Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Στις " Αντιθέσεις" ο Γιάννης Ιωαννίδης, Καθηγητής Παθολογίας, Επιδημιολογίας και Πληθυσμιακής Υγείας, Επιστημών Δεδομένων, και Στατιστικής, και Διευθυντής του Κέντρου Καινοτομίας Μετα-Έρευνας (METRICS) στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ των ΗΠΑ, σε μια συζήτηση για την Επιστήμη, τον Άνθρωπο, τα Γράμματα και τις Τέχνες και την Φιλοσοφική του προσέγγιση για την ζωή και τις ανθρώπινες κοινωνίες .
Ο Γιάννης Ιωαννίδης μιλάει για τις μεροληψίες και τα σφάλματα στην έρευνα και στην επιστήμη
-Την επιστημονική βιβλιογραφία και την αξιοπιστία της κάτω από συνθήκες ακραίας εμπορευματοποίησης,νέων ισχυρών συγκρουόμενων συμφερόντων και ενός νέου κύματος αυταρχισμού και σπείρας θανάτου των δημοκρατικών κοινωνιών
-Η εξέλιξη της φύσης των δεδομένων και της επιστήμης στα χρόνια των νέων μορφών τεχνητής νοημοσύνης
-Η ωφέλιμη αλλά και επικίνδυνη σχέση επιστήμης και κοινωνίας: ενημέρωση, πληροφορία και παραπληροφόρηση
-Τα μεγάλα προβλήματα υγείας και οι προκλήσεις σε εποχή ακραίων αντιθέσεων: πανδημία παχυσαρκίας και πανδημία πείνας, ένδεια/κατάρρευση υπηρεσιών υγείας και οικονομική τοξικότητα των υπηρεσιών υγείας, εξατομικευμένη ιατρική και πληθυσμιακή κοινωνική φροντίδα
- Μια συνοπτική κριτική αποτίμηση για το τι διδάχτηκε η επιστήμη, η τεκμηριωμένη δημόσια υγεία, και η κοινωνία από την πανδημία
Κι ακόμη , ο Γιάννης Ιωαννίδης ως επιστήμονας που φιλοσοφεί μέσα από την συγγραφή και την μουσική :-" Σημείωμα ιστορικού προς τον εαυτό του.- Η Περιπλάνηση του Κοριολανού" και το ανατρεπτικό " Καλύτερα να είσαι ευθυγραμμισμένος με τους βέβαιους νικητές" μαζί με την μουσική σύνθεση του Miran Tsalikian, πάνω στο συγγραφικό του έργο .
"ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ" με τον Γιώργο Σαχίνη
📺 Στην ΚΡΗΤΗ
Δίσκος: 18 tribute στο Γιάννη Μαρκόπουλο
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Στίχοι: Γιάννης Μαρκόπουλος
Copyright: 2000
Δισκογραφική εταιρία: Mercury
Στην κυρά μάνα μας μη δίνετε βοήθεια
ούτε μαγκούρα στο προσκέφαλο σιμά,
γιατί θα δέρνει κάθε μέρα τα παιδιά της
κι όταν μιλάω θα με λέει αληταρά.
Κι αν δέρνει κάθε που γουστάρει τα παιδιά της,
θα καταντήσουνε εμπόροι δουλικοί,
τα νιάτα χάνονται στα βρώμικα σοκάκια,
για να μετρήσουν με το μπόι τους τη γη
Λένγκω, πάψε να με κυβερνάς,
Λένγκω, πάψε να με τυραννάς.
Κι αν θέλω τώρα να ακούγεται η φωνή μου,
με πιάνει τρόμος από ίσκιους μακρινούς,
χρυσάφι μοιάζει η συντροφιά σου στη ζωή μου
κι η ομορφιά σου μου γιατρεύει τους καημούς.
Ρε μπάρμπα κάτσε να μας πεις μιά ιστορία,
πως ήταν τότες η μανούλα μας παλιά,
έπεφτε ξύλο σα γινόταν φασαρία
ή σας νανούριζε με χάδια και φιλιά.
Λένγκω μου σπαράζεις την καρδιά,
Λένγκω μου πληγώνεις τη χαρά.
Κι ο μπάρμπας τότε σοβαρεύτηκε λιγάκι,
τη κούτρα ξύνει και παράγγειλε καφέ,
η μητέρα είπε, ήταν ένα κοριτσάκι,
που ορφανό μάζευε άνθη σε μπαχτσέ.
Τ΄άνθη στόλιζαν το αγέρωχο κεφάλι,
μα όταν κοιμόταν πάλι πέφτανε στη γη
κι από τα λούλουδα που ο χάρος είχε βάλει,
εμένα κράτησε να βλέπω τη ζωή.
Λένγκω μου΄χεις φάει τη ψυχή,
Λένγκω φίλοι θα βρεθούμε όλοι μαζί.
Αυτή παιδιά μου ήταν τότες η μανούλα,
ο κήπος ύστερα εγέμισε ληστές,
το κοριτσάκι μας το ντύσανε γριούλα
κι απ΄τα κουρέλια φαινότανε οι πληγές.
Κι αν μας χτυπάει με μανία και φωνάζει,
τη βάζουν άλλοι με συμφέροντα πολλά,
το όνειρο που φεύγει τη τρομάζει
να αναζητάει μιά χαμένη ελευτεριά.
Λένγκω μάνα στο καμίνι της φωτιάς,
Λένγκω μάνα πες μας πάλι τι ζητάς.