Προκείμενον. Ἦχος
πλ. δ΄
Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν
τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ.
Στίχ. Ἐν Ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν
Θεὸν.
«Τοιγαροῦν
καὶ ἡμεῖς͵ τοσοῦτον
ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος
μαρτύρων…»
Ἀδελφοί,
οἱ Ἅγιοι πάντες διὰ
πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο
δικαιοσύνην, ἐπέτυχον
ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα
λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός,
ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ
ἀσθενείας, ἐγενήθησαν
ἰσχυροὶ ἐν
πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν
ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες
ἐξ ἀναστάσεως
τοὺς νεκροὺς αὐτῶν·
ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι
τὴν ἀπολύτρωσιν,
ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως
τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων
πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ
δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν,
ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ
μαχαίρας ἀπέθανον,
περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν
αἰγείοις δέρμασιν,
ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ
ἦν ἄξιος ὁ
κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ
ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ
ταῖς ὀπαῖς
τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι
πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς
πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ
περὶ ἡμῶν
κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ
χωρὶς ἡμῶν
τελειωθῶσι. Τοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς͵ τοσοῦτον ἔχοντες
περικείμενον ἡμῖν
νέφος μαρτύρων͵ ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ
τὴν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν͵ δι΄ ὑπομονῆς
τρέχωμεν τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα͵ ἀφορῶντες
εἰς τὸν τῆς πίστεως
ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν
Ἰησοῦν.
Απόδοση στη Νεοελληνική
Αδελφοί, όλοι οι άγιοι που μέσα από τη πίστη τους
κατανίκησαν βασίλεια, έπραξαν έργα δικαιοσύνης, πέτυχαν την πραγματοποίηση των
ευαγγελίων του Θεού, έκλεισαν τα στόματα των λιονταριών, έσβησαν την φοβερή
φλόγα, διέφυγαν από τις κόψεις των μαχαιριών, πήραν δύναμη μέσα από τις
ασθένειες, έγιναν πιο ισχυροί από τον πόλεμο που κηρύχθηκε εναντίον τους,
έτρεψαν σε φυγή τους εχθρούς τους. Γυναίκες έλαβαν τους νεκρούς τους ζωντανούς
με ανάσταση. Άλλοι ξυλοκοπήθηκαν μέχρι το θάνατο και δε δέχτηκαν την απολύτρωση, ώστε
να πετύχουν την καλύτερη ανάσταση. Άλλοι έτυχε να βιώσουν τους εμπαιγμούς και
τα μαστίγια, ακόμα και τα δεσμά της φυλακής. Λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν,
πέθαναν με φόνο από μάχαιρα, περιήλθαν με προβιές και με δέρματα κατσικιών,
έχοντας στερήσεις, θλίψεις, κακουχίες, για τους οποίους δεν ήταν άξιος ο
κόσμος, βρίσκονταν σε ερημιές και στα βουνά και στις σπηλιές και στις τρύπες
της γης. Και αυτοί όλοι, αν και είχαν καλή μαρτυρία μέσω της πίστης τους, δεν
απόκτησαν την υπόσχεση, γιατί ο Θεός πρόβλεψε για μας κάτι καλύτερο, για να μην
τελειοποιηθούν χωρίς εμάς. Έχοντας, λοιπόν, εμείς, ένα τέτοιο στράτευμα από
μάρτυρες ας πετάξουμε από πάνω μας κάθε φορτίο και την αμαρτία και μέσα από την
υπομονή να τρέξουμε στον αγώνα που εμφανίζεται μπροστά μας. Ας έχουμε πάντοτε
τα μάτια μας στραμμένα προς τον αρχηγό μας Ιησού, που μας έδωσε την πίστη και
που μας τελειοποιεί.
Απόδοση στη Νεοελληνική: Απαρχή
Απόστολος της Κυριακής των Αγίων Πάντων
