Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Από το μπλογκ "Θεόδοτος", το κείμενο που ακολουθεί!
....................................................................................................... Μας έκλεψαν τα πάντα: την πατρίδα, την ταυτότητα, τα σύνορα, τις αξίες, την αγωγή, το γάμο, την οικογένεια, το σχολείο, την πληροφόρηση, τον πολιτισμό, τις αποταμιεύσεις, την εργασία, το μέλλον, την ελπίδα και τέλος την πίστη στο Θεό. Όλα αυτά τα πράγματα δεν τα χάσαμε, μας τα έκλεψαν.
Εάν κάποιος εισέλθει σε ένα μαγαζί, πληρώσει ένα εμπόρευμα, βάλει το πορτοφόλι του πάνω στο πάγκο, και μετά βιαστικός, φύγει ξεχνώντας το πορτοφόλι, μπορούμε να πούμε ότι το έχασε λόγω της βιασύνης του και της απροσεξίας του. Αλλά εάν κάποιος ταξιδεύει μέσα σε ένα λεωφορείο και ένας πορτοφολάς του πάρει επιδέξια το πορτοφόλι από την τσέπη, χωρίς αυτός να τον αντιληφθεί, αυτό είναι κλοπή.
Και αυτή ακριβώς είναι η παρούσα κατάσταση μας, μας έκλεψαν τα πάντα, τα αφαίρεσαν σιωπηλά σαν επιδέξιοι πορτοφολάδες και αυτό το έπραξαν κάτω από τη μύτη μας. Όταν δε το αντιληφθήκαμε, ήταν πλέον αργά. Είναι όμως και πολλοί αυτοί που δεν το αντιλήφθηκαν ούτε στη συνέχεια. Αυτοί οι συμπολίτες μας είναι πεπεισμένοι ότι τα πράγματα είναι ακόμα όπως ήταν πριν. Είναι αρκετοί αυτοί που δεν πιστεύουν αυτόν που καταγγέλλει την κλοπή, αλλά αντιθέτως, τα βάζουν μαζί του, τον κατηγορούν ότι ψεύδεται, ότι σπέρνει τον πανικό, ότι δεν καταλαβαίνει τους νέους καιρούς, τον κατηγορούν ότι είναι ένας κακός πολίτης και ένας κακός χριστιανός.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τις αποταμιεύσεις. Ορισμένοι άνθρωποι φαντάζονται ότι τις έχουν ακόμη, αφού τις εμπιστεύτηκαν στην τράπεζα για να αγοράσουν διάφορα χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Δεν έχουν καταλάβει πως, από εκείνη τη στιγμή, τα χρήματά τους έπαψαν να είναι δικά τους, εισήλθαν σε ένα κύκλο που δεν έχει τίποτα να κάνει με τους κλασικούς κανόνες της τραπεζικής κατάθεσης. Τα χρήματά τους τα έχουν εμπιστευθεί, δεν είναι γνωστό σε ποιούς, δεν είναι γνωστό τι θα κάνουν αυτοι με τα λεφτά αυτά και τα αποτελέσματα δεν είναι καθόλου εγγυημένα.
Το γεγονός είναι ότι πολλοί από εμάς εξακολουθούν να σκέφτονται και να βλέπουν τον κόσμο όπως πριν από μία ή δύο γενιές. Ωστόσο, ακόμη και στις περιπτώσεις όπου το κέλυφος του έχει παραμείνει το ίδιο ή παρόμοιο, η ουσία έχει αλλάξει τελείως.
Έτσι και η πατρίδα, εάν την αντιληφθούμε με την κλασική έννοια, τότε ξαφνικά παρουσιάζεται ως μια αρνητική αξία, ένα συμπύκνωμα κλεισίματος, εγωισμού, εθνικισμού και λαϊκισμού ή ίσως πολύ χειρότερα, κυριαρχισμού με την χροιά του ρατσισμού. Και όλα αυτά, για να δημιουργηθεί χώρος για τους νεοφερμένους: για τους μετανάστες, τους ‘νέους Χριστούς’, τις ‘νέες Άγιες Οικογένειες’ που ζητούν και απαιτούν τη φιλοξενία, την αλληλεγγύη, την ένταξη. Πλέον, η θρησκεία της μετανάστευσης έχει πάρει την θέση της θρησκείας και της πατρίδας.Και, όπως πάντα συμβαίνει όταν επικρατεί μία νέα θρησκεία, η παλιά γίνεται κάτι το φρικτό, το ντροπιαστικό, κάτι που πρέπει να δαιμονοποιηθεί και να απορριφθεί.
Kάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με το θεσμό της οικογένειας. Τώρα πλέον έχουμε ‘γονέα ένα’ και ‘γονέα δύο’, υπάρχουν η ‘ετερόλογη γονιμοποίηση’ και η ‘παρένθετη μητρότητα’. Τουλάχιστον αρχικά, φαινοταν ως μία μάχη για να δοθεί αξιοπρέπεια στους ‘διαφορετικούς’, που για πολύ καιρό είχαν υποστεί διακρίσεις. Όμως, στην πραγματικότητα, ήταν μία μάχη με σκοπό να καταστραφεί ο θεσμός της οικογένειας όπως τον ξέραμε.Ένας θεσμός που υπήρχε σε όλους τους πολιτισμούς και σε όλες τις εποχές. Και συνοψίζεται στο εξης: μία ανθεκτική ένωση ενός άνδρα και μιας γυναίκας, με σκοπό την τεκνοποίηση και την ανατροφή των παιδιών.
Αυτό το οποίο έγινε ήταν μια ολική επανάσταση και πολλοί από εμάς δεν την αντιλήφθηκαν καν. Kαι μέρος της ολικής αυτής επανάστασης ήταν ότι ακόμη και οι κατηγορίες της σκέψης μας θα έπρεπε να αναθεωρηθούν, έτσι ώστε να μην έχουμε τα λογικά και εννοιολογικά εργαλεία, ουτε και τα απλά γλωσσικά, για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει γύρω μας.
Πρέπει να μάθουμε να σκεφτόμαστε με καθαρότητα και να αντιδρούμε με το κατάλληλο τρόπο.
Πρέπει να αρχίσουμε να φωνάζουμε: Κλέφτης, κλέφτης!
Υπάρχει ένα σχέδιο, για να μας αφαιρεθούν όλα τα πιο σημαντικά πράγματα, όλα τα σημεία αναφοράς ακόμη και τα αναγκαία εργαλεία για τη ζωή μας.
Ε λοιπόν, πρέπει να αντιδράσουμε, να εξεγερθούμε.
Και, πρώτα απ’ όλα, πρέπει να καταγγείλουμε ανοιχτά τους κλέφτες, τους απατεώνες και τους ληστές οι οποίοι μας ληστεύουν με τον πιο αποτρόπαιο και μεθοδικό τρόπο, γελώντας πίσω από την πλάτη μας και χλευάζοντάς μας για τη βλακεία μας.
Στον πολιτικό που λέει ότι η χώρα αυτή δεν είναι η πατρίδα μας, αλλά η πατρίδα οποιουδήποτε αφρικανού ή ασιάτη που απαιτεί να εισέλθει, πρέπει να του φωνάξουμε κατά πρόσωπο: Κλέφτη, σκάσε! Δεν είσαι άξιος να μιλάς!
Στο νομοθέτη που μας λέει ότι όπου υπάρχει η ‘αγάπη’, υπάρχει και η οικογένεια και που εγκρίνει κάθε είδος νομικών ή ιατρικών διαδικασιών για να εξασφαλίσει απογόνους στους ‘διαφορετικούς’, πρέπει να του πούμε κατάφατσα: Σκάσε, κλέφτη!
Δεν είσαι άξιος να μιλάς!
Και εάν ένας δημοσιογράφος έλθει να μας πει ότι έχει δίκιο η Ευρώπη και αυτή είναι που μας τα ζητά ολα αυτά και άρα θα πρέπει να σεβαστούμε τις υποχρεώσεις μας προς αυτή και σε αυτόν πρέπει να του φωνάξουμε: Σκάσε κλέφτη!
Ειδικά δε, εάν είναι ο ίδιος δημοσιογράφος που κατηγορεί την κυβέρνηση ότι τα οικονομικά μέτρα, της τα επέβαλαν οι κύριοι των Βρυξελών.
Δεν αντέχονται πλέον αυτοί οι ξεδιάντροποι ψεύτες,αυτοί οι κλέφτες, αυτοί οι μισθωμένοι προδότες.
Δεν είναι άξιοι ούτε για να κυκλοφορούν δημοσίως.
Θα έπρεπε να επιστρέψουν στους υπονόμους ή να δικασθούν για εσχάτη προδοσία και να υποστούν την μοίρα των προδοτών σε καιρό πολέμου.
Δος μου το χέρι σου ν'ανέβω στη γη. Θέλω να ιδώ τον ουρανό χαμηλότερα, τα ουράνια φαινόμενα γύρω απ'τα πόδια μου. Θέλω να συλλάβω το ύψος μου και να μάθεις κ'εσύ πόση έκταση έπιανα, εγώ, που σκοτώθηκα, χτες βράδυ, στο μέτωπο.
Όπως έγραφα, στα σχόλια του 2009, της πρώτης ανάρτησης (προσθέτοντας κάποιες νέες φράσεις σήμερα ...): "Ο θείος Χαρίλαος στο Αλβανικό Μέτωπο του 1940, έπαθεκρυοπαγήματα και όταν τον έφεραν στηνΠρέβεζαμε γάγγραινα, τού έκοψαν και τα δυο πόδια απ' τους μηρούς. Μέχρι να συμβεί αυτό, έστελνε -στα ενδιάμεσα των μαχών- γράμματα στους οικείους, γεμάτα πίστη στο Θεό, ενθουσιασμό και αγάπη για την πατρίδα.
Η μητέρα μου(και αδελφή του θείου Χαρίλαου) τότε,
στην Πρέβεζα, υπηρετούσε ως αδελφή νοσοκόμος του Ερυθρού Σταυρού.
Ο θείος Χαρίλαος δεν είχε γνωρίσει, γυναίκα, "σεβαστικός" που λέγανε παλιά και ντροπαλός σαν το φυτό "μη μου άπτου".
Κοκκίνιζε άμα του μίλαγε μεγαλύτερος. Ντρεπότανε κι αυτός, όλο ντρεπότανε. Με το τίποτα ντρεπότανε. Που ανάσαινε ντρεπότανε! -Εμείς... όλο ντρεπόμασταν το σημείωνε κάποτε και ο Χρήστος Βακαλόπουλος Η μάνα μου, βέβαιη, ότι πήγε στα άγια η αγνή ψυχή του Xαρίλαου..." ................................................................................................. .....................................................................................................
Ο θείος, μας άφησε τη μοναδική φωτό που βλέπεις εδώ, με τα φανταρίστικα. Κάθε μέρα που θυμιάζω τις εικόνες μου, προσφέρω με βαθύ σεβασμό και στη γενναιότητά του, μία υπόκλιση. -Θείε Χαρίλαε, πρέσβευε, αν βρίσκεσαι στη Χαρά του Κυρίου...
Με ατενίζει απ' το κάδρο δεκαετίες σιωπηλός, υπομονετικός, με βλέμμα πνευματικής, αναφαίρετης δύναμης...
-Είχε επίγνωση του πεπρωμένου που τον περίμενε άραγε;
Έφυγε ο Χαρίλαοςηρωικά μαχόμενος από αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο σε ηλικία 23 ετών. Δεν πρόλαβε να ερωτευτεί, να παντρευτεί, να κάνει οικογένεια, πιεί το μυρωδάτο κρασί της ζωής, σε ευφρόσυνη κούπα ζωγραφισμένη...
-Ζεί τώρα στη χαρά την αιώνια!
-Θες να πιστέψω, ζαβή κοτζιάκαρη, τις αηδίες των βαρετών επικήδειων στις εθνικές εορτές;
-Να τις πιστέψεις!
Στα Κρέστενα, πριν το 1940, ο θείος Χαρίλαος, είχε μάθει και ασκούσε την τέχνη του ράφτη μαζί με τον άλλον αδερφό της μητέρας μου, τον Απόστολο.
-Ντροπαλός πάντα, μέχρι το Θεό! -Του μιλούσες και κοκκίνιζε σαν κορίτσι! σχολίαζε κάθε φορά που τον θυμόταν συγκινημένη, η συχωρεμένη μανούλα Καλλιρρόη...
Η δικιά του μάνα, η σκληρή Ελένη, όταν ο Χαρίλαος υπήρξε μικρός, επειδή κάποια στιγμή φέρθηκε με ανόητη ζωηράδα όπως κάνουν συνήθως τα πιτσιρίκια, τον έδεσε με χοντρό σκοινί, τον έσουρε σε κοντινό πλάτωμα και ουρλιάζοντας σαν δράκος που ξερνοβολάει φλόγες απ' τα ρουθούνια,υποκρίθηκε πως θα αμόλαγε το σκοινί αφήνοντας το κορμάκι του Χαρίλαου να γκρεμοτσακιστεί στα απειλητικά βράχια που έχασκαν σε βάθος κάμποσων μέτρων, να γίνει κομμάτια! Έπρεπε, βλέπεις, να μάθει εκείνος, ο μικρός, να πειθαρχεί δίχως αντιλογία. [Όχι σαν τα μοσχο@ούτσικα τα σημερινά μαθητούδια μας, που ως καταδρομείς, τις προάλλες στο γραφείο του υπουργού, τρίξαν αγενώς του πανικόβλητου κ. Γιαβρόγλου τα δόντια, ακολουθώντας βεβαίως του ενδόξου πρωθυπουργού Αλέξη μας, τα παλαιότερα καταληψιακά παραδείγματα, συμμορφούμενα πάντα τα μαθητούδια και προς το Σαββοπούλειον άσμα: " είμαι δεκαεξάρης, σας γ@μώ τα Λύκειααα!" ] .......................... -Λωλοφρένα, περιμάζεψε τους συνειρμούς σου!
-Μά...κρεμασμένο στο γκρεμό, το παιδί απ' το πόδι δεμένο με την γδαρτική τριχιά; Για Όνομααα! -Ξαναπές το, πιο δυνατά! -Για Όνομααα! -Οι αρχαίοι Σπαρτιάτες, νομίζεις, κάναν στα παιδιά τους λιγότερα; -Πας καλά; τι σχέση έχουμε εμείς σήμερα με τους αρχαίους Σπαρτιάτες;
-Τι τρόμος ανεξίτηλοςσφράγισε την ανυποψίαστη ψυχούλα!
(δεν είχε εφευρεθεί και το Bungee Jumping, απ' τους Εξαποδούς ακόμα, αν είχε εφευρεθεί, ο μικρός, την όλη εμπειρία, αλλιώς μπορεί να την ερμήνευε, τίποτα δεν ακούγεται ως μητρικό ή πατρικό θέσφατο, όλα πλέον, γίνονται αποδεκτά ως θέματα ερμηνείας, τονίζουν οι κοινωνιοψυχολόγοι...)
-Του 'μεινε του βασανισμένου Χαρίλαου και το κουσούρι της ταχυπαλμίας, από εκείνη την φρίκη με το κρέμασμα κατουκέφαλα...
-Μετά.... γκρινιάζουμε ενοχικώς, οι παραδαρμένοι γονείς, ότι σήμερα τα χρυσά μας, (τη γενιά των 30 φεύγα έως και σαρανταφεύγα...)τα αναθρέψαμε αυστηρά ενώ τα αναθρέψαμε -οι πανικόβλητοι- "όλο με το σεις και με το σας", μην πάει και πάθουνε -σκιαζόμασταν- καμιά ψυχική οδύνη ανεξάλειπτη.
-Μούτζες και τύφλες, μωρή Σαλογραία!
-Πού είστε παιδοπσυχίατροι, να τραβήξετε τα βυζιά σας! -Τι λες; -Ξέρω εγώ τι λέω, πάψε εσύ, δεν μπορώ να εξηγώ, βιάζομαι... .......................................................................... Σήμερα είναι Εθνική Επέτειος, του "ΌΧΙ" ! Αχ παιδιά της Ελλάδος παιδιά, που σκληράΔεν επιθυμείτε να πολεμάτε! -Αχ ήρωα θείε Χαρίλαε, που τόσο σκληρά πολέμησες! -Άχ όλοι οι ήρωες εσείς της γενιάς του '40 που τόσο σκληρά,
πλην ένδοξα, αποθάνατε! Ας είναι ελαφρύ και μυρωμένο το χώμα που σας σκεπάζει... Ευανθία η Σαλογραία
Αύριο στην Δράμα θα επιχειρήσω να εξηγήσω το δράμα που ζούμε την τελευταία τριετία, συγκρίνοντάς το με την οργουελική φάρμα των ζώων, η οποία έχει πολλά κοινά σημεία με την Παγκόσμια Δικτατορία, επιβληθείσα από την Νέα Τάξη Πραγμάτων και την δαιμονική ελίτ του αόρατου μαριονετίστα.
Λογικά, είναι η τελευταία ομιλία μου σε πλατεία μπροστά στους βασανισμένους υγειονομικούς, αφού εκτιμάται ότι, όσον ούπω, η απάνθρωπη και αυταρχική κυβέρνηση της Ν.έας Δ.ικτατορίας θα ανακαλέσει τους παραπεταμένους πάλαι ποτέ ήρωες και νυν αποδιοπομπαίους τράγους της στον εργασιακό τους χώρο.
Δυστυχώς, η ομιλία μου αυτή γειτνιάζει χρονικά με την αυτοκτονία της απελπισμένης Χρυσάνθης, η οποία θα έπρεπε να συγκλονίζει κάθε άνθρωπο και προπάντων κάθε ποινικολόγο. Επομένως, η ομιλία μου, εκτός του προγραμματισμένου θέματος, θα εμπλουτισθεί και με μια σύντομη ανάλυση του ζοφερού αυτού συμβάντος.
Όπως έπραξα και ενστικτωδώς on air, όταν από τον Stefanos Damianidis πληροφορήθηκα την μαύρη είδηση, θα υποστηρίξω ότι η αυτοκτονία της Χρυσάνθης είναι έργο των διαχειριστών της υγειονομικής κρίσης, οι οποίοι τιμωρητικά-εκδικητικά επέμεναν από τον Ιούλιο του 2021, με πρωτοφανή εωσφορική σκληρότητα και νεοταξίτικη διγλωσσία, να κρατάνε στον δρόμο υπό συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού όλους εκείνους που, όταν ξέσπασε η επιδημία του κορωνοϊού, έβγαζαν το φίδι από την τρύπα.
Κατά τα λοιπά, οι Νεοταξίτες καίγονται να εφαρμόζουν την αρχή της συμπεριληπτικότητας! Πόσο υποκριτές και φαρισαίοι!
Η αυτοκτονία της Χρυσάνθης θα μπορούσε να ανατρέψει πολλά, αν ο ελληνικός λαός και οι πολιτικοί του δεν είχαν διαβρωθεί συντριπτικά από το πρόγραμμα της Νέας Εποχής. Ένα τέτοιο γεγονός αποτελεί κλασική περίπτωση αστάθμητου παράγοντα που είτε δεν είχε υπολογισθεί από τους μάγειρες της κτηνωδίας είτε είχε υπολογισθεί μεν, πλην όμως δεν είχε ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν.
Από πλευράς στρατηγικής, το ιατροφασιστικό μάπετ σόου της κυβέρνησης Μητσοτάκη έκανε ένα κολοσσιαίο, τραγικό σφάλμα σε ό,τι αφορά τον χειρισμό των πολιτών που μπορούσε να φαντασθεί ότι θα αντιστέκονταν σθεναρά στον μασκοφορεμένο ολοκληρωτισμό της έξυπνης, ελληνικής αλλά και παγκόσμιας δικτατορίας.
Με τους υγειονομικούς την πάτησε, όπως την πάτησε και με κάποιον πανεπιστημιακό, τον οποίο τόλμησε να τον στοχοποιήσει, πιστεύοντας ότι θα τον τρόμαζε με μια καθοδηγούμενη φοιτητική καταγγελία.
Όπως έβγαλε τους υγειονομικούς στον δρόμο, έτσι έβγαλε και τον πανεπιστημιακό στον δρόμο, καταφέρνοντας με αυτόν τον τρόπο να δώσει βήμα στην αλήθεια και χώρο στο άπλετο φως, με αποτέλεσμα να αυτο-υπονομεύεται καθημερινώς!
Αλλά σε ποια χρονική συγκυρία διέθετε η Ελλάδα σοβαρούς πολιτικούς, για να τους διαθέτει και τώρα;
Οι Έλληνες θα έπρεπε να νιώθουν τρισευτυχισμένοι που, κατά την διάρκεια της επιδημίας, τους έλαχαν οι κλόουν του μητσοτακικού τσίρκου. Όπως θα έλεγε ενδεχομένως ο Οδυσσέας Ελύτης, πήγαν οι δύσμοιροι να παίξουν δικτατορία, αφήνοντας δύο πόρτες να κάνουν ρεύμα δημοκρατίας!
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι, και να πέσει η παρούσα κυβέρνηση, θα έρθει μια εξίσου κακή, ή και χειρότερη από αυτήν, η οποία θα έχει απλώς διαφορετικά χρώματα και ονόματα, αλλά καρμπόν οράματα, πρόσφορα για την καταστροφή της οικογένειας, της παιδείας, της ορθοδοξίας και εν τέλει της πατρίδας.
Ορθοδοξία; Πατρίδα; Μα τι γράφω; Ποιος πιστεύει σήμερα σε θρησκείες και σε πατρίδες; Είναι τόσο ντεμοντέ και γραφικός ένας τέτοιος τύπος...
Σήμερα, το μόνο που μας νοιάζει είναι να περνάμε καλά, να τρώμε του σκασμού και να κοιμόμαστε του καλού καιρού. Μήπως γι' αυτό ο Τούρκος θα μας βάλει βίαια στο στόμα μας γιαουρτλού;