Τι χειρότερο υπάρχει από το να είσαι τυφλός;-Απαντάει η τυφλή και κωφάλαλη Έλεν Κέλλερ

Χειρότερο από το να είσαι τυφλός
είναι να βλέπεις, αλλά να μην έχεις όραμα.

(Έλεν Κέλλερ 27 Ιουνίου 1880-1 Ιουνίου 1968)
..................................................................
..................................................................
Σύντομο βιογραφικό:

Η Έλεν Άνταμς Κέλλερ (27 Ιουνίου 1880-1 Ιουνίου 1968) 

ήταν Αμερικανίδα συγγραφέας, λέκτορας και ακτιβίστρια. 

Σε ηλικία 19 μηνών, οι γονείς της αντιλήφθηκαν ότι ήταν κωφή και τυφλή

και την πήγαν στο Ινστιτούτο Τυφλών της Βοστώνης, 

που την ανέλαβε η παιδαγωγός Άννα Σάλιβαν. 

Η περίπτωσή της διαδόθηκε παγκοσμίως λόγω ενός θεατρικού έργου το οποίο

ήταν βασισμένο στην αυτοβιογραφία της,

που αναπαριστούσε τις προσπάθειες της Σάλιβαν να αναπτύξει

έναν κώδικα επικοινωνίας μαζί της με την παντελή έλλειψη ομιλίας. 

Τελικά, έμαθε τη νοηματική γλώσσα 

και το 1888 γύρισε στη Βοστώνη, όπου θεωρήθηκε παιδί θαύμα.

Έμαθε γερμανικά, ελληνικά και λατινικά. 

Ήταν το πρώτο άτομο με κώφωση και τύφλωση που αποφοίτησε από πανεπιστήμιο το 1914. 

Συνέχισε τη μελέτη ξένων συγγραφέων και φιλοσόφων, 

ενώ υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγική συγγραφέας. 

Έκανε ταξίδια στην Ευρώπη, όπου γνωρίστηκε με τον Μπέρναρντ Σω. 

Στη Σκωτία ανακηρύχτηκε επίτιμη διδάκτορας. 

Είχε δηλώσει ανοιχτά την αντίθεσή της στον πόλεμο. 

Επίσης, υπήρξε υπέρμαχος του δικαιώματος της γυναικείας ψήφου, 

των εργατικών δικαιωμάτων και του σοσιαλισμού, 

καθώς και άλλων προοδευτικών κινημάτων.

Πέθανε το 1968. 

Κυριότερα έργα της είναι: 

"Το ημερολόγιο της Έλεν Κέλερ", 

"Η ιστορία της ζωής μου", 

"Απαισιοδοξία", 

"Η θρησκεία μου", 

"Ειρηνικό βραδινό".

Πηγή:wikipedia

Πάντα να βλέπετε την ύπαρξή σας γεμάτη, στον καθρέφτη της ζωής. Έτσι επιβιώνουμε, ελπίζοντας.

Πηγή: Τρελογιάννης

Τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στον Άγιο Φανούριο, ένα ασημί τριγωνικό κουμπί μαύρου παλτού και, στον νεαρό κύριο Σπύρο Φώτη;

Μέχρι να απαντήσω-εν καιρώ ευθέτω- στην ερώτηση που έθεσα
ως τίτλο της σημερινής ανάρτησης,
και αν δεν έχεις εντρυφήσει γελαστικώς, στην παλαιότερη,
κοίτα, λατρεμένο μου
το σκηνικό με το μικρομέγαλο θαύμα του Αγίου Φανουρίου
που σου έγραφα το Σεπτέμβρη.

Αν -μακάρι!- γνωρίζεις και τον νεαρό  Σπύρο Φώτη,
όστις υπήρξε κάτοικος της πόλεως των  Πατρών
πριν τουλάχιστον τις εορτές των Χριστουγέννων
(για μετά  τα Χριστούγεννα, δεν έχω πληροφορίες)
πες του, ότι πρέπει επειγόντως
να επικοινωνήσει με τους συμμαθητές του, Σταύρο Τ. και Γιάννη Μ.
καθώς και με  τον κάτοχο του κομβίου 
ώστε  να μην υπάρχουν εκκρεμότητες
και λυπείται  και ο Άγιος Φανούριος.

-Τι είπες; Δεν με εννοείς;
-Υπομονή, και θα μάθεις!

Σε φιλώ και σου εύχομαι ένα υπέροχο, χειμωνιάτικο απόγευμα
όπου και αν βρίσκεσαι!

Ευανθία η Σαλογραία πάντα εν Πάτραις

Εξόφληση-Σωτήρης Βαρνάβας

ΕΞΟΦΛΗΣΗ

Κι όταν με το καλό, τελειώσουνε την εργασία ,
κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία
να δούμε τι απομένει πια

Κ. Καβάφης

Εν μεγάλη ελληνική αποικία, 200 π.Χ.




Ονειρεύομαι τη μέρα

όπου ο πόνος προστιθέμενης θλίψης

θα εκπίπτει αναδρομικά στην εξόφληση των αναμορφώσεων
όπου οι αναμορφωτές θα αποχωρούν δια παντός
υποχρεούμενοι στην έντοκη απόδοση

παρανόμως παρακρατηθέντων ονείρων

Ονειρεύομαι τη μέρα
όπου οι μηχανές ελέγχου αποσκευών
στις εξόδους

θα ανιχνεύουν χαμόγελα παιδιών

που χάθηκαν στις οθόνες μεγάλων υπολογιστών.

Σωτήρης Βαρνάβας-Πάτρα

(από τη συλλογή ΧΡΕΟΓΡΑΦΟ εκδόσεις Γαβριηλίδης)

Μάνα, ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ ΕΔΩ

Τι θα έλεγε ένα παιδί στη μάνα του αφότου έχει υποστεί έκτρωση;

Ένα τραγούδι με εξαιρετική μουσική
κι εύστοχους στίχους
που χτυπά κατευθείαν στην καρδιά. 

Ακούστε το και διαδώστε το.
............................................................................
............................................................................

Κάνει κρύο εδώ, δεν αντέχω παγώνω.

Μια αγκαλιά δεν υπάρχει για να μου διώξει τον πόνο.

Τι ανθρώπους μου άφησες εδώ για ν’ αγαπήσω;

Τι όνειρα μου άφησες να πραγματοποιήσω;

[] Έχεις αναρωτηθεί εάν ο Θεός θα σου ξαναχαριστεί;

[] Ποτέ σου δε θ’ ακούσεις το κλάμα μου
αλλά να σαι στο Θεό καλά είναι το τάμα μου []

Στίχοι: ΟΛΓΑ ΜΑΝΕΤΑ-ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΟΥΡΝΑΡΗΣ

Εκτέλεση: ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΟΥΡΝΑΡΗΣ

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσες (θέλουν να) χαρίζουν τη ζωή
και σκορπούν τη χαρά και την ελπίδα γύρω τους
με καύσιμο την πίστη και την αγάπη.

ΠΗΓΗ:ΖΩΝΤΑΝΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Ήρθαν ντυμένοι φίλοι οι εχθροί μου-Οδυσσέας Ελύτης

Ήρθαν ντυμένοι "φίλοι"
πολλές φορές οι εχθροί μου

το παμπάλαιο χώμα πατώντας.

Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ 
με τη φτέρνα τους.

Οδυσσέας Ελύτης

H μάνα μαία

(η φωτό από το neamamaorganosou.blogspot.com)

Η ΜΑΝΑ ΜΑΙΑ

Πώς δένονται τα πράγματα με πράγματα
ένας φακός το ξέρει
με λίγο καθάρισμα
τα φέρνει πιο κοντά, βγαίνουν απ' το συρτάρι,
λαβίδα τόση δα
δίνει λαβή για συνειρμούς

σε πιάνουν με το ζόρι απ' το χέρι
κι όπου σε βγάλουν

νύχτα πατώ χωράφια
στα σκοτεινά

γυρίζει πίσω η μάνα

πατημασιές παιδιού δύσκολα ακούγονται

ανάσαινε ξωπίσω την ανάσα

νυστάζω φώναζα

κι ο γύφτος πιο δυνατά το φόβο του
-τρέχα να ζήσεις
κοιλοπονάει απ' το πρωί-

φόβοι υπερήλικες έξω από το τσαντίρι
ξορκίζανε τον ερχομό της μαίας

γύρω απ' τις φλόγες, με τρέχανε χρησμοί

κι η μάνα μαία, σύμπαν.

Σωτήρης Π. Βαρνάβας, εν Πάτραις

από την ποιητική συλλογή "Χρεόγραφο",
εκδόσεις Γαβριηλίδης
..........................................................
Υ.Γ.

Επειδή κάποιοι δεν κατάλαβαν τι ήθελε να πει ο ποιητής
και μου διατύπωσαν απορία
να εξηγήσω ότι η μάνα του Σ.Β. εργαζόταν ως μαία.

Λοιπόν, όταν την φώναξε επειγόντως κάποιος γύφτος 
για να του ξεγεννήσει τη γυναίκα, 
η μαία πήρε κοντά της μέσα στη μαύρη νύχτα 
και το μικρό, δικό  της παιδί, 
επειδή δεν είχε πού να το αφήσει...

Αυτή το θραύσμα μνήμης
έγινε η βάση της δημιουργίας του εδώ ποιήματος
κάμποσες δεκαετίες αργότερα.

(...ασμένως αντέγραψε την κατάθεση ψυχής του Σωτήρη:
  η κόρη της μαμής, Ευανθία η Σαλογραία)

Είμαι άθεος και λοιπόν;

     

Επ'  ευκαιρία του σάλου για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις

του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης,  

δεν θεωρώ σκανδαλιστικό 

να βγαίνει κάποιος βουλευτής και να λέει είμαι άθρησκος ή άθεος.

Σκανδαλιστική θεωρώ την παραποίηση ευσέβειας

και την εκποίηση της ορθοδοξίας σε απολογισμό ψήφων.

Έχουμε δεί τόσα και τόσα χρόνια και καιρούς, ανθρώπους της άλλης πλευράς, ανθρώπους της πεφωτισμένης δεξιάς και του κέντρου, παιδιά των στοών και της λέσχης Μπίλντεμπεργκ να μπαινοβγαίνουν σε μητροπολιτικούς ναούς, δεκαπενταυγουστιάτικα ξωκκλήσια, επιταφίους θρήνους και αγιορείτικα μοναστήρια κάνοντας σταυρούς ευλαβείας και ανάβοντας λαμπάδες -πιστοποιητικά ορθόδοξης νομιμοφροσύνης,ώστε πήραμε το μάθημα μας.

Ακούσαμε γέροντες και γέροντες να προμοτάρουν προεκλογικούς αγώνες κεχρισμένων αρχόντων, πού την επαύριον εσταύρωσαν τον πτωχό και τον πένητα με αναλγησία αντιχρίστου στο όνομα του ελληνορθόδοξου σωτήρα, ώστε δεν ξεγελιόμαστε. 

Είμαστε πλέον υποψιασμένοι για το θρησκευτικό ποιόν πολλών

και πάντων και πασών.

Επίσης, σκανδαλιστικό θεωρώ τον αντιχριστιανισμό. 

Το αντί δειχνει ασθένεια και δεν θα εμπιστευόμουν αρρώστους με τίποτα.

Και από αρρώστια πιά αντιχριστιανικού μένους άλλο τίποτα. 

Ξύλινη  αντιεκκλησιαστική γλώσσα βγαλμένη από τον διαφωτισμό του 18 ου αιώνα, γαρνιρισμένη με κακία άνευ προηγουμένου και ημιμάθεια

έως και κραυγαλέα αμάθεια για το ορθόδοξο ήθος. 

Έχουμε μάθει τόσα πολλά τα τελευταία χρόνια για την Εκκλησία

και τους παπάδες και τους πιστούς χριστιανούς, 

από ανθρώπους πού δεν ξέρουν κατά πού πέφτει η πόρτα της Εκκλησίας, 

στην οποία έχουν να πατήσουν από τα βαφτίσια τους,

ώστε να πάρουμε μια γεύση 

και από το ποιόν της άλλης πλευράς, της ανθρωπιστικά "ανθρώπινης".

Εν ολίγοις τους μάθαμε όλους σαν κάλπικη δεκάρα.

 

Έχω να προσθέσω και κάτι άλλο, σαν ελάχιστος ορθόδοξος χριστιανός, γι αυτούς πού καταλαβαίνουν το πνεύμα μου και είναι "αμελητέοι" σαν και μένα.

Πάντα συνυπήρχαμε με ανθρώπους άλλων δογμάτων και θρησκειών.

Συνυπήρχαμε και ειρηνικά και αρμονικά.

Δεν χρειαζόμαστε κανέναν αγαπιστή να μας πεί: 

"Ξέρετε, μπορούμε όλοι να συνυπάρξουμε.

 

Αθεϊστές και χριστιανοί.

Ελάτε να σας πάρουμε από το χέρι να σας βγάλουμε προς το φώς", λες και είναι ανώτεροι μας πνευματικά και διανοητικά. 

Αυτό το αρρωστημένο παιχνίδι πατερναλισμού

μου προκαλεί γέλιο και οργή. 

Θαρρώ πώς η Εκκλησία δεν επιθυμεί να επιβληθεί σε κανέναν τους

και να υπερισχύσει. 

Απλά θέλουμε σεβασμό και ησυχία. 

Ας μας αφήσουν ήσυχους γιατί είμαστε απείρως πιό υποψιασμένοι από πολλούς.

Αυτά τα λέω και σε χριστιανούς. 

Δεν θέλουμε μεν να εξουσιάσουμε, να το καταλάβετε και σείς και να μην εξεγείρεστε εναντίον τους. 

Αυτό όμως δεν σημαίνει πώς θα δεχτούμε εξουσιασμό.

Πηγή: ΙΕΡΕΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ο καλοπροαίρετος ωφελείται, ο κακοπροαίρετος λυσσάει...

Κάθε άνθρωπος που συναντώ
είναι σε κάτι
ανώτερος  από μένα.

Έτσι μαθαίνω απ' αυτόν.

Ralph Waldo Emerson

Υπάρχουν άνθρωποι...

.. που όταν πεθαίνεις κοντά τους, στην αγκαλιά τους, 

δεν πεθαίνεις ποτέ

 και άλλοι που ζεις μαζί τους 

πεθαίνοντας κάθε μέρα, κάθε ώρα, 

          κάθε στιγμή, κάθε λεπτό.

Οι πρώτοι είναι αυτοί 

που και στο τηλέφωνο να τους ακούσεις, 

ανοίγουν οι ουρανοί, έρχονται 

τα γράμματα τα εικοσιτέσσερα, 

σε βρίσκουνε αδειανό και ορθάνοιχτο, 

σε παίρνουν, σε σηκώνουν, σε γεμίζουν, 

σε γράφουν, σε σκάβουν, σε μουσκεύουν, 

σε κάνουν λέξη. 

Λέξη μυστική, ανάλαφρη, 

ξερή και φτερωτή για να ξεφύγεις, 

να  πετάξεις μακριά.

 Στίχος. Γραφή ανεξίτηλη. 

Φέρνουν τα άνθη, το περίπτερο, 

τον δρόμο ολόκληρο με όλο το χώμα 

και τη σκόνη του, τον βράχο που έχεις.

 

Την πέτρα την ασφαλή, τη σταθερή, 

την άκαμπτη που πάνω της 

συντρίβεται οτιδήποτε απειλεί 

την ανεξαρτησία σου.

Αυτοί που γίνονται τραγούδι και χορός, 

δρόμος και μοίρα σου.

Οι άλλοι τρίζουνε, κολλάνε, 

δε γυρνάει το κλειδί, δεν ξεκινάνε, 

ζητάνε όλη την ώρα λάδι απ’ το καντήλι σου, 

το φως, τη φλόγα, τη λαμπάδα της Λαμπρής, 

σε σπάνε και σε σβήνουνε. Σε δίνουνε. 

Στους πέντε δρόμους σε αφήνουνε. 

Φανάρι τσακισμένο.

Ό,τι έχεις και δεν έχεις κι αυτά ακόμα 

τα της ψυχής σου τα άδυτα

 και εκείνα να στα πάρουνε, 

να σε φουντάρουνε.

Θοδωρής Γκόνης

 Μα δεν τα καταφέρνουν.Διότι

οτι κατέκτησες επώδυνα

δεν είναι απλά βήμα αλλά 

το χαμόγελο του χρόνου 

στο χνάρι του είναι σου.

aeriko

πηγή:Τρελογιάννης

Οι στρώσεις της μνήμης- ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ- για τα Ψηφιδωτά της Όλγας Γουλανδρή

(Τα ψηφιδωτά της Ολγας Γουλανδρή ανανεώνουν μια μακρά παράδοση (Genesis έως 1/2).

Πιο υβριδική τέχνη

δεν μπορώ να φανταστώ

από την τέχνη του ψηφιδωτού, 

αυτή που υπηρετεί

αλλά και απογειώνει, η Όλγα Γουλανδρή. 

Στην έκθεσή της (Gallery Genesis, Χάρητος 35, έως 1/2)

προσήλθα ομολογώ ολίγον αδαής

για το σύγχρονο ψηφιδωτό, αλλά έκανα το εξής: 

κάθισα μπροστά σε κάθε έργο για λίγα λεπτά, 

προσπαθώντας να κατανοήσω την ψηφοθέτηση, 

τη σύνθεση, τη γεωμετρία, τον λόγο και το πνεύμα

πίσω από την ύλη, τον αέρα

μέσα από το στέρεο

και σκληρό υλικό. 

Επειτα από λίγο βρέθηκα να ακολουθώ και να παρασύρομαι

από μία αφήγηση, 

τη δύναμη της οποίας δεν μπορούσα να υποψιαστώ.

Η Ολγα Γουλανδρή έχει επιτύχει κάτι σπουδαίο. 

Έχει πάρει τα νήματα μιας αρχαίας τέχνης 

(όλη η Ελλάδα, η Μεσόγειος είναι γεμάτες ψηφιδωτά -λέει- γνωστά ή άγνωστα), 

έχει μελετήσει τον βυζαντινό τρόπο, έχει κατανοήσει τη λαϊκή ψηφοθέτηση, 

και έχει αφοσιωθεί στο σύγχρονο, «αστικό» ψηφιδωτό

με τέτοια ζέση και αυταπάρνηση

που το έχει κάνει από μόνο του να λάμπει και να φέγγει αυτόφωτο. 

Τα έργα της είναι όλα διαφορετικά, 

το καθένα σαν μια ίριδα ματιού, ξέχωρο, 

με άλλες ανάσες, άλλη κάτοψη «αιμοφόρων αγγείων».

Με ενθουσίασε να έχω την Ολγα Γουλανδρή ξεναγό 

και να μου εξηγεί το πώς και το γιατί. 

Σκεφτόμουν την επένδυση χρόνου, ψηφίδα, ψηφίδα, γυαλί, πέτρες, μάρμαρο, κονίαμα, 

ένα μωσαϊκό ροής, σωμάτων, σκιών, κύκλοι χρόνου, ένα απέραντο «νεκροταφείο» 

υπολειμμάτων ζωής, ό,τι ξέβρασε η θάλασσα, ό,τι άφησε η τύρβη, σαν ίχνος, 

σαν αποτύπωμα, σαν απρόσμενη ομορφιά μέσα σε ωκεανούς ομοιομορφίας. 

Η ένθεση μιας τιρκουάζ ψηφίδας, ενός πορτοκαλί στίγματος, μιας ροζ πέτρας, 

μέσα στα υπόλευκα και τα καστανόμαυρα, και στα κίτρινα, 

τα κόκκινα και τα γαλάζια, 

δημιουργεί εκρήξεις αισθήσεων, λάμψεις, κατανόηση

 του μέρους μέσα από το όλον. 

Είναι μία βάπτιση.

Πηγή:  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Έντυπη

Συμβουλή για υγεία ψυχής και σώματος

Κάνε εσύ αυτό που πρέπει να κάνεις και θα κάνει και ο Θεός αυτό που πρέπει να κάνει

Πηγή: Τρελογιάννης

Συμβουλές για να συγχωρούμε τους άλλους

Πηγή:Τρελογιάννης

Τα βιβλία αλλάζουν το μυαλό

Φαφούτη Λαλίνα

Λέμε συχνά ότι ένα καλό βιβλίο ανοίγει το μυαλό. 

Τώρα οι επιστήμονες διαπιστώνουν ότι μπορεί και να το αλλάξει.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Εμορι ανακάλυψαν ότι η ανάγνωση ενός μυθιστορήματος προκαλεί βιολογικές μεταβολές στον εγκέφαλο, οι οποίες μάλιστα παραμένουν για διάστημα μερικών ημερών. 

Η ανακάλυψη υποδηλώνει ότι τα βιβλία που διαβάζουμε μας επηρεάζουν βαθύτερα από ό,τι ίσως νομίζαμε και ενδεχομένως ενισχύουν τις γνωσιακές μας ικανότητες. 

Περαιτέρω μελέτες θα δείξουν σε ποιον βαθμό συμβαίνει κάτι τέτοιο, όπως και αν τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά ανάλογα με το είδος του αναγνώσματος.

Ιστορίες που μας σημαδεύουν

«Οι ιστορίες διαμορφώνουν τη ζωή μας

 και σε ορισμένες περιπτώσεις καθορίζουν ένα άτομο»

 σημειώνει ο νευροεπιστήμονας Γκρέγκορι Μπερνς, 

διευθυντής του Κέντρου Νευροπολιτικής του Πανεπιστημίου Εμορι

στην Ατλάντα των Ηνωμένων Πολιτειών

 και επικεφαλής της μελέτης, 

η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Brain Connectivity». 

«Θέλουμε να κατανοήσουμε πώς οι ιστορίες μπαίνουν στον εγκέφαλό μας και τι κάνουν σε αυτόν».

Προηγούμενες μελέτες έχουν εντοπίσει δίκτυα του εγκεφάλου τα οποία σχετίζονται με την ανάγνωση ιστοριών, 

οι περισσότερες όμως είχαν εστιάσει το ενδιαφέρον τους στις διεργασίες που συντελούνται τη στιγμή που διαβάζουμε μια ιστορία, και συγκεκριμένα «μικρά» διηγήματα. 

Οι ερευνητές του Εμορι θέλησαν να διερευνήσουν

τι συμβαίνει στον εγκέφαλο μετά την ανάγνωση ενός μυθιστορήματος - κατά πόσον δηλαδή μια ιστορία που μπορεί να μας συναρπάσει αφήνει και «πραγματικά» σημάδια επηρεάζοντας μακροπρόθεσμα τα δίκτυά του.

Για να το επιτύχουν ζήτησαν από 21 φοιτητές να διαβάσουν ένα βιβλίο, το ιστορικό μυθιστόρημα «Πομπηία» του Ρόμπερτ Χάρις, το οποίο εκτυλίσσεται στην εποχή της καταστροφής της αρχαίας ρωμαϊκής πόλης από την έκρηξη του Βεζούβιου. 

«Η ιστορία ακολουθεί έναν πρωταγωνιστή ο οποίος βρίσκεται έξω από την πόλη της Πομπηίας και παρατηρεί καπνό και παράξενη δραστηριότητα γύρω από το ηφαίστειο» εξηγεί ο δρ Μπερνς. 

«Προσπαθεί να φθάσει εγκαίρως στην Πομπηία

 για να σώσει τη γυναίκα που αγαπά. 

Εν τω μεταξύ το ηφαίστειο εξακολουθεί να σιγοβράζει

 αλλά κανείς στην πόλη δεν αναγνωρίζει τα σημάδια». 

Το βιβλίο «κρατάει» τον αναγνώστη και αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο επελέγη από τους επιστήμονες.

«Παρουσιάζει ιστορικά γεγονότα με έναν φανταστικό και δραματικό τρόπο» λέει ο δρ Μπερνς. 

«Ηταν σημαντικό για εμάς το βιβλίο να έχει δυνατή πλοκή».

Ανάγνωση και τομογράφος

Προτού ξεκινήσει η ανάγνωση της «Πομπηίας» οι εθελοντές εξετάστηκαν επί πέντε ημέρες με την τεχνική της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI) ενώ διάβαζαν κάποιο κείμενο. 

Στη συνέχεια, και επί εννέα ημέρες, οι επιστήμονες τους ζήτησαν να διαβάζουν κάθε βράδυ 30 σελίδες από το μυθιστόρημα και το επόμενο πρωί τους εξέταζαν ξανά στον τομογράφο ενώ δεν διάβαζαν, αφού προηγουμένως τους είχαν κάνει ένα κουίζ προκειμένου να διαπιστώσουν αν πραγματικά είχαν διαβάσει το συγκεκριμένο απόσπασμα. 

Αφού ολοκληρώθηκε η ανάγνωση των εννέα αποσπασμάτων οι εθελοντές εξετάστηκαν επί πέντε ημέρες στον τομογράφο χωρίς πλέον να διαβάζουν το βιβλίο.

Οι επιστήμονες είδαν ότι η ανάγνωση του μυθιστορήματος προκάλεσε μεταβολές στη συνδεσιμότητα στον αριστερό κροταφικό φλοιό, ο οποίος σχετίζεται με τη γλώσσα, και στον κινητικό φλοιό. 

Οι νευρώνες του κινητικού φλοιού θεωρείται ότι βοηθούν τον εγκέφαλο να φαντάζεται ότι κάνει κάτι το οποίο στην πραγματικότητα δεν κάνει - αν π.χ. κάποιος φαντάζεται ότι σηκώνει το χέρι του ενεργοποιούνται νευρώνες στην περιοχή που σχετίζεται με την πραγματική κίνηση του χεριού.

Μπαίνοντας στο σώμα ενός άλλου

«Οι νευρωνικές μεταβολές που παρατηρήσαμε στα συστήματα που συνδέονται με την κίνηση και τις αισθήσεις υποδηλώνουν ότι το να διαβάζουμε ένα μυθιστόρημα μπορεί να μας βάλει μέσα στο σώμα του πρωταγωνιστή» εξήγησε ο δρ Μπερνς. 

«Ξέραμε ήδη ότι οι καλές ιστορίες μπορούν να μας βάλουν στη θέση κάποιου άλλου με τη μεταφορική έννοια. 

Τώρα βλέπουμε ότι αυτό γίνεται και βιολογικά».

Το γεγονός ότι οι μεταβολές στον εγκέφαλο παρατηρήθηκαν και επί πέντε ημέρες μετά το τέλος της ανάγνωσης αποδεικνύει για τον νευροεπιστήμονα ότι δεν πρόκειται για μια στιγμιαία αντίδραση του εγκεφάλου αλλά για μια επίδραση με διάρκεια. 

Αλλοι ερευνητές ωστόσο επισημαίνουν ότι, αν και ενδιαφέροντα, τα αποτελέσματα προέρχονται από ένα μικρό δείγμα εθελοντών και θεωρούν ότι περαιτέρω μελέτες απαιτούνται για να δείξουν κατά πόσο η ανάγνωση επιφέρει πραγματικά διαρκείς αλλαγές βελτιώνοντας τις γνωσιακές επιδόσεις καθώς και αν το είδος του κάθε αναγνώσματος - αν λ.χ. δεν είναι μυθιστόρημα αλλά δοκίμιο ή ποίημα - επιδρά με διαφορετικό τρόπο.

πηγή: HeliosPlus στις 14 Ιανουαρίου 2014