Η Γ' ΘΕΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ- Η ἀποδοχὴ τοῦ Σταυροῦ καὶ τοῦ πόνου-Μητροπολίτης Ωρωπού και Φυλής ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ της Συνόδου των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών Ελλάδος -και ΤΡΙΑ κείμενα για τον αείμνηστο Ιερομόναχο π. ΘΕΟΔΩΡΗΤΟ

Για την συγκλονιστική Γ΄ Θεία Εμφάνιση

του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

και Σωτήρος ημών,

διάβασε ΕΔΩ, αγαπημένο μου, 

μαρτυρίες αυτοπτών  και λεπτομέρειες.

Σε ασπάζομαι μητρικώς 

Ευανθία η Σαλογραία
( ευγνωμόνως 
  και προς  
"Σοφία την πνευματική μου μητέρα")
.................................................

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟΝ  ΠΡΩΤΟΝ: 

Επειδή το θέμα 

της ΑΠΟΔΟΧΗΣ του ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ μας ΣΤΑΥΡΟΥ

εν Χριστώ Ιησού, τω Σωτήρι ημών,

τυγχάνει η πεμπτουσία  της πνευματικής μας πορείας

και ΛΥΤΡΩΣΗΣ

προτείνω, εσύ περιστεράκι μου,

που μπαίνεις στο παρόν  ηλεκτρονικό καφενείο για πρώτη φορά

να διαβάσεις, τις όχι άσχετες με το θέμα της ΑΠΟΔΟΧΗΣ του ΣΤΑΥΡΟΥ σκέψεις μου, στις περασμένες   αναρτήσεις

(  κλικ στα υπογραμμισμένα) με τίτλο:

1) H πεθερά μου και η έλλειψη αντίστασης

2) Οι υπεραγωγοί, ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος και η έλλειψη αντίστασης

Να ενημερώσω  επίσης το Χριστεπώνυμο και αντιΧριστεπώνυμον

που με διαβάζει  ότι για λόγους υποκάτω της θελήσεώς μου

θα προσπαθήσω να μου δώσω  λίγη επ' αόριστον άδεια

απ' το μπλογκάρισμα.

(Εσύ ο καινούργιος ηλεκτρονικός φίλος, 

μπορείς να σουλατσάρεις  νοερώς στα γραψίματα 

τα παλιά, τότε που υπέγραφα  

χωρίς ολόκληρο ονοματεπώνυμο, 

μόνο με το "Σαλογραία" 

και μ' αυτή την μερική 

(όχι για την πόλη των Πατρών πάντως) ανωνυμία,

παραληρούσα δήθεν  θεολογικώς και ελευθέρως,

χάριν των  νεαρών σαρκικών και πνευματικών τέκνων,

(δηλαδή, των εκλεκτών   μαθητών μου στο Εσπερινό σχολείο των Πατρών)  περισσότερο.

Σε κάθε περίπτωση αξίζει να μελετάς και τα σχόλια

των αναγνωστών  και  φίλων 

που συχνά τα βρίσκω πιο ενδιαφέροντα 

και από την κύρια ανάρτηση.

Μακάρι το στόχο μου να επιτύχω 

....διότι το χρήμα πολλοί εμίσησαν 

το σερφάρισμα όμως..

(από τους ανηκέστως(=αθεραπεύτως)  μπλεγμένους 

στον Ιστό της  Διαδικτυακής Μαρμάγκας,) 

ουδείς! 

Εύχου, λοιπόν, εσύ ευλογημένο μου,  για τη σαλοευαν-θΕΙά...

να μη απολέσει μυαλά περισσότερα 

και βρούν έτσι τα παγανά προφάσεις 

και  της "χτυπήσουν" στανικώς  στο δέρμα  τσιπάκι...

( άπαγε! άπαγε! να μη σώσουνε...οι κερατάδες, να μη σώσουνε!)

...τσιπάκι τάχα για να μη χαθώ- το ραμολί- σαν το γέρο Μασούρα!

(Γιώργη οπωσδήποτε να τρώμε τρία αυγά την ημέρα,  

δυναμώνουν τη μνήμη σου λέω,  

απομακρύνουν το ενδεχόμενο άνοιας

- να το θυμάμαι!)

.........................................................................................

.........................................................................................

ΟΤΑΝ ΔΙΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ Η ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ




ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ 

Για θέματα Ομολογίας και Ορθοδόξου Πίστεως
αξίζει επίσης να διαβαστεί ένα κείμενο του αείμνηστου κραταιού  
θεολόγου και αγρίως διωχθέντος -εξ αιτίας των  αντικοικουμενιστικών του 
φρονημάτων- ιερομονάχου  π. Θεοδωρήτου. 

Το διάβασα το κείμενο με τίτλο:
"Οταν διαστρέφεται η πατερική διδαχή"
στο σύνδεσμο:http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2014/10/blog-post_3.html

Ποιος ήταν ο πολυσεβαστός π. Θεοδώρητος, 
θα το μάθεις από την ανάρτηση με τίτλο:

"ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ

 (ΔΥΟ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

 οι  Δημήτρης Χατζηνικολάου -Ιωάννινα

και   Πέτρος Γ. Κουτσούκος -Πάτρα-  )

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟ π. ΘΕΟΔΩΡΗΤΟ"

στο σύνδεσμο:http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2014/10/blog-post_4.html

και ένα τρίτο σχετικό πάλι στο:

 http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2014/10/blog-post_44.html

(Φωτό:ο απλός και απέριττος τάφος του π. Θεοδωρήτου
στη νήσο Πάρο όπου έζησε με πάσα άσκηση υπακοής και
απλότητος τα τελευταία του χρόνια)

Την άγια ευχή του παπα-Θεοδώρητου

να έχουμε άπαντες.

Αυτά τα λίγα από μένα, με αγάπη Χριστού, 
επειδή ο πνευματικός πόλεμος μαίνεται 
κατά των επιθυμούντων να παραμένουν Γνήσιοι Ορθόδοξοι, 
σε εποχές Παγκόσμιας Αποστασίας.

Σε φιλώ και σου εύχομαι καλές υπομονές
(διότι τους έχει φάει ο Φθόνος, για το Θησαυρό
-άσχετο, αλλά ισχύει...)
κ.Περιστέρη μου!

Ευανθία η Σαλογραία

.....................................................................................................................................
.....................................................................................................................................

..........................................................................................................
..........................................................................................................
..........................................................................................................


Η ἀποδοχὴ
τοῦ Σταυροῦ καὶ τοῦ πόνου...



ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ,

ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ

ἡ ἀποδοχὴ
τοῦ Σταυροῦ καὶ τοῦ πόνου...»


«Γιὰ τὸν Χριστιανό, ἡ ὑποταγὴ στὶς ὁδοὺς τοῦ
Θεοῦ, στὸν τρόπο Του δηλαδὴ νὰ χειραγωγῆ τὴ
ζωή μας, λαμβάνει μιὰ πολὺ συγκεκριμένη μορφή:
εἶναι ἡ ἀποδοχὴ τοῦ Σταυροῦ ὡς μέσου σωτηρίας,
ἡ ἀποδοχὴ τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, καὶ τοῦ δικοῦ μας σταυροῦ
ἑνωμένου μὲ τὸν δικό Του.

Ὅταν διαβάζουμε τὸ Εὐαγγέλιο διαπιστώνουμε πόσο δύσκολο ἦταν
γιὰ τὸν Κύριο νὰ κάνη τοὺς Ἀποστόλους Του νὰ ἀποδεχθοῦν αὐτὴν
τὴν ἀναγκαιότητα τοῦ Σταυροῦ.

Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ ᾿μᾶς: δὲν ἀρκεῖ νὰ πιστέψη κανείς, 
μ’ ἕναν τρό-πο θεωρητικό, ὅτι ὁ Χριστὸς πραγματοποίησε 
τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας μας πάνω στὸ Σταυρό.

Πρέπει καὶ νὰ καταλάβουμε μὲ πραγματικό, συγκεκριμένο τρόπο, 
μὲ τὸ βλέμμα τῆς καρδιᾶς μας φωτισμένο ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, 
ὅτι, γιὰ τὸν καθένα ἀπὸ ᾿μᾶς, ὁ Σταυρός, ὁ πόνος ποὺ γίνεται ἀποδεκτός,
εἶναι ἡ μοναδικὴ ὁδὸς πρὸς τὴν Ἀνάστασι, ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Σταυρὸς 
κρύβει τὴ δύναμι τῆς Ἀναστάσεως.

Στὴ συνομιλία ποὺ εἶχε μὲ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Σιναΐτη καὶ ἡ ὁποία
παρατίθεται στὴ Φιλοκαλία, ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης λέει
ὅτι, ὅταν τὸ Ἅγιον Πνεῦμα κυριεύση τὸ πνεῦμα ἑνὸς ἀνθρώπου, 
τὸν κάνει νὰ βλέπει τὰ πράγματα μὲ τρόπο τελείως διαφορετικὸ
ἀπ᾿ ὅ,τι συνήθως τὰ ἀντιλαμβανόταν.

Καὶ μήπως ὁ Χριστιανὸς δὲν εἶναι στὴν οὐσία
ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ μὲ τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος, βλέπει μέσα στὸν πόνο, μέσα στὸν
θάνατο, μέσα σ᾿ ὅλες τὶς μορφὲς ποὺ λαμβάνει
γιὰ ᾿μᾶς ὁ Σταυρὸς, κάτι τελείως διαφορετικὸ ἀπὸ
κεῖνο ποὺ ὁ φυσικὸς ἄνθρωπος βλέπει: 

τὴ δόξα
τῆς Ἀναστάσεως;».

Γιὰ τὴν ἀντιγραφή:

† O Μητροπολιτης Κυπριανός 

14.9.2014 ἐκκλησιαστικού.ἡμερολογίου- Ὕψωσις Τιμίου Σταυροῦ

Το Τίμημα -Οδ. Ελύτης

Στίχοι:

Πέντε χελιδόνια και πέντε λόγια που εσένα έχουν προορισμό...

Ξέρεις την κόμη που έγραψε τον άνεμο;
Τις ματιές που παραλληλίσανε το χρόνο;
Τη σιωπή που ένιωσε τον εαυτό της...

Φως και πάλι φως η ψυχή που μάχεται...

Και η αλήθεια η φούχτα του νερού...
νερού καθαρού πριν απο τη δίψα στο άπειρο...

Να χαράζεται στη ζωή τόσο προσεκτικά...
που να μην ματώνει ποτέ η ευλάβεια...

Κείνο το εν είδει ρόδων...
δώρο που δεν έκανα...
Θαυμάσια που τρέχει ο ουρανός αν κρίνεις απο τα σύννεφα...

Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε..

Ιδιώτευε μες το ανερυθρίαστο...

Λάμπει μέσα μου εκείνο που αγνοώ μα ωστόσο λάμπει...

Απο το ελάχιστο φτάνεις πιο σύντομα οπουδήποτε...
μόνο που είναι πιο δύσκολο η κάθε γλώσσα
να μιλάει την καλωσύνη της ημέρας...
Ημέρα να χτυπάει στις φλέβες ο παλμός της γης...

Ο ουρανός μου είναι βαθύς κι ανάλλαχτος...

Ο,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα...
Ο,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα...

Φεύγω με μια ματιά...ματιά πλατιά που ο κόσμος ξαναγίνεται όμορφος...
Απ την αρχή στα μέτρα της καρδιάς όπως και να το κάνεις...

Ενα κομμάτι πάντα στον άνθρωπο θα υπάρχει...

Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί το άσμα που περιέχει ο θόρυβος
προτού μεταφραστεί σε κατάλευκο άτι...

Ω δύσβατη δύσβατη ζωή από ποιο σοκάκι γίνεται κανείς να σε περπατήσει...

Σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι...

Οδυσσέας Ελύτης 

......................................................................................................

Οι μηχανισμοί αποβλάκωσης ...

Οι μηχανισμοί αποβλάκωσης 
προηγούνται πάντα των μηχανισμών κατανάλωσης.

Διονύσης Χαριτόπουλος 

("Ημών των ιδίων"-Τόπος)

[ Οι μοναχοί βλέπουν οράματα ]

Οι μοναχοί βλέπουν πράγματα τα οποία δεν βλέπομεν ημείς.

Βλέπουν οράματα από τον υπερφυσικόν κόσμον. 
Λεπτύνουν την ψυχήν δια της μονώσεως 
και της σκέψεως και της εγκρατείας. 

Ημείς την αμβλύνομεν δια της συναναστροφής, 
της απουσίας της σκέψεως , και της απολαύσεως. 

Δι αυτό βλέπουν όσα δεν δυνάμεθα να ίδωμεν επίσης.

Όταν είναι τις μόνος εις μίαν σιωπηλήν κάμαραν
ακούει καθαρά τον κτύπον  του ωρολογίου. 
Εάν όμως εισέλθουν άλλοι  και αρχίση ομιλία και κίνησις 
παύει τις να τον ακούει. 

Αλλά ο κτύπος δεν παύει του να είναι 
προσιτός εις την ακοήν. 

Κ. Π.ΚΑΒΑΦΗΣ 
("Μικρά κείμενα", εκδόσεις Μπιλιέτο, Παιανία)

Xαρακτήρας και κορυφή

Η ικανότητα μπορεί να σε πάει στην κορυφή, 
αλλά μόνον ο χαρακτήρας
μπορεί να σε κρατήσει εκεί.

John Wooden

(Αμερικανός προπονητής του Μπάσκετ-
απ' το βιβλίο του Πάσχου Μανδραβέλη
 "Είπαν", εκδόσεις Καστανιώτη)

Μαργαρίτα Ζορμπαλά-Ευανθία

Aν δεν επιθυμείς μεγάλα βάσανα, σου θυμίζω:με τα πεθερικά οφείλεις να είσαι γατόνι και όχι τιγρόνι..

Αγαπημένο  μου 

επειδή το θέμα της συμπεριφοράς προς πεθερικά
φαίνεται  τιτανοτεράστιο που λένε και κάτι πιτσιρικάδες 
το ανάθεσα στην κρίση των   αναγνωστών αυτής της σελίδας.

Αν θες  να παρακολουθήσεις τη ροή της σκέψης μας 
κάνε κλικ και διάβασε με υπομονή - ου την τυχούσαν- 
τα κάμποσα σχόλια  της ανάρτησης.

Σε ασπάζομαι, ευχόμενη
να αποκτήσουμε κάποτε  την θεία  ειρήνη.

Ευανθία η Σαλογραία 

Ποιος ονειρεύεται; ποιος ξυπνάει;

Όποιος κοιτάει προς τα έξω, ονειρεύεται. 
Όποιος κοιτάει μέσα του, ξυπνάει.

Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ

Τρελογιάννης

O αντίχριστος θα 'ρθει με το σταυρό στο χέρι και το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.

Εν τω μεταξύ εμείς ας ψάχνουμε τέρατα με δέκα κεφάλια. 

Ο πρώτος πού θα γίνει δυσάρεστος και θα λιθοβοληθεί 
θα είναι αυτός πού δεν θα μασήσει.

Η κόλαση είναι ένα πεδίο στρωμένο με τριαντάφυλλα.


Πηγή: Τρελογιάννης

To τίμημα -Νικηφόρος Βρεττάκος

To τίμημα

Οι υψηλότεροι τόνοι της μουσικής  και της ποίησης 
μοιάζουν ως να χορεύουν  απάνω στη δυστυχία  που τις γεννά.

Είναι η ψυχή που διαφεύγει , περνά πίσω  απ' τις 
πλάτες του σκοταδιού  κι ανεβαίνει μια σκάλα.

Είναι η νίκη του αιώνιου που πληρώνεται ακριβά.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Ευρωπαϊκός πολιτισμός Διεστραμμένων Οικουμενιστών

ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

Από τη μια οι γονείς βλέπουν εκατόμβη θυμάτων από μαθητή σε σχολείο ενώ δίπλα τους ο γιος εκπαιδεύεται να σκοτώνει μέσα από επιμορφωτικά εικονικά παιχνίδια!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης:

Το 2008 είχε κυκλοφορήσει στην Γερμανία ένα νέο είδος πρωτότυπου μπιμπερού για τα νεογέννητα. Το μπιμπερό αυτό είχε κάνει θραύση στις πωλήσεις και μάλιστα διαφημίζονταν με καλοστημένες διαφημίσεις στα μεγάλα γερμανικά τηλεοπτικά κανάλια. Το σχήμα αυτού του περίφημου μπιμπερού ήταν ένα… αντρικό πέος !!! Οι δημιουργοί αυτού του περίφημου «κατασκευάσματος», ισχυριστήκαν ότι έχει… ψυχολογικές προεκτάσεις γιατί έτσι το μωρό εξοικειώνεται από νωρίς με… την σεξουαλική επαφή!!!

Σε μια από τις γνωστές εκπομπές της γερμανικής τηλεόρασης για την οικογένεια, στο γνωστό κανάλι, RTL, προβλήθηκε μια σύγχρονη μητέρα που προσπαθεί να μάθει το μικρό της αγοράκι, περίπου τεσσάρων ετών, να μάθει να… φορά κοριτσίστικα φορεματάκια. Όπως ισχυρίζεται η «φοβερή» αυτή εκσυγχρονιστική εκπομπή, τα μικρά παιδιά θα πρέπει να αποφασίσουν μόνα τους σε ποιο φύλο ανήκουν όταν μεγαλώσουν και όταν θα έχουν συνείδηση των επιλογών τους. Έτσι τα μικρά αγοράκια, σύμφωνα με τους ταγούς της εκπομπής αυτής για την σύγχρονη οικογένεια, θα πρέπει οι γονείς τους να τα μάθουν να φορούν κοριτσίστικα ρούχα και να συμπεριφέρονται σαν θηλυκά και τα μικρά κοριτσάκια να φορούν αγορίστικα ρούχα και να μάθουν να συμπεριφέρονται σαν αγοράκια για να έχουν στο μέλλον την συνειδητή ελευθερία επιλογής φύλου.

Καταπληκτικά πράγματα! Σε μια άλλη τηλεοπτική εκπομπή με πολύ μεγάλη τηλεθέαση στο γνωστό κανάλι, Pro7, με την παρουσιάστρια Evelyn Weigert, αναπαρίσταται η κόλαση σε ένα τηλεοπτικό παιχνίδι. Ο παίκτης, όταν αποτύχει να απαντήσει κάποια ερωτήματα καταδικάζεται να πάει στην κόλαση. Εκεί προβάλει στην οθόνη ότι πιο αηδιαστικό και άθλιο έχει να επιδείξει η πεπτωκώς ανθρώπινη ύπαρξη, (με ξυρισμένο το μισό κεφάλι, χτυπηματα σε γυμνά οπίσθια, να ρουφήξει κάποιο χυμό αγνώστου προέλευσης που τον ρουφάει με το ένα ρουθούνι τον… βγάζει με το άλλο και στη συνέχεια αυτό το πίνει και άλλα πολλά μη.. εκφραζόμενα). Όλα αυτά προκαλούν και ένα εθισμό στην αηδία και στην όποια δυνατή αισχρότητα σαν μέρος ενός δημοφιλούς τηλεοπτικού παιχνιδιού. Αλλά εκτός από τις «επιδόσεις» αυτές, οι σημερινοί κυρίαρχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης που οδηγούν τις άλλες χώρες στην «σωτηρία» τους, έχουν και άλλα καταπληκτικά πρωτεία.

Σύμφωνα με ένα καταπληκτικό άρθρο έρευνας τον Φεβρουάριο του 2012 της γερμανικής εφημερίδας, Badische Zeitung, με τον χαρακτηριστικό τίτλο, «Gibt es Tierbordelle in Deutschland», σήμερα στην Γερμανία υπάρχουν περίπου… έξι εκατομμύρια κτηνοβάτες. Μάλιστα το «πολιτιστικό» αυτό στοιχείο έχει τόσο πολύ αναπτυχτεί, ώστε υπάρχουν και σχετικές γερμανικές ιστοσελίδες στο διαδίκτυο που καλλιεργούν και ηλεκτρονικά την κτηνοβασία ενώ διαφημίζουν και οίκους ανοχής, παρά του ότι θεωρητικά είναι παράνομες.

Η σύγχρονη Ευρώπη έχει τις ρίζες της στον Κάρολο τον Μέγα, τον μεγάλο ήρωα της γερμανικής ιστορίας και τον άνθρωπο που διέστρεψε για πρώτη φορά τόσο βάναυσα τα χριστιανικά δόγματα. Μετά το σχίσμα της φραγκόφρονων παπικών, ήρθε ως συνέπεια ο σχολαστικισμός, ο «διαφωτισμός» και ο πολυδιαφημιζόμενος εκσυγχρονισμός, που κατέρριψε κάθε ορθόδοξη θρησκευτικότητα στο όνομα της «προόδου», της «ελευθερίας» και των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Όλα αυτά έφεραν το τεράστιο σύγχρονο ψυχολογικό αδιέξοδο που συχνά καταφεύγει στην λατρεία των «ψυχολογικών ναρκωτικών».

Η Ευρωπαϊκή Ένωση του εικοστού πρώτου αιώνα, είναι η Ένωση που έρχεται πρώτη στην πορνογραφική βιομηχανία. Κυριαρχεί σε ηγετικό επίπεδο η αποθέωση της ομοφυλοφιλίας, (δυο πρωθυπουργοί και αμέτρητοι υπουργοί), η προώθηση της θρησκευτικής απαξίωσης ακόμα και με την προβολή του Ισλάμ, ενός ανθρώπινου μηχανιστικού μοντέλου χωρίς αισθήματα, χωρίς καμία ευαισθησία, χωρίς καμία αίσθηση ανθρωπιάς, προτάσσοντας μόνο το οικονομικό συμφέρον σαν την συνταγή της απόλυτης επιτυχίας, (Σόϊμπλε).

Είναι χαρακτηριστικό πως αν κάποιος σήμερα κάνει ένα συνηθισμένο ζάπινγκ στα μεγάλα ευρωπαϊκά, κυρίως γερμανικά τηλεοπτικά κανάλια σε ώρες μεγάλης τηλεθέασης, θα καταλάβει και το δικό μας μιμητικό πολιτιστικό κατάντημα. Εκπομπές που αποθεώνουν το «ξεχείλωμα» της ανθρωπινής υπόστασης και την αποθέωση της γαστριμαργικής βιομηχανίας, μια πλημμυρίδα εκπόρνευσης των πάντων και της οικογένειας που έχει τελείως και με τον νόμο διαλυθεί, είναι μερικά από τα πιο γνώριμα χαρακτηριστικά.

Το γεγονός είναι ότι αυτός ο «πολιτισμός» τα τελευταία χρόνια επιχειρείται με όλα τα μέσα να επιβληθεί και στην δική μας «Ανατολή». Το καίριο ερώτημα είναι που οδηγούμαστε εμείς με μια μνημονιακή κατοχή εξουσία που προωθεί νομοσχέδια προώθησης των «πολιτιστικών αξιών αυτής της Ευρώπης, (το αντιρατσιστικό είναι μόνο η αρχή).

Το μόνο ελπιδοφόρο εδώ είναι ότι υπάρχουν ακόμα κάποιες «εστίες» που ανθίσταται σε αυτή τη πολιτιστική λαίλαπα και στην θρησκευτική αποστασία, παρά την πίεση που ασκείται προς αυτή την κατεύθυνση από τις ίδιες τις «θρησκευτικές κεφαλές», που δυστυχώς έχουν συνταχτεί με αυτή την κατάσταση. Αυτές οι εστίες αντίστασης είναι η μόνη και η μεγαλύτερη μας ελπίδα σε όλο αυτό το χάος και αυτές θα πρέπει να στηρίξουμε για την ίδια την σωτηρία μας για να μην φτάσουμε στο «Πάντα τα θηρία τα άγρια δεύτε φάγετε, πάντα τα θηρία του δρυμού»
(Ης. νστ΄9).

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

πηγή:http://www.evaggelatos.com/author/evansgrp/

Δίχως Θεό όλα επιτρέπονται

Aπ' το φίλο Στέλιο,  έλαβα το παρακάτω σχόλιο: 

-Τίτλος βιβλίου που είχα διαβάσει στα νιάτα μου: 

"Δίχως Θεό, όλα επιτρέπονται".

Ή όπως σχολιάζει ο Λεμεσσού Αθανάσιος - για άλλο θέμα, όμως ταιριάζει "γάντι":

 "Κι αν ακόμα αρχίσουμε να αντιπροτείνουμε εκατοντάδες επιστημονικά επιχειρήματα, 

θα παρουσιαστούν χιλιάδες, επίσης επιστημονικά αντεπιχειρήματα. 

Αρκεί να πούμε: 

Αυτό, το έχει απαγορεύσει ο Θεός. 

Αν είσαι πιστός, το τηρείς"

Στέλιος 

Αισιοδοξία ή ελπίδα;

Ανεμοδαρμένο μου

ποτέ, δε μου γέμισαν το μάτι  

κάτι ροδομάγουλοι, γελαδεροί  τύποι,

όλο αυτοπεποίθηση

που τους έβλεπα να δίνουν συνεντεύξεις στα μήντια

ξεστομίζοντας  σε διάφορους τόνους  και επαναλήψεις τη φράση:

"Είμαι αισιόδοξος, είμαι αισιόδοξος για τον τόπο...

για την παιδεία...για την οικονομία για την πολιτική...

για το κακό συναπάντημα, για τα Μνημόνια...".

Τους άκουγα και άρχιζα  τους συνήθεις, λαλημένους

 διαλόγους: 

-Μας δουλεύεις, ρε φίλε;

- Εδώ ξεπουλιούνται τα πάντα, 

εδώ δεν θα μείνει όρθιο  κολυμπηθρόξυλο

εδώ έχουμε πάρει ατομικώς και συλλογικώς

την ασταμάτητη κατηφόρα επί όλων των θεμάτων

και συ,  μας βγαίνεις καμαρωτός στη συνέντευξη

για να μας σπάσεις -περαιτέρω-  τα νεύρα δηλώνοντας "αισιοδοξος";

- Έλεοςςςςςςςς!

-Και όμως...και όμως! 

-Τι θες να πεις με το  "και όμως και όμως.."; 

-Διάβασε, μπεκατσάκι  μου, την παρακάτω παραγραφούλα του κυρ-Φώτη 

και θα καταλάβεις αυτό που κατάλαβα.

Άντε...καλό βράδυ, καλή  Φώτιση.. καλή Ανάσταση

όλα ευ-λογημένα, Πηνελοπάκι μου,

με την Ελπίδα στον Κύριο Ιησού...

δεν "θα μας  πάρει  από κάτω".

-Γκλόρυ, γκλόρυ Αλληλούιαααα! 

Ευανθία η Σαλογραία

.............................................................

Γράφει ο Φώτιος Μιχαήλ

Καλό πράγμα η αισιοδοξία.

Καλύτερη και ανώτερη, όμως, η Ελπίδα.

Η αισιοδοξία είναι έννοια με περιεχόμενο καθαρά συναισθηματικό. 

Ενώ το περιεχόμενο της Ελπίδας

είναι αποκλειστικά και μόνον οντολογικό.

Το συναίσθημα είναι επιδίωξη των Φράγκων. 

Ενώ η Ελπίδα είναι κατάκτηση

της καθ' ημάς Ανατολής

μέσω της Ασκητικής των Αγίων Πατέρων ...

Οι Δυτικοί λένε πως έχουνε αισιοδοξία. 

Εμείς οι Ρωμηοί, Ελπίζουμε... 

Φώτιος Μιχαήλ  

Tα δέντρα και η συνείδηση

Tα δέντρα και η συνείδηση

Αύριο, μεθαύριο, λέω, όσο θάναι καιρός,
ν' ανεβώ να φυτέψω στο λόφο μου εκείνα τα δέντρα
να με αντιπροσωπέψουν στον τομέα της δημιουργίας. 

Τόσον ήλιο πολύ που θησαύρισα και στο τέλος δεν μπόρεσα
μέσα σε λέξεις να τον κλείσω τον αιώνιο,
να φτιάξω μια διδασκαλία της ομορφιάς τουλάχιστο,
να φτιάξω ένα περιδέραιο ολόλαμπρο για τις ψυχές.

Μα αυτά τα δέντρα  συμμετέχοντας στο μέγα έργο,
κινούμενα μές στο κινούμενο σύμπαν σαν συνειδήσεις,
σ' ένα άλλο θαύμα μεταβάλλοντας τον ήλιο  που μου διέφυγε,
θα μου ευκολύνουνε τη διεύλευση από τους κριτές.

(Τα φαντάζομαι κιόλας, δυνατά, αιωνόβια,
φορτωμένα ως τα κούτσουρα  με άνθη να σαλεύουν προς όλες
τις διευθύνσεις, προτείνοντας, με ψιθύρους αγάπης,
τους καρπούς της ειρήνης τους).

Αύριο, μεθαύριο, λέω, όσο θάναι καιρός
ν' αντικατασταθώ φυτεύοντας εκείνα τα δέντρα.

Νικηφόρος Βρεττάκος 

...εμείς γι αυτά τα λίγα κι απλά πράγματα πολεμάμε...

Ναὶ ἀγαπημένη μου,

ἐμεῖς γι᾿ αὐτὰ τὰ λίγα κι ἁπλὰ πράγματα
πολεμᾶμε
γιὰ νὰ μποροῦμε νά ῾χουμε μία πόρτα, 
ἕν᾿ ἄστρο, ἕνα σκαμνὶ
ἕνα χαρούμενο δρόμο τὸ πρωὶ
ἕνα ἤρεμο ὄνειρο τὸ βράδι.

Γιὰ νά ῾χουμε ἕναν ἔρωτα
ποὺ νὰ μὴ μᾶς τὸν λερώνουν
ἕνα τραγούδι ποὺ νὰ μποροῦμε νὰ τραγουδᾶμε

Ὅμως αὐτοὶ σπᾶνε τὶς πόρτες μας
πατᾶνε πάνω στὸν ἔρωτά μας.

Πρὶν ποῦμε τὸ τραγούδι μας
μᾶς σκοτώνουν.

Μᾶς φοβοῦνται καὶ μᾶς σκοτώνουν.

Φοβοῦνται τὸν οὐρανὸ ποὺ κοιτάζουμε
φοβοῦνται τὸ πεζούλι ποὺ ἀκουμπᾶμε
φοβοῦνται τὸ ἀδράχτι τῆς μητέρας μας
καὶ τὸ ἀλφαβητάρι τοῦ παιδιοῦ μας
φοβοῦνται τὰ χέρια σου 
ποὺ ξέρουν νὰ ἀγκαλιάζουν τόσο τρυφερὰ
καὶ νὰ μοχτοῦν τόσο ἀντρίκια

φοβοῦνται τὰ λόγια ποὺ λέμε οἱ δυό μας, 
μὲ φωνὴ χαμηλωμένη

φοβοῦνται τὰ λόγια
ποὺ θὰ λέμε αὔριο ὅλοι μαζὶ

μᾶς φοβοῦνται, ἀγάπη μου, καὶ ὅταν μᾶς σκοτώνουν,
νεκροὺς μᾶς φοβοῦνται πιὸ πολύ.



Tάσος Λειβαδίτης


πηγή

Δεν ξέρω τι να γράψω για την Παναγία

Του Άρη Δαβαράκη 

Δεν ξέρω τι να γράψω για την Παναγία. Δεν ξέρω τι θέλω να πω. 
Παρ’ όλα αυτά θα προσπαθήσω, λέξη-λέξη, να την πλησιάσω όσο μπορώ. 
Το μεγαλύτερό μου πρόβλημα είναι πως δεν μ’ ενδιαφέρει καθόλου να γράψω για την μητέρα του Ιησού ποιητικά, ορθολογιστικά, θεολογικά ή ιστορικά-επιστημονικά. 

Σημασία έχει η εμπειρία που έχω από την γνωριμία μου μαζί της και την μεγάλη βοήθεια που μου έδωσε όλα αυτά τα χρόνια που αγωνίζομαι καθημερινά, όπως όλοι, να σταθώ όρθιος μέσα σ’ έναν κόσμο που πολύ συχνά δεν με ήθελε όρθιο.

Θα τολμήσω να πω ότι η Παναγία με αγαπά πολύ – όπως όλους τους ανθρώπους. 

Όμως, όπως και στην καθημερινότητα μας, έτσι και στην πνευματική ζωή μια σχέση αν είναι μονόπλευρη δεν μπορεί να λειτουργήσει. Αρχίζει και αποκτά νόημα η σχέση όταν η αγάπη βρίσκει ανταπόκριση – και ξεκινάει ο διάλογος, η επαφή η προσωπική, το πάρε-δώσε. 

Η Παναγία θέλω να πω με αγαπούσε πάντα, το ζήτημα είναι πώς ανταποκρίθηκα κι’ εγώ στην προσφορά της. Το «εγώ» που χρησιμοποιώ είναι για την ανάγκη του κειμένου, αλλά ισχύει σαν το «εγώ» όλων των ανθρώπων. Το παράδοξο είναι πως για να προχωρήσει δημιουργικά και αποτελεσματικά μια τέτοια σχέση, το «εγώ» το δικό μου πρέπει να κάνει στο πλάϊ και ν’ ανοίξει δρόμο για το «εμείς».  Όσο πιο φαρδύς, βατός και ανοιχτός είναι αυτός ο «μέσα δρόμος», τόσο πιο εύκολα μπορεί και η Παναγία να προχωρήσει, να σε πάρει από το χέρι και να σε οδηγήσει με ασφάλεια στον «αγώνα το καλό»,  αυτόν που έχει για αντίδωρό του  την χαρά, την υγεία, την δημιουργική ζωή, την αγάπη των συνανθρώπων σου και το ξερίζωμα κάθε σκιάς και κάθε φόβου μέσα από την ψυχή σου.

Θα επιστρέψω στο «εγώ» αφού είναι αναγκαίο για να εξηγήσει κανείς πώς απόκτησε
 με την Παναγία μια  σχέση ουσίας προσωπική. Σαν πολύ φοβισμένο άτομο με πολλά συμπλέγματα και προβλήματα έπεφτα συνεχώς σε τοίχους, κατατρομαγμένος και αυτοκαταστροφικός. 

Δεν ήθελα Χριστούς και Παναγίες γιατί με ενοχλούσε που, αν υπήρχαν, δεν κάνανε κάτι για όλες τις αδικίες της ανθρωπότητας αλλά και για εμένα τον ίδιον. 

Δεν είχα καταλάβει ότι
για να βοηθηθείς το μόνο που χρειάζεται είναι 
να το ζητήσεις ειλικρινά, με την ψυχή σου. 

Κι ’όταν τα πράγματα δυσκόλεψαν πολύ και η ψυχοσωματική μου υγεία διαταράχτηκε τόσο ώστε να με οδηγήσει κυριολεκτικά μέχρι τον τάφο (μήπως και μάθω να αγαπάω τη ζωή), βρέθηκα να ζητάω πια βοήθεια από εκεί έξω, από τα αόρατα, τις ψυχές και τα πνεύματα που ήξερα πως με αγαπούσαν – αλλά δεν ζούσαν πια. 

Τους γονείς μου πρώτα απ’ όλα.

Η Παναγία λοιπόν μόλις με είδε τσακισμένο, αλλά όχι απελπισμένο, να ζητάω βοήθεια από κάπου – με δάκρυα πολλά και μεγάλη αγωνία - μ’ άρπαξε και με πήγε στο περιβόλι της. 

Το Περιβόλι της Παναγίας είναι το Άγιον Όρος. 

Εκεί ένοιωσα έντονα την προστατευτική παρουσία της που, σαν Οδηγήτρια, με οδηγούσε προς την έξοδο από την μαύρη εκείνη τρύπα που με είχε ρουφήξει. 

Η απόφαση μου να πάω για πρώτη φορά στο Άγιον Όρος μόνος και τρομαγμένος, ήταν η ανταπόκρισή μου στην αγάπη της και στο κάλεσμά της.

Από την ώρα που πάτησα το πόδι μου στ’ άγια αυτά χώματα όλα αρχίσανε σιγά-σιγά να γιατρεύονται. Η τύφλωσή μου μειώθηκε, όπως και η εμπάθεια, ο εγωκεντρισμός μου, τα πάθη του μυαλού μου που με βασανίζανε όπως άλλους τους βασανίζουνε του σώματος τα πάθη, αρχίσανε να ελέγχονται, να αυτοελέγχονται, να δίνουν όλο και περισσότερο χώρο στην αγάπη, την ελπίδα, την πίστη πως όλα θα πάνε καλά τελικά –αφού δεν είμαι μόνος και αφού μπορώ να αλλάξω και να προχωρήσω αλλοιώς. 

Το βασικότερο ήταν αυτό: Δεν ήμουν πια μόνος. Είχα απευθυνθεί μέσα στην απελπισία μου στην ανώτατη βαθμίδα της φωτεινής πλευράς του αόρατου σύμπαντος που πάλλεται από ζωή (και μέσα μας και παντού δια παντός) και η απάντηση ήταν άμεση και αποστομωτική: 

Έχανα το δρόμο κι’ έβγαινα σε άλλο μονοπάτι στο περιβόλι της; Να ένας καλόγερος έτοιμος να βοηθήσει, μια επιγραφή μισοσβησμένη να μου δείξει πώς να προχωρήσω, μια κουβέντα που έπαιρνε το αυτί μου ενώ έπινα νερό παγωμένο, από τα χιόνια του Άθωνα που λειώνανε πια και κατεβαίνανε σαν ποταμάκια την εποχή που πρωτοπήγα, το 1985.

Τώρα με την Παναγία είμαστε συγγενείς. 

Εκείνη οικονομεί, εγώ απλώς φροντίζω όσο μπορώ και δεν κάθομαι βέβαια πια με σταυρωμένα τα χέρια. Κι’ όσο με βλέπει να προσπαθώ και να γελάω, να προσπαθώ και να χαίρομαι που έχω την υγεία μου και είμαι ακόμα ζωντανός και, στην  ουσία, ευτυχισμένος, τόσο περισσότερο με ενδυναμώνει και με στηρίζει.

Και αν τώρα πια είμαι καλά με τους ανθρώπους μου και τους φίλους και τους γνωστούς, 
αν τώρα πια είμαι καλά κυρίως με τον εαυτό μου, εισπράττοντας αγάπη από παντού και νοιώθοντας την μέσα μου αγάπη να ανθίζει συνεχώς και να πολλαπλασιάζεται –στην Παναγία μας το χρωστάω. 

Που από το όριο της απελπισίας με οδήγησε σε μια πληρότητα και μια ευτυχία που ποτέ δεν φανταζόμουνα ότι θα αξιωθώ μεγαλώνοντας.

Αλλά η Παναγία γέννησε τον Λόγο, την Αγάπη την ίδια. 
Ξέρει τι πρέπει να κάνει για τον καθέναν από μας.
Αρκεί να της το ζητήσουμε...

Tου Άρη Δαβαράκη

http://www.toportal.gr/?i=toportal.el.koinwnia&id=5181