Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2020

Σαλάμ Αλέκουμ -Αλέκουμ Σαλάμ!




Την Τετάρτη που μας πέρασε, 1/14 Οκτωβρίου 2020, εορτή της ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ, 
για μας τους Ορθόδοξους Χριστιανούς που ακολουθούμε  το ΠΑΤΡΙΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ,

καθώς κατηφόριζα ώρα μεσημβρινή,  στην Αγίου Νικολάου στην Πάτρα,
φορούσα- όπως συνηθίζω τα  τελευταία χρόνια, στις κρύες μέρες - φορούσα, λέγω, στο κεφάλι ένα μαντίλι, καλύπτοντας με το μαντίλι στόμα και  μύτη εντελώς, σαν Ρωμιά των αρχών ακόμη του 20ου αιώνα  στα Ελληνικά  χωριά  ή  σαν πολεμιστής Ταλιμπάν....όπως δείχνει η φωτογραφία που  παραθέτω, άνωθεν, αγαπημένο μου..

-Γιατί το έκανες αυτό, μανδάμ Σαλογραία; Δεν είχε κρύο εκείνη τη μέρα από όσον θυμούμαι.. 
Ερωτώ διότι ... ως γνωστόν...σημασία δεν έχει τόσο η όποια πράξη όσο το κίνητρο πίσω απ' αυτήν.
Ψάχνω, όπως η Νικολούλη στο Τούνελ, μετά τα φονικά, το Κίνητρο. 

-  Εντάξει. Να εξηγήσω αμέσως: 
Επειδή  ο πολυψηφισμένος (που να ΜΗΝ έσωνε...)
ο ΚυρΜητσοτάκης, και η μικρή κομπανία των Παγκοσμιοποιητών,  μας ΔΙΕΤΑΞΑΝ με αγριάδα αφηνιασμένου ρινόκερου, να φοράμε, περπατώντας έξω στην πόλη, (ακόμη και  με "χαρά Θεού" θερμοκρασίες), την  αποπνικτική μάσκα,  "για το καλό μας",  και επειδή με την χειρουργική/φαρμακευτική μάσκα...αγριεύομαι εντός μου και αισθάνομαι να διασαλεύεται στα βάθη μου, ο  ρυθμός του κόσμου, (παραφράζω ποιητή, δεν θυμάμαι ποιον ακριβώς..)... 
και νιώθω -θέλω δε θέλω-,  σαν ετοιμοθάνατη- έστω και Μη πάσχουσα από διάφορες φρικτές ασθένειες, (θεία Χάριτι, ω λατρεμένο, και παρά την ηλικία μου,  ακόμη παραμένω  υγιής,  είδες η νηστεία και η υγιεινή διατροφή;) ...είχα αποφασίσει,  καιρό τώρα, να κυκλοφορώ, ανά τας οδούς και τας ρύμας της πόλεως των Πατρών, μη φορώντας επακριβώς μάσκα, αλλά να κυκλοφορώ, δένοντας  έτσι ταλιμπανίστικα  το μακρύ  μαντίλι, (αντί το κλασικό, επιβληθέν,  νοσοκομειακό  Φίμωτρο, επαναλαμβάνω ), ώστε, ας υποθέσουμε, να προστατεύομαι... απ' τον κορωνό...δηλαδή να προστατεύομαι απ' το Πρόστιμο Κυριότατα, αλλά  και απ' το κρύο όταν εξελιχτεί σε τσουχτερότερο...

Φορώντας όμως το μαντίλι τοιουτοτρόπως, τις προάλλες, στο δρόμο, ένας άγνωστος περαστικός, μάλλον μετανάστης -λάθρο ή νόμιμος, ουκ οίδα,  ο Θεός οίδεν-, μελαχρινούτσικος, από ηλικία, γύρω στα 60 φεύγα, βλέποντάς με, έτσι σεμνότατα και μυστηριώδικα, ανατολίτικα  μπαμπουλωμένη, ξαφνικά ενθουσιάστηκε, (μάλλον με τα κρυφά ...κάλλη της  όψης μου) και  κοιτάζοντάς με,  τρελός από χαρά αναφώνησε: 

-Σαλάμ αλέκουμ!

-Αλέκουμ Σαλάμ! 

του ανταπάντησα, δίχως να σκεφτώ, με παρόμοιο ευγενή  ενθουσιασμό
ευθύς αμέσως και γω, παρασυρμένη από τα δικά του χειμαρρώδη, του χαιρετισμού, συναισθήματα (ήξερα  ότι αυτή είναι η σωστή απάντηση από Ιστορικά (δήθεν) Τούρκικα π.χ.η σειρά "Ανάσταση/Ερτογρουλ"... που εσχάτως στο "Νέτφλιξ" παρακολουθώ.. χάριν ενημερώσεως επάνω στις  καλλιτεχνικές δημιουργίες και την ψυχολογία (κυρίως) των Επαράτων Γειτόνων..
και μόνον...ΜΗΝ διολισθήσει σε λάθος συμπεράσματα το μυαλουδάκι σου,  ω περιστέρι μου...)

Μόλις, βέβαια,   ξεστόμισα το Αλέκουμ Σαλάμ...και συνειδητοποίησα το σουρεάλ σκηνικό, δηλαδή, η αφεντιά μου,  μια...τέλος πάντω... καραμπαμπάμ   Χριστιανή Ορθόδοξη παιδιόθεν, να ανταλλάσσω...(αμάν και έλεος δηλαδή)... αβρότητες (!) με άγνωστο, στο δρόμο,  τόσον ανέμελα, στην αρχή της οδού Αγίου  Νικολάου της Πάτρας, Θε μου, Θε μου..τι ΝΕΥΡΙΚΑ  γέλια, με πιάσανε!

-Αυτό που έζησες την Τετάρτη,  μωρή Σαλογραία, ΔΕΝ υπάρχει!

-Το κατάλαβα!  Πράγματι. ΔΕΝ υπάρχει! 

Κατάλαβα επίσης ότι με τόσο θερμόαιμο αλλόθρησκο κόσμο που μπάσαμε υπακούοντας στο ρητόν "μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώσ'τε" πλέον  στο Ελλαδιστάν  μας, προς αποφυγήν  άλλων παρεξηγήσεων,  Ισως με καταντήσουν εκούσα- άκουσα (παναπεί: θέλοντας και ΜΗ θέλοντας ) και... Νεομάρτυρα...   προσεχώς,  εν τω μέλλοντι....
...............................................................................................
(Χριστούλη μου!  
Απελθέτω πληηζ..το Ποτήριον τούτο του Μαρτυρίου, 
α πα πα..εδώ ένα πρόστιμο των 150 ευρώ δεν αντέχω, 
πώς θα αντέξω τη ...Λαιμόκοψη,   "και τσαπ και τσαπ" 
που επεξηγεί η αχτύπητη ώριμος κυρία στη περί Κέτσαπ διαφήμιση; 

Ο ψυχικός πόνος ναι, αντέχεται, αντέχεται σου λέω... 

Ο σωματικός όμως; Δίχως κεφάλι; Δύσκολα πολύ δύσκολα! 

Είδες τι έπαθε το μαυρόπαιδο, ο ανέμελος, υπερβολικά δημοκράτης, 
καθηγητής Ιστορίας στη Γαλλία, τις προάλλες απ' το οργίλο 18χρονο; Βαβαί! )
......................................................................
... ίσως καλύτερα  να  ΜΗΝ  ξαναπερπατήσω τοσούτον κουκουλωμένη,  
για οποιοδήποτε λόγο! Καλύτερα να αρχίσει να "τρέχει" η μύτη. 
Καλύτερα να πάθω καταρροή  κρυολόγημα...ακόμη και κορωνοιό,
( φτου κακά, τζιζ...κάνσελ, κάνσελ, άκυρο, άκυρο!
παρά να δίνω παραπλανητική εικόνα, στους ...ενθουσιώδεις περαστικούς, 
για Όνομα!


Καλύτερα τη Φασιστική μάσκα να φορώ...δηλαδή το Φούμουτρο, 
που με ΔΙΕΤΑΞΕ ο Ακατονόμαστος  και η Κομπανία του...
Αυτό, ναι, καλύτερα! 
......................................................................
......................................................................
-Κύριε Ιησού Χριστέ, 
Λατρεμένε,  Εσταυρωμένε, Αναστημένε... 
ολιγοψύχως παρακαλώ...
φύλαξέ με από την  απροσδόκητη οδύνη 
των Μοιραίων Παρεξηγήσεων
...που  μπορούν να  οδηγήσουν...προώρως,  
στη Βασιλεία Σου!










3 σχόλια:

  1. (To ΣΧΟΛΙΟ που ακολουθεί ΔΕΝ είναι δικό μου.
    Το έστειλε φίλος και αδερφός εν Κυρίω, με αφορμή το ποστάκι που ανέβασα και το καταθέτω εκ μέρους του, διότι επιθυμεί να παραμείνει Ανώνυμος.)
    .................................
    "Είχε πάει στην Αίγυπτο ο συγχωρεμένος ΑΛΕΚΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ για μια ταινία που γύρισαν τότε.
    Αν θυμάσαι κάπου εκεί προπολεμικά ή αργότερα γυρίστηκαν εκεί πολλές ταινίες.

    Μόλις έφτασε στην Αίγυπτο ο κυρ-Αλέκος μας, πήρε το σκηνοθέτη και πήγαν μια βόλτα στην πόλη.

    Κάϊρο ήτανε, Αλεξάνδρεια ήτανε, δε θυμάμαι.

    Αποφάσισε λοιπόν ό δικός να κάνει πλάκα στο σκηνοθέτη.

    Όπως πήγαιναν στην πολύβουη αγορά κάνει ο Αλέκος, ενώ περπατούσε, μια μικρή γρήγορη υπόκλιση χαιρετισμού σ' έναν άγνωστο και του λέει ταυτοχρόνως:

    - Σαλάμ.
    Ο άγνωστος αμέσως αποκρίθηκε:
    - Αλεκουμ Σαλάμ.

    Τον ρωτάει ο σκηνοθέτης:
    - Ποιός ήταν αυτός, ρε Αλέκο;
    - Ένας γνωστός μου", απαντάει εκείνος.

    - Έχεις γνωστούς εδώ; ρωτάει ο σκηνοθέτης
    - Γνωστούς;
    Τι γνωστούς, ρε.
    Όλος ο κόσμος με ξέρει εδώ. Είμαι φίρμα, ρε.
    - Άντε, ρε, παράτα με. Κόφτο δούλεμα.
    - Τι; Δε με πιστεύεις; Περίμενε.

    Και νεύει σε έναν άλλον τυχαίο περαστικό "Σαλάμ" κι εκείνος απαντάει αμέσως "Αλέκουμ Σαλάμ".

    - Άντε, ρε, δυό δικούς σου χαιρέτησες και μου κάνεις φιγούρα!

    - Δε με πιστεύεις, έ; Καλά.
    Λοιπόν, δείξε μου όποιον θέλεις ενώ περπατάμε ...
    - Ετούτον ...
    - Σαλάμ ...
    - Αλέκουμ Σαλάμ, απαντούσε ο περαστικός ...
    - Ετούτον ... ετούτον ... ετούτον ...
    -Αλέκουμ σαλάμ, ερχόταν η απάντηση.

    Τα "παίξε" ο σκηνοθέτης ...

    Μέχρι να γυρίσουν στο στούντιο και να μάθει το μυστικό, του φύγανε τα μαλλιά!

    Με τις υγείες σου! "

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από άλλον φίλο που επιθυμεί να παραμείνει ΑΝΩΝΥΜΟΣ έλαβα χτες το παρακάτω ΣΧΟΛΙΟ:
    .......................
    "Σαλογραί την πάτησες.

    Οι γυναίκες ΔΕΝ έχουν το δικαίωμα να χαιρετήσσουν με το "σαλάμι ο αλέκος" ή να απαντήσουν "αλέκος και σαλάμι".

    Χαιρετούν με την φράση "μάρχαμπα".

    Τον απογοήτευσες...


    By the way η σωστή προφορά του χαιρετισμού είναι "εσ - αλαμαλέκομ" και η απάντηση έχει ως "αλέκομ ε σαλάμ".
    Συγκάτοικος Παλαιστίνιος στην Αμερική ο διδάξας.

    Στις γυναίκες δεν απευθύνονται με τον χαιρετισμό αυτόν"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ για την ενήμερωση αμφοτέρους φίλους και αδερφούς εν Κυρίω.

    Όσο ζω μαθαίνω.
    Γηράσκω αεί διδασκομένη, αμήν και γένοιτοοο!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή