματικά -οδηγώντας τους, στου Κυρίου το μονοπάτι.
    Θα έπρεπε να γράψω πολλές σελίδες προσπαθώντας να περιγράψω το βάθος και τον πλούτο της ψυχής του.
    Ας είναι ελαφρύ και μυρωμένο το χώμα που τον σκεπάζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Δεν κατάλαβα τι εννοείς...θες το σύνδεσμο; Δε θυμάμαι πια που το βρήκα. Νομίζω στο μπλογκ του Αναστάσιου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. "Από τότε που γίναν οι παπάδες δημόσιοι υπάλληλοι,με κλειστά γραφεία- εκκλησίες και ωράρια(οι διαβόλοι δεν αργούν ποτέ πάντως) δώσαμε σε όλους τους Αντίχριστους, δικαίωμα, άγρια να μας χλευάζουν.
    Εχει προφητευτεί αυτή η Αποστασία."

    Δηλαδή; Δεν ήταν πάντα έτσι; Ποιά αποστασία; Πού έχει προφητευτεί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αν διαβάσεις τις επιστολές στην Καινή Διαθήκη θα δεις τι λέει για τους έσχατους χρόνους...
    Υπάρχουν και νεότερες προφητείες...πολύ γνωστή αυτή του Νείλου του Μυροβλύτη...
    Οι παπάδες, δημόσιοι υπάλληλοι έγιναν τις τελευταίες δεκαετίες...είναι μια μεγάλη κουβέντα...θα την κάνουμε κάποια άλλη στιγμή, αγαπημένο μου...
    Καλό βράδυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή