(Απόσπασμα από τις Επιφυλλίδες)
[...]
Πολλά πράγματα στην Ορθοδοξία με γοητεύουν.
Αλλά δεν βρήκα τίποτε από αυτά στο μάθημα των θρησκευτικών
και δεν θα μπορούσα να βρω , γιατί δεν έχουν σχέση
με μια χωρίς πνευματικούς χυμούς κατήχηση.
Πιστεύω μάλιστα ότι ένα τέτοιο μάθημα
σκοτώνει τη θρησκευτικότητα.
Αλλά ενδιαφέρεται άραγε η Εκκλησία μας
για τη θρησκευτικότητα;
Δημοσθένης Κούρτοβικ
("Μαθήματα παθήματα" Εφημ. ΤΑ ΝΕΑ ,
Σαββατοκύριακο 1-2 Οκτωβρίου 2016)
..........................................................................
...............................................................................
Σχολιάκι:
Εμείς, αγαπημένο μου, στα δικά μας εφηβικά χρόνια
τρελά διασκεδάζαμε στο μάθημα των θρησκευτικών.
Το λέγαμε "η ώρα του παιδιού", τα θυμάσαι.
-Τι γινόταν στην ώρα του παιδιού, ακριβώς;
- Τα γνωστά .Ανέβαινε ο ταλαίπωρος θεολόγος στην έδρα,
ψέλλιζε με ύφος κρατούμενου πριν την εκτέλεση, αυτά που έπρεπε να πει,
και μεις από κάτω, κρυμμένοι ο ένας συμμαθητάκος,
πίσω από την πλάτη του άλλου συμμαθητή
χαζογελάγαμε, τσιμπιόμασταν
δίνοντας ενίοτε και φιλική μπουνίτσα στην μπροστινή πλάτη,
μασουλάγαμε ηδονικά, τσίχλες, καραμελίτσες, στραγάλια
(ενώ αυστηρώς εννοείται αυτά απαγορεύονταν τα τοιαύτα, εντός της αιθούσης )
πετάγαμε μικρά σβωλάκια χαρτί, και σαϊτες,
ο ένας κατά το κεφάλι του άλλου,
αχ ο οσιομάρτυρας θεολόγος, μακρόθυμος
-ίδιος αγαθός Θεούλης-
στο Γυμνάσιο-Λύκειο Κυπαρισσίας Μεσσηνίας,
ο κ. Αναστάσιος Κάπος (μήπως θέλει με δυο π, το "Κάπος" ;)
έκανε πως δεν τα' βλεπε.
Τώρα που τα σκέφτομαι εκ των υστέρων,
αυτές τις αθώες αμαρτιούλες μου, σε κανέναν παπά, ποτέ
(η ανερυθρίαστη παρθένος)
δεν τις εξομολογήθηκα.
-Το καλό που σου θέλω, καλτάαακα, να τις εξομολογηθείς επειγόντως!
Με κείνα και με τα άλλα, εξ απαλών ονύχων, με τις ανεύθυνες διαγωγές σου,
συνετέλεσες στην απαξίωση του εκπαιδευτικού συστήματος, γριά κάργια,
και μην κατηγορείς τον κ. Φίλη,
έκαστος, στον παρόντα αιώνα τον απατεώνα,
χρεώνεται με το μερίδιο της προσωπικής του ευθύνης!
-Λοιπόν, ό,τι και να είπεις, μανδάμ,
εμένα το μάθημα των θρησκευτικών στα 1970,
ποοολύ μου άρεσε!
-Και μένα, μωρή Σαλογραία!
Ακριβώς εκείνο κυρίως το μάθημα μού άρεσε, όπως και το μάθημα
της γυμναστικής και της προπόνησης σε όλα τα αθλήματα
αλλά και της ωδικής, που μας έκανε ο γυμναστής μας,
ο αξέχαστος και καταπληκτικός κύριος Μιχάλης Καραγιάννης
που είχε τελειώσει και το Ωδείο Αθήνων στη Βυζαντινή Ψαλμωδία,
όπως πληροφορήθηκα εκ των υστέρων.
-Ο πολύς κ. Κούρτοβικ, όμως, στα ΝΕΑ, "τα χώνει" σχετικώς, τα διάβασες.
-Τα διάβασα.
Τα παραθέτω να τα κοιτάξεις και συ, ρε χαμένο, να βγάλεις τα δικά σου συμπέρασματα.
-Να σκεφτώ, δηλαδή, "ελεύθερα" που λένε και οι κουλτουριάρηδες.
-"Ελεύθερη σκέψη"; Χα!
Σε γελάσανε!
Δεν υπάρχει ελεύθερη σκέψη, πικραμένο μου.
Κοίτα να το συνειδητοποιήσεις όσο ακόμη έχεις καιρό,
το καλό που σου θέλω!
Ευανθία η Σαλογραία
.......................................................................................
........................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου