Αισιοδοξία ή ελπίδα;

Ανεμοδαρμένο μου

ποτέ, δε μου γέμισαν το μάτι  

κάτι ροδομάγουλοι, γελαδεροί  τύποι,

όλο αυτοπεποίθηση

που τους έβλεπα να δίνουν συνεντεύξεις στα μήντια

ξεστομίζοντας  σε διάφορους τόνους  και επαναλήψεις τη φράση:

"Είμαι αισιόδοξος, είμαι αισιόδοξος για τον τόπο...

για την παιδεία...για την οικονομία για την πολιτική...

για το κακό συναπάντημα, για τα Μνημόνια...".

Τους άκουγα και άρχιζα  τους συνήθεις, λαλημένους

 διαλόγους: 

-Μας δουλεύεις, ρε φίλε;

- Εδώ ξεπουλιούνται τα πάντα, 

εδώ δεν θα μείνει όρθιο  κολυμπηθρόξυλο

εδώ έχουμε πάρει ατομικώς και συλλογικώς

την ασταμάτητη κατηφόρα επί όλων των θεμάτων

και συ,  μας βγαίνεις καμαρωτός στη συνέντευξη

για να μας σπάσεις -περαιτέρω-  τα νεύρα δηλώνοντας "αισιοδοξος";

- Έλεοςςςςςςςς!

-Και όμως...και όμως! 

-Τι θες να πεις με το  "και όμως και όμως.."; 

-Διάβασε, μπεκατσάκι  μου, την παρακάτω παραγραφούλα του κυρ-Φώτη 

και θα καταλάβεις αυτό που κατάλαβα.

Άντε...καλό βράδυ, καλή  Φώτιση.. καλή Ανάσταση

όλα ευ-λογημένα, Πηνελοπάκι μου,

με την Ελπίδα στον Κύριο Ιησού...

δεν "θα μας  πάρει  από κάτω".

-Γκλόρυ, γκλόρυ Αλληλούιαααα! 

Ευανθία η Σαλογραία

.............................................................

Γράφει ο Φώτιος Μιχαήλ

Καλό πράγμα η αισιοδοξία.

Καλύτερη και ανώτερη, όμως, η Ελπίδα.

Η αισιοδοξία είναι έννοια με περιεχόμενο καθαρά συναισθηματικό. 

Ενώ το περιεχόμενο της Ελπίδας

είναι αποκλειστικά και μόνον οντολογικό.

Το συναίσθημα είναι επιδίωξη των Φράγκων. 

Ενώ η Ελπίδα είναι κατάκτηση

της καθ' ημάς Ανατολής

μέσω της Ασκητικής των Αγίων Πατέρων ...

Οι Δυτικοί λένε πως έχουνε αισιοδοξία. 

Εμείς οι Ρωμηοί, Ελπίζουμε... 

Φώτιος Μιχαήλ