και βέβαια δεν έχει στεγανά η ψυχή!

Σου υπενθυμίζω ΕΔΩ, λατρεμένο, 
προς προβληματισμόν, 
κάτι σκέψεις που σου έγραφα το 2009.

Καλό σου βράδυ.
Καλό σου ξημέρωμα.

Με ελπίδα, πίστη και αγάπη εν Κυρίω
σε ανασπάζομαι... 

 Ευανθία η Σαλογραία 

Wings to Paradise

Wings to Paradise
Songs:
1: Paul Schwartz - State of Grace II - Turning to Peace
2: Paul Schwartz - State of Grace III - Somnium

Turning to Peace Lyrics
by Paul Schwartz

No more roads
No more seas
No more flight now
Turning to peace

Words will die
Thoughts will cease
Falling silent
Turning to peace

Love may come
Love it may leave
Touch me, let your reasons go

Eyes will close
Hearts will ease
Hands fall helpless
Turning to peace

Don't run free
Stay with me
Keeps what's found
And we'll come into peace

Love may fade
Don't be afraid
Hold me near and hear me breathe

Don't look back
Don't look down
Don't go looking for release:


Το κοπυπάστωσα από: Τρελογιάννης
.......................................................................

"Χαίρε το άνθος της αφθαρσίας, Χαίρε το στέφος της εγκρατείας""

Ο Χάρης και η Αγάπη στην Πάτρα

Λόγος Ευχαριστήριος επί τη Ενώσει και τη Ανοίξει-Μητροπολίτου. Ωρωπού και Φυλής Κυπριανού

Συλλείτουργον Ἑνωτικὸν

εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν τοῦ Ἁγίου Νικολάου Παιανίας Ἀττικῆς

10/23.3.2014

Λόγος Εὐχαριστήριος

ἐπὶ τῇ Ἑνώσει καὶ τῇ Ἀνοίξει

«Ἡ Ἑνότης εἶναι αὐτὸς οὗτος

ὁ τρόπος ὑπάρξεως τῆς Ἐκκλησίας»

† Μητροπολίτου

Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς Κυπριανοῦ

Μακαριώτατε·

Σεβασμιώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς·

Σεβαστοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί·

Ὁσιώτατοι Μοναχοί, Γέροντες καὶ Γερόντισσες·

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφές·

Τὴν στιγμὴ_ αὐτή· τὴν ὄντως ἱστορικὴ αὐτὴ στιγμή,

ἑστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ καὶ ἐν ὥρᾳ ἁγίᾳ· σήμερα, ποὺ

ἔχει ἐπιτευχθῆ στὴν ὁλοκληρία της ἡ ποθητὴ Ἕνωσις

τῆς Ὀρθοδόξου Κοινότητος τῶν Ἐνισταμένων μετὰ τῆς

Ἱερᾶς Συνόδου ὑπὸ τὸν Μακαριώτατον 
Ἀρχιεπίσκοπον κύριον Καλλίνικον· τώρα, ποὺ ἔχομε ἤδη εἰσέλθει στὴν εὐφρόσυνη

περίοδο τῆς Ἀνοίξεως καὶ τὸ πανευφρόσυνο Πάσχα εἶναι ἐγγύτερον·

τὴν στιγμὴ λοιπὸν αὐτή, αἰσθάνομαι τὴν ἀνάγκη νὰ ἀναφωνήσω

μεγάλῃ τῇ φωνῇ:

«Αὕτη ἡ ἡμέρα, ἣν ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν

ἐν αὐτῇ...»!... «Σήμερον ἕαρ μυρίζει, καὶ καινὴ κτίσις

χορεύει...»!... «Φωτίζου, φωτίζου» ἡ Χορεία τῶν Ὀρθοδόξων ἐπὶ

τῇ Ἑνώσει τῶν τέκνων Σου, καὶ τῇ Ἀνοίξει μιᾶς νέας πράγματι

Περιόδου στὴν Ἱστορία τοῦ Ἀγῶνος τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας!...

2

«Ἆρον κύκλῳ τοὺς ὀφθαλμούς Σου, Μήτηρ Ὀρθοδο-

ξία, καὶ ἴδε· ἰδοὺ γὰρ» ἔχουν προσέλθει, «θεοφεγγεῖς

ὡς φωστῆρες, ἐκ δυσμῶν καὶ βορρᾶ, καὶ θαλάσσης καὶ

ἑῴας τὰ τέκνα Σου», γιὰ νὰ δοξολογήσουν 
ἐν τῇ Ἑνώσει καὶ ἐπὶ τῇ Ἑνώσει αὐτῶν τὸν Θεῖον τῆς Ἐκκλησίας

Δομήτορα Χριστόν!...

* * *

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφές·

Ἐμεθύσθημεν_  μέθην θείαν καὶ ἱερὰν τὴν

μεγάλη αὐτὴ Κυριακὴ 
τῆς Σταυροπροσκυνήσεως...

Ἄνοιξις, καὶ ὁ Σταυρὸς ἐξήνθησε

ἄνθη πανευώδη Ἀγάπης καὶ Εἰρήνης καὶ Ἑνότητος...

Ὁ Σταυρὸς τοῦ Ἠγαπημένου Νυμφίου τῆς

Ἐκκλησίας εὐωδίασε καὶ ἕνωσε τὰ πρὶν δι-εστῶτα...

Ἄνοιξις, καὶ ἡ Μητρικὴ Ἀγκάλη τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας

ἀνα-νεώνει τὸ Ὅραμα τῶν ἑνωμένων τέκνων Της...

Ὁ Σταυρός, καὶ πάλι ὑψώθηκε, ἐν θριάμβῳ καὶ κατανύξει καὶ

ἀλαλαγμῷ, γιὰ νὰ μᾶς ὑπενθυμίση, 

ὅτι ἡ Γνησία Ὀρθοδοξία

ἀπαι-τεῖ θυσιαστικὴ διάθεσι καὶ αὐταπάρνησι· 

ἀπαιτεῖ ὑψηλὸ αἴσθημαεὐθύνης

ἔναντι τοῦ Θεοῦ, τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ἱστορίας...

Ἡ ἀνοιξιάτικη ἀνακαίνισις μᾶς ὠθεῖ δυναμικὰ 
πρὸς τὸ Μέλλον... 

Τὰ λιμάνια τοῦ Παρελθόντος δὲν ἔχουν νόημα, ὅταν μᾶς

ἀκινητοποιοῦν σὲ μία παθητικὴ θεώρησι τῆς Ἱστορίας...

Τὸ Παρελθόν, μόνον ὡς Φάρος πρέπει νὰ θεωρῆται· ὡς Φάρος,

γιὰ νὰ φωτίζη καὶ ὁδηγῆ σὲ τολμηρὲς ποντοπορίες, 

σὲ ἀποφασιστικὲς κινήσεις, σὲ θυσιαστικὰ βήματα...

Ὅταν μάλιστα ἀκούγεται ἠχηρότατα τὸ ἐρώτημα τῆς Ἱστορίας:

«Μεμέρισται ὁ Χριστός;»...

Ὅταν ἡ γλυκυτάτη φωνὴ τοῦ Σωτῆρος μας ἀπευθύνεται ἰδίως

πρὸς τοὺς Ποιμένας: 

«Μακάριοι οἱ Εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶΘεοῦ

κληθήσονται »...

* * *

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφές·

Σήμερα,_ ὁ ἀνθισμένος Σταυρὸς τοῦ Κυρίου
μᾶς ὑπενθυμίζει, ὅτι ὁ «μερισμὸς τοῦ Χριστοῦ» ἀποτελεῖ

3

μέγα σκάνδαλο· διότι, τὸ Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ

εἶναι Ὄνομα Κοινω-νίας καὶ Ἑνότητος, Ἀλληλο-περιχωρήσεως 
καὶ Ἀλληλο-αναγνωρίσεως τῶν Χαρισμάτων ἑκάστης Πλευρᾶς, 
Ἀλληλο-εμπλουτισμοῦ

καὶ Πανηγύρεως Πνευματικῆς.

Σήμερα, ὁ εὐωδιασμένος Σταυρὸς τοῦ Κυρίου,

μᾶς ἐμπνέει προφητικά, ὥστε μὲ διεισδυτικὸ βλέμμα

νὰ ἐμβαθύνωμε στὸ Παρελθόν, 

νὰ δραστηριοποιηθοῦμε στὸ Παρόν, 

καὶ νὰ ὁραματισθοῦμε

τὸ Μέλλον.

Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἐνσαρκώνωμε στὸ ἑκάστοτε Παρὸν\

την ἐν Χριστῷ ὑπευθυνότητά μας, 

ὄντες προσκολλημένοι νοσηρὰ στὸ Παρελθόν, 

καὶ ἀποφεύγοντες τὸ χρέος καὶ τὴν θυσία, 

στὰὁποῖα μᾶς προσκαλεῖ τὸ Μέλλον.

* * *

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφές·

Σήμερα,_ στὴν σκιὰ τοῦ ἀνθισμένου καὶ μυροβόλου Σταυροῦ, 
ἐκφράζομε –ἡμεῖς, 

οἱ πρώην Ἐνι-στάμενοι, Κλῆρος καὶ Λαὸς–

τὴν εὐγνωμοσύνη μας 
πρὸς τὸν Κύριό μας, τὴν Παναγία μας 
καὶ ὅλους τοὺς Ἁγίους, 

διότι μᾶς ἔδωσαν τὸ Χάρισμα

τῆς Ἑνοποιοῦ Ἀγάπης, 

ἀλλὰ καὶ τὴν αἴσθησι

τῆς Εὐθύνης, τοῦ Χρέους καὶ τῆς Θυσίας, 

ὥστε νὰ βιώνωμε τώρα

τὸ Θαῦμα τῆς Ἑνώσεως ἐν τῇ Γνησίᾳ Πίστει καὶ Ὀρθοδοξίᾳ.

Ἐπίσης, εὐχαριστοῦμε τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπό μας,

ὡς καὶ ἅπαντας τοὺς Ἀρχιερεῖς, οἱ Ὁποῖοι

μὲ πολλὴ ἀγάπη καὶ χαρὰ

μᾶς ὑπεδέχθησαν, 

ὥστε σήμερα νὰ ἀποτελοῦμε

μία καὶ ἑνιαία Σύνοδο, 

μία καὶ ἑνωμένη Οἰκογένεια 

τῆς Γνησίας ἐνἙλλάδι Ὀρθοδοξίας.

Ἰδιαίτερη εὐγνωμοσύνη αἰσθανόμεθα πρὸς ἅπαντα τὰ Μέλη

τῶν δύο Ἐπιτροπῶν τοῦ Ἐπισήμου Διαλόγου, 

τὰ ὁποῖα

μὲ ἐντυπωσιακὴ αὐταπάρνησι, σοφία καὶ διάκρισι

συνεργάσθηκαν ἐπὶ ἕνα δεκατετράμηνο, 

γιὰ νὰ ἐξεύρουν λύσεις καὶ νὰ ἑτοιμάσουν

τὰ ἀναγκαῖα πρὸς τὴν Ἕνωσι.

Μνημονεύω μὲ συγκίνησι τοῦ † Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου

Μαραθῶνος

κ. Φωτίου, τῶν δύο λαϊκῶν Θεολόγων Ἀδελφῶν μας 
κ.Ζήση Τσιότρα καὶ κ. Κωνσταντίνου Πάνου· 

ἐπίσης, τῶν † Θεοφιλεστάτων Ἐπισκόπων Μεθώνης κ. Ἀμβροσίου

 καὶ Γαρδικίου κ. Κλήμεντος, 

ὡς καὶ τῶν Κληρικῶν μας π. Γλυκερίου, 

π. Ἀγγέλου καὶ π.Γεωργίου.

4

Βεβαίως, εὐχαριστοῦμε καὶ ὅλα τὰ πνευματικά μας τέκνα,

Μοναχοὺς Μοναχὰς-Λαϊκούς, τὰ ὁποῖα μὲ ἀγάπη, προσευχὴ

καὶ ἐμπιστοσύνη ἦσαν οἱ ἀνύστακτοι συνοδοιπόροι μας

στὴν μακρὰ καὶ ἐπίπονη ἑνωτικὴ διαδικασία.

Ἐν μέσῳ τῆς συναρπαστικῆς αὐτῆς Πανηγύρεως, 

δὲν θὰ ἐπέτρεπα στὸν ἑαυτό μου νὰ παραβλέψη

τοὺς ἀσθενεῖς καὶ ἀδυνάτους

Ἀδελφούς μας·

• ἐναγκαλιζόμεθα μὲ στοργὴ καὶ τρυφερότητα

καὶ ἀνεξικακία

τὰ προβατάκια ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα ἐπέλεξαν τὸν καταθλιπτικὸ

δρόμο τῆς συγκρούσεως μὲ τοὺς Ποιμένας... 

Τὸν δρόμο τῆς κατακρίσεως, τῆς συκοφαντίας, τοῦ ἐξτρεμισμοῦ,

τῆς νοσηρᾶς ἐσωστρέφειας, τῆς ἀπομονώσεως... 

Ὅλα αὐτὰ συνοψίζουν

τὸ ἀντι-εκκλησιατικὸ ἦθος καὶ μαρτυροῦν, ὅτι δὲν ἐτήρησαν
ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν προκλήσεων τῆς Ἱστορίας
μίαν ὑπεύθυνη, 

θαρραλέα, τίμια καὶ εἰλικρινῆ στάσι...

Παρὰ ταῦτα, τοὺς ἀναμένομε νὰ ἀνανεώσουν

τοὺς δεσμοὺς τῆς ἀγάπης μὲ τοὺς Ποιμένας τους, 

ὥστε νὰ συνεχίσωμε μαζὶ

τὸ πράγματι συναρπαστικὸ Ταξίδι· 
ἕνα Ταξίδι μὲ Ὅραμα: 

το Ὅραμα τῆς Ἑνώσεως τῶν διηρημένων Γνησίων Ὀρθοδόξων.

Τοὺς ἀναμένομε, προκειμένου νὰ τοὺς ἐξηγήσωμε

ὅτι ἡ Ἕνωσίς μας δὲν ἀποτελεῖ ἕναν ἱστορικὸ συμβιβασμό· 

ἡ Ἕνωσίς μας δὲν ἔκλεισε μία πληγή, ὅπως ἀτυχῶς ἔγραψάν τινές...

Ἡ Ἕνωσίς μας ἦταν τὸ φυσικὸ ἀποτέλεσμα τῆς κατ᾿ ἐξοχὴν

ὑπευθύνου Διακονίας ἑνὸς Ποιμένος: 

τῆς Διακονίας τῆς Ἑνώσεως, τῆς Ἑνότητος 
καὶ τῆς Ἐπανενώσεως τῶν Ὀρθοδόξων.

Ὁ Ἐπίσκοπος καλεῖται νὰ λειτουργήση 
τὸ Μυστήριο τῆς Ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας, 
ἐφ᾿ ὅσον ἡ Ἑνότης 
εἶναι αὐτὸς οὗτος ὁ τρόπος ὑπάρξεως τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ Ἐπίσκοπος ὀφείλει νὰ λειτουργῆ τὸ Μυστήριο αὐτό, 

νὰ ἀναλίσκεται ὑπὲρ αὐτοῦ, νὰ πάσχη, νὰ γονυπετῆ, νὰ σταυρώνεται...

...Μὲ ἕνα Ἐσχατολογικὸ Ὅραμα: τὸ Ὅραμα νὰ ἑνωθῆ ὁ κόσμος

ἐν τῷ Θελήματι τοῦ Θεοῦ· 

ἐν τῇ Ἀγάπῃ τοῦ Θεοῦ· 

ἐν τῇ Ἀληθείᾳτοῦ Θεοῦ.

* * *

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφές·

Κλείνω_ τὶς ταπεινὲς αὐτὲς σκέψεις, ἐπικαλούμενος τὶς προσευχές

Σας, ὥστε ἡ Ἕνωσίς μας, 

ὑπὸ τὴν Ὁλόφωτον Σκέπην τῆςΘεοτόκου, 

νὰ ἑδραιώνεται καὶ ἰσχυροποιῆται

ὁλονὲν καὶ περισ-σότερο, 

νὰ ἀποκτᾶ συνεχῶς καὶ περισσότερο βάθος καὶ ποιότητα·

καὶ τέλος, νὰ διευρύνεται καὶ νὰ ἀγκαλιάζη

ὅλο καὶ περισσότερους Γνησίους Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, 

πρὸς κατίσχυσιν τῆς Ἀληθείας καὶ καταισχύνην

τῆς Καινοτομίας καὶ τῆς κακοδοξίας

τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ·

καὶ ἡ Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός·

καὶ ἡ Κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος·

ἂς εἶναι μαζί Σας, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεί,

καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 

Ἀμήν!

† Ὁ Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς Κυπριανὸς



10/23.3.2014

† Κυριακὴ Σταυροπροσκυνήσεως__