Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Γράμματα σε παπάδες


(Στη φωτό, το λατρεμένο, επί 16 συναπτά έτη, οικόσιτο περιστέρι μου, ο Χάρης)

Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, 30Μαίου/12 Ιουνίου στα 2006


Σεβαστέ πάτερ

Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε

Είθε ο Παράκλητος, το Αγιώτατο Πνεύμα, να μας καθοδηγήσει εις πάσαν την Αλήθειαν...

Μου κάνατε την τιμή να απαντήσετε στις απλές μου σκέψεις, πράγμα που με παρακινεί αυτή τη στιγμή, να σχολιάσω και γω με τη σειρά μου, -καλόπιστα, θα ήθελα να βεβαιώσω- κάποια από τα υμέτερα γραφόμενα...
Θα προσπαθήσω να αποφύγω τη μακρηγορία, αλλά αν δεν το επιτύχω ακριβώς, παρακαλώ, να μακροθυμήσετε...
"Το επιεικές υμών γνωσθήτω πάσιν ανθρώποις.."σας συμβουλεύει εξάλλου ο Απόστολος...

Λοιπόν, καταρχάς, επιτρέψτε μου να διευκρινίσω ότι δεν είμαι με τους παλαιοημερολογίτες επειδή είναι πιο ηθικοί από τους άλλους.

Αυτό δεν το καταλάβατε σωστά.

Είμαι με τους παλαιοημερολογίτες, επειδή εκφράζονται με την ξεκάθαρη διακοπή Mνημοσύνου, ενάντια στην Παναίρεση του Οικουμενισμού, και επειδή κρατούν- έστω με άγαρμπα χέρια ενίοτε- το Φως της Ορθόδοξης Ομολογίας!

Όπως σας είπα και τηλεφωνικά- αν θυμάστε- εντάχτηκα στην Εκκλησία του Πατρίου, ως φοιτήτρια, και αφού "μου άνοιξε τα μάτια" επί της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας- για την οποία Εκκλησιολογία, μέχρι τότε είχα μαύρα μεσάνυχτα- το απλό, πλην όμως με έμπνευση Θεού, γραμμένο βιβλιαράκι, με τίτλο "Κατά ενωτικών" του γιατρού Αλέξανδρου Καλόμοιρου - ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει!

(Μέχρι εκείνη την ώρα, ήμουν παιδιόθεν κατηχητόπουλο, μάλλον "σωτηρικό", με έναν ενάρετο πνευματικό-ανεξάρτητο από αδελφότητες- που για την ταπείνωση και την ακτημοσύνη και την καθαρότητα του βίου, ιδιαίτερα εκτιμούσα, τον εκλεκτό π.Χρυσόστομο Ζαχαρόπουλο, ο οποίος τώρα είναι συνταξιούχος ιερέας και ανήκει ως ιερομόναχος στη Μονή Τιμίου Προδρόμου, Γορτυνίας.
Οι γονείς μου: ανεπιγνώστως χριστιανοί, που εκκλησιάζονταν μόνο κάθε Πάσχα,στην καλύτερη των περιπτώσεων...
Δεν ευκαιρούσαν, βλέπετε, από τους μεταξύ τους καβγάδες...)

Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να δώσω στοιχεία "ιστορικού", που εσείς οι γιατροί των ψυχών θα θέλατε –ίσως- να έχετε, και να δηλώσω ότι από τότε που θυμούμαι τον εαυτό μου, με διέκρινε ένα πάθος για την Αλήθεια.
Δεν ξέρω, πραγματικά, πώς γεννήθηκε το πάθος αυτό στην ψυχή μου.
Ίσως γεννήθηκε διότι ο πατέρας μου, ήταν εκ συστήματος ψεύτης*!

Ίσως γιατί ο πατέρας μου ήταν και απίστευτα αυταρχικός και με τρομοκρατούσε με το ύφος του, καθώς μου δίδασκε, ότι ειδικά σε κείνον-ως εις Θεόν, και θαυμάσατε παρακαλώ από ψυχιατρικής απόψεως τα αποτελέσματα της ενδοβολής- πρέπει να λέω την Αλήθεια,και μόνο την Αλήθεια, και τελικά, το εμπέδωσα φαίνεται τόσο καλά το μάθημα περί της Αληθείας, που οποιαδήποτε άλλη μεγάλη αμαρτία, μου φαίνεται μικρή και ελάχιστη μπροστά στο παραμικρότερο και <αθώο> ψέμα, το οποίο, το θεωρώ σοβαρότατο αμάρτημα ενώπιον του Κυρίου.
(Ενα <χαίρε βάθος αμέτρητον> είναι το μυστήριο των επιλογών μας!)

Βδελύσσομαι το ψεύδος, διότι μου φαίνεται εκ προμελέτης αμαρτία, και οι αμαρτίες εκ προμελέτης, κατ εξοχήν πιστεύω ότι φυγαδεύουν τον Παράκλητο, το Πνεύμα της Αληθείας, απ’της καρδιάς μας τα βάθη...

Βδελύσσομαι το ψεύδος και ας αποσκοπεί δήθεν και στο <καλό> του πλησίον...

Σε καμία περίπτωση-εφόσον πιστεύω ότι ο Χριστός Αναστήθηκε- δεν μπορώ να δεχτώ πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα...και βεβαίως -αν θέλετε το πιστεύετε- 27 χρόνια που είμαι με τον άνδρα μου, ένα ψέμα-προκειμένου να τον εξαπατήσω- δεν του έχω πει, του τιμίου συναγωνιστή μου.

Μαζί με το πάθος για την Αλήθεια, όμως, ανέπτυξα και την αντιπάθεια για την προσωπολατρία, απέναντι σε οποιονδήποτε, και ιδιαίτερα απέναντι σε πνευματικούς, όσο σπουδαίοι και αν φαίνονταν στα παιδικά μου τα μάτια...

Η προσωπολατρία προς πνευματικούς, μου φαίνεται αντίστοιχη με την ειδωλολατρία του ρομαντικού έρωτα, που έχει καλλιεργήσει κατεξοχήν η Δύση, μέσα από τον κινηματογράφο και τα μυθιστορήματα...πάρα πολλά χρόνια τώρα...

(Και μου πήρε δεκαετίες μέχρι να καταλάβω, πώς ενώ αυταπατώμεθα ότι είμαστε και χριστιανοι, οι περισσότεροι από μας, στην ουσία, ανά πάσα ώρα μπορούμε να ξεπέσουμε και ενώπιον του Κυρίου, αποδεικνυόμεθα συχνάκις ειδωλολάτρες.
Τα είδωλά μας ποικίλα:από πολιτικούς, καλλιτέχνες, επιστήμονες, παπάδες, φτιάχνουμε είδωλα, μέχρι, εραστές, τέκνα, υλικά αποκτήματα, εγκόσμιες φιλοδοξίες...
Συνεχώς τρέφει ροπή προς τα είδωλα, η εσκοτισμένη καρδία μας...)

Ετσι, λοιπόν, παρά την αγάπη στο νεοημερολογίτη ενάρετο πνευματικό , ο οποίος ήταν αντίθετος, ακολούθησα το πάτριο εορτολόγιο, διότι ο Καλόμοιρος με έπεισε με το βιβλίο του, αλλά και την προσωπική επικοινωνία, πως η Αλήθεια ήταν με τις τάξεις του πατρίου Εορτολογίου, και ότι οι του Νέου, ήσαν Οικουμενιστές και Καινοτόμοι, σε βαθμό επικίνδυνο για την αιωνιότητα της ψυχής μας...

Μου στοίχισε συναισθηματικά, που έχασα τον π. Χρυσόστομο, όμως, όφειλα να είμαι συνεπής, με τη φωνή της συνείδησής μου, και όχι να κλείνω τα αυτιά μου, χάριν της προσκολλήσεώς μου,σε πρόσωπα...
Αυτή είναι μια στάση που την έχω κρατήσει με συνέπεια στη ζωή μου ως τώρα, και ελπίζω να την κρατήσω μέχρι το τέλος...όσο κόστος κι αν προυποθέτει...

Μου πήρε πολλά χρόνια- γιατί τόση ευήθεια εκ μέρους μου;- μέχρι να καταλάβω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, δεν τα <ψάχνουν> τα πράγματα, και ότι επιτέλους δεν επιθυμούν να κάνουν δύσκολη τη ζωή τους...

Βλέπετε < πλατεία η οδός η απάγουσα εις την απώλειαν...>

( Εσείς ως ειδικός, θα συμφωνήσετε πιστεύω μαζί μου, πως εύκολα, οι πολλοί, όταν αγαπούν ένα πρόσωπο, αφήνονται να πειστούν από τις επιχειρηματολογίες του, και χώνοντας όπως η στρουθοκάμηλος το κεφαλάκι τους στο χώμα των βιοτικών τους ενασχολήσεων, συνεχίζουν να ζουν, χωρίς να στριμώχνουν τους εαυτούς τους...)

Η ανόητη, όμως, ήθελα να τα <ψάχνω>.
Καλά να τα πάθω, λοιπόν!
Μου άξιζε η ταλαιπωρία!

Διότι μπαίνοντας στις τάξεις των Γοχηδων, χάριν της Αληθείας, και ουχί εξ αιτίας του ότι υπερτερούσαν ηθικά- εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, από τη μεριά των ανθρώπων- ταλαιπωρία, κυρίως, εισέπραξα , καλέ μου ψυχίατρε...

Ταλαιπωρία, από στενοκέφαλους, από ακαλλιέργητους, από άμουσους,από συμπλεγματικούς, που δεν θα τους ήθελαν ουτε για καντηλανάφτες στο νέο ημερολόγιο, και που στο παλαιό, άρπαζαν αρμοδιότητες και εξουσίες, στο όνομα του εγωκεντρισμού, ή του Μεσαίωνα, που έκαιγε μέσα τους....

(Κάτι ανάλογο δε γίνεται και στην κρατική εκκλησία, εκεί που σας ενώνει όλους ο μισθός εκ του κράτους; Τουλάχιστον οι παλαιοημερολογίτες παπάδες, δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι, οικονομικά βρίσκονται στο έλεος του Θεού και των ενοριτών τους...

Από τη μεριά του Θεού, όμως, υπήρχε παρήγορη πληροφορία ...για τούτο και άντεξα μέχρι τώρα που συζητάμε...)

Δεν διαπίστωσα, λοιπόν, ότι οι Γοχηδες είναι ηθικότεροι από τους νεοημερολογίτες...

Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω.
Αδύνατον να γνωρίσουμε τα βάθη της καρδίας του άλλου..
Καλύτερα από μένα, ως ειδικός, που ασχολείται και με παπάδες, μπορείτε να γνωρίζετε τα επάλληλα στρώματα υποκρισίας, με τα οποία είναι σε θέση να καλύπτεται η ανθρώπινη φύση...

(Εδώ και για τη δική μας καρδία, είμαστε μεσα σε γνόφο αγνωσίας και άπειρες εκ της υποκειμενικότητος, ψευδαισθήσεις...)

Η ηθική έχει να κάνει με τις εσώτατες μυστικές επιλογές και στάσεις της ψυχής περισσότερο, ενώπιον του Κυρίου, και λιγότερο με έργα αγαθοεργίας, που επιτέλους τα έχουν πλουσιότερα απο μας οι παπικοί και οι προτεστάντες, το γνωρίζετε...

Δεν ασχολήθηκα, επαναλαμβάνω, με την ηθική των Γοχηδων, παρόλο ότι σαν άνθρωπος, κάποιο καλό παράδειγμα και γω ζητούσα, να δώ, για να πάρω κουράγιο...

Μπήκα, στις τάξεις των Γοχηδων, επειδή από τα διαβάσματά μου και την προσωπική εμπειρία πείστηκα, πως αυτοί ομολογούσαν την Αλήθεια...όπως παραδόθηκε από τους Άγιους της Εκκλησίας...

(Σήμερα, λόγω ωριμότητας -που εγγίζει το σάπισμα- θα σας έλεγα ότι μου είναι και παγερά αδιάφορη η ηθική,και ότι τους ανθρώπους που είναι ηθικοί , χωρίς να γνωρίζουν γιατί είναι ηθικοί, τους θεωρώ, καλοπροαίρετα κρίνοντάς τους, έως και απίστευτα βλάκες...

Αν ο Χριστός δεν Αναστήθηκε, καμιά ηθική δεν έχει νόημα για μένα, καλέ μου, πάτερ ψυχίατρε.

Ολες τις ηθικές, θεωρώ ιδιοτελή εν πολλοίς, και αφελή κατασκευάσματα ανθρώπων που είτε πλανώνται...είτε εκμεταλλεύονται με το προσωπείο της ηθικής, τους άλλους ανθρώπους ...)

Επέλεξα λοιπόν τους Γοχηδες, για την Ομολογία της Αλήθειας...διότι πιστεύω ότι εκτός Αληθείας, είναι έως αδύνατη η Σωτηρία, σύμφωνα με τα λόγια του Χριστού και όλων των αγίων...
Τους επέλεξα επειδή κατάλαβα ότι έκαναν αγώνα να διαφυλάξουν αυτά που στο Συνοδικό, το αναγιγνωσκόμενο τη μέρα της Κυριακής της Ορθοδοξίας, υποσχεθήκαμε στους Αιώνες να διαφυλάττουμε...

(Οι Ορθόδοξοι οι οποίοι ενστικτωδώς αντιστάθηκαν στην πραξικοπηματική αλλαγή του εορτολογίου -από την κυβέρνηση της τότε Χούντας , Πλαστήρα-Γονατά, σε συνεργασία με τον αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, και Αριστήνδην Σύνοδο πέντε επισκόπων, ( μάλιστα, μόνο πέντε, όσα τα δάχτυλα της μιας παλάμης-μούντζας, εκκλησιαστική χούντα- διάβαζε καλύτερα- διότι αριστήνδην σύνοδοι δεν υπάρχουν στο υγιές σώμα της Εκκλησίας) ε, αυτοί, ευθύς αμέσως με την αλλαγή του 1924, εδιώχτηκαν άγρια απο το χωροφύλακα της κρατικής εξουσίας...μέχρι περίπου τις μέρες μας, το 1974, οπότε ο διωγμός κατασίγασε.
Και πάψαν να γκρεμίζουν εκκλησίες, να ξυρίζουν σεβάσμιους παπάδες, να φυλακίζουν πιστούς οι Αντίχριστοι Δεσποτάδες της Καινοτομίας, οι νεοεποχίτες επίσκοτοι...

Είχε έρθει, βλέπετε, η τηλεόραση.
Είναι διωγμού, αποτελεσματικότερος τρόπος. Πονηρέψανε πια και οι διαβόλοι!
Τι τσιγκέλια, πια, τι πυρωμένοι τροχοί; Ντεμοντέ καταστάσεις, αγία Αικατερίνη μου!
Μια τηλεόραση τους πετάς στα μούτρα , και φυτεύονται μες στις ψυχές των παιδιών, όλοι οι δαίμονες με άψογο και λαμπερό χαμόγελο τηλεπαρουσιάστριας, δελτίου ειδήσεων...

(Τους στερέωσε τους Ορθόδοξους ο Κύριος, και με το μέγα σημείο της Τρίτης εμφάνισης του Τιμίου Σταυρού, πάνω από το εκκλησάκι του αγ.Ιωάννου του Θεολόγου, το έγραψαν εφημερίδες το φαινόμενο, ζούσαν μέχρι πριν λίγο, αυτόπτες μάρτυρες που συγκλονίστηκαν...και μας συγκλόνισαν με την προσωπική εμπειρία τους, εκείνης της νύχτας...)

Και θα το αναφέρω για μια ακόμη φορά: ιερατείο, που χρησιμοποιουν χωροφύλακα, για να εξοντώσουν άλλους παπάδες, δεν έχουν με το Χριστό, την παραμικρότερη σχέση...
Είναι Αντίχριστοι και λύκοι βαρείς, μη φειδόμενοι του ποιμνίου, είναι ΛΥΚΟΙ, αλίμονο στα έρμα τα πρόβατα!)

Και τότε, ως νέα κοπέλα, νομίζω, ότι επέλεξα, πιο πολύ με το ένστικτο μιας αγνής ψυχής, παρά με την επίγνωση που έχω τώρα ως ώριμη...

Τώρα, ως ώριμη, βλέπω ότι οι θρήνοι και οι κοπετοί των Αρχαίων Αγίων, προκειμένου να μην αλλάξη γιώτα έν, ή μία κεραία, από την Παραδοθείσα ημίν Πίστιν, είχε απόλυτη βάση...

Διότι <ξήλωνε τώρα, μυριαγκαθούλα μου, το ένα, ξήλωνε μετά, μυριαγκαθούλα μου το άλλο, παραβίασε αυτόν τον κανόνα τώρα, παραβίασε αυτόν τον κανόνα μετά>, στο τέλος, όλο το παραδοθέν οικοδόμημα Αληθείας, το Παλάτι του εν ημίν Οικούντος Βασιλέως, ως άθλια Τρώγλη, θα φανερωθεί ενώπιον των οφθαλμών των επιγόνων και μεταγενεστέρων μας ...>

Η αλήθεια είναι πως άνθρωποι που μπλέχτηκαν με θεωρητικές σπουδές, έχουν μεγάλο κίνδυνο, να εκλάβουν την Αλήθεια, ως κάτι το συγκεχυμένο, ως ένα σύννεφο που αλλάζει μορφή και πυκνότητα, κατά τα φυσήματα του κοινωνικού ή πολιτισμικού αέρος...
Αυτό παθαίνει και ο μέσος αστός σήμερα, απλά και μόνο από το βομβαρδισμό της τηλεόρασης, των media και την υπερπαραπληροφόρηση...
Όλα όσα ακούει, γίνονται μέσα στο κεφάλι του, μια σούπα, ένας κυκεώνας, και τείνει ειδικά ο νέος άνθρωπος, να καταλήξει, πώς τίποτα δεν είναι αληθές, πώς τα πάντα είναι υποκειμενικά, πως δεν υπάρχουν κανόνες, και πως μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι του κατεβαίνει, τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στο δημόσιο βίο του
(αρκεί να μην έχει εμπλοκές με την αστυνομία ή τη γήινη δικαιοσύνη) ώστε να ζει ζωή χαρισάμενη!

Μου πήρε πολλά χρόνια να καταλάβω, παρόλο ότι προσπαθούσα να εφαρμόζω, έστω αφηρημένα, έστω επιφανειακά, και υποτυπωδώς, τις χριστιανικές εντολές εκ νεότητος ότι η Αλήθεια, υφίσταται ως αντικειμενική σύσταση πραγμάτων και κόσμου, είτε η ίδια την καταλάβαινα, είτε όχι, και επίσης, μου πήρε παρα πολλά χρόνια να συνειδητοποιήσω, ότι η Αλήθεια τελικά είναι και Πρόσωπο, του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, το Ασύγκριτο Πρόσωπο.

Σχετικα πολύ πρόσφατα, όσο και αν περίεργο σας ακούγεται, κατάλαβα, ότι έχοντας πέσει απίστευτα χαμηλά η ανθρώπινη φύση, θα ήταν αδύνατο των αδυνάτων από μόνη της να προσεγγίσει την Αλήθεια, αν η ίδια η Αλήθεια, πρώτη αυτή, δεν την προσέγγιζε και δεν μας Αποκάλυπτε το Πρόσωπό Της...
Και η Αλήθεια αυτή είναι το Μυστήριο το Μέγα της Τριαδικότητας του Θεού, του αποκεκαλυμμένου ημίν, εν χρόνω, δια Ιησού Χριστού του Σωτήρος ημών...

Ευχαριστώ το Πανάγιο Πνεύμα για όλα!

Και σαν να ξυπνώ από άγρυπνο κώμα, κατανοώ τώρα βαθύτερα πράγματα, και θαυμάζω, και λέω στον εαυτό μου: <Μα τόσο χρόνια που ήμουνα; Μα τόσα χρόνια γιατί δεν τά βλεπα; Μπροστά μου βρίσκονταν όλα!>
Και ξαφνικά κατανοώ την έννοια της πνευματικής τυφλότητας...ωιμέ...πόσο μωροί και τυφλοί πορευόμαστε όλοι!
Σας είπα και στο τηλέφωνο:
Κάπου για δέκα χρόνια περίπου, με βασάνιζε αυτό το <φλου> της αίσθησης των πραγμάτων...αναρωτιόμουν αν ο Θεός είναι τόσο απόλυτος, όσο μας τον δίδαξαν κάποιοι πολύ αυστηροί καλογερόπαπες έστω και Άγιοι...
Με βασάνιζε το γεγονός ότι δεν μπορούσα να βρω απαντήσεις για φαινομενικά πολύ άδικα πράγματα<και τι Θεός είναι αυτός που τα ανέχεται; >
(Δεν είχα διαβάσει τα της αποφατικής θεολογίας, τα περί διαχωρισμού φύσεως Θεού, και ενεργειών Του)
Με βασάνιζαν οι διαιρέσεις των ανθρώπων, σε Ορθόξους ακραιφνείς, ορθόδοξους λάιτ, σε παπικούς, σε προτεστάντες, Θεέ και Κύριε, τι μπέρδεμα!
-Ελα μωρέ τώρα! Τι τα θέλουμε τα δόγματα! Τι θέλουμε τις πολλές εντολές, τους πολλούς κανόνες που γράφουνε τα πηδάλια!
Σημασία έχει να διαθέτουμε ευγένεια, αγάπη, ελεημοσύνη, ένας είναι ο Θεός επιτέλους! έλα μωρέ, τώρα, και οι Νεοεποχίτες, και οι Μπαχάι, και οι Βουδιστές, καλοί άνθρωποι είναι! ψιθύριζε επίμονα ο άθλιος λογισμός μου...

Οι φίλοι μου οι θεολόγοι και οι παπάδες, βοήθεια δεν έδιναν...μέχρι που μια μέρα, ο Κύριος, φώτισε τον καλό μου τον σύνευνο, τον διακεκριμένο πειραματικό, χημικό επιστήμονα, Πέτρο. Και μου σχολίασε:
<Ναι, καλή μου. Μη σου φαίνεται παράξενο που ο Θεός δίνει σημασία στη λεπτομέρεια της Πίστης, και που πρέπει για τη διαφύλαξη αυτής της λεπτομέρειας, ακόμη και να πεθάνουμε! Κοίτα, την ακρίβεια, με την οποία οργανώνει το Σύμπαν, σε βαθμό απίστευτης λεπτομέρειας... Και αν νοιάζεται για την οργάνωση, στο εκατομμυριοστό του γραμμαρίου της ύλης, άνευ της οποίας επέρχεται ο σωματικός θάνατος, πόσο περισσότερο τον ενδιαφέρει η οργάνωση της πνευματικής λεπτομέρειας; Φαντάζεσαι; >

Με κείνο το επιχείρημα, τότε, σαν να έλαμψε ένα φως εωθινό στην ψυχή μου.

Ησύχασα...και κατάλαβα, ότι ναι, αναμφίβολα, ό,τι και να λένε οι μοντερνιστές και οι Μασώνοι πατριαρχάδες και Δεσποτάδες, που κολυμπάνε στη δύναμη της εξουσίας και του Χρήματος, ο Φτωχός, και Κατατρεγμένος, Εσταυρωμένος και Αναστημένος Ιησούς είναι ο Παλαιός των ημερών, έως και Παλαιοημερολογίτης!

Έτσι πήρα κουράγιο να αντέξω!

Σας θυμίζω πράγματα που από μένα γνωρίζετε ακριβέστερα, είμαι βέβαιη.

Θυμηθείτε εκείνο τον αγιότατο και καθαρότατο γέροντα, που τον κατηγόρησαν για κλέφτη, για πόρνο, και το δέχτηκε.
Όταν τον κατηγόρησαν για αιρετικό, αποποιήθηκε την κατηγορία μετ’εμφάσεως.
<Οχι αιρετικός! Δεν είμαι!>

Επειδή κατά την εξήγησή του, η αίρεση, όσο άγιος και νάναι στον καθ ημέραν βίο του, μπορεί να τον χωρίσει από το Χριστό, στον Αιώνα.

( Πόσοι από τους σημερινούς χριστιανούς, κατανοούν αυτή την αντίδραση; Πόσοι αισθάνονται πώς η αίρεση είναι το μέγα κακό;
Φοβούμαι, ελάχιστοι συγκριτικά, επίσκοποι και παπάδες...διότι έχουν χάσει την έσωθεν μαρτυρία, τη γνησία γεύση του Πνεύματος...
Το ξίδι με το κρασί, μοιάζουν στην όψη, αλλά από τη γεύση καταλαβαίνεις τη διαφορά, λέει ένας σοφός άγιος στη Φιλοκαλία, σε κείμενα φοβερά περί Αληθείας και πλάνης, στον πέμπτο τόμο, κατά το τέλος, αν ενθυμούμαι ...)

Θυμηθείτε τον άγιο Συμεων το Θεολόγο που γράφει , ότι όποιος δεν κάνει το καλό στο Όνομα του Χριστού, είναι πολύ χειρότερος, από τον φανερά κακό άνθρωπο, διότι γίνεται αφορμή να παραπλανηθούν οι πιστοί και να πιστέψουν, ότι χωρίς Χριστό και Ορθόδοξη πίστη, είναι δυνατή η ψυχική υγεία και σωτηρία, δηλαδή η αγιότητα...

Κοντά με την αναζήτηση της Αλήθειας, βαδίζει και η Ακρίβεια στην τήρηση των εντολών, στη βίωση των Δογμάτων...
Μας παραδόθηκε ο πνευματικός νόμος...οι εντολές και τα δόγματα, μέσα απο τα βιώματα- κείμενα των Αγίων και τις Οικουμενικές συνόδους...

Αν δεν τηρήσουμε με ακρίβεια, αποτέλεσμα δεν θα προκύψει...

Ετσι καταλαβα το γιατί, ενώ μυριάδες φαίνονται να ενδύονται τα ράσα και να βαπτίζονται, ελάχιστοι φανερώνουν τη χαρά του Πνεύματος και τη Δύναμη του Τριαδικού Θεού στη ζωή τους...
Διότι δεν τηρούν με ακρίβεια, αλλά ζουν, χαριζόμενοι εαυτοίς...
Αρνούνται να δώσουν Αίμα, για να λάβουν Πνεύμα...

(Δίχως ακρίβεια στην εφαρμογή της τεχνολογίας των υπολογιστών, δεν θα μπορούσα τώρα να γράφω.
Δίχως ακρίβεια στην τήρηση της Παραδοθείσης Πίστεως, κανένα αποτέλεσμα αναμφισβήτητης αγιότητας δεν θα προκύψει...)

Ο Κύριος Παντοκράτωρ, είναι Θεός έξω από κάθε προσωποληψία, και αναπαύεται μόνο σε κείνους που είναι τω όντι ταπεινοί τη καρδία, και του ετοιμάζουν καθαρό από κενοδοξία, εσωτερικό κατάλυμα, παραμένοντες ωστόσο μέσα στο φραγμό των ορίων της Εκκλησίας.
Το πιστεύω, σεβαστέ πάτερ, με όλη μου την ψυχή, ότι η Εκκλησία έχει σαφή όρια και σε τούτη τη ζωή, και στην άλλη, γιατί είναι το Σώμα του Χριστού, παρατεινόμενο στους αιώνες...<Εφύτευσεν αμπελώνα και έθηκε φραγμόν...>

Φοβούμαι όμως ότι η οσιότητά σας, μπερδεύεται μερικές φορές, και ταυτίζει την Εκκλησία που είναι το Σώμα του Χριστού, με την Εκκλησία ως διοικητικό σύστημα.

Κάποτε και γω αυτά τα δυο πράγματα, τα μπέρδευα.

Κάποτε και γω, νεαρή αγαθιάρα ούσα, αρκούσε να δω ράσο, και βραχυκυκλωνόμουνα, νόμιζα ότι βλέπω τον ίδιο τον Κύριο αυτοπροσώπως,μέχρι που παρατήρησα την <απειθαρχία> του Αγίου Μάξιμου του Ομολογητή, απέναντι στους πέντε πατριάρχες της εποχής του, την <απειθαρχία> του Συμεών του Θεολόγου, την <απειθαρχία> του Γρηγορίου του Παλαμά, για την οποία φυλακίστηκε από αγρίους συνιερουργούς του, την <απειθαρχία> του μεγίστου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, για την οποία κατ επανάληψιν εξορίστηκε και <καθαιρέθηκε>, α! πολύ ενδιαφέρον μάθημα οι βίοι των μεγάλων αγίων, μα την αλήθεια!

Ο άγιος Μάξιμος, τον οποίον θαυμάζετε, δεν αποχωρίστηκε από την Εκκλησία, όταν διέκοψε την κοινωνία του, με τα πέντε πατριαρχεία που είχαν πέσει στην αίρεση, παρόλο που έτσι προσπαθούσαν να τον φοβίσουν οι παπάδες της εποχής του.

Ισα, ίσα, διακόπτοντας την κοινωνία μ αυτούς, ενώθηκε με την Εκκλησία...η οποία όπως σχολίασε και ο Πέτρος, ορίζεται και εν τρισίν Ορθοδόξοις...

Το γνωρίζετε καλύτερα από μένα, ότι πολλές φορές ληστρικές και <οικουμενικές > σύνοδοι, το <παίξανε> αυθεντικές <Εκκλησίες...> όπως τώρα οι της ιεράς κοινότητος σκαρφιστήκανε να φτιάξουνε οι δύστυχοι, στις Καρυές, μαιμού- Εσφιγμένου, για να δικαιολογήσουν τα ...μύρια που εισέπραξαν με το πρόγραμμα ΑΘΩΣ απ την ΕΟΚ, πλαστογραφώντας την υπογραφή της αληθινής Εσφιγμένου...

Με όλες αυτές τις ληστρικές συνόδους, με όλες αυτές τις πλαστογραφήσεις,
χαμπάριασε τίποτα το Πνεύμα το Άγιο; Εκβιάστηκε;

Αναπαύτηκε πάνω τους; Σε καμία περίπτωση.

Διότι ο Θεός που λατρεύουμε είναι απροσωπόληπτος Θεός Αγάπης και Αληθείας.



Το λείμμα της χάριτος, ευτυχώς ανά τους αιώνες, πάντα σε κάποιες ψυχές διωκομένων και προσευχομένων διασώζεται...
Και πάντα, η Εκκλησία, ως Σώμα του Χριστού, Σταυρώνεται και διώκεται και δοκιμάζεται, για να αναστηθεί στο τέρμα του Χρόνου, νικηφόρα, επαληθεύοντας την ιαχή:< και πύλαι Άδου, ου κατισχύσουσιν αυτής!>
Και για να τελειώνω με το θέμα, θα πω ότι έγινε ο Καλόμοιρος και ο Πέτρος και ο παπα Νικόλας ο Δημαράς(έχοντας ζήσει όλοι πολλά χρόνια στο εξωτερικό, όπου έλαβαν σκληρή εμπειρία από πρώτο χέρι της αίρεσης του Οικουμενισμού) παλαιοημερολογίτες, διότι κατενόησαν το αίσχος της συμμετοχής στο παγκόσμιο συμβούλιο των εκκλησιών, το αίσχος της άρσης των αναθεμάτων που έγινε από τον αρχιμασώνο Αθηναγόρα.

Είναι για την Ορθόδοξη συνείδηση μεγάλα σκάνδαλα και τα δύο.

Δεν μπορεί να προσυπογράφουν οι Ορθόδοξοι το καταστατικό του παγκοσμίου συμβουλίου των εκκλησιών, στο οποίο διακηρύσσεται η θεωρία των Κλάδων και η σχετικοποίηση της Αλήθειας, ούτε να δέχονται ότι η Εκκλησία ήταν σε πλάνη επί τόσους αιώνες κατά τους οποίους αναθεμάτιζε τις παπικές κακοδοξίες.

Φαντάζεστε να βγει τώρα η εκκλησία και να άρει τα αναθέματα κατά του Αρείου;

Αν η Εκκλησία δεν αποφαίνεται εν Αγίω Πνεύματι, αν η Εκκλησία δεν είναι Στύλος και Εδραίωμα της Αληθείας και έρχεται και μου λέει:<με συγχωρείτε έκανα λάθος!> τότε καμία απολύτως εμπιστοσύνη δεν μπορώ να έχω σε τέτοιο ανθρώπινο κατασκεύασμα, που μπορεί να με παραπλανήσει και να με πάρει και στο λαιμό του.

Η Εκκλησία δεν κάνει λάθη, όταν αποφαίνεται εν συνόδω...και η σύνοδος επί Φωτίου, ήταν η όγδοη οικουμενική.
Η σύνοδος επί Γρηγορίου Παλαμά, ήταν η ένατη που επικύρωσε την όγδοη, κατά τα λεγόμενα και του Ρωμανίδη,( στο βιβλίο <Πατερική Θεολογία> αναφέρονται) ...
Αν η Εκκλησία βγαίνει, με την άρση των Αναθεμάτων, και λέει ότι επι τόσους αιώνες έκανε λάθος που καταδίκαζε τις πλάνες του παπισμού, τότε, δεν ξέρει να ξεχωρίσει δυο γαιδουριών άχυρα η Εκκλησία, δεν ξέρει την τύφλα της, δεν μπορεί να μου εγγυηθεί καμιά Σωτηρία, και να με παρατήσει ήσυχη, το καλό που της θέλω!

Γράφετε ότι οι ΓΟΧ βάφτισαν κάθε οικουμενιστική κίνηση αίρεση...
Εφόσον οι συμπροσευχές και τα συλλείτουργα απαγορεύονται ρητά από τους κανόνες, είναι αίρεση, καλέ μου πάτερ...

Διαβάσατε τις <επιστολές πόνου> του αγιότατου Μητροπολίτη Φιλάρετου, που αξιώθηκε αφθαρσίας και τιμάται ως άγιος σήμερα μαζί με τον Ιωάννη Μαξίμοβιτς, ο οποίος ήταν και αυτός λάβρος ενάντια σε κάθε οικουμενιστική εκδήλωση, και όσο ζούσε δεν είχε καμία κοινωνία με τις νεοημ. Εκκλησίες, τις αλωμένες από την αίρεση του Οικουμενισμού;
Τώρα βέβαια που άρχισε η Ρώσικη διασπορά, να εκτρέπεται, τώρα, δέχτηκε και η νεοημ. Εκκλησία της Ελλάδος την αγιότητα του Μαξίμοβιτς, και μεταφράστηκε ο βίος του στα Ελληνικά, με αλλοιωμένα πολλά στοιχεία εκ του αγγλικού πρωτοτύπου...Το ίδιο και με το βίο του π.Σεραφείμ Ρόουζ, του μαθητή του, το ίδιο έκαναν.
Και ο Ιωάννηςο Χοζεβίτης, όσο ζούσε, δεν είχε την παραμικρή κοινωνία με τους οικουμενιστές...
Τώρα που άγιασε, τον καταγράψανε για δικό τους οι Ρουμάνοι, αποκρύπτοντας την αληθινή ιστορία.
Πράγματι είναι σκανδαλώδης η παραχάραξη της Αληθείας, αλλά ζούνε ακόμη μάρτυρες και γνωρίζουμε πώς είχαν τα πράγματα...

Γράφετε:<αλλο πράγμα η σωτηρία, άλλο η αλήθεια...>


Τότε, σεβαστέ πάτερ, τι τη χρειαζόμαστε την Εκκλησία, αν μπορούμε να σωθούμε και χωρίς αυτήν;

Τι ήθελε εκείνος ο Χριστός και ήρθε και σταυρώθηκε; Γιατί να λάβει στην άγια σάρκα του, και στην ψυχή Του, τον πιο απερίγραπτο πόνο, Εκείνος ο Τέλειος και Άμωμος; Απλά για να δείξει πως μας αγάπησε;

Γιατί -κατά τα λόγια του ίδιου του Κυρίου- ήρθε ίνα μαρτυρήσει περί της Αληθείας;
Αρκετοί δεν ήταν οι προ αυτού, άγιοι άνθρωποι και προφήτες;

Και αλλάζοντας θέμα...

Γράφετε:<Τα μοναστήρια δεν είναι ιδιωτική περιουσία των μοναχών...συμφωνήθηκε να κατοικούν εκεί υπό κάποιους εκκλησιαστικούς όρους>

Οι οποίοι εκκλησιαστικοί όροι, συμπληρώνω εγώ η πονηρά και ακάθαρτος σαλογραία, εν πολλοίς έχουν να κάνουν με το χοντρό πορτοφόλι, εκάστου μητροπολίτη, έτσι δεν είναι;
Εχω ας πούμε ένα χωραφάκι. Εχω και ένα ένθεο ζήλο-που να μην τον είχα!- να χτίσω ένα εκκλησάκι, καλώ -ο πάβλακας- το μητροπολίτη να μου κάνει εγκαίνια, λειτουργείται το εκκλησάκι, ένα διάστημα, μετά αλλάζω γνώμη, θέλω το εκκλησάκι να το κάνω παλαιοημερολογίτικο, <πριτς! >λέει ο μητροπολίτης:

Δεν μπορείς μανδάμ! Εμείς εγκαινιάσαμε το εκκλησάκι, δεν πά να το χτισες εσύ με αίμα, στα αμπελοχώραφά σου, δικό μας είναι, γιατί εμείς θέλουμε να μαζεύουμε το καυτό χρήμα εκ των λειτουργιών...στο σφραγίζουμε λοιπόν, με τη βοήθεια πάντα του χωροφύλακα, για να μάθεις ότι τα λεφτά θα τα τρώει μόνο ο νεοημερολογίτης μητροπολίτης που πρόλαβε και έκανε τα εγκαίνια, και όχι ο παλαιοημερολογίτης, που σου κούκωσε εσένα μανδάμ, να καλέσεις αργότερα, ορίστε μας! και εκεί ξαναπλακώνουν οι μπάτσοι, και το σφραγίζουν, και γίνεται της επί χρήμασιν εκδιδομένης γυναικός το κιγκλίδωμαααα!...
Γι αυτό τώρα, πονηρέψανε μέχρι και τα χάπατα οι καλόγεροι και το κάνουνε ησυχαστήριο το μοναστήρι, ώστε να μη μπορεί να τους αρπάξει ο οικείος μητροπολίτης, πάντοτε βεβαίως στο όνομα της ευσέβειας...αλίμονο και γραψαλίμονο!
Αυτά για τον κόσμο...Για τις μονές του Αγίου Όρους, ισχύει η πνευματική κληρονομιά. Τα μοναστήρια φυλάνε τις παρακαταθήκες των αγίων...
Δικαιούται ενώπιον Θεού, να κατέχει τη μονή, όποιος φυλάσσει Θερμοπύλες, και αν δε μπορείτε να δείτε ποιες είναι οι Θερμοπύλες, <άραγε είναι η φτώχεια της Εσφιγμένου, ή είναι τα Εκατομμύρια της Εοκ;> που τσεπώνουν οι λοιποί,<όσιοι> ηγούμενοι, κάτι δεν πάει καλά με το πνευματικό αισθητήριό σας...

Και τώρα το θεματάκι με τους Παίσιους και Πορφύριους όσο μπορώ πιο συνοπτικά, για να μη σας κουράσω...

Πραγματικά, ο Παίσιος μπορεί να ήταν ένας ενάρετος καλόγερος.

Από το ενάρετος μέχρι το άγιος η απόσταση είναι πάρα μα πάρα πολύ μεγάλη.

Γιατί βιάζεστε τόσο πολύ να τον ανακηρύξετε άγιο;
Επειδή θυμιάτιζε τους οικουμενιστές πατριάρχες;
Τον επικαλείσθε ως αυθεντία, για να μπορείτε να κοιτάτε χωρίς ντροπή τα πρόσωπά σας στον καθρέφτη;
Μη βιάζεστε τόσο πολύ, καλοί μου πατέρες...Μη σας παρασύρουν αυτοί που αυξήσανε τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς με τις βιογραφίες των φτωχών πλην, πιθανώς, ανθρωπάρεσκων καλογέρων...

Αφήστε να δούμε το άγιο του λείψανο πρώτα (μη γίνει κανα φιάσκο σε στυλ Βησσαρίωνα) αφήστε να περάσουν καμιά 30ριά χρόνια, αφήστε να μιλήσει ξεκάθαρα, Κύριος Παντοκράτωρ...

Μας έχει παραδοθεί από τον μέγιστο Απόστολο και όλους τους ακολουθούντας τα ίχνη του, να ΜΗΝ προσέχουμε θαύματα και σημεία, διότι υφίσταται κίνδυνος πλάνης...
Αν θέλουμε να κοιτάξουμε θαύματα και σημεία, οι πεντηκοστιανοί και οι αλλόθρησκοι, και ο μάγος ο Κόπερφιλντ, σας λέω πως μπορούν να κάνουν περισσότερα...

Μας έχει παραδοθεί να προσέχουμε πρώτα και κύρια, Ομολογία Πίστεως!

Στην προς Γαλάτες, ο Απόστολος Παύλος είναι ξεκάθαρος, και ποιος είναι ανώτερος από τον Απόστολο Παύλο;
Και <αν εγώ, λέει, ή άγγελος εξ ουρανού, σας πει αντίθετα από αυτά που σας παρέλαβα, ανάθεμα έστω!>
Και το λέει και το ξαναλέει, γιατί έχει επίγνωση της τρεπτότητας της ανθρώπινης φύσης...
Θες-σκέφτηκε- από το πολύ <λιβάνισμα> να <σαλτάρω> ο ανθρωπος, και να αρχίσω να τους λέω σαχλαμάρες;
Ας τους επιστήσω την προσοχή, μέχρι θανάτου!

Εύγε στον Απόστολο Παύλο, τον μέγα, τον απροσωπόληπτο!

Αλίμονο σε μας, που είμαστε τόσο απελπισμένοι και γινόμαστε δούλοι ανθρώπων...και ψάχνουμε για μόσχους χρυσούς και ανεπιγνώστως και ευκόλως κλίνομεν γόνυ τω Βάαλ..

Σεβαστέ μου, πάτερ ψυχίατρε, αν διαβάσετε τα σημεία και τέρατα που κάνει ο Σάι Μπάμπα και οι σαολίν καλόγεροι στο Θιβέτ, τα <σημεία> και τα <θαύματα> των Παίσιων και των Πορφύριων, θα σας φανούν κουτσουνομπαλώματα, για κλάματα...
Εμείς δεν παρελάβαμε να είμαστε προσωπολάτρες.

Προτιμάμε να τιμάμε τους όντως αγίους, να ακολουθούμε τα βήματά τους το κατά δύναμι -οσο κόστος και αν έχει αυτό και σας βεβαιώνω ότι έχει πολύ κόστος- και αν είναι όντως άγιοι αυτοί που λέτε, δεν θα μας κρατήσουν κακία, για την αμφισβήτηση...
Ούτε ο Κύριος θα μας κατακρίνει που φοβηθήκαμε σε μέρες τόσο πονηρές, να τους εμπιστευτούμε, πριν παρέλθει ο κατάλληλος χρόνος, και πριν ο Κύριος τους επιβεβαιώσει στη συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας...

Και να το προχωρήσω λιγάκι;
Εξυπνος άνθρωπος, και ψυχίατρος είστε.

Γνωρίζετε σε τι απύθμενο βάθος επιπέδων μπορεί να υποκρίνεται η ανθρώπινη ψυχή.

Από τις σπουδές σας, θεωρητικά, το γνωρίζετε καλύτερα από τον κάθε ένα...

Και σας λέω ότι βρίσκω πάρα πολύ εύκολο πράγμα να <παίξει >κάποιος τον άγιο σήμερα.
Ειδικά αν είναι και αγράμματος,ακόμη πιο εύκολα, θα ζητήσει μέσα από υποκρισία θρησκευτικού τύπου, βοηθούσης και της πλάνης εκ των δαιμονίων, την επιβεβαίωση.
Διότι, σεβαστέ μου πάτερ, η κενοδοξία και η ανθρωπαρέσκεια είναι τα μέγιστα και τα πιο δυσπολέμητα πάθη!
Μπορεί εύκολα ο άλλος να μην τρώει, να μην πίνει, να εγκρατεύεται σαρκικά, ακόμη και να προσεύχεται νυχθημερόν, αρκεί να βλέπει χιλιάδες ουρές ανθρώπων έξω από το κελί του, προκειμένου να πάρουν την ευλογία του!

Δεν παρελάβαμε προσωπολατρία από τους Αγίους, σεβαστέ μου ψυχίατρε...

Και χάριν της ανθρωπίνης δόξας, η ανθρώπινη φύση, μπορεί να μεταχειριστεί τερτίπια άπειρα...
Εύχομαι ο Πανάγιος Θεός, να σώσει όλους μας...πλην όμως,είμαι υποχρεωμένη, εφόσον η συνείδησή μου, θέτει ζητήματα, να ακούσω τη φωνή της συνείδησης και ας είναι μεγάλο το κόστος, διότι στενή και μοναχική και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την Ζωήν...

Αυτά όλα, πολύ βιαστικά, και με αγάπη.

Τελειώνοντας, θα δηλώσω ότι βεβαίως δεν τρέφω την παραμικρή ψευδαίσθηση πως δύναμαι να σας μεταπείσω...όπως και σεις άλλωστε, δεν έχετε την παραμικρή τέτοια ψευδαίσθηση...

Απλά, ξεδίπλωσα τις σκέψεις μου,επιθυμώντας να σας βοηθήσω να κατανοήσετε ένα σκεπτικό επί πλέον, από εκείνα που κάθε μέρα, λόγω επαγγέλματος, και ιερατικής ιδιότητος βλέπετε...(αλήθεια, ο ορθολογισμός εκ της ψυχιατρικής σας ιδιότητος δεν επηρεάζει την άνευ όρων πίστη που θα πρεπε να έχετε ως ιερέας και την επίγνωση ότι υπεισέρχονται στην παρούσα διάσταση πραγμάτων και ενέργειες εκ δαιμονίων προερχόμενες, τις οποίες καμία χημεία φαρμάκων δεν μπορεί να δαμάσει;)

Αν υπάρχει κάποιο σχόλιο ή υπόδειξη στα γραφόμενα, ευχαρίστως θα σας διαβάσω...

Εύχομαι να έχετε υγεία, και είθε το Πνεύμα το Άγιο να σας οδηγήσει εν Αγάπη εις πάσαν την Αλήθειαν...

Εν τιμή πάντοτε

Η Μυριαγκαθία η Ευανθία η Σαλογραία ...http://salograia.blogspot.com
.................................................
(*Εδώ, να πώ ότι τα κύρια ψέματά του μακαρίτη πλέον πατέρα μου, είχαν να κάνουν με την κάλυψη των ερωτικών του παραπατημάτων. Ήταν τόσο πολλές οι "λεγάμενες" που ...συνωστίζονταν γύρω του, που μόνο με ψεύδη, τις απέφευγε, ή γλίτωνε από μερικές.
Αυτή, την εντός παρενθέσεως εξήγηση, δεν την έκανα στο αρχικό μου mail προς τον γνωστό ψυχίατρο, τότε που έγραφα την επιστολή.
Κρίνω σκόπιμο, να εξηγήσω, όμως, τώρα, καθώς βλέπω, ότι πολλοί αναγνώστες μπαίνουν και την διαβάζουν.
Όποιος επιθυμεί να μάθει σε ποιον ΑΚΡΙΒΩΣ, έγραψα την επιστολή, δεν έχει παρά να μου στείλει προσωπικό μέιλ στο filikitati@hotmail.com και θα του λύσω την απορία, βεβαίως...
Aυτή τη σημείωση την έκανα σήμερα στις 20 Δεκ. στα 2012 και στην πόλη της Πάτρας επί πολλά έτη κατοικοεδρεύουσα.)
......................................

35 σχόλια:

  1. 1)από σαλο:[πως η Αλήθεια ήταν με τις τάξεις του πατρίου Εορτολογίου] από kyprianos : Η ακρίβεια της πίστεως είναι με το Παλαιό ημερολόγιο. 2)από σαλό:[Αυτό παθαίνει και ο μέσος αστός σήμερα, απλά και μόνο από το βομβαρδισμό της τηλεόρασης, των media και την υπερπαραπληροφόρηση...]
    από kyprianos: Πάψε να βλέπεις τηλεόραση.3) από σαλο:[Δεν είχα διαβάσει τα της αποφατικής θεολογίας, τα περί διαχωρισμού φύσεως Θεού, και ενεργειών Του]. από kyprianos: Η αποφατική θεολογία είναι εφεύρημα της παπικής εκκλησίας. Δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη δική μας Ορθόδοξη Εκκλησία,Θρησκεία,Πίστη και Θεολογία. Την πλανεμένη αυτή δοξασία (αποφατική θεολογία) την έχουν εισαγάγει οι νεοορθόδοξοι και είναι υπεύθυνη - και υπεύθυνοι- ότι με αυτήν αμνηστεύουν την αθεΐα των Νίτσε,Καζαντζάκη,Κιρκεγκαρτ,Χαϊντέγκερ και όλο το συνάφι των μηδενιστών.Οι κτιστές και οι άκτιστες ενέργεις δεν μας αποκαλύπτουν τη Φύση του Θεού. Όποιος αξιώνεται μετοχής στην άκτιστη ενέργεια φωτισμού του νου δια του Παναγίου Πνεύματος,στην κατά χάριν θέωση,γίνεται "θείας φύσεως κοινωνός". Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και ο ίδιος γίνεται μέρος,και μέτοχος, της θείας Ουσίας. 4)από σαλο:[ό,τι και να λένε οι μοντερνιστές και οι Μασώνοι πατριαρχάδες και Δεσποτάδες]. από kyprianos: Αυτό που λένε όλοι τούτοι είναι ένα: Δεν μας ενδιαφέρει τι πιστεύεις. Μας ενδιαφέρει μόνο οτι πιστεύεις. Αυτό είναι το μασσωνικό δόγμα που παρασύρει όλους τους αφελείς και όχι μόνο. 5)από σαλο:[Ο Κύριος Παντοκράτωρ, είναι Θεός έξω από κάθε προσωποληψία, και αναπαύεται μόνο σε κείνους που είναι τω όντι ταπεινοί τη καρδία, και του ετοιμάζουν καθαρό από κενοδοξία, εσωτερικό κατάλυμα, παραμένοντες ωστόσο μέσα στο φραγμό των ορίων της Εκκλησίας]. από kyprianos: Καλύτερα να το γράψω δεν γίνεται. 6)από σαλο:[Κάποτε και γω, νεαρή αγαθιάρα ούσα, αρκούσε να δω ράσο, και βραχυκυκλωνόμουνα, νόμιζα ότι βλέπω τον ίδιο τον Κύριο αυτοπροσώπως].από kyprianos: Δεν είναι κακό αυτό.Νοουμένου ότι δεν γνωρίζεις το βαθύτερο "είναι" του ιερέα που τυχαία συναντάς.Αν γνωρίζεις ότι αυτός και εκείνος διδάσκει αιρετικες δοξασίες,τότε, ναι.Καλά κάνεις και θυμώνεις.Και εξοργίζεσαι.Αλλά μην τσουβαλιάζεις όλους τους ρασοφόρους που συναντάς και προπαντός,μη τους θεωρείς συλλήβδην ανάξιους.Πολλοί από αυτούς είναι με το Παλαιό και ας μη το φανερώνουν.Κι εγώ,που δεν είμαι ιερωμένος,είμαι με το Παλαιό.Δεν πηγαίνω τακτικά στην Εκκλησία,γιατί δεν θέλω να συμμετέχω στη μνημόνευση αιρετικού (αιρετικών) επισκόπου και να γίνομαι φορέας της αίρεσης. Προσπαθώ να τα φέρω "βόλτα" με την "κατ΄οίκον" μικρή μου εκκλησία και οσάκις βρίσκω την ευκαιρία,δίνω την ομολογία της παραδοθείσης ημών πίστεως. Ο Κύριος ας με συγχωρέσει και ας παραβλέψει τα της αγνοίας μου λάθη.Φυλάξου από τους νεοορθοδόξους Γουνελάδες,Γιανναράδες,Μεταλληνούς κλπ. Άλλα δεν έχω να προσθέσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητή salo,

    Απευθύνομαι στο δικό σου ιστολόγιο για να σου γράψω κάτι σχετικό με αυτό: "IL καλά τα χώνεις για τους παπάδες που πληρώνονται απο το κράτος, και γω είμαι μαζί σου, γι αυτό, προσωπικά, έχω σχέση μόνο με παπάδες που ΔΕΝ πληρώνονται απο το κράτος".
    Θα έλεγα ότι δεν είναι κακό να πληρώνονται οι παπάδες από το κράτος. Ούτως ή άλλως, το κράτος το απαρτίζουμε όλοι οι ενορίτες. Μια μεγάλη ενορία είναι η Ελλάδα. Δεν είναι;
    Κατά συνέπεια, αν το κράτος πληρώνει τους παπάδες, ουσιαστικά εμείς τους πληρώνουμε, γιατί δικά μας είναι τα χρήματα, που το κράτος συλλέγει με διάφορους τρόπους. Δεν νομίζω ότι αυτό μπορεί να αποτελέσει μομφή για τους νεοημερολογίτες ιερείς. Για άλλα μπορούμε να κουβεντιάσουμε, αλλά για το συγκεκριμένο νομίζω πως όχι. Θα έλεγα μάλιστα ότι αυτή η εκ μέρους του κράτους απρόσωπη μισθοδοσία τους καθιστά συνειδησιακά περισσότερο υπεύθυνους και ελεγκτέους. Τι θέλω να πω; Άκουσε:
    Επί 37 χρόνια υπηρέτησα το Δημόσιο και θα μπορούσα, με τη μονιμότητα που μου παρείχε, να ασκώ εντελώς στερεότυπα και σχεδόν ανεύθυνα τα καθήκοντα που είχα. (Αφήνω στην άκρη τις ευκαιρίες παράνομου χρηματισμού που είχα και ποτέ δεν τις χρησιμοποίησα). Ποτέ δεν αντιμετώπισα αυτούς που απευθύνθηκαν σε μένα κατά τρόπο αδιάφορο. Πάντα έκανα αυτό που γνώριζα και μπορούσα να κάνω. Γιατί είχα μόνιμη την αίσθηση ότι δεν έπρεπε να παίρνω αυτά τα "ουδέτερα" και "απρόσωπα" χρήματα του μισθού μου, άδικα και χωρίς να τα αξίζω.
    Νομίζω λοιπόν ότι αν ένας ιερεύς αντιμετωπίζει με αυτό τον τρόπο το λειτούργημα που ασκεί, κρίνεται ίσως καλύτερα από εκείνον που γνωρίζει αυτούς που τον μισθοδοτούν. Τελικά, είναι θέμα σεβασμού προς αυτό που κάνουμε, προς αυτόν που το κάνουμε και προς εκείνον που το προσφέρουμε. Είναι θέμα συνείδησης και όχι τρόπου αμοιβής.
    Τέλος, με την ευκαιρία αυτής της επικοινωνίας, θα ήθελα σύντομα να πω και τα εξής γενικά. Το ζήτημα της ημερολογιακής μεταβολής δεν θα είχε προσλάβει το μέγεθος, την έκταση και τις διαστάσεις που έχει, αν πίσω από αυτήν δεν υπέβοσκε η δολιότητα της ενοποίησης των εκκλησιών με όλες αυτές τις αντιεκκλησιαστικές, αντιδογματικές και τελικά αντίχριστες μεθοδεύσεις. Ήδη τα πράγματα αρχίζουν να διαυγάζουν και οι πιστοί του πατρώου δικαιώνονται. Εύχομαι οι αδελφοί παλαιοημερολογίτες να αντιληφθούν ότι ακραίες θεολογικές τοποθετήσεις, όπως αυτή του αναβαπτισμού, αναθεωρηθούν. Το δε βασικότερο, να ομονοήσουν μεταξύ τους και όλοι μαζί να δώσουμε τον καλόν αγώνα της ομολογίας ή ακόμη και του μαρτυρίου.-

    Σε ασπάζομαι εν Κυρίω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σαλογραία, είσαι φωνή βοώσης εν τη ερήμω της σημερινής κοινωνίας και κοινότητας του έλα μωρέ τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. !!! Ομολογώ με εντυπωσίασες. Όχι γιατί συμφωνώ μαζί σου στα πολλά, στα λίγα συμφωνώ κι αυτό γιατί γνωρίζω αρκετά πράγματα μια κι ανήκω σε αυτές που ψάχνουν και βλέπουν,, αλλά γιατί πίσω από όλα όσα έγραψες εδώ διακρίνω, όσο μπορώ, μια ψυχή με αγωνία για την αναζήτηση της αλήθειας. Θα διαφωνήσω για τον Πορφύριο και τον Παίσιο κι αυτό γιατί τους γνώρισα κι έχω ίδια άποψη. Και πίστεψέ με δε σκύβω εύκολα και τα καλά λόγια δεν τα χω επίσης εύκολα. Μεγάλα θέματα και ατελείωτες συζητήσεις τα περί ημερολογίου. Εγώ ξέρω πως ο χρόνος είναι ανθρώπινο δημιούργημα. Επίσης ποτέ δεν με ανέπαυσαν άτομα του παλιο'υ ημερολογίυ(ρασοφόροι εννοώ). Ωστόσο πάντα θα θυμάμαι ένα παππού από την Πελοπόννησο υπέργηρο, που ανέβηκε στο Σινά επειδή ήθελε. Κι ήταν 85 ετών. Αλλ'α έιχε ζήλο κι αγάπη. Μεγάλα θέματα θίγεις. Αν κάποτε τα φέρει η ζωή και βρεθούμε -ποτέ κανείς δεν ξέρει- τα συζητάμε από κοντά. Ως τότε...ελπίζω να χεις διαμορφώσει μέσα από διαδικασίες, κι άλλες, εκείνη την άποψη που θα σε φέρει πιο κοντά στο Χριστό. Μια κι αυτό είναι το ζητούμενο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. lpap

    Σε ευχαριστώ πολύ, καλή μου για την ευγενική σου προσέγγιση.

    Ναι, κανείς δεν ξέρει...
    Μπορεί κάποτε και από κοντά να τα πούμε..

    Να ευχόμαστε όλοι για κ ά θ ε ειλικρινή ψυχή θλιβομένη και καταπονουμένη και το Φοβερόν και Αγιόν Του Όνομα, επικαλουμένη...

    Η σωτηρία της ψυχής είναι μεγάααααλο πράγμα!
    Το λέει και το τραγούδι...
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αμήν!! irida42@yahoo.gr
    το mail μου..όχι το α...αυτό δε θα το δώσω εδώ..
    Η σωτηρία της ψυχής όμως θέλει κι ακρίβεια, όπως λες παραπάνω..Νομίζω ο παράδεισος θα χει μεγάλο ενδιαφέρον: κοινωνιολογικό, εθνολογικό, ψυχιατρικό,....λες κι εκεί να κάνουμε μελέτες;; ωχ!! και κουράστηκα σε αυτή τη ζωή..χαχχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ιριδα
    ;-)
    (τι ωραίο όνομα)
    Για μένα ο Παράδεισος θα είναι η Πατρίδα της Καθαρής Αγάπης...ναι...θα έχει πολύ ενδιαφέρον...λίγη υπομονή και θα μας λυθεί κάθε
    απορία, σε λίγο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ιριδα, δεν είναι το πραγματκό μου όνομα. Συνδυαζόμενο όμως με τον οφθαλμό που βλέπει υποδηλώνει την επιθυμία μου να βλέπω. Αν και προτιμώ να βλέπω εσωτερικά αλλά αυτό φαντάζει πάρα πολύ δύσκολο!
    Ναι, θα δούμε φεύγοντας αλλά ξέρεις.. δε βιάζομαι καθόλου.. Είμαι και μικρότερη εσού, αρκετά ίσως!! Οπότε;;χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ίριδα
    ;-)
    το π ό τ ε φεύγει έκαστος είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
    Αδηλος ο χρόνος.
    Και τα νεκροταφεία τυγχάνουν γεμάτα με νεοτέρους ημών, οπότε μην εφησυχάζουμε...

    ΟΥΔΕΙΣ γνωρίζει το χρόνο κλήσης προς απολογίαν.

    Η εσωτερική όραση οξύνεται με τρόπο ευθέως ανάλογο της καθάρσεως από τα πάθη...

    Ας ευχόμαστε για φ ώ τ ι σ η μέρα και νύχτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Είπα δε βιάζομαι! Δεν είπα ξέρω και πότε θα φύγω!! Σήμερα πχ. κόντεψα να τρακάρω(βασικά να με τρακάρουν)..Δεν ήρθε ακόμα η ώρα μου. Έτσι νιώθω ή έτσι επιθυμώ. Αν και βασικά πιστεύω πως ο καθένας μέσα του γνωρίζει το πότε..Με ένα τρόπο μυστικό και γνωστό μόνο σε αυτόν,πολύ βαθύ τρόπο..
    Ο θάνατος με απασχολεί από τότε που γεννήθηκα, δεν εφησυχάζω μην ανησυχείς επ αυτού.. ;-)
    Άλλα είναι τα δύσκολα σε μένα: το βαθύ ανεξερεύνητο είναι μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγαπημένο μου
    το είναι μας δεν εξερευνάται παρά μόνον με βοήθεια και από ένα άλλο, εμπειρότερο ΕΣΥ, δίπλα στο πιο άπειρο Εγώ μας.

    Τα μουρμουράω και στην ανάρτηση με τίτλο:

    ΤΟ ΠΕΡΙΚΛΕΙΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ καθώς και στην ανάρτηση με τίτλο:
    ΟΙ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΤΙΚΟΙ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ ΤΗΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΣΤΟ ΠΕΡΙΚΛΕΙΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ.
    Τα έχω ως επανάληψη και στην τελευταία σελίδα.
    Τα είδες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Για να σε μελετήσω όλη θέλω χρόνο!! Αρκετό..διαβάζω λίγα κάθε μέρα. ΑΛλά δεν έχω παράπονο έχω άτομα να μου δείξουν μέσα μου. Σε αυτό υπήρξα τυχερή πολύ! θα τα δω κι αυτά..εγώ γεννήθηκα για να απαντήσω για πολλά από μέσα μου. Όταν συμβεί και λυθούν απορίες τότε ..θα την κάνω από τούτο τον κόσμο..έχω ακόμα δρόμο εκτός και..καταστώ χωρίς να το αντιληφθώ ανεπίδεκτη μα΄θησεως.. Και λόγω επαγγελματικής ιδιότητας αυτό θα ταν η έσχατη ταπείνωση!!!! χαχαχαχα
    Να τι εκλπήξεις επιφυλάσσεις στις άλλες αναρτήσεις..προς ώρας πάντως παίζω tetris!!!xaxaxaxaa
    Να είσαι καλά...κάποτε γνώρισα μια ψιλοσαλή εδώ στο βορρά που μένω. Πάντα μένει η απορία: είναι ή κάνω λάθος; Δεν την έλυσα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αν θές, καλή μου,

    πήγαινε στην πιο πρόσφατη σελίδα,στις 20 Ιουνίου 2011, αυτήν που αναφέρεται στον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή.
    Μη διαβάσεις για τον άγιο Μάξιμο, μάλλον θα σε κουράσει.

    Το μπλογκ, γενικώς, ΔΕΝ ασχολείται με τα εκκλησιολογικά θέματα.

    "Έτυχε" και κόλλησε το θέμα με τον άγιο Μάξιμο, προσεχώς θα συνεχίσω με γενικότερα πνευματικά -ψυχολογικά θέματα και εμπειρίες.

    Πάντα με ενδιαφέρουν εξαιρετικά οι εμπειρίες.
    Νομίζω η εμπειρία εκάστου προσώπου είναι η ουσία της προίκας του, και ο καθένας από μας θα έπρεπε να μιλάει όσο φτάνει η εμπειρία του και τίποτα περισσότερο, και πάλι...με ΔΙΑΚΡΙΣΗ...

    Τρέξε κατά κάτω τη σελίδα και θα δεις τις δυο αναρτήσεις που σου λέω, κάτω από την ανάρτηση της 29 Μαίου 2011.

    Τι παιχνίδι είναι το tetris?
    Τι σε μαθαίνει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Με χαλαρώνει...και με βγάζει από τις σκέψεις μου..καθότι θέλει συγκέντρωση. Θα πεις γιατί δεν προσεύχεσαι!!μμ..δεν είναι εύκολο όλες τις ώρες..
    θα δω τις αναρτήσεις σου, αν όχι απόψε αύριο..
    Να υποθέσω πως είσαι ψυχολόγος; Νομίζω όμως πως θα έγραφες εκπληκτικά κείμενα. Μπορεί να το χειις κάνει κιόλας. Δεν ξέρω..έχεις εύστροφο λόγο και κρατά τον άλλο σε εγρήγορση κι ενδιαφέρον.. Κι εγώ γράφω αλλά όχι στο μπλόγκ μου. Εχω στο μυαλό πολλά αλλά δεν τα βάζω στο χαρτί για 2 λόγους. Ο ένας έχει να κάνει με τη σκέψη μου: ε και; κι αν τ αφήσω στο χαρτί τι έγινε; Κι ο άλλος λόγος αφορά τις πλοκές..δεν ξέρω πως να το ολοκληρώσω..μια και δεν έχω ολοκληρωθεί κι εγώ..διατηρώ απορίες..δεν ξέρω αν θα μπορέσω με άλυτες απορίες να υποστηρίξω στο γραπτό λόγο την πλοκή...
    Αλλά όταν γράφεις εκτίθεσαι..άλλο δύσκολο..κάποτε έκανα ένα σχόλιο σε ένα σαιτ δημοσιογράφου για ένα θέμα. Αυτή το πήρε αυτούσιο και το μετέφερε την άλλη μέρα στην εφημερίδα. Κι επειδή τη διαβάζαν πολλοί έγινε χαμός...έπαθα πλάκα!!!!! Ο καθένας ό,τι του ρχότανε. Είναι τραγικό εσύ να γράφεις, να ξέρεις τι και γιατί και να ανακαλύποτεις πως οι αντιλήψεις των άναγνωστών ήταν παρασάγγες μακριά από τη δική σου. Το αποτέλεσμα; Η πλήρης διαστρεβλωση!!
    Αυτά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Έγραψες:

    "Αλλά όταν γράφεις εκτίθεσαι..άλλο δύσκολο..κάποτε έκανα ένα σχόλιο σε ένα σαιτ δημοσιογράφου για ένα θέμα. Αυτή το πήρε αυτούσιο και το μετέφερε την άλλη μέρα στην εφημερίδα. Κι επειδή τη διαβάζαν πολλοί έγινε χαμός...έπαθα πλάκα!!!!! Ο καθένας ό,τι του ρχότανε. Είναι τραγικό εσύ να γράφεις, να ξέρεις τι και γιατί και να ανακαλύποτεις πως οι αντιλήψεις των άναγνωστών ήταν παρασάγγες μακριά από τη δική σου. Το αποτέλεσμα; Η πλήρης διαστρεβλωση!!"
    ..............
    Συμφωνώ απολύτως.
    Με τα γραπτά κείμενα αυτό μπορεί να γίνει ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ.
    Η ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΑΚΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟ Ή ΚΑΙ ΑΠΛΩΣ ΑΣΧΕΤΟ.
    Άλλα γράφεις εσύ, ΆΛΛΑ καταλαβαίνει ο άλλος και αν ΘΕΛΕΙ να ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΏΣΕΙ, ΘΑ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑΤΑ, ΔΕΝ ΤΟ ΓΛΥΤΩΝΕΙΣ...
    .........................
    Αφού σου αρέσει να γράφεις, ΓΡΑΨΕ.
    ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ.
    ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ, ΓΙΝΕΣΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ. ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝΤΑ, ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ.
    ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΕ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΚΑΙ ΦΥΛΛΟΜΕΤΡΗΣΕ ΜΕΡΙΚΑ.
    ΚΑΙ ΔΙΆΛΕΞΕ Ο,ΤΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΦΑΝΕΙ ΠΙΟ ΤΑΙΡΙΑΣΤΟ.
    Και...οχι δεν είμαι ψυχολόγος κατά τα τυπικά χαρτιά, παρότι έχω διαβάσει τα μύρια από ψυχολογίες για να καταλήξω πως ΕΙΝΑΙ ΑΒΥΣΣΟΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.

    ΕΝΑ ΚΕΦΑΛΙ ΚΟΒΕΙΣ(διορθώνεις) ΕΔΩ, ΔΕΚΑ ΠΕΤΑΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ.
    Χωρίς τη Χάρη του Θεού, πάμε χαμένοι, αγαπημένο μου..

    ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ, ΕΚΤΙΜΩ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΝΑΡΑΚΗ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΟΥ Π.ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΘΕΡΜΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ναι, μόνο που ο Θερμός υποπίπτει, μάλλον, σε θεολογικά λαθάκια!! Σημαντικά..δικαιούται φυσικά όπως όλοι μας.. Αλλά άμα είσαι και παπάς και θες να γίνεις και πανεπιστημιακός αυτά πρέπει να ναι ελάχιστα, μην πω ανύπαρκτα. Έχω σπουδάσει θεολογία, ξέρω πράγματα αν και στη σχολή έμαθα ελάχιστα. Βασικά διαβάζεις..έχω λογαριασμο'υς με την πάτρα στο ΕΑΠ...αμα ορκιστώ στο μεταπτυχιακό θα βρεθώ εκεί..σε κανα 2 χρόνια από τώρα..ελπίζω..
    πολύ σύγχυση πάντως..γενικώς κι ειδικώς. και τα εκκλησιαστικά είναι ένας τρομερά δύσκολος χώρος. Εγώ πχ. αν δεν είχα γνωρίσει σπουδαίους γέροντες δε θα πίστευα στο Θεό σήμερα..όσο κι αν τον έψαχνα..Νομίζω ακόμη πως η ψυχολογία είναι χρήσιμη αλλά είναι και περιορισμένη.. πολύ.. ένας ικανός πνευματικός και με πνευματική ζωή δίνει απαντήσεις.. Να διαβάσεις και Φάρο..είναι πολύ καλός..δες και στο amen.gr μια συνέντευξη σε 2 μέρη που έχι δώσει ή στο youtube...λέει σημαντικά..μ αρέσει παρότι μέσα μου δεν είμαι βέβαιη πως θα ανέπαυε την καρδιά μου..το μυαλό μου το κάνει καλά...
    κι αυτά... ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αυτό για τα λάθη του Θερμού το έχω ακούσει και από αλλού και δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοούν.
    Ναι, ΔΙΑΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΆΠΟΨΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ...ΔΕΝ ΈΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΟΥ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΑΠΟΨΗ.
    ΤΟΥ ΦΑΡΟΥ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ. ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ.
    Βέβαια το τι λέει ένας ιερέας, ΠΑΎΕΙ ΝΑ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΕΊ, ΟΣΟ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΤΑ ΛΕΕΙ, ΟΤΑΝ ΔΩ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ, ΚΑΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΕΝΟΡΙΤΗ.
    Εκεί...ξενερώνω και παίρνω το καπελάκι μου και πάω στην παρακάτω γειτονιά στην παρακάτω ρούγα.
    Θα μου πεις:άνθρωποι είναι και οι παπάδες, ναι άνθρωποι είναι αλλά, αδερφή μου, μερικοί, μερικές φορές φέρονται σαν δαίμονες και σαν κανίβαλοι και οι δύσμοιροι απλοί λαΪκοί, ΠΟΣΟ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΝ;
    ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΟΣ, ΕΙΔΙΚΑ ΑΠΟ ΙΕΡΕΑ.

    ΑΠΟΡΩ ΚΑΙ ΓΩ,ΜΕ ΤΟΣΑ ΚΑΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΙΕΡΕΩΝ ΠΩΣ ΑΝΤΕΧΩ ΚΑΙ ΕΊΜΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΚΟΜΑ.

    ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ...

    Θεολογία σπούδασες βασικά, ή είναι δεύτερο πτυχίο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. β,γ,,,,χαχαχα έκανα διάφορα, διαφοερικά μεταξύ τους.. μου δωσες ιδέα όμως ν ασχοληθώ με το παλαιο ημερολόγιο στη διπλωματική...ψάχνω το θέμα κι έχω στο νου διάφορα..να δω που θα κάτσει..κοίτα εγώ με τους παπάδες τα χω λυμένα. Είναι άνθρωποι και δε μ αγγίζει η συμπεριφορά τους. Βασικά δεν τους θελω τέλειους και δεν απαιτώ κάτι τέτοιο.. ΑΝ ας πούμε δω και τον πνευματικό μου, που τον εκτιμώ, να πε΄φτει οκ. θα πω ..έκανε ένα λάθος..κρίμα και θα προσευχηθώ γι αυτόν. Δεν είμαι τέλεια, δεν απαιτώ τελειότητα. Ο καθένας κάνει ο,τι καταλαβαίνει..δυστυχώς δεν καταλαβαίνουν πολλά..τι να γίνει; κρίμα γι αυτούς. Ο κόσμος που επιθυμεί να βρει Θεό, πάντα βρίσκει. Ξέρει ο Θεός. Μην ασχολείσαι με αυτό, μάλλον δε σε βοηθά. Κι εγώ ας πούμε τα πήρα με τις δηλώσεις του γείτονά σας του Αμβρόσιου...μα είμαστε σοβαροί; Ο κόσμος καίγεται κι αυτός στην κοσμάρα του!!! Αλλά είναι άξιος οίκτου τελικά..έω ένα καλό φίλο καλόγερο κει γύρω..τον αγαπώ πολύ. πάρα πολύ..είναι ο αδερφός που δεν είχα ποτέ..είναι όμως του νεου ημερολογίου.. γενικά είμαι ανεκτική στα λάθη των άλλων. παλιότερα πιο αυστηρή..τώρα πιο επειεικής..λες...που ξέρω; μπορεί να του ρθει μια..φλασιά αργότερα και να σωθεί..κι εγώ όχι..άστον..κάνε έτσι..και να σου πω..πολλά είπαμε δημόσια..έβαλα ένα mail πιο πάνω..μήπως να γραφες εκεί;; αρκετά εκτέθηκα απόψε..χαχχαχαχα αν δεν θες να φανερωθε΄ςι κάνε ένα β mail οπως εγώ...εύκολο κι εσύ αν και σαλή γρήγορη σε βρίσκω στην τεχνολογία...χαχαχαα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αγαπητή Σαλογραία καλημέρα και να είσαι πάντα καλά!
    Εριξα μια ματιά στην τότε ανάρτηση σου καθώς και τα σχόλια.Σε εκτιμώ και το γνωρίζεις!Σε κάποια συμφωνώ και αλλού διαφωνώ.Μη νομίζεις μας έχουν μπερδέψει και οι άγιοι με αυτά τα θέματα,όχι με την έννοια ότι δεν τους δεχόμεθα,αλλά με την έννοια ότι η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή.Πάλι έχω καταλάβει ότι την ακρίβεια την ζητά Ο Κύριος από τους ζώντες το μήνυμα περισσότερο από εμάς το πτωχό ποίμνιο.Σε αυτά τα υψηλού βαθμού ζητήματα ,χρειάζεται κατά την γνώμη μου πίστη[εμπιστοσύνη] στον Κύριο ,μελέτη και αγώνας πνευματικός αλλά και πολλή καλή εκκλησιολογία.Κανόνες και νόμους εκκλησιαστική ιστορία και πάντα προσευχή..πολλή προσευχή για να μας φωτίσει Ο κΎΡΙΟς ΝΑ ΒΡΟΎΜΕ ΤΗΝ ΑΛΉΘΕΙΑ.Επίσης θα πρέπει να γνωρίζουμε τι είναι εκκλησία και σε τι συνίσταται.΄Δεν μπορεί κανείς πιστεύω να είναι επιπόλαιος στην πίστη.Χρειάζεται να ακούει τους αδελφούς αυτά που έχουν να πουν αλλά να εμπιστεύεται πάνω από όλα Τον Θεό και να προχωράει στην γνώση αμερόληπτα ώστε να βγάζει ασφαλή συμπεράσματα..Οι άγιοι βγάλαν τα συμπεράσματά τους συμφώνως με τα γεγονότα και με πολλή προσευχή στηριζόμενοι στη γνώση και στον φωτισμό από Τον Άγιον Πνεύμα...Η σφαιρικότητα της γνώσης μαζί με τις αποφάσεις της εκκλησίας δίνουν νομίζω το συνολικό συμπέρασμα.Δεν είμαι γνώστης όλης της εκκλησιολογίας.Τα πράγματα στην εκκλησία είναι πολύ έκρυθμα.Πάντοτε η εκκλησία βαλόταν από εχθρούς εντός και εκτός αυτής.Για τα σχίσματα δεν μιλάει καλά Ο Παύλος στο Ευαγγέλιο καθώς και για τις αιρέσεις..Εύχομαι Ο Κύριος να βρει έναν τρόπο να σώσει όλο τον κόσμο.Δεν είναι εύκολο να δεχτεί κανείς πως τόσα δις ψυχές που υπήρξαν σε τούτη εδώ την γη,θα απωλεστούν.
    ΜΕ ΑΓΆΠΗ ΚΑΙ ΕΚΤΊΜΗΣΗ..ΠΗΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αγαπητή μου Σαλόγραια, Σ΄ευχαριστώ! Ο Πανάγαθος Θεός μας να σε ευλογεί και να σε πληρώνει πάντα με τα ρήματα της Αθανάτου Αλήθειας!
    ΝΑ ΖΕΙΣ,
    Εν ΧΩ
    π.Χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. :-)
    π. Χ.
    Δεν κατάλαβα το λόγο της ευχαριστίας, αλλά εντάξει τώραααα, δεν θα το κάνουμε και ζήτημα!

    Ο Κύριος δυναμώνει ΚΑΘΕ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ...
    ;-)
    ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ, πάντως, ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΘΕΝΟΣ
    "ΤΟΥ ΠΑΤΕΙΝ επάνω ΟΦΕΩΝ ΚΑΙ ΣΚΟΡπίων και επί πάσαν την δύναμιν του Εχθρού" που λέει η Γραφή.
    "Ο ΥΠΟΜΕΙΝΑΣ ΕΙΣ ΤΕΛΟΣ, ΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΣΩΘΗΣΕΤΑΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αγαπητή μου Σαλόγρια! Για περιλάβετε με την μάχαιρα του ρήματός σας και το αγαπητό εγκόλπιο-χωρίς εικόνα- γιατί σφαδάζει με την αγνοιά του! Διότι λέει ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΟΙ «Γ.Ο.Χ.»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αγαπητέ

    ΔΕΝ είναι ο σκοπός αυτού του σημειωματάριου, ο αντιαιρετικός αγώνας.

    Αυτό ας το κάνουν(ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ) άλλοι ιστολόγοι, ΙΚΑΝΟΤΕΡΟΙ από μια απλή γυναίκα που ειναι η ταπεινότητά μου.

    Τα θέματά μου, από εδώ και κάτω, είναι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ πρακτικής θεολογίας και ψυχολογίας, καμιά φορά λογοτεχνίας και φιλοσοφίας-σπάνια.

    ΕΧΩ ψάξει τα εκκλησιολογικά, ΟΣΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ προκειμένου ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΜΟΥ.

    ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΟΡΙΣΤΕΙ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΗΣ ΚΑΝΕΝΟΣ,
    ΑΠΛΑ,
    Α Ν ΕΡΘΕΙ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ,
    ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ, ΟΜΩΣ,
    θα επαναλάβω για ΠΟΛΛΟΣΤΗ ΦΟΡΆ,

    Δ Ε Ν ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΣΤΟΧΟΣ, του παρόντος ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ.

    ΤΟ ΕΧΩ ΠΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΧΟΛΙΑ, ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ που έρχονται και με ...τσιγκλάνε...

    Είναι δικαίωμα του καθενός να λέει αιρετικό ΟΠΟΙΟΝ θέλει.
    Και ο πάπας λέει ότι είναι αιρετικοί οι Ορθόδοξοι.
    Και, ΛΟΙΠΟΝ;

    ΠΟΙΟΣ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΠΑΠΑΣ;

    ΟΠΟΙΟΣ Ε Π Ι Θ Υ Μ Ε Ι ΝΑ Β Ρ Ε Ι ΤΗΝ
    Α Λ Η Θ Ε Ι Α, ΘΑ ΤΗΝ Β Ρ Ε Ι ΌΠΩΣ ΤΗ ΒΡΗΚΑ ΚΑΙ ΓΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΆΛΛΟΙ ΣΑΝ ΚΑΙ ΜΕΝΑ...

    Ο ΚΥΡΙΟΣ, ΤΙΣ ΑΓΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ ΨΥΧΕΣ
    Π Α Ν Τ Α ΤΙΣ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΩΤΙΖΕΙ...

    "Καλλιέργησε τον κήπο σου, και άφησε το διπλανό να καλλιεργήσει τον δικόν του" εγραψε σοφά κάποιος

    ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ Α Π Ο Σ Τ Α Σ Ι Α Σ .

    ΕΧΕΙ Π Ρ Ο Φ Η Τ Ε Υ Τ Ε Ι το χάλι της ΕΠΟΧΗς ΜΑΣ, ΑΠΟ ΠΑΛΙΟΤΕΡΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ.

    ΘΑ ΣΩΘΕΙ, Ο Π Ο Ι Ο Σ ΑΝΤΕΞΕΙ, ΤΟΥΣ πνευματικούς ΠΟΛΕΜΟΥΣ, "ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΚΑΙ ΕΞ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΑΠΟ ΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩ", ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ...

    Σωθείημεν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αμήν! και συγγνώμη......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. :-)

    "Συγνώμη" γιατί;
    Είπατε μια γνώμη.
    Σας είπα και γω τη δική μου.
    Χαρά μεγάλη!

    Ευχαριστώ για την καλή διάθεση...
    Η Παναγία να φωτίζει ΚΑΘΕ ΨΥΧΗ που κάνει ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Καλή σου μέρα Σαλογραία μου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Καλή Γιορτή αύριο Σαλογραία μου.
    Εις την Αποτομή της τιμίας Κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου.
    (Κατάλυσις οίνου και ελαίου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Μαζύ σου ο Θεός Ψυχή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Να μας μνημονεύετε:" Σαλογραίας, συζύγου, τέκνων, γονέων, πάππων, συγγενών, "εχθρών" και φίλων..." ξέρει ο Κύριος..

    Και μεις θα μνημονεύουμε εσάς το ίδιο, γιατί εκεί στα "ξένα" είναι όλα τα δαιμόνια λυμένα.

    Όποιος αντέξει και μείνει όρθιος σε αυτόν τον Αποστάτη αιώνα, μεγάλη Χάρη θα λάβει.

    Καλό βράδυ με την ευλογία του Τιμίου Προδρόμου.

    (Η οικογένεια του άντρα μου τον είχε ιδιαίτερο προστάτη...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Της τιμίας Ζώνης της Παναχράντου την κατάθεσιν περιχαρώς εκτελούντες πανηγυρίζομεν πόθω!
    Βοήθειά μας Σαλογραία μου και του χρόνου.
    Ευχές επίσης εις την σεπτήν οικογένειά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Μαζύ με την Αγία Θέκλα εορτάσαμε σήμερα και τον Οσιο Κόπρι.
    Επωνομαστηκε ετσι, διοτι η μητερα του σε καιρο διωγμου και επιδρομης βαρβαρων, ενω ετρεχε και αυτη να φυγει, την επιασαν οι πονοι του τοκετου στο δρομο και εγεννησε τον Οσιο πανω σε κοπρια! Ο οσιος Κοπρις ηταν συγχρονος του αγιου Θεοδοσιου του κοινοβιαρχου επι βασιλεως Λεοντος του μεγαλου.Διακρινοταν για την ευσεβειαν του, την αγνοτητα του και την σοφροσυνη του.Επισης ηταν τυπος μεγαλης προθυμιας και ταπεινοφροσυνης και ενιωθε μεγαλη ευαχαριστηση οταν προσφερε τις υπηρεσιες του σε μικρους και μεγαλους. και οταν κανεις του ελεγε οτι ταπεινοφρονει αυτος απαντουσε-Προγματι, πως να μη ταπεινοφρονω?ο τοπος που γεννηθηκα (δηλ. η κοπρια) δειχνει την αξια μου. Ετσι εζησε και πεθανε πιστος παντοτε, ταπεινος υπηρετης των συναθρωπων του. Αμην.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ευχαριστώ πολύ σεβαστέ μου που μας θυμίζετε τις μεγάλες αρετές των αγίων, μήπως και μεις φιλοτιμηθούμε και πάρουμε κάποιο παράδειγμα.
    :-)
    Γιατί δεν τα στέλνετε τα σχόλιά σας στην πιο πρόσφατή μας ανάρτηση, αυτή με το τραγούδι ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΚΛΆΨΩ να τα βλέπουν περισσότεροι αναγνώστες;
    Εδώ λίγοι το βλέπουν...Δεν έχω εκσυγχρονίσει ακόμα το σύστημα ανάρτησης σχολίων, ελπίζω κάποιος καλός αναγνώστης να φιλοτιμηθεί να με βοηθήσει, να το κάνω...
    Ως γραία, έχω μείνει πίσω με τις τεχνολογίες.
    Καταλαβαίνεις...
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Να συμπληρώσω επίσης κάτω από τα σχόλια ότι ο υπόγραφων στο blog μου salograia, σχόλια με το ψευδώνυμο ΑΚΥΛΑΣ είναι σύζυγός μου ΠΕΤΡΟΣ Γεωργίου ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ, εκ Καλαμών Μεσσηνίας, καθηγητής Χημείας στην Πάτρα από το 1981. Από το όνομα του Πέτρου και το δικό μου το όνομα Ευανθία, προέκυψε το ...καλλιτεχνικό μου ψευδώνυμο "Ευα Πέτρου" με το οποίο ανεβάζω κατά καιρούς και ποστάκια μου από το παρόν μπλογκ salograia.com, στο facebook κοινώς...Φατσομπούκι...(φακέλωνε εσύ, φακέλωνε!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή