Σήμερα οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί οι ακολουθούντες το Πάτριο Εκκλησιαστικό Εορτολόγιο στην Ελλάδα, στο Άγιον Όρος, στα Ιεροσόλυμα, στη Σερβία, στη Ρωσία κ.α. τιμάμε Αθανάσιον τον Μέγαν

Ο Μέγας Αθανάσιος ...
[...]
επί σαράντα χρόνια διακόνησε τον Αρχιεπισκοπικό θρόνο αλλά με μεγάλα διαλείμματα κατ' ανάγκην, επειδή διωκόταν από τους αιρετικούς  σχεδόν σε όλη τη ζωή του. 

Από τους ασεβείς αυτοκράτορες, εκείνοι που τον καταδίωξαν περισσότερο ήταν ο Κωνστάντιος, ο Ιουλιανός ο Παραβάτης και ο Ουάλλης...από τους αιρετικούς [τον καταδίωξαν ] ο Άρειος  και οι ακόλουθοί του.

Ο Αθανάσιος αναγκάστηκε να κρυφτεί από τους διώκτες του σε πάμπολλες περιστάσεις: κάποτε σε ένα πηγάδι, άλλοτε σε τάφο και αρκετές φορές σε σπίτια χριστιανών ή στις ερήμους. 
Δύο φορές αναγκάστηκε να καταφύγει στη Ρώμη.

Έζησε ειρηνικά μόνο για λίγο  πριν το θάνατό του, ως καλός ποιμένας στο αληθινό ποίμνιό του, που αληθινά τον αγαπούσε.

Ελάχιστοι άγιοι διαβλήθηκαν τόσο εγκληματικά  και καταδιώχτηκαν τόσο ανηλεώς , όσο ο Άγιος Αθανάσιος. Η μεγαλειώδης ψυχή του υπέμεινε τα πάντα καρτερικά, για την αγάπη του Χριστού και στο τέλος αναδύθηκε νικηφόρα μέσα από όλον τον μακρόχρονο και μαρτυρικό αγώνα.

Για παράκληση, συμβουλές και ηθική υποστήριξη ο Αθανάσιος 
επισκεπτόταν συχνά τον

Μεγάλο Αντώνιο, 



τον οποίον σεβόταν ως πνευματικό του πατέρα.

Ο Αθανάσιος, ο άνθρωπος που διαμόρφωσε τη μεγαλύτερη από όλες τις αλήθειες-το δόγμα της Αγίας Τριάδος -έπρεπε πολλά να υποφέρει γι αυτήν την αλήθεια, μέχρι το 373, έτος της εκδημίας του οπότε ο Κύριο τον ανάπαυσε στη Βασιλεία Του, τιμώντας τον ως αληθινό και πιστό δούλο του.

(Απόσπασμα από το 12τομο έργο με τίτλο "Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΟΧΡΙΔΑΣ"  του Αγιωτάτου επισκόπου Νικολάου Βελιμίροβιτς, μήνας Ιανουάριος, εκδόσεις ΆΘΩΣ )