Nick Vujicic is a giant of a man
http://www.youtube.com/watch?v=0DxlJWJ_WfA&feature=player_embedded
Η εκπληκτική ιστορία του Nick Vujicic. Του ανθρώπου χωρίς χέρια και πόδια.Η 3η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια ημέρα των ατόμων με αναπηρία.
Παρακάτω θα διαβάσετε την εκπληκτική ιστορία του NickVujicic.
Του ανθρώπου που γεννήθηκε χωρίς πόδια και χέρια, αλλά η πίστη του στον Χριστό είναι τέτοια, που μέσα από το παράδειγμά του, διδάσκει τους χριστιανούς πως να ξεπερνούν τις δοκιμασίες αντλώντας κι αυτοί δύναμη από τονΧριστό.
Το άρθρο είναι μετάφραση από τα αγγλικά
Σελίδες για τα άτομα με αναπηρία
http://i-diadromi.blogspot.com/
http://www.disabled.gr/
Standing On Faith Alone
Στηριζόμενος στην Πίστη μόνοΚάνει σέρφινγκ. Κολυμπάει. Θα συμμετάσχει στον Μαραθώνιο του Λος Άντζελες τον επόμενο Μάρτιο. Και μεταδίδει μία αισιοδοξία για την ζωή. Και παρόλα αυτά δεν έχει πόδια και χέρια!
Ο 26χρονος (με σερβικές ρίζες),Nick Vujicic, που γεννήθηκε χωρίς άκρα, έχει γίνει γνωστός σε όλο τον κόσμο σαν ένας κήρυκας του ευαγγελίου και εμπνευσμένος ομιλητής ξεσηκώνοντας 100.000άτομα σε θέατρα και άλλα στάδια σε όλη την υφήλιο. Ιδρυτής της οργάνωσης «Ζωή χωρίς άκρα» που έχει βάση της την Καλιφόρνια, βρίσκεται τώρα σε παγκόσμια περιοδεία και πρόκειται να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Χωρίς Άκρα, Χωρίς Περιορισμούς» (No Limbs, No Limits).
Ο Vujicic, γεννημένος στην Μελβούρνη της Αυστραλίας, που πρόσφατα μετακόμισε στην Καλιφόρνια, λέει πώς νιώθει ότι τον έχει καλέσει ο Θεός να μοιραστεί το πώς ξεπέρασε σχεδόν αξεπέραστες καταστάσεις και να φέρει ελπίδα και έμπνευση στους ανθρώπους. ''Γνωρίζω ποιος είναι ο σκοπός που υπάρχω και αυτός είναι το να πω στους ανθρώπους για την ελπίδα που έχω στο Χριστό και με ενδυναμώνει'', λέει ο Vujicic.
''Δεν ζω με δική μου δύναμη. Βασικά περπατάω στο νερό. Αυτό είναι το θαύμα. Για έναν άνθρωπο χωρίς χέρια και πόδια το να χαμογελάει, είναι όπως ένας άνθρωπος που περπατάει στο νερό''.
Αν και μπορεί να φαίνεται σε όσους είδαν τον Vujicic να κάνεισέρφινγκ στη Χαβάη ότι μπορούσε να περπατήσει στο νερό, το γεγονός ότι ένας άνθρωπος χωρίς χέρια και πόδια μπορούσε να κάνει ακόμα και αυτό, είναι, σύμφωνα με τα λεγόμενα του, ένα θαύμα. Και η ιστορία της πίστης του που τον στήριξε, διαλαλείται από τον Vujicic σε όλο τον κόσμο σαν μέρος της διακονίας του.
''Δεν είμαι ένας υπερφυσικός τύπος'', λέει ο Vujicic ο οποίος έχει συναντήσει αρχηγούς κρατών και έχει εμφανιστεί στην εκπομπή 20/20 του ABC. ''Δεν είναι κάτι που έχει σχέση με εμένα. Έχει σχέση με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος μέσα μου, αυτή που μου δίνει τη δυνατότητα να ζήσω μια υπερφυσική νικηφόρα ζωή''. Αυτή είναι η δύναμη μέσα στην οποία ζω. Είμαι κάτι παραπάνω από ένας άνθρωπος χωρίς χέρια και πόδια. Είμαι ένα παιδί του Θεού.''
Ο Vujicic που άρχισε να μιλάει δημόσια όταν ήταν έφηβος, μετακόμισε στην Καλιφόρνια το 2005, όταν κάποιοι συγγενείς του από την Αυστραλία μετακόμισαν στις ΗΠΑ. Αρχικά, ο JoniEarekson Tada, ένας παγκοσμίου φήμης συγγραφέας και καλλιτέχνης που έμεινε τετραπληγικός μετά από ένα ατύχημα σε κατάδυση το 1967, του έδωσε χώρο σε ένα γραφείο στο ''Διεθνές Κέντρο Αναπηρίας του Joni και Φίλων'' (Joni and FriendsInternational Disability Center) στην Agoura Hills της Καλιφόρνια.
Ο Steve Bundy, διευθύνων σύμβουλος του Χριστιανικού Ινστιτούτου για τις Αναπηρίες (Christian Institute on Disabilities), λέει πως οι άνθρωποι στρέφονται στον Vujicic γιατί εκπέμπει ένα ''πνεύμα πρωταθλητή'' και δίνει στον κόσμο ελπίδα. Νομίζω ότι η ζωή του Nick δείχνει την αγαθότητα του Θεού'', λέει ο Bundy. ''Εδώ έχεις έναν άνθρωπο χωρίς χέρια και πόδια αλλά γεμάτο με χαρά και ευτυχία γιατί έχει μια αιώνια προοπτική. ''
Στην Ελευθέρα Ευαγγελική Εκκλησία του Conejo Valley στοNewbury Park της Καλιφόρνια, η υπεύθυνη της υπηρεσίας αναπήρων, Rhonda Cattley, έχει ακούσει τον Vujicic να μιλάει πάρα πολλές φορές. ''Έχει πολύ δυνατό μήνυμα του να μην λυπάσαι για τον εαυτό σου και ότι ο Θεός έχει ένα σχέδιο για τη ζωή σου όποιες και αν είναι οι συνθήκες ή οι φυσικές σου αδυναμίες'', λέει η Cattley. ''Ξέρει ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος, ότι ο Θεός το επέτρεψε για κάποιο λόγο.''
Ο κόσμος φυσικά αναρωτιέται πως ο Vujicic περνάει την ημέρα χωρίς να χρησιμοποιεί χέρια και πόδια. Μέσα από βίντεο αναρτημένα στοYouTube δείχνει πώς καταφέρνει απλές καθημερινές εργασίες όπως να χτενίζει τα μαλλιά του ή να βουρτσίζει τα δόντια του.
Η Cattley λέει ότι ένα βίντεο που τον δείχνει να περπατά προς μια πισίνα, να πηδά μέσα και να κολυμπά ύπτιο χρησιμοποιώντας τα ''μικροσκοπικά πόδια'' του είναι καταπληκτικό. ''Μπορείς σχεδόν να ακούσεις τους ανθρώπους να κρατούν την ανάσα τους''.
Κάποτε μίλησε σε περισσότερους από 100.000 ανθρώπους στηνΙνδία , σε 18.000 σε μια αρένα ταυρομαχιών στην Κολομβία και σε 8.000 κατά τη διάρκεια καταιγίδας στην Ουκρανία. Σε ένα πρόσφατο ταξίδι στην Αφρική συνάντησε το πρόεδρο τηςΛιβερίας, την πρώτη γυναίκα πρόεδρο αφρικανικού έθνους. Σε μια χώρα που ακόμα αναρρώνει από τον εμφύλιο πόλεμο και με το ποσοστό των ανέργων να φτάνει το 80%, ο Vujicic μίλησε σε περισσότερους από 18.000 ανθρώπους και χιλιάδες αποφάσισαν να γίνουν χριστιανοί.
''Μια ομιλία του έλαβε χώρα στην ίδια τοποθεσία όπου πριν από 4 - 5 χρόνια, οι Μουσουλμάνοι σκότωναν τους Χριστιανούς με χαντζάρες'', λέει η Tayloe. ''Περίμεναν μόνο 350 με 400 ανθρώπους να εμφανιστούν, αλλά τελικά εμφανίστηκαν 8.000! Οι άνθρωποι κρέμονταν από δέντρα και σκαρφάλωναν στις στέγες.''
Κατά τη διάρκεια αυτών των ταξιδιών, ο Vujicic προσπαθεί να κινήσει το ενδιαφέρον των ανθρώπων για την αξία που έχουν τα άτομα με αναπηρία. Σε ορισμένα μέρη της Ινδίας, Αφρικής αλλά και της Ευρώπης υπάρχει η πεποίθηση ότι τα μωρά που γεννώνται με αναπηρίες δεν θα έπρεπε να ζουν. Κάποιες φορές παιδιά θανατώνονται χωρίς να ασκούνται διώξεις.
'' Κάποιες φορές, κλειδώνουν ένα τέτοιο παιδί σε ένα δωμάτιο, δεν το ταίζουν, το φωνάζουν ''αυτό'' και περιμένουν μέχρι να πεθάνει'', λέει ο Vujicic.
''Γι΄ αυτό συνεργαζόμαστε με την '' Joni and Friends'' ώστε να ενημερώσουμε και να αφυπνήσουμε όλο τον κόσμο.''
Γιος Σέρβων μεταναστών, ενός ιερέα και μιας νοσοκόμας που ακόμα ζουν στην Αυστραλία, ο Vujicic γεννήθηκε στη Μελβούρνη στις 4 Δεκεμβρίου 1982. Οι υπέρηχοι που έκανε η μητέρα του δεν μπόρεσαν να δείξουν ότι τα άκρα του δεν αναπτύσσονταν έτσι ο γιατρός και οι γονείς του ήταν εντελώς σοκαρισμένοι όταν γεννήθηκε.
Οι γιατροί δεν μπόρεσαν να προσφέρουν καμία ιατρική εξήγηση για την κατάσταση του, η οποία επηρεάζει μόνο 15 άτομα παγκοσμίως τα οποία έχει υπόψη του ο Vujicic.
'' Κανένας δεν έχει ιδέα γιατί, λέει οVujicic. '' Είπαν ότι ο γιος σας μπορεί να μην έχει καλή ζωή και να μην μπορεί να περπατά, να μην μπορεί να κινείται και το πιο πιθανό θα είναι ένα βάρος για σας.''
Στην αρχή οι γονείς του και η εκκλησία αναρωτιόντουσαν γιατί ο Θεός επέτρεψε ο γιος του ιερέα να γεννηθεί χωρίς άκρα. Αλλά με το χρόνο πίστεψαν ότι ο Θεός τα είχε υπό έλεγχο.
Αν και συχνά τον πείραζαν, τον απειλούσαν και τον απέρριπταν στο σχολείο έμαθε να χρησιμοποιεί το πηγούνι του για να χειρίζεται αντικείμενα και τα ''μικροσκοπικό του πόδι'' με τα δύο δάχτυλα για να περπατάει, να παίζει βόλους, να κολυμπάει, να κάνει σκείτμπορντ και να παίζει ποδόσφαιρο. Επίσης έμαθε να χρησιμοποιεί τα δάχτυλα των ποδιών του για να γράφει, να δαχτυλογραφεί και να οδηγεί το καροτσάκι του.
''Τα πρώτα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα'' λέει ο Vujicic. ''Αλλά οι δάσκαλοι ήταν πολύ καλοί στο να διδάξουν τα παιδιά για εμένα. Και αφότου άρχισα να μιλάω ξέχασαν ότι δεν έχω χέρια ούτε πόδια αι μπορούσαν να δουν ότι είμαι σαν όλους τους άλλους.''
Παρά την ενεργητική ζωή του, ο Vujicic έπαθε κατάθλιψη στην ηλικία των 8 ετών όταν η οικογένεια του μετακόμισε στο Brisbaneτης Αυστραλίας. Είδε τον εαυτό του σαν βάρος για τους άλλους , απίθανο να πάει στο κολλέγιο, να έχει μια σύζυγο ή ακόμα να αγκαλιάσει τα παιδιά του. Μια φορά προσπάθησε να πνιγεί.
Αλλά στην ηλικία των 13 η μητέρα του έδωσε ένα άρθρο από μία εφημερίδα που άλλαξε τη ζωή του. Η ιστορία -ενός ανθρώπου που ξεπέρασε τις αναπηρίες του- τον ενέπνευσε να είναι ευγνώμων για την οικογένεια του, την υγεία του και τα ''μικροσκοπικά του πόδια''.
''Συνειδητοποίησα ότι είχα μια επιλογή'', λέει ο Vujicic. '' Μπορούσα είτε. να λυπηθώ τον εαυτό μου ή να ευχαριστήσω το Θεό για ό,τι έχω.''
Αλλά ακόμα ένιωθε ότι ο Θεός του χρωστούσε μια εξήγηση. ''Δεν παίζει ρόλο ποιοι είμαστε, όλοι ρωτάμε τον εαυτό μας τρεις ερωτήσεις: Ποιος είμαι; Γιατί είμαι εδώ; Πού θα πάω όταν δεν θα είμαι πλέον εδώ;
'' Δεν ήξερα ποιος θα έπρεπε να είμαι. Δεν ήξερα γιατί ήμουν εδώ και δεν ήξερα πού θα πήγαινα όταν δεν θα ήμουν εδώ'', λέει οVujicic. ''Ήταν τρομακτικά. Και αυτός ο φόβος ήταν χειρότερος από το να μην έχεις χέρια και πόδια. Ο φόβος και η ενοχή παραλύουν τους ανθρώπους περισσότερο από το να μην έχουν άκρα.''
Στα 15, διάβασε στο κατά Ιωάννη κεφάλαιο 9 ότι ο Χριστός έδωσε όραση σε ένα τυφλό ώστε τα έργα του Θεού να αποκαλυφτούν μέσα από αυτόν. Βρίσκοντας την απάντηση που έψαχνε ο Vujicicέδωσε την καρδιά του στο Χριστό.
'' Όταν το διάβασα, ένα κύμα πίστης με διαπέρασε και αυτή η ειρήνη, αυτή η κατανόηση ότι ζητούσα μια απάντηση στο γιατί όταν η απάντηση είναι να μην ξέρεις το γιατί'', λέει.'' Η απάντηση είναι ότι ο Θεός ξέρει γιατί. Αν ο Θεός χρησιμοποίησε έναν τυφλό τότε Αυτός έχει ένα σχέδιο και για μένα.''
Δύο χρόνια αργότερα, οι νέοι σε μία ομάδα που μελετούσαν την Αγία Γραφή, του ζήτησαν να μιλήσει. Η ομολογία του έφερε δάκρυα σε όλο το δωμάτιο. Σύντομα, είχε δεκάδες προσκλήσεις. Όταν μιλούσε σε ένα Γυμνάσιο 19χρονων κατάλαβε ότι ο Θεός τον καλούσε να γίνει ένας ομιλητής που εμπνέει.
Καθώς άρχισε να μιλάει, μια έφηβη άρχισε να τον αποδοκιμάζει δυνατά κοροϊδεύοντάς τον''. Ο Vujicic σταμάτησε και την κοίταξε. Ντροπιασμένη αυτή σήκωσε το χέρι της και ρώτησε αν μπορούσε να τον αγκαλιάσει.
''Μπροστά σε όλους, ήρθε και με αγκάλιασε και ψιθύρισε στο αυτί μου: ''Κανένας δεν μου είπε ποτέ ότι με αγαπούσε. Κανένας δεν μου είπε ότι ήμουν όμορφη'', λέει ο Vujicic. ''Μετά με κράτησε και έκλαψε. Και αυτό μου έδωσε μια γεύση του αντίκτυπου που μπορεί η ζωή μου να έχει σε ένα άτομο.''
''Από εκείνη την ημέρα σιγουρεύτηκα ότι αυτό ήμουν πλασμένος να κάνω: να δίνω ελπίδα, ελπίδα ανεκτίμητη, ελπίδα που ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει, ελπίδα μιας άνευ όρων αγάπης που έρχεται μόνο από τον Ουρανό. Και ήταν τότε που αφιέρωσα την διακονία μου στο Θεό.''
Ήταν τότε επίσης που ο Vujicic αποφάσισε να αγκαλιάζει και να μιλάει στους ανθρώπους μετά τις ομιλίες του. Μετά από κάθε ομιλία καλεί τους ανθρώπους να του δώσουν μια αγκαλιά. Συχνά εκατοντάδες άνθρωποι στέφονται στη ''σειρά της αγκαλιάς''.
Σήμερα ο Vujicic έχει μιλήσει περισσότερες από 1500 φορές σε σχολεία, εκκλησίες, ορφανοτροφεία, φυλακές και νοσοκομεία σε 19 χώρες. Υπολογίζει ότι περισσότεροι από 30.000.000 άνθρωποι έχουν ακούσει την ομολογία του. Έχει κερδίσει ακόμα και μεταπτυχιακό.
Αλλά το πιο εκπληκτικό ήταν ότι πρόσφατα εμφανίστηκε στο περιοδικό Surfer ανάμεσα στους κορυφαίους σέρφερς του κόσμου!
Κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης ομιλίας του στη Χαβάη, οVujicic έζησε την επόμενη καλύτερη εμπειρία από το περπάτημα στα κύματα: το σέρφινγκ.
Ένας ιερέας στη Χονολουλού τον σύστησε στην BethanyHamilton, πρωταθλήτρια του σέρφινγκ η οποία έχασε το ένα της χέρι μετά από επίθεση καρχαρία το 2003.
Ο Vujicic λέει ότι η Hamilton τον είχε εμπνεύσει χρόνια πριν όταν την είδε στην εκπομπή τηςOprah Winfrey.
''Την παρακολουθήσαμε στηνOprah και είπα ''ουάου, να χάνεις κάτι και να μπορείς να συνεχίζεις τη ζωή σου είναι διαφορετικό από εμένα που γεννήθηκα έτσι'', λέει ο Vujicic.
Όταν η Hamilton έμαθε ότι ένα διακαές όνειρο του Vujicic ήταν να μάθει σέρφινγκ, του προσέφερε ένα μάθημα στην ακτή τουWaikiki. Συγκέντρωσε γρήγορα ένα περίεργο και κατάπληκτο κοινό. Χρησιμοποιώντας τα μικροσκοπικά πόδια του, ο Vujicic όχι μόνο σηκώθηκε όρθιος και έπιασε μερικά κύματα αλλά έκανε και μια στροφή 360 μοιρών και πήδησε από σανίδα σε σανίδα. Οι εκδηλωτικοί θεατές επευφημούσαν και σφύριζαν.
«Αυτός ο τύπος σε εμπνέει», λέει ο John Rogers, πάστορας της εκκλησίας στη Χονολουλού που μίλησε ο Vujicic.
''Το πως βλέπει τον σκοπό που έχει η ζωή του – όπως ο Θεός του έδειξε - είναι ότι στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν όρια. Και αυτό το εκπέμπει τέλεια. Είναι φαινόμενο''.
http://redskywarning.blogspot.com/2009/12/nick-vujicic.html
Πρωτότυπο άρθρο:
Born with no arms and no legs, Nick Vujicic is teaching the church how to overcome challenges by finding true strength in Christ.
He surfs. He swims. He’s going to be in the Los Angeles Marathon in March. He has a contagiously optimistic outlook on life. And yet he has no arms or legs.
Born without limbs, 26-year-old Nick Vujicic (pronounced voy-a-chich) is becoming known worldwide as an evangelist and motivational speaker, drawing up to 100,000 people at stadiums and other venues around the globe. The founder of California-based Life Without Limbs, he is now on a world tour and will release his first book, No Limbs, No Limits, later this year.
Vujicic, a native of Australia who recently relocated to California, says he feels called by God to share how he overcame nearly insurmountable circumstances to bring hope and inspiration to people. “I know what I’m here to do, and that’s to tell people about the hope in Christ that strengthens me,” Vujicic says.
“I’m not living on my own strength. I’m basically walking on water. That’s the miracle. For a guy without arms or legs to smile, that’s a man walking on water.”
Although it may seem to those who recently saw Vujicic surf in Hawaii that he can walk on water, the fact that a man born without arms or legs can do so much is, in his words, a miracle. And the story of the faith that inspired him is one Vujicic is taking around the globe as part of his ministry.
“I’m not a supernatural guy,” says Vujicic, who has met with world leaders and appeared on ABC’s 20/20. “It’s not about me. It’s about the power of the Holy Spirit in me that gives me the ability to live a supernatural life of victory. That’s the power I live in. I’m more than a man without arms or legs. I’m a child of God.”
Vujicic, who began speaking publicly as a teenager, moved to California in 2005 after some Australian relatives immigrated to the U.S. Initially, Joni Eareckson Tada, a world-famous author and artist who was left a quadriplegic after a 1967 diving accident, gave him office space at the Joni and Friends International Disability Center in Agoura Hills, California.
Steve Bundy, managing director of the Christian Institute on Disabilities at the center, says people are drawn to Vujicic because he exudes a “champion spirit” and gives people hope. “I think Nick’s life displays the goodness of God,” Bundy says. “Here you have a man with no arms or legs, but he’s filled with joy and happiness because he has an eternal perspective.”
At the Evangelical Free Church of the Conejo Valley in Newbury Park, California, disability ministry director Rhonda Cattley has heard Vujicic speak several times. “He has such a powerful message of not feeling sorry for yourself; believing God has a plan for your life, no matter what your circumstances are or what your physical disabilities are,” Cattley says. “He knows that God is sovereign ... that God has allowed this for a reason.”
People naturally wonder how Vujicic gets through a day without the use of arms or legs. Through videos posted on YouTube, he demonstrates how he manages simple, everyday tasks such as combing his hair or brushing his teeth (to watch the videos, go tovujicic.charismamag.com).
Cattley says one video showing him walking toward a swimming pool, jumping in and swimming on his back using his “little foot” is stunning. “You can almost hear people hold their breath [when it’s shown publicly],” she says.
Jim Govatos, pastor of the Indian River City United Methodist Church in Titusville, Florida, says Vujicic recently spoke to more than 4,400 youth and adults in the area. After hearing him speak, many youth gave their lives to Christ, including the “big man on campus” and nearly the entire volleyball team.
“I think he has that anointed presence,” Govatos says. “It’s beyond his personal charisma. There is something that speaks to the spirit and calls forth in people the deepest longing from God. Billy Graham was able to do that. It’s a far different style. But he has a true charisma of the Holy Spirit in an anointed fashion.”
Giving Hugs and Hope
After spending a couple of years at Joni and Friends, Vujicic opened his own office in late 2007 and expanded the number of staff to a dozen. Although he plans to focus on speaking in the U.S. this year, he usually spends about half the year traveling to other countries, including ones where he encounters “horrific poverty” and “tin shack cities,” says Heather Tayloe, a ministry communications representative for lifewithoutlimbs.org.
He once spoke to more than 100,000 people in India, to 18,000 at a bullring in Colombia and to 8,000 during a thunderstorm in Ukraine. On a recent trip to Africa, he met the president of Liberia, the first female president of an African nation. In a country recovering from civil war and beset by 80 percent unemployment, Vujicic spoke to more than 18,000 people, and thousands gave their lives to Christ.
“One speech took place in the same location where Muslims were killing Christians with machetes four or five years ago,” Tayloe says. “They were only expecting 350 to 400 people to show up, but 8,000 turned out. People were hanging from trees and were on the rooftops.”
During these trips, Vujicic tries to raise awareness about the value of disabled people. In parts of India, Africa and Eastern Europe, there is an unspoken belief that babies born with deformities should not live. Infanticide is practiced without repercussion.
“Sometimes, they lock it in a room, won’t feed it, call it an ‘it’ and wait until it dies,” Vujicic says. “That’s why we’re partnering with Joni and Friends to spearhead education and awareness throughout the world.”
The son of Serbian immigrants—a pastor and a nurse who still live in Australia—Vujicic was born in Melbourne on December 4, 1982. Ultrasound tests performed on his mother failed to reveal that his limbs were not developing, and his doctor and parents were completely shocked when he was born.
Doctors couldn’t offer any medical explanation for his condition, one that has affected only 15 people worldwide that Vujicic is aware of.
“No one has any idea why,” Vujicic says. “They said, ‘Your son may not have a good life, and he may not be able to walk; he may not be able to move, and he may very well be a burden to you.”
At first, his parents and church family questioned why a God of love would allow the pastor’s son to be born without limbs. But in time, they came to trust that God was in control.
Although he was often teased, bullied and rejected in school, he learned to use his chin to manipulate objects and his “little foot” with two toes to walk, play marbles, swim, skateboard and play soccer. He also learned to use his toes to write, type and drive his wheelchair.
“The first few years were very difficult,” Vujicic says. “But the teachers were very good about educating the kids about me. And once I started talking, they forgot that I have no arms or legs and could see that I’m just like anybody else.”
Despite his active life, Vujicic became depressed at age 8 when his family moved to Brisbane, Australia. He saw himself as a burden to others, unlikely to go to college, have a wife or even be able to hug his children. Once, he attempted to drown himself.
But at age 13 his mother gave him a newspaper article that changed his life. The story—about a man who overcame his disabilities—inspired him to be thankful for his family, his health and his “little foot.”
“I realized I had a choice,” Vujicic says. “I could either ... feel sorry for myself or thank God for what I have.”
But he still felt God owed him an explanation. “No matter who we are, we always ask ourselves three questions: Who am I? Why am I here? And where am I going when I’m not here?
“I didn’t know who I was supposed to be. I didn’t know why I was here, and I didn’t know where I was going when I was not here,” Vujicic says. “It was scary. And that fear was worse than having no arms or legs. Fear and guilt paralyze people more than having no limbs.”
At 15, he read in John 9 that Jesus gave sight to a blind man so the works of God might be revealed through him. Finding the answer he was seeking, Vujicic gave his life to Christ.
“When I read that, a wave of faith came over me and this peace, this realization that I’m looking for an answer why, but the answer is not knowing why,” he says. “The answer is that God knows why. If God can use a blind man ... then He’s got a plan for me.”
A couple years later, teenagers in his Bible study group asked him to speak. His testimony brought the room to tears. Soon, he had dozens of invitations. While speaking at a high school at age 19 he realized God was calling him to be an inspirational speaker.
As he started speaking, a teenage girl began “bawling her eyes out.” Vujicic stopped and looked at her. Embarrassed, she raised her hand and asked if she could give him a hug.
“In front of everybody, she came and hugged me, and she whispered in my ear: ‘No one ever told me that they loved me. No one ever told me that I was beautiful,’ ” Vujicic says. “And she held me, and she cried. And that gave me a glimpse of the impact my life can have on one person.
“And that day I was sure this is what I was made for—to give hope: hope that is priceless, hope that the world cannot understand, hope in an unconditional love that is only from heaven. And that’s when I committed my ministry to God.”
That’s also when Vujicic decided to hug and talk to people after speaking to them. After each event he invites people to give him a hug. Often, hundreds of people will get in the “hug line.”
Walking on Water
Today Vujicic has spoken more than 1,500 times at schools, churches, orphanages, prisons and hospitals in 19 countries. He estimates that more than 30 million people have heard his testimony. He even earned a bachelor’s degree.
But most surprising, he recently appeared in Surfer magazine alongside some of the world’s top surfers.
During a recent speaking tour in Hawaii, Vujicic got to experience the next best thing to walking on water—surfing. A Honolulu pastor introduced him to Bethany Hamilton, a surfing champion who lost an arm after a shark attack in 2003. Vujicic says Hamilton inspired him after he saw her on The Oprah Winfrey Show several years ago.
“We watched her on Oprah, and I’m like, ‘Wow, being able to lose something and then keep on going in life is different than me being born this way,’ ” Vujicic says.
When Hamilton found out that one of Vujicic’s lifelong dreams was to learn to surf, she offered him a lesson at Waikiki Beach. He caught on quickly, amazing a curious crowd. Using his little foot, Vujicic not only stood up and caught some waves but also did a 360-degree spin and leaped from long board to long board.The exuberant onlookers cheered and whistled.
“This guy is so inspirational,” says John Rogers, senior associate pastor at First Assembly of God, the Honolulu church where Vujicic spoke.
“His view of his purpose in life—what God has showed him—is that there really are no limits; He just exudes that. It’s phenomenal.”
Troy Anderson is a freelance writer based in Los Angeles.
http://www.charismamag.com/index.php/features/18495-standing-on-faith-alone
Αναρτήθηκε από SkyWatcher στις 1:55 πμ
Ετικέτες Θαυμαστές ιστορίες
