- Αν σπείρεις εντιμότητα, θα θερίσεις εμπιστοσύνη!
- Αν σπείρεις καλοσύνη, θα θερίσεις φίλους!
- Αν σπείρεις ταπεινοφροσύνη, θα θερίσεις μεγαλείο!
- Αν σπείρεις επιμονή, θα θερίσεις νίκη!
- Αν σπείρεις στοχασμό, θα θερίσεις αρμονία!
- Αν σπείρεις σκληρή δουλειά, θα θερίσεις επιτυχία!
- Αν σπείρεις συγχώρηση, θα θερίσεις συμφιλίωση!
- Αν σπείρεις ειλικρίνεια, θα θερίσεις καλές σχέσεις!
- Αν σπείρεις υπομονή, θα θερίσεις βελτίωση!
- Αν σπείρεις πίστη, θα θερίσεις θαύματα!
- Αν σπείρεις ανεντιμότητα, θα θερίσεις δυσπιστία!
- Αν σπείρεις εγωισμό, θα θερίσεις μοναξιά!
- Αν σπείρεις περηφάνια, θα θερίσεις καταστροφή!
- Αν σπείρεις ζήλια, θα θερίσεις ταλαιπωρία!
- Αν σπείρεις οκνηρία, θα θερίσεις στασιμότητα!
- Αν σπείρεις πικρία, θα θερίσεις απομόνωση!
- Αν σπείρεις πλεονεξία, θα θερίσεις απώλεια!
- Αν σπείρεις κακολογία, θα θερίσεις εχθρούς!
- Αν σπείρεις στενοχώριες, θα θερίσεις ρυτίδες!
- Αν σπείρεις αμαρτίες, θα θερίσεις ενοχές!
Πηγή:Τρελογιάννης
...............................................................
...............................................................
Μικρό, καχύποπτο σχόλιο στα ανωτέρω:
Οι παραπάνω σοφές κουβέντες, Τρελογιαννάκη μου
αληθεύουν γενικά
όμως, όπως κάθε κανόνας
στον παρόντα χωρόχρονο
της απάτης των φαινομένων
παρουσιάζουν και ατελείωτες εξαιρέσεις.
Αμέτρητοι Άγιοι δια μέσου των αιώνων
έσπειραν Δικαιοσύνη, και Ευεργεσία,
και Αλήθεια και Αγάπη, όσο έζησαν.
-Και τι κέρδισαν, μωρή Σαλογραία για πε μου;
-Φρικτές ταλαιπωρίες,
και συκοφαντίες
και διώξεις
και φθόνο,
και θανάτους.
-Αυτό κέρδισαν!
-Τους αναγνώρισαν, βέεεεβαια,
μετά θάνατον!
Ας το κρατάμε
και αυτό στο νου μας,
ώστε να μη σαλευόμαστε
όταν οι μεγάλοι πόνοι,
οι μεγάλοι πειρασμοί
μας επιτίθενται με λύσσα
όπως χτυπάνε οι ψαράδες
το χταπόδι στα βράχια
μέχρι να καταντήσει -το μαλάκιο-
νόστιμος μεζές στην κατσαρολίτσα τους.
Σε ασπάζομαι
με αναβοσβήνοντα λαμπάκια
χαράς Χριστουγεννιάτικης,
τρελαμένο μου...
Ευανθία η Σαλογραία
(ο τόνος στο -γραί- παρακαλώ,
έχει σημασίαααα!)
Κάτι μάλλον δεν έσπειρα καλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να ρίξω νέα σπορά....
Σωστά, ότι σπείρεις θα θερίσεις. Για να σπείρεις όμως κακολογία πχ σημαίνει ότι δεν υπάρχει αγάπη, χωρίς αυτην όλα παραμορφώνονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια παράδειγμα:
Η δύναμη χωρίς την αγάπη σε κάνει επιθετικό.
Η τιμή χωρίς την αγάπη σε κάνει ψηλομύτη.
Το καθήκον χωρίς την αγάπη σε κάνει κακόκεφο.
Η ευθύνη χωρίς την αγάπη σε κάνει αδίστακτο.
Η δικαιοσύνη χωρίς την αγάπη σε κάνει σκληρό.
Η αλήθεια χωρίς την αγάπη σε κάνει κριτικό.
Η ανατροφή χωρίς την αγάπη σε κάνει ατίθασο.
Η εξυπνάδα χωρίς την αγάπη σε κάνει πονηρό.
Η ευγένεια χωρίς την αγάπη σε κάνει υποκριτή.
Η τάξη χωρίς την αγάπη σε κάνει σχολαστικό.
Η γνώση χωρίς την αγάπη σε κάνει τυραννικό.
Η περιουσία χωρίς την αγάπη σε κάνει τσιγκούνη.
Η πίστη χωρίς την αγάπη σε κάνει φανατικό.
....άρα χωρίς αυτην τι πάει μπροστά ή μάλλον καλύτερα..... ψηλά;
:-)
Π
Kαλημέρα Σοφία Σοφάκι και φίλε Π από το Βελγιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ για τα υπέροχα σχόλια.
Για χάρη σας πρόσθεσα και γω τα δικά μου
κάτω από τις σκέψεις που αλιέυσα
από τη σελίδα του Τρελογιάννη.
Φιλιάααα!
Ο Π είναι από το Βέλγιο.Βγάζει και κάτι άλλο αξιόλογο αυτή η χώρα εκτός από μπύρες;;;Εξαιρετικό σχόλιο.Και κανένα χαμόγελο βρε παιδιά να σπείρουμε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
παπα-Κώστα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Π. δεν είναι από το Βέλγιο.
Μένει τα τελευταία χρόνια στο Βέλγιο όπως μου έγραψε.
Kαι μας εμψυχώνει με τον καλό του λόγο
από εκεί.
Για τα χαμόγελα είμαι μέσα.
Αφού θα πεθάνουμε που θα πεθάνουμε
ας πεθάνουμε τουλάχιστον ήρεμοι και χαμογελαστοί.
Έτσι!
Για να σκάει ο ...Χάρος!
;-)
παπα-Κώστα μου να τα λέμε όλα, εκτός από μπύρες το Βέλγιο φημίζεται και για τις σοκολάτες. Τώρα βέβαια η ερώτηση που προκύπτει είναι από που κι ως που σοκολάτες αυτοί εδώ πάνω.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή το έψαξα τελευταία το θέμα της σοκολάτας γενικώς, δεν είναι και τόσο χαρούμενο θέμα μέρες που είναι, οπότε ας το σχολιάσουμε άλλη φορά...
:-)
Και τι κερδισαν;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚακουχιες
Συκοφαντιες
Εξοριες
Θανατους
Μαρτυρια..................
Και τι θα κερδιζαν εαν οι εκαστοτε ειδωλολατρες,απιστοι ,αιρετικοι πλανεμενοι...αυτα τα θηρια,πιστευαν ;;;ευκαιρια!
Την αγαπη,την πιστη και την αληθεια...........>τη σωτηρια!
Ποια ειναι η ποιοτικη προσεγγιση του θεματος;;;
Ζητημα προαιρεσεως και ακολουθουν διαμαχες που τελικα ειναι συγκρουσεις θεληματων.
Και ....η αγαπη!Η αγαπη που υπομενει,που ολα τα ελπιζει...κλπκλπ και που συμβουλευει...και που ομολογει...και που κηρυσσει...και που...μπορει να φτασει και εως το μαρτυριο.Αλλα εαν η αγαπη ειναι ανωτερη απο το μαρτυριο,γιατι δεν την αναζητει ο ασεβης;;;
Γι αυτο δεν εχει ουτε συνεση,ουτε ανδρεια ουτε σωστη σκεψη .παρ 21,30)..και ουτε μπορει να εκφρασει δικαιοσυνη.επομενως ειναι και ζητημα πιστης και αληθειας!Αλλα πως να πιστεψεις εαν δεν ακουσεις και πωςνα ακουσεις εαν δεν θελεις και πως να θελεις εαν δεν ταπεινωθεις και πως να ταπεινωθεις εαν δεν μετανοησεις και πως να μετανοησεις εαν δεν θελεις να απαλλαγης απο τον εραστη της ψυχης σου την αμαρτια;;;
Αλυσιδα ολα!π
Το σχολιο του κυριου Π,
ΠΟΛΥ ΣΟΦΙΑ ΕΧΕΙ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΕΜΑΣ,
Πολλα ζευγαρια παπουτσια να χαλασουμε....π
Γειά σου Πηνελοπάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Τι θα έκανα εγώ χωρίς την καλή σου κουβέντα;
Κάθε φορά που ανεβάζω κάτι κάτι
όλο λέω ότι θα είναι η τελευταία ανάρτηση
και ομως ορίστε...έχουν περάσει πέντε χρόνια και μάλλον εξαιτίας σου Πηνελοπάκι- και εξ αιτίας και μερικών άλλων- συνεχίζω ακόμη τα τρελά μου παραληρήματα...
;-)
Σε ασπάζομαι αδελφή στον καλό αγώνα...
Αγαπημένη Μινωίτισσα
ΑπάντησηΔιαγραφήπεριμένω...
Το πολύ καλό σου τελευταίο μήνυμα δεν θα το ανεβάσω δημόσια
διότι ντρέπομαι.
Δεν τα αξίζω αυτά τα ωραία λόγια, άστα...
Η παραπάνω ανάρτηση με προκαλεί να σχολιάσω τα ήδη γνωστά σε όλους μας....οι Αγιοι έχουν ξεπεράσει τον εαυτό τους και δεν τους ενδιαφέρει η δικαιοσύνη του κόσμου.....πριν από χρόνια είχα γνωρίσει ένα νεαρό φοιτητή που είχε αποφασίσει να γίνει καλόγερος.....΄κάναμε μία συζήτηση όπου εγώ προσπαθούσα να τον πείσω να μη ακολουθήσει τον μοναχισμό.......αλλά να μείνει στην κοινωνία ,να κάνει οικογένεια κλπ..εκείνος είχε πάρει την απόφασή του και σε επόμενη συζήτηση,του είπα να προσεύχεται για μένα και την οικογένεια μου...τότε εκείνος μου είπε...κι εσείς να προσεύχεσθε για μένα,γιατί οι κοσμικοί προσπαθούν να ανέβουν στον ουρανό από το μονοπάτι του βουνού,ενώ οι μοναχοί και οι έν δυνάμοι Αγιοι,θα έλεγα εγώ,ανεβαίνουν στον ουρανό,από τα κατσάβραχα.....πιστεύω πως αυτή η ρήση δεν ήταν δική του,αλλά κάποιου φωτισμένου..Ομως κρύβει πολύ μεγάλο νόημα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν μου επιτρέπεις, πολλές φορές αυτό το μονοπάτι του βουνού γίνεται απίστευτα δύσβατο, επικίνδυνο και είναι τίγκα στο κατσάβραχο, ευτυχώς δηλαδή και δόξα τον Πανάγαθο γι αυτό!
ΔιαγραφήΗ μάχη μέσα στον κόσμο βλέπεις έχει πάμπολλες παγίδες και δόκανα, κι όσο προοδεύεις αυτά τα δόκανα κι οι παγίδες τριπλασιάζονται. Δεν είναι και πολύ βατό λοιπόν του βουνού το μονοπάτι και ξαναλέω, Δόξα Τον Πανάγαθο γι αυτό! Αλλιώς θα ημασταν χαμένοι!
Π
Μινωίτισσα φιλτάτη
ΑπάντησηΔιαγραφήο μοναχικός βίος είναι Κάλεσμα Πίστεως,
Ελπίδας και Αγάπης.
Και δεν είναι δυνατότητα του καθενός.
"Ου παντός πλειν ες Κόρινθον" έλεγαν οι Αρχαίοι ημών.
Δεν είναι του καθεμιανού δηλαδή , να επισκεφθεί με το καράβι την Κορινθο.
Έπρεπε να έχει και καλό καράβι και κυρίως άνεση οικονομική για να επιβιώσει στην πλούσια αρχαία Κορινθο.
Δεν είναι λοιπον και του καθενός η Μοναχική Κλήση,
αλλά ο Θεός βρίσκει Άπειρους τρόπους
για να σώζει τα δικά Του παιδιά.
Σ' ευχαριστώ!