πηγή; ΙΕΡΕΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
"Οι δέ υπομένοντες τον Θεόν αλλάξουσιν ισχύν, πτεροφυήσουσιν ως αετοί..." (Ησ. Κεφ.μ, 31)
πηγή; ΙΕΡΕΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Γράφει ο Χρήστος Μαλεβίτσης
Κατά την πορεία των πολιτισμών παρατηρούμε την ακμή των βιβλίων και την παρακμή του βιβλίου. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε πώς πολιτισμοί ολόκληροι άνθισαν με ένα μόνο βιβλίο -τη Βίβλο, την Άβέστα, τις Ουπασινάδες, εv γένει τα ιερά βιβλία, τα 'Ομηρικά έπη.
Και δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε πώς πολιτισμός ολόκληρος μπορεί να. παρακμάση ακριβώς επειδή έχει άπειρο αριθμό βιβλίων -αυτόν τον κίνδυνο διατρέχει ο δικός μας πολιτισμός.
Άνθρωποι σαν τον Πλάτωνα ίσως να μη διάβασαν παραπάνω από πενήντα - εκατό το πολύ βιβλία στη ζωή τους. Και υπάρχουν άνθρωποι στην εποχή μας που έχουν καταβροχθίσει χιλιάδες από βιβλία; 'Αλλά ήδη δ Ηράκλειτος είχε είπεί πώς «πολυμαθίη νόον έχειν ου διδάσκει».
Ή πολυμάθεια δίνει πολλά, αλλά δεν δίνει μυαλό.
Τα βιβλία πού έδημιούργησαν πολιτισμούς έκόμιζαv ενα κοινό σύστημα αναφορών:γλωσσικών, εννοιολογικών ών, εικονοπλαστικώνάξιολογικών.
Μεγάλες σέ έκταση και σέ ύψος περίοδοι ευρωπαϊκής μουσικής και ζωγραφικής άντλησαν ικμάδα μόνον από τή Βίβλο.
Καί ο Αισχύλος ομολογεί πώς έψωμίσθη από την τράπεζα του Όμήρου.
Βεβαίως, τό νά στηρίζεσαι πνευματικώς σέ ένα ή ευάριθμα
βιβλία σημαίνει περιορισμό του πνεύματος. Σίγουρα.
Άλλά όταν τά βιβλία έχουν τό μυστικό βάθος αυτών πού έτροφοδότησαν πολιτισμούς, ή αγάπη καί ή έμβάθυνση σ' αυτά άποδίδει πλούσιους πνευματικούς καρπούς. Τά άξια βιβλία ποτέ δέν έξαντλούνται μέ μιά ανάγνωση. Γιά νά αποδώσουν όλο τό χυμό τους απαιτείται συναναστροφή μ' αύτά, ή πίστη στήν αξία τους και ή αφοσίωση στό μήνυμά τους.. Άφήνονται μόνο σέ χέρια αγαπητικά. Ή καθαρώς επικριτική προσέγγιση είναι πράξη έχθρική Καί τό βιβλίο κλείνει τά φύλλα του πρίν από τό άγγιγμα, ώσάν έκείνα τά. λεπτά καί εύαίσθητα άνθη τής 'Ιαπωνίας .
Άκριβώς αύτοι οι όροι είναι που ολοένα καί δυσκολώτερα πληρούνται στην εποχή μας. Ό σωρός από τά βιβλία, πού ακατάπαυστα ογκώνεται απειλητικά, δέν έπιτρέπει στις περιωρισμένες άφομοιωτικές ικανότητες του ανθρώπου νά τά γευτή οπως τούς αξίζει.
'Έτσι, άξια βιβλία παραμένουν αναξιοποιητα, καί ταυτοχρόνως αναξιοποιητες παραμένουν οι δυνατότητες του άνθρώπου, διότι δέν προφταίνουν να ώpιμάσουν, οταν οι χώροι υποδοχής τους κατακλύζωνται μέχρι τον πνιγμό. Και έπεκτείνει το κράτος της ή έπιφανειακότητα. Και συμβαίνει μια χωρίς προηγούμενο σπατάλη των πνευματικών εμπειριών του ανθρώπου. Διότι τί είναι ένα βιβλίο ; Είναι οι μνημειωμένες εμπειρίες βάθους, οι οποίες διεκδικούν τίς συνειδήσεις. Και οι συνειδήσεις ολοένα απαράδοτες παραμένουν, επειδή δεν τούς βολεί
Αλλά, μια πού μιλήσαμε για τη μνημείωση τών εμπειριών με τον εγγεγραμμένο λόγο, θα πρέπει να προβούμε σέ ώρισμένες διευκρινήσεις. Είπαμε πώς υπήρξαν πολιτισμοί του ενός βιβλίου. Τούτο συνέβη επειδή το βιβλίο αυτό εκόμιζε πλούτο, και ιδίως βάθος, πνευματικών ενοράσεων. Μιλήσαμε για τη Βίβλο. Αλλά, αυτό το βιβλίο για να γραφή χρειάστηκαν χίλια χρόνια.
Συμπυκνώνει τίς εμπειρίες ενός αισθαντικού και παθιασμένου λαού, πού παγιδευμένος ανάμεσα στις απειλές της Αιγύπτου και τής Βαβυλώνας και ανάμεσα στην έρημο και την εύκρατη χώρα,
Μιλήσαμε επίσης και για τα 'Ομηρικά 'Έπη.
Και αυτά, συγκεφαλαιώνουν την εμπειρία μιας χιλιετίας, τής δεύτερης πριν
από τη χρονολογία μας.
Είναι ή ζωή και το πάθος αυτού του μεγάλου λαού που αφήνοντας τη χέρσα γη ξανοίχτηκε με τα φτενά καράβια του προς όλους τους πόντους, ώσπου διέβη και τους πιο μακρυνους πόντους του πνεύματος.
Μόνον τά βιβλία , λοιπόν, που εγέννησαν οι ωδίνες των χιλιετιών διεκδικούν τίς χιλιετίες του μέλλοντος.
Μέ μέτρο το βάθος των εμπειριών έκμετρούμε την παιδεία του μνημειωμένου λόγου. 'Έτσι, είναι βιβλία που κομίζουν την εμπειρία και τον πυρετό μισής χιλιετίας, μισής, εποχής, ενός αιώνα ή ενός βίου. Αυτή ή καθοδική πορεία είναι ενδεικτική τής πορείας του πολιτισμού μας. Οι μεγάλοι συγγραφείς τής Ευρώπης συγκεφαλαίωσαν την εμπειρία τής εποχής τους ή του αιώνα τους.
'Ήδη έκβάλλομε στον αιώνα της ταχύτητας. Ή επίθεση αύτη κατά
του χώρου και του χρόνου συρρικνώνει τα διαστήματα του πνεύματος
και ρικνώνει τίς συνειδήσεις και τις καθιστά άπνοες, καισυνεπώς ανέμπνοες. '
Από τον ρυθμό διασκελισμού του χώρου καί του χρόνου έξαρτάται ή ποιότητα του πολιτισμού.
Ό βίος είναι πλέον αρκετά μεγάλη περίοδος για να αναμένη κανείς την αποτρύγησητων έμπειpιών του. '
Επειδή ο ιστορικός χρόνος τροποποιεί τη φυσιογνωμία του πολλές φορές μέσα στο διάνυσμα μιας ζωής.
Αν παλαιότερα οι πνευματικές κατηγορίες ίσχυαν για χίλια χρόvια, ύστερα για μια έποχή, κατόπιν για ενα βίο, για μια γενεά, τώρα τροποποιουνται μέσα σέ μια δεκαετία.
Στα όρια μιας ζωής αλλάζει δυο και τρείς και τέσσερες φορές ολόκληρος ο πνευματικός ορίζοντας του ανθρώπου.
Και οι πρωτοπόροι συγγραφείς προτού ξημερώσει ή άλλη ημέρα μεταφέρονται στην οπισθοφυλακή.
Είναι αυτό πρόοδος ή είναι ευτελισμός του ανθρώπου ; '
Ήδη το ζούμε στην εποχή μας. Οι λειτουργίες του ανθρώπου κηρύσσονται ανάξιες και άξιοι ανακηρύσσονται μόνον οι μηχανικοί.
Πώς μπορεί λοιπόν να μνημειωθή ο λόγος αν πρώτα δεν ωριμάση μέσα στις συνειδήσεις της εποχής, και πώς να ωριμάσουν οι συνειδήσεις αν οι ήλιοι που τίς φλογίζουν βασιλεύουν προώρως ;
Μ' αυτόν όμως τον ρυθμό όλες οι συνειδήσεις κινδυνεύουν νά καταντήσουν παράκαιρες.
Ό ρυθμός του πνεύματος είναι πολύ αργότερος από τον ρυθμό πού προσέλαβε η σύγχρονη ιστορία μας.
Αυτή η διάσταση των ρυθμών είναι καίρια για τη μοίρα της σύγχρονης πνευματικότητας.
Γι' αυτό το πνεύμα ολοένα και παραμερίζεται από τη σύγχρονη ζωή , έπειδή ακριβώς αδυνατεί από τη φύση του να παρακολουθήση τον ρυθμό της.
Οι άνθρωποι βόσκουν νυχτόημερα στις εφημερίδες, οι οποίες φροντίζουν να τους προμηθεύουν χόρτο αφθονο.
Οι συγγραφείς κατάντησαν ζώα παράξενα, ούτε καν παραδείσια, για να τούς δεχθή ο ζωολογικός κήπος ως αξιοπερίεργα πλάσματα.
Η πνευματική άλως πού άλλοτε περιέβαλλε και τούς συγγραφείς και τα βιβλία τους και ασκούσε εκείνη τη μακαρία πλέον πνευματική γοητεία, αφανίστηκε, κα ξέμειναν ναυαγοί σε ακρογιαλιές ακατοίκητες.
Χρήστος Μαλεβίτσης
(απ' το βιβλίο ΠΟΛΙΤΕΙΑ και ΕΡΗΜΙΑ,
εκδόσεις Δωδώνη, Αθήνα 1975 )
Από τον Κυρηναίο για το oukraniko
Βόμβα σε ότι έχει απομείνει από την ενότητα της Παγκόσμιας Ορθοδοξίας, διαφαίνεται ότι θα τολμήσει να ρίξει ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
Σύμφωνα με πληροφορίες, αλλά και με την άποψη γεωπολιτικών και θρησκευτικών αναλυτών, ο Πατριάρχης ετοιμάζεται να αποφασίσει σύντομα την Συνοδική καταδίκη του κανονικού Ορθοδόξου Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Ονουφρίου και των Επισκόπων του.
Εμμένοντας στις σχισματικές επιλογές και αποφάσεις του και έχοντας σαφή επίγνωση της παταγώδους αποτυχίας του Αυτοκεφάλου και του σοβαρού σχίσματος που προξένησε στην Ορθοδοξία, θα προχωρήσει από ότι φαίνεται στο απονενοημένο βήμα, να καταδικάσει ως σφετεριστή της ονομασίας του Εκκλησιαστικού Θρόνου της Ουκρανίας άρα και ως σχισματικό, τον Μητροπολίτη Ονούφριο και την Εκκλησία του.
Ετσι εντελώς ξαφνικά και με μια απλή απόφαση του Φαναρίου, 12.374 ενορίες, 12.546 κληρικοί, 255 μοναστήρια, 4.548 μοναχοί και 109 αρχιερείς, (σύμφωνα με την τελευταία απογραφή), θα τεθούν εκτός Ορθοδόξου Κανονικότητας.
Αυτό θα επιδιωχθεί να γίνει, ώστε να ανοίξει ο δρόμος στους πολιτικούς της Ουκρανίας και τον πρόεδρο Ζελένσκι, να θέσουν σε εφαρμογή τον νόμο που είχε ψηφιστεί επί Ποροσένκο, για την αλλαγή της ονομασίας της Κανονικής Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας υπό τον Μητροπολίτη Ονούφριο. Ο πρόεδρος Ζελένσκι εκδηλώνει τελευταία την σαφή προτίμησή του προς το Φανάρι και έχει γίνει, κατά τα φαινόμενα, έρμαιο των πέραν του Ατλαντικού πολιτικών πιέσεων.
Αυτός ο νόμος της αναγκαστικής αλλαγής ονομασίας, ήταν ένας από τους Όρους της μυστικής συμφωνίας που είχε υπογράψει ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος με τον Ποροσένκο, και ανήκε στις αμοιβαίες υποχρεώσεις για την παραχώρηση της Αυτοκεφαλίας. Τη συμφωνία είχαν ονομάσει τότε «Μνημόνιο Συνεργασίας» μεταξύ Φαναρίου και Ουκρανικής Πολιτείας. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είχε προσπαθήσει να ανανεώσει την ισχύ του Μνημονίου αυτού, και είχε ετοιμάσει για υπογραφή αντίστοιχο κείμενο να συνυπογράψει με τον νέο πρόεδρο Ζελένσκι κατά την επίσκεψη του τελευταίου στο Φανάρι. Τότε ο πρόεδρος Ζελένσκι είχε αρνηθεί την υπογραφή τέτοιου συμφωνητικού.
Το κείμενο αυτού του Μνημονίου παραμένει μέχρι και σήμερα επτασφράγιστο μυστικό για το Φανάρι.
Η εφαρμογή του νόμου Ποροσένκο από την κυβέρνηση Ζελένσκι, συνεπάγεται την αρπαγή των Ναών των Μοναστηριών και όλης της ακίνητης περιουσίας της κανονικής Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και τον απηνή διωγμό των Ορθοδόξων Ουκρανών κληρικών και των πιστών λαϊκών.
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επαναλαμβάνει διαρκώς και σε όλους τους τόνους, ότι η Αυτοκεφαλία είναι τετελεσμένο γεγονός το οποίο δεν ανακαλείται. Όταν όμως και ο μικρότερος νους διαπιστώνει ότι αυτό το εγχείρημα απέτυχε παντελώς, δεν μπορεί να μην έχει και την ίδια εικόνα τόσο ο Πατριάρχης, όσο και οι σχισματικοί της Ουκρανίας. Κατά συνέπεια θα προσπαθήσει με νύχια και με δόντια και χωρίς να υπολογίζει το τεράστιο κόστος για την Ορθοδοξία, να τονώσει το πεσμένο ηθικό των σχισματικών από τις συνέχεια της μη αναγνώρισής τους από την πλειοψηφία του σοβαρού και πιστού Ιεροκανονικά Ορθοδόξου κόσμου, με την βοήθεια των πολιτικών πιέσεων.
Το Πατριαρχείο με την απόφασή του αυτή, θα κάνει παράλληλα και σαφή τα πραγματικά κίνητρα, χάριν των οποίων παραχώρησε την Αυτοκεφαλία στους σχισματικούς.
Κατά κύριο λόγο φαίνεται να ενδιαφέρεται για την ακίνητη περιουσία και για τα μοναστήρια τα οποία θα μετατραπούν όλα και αμέσως σε Φαναριώτικα Σταυροπήγια και μόνο οι Ναοί θα μεταφερθούν διοικητικά στην σχισματική «Εκκλησία» του Επιφανίου.
Ο δεύτερος επίσης σοβαρός λόγος αυτών των κινήσεων, είχε εκφραστεί «προφητικά» και είχε δημοσιευτεί, αμέσως μετά την απόφαση της Ρωσικής Εκκλησίας να απουσιάζει από τη Σύνοδο της Κρήτης το 2016.
Τότε Μητροπολίτης του Φαναρίου είχε αναφέρει «off the record» σε δημοσιογράφο και έχει καταγραφεί ότι: «Με την απουσία των Ρώσων από την Σύνοδο της Κρήτης, ανοίγει ο δρόμος για την μεταφορά 40 εκατομμυρίων Ορθοδόξων της Ουκρανίας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο».
Μπορεί το πραγματικό ποίμνιο του Πατριαρχείου να αριθμεί μερικές δεκάδες πιστούς, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει εκβιαστικά να το αυξήσει με εισπήδηση σε ξένη Εκκλησιαστική Δικαιοδοσία. Αυτό το βήμα θα είναι καταστροφικό για την Ορθοδοξία και την ενότητά της.
Η απευκταία αυτή αντικανονική και πρωτοποριακά σχισματική και πρωτοφανής για την Ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, επιλογή του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, θα αποτελέσει την ταφόπλακα της Ορθοδοξίας.
Τέλος να αναφέρουμε ότι ο Επιφάνιος στην πρόσφατη ομιλία του για τα δύο χρόνια Αυτοκεφαλίας είπε το αμίμητο, το οποίο ακούγεται και ως βλασφημία, αλλά επιβεβαιώνει και τις παραπάνω πληροφορίες ότι: «η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία (Πατριαρχείο Μόσχας και πασών των Ρωσιών) είναι η «θυγατέρα» Εκκλησία της δικής του σχισματικής δομής και ότι η παρουσία της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Μητροπολίτη Ονούφριου στην Ουκρανία, έρχεται σε αντίθεση με τους Ιερούς Κανόνες».
Ὁ κ. Πρωθυπουργὸς ἀμέριμνος μὲ τὸ ποδήλατόν του εἰς τὴν Πάρνηθα,
συγχρωτιζόμενος χωρὶς μάσκα μὲ ἀγνώστους (29.11.2020)
ἐν μέσῳ σκληροῦ ἐγκλεισμοῦ, ὅπου δὲν ἐπετρέπετο εἰς τοὺς πιστοὺς
νὰ ἀνάψουν ἔστω ἕνα κερὶ εἰς τοὺς ἱεροὺς ναούς!
Τά Ἱερά Μυστήρια θά διενεργοῦνται,
εἴτε Ἐλευθέρως, εἴτε εἰς τάς “Κατακόμβας”
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ «ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ»
ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΥ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑΣ Ι. ΝΑΩΝ
Πρός πᾶσαν Πολιτειακήν καί Ἐκκλησιαστικήν Ἀρχήν
(Αὐτοκεφάλους, Αὐτονόμους Ἐκκλησίας,
Ἱ. Μητροπόλεις, Χριστιανικὰς Ἀδελφότητας κ.λπ.)
Γράφει ὁ κ. Λεωνίδας Ἀλεξάνδρου
«Ἰ. Χρυσόστομος πρός Πρωθυπουργό: «Ἐὰν μὲν γὰρ ᾖς ἔσω, ὁ λύκος οὐκ εἰσέρχεται· ἐὰν δὲ ἐξέλθῃς ἔξω, θηριάλωτος γίνῃ· ἀλλ’ οὐ παρὰ τὴν μάνδραν τοῦτο, ἀλλὰ παρὰ τὴν σὴν μικροψυχίαν.
Οὐδέν Ἴσον μέ Ἐκκλησία: Ἐκκλησίας οὐδὲν ἴσον. Μή μοι λέγε τείχη καὶ ὅπλα·… Τείχη βάρβαροι καταλύουσιν, Ἐκκλησίας δὲ οὐδὲ δαίμονες περιγίνονται.
Ἀήττητος ἡ Ἐκκλησία: Τοιοῦτον ἔχει μέγεθος ἡ Ἐκκλησία· πολεμουμένη νικᾷ· …ὑβριζομένη, λαμπροτέρα καθίσταται· …κλυδωνίζεται, ἀλλ΄ οὐ καταποντίζεται·…
Περίλαμπρος Νίκη: Διατί οὖν συνεχώρησε τὸν πόλεμον; Ἵνα δείξῃ λαμπρότερον τὸ Τρόπαιον» [Ἰωάννου Χρυσοστόμου (349-407 μ.Χ.), Ὁμιλία περί τῆς συλλήψεως Εὐτροπίου].
[Παράφρασις: [(-κ. Πρωθυπουργέ, Εὐτρόπιε), γνώριζε πώς, ἐάν εἶσαι μέσα στήν Ἐκκλησία ὁ αἱμοβόρος λύκος δέν εἰσέρχεται. Ἐάν δέ ἐξέλθης, τότε κατασπαράζεσαι ἀπό αὐτόν. Ὄχι γιατί εἶσαι ἔξω ἀπό τά ὁρατά τείχη, ἀλλά ἐξ αἰτίας τῆς μικροψυχίας καί κακότητός σου.
-Ὅλα τά Συστήματα καί μεγέθη τοῦ Κόσμου εἶναι μικρότερα ἀπό τήν Ἐκκλησία. Τίποτε δέν εἶναι Ἴσο μέ τήν Ἐκκλησία. Μή μοῦ μιλᾷς γιά ἀμυντικά τείχη καί γιά ὁπλικά συστήματα. …Τά τείχη τά γκρεμίζουν οἱ βάρβαροι ἐχθροί, εἰς δέ τήν Ἐκκλησίαν οὔτε οἱ Δαίμονες δέν δύνανται νά ὑπερισχύσουν.
-Τέτοιο μέγεθος ἔχει ἡ Ἐκκλησία, ὥστε, ἐνῷ τήν πολεμοῦν ἐκείνη Νικᾷ. …Ἐνῷ τήν ὑβρίζουν ἀποκτᾷ μεγαλυτέρα Λαμπρότητα. Ἐνῷ ταξιδεύει στή θάλασσα τοῦ κόσμου ὡς Πλοῖο, σείεται ἀλλά δέν βυθίζεται.
-Τότε, γιατί ὁ Κύριος ἐπέτρεψε τόν πόλεμο ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας; Ἁπλούστατα, κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, θά ἀναδείξη λαμπρότερο τό Τρόπαιο τῆς Νίκης…].
Α. ΕΛΕΓΧΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ
ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
ΝΑΙ εἰς τά Λογικά Ἐπιστημονικά δεδομένα,
ΟΧΙ εἰς τά ἀμφισβητούμενα
Μέ ἀφορμή τήν “Παν-Δημία”, μᾶλλον τήν “Σύν-Δημία” τοῦ κορωνοϊοῦ Covid-19, καί τόν προσχηματικό καί ἀπροκάλυπτο Διωγμό τῆς Ὀρθοδόξου Λατρείας, μέ τό σφράγισμα Ἱ. Ναῶν καί τήν ἀπαγόρευσι τελέσεως τῶν Ἱ. Μυστηρίων. Μαῦρο Σκοτεινό Πάσχα, Παγωμένα Χριστούγεννα, Στεγνά Θεοφάνεια. Διατρανώνουμε τήν ἐν Κυρίῳ, ἀταλάντευτο ἀπόφασί μας. Ἀπορρίπτουμε κάθε “Βίο-Τρομοκρατία”. Λοιδοροῦμε κάθε ἐπίδειξι πυγμῆς ἀπό τήν “Μικρο-Κυβέρνησι” Προτεκτοράτου. Οἱ Ἰατρικές πράξεις ΠΟΤΕ δέν ἐπιτρέπεται νά εἶναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ.
Τά λογικά καί ἐπιστημονικῶς Τεκμηριωμένα μέτρα τῶν Ὑγειονομικῶν Ὑπηρεσιῶν, θά ἐφαρμόζουμε χωρίς οὐδεμία ἔνστασι ἤ ἀμφισβήτησι. Δηλαδή, τήρησι ἀσφαλῶν ἀποστάσεων, καθαριότητα κ.λπ. Τά συμβατά μέ τά ἀτράντακτα καί ἀκριβῆ Πρωτόκολλα Ἀληθείας.
Στεκόμεθα κριτικά εἰς τά Ἀμφισβητούμενα καί Διφορούμενα στοιχεῖα, τά ὡς ἐπικίνδυνα χαρακτηριζόμενα, ἀπό μερικές ἐπώνυμες ὁμάδες Ἐπιστημόνων. Θά ἀναμένουμε ἀτράντακτες μεθοδικές ἔρευνες καί ἀποδείξεις, χωρίς ἀλληλοσυγκρουόμενα στοιχεῖα ἐλέγχου. Τρέμουμε μέ τά λεγόμενα “Εἰκονικά-Ἀντιφατικά” Στοιχεῖα τοῦ ΕΟΔΥ, τoῦ ΗΔΙΚΑ καθώς καί τό δημιουργηθέν ἀσαφές “Γκρίζο Τοπείο”. Πλήρης παραλογισμός: Παραποίησις Ἀριθμοῦ ΝΕΚΡΩΝ! – ΕΟΔΥ 3.472, ΗΔΙΚΑ 1.682! Διαφορά 1790 νεκροί! (11/12/2020).
Λίαν Εὐρύχωροι Χῶροι Θ. Λατρείας
Οἱ συνήθως εὐμεγέθεις Ἱ. Ναοί, εὐχερῶς δύνανται νά φιλοξενοῦν τόν ἀνάλογο ἀριθμό πιστῶν. Στήν ὅπου γῆς Παγκόσμιο Ὀρθοδοξία ὑφίστανται τεσσάρων μεγεθῶν τόποι Ἱ. Λατρείας. Μέγεθος δέ καταχωρεῖται, τόσο ὁ Κυρίως Ναός καί ὁ συστεγαζόμενος Γυναικωνίτης, ὅσο καί οἱ τυχόν ἄμεσα ἐπισυναπτόμενοι χῶροι Πνευματικῶν Κέντρων κ.λπ. Ἰδού τά πραγματικά μεγέθη: (A) περί τά 300 m2 (κυρίως στά χωρία), (B) περί τά 700 m2 στίς πόλεις καί κωμοπόλεις, (Γ) Μεγάλοι Ναοί ἄνω τῶν 1.000 m2 στίς Μεγαλουπόλεις. Καί (Δ) Ὑπερμεγέθεις Καθεδρικοί Ἐθνικοί Ναοί, περί τά 1.700 m2. Οἱ Ἱ. Χῶροι δέν εἶναι “Ὑπερμεταδότες” τοῦ ἰοῦ.
Ἐπί πλέον, οἱ περιβάλλοντες χῶροι, πέριξ τῶν Ἱ. Ναῶν δύνανται νά ὑποδέχωνται ἱκανό ἀριθμό πιστῶν. Ὑπάρχουν Πλατεῖες καί δρόμοι γύρω ἀπό τούς Ἱερούς Ναούς, πού εἶναι τῆς τάξεως τῶν δύο (2), πέντε (5), ἀκόμη καί περισσοτέρων στρεμμάτων. Ἅπαντες οἱ Πιστοί δύνανται ἐκεῖθεν, νά συμμετέχουν στήν Θ. Λατρεία, μέσῳ τῶν μεγαφώνων καί κατόπιν μέ εὐταξία καί σοβαρότητα νά προσέρχωνται στά Ἱ. Μυστήρια.
Τά κριτήρια τῆς ἀναλογικότητος εἶναι ὑποχρεωτικά. Χωρίς ἀμφιβολία, ὄχι 0 (!!!) Πρόσωπα, ὅπως ἐνομοθέτησε, ΜΟΝΟΝ ἐν Ἑλλάδι, ἡ ἐπαίσχυντος, ἄνισος, ἀνόητος “Ὑπο-Κυβερνητική” Ἀπόφασις γιά τό Πάσχα τοῦ 2020. οὔτε ἡ ἐπακολουθήσασα “Ἁπλόχερη” ΚΥΑ γιά 9 (!!!) ἀδελφούς ἀνά Ἱ. Ναό. Ἄν οἱ νομοθετήσαντες δέν εἶναι ἄπιστοι καί ἀντίθρησκοι, τότε ἀναμφιβόλως, μερικοί ἀπό αὐτούς βεβαίως ΔΕΝ γνωμοδοτοῦνται ὡς Σχιζοφρενεῖς.
Οὐδεμία Ἔνστολος Εἰσβολή
εἰς τούς Ἱ. Ναούς
Τίς ἀποδεδειγμένες Ἐπιστημονικῶς προτάσεις θά ἐφαρμόσουμε ἑκουσίως εἰς τά Ἱερά μας Σεβάσματα, μέ ἰδία εὐθύνη καί φροντίδα. Ἀπορρίπτουμε μετά βδελυγμίας τήν Ἀνίερο εἴσοδο στά Ἱερά, κατά τίς Ἱερές Μυσταγωγίες εἰς Ὄργανα Τάξεως καί Καταστολῆς. Μᾶς εἶναι ἄχρηστος. Ἄς ἐνδιατρίψουν εἰς τό κύριο ἔργο τους, τήν δίωξι τοῦ Ἐγκλήματος, τῶν Ναρκωτικῶν κ.λπ., τά ὁποῖα ἔχουν ἀναιτίως φουντώσει.
Οἱ Ναοί μας ἀποτελοῦν Ἱερό “Ἄβατο” καί “Ἄσυλο” Ἅγιο, χῶρο ἀπαραβίαστο, ἀπό τήν ἀρχαιότητα ἕως σήμερα. Αὐτό ἴσχυε πάντοτε, μόνον γιά τούς Πολιτισμένους καί ὄχι γιά τούς Βαρβάρους καί Νέο–Βαρβάρους τῆς ἐποχῆς μας.
Μόνον διεστραμμένοι βάνδαλοι Τυραννίσκοι εἰσέβαλαν εἰς τά Ἱερά, γιά νά συλλάβουν καί νά δολοφονήσουν τούς ἀποκαλουμένους “Ἱκέτες”.
ΠΡΟΣΟΧΗ, Κίνδυνος “Ἀρᾶς” ἀντί Εὐλογίας
Ἐμπόνως ἐνημερώνουμε σχετικῶς τούς ἀστυνομοκρατοῦντας τά Ἱερά: «Εἰ μέν φίλος πέφυκας εἴσελθε χαίρων. // Εἰ δέ ἐχθρός καί βάσκανος καί γέμων δόλου, //πόρρω-πόρρω πέπευτε τῆς Πύλης ταύτης, // ἵνα μή λάβης ἀράν ἀντί εὐλογίας, //ὡς ἔλαβε ὁ Ἰούδας ὁ τοῦ Χριστοῦ Προδότης» (Βυζαντινόν Μοναστηριακόν Ἐπίγραμμα).
(Μετάφρασις: Ἐάν ἐκ φύσεως εἶσαι φίλος, εἴσελθε γεμᾶτος χαρά.// Ἐάν ὅμως εἶσαι ἐχθρός τῆς Ἐκκλησίας, δαιμονοκίνητος καί δόλιος, // τότε φῦγε μακριά ἀπό τήν Πύλη τῆς Μονῆς ταύτης //γιά νά μή λάβης Kατάρα ἀντί εὐλογίας, // ὅπως ἐκέρδισε ὁ Ἰούδας, ὁ Προδότης τοῦ Κυρίου).
«… Νόει ὃ λέγω·» (Β’ Τιμ. γ’ 15). (Ἤτοι, κατάλαβε τί λέγω μέ κωδικό καί συνθηματικό τρόπο).
Β. ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Ἱ. ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ
ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΣΦΑΛΕΣ
Ἡ Θ. Κοινωνία δέν μεταδίδει φονικούς ἰούς,
ἀλλά μόνον Ζωήν
Οὐδεμία ἀσεβής ἐντολή θρησκευτικοῦ περιεχομένου θά υἱοθετηθῆ ἀπό τούς πιστούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς. Τό πῶς Λατρεύουμε τόν Κύριό μας, κεῖται ἐκτός πάσης κοσμικῆς Νομοθεσίας. Τό πῶς πραγματοποιοῦμε τά Ἱ. Μυστήρια τοῦ Βαπτίσματος, τοῦ Γάμου, τῆς Θ. Κοινωνίας κ.λπ., τό πῶς τελοῦμε τά μυστηριοειδῆ, τῆς Ἐξοδίου Ἀκολουθίας κ.ἄ., δέν ἐκχωρεῖται στήν ἁρμοδιότητα τῶν ὅποιων Κοσμικῶν Πολιτικῶν Ἀρχῶν.
Ἐξειδικεύοντας στό θέμα τῆς Θείας καί Ζωοποιοῦ Θείας Κοινωνίας, ἐπιστάμεθα καλῶς πώς ἀποτελεῖ ἀληθῶς Αὐτό Τοῦτο τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. Οὐδεμία “Χιτλερικοῦ Τύπου” προσταγή θά θεωρηθῆ ἀποδεκτή ἐπ’ αὐτοῦ. Ἡ Θεία Κοινωνία ἐνέχει τό Μοναδικό Ὑπερκόσμιο “Πύραιμο” “Ἀνοσοποιητικό”. Τό Πανακήρατο Σῶμα τοῦ Κυρίου ἀποτελεῖ Ἀείζωο Φωτιά καί ἡ Ἀείφωτη Ζωή. Δέν μεταδίδει ἰούς, ἀλλά, δωρίζει ἐν Χάριτι, Αἰωνιότητα, Ἀφθαρσία καί Ἀθανασία.
Προσέτι, στήν περίπτωσι ὅπου ἐξασφαλισθοῦν “Διατεταγμένες” “Ψευδό–Συνοδικές” Ἀποφάσεις, διά ἐκβιασμῶν καί πιέσεων, δέν πρόκειται νά υἱοθετηθοῦν ἀπό τόν Πιστό Λαό. Οὐδέν πρακτικό ἀποτέλεσμα θά ἐπιφέρουν.
Ὁ Φιλόθεος Λαός μας ἐπιθυμεῖ τό Θρήσκευμά του αἰωνίως Ἀμετάβλητο, ἀπολύτως Σεβαστό καί Ὁμοειδές μέ αὐτό τῆς Σεπτῆς χορείας τῶν Ἁγίων Πατέρων.
«Τάς γενομένας Συνόδους ἡ εὐσεβής πίστις κυροῖ». Κατ’ ἐπέκτασι, συμπληρωματικά, «Καί ἡ τῶν δογμάτων ὀρθότης ἐγκρίνει τάς Συνόδους» (Ἁγ. Μάξιμος Ὁμολογητής).
Ὀλιγοπιστία ἡ Μεταβολή
τοῦ τρόπου Μεταδόσεως τῆς Θ. Κοινωνίας
Ἐπιπροσθέτως, ἀπορρίπτεται πᾶσα τυραννική πρᾶξις ἀλλαγῆς τοῦ τρόπου μεταδόσεως τῆς Θ. Κοινωνίας, διά τῆς Ἁγ. Λαβίδος. Καθότι τοῦτο ὑπονοεῖ καί ὑποκρύπτει ἀπιστία. Ἀμφισβητεῖ τήν Ὀντολογία τοῦ Ἱεροῦ Σώματος καί Αἵματος τοῦ Κυρίου, τό ὁποῖο βρίσκεται μέσα στόν Ἡφαιστειακό Κρατῆρα τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου.
Κατακυρώνεται ἡ ἀναμφισβήτητος Δισχιλιετής Ἀπόδειξις καί συνείδησις ὅτι, τό Ἱ. Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας οὐδεμία ἀσθένεια ἤ μόλυνσι μεταδίδει. Ἀλλά μόνον Ἐδεμική, Παραδεισένια Εὐωχία.
Προσέτι, ὑφίσταται ἡ πρόσφατος συγκλονιστική ἐμπειρία, ἡ ἀποκτηθεῖσα ἐπί μῆνες Παγκοσμίως, ἐν μέσῳ τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἡ πραγματοποιηθεῖσα εὐρύτατα Θ. Μετάληψις, ἐπιβεβαιώνει τήν ἀσφάλεια τῆς Ἱερᾶς Μυσταγωγίας. Ἑκατοντάδες Ἑκατομμύρια (ἄνω τῶν 300!) Πιστῶν ἐκοινώνησαν κατ’ αὐτή τήν περίοδο, χωρίς θύματα ἐξ αὐτῆς, εἴτε στούς πιστούς, εἴτε στούς Κληρικούς.
Διαφορετικά, θά ἔπρεπε νά ἐπιπέση θανατικό εἰς ὅλους τοὺς μεταλαμβάνοντες καί κυρίως θά ἀποδεκατίζονταν οἱ Κληρικοί, πρᾶγμα πού οὐδόλως συνετελέσθη. Νά ὑπογραμμίσουμε ὅτι, τά ὅποια ἐλάχιστα θύματα, Κληρικῶν καί Μοναχῶν, ὑπέστησαν τήν προσβολή τοῦ ἰοῦ ἀπό ἄλλου εἴδους καταστάσεις. Ὄχι ἀπό τή Θεία Μετάληψι, ἀλλά ἀπό Δύστηνες καί Διφορούμενες Ὕποπτες αἰτίες, π.χ. εἰς ἀφελῆ ἄκαιρα Τραπεζώματα, μέ συμμετοχή μολυσμένων προσώπων.
Εἶναι ἀναμφίβολο δέ ὅτι, ὅταν παρεμποδίζεται, δι’ Ἀντιθρήσκων Νόμων ἡ Θεία Χάρις, ὥστε νά τιθασεύη καί νά ἁπαλύνη τό ἀναφερόμενο ὡς “Φυσικό Κακό”, τότε αὐτό ἐξαγριώνεται καί μεταλλάσσεται σέ πιό ἀποκρουστικές Ὄψεις καί Μορφές.
Γ. ΝΕΑΣ ΜΟΡΦΗΣ
“ΤΕΧΝΟ-ΤΥΡΑΝΝΙΚΑ” ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ
Νέα Περίοδος Προσχηματικῶν Διωγμῶν
Εἶναι πασιφανές πώς, εἰσερχόμεθα στήν περίοδο τῶν φανερῶν ἤ τῶν συγκεκαλυμμένων Δολίων Διωγμῶν τῆς Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτό τό λόγο, κηρύσσουμε τόν Πόλεμο ἐναντίον τῶν Ἐπισήμων Μεγαλοσχήμων Δυναστῶν.
Θά ἀναβιώσουν μέ σύγχρονο “Τεχνο–Τυραννικό” καί “Ψυχο-Φθόρο” Μέθοδο, οἱ “Σφαγιασμοί” τῶν Πρωτοχριστιανικῶν χρόνων ἀπό τά ἀσεβῆ Αἱμοσταγῆ τέρατα, τούς “Νέρωνες” καί τούς “Διοκλητιανούς”, μέ τά Ἀμφιθέατρα τῶν θηρίων καί τά ἀσύληπτα Βασανιστήρια φρίκης.
Τά Δέκα τρία ἑκατομμύρια (13.000.000) Μαρτύρων, ἐκ τῶν ὁποίων τά Δέκα (10.000.000) καταχωροῦνται ὡς Ἕλληνες Ρωμιοί, ἀποτελοῦν γιά ἡμᾶς τούς φωτεινούς ποδηγέτες καί ἐνδυναμωτές.
Θά ξαναβιώσουν οἱ πρόσφατες “Ψευδ–Ἐπιστημονικές” Σταλινικές μέθοδοι, μέ τά “Ψυχο-Κτόνα” Ψυχιατρεῖα, τά Βάρβαρα Γκουλάγκ καί τήν “Παραθεριστική” Σιβηρία!
Ἰδού στάδιον δόξης λαμπρόν. Οἱ δυσσεβεῖς διεξάγουν Διωγμούς καί ἐμεῖς καταφεύγουμε στίς “Κατακόμβες” καί στά “Κρυφά Σχολειά”, ὡς “Κρυπτοχριστιανοί”. Στό Πολύμορφο καί Πολυδιάστατο Μυστηριῶδες “Ἱερό Ἀντάρτικο”, ἐναντίον κάθε Ἀντισυνταγματικῆς “Νομίμου” Ἀνομίας. Ἔξαρσις μέ Δογματική περιωπή. Οὐδείς δύναται νά ὑπονομεύση ἀκόμη πιό δραστικά τό ἤδη ἐξουδενωμένο Συλλογικό Φρόνημα τῶν Πιστῶν. Καθότι, οἱ θεοφόροι Ἀπόστολοι ἐντέλλονται κατηγορηματικῶς, «… Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις» (Πράξ. ε’ 29).
Πλήρωμα Ἐκκλησίας,
Πεντακόσια Ἑκατομμύρια Ὀρθόδοξοι
Ἡ Ἐκκλησία, ἡ Ζῶσα Ὀρθοδοξία, ἐν μέσῳ τῶν κάθε εἴδους καί μορφῆς Διωγμῶν καί κατατρεγμῶν, συναπαρτίζεται ἀπό τό Πλήρωμα τῶν Κληρικῶν, τῶν Μοναχῶν καί τῶν Λαϊκῶν, μέ “Κεφαλή” της τόν Κύριο καί “Κυβερνήτη” της τόν Πανάγιο Πνεῦμα.
Τό ὁρατό καί μετρήσιμο τμῆμα τῆς Στρατευομένης Ἐκκλησίας συντίθεται ἀπό περίπου Πεντακόσια Ἑκατομμύρια πιστούς (500.000.000). Ἀπό Χιλίους (1.000) περίπου Ὀρθοδόξους Ἐπισκόπους, ἀπό Ἑκατόν Πενῆντα χιλιάδες (150.000) Κληρικούς. Καί ἀπό Τετρακόσιες περίπου χιλιάδες (400.000), Εἰδικές Πνευματικές Δυνάμεις “ΛΟΚ”, “ΟΥΚ”, εἴτε Μοναχούς, εἴτε Ἀφιερωμένους, εἴτε Ἱεραποστολικές-Φιλανθρωπικές Ἀδελφότητες μέσα στόν Κόσμο.
Οἱ ἑκούσιοι ἤ ἀκούσιοι συνοδοιπόροι τοῦ “Διοκλητιανείου” Παγκοσμιοποιημένου Συστήματος θά ἀποτύχουν καί πάλιν εἰς τό Σατανῶδες καλοστημένο Πρόγραμμά τους.
Τά Πλήθη, τά Νέφη τῶν Ὀρθοδόξων ἐνδύονται ἀόρατο, ἀήττητο πανοπλία. Ἐκδηλώνουν δέ «Ἀμνοῦ τήν ἀθῳότητα, Λέοντος τήν ἀλκή καί Μάρτυρος τήν Παρρησίαν». Οὐρανοδρομοῦν μέ κάθε Πνευματικό ὁραματισμό ὡς “Κοσμοναῦτες” τῆς Οὐρανίου Βασιλείας, μέ ἑποπτικό Σχέδιο Πτήσεως καί “Κόσμο-Πλοΐας”, ὅπως τό παρέδωσε ὁ Ἴδιος ὁ Κύριός μας:
-«… Ἐπιβαλοῦσιν ἐφ’ ὑμᾶς τάς χεῖρας αὐτῶν καί διώξουσιν, παραδιδόντες εἰς συναγωγάς καί φυλακάς, ἀπαγομένους ἐπί βασιλεῖς καί ἡγεμόνας ἕνεκεν τοῦ Ὀνόματός μου· ἀποβήσεται ὑμῖν εἰς μαρτύριον. θέσθε οὖν ἐν ταὶς καρδίας ὑμῶν μή προμελετᾶν ἀπολογηθῆναι, ἐγώ γάρ δώσω ὑμῖν στόμα καί σοφίαν, ᾗ οὐ δυνήσονται ἀντειπεῖν οὐδὲ ἀντιστῆναι πάντες οἱ ἀντικείμενοι ὑμῖν» (Λουκ. κα΄ 12-15).
-«Οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ Κυρίου αὐτοῦ. εἰ ἐμέ ἐδίωξαν, καί ὑμᾶς διώξουσιν· εἰ τόν λόγον μου ἐτήρησαν, καί τόν ὑμέτερον τηρήσουσιν» (Ἰωάνν. ιε’ 20).
(Παράφρασις: … -Θά σᾶς συλλάβουν καί θά ὀργανώσουν κάθε μορφῆς Διωγμούς ἐναντίον σας, παραδίδοντάς σας εἰς θρησκευτικούς ἄρχοντες καί εἰς φυλακές. Θά σᾶς ἐμφανίσουν εἰς βασιλεῖς καί ἡγεμόνες ὡς κατηγορουμένους γιά τό Ὄνομά μου. Αὐτά ὅλα θά συντελοῦνται, γιά νά μαρτυρῆται τό Εὐαγγέλιον. Βάλτε καλά στό μυαλό σας, νά μή προμελετᾶτε τί θά ἀπολογηθῆτε. Διότι ἐγώ θά σᾶς δώσω τέτοιο στόμα καί τέτοια σοφία, πού θά εἶναι ἀδύνατον οἱ ἀντίπαλοί σας νά ἀντισταθοῦν, νά ἀντείπουν καί νά προβάλλουν ἀντιλέγοντας, ὁποιοδήποτε λογικό ἐπιχείρημα.
-Νά ἔχετε μία βεβαιότητα. Δέν ὑφίσταται δοῦλος πού νά εἶναι μεγαλύτερος σέ ἀξία ἀπό τόν Κύριό του. Ἐάν λοιπόν ἐμέ τόν Κύριο καί Βασιλέα ἐδίωξαν καί Ἐσταύρωσαν καί ἐσᾶς θά σᾶς διώξουν. Ἐάν σέ κάποιο βαθμό τά Λόγιά μου ἐφήρμοσαν ἤ παρεβίασαν, τό ἴδιο θά κάμουν καί γιά δικά σας κηρύγματα).-
Ενημερώνω
τους Μεγάλους Φακελωτές του Διαδίκτυου
ότι
Η ανάρτηση η παρούσα
θα τοιχοκολληθεί και στο Φατσομπούκι/facebook Αμερικανιστί...
όπου αρμενίζω κάτι χρονάκια, (η υπο-φαινομένη, Ευανθία Γεωργίου Παναγοπούλου- σύζυγος Πέτρου Κουτσούκου, γνωστή και ως Σαλογραία, ή Ευανθία η Σαλογραία)
αρμενίζω χρόνια, ξαναλέγω, με το προφίλ "Εύα Πέτρου" στο Φατσομπούκι, και την ακόλουθη φωτογραφία των 37 χρόνων μου εκεί...εικόνα μπαϊλντισμένης νεαρής- τότε- μητέρας δύο αγοριών.
Δοξάζω τον Κύριο που με άφησε να ζήσω και να γεράσω μέχρι σήμερα...
Καμία απολύτως Δωρεά, Δεν την θεωρώ αυτονόητη, ούτε και κανείς μου τη χρώσταγε...
Γκλόρυ γκλόρυ Αλληλούιααα!
Αναδημοσιεύω, λοιπόν, σήμερα εδώ, στο blog μου salograia.com, η λωλοφρένα -αναδημοσιεύω μια πρόσφατη εγκύκλιο του Νεοημερολογίτη Επισκόπου Μόρφου στην Κύπρο, κ. Νεόφυτου ο οποίος μοιάζει να διαφέρει κατά πολύ (και επί τα βελτίω), από πολλούς άλλους συνεπισκόπους του, τόσον της Κρατικής Ελλαδικής Εκκλησίας, όσον και της Κρατικής Εκκλησίας της Κύπρου.
Είθε ο Αναστημένος Ιησούς Χριστός ο Σωτήρας μας, να τον Φωτίσει ώστε να Μην παραμείνει απλώς ένας "συντηρητικός" ποιμένας αλλά να αποβεί ένας ρηξικέλευθος Εμπνευστής και Ηγέτης προς την Διόρθωση του Νεοημερολογίτικου Σχίσματος που επιτελέσθηκε το 1924, εις βάρος των Χριστιανών Ορθοδόξων, και του οποίου Σχίσματος, τους Άνομους, πικρότατους καρπούς, γευόμαστε μέχρι τις μέρες μας.
(Αν ζουλήξεις το ποντίκι επάνω στην υπογραφή μου, θα πεταχτείς τσουπ! σε δυο παλιότερες αναρτήσεις, με σκέψεις επί συναφών θεμάτων Ορθοδοξίας, αγαπημένο μου)
.......................................................
............................................................................
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΟΡΦΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΚΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΑΤΟΠΙΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ (09.12.2020) | Τέκνα ἐν Χριστῷ ἀγαπητά, |
Θέμα: Τέλεση τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν καὶ Μυστηρίων στοὺς ναούς μας κατόπιν τῶν νέων μέτρων ποὺ ἐξήγγειλε ἡ Κυπριακὴ Κυβέρνηση γιὰ ἀντιμετώπιση τοῦ κορωνοϊοῦ
Μὲ ἀφορμὴ τὰ νέα περιοριστικὰ μέτρα, τὰ ὁποῖα ἐξήγγειλε σήμερα, 09.12.2020, ἡ Κυβέρνησή μας, ἕνεκα τῆς ἐπισήμανσης αὐξημένων κρουσμάτων τῆς μεταδοτικῆς ἀσθένειας τοῦ κορωνοϊοῦ καὶ στὴν Κύπρο, καὶ τὰ ὁποῖα ὁμολογουμένως ἦταν ἀναμενόμενα, θὰ ἐπιθυμούσαμε νὰ σᾶς γνωστοποιήσουμε τὰ ἑξῆς, ἀναφορικὰ πρὸς τὸ ἀνωτέρω θέμα.
Ὅπως γράφει καὶ στὴ χθεσινὴ (ἡμερ. 08.12.2020) ἀνοικτὴ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Πρόεδρο καὶ τὰ μέλη τῆς Κυπριακῆς Κυβερνήσεως ὁ ἀναπληρωτὴς Καθηγητὴς Ἐπιδημιολογίας καὶ Δημόσιας Ὑγείας στὸ Ἀνοικτὸ Πανεπιστήμιο Κύπρου, δρ. Ἐλπιδοφόρος Σωτηριάδης, «Μετὰ ἀπὸ 8 μῆνες ἐμπειρίας ἀπὸ τὴν διασπορὰ τοῦ κορωνοϊοῦ στὸν πληθυσμὸ τῆς Κύπρου καὶ μετὰ ἀπὸ τὴν λήψη δεκάδων διαφορετικῶν μέτρων ἐλέγχου, βρισκόμαστε περίπου στὸν ἴδιο σταθερὸ παρονομαστή. Βλέπουμε δηλαδὴ νὰ συνεχίζεται ἡ ἐξάπλωση τοῦ κορωνοϊοῦ στὸν πληθυσμό, ὅπως ἄλλωστε συμβαίνει σὲ ὅλο τὸν κόσμο. Τὸ φαινόμενο δὲν εἶναι παράξενο, διότι οὐσιαστικὰ ὅποια μέτρα καὶ νὰ λάβουμε, ὁ κορωνοϊὸς θὰ συνεχίσει νὰ διασπείρεται στὸν πληθυσμό, ἰδιαίτερα τώρα τὸν χειμώνα, ποὺ οἱ καιρικὲς καὶ ἄλλες συνθῆκες εὐνοοῦν τὴν μετάδοσή του». Καί, αὐτὰ ποὺ σημειώνει ὁ εἰδικὸς Ἐπιδημιολόγος τῆς Κύπρου ἐπικυρώνουν καὶ ἄλλοι διεθνοῦς κύρους εἰδικοὶ ἐπιστήμονες, ὅπως ὁ ἐξ Ἑλλάδος Ἐπιδημιολόγος τῆς Ἀμερικῆς δρ. Ἰωάννης Ἰωαννίδης, καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου Stanford.
Ἐμεῖς, σὲ ὁμιλίες καὶ κηρύγματα ποὺ κάναμε κατὰ τὸ διάστημα τοῦ διαρρεύσαντος «φοβεροῦ ἔτους» 2020, εἴχαμε ἐπανειλημένα ἀναφέρει πὼς τὰ ἀνωτέρω περιοριστικὰ μέτρα εἶναι μέτρα προορισμένα γιὰ νὰ ἀποτύχουν, ὥστε ὁ λαὸς νὰ φθάσει σταδιακὰ σὲ ἀπόγνωση, ἡ κοινωνία σὲ χάος καὶ ὁ συστηματικὰ καλλιεργούμενος ἐκφοβισμὸς νὰ φυγαδεύσει τὴν πίστη. Κι ὅλα αὐτά, γιὰ νὰ ὁδηγήσουν τὸν κόσμο οἱ ἄνθρωποι τῆς «Νέας Τάξης Πραγμάτων» στὴν κατάσταση νὰ ἐκλιπαρεῖ γιὰ τὸ «θαυματουργικὸ ἐμβόλιο», ποὺ ἑτοίμασαν οἱ ἴδιοι ποὺ δημιούργησαν τὴν ὅλη αὐτὴ κατάσταση. Τὰ ἐμβόλια ὅμως αὐτὰ μὲ τὸ ἐμπεριεχόμενο τεχνητὸ γενετικὸ ὑλικό, πολλοὶ ἐπιστήμονες τῆς παγκόσμιας ἐπιστημονικῆς κοινότητας μᾶς παροτρύνουν νὰ μὴν τὰ λάβουμε, γιατὶ οἱ παρενέργειές τους, ἀργὰ ἢ γρήγορα, θὰ ἀποδειχθοῦν τραγικές, καθὼς δὲν ἔχουν δοκιμασθεῖ ὅπως τὰ λοιπὰ ἐμβόλια τῶν ποικίλων μολυσματικῶν λοιμωδῶν ἀσθενειῶν, ἀλλὰ καὶ γιατὶ θὰ ἀποτελέσουν μία «ψηφιοποιημένη ταυτότητα» —κατὰ τὴν ἔκφραση τῶν ἰδίων τῶν νεοεποχιτῶν ἐφευρετῶν τους—, ποὺ θὰ λειτουργοῦν ὡς μέσα πλήρους ἐλέγχου τῆς ὅλης ζωῆς τῶν ἐμβολιασθέντων.
Ἔτσι, ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος καθίσταται πειραματόζωο τῆς «Νέας Τάξης Πραγμάτων», ποὺ μεταξὺ ἄλλων στοχεύει στὴν κατακόρυφη μείωση τοῦ πληθυσμοῦ τῆς γῆς...
Καί, γιὰ νὰ τὸ ἀντιληφθοῦμε αὐτὸ ἀμεσώτερα, οἱ πολυμήχανοι Ἄγγλοι ἀποτρέπουν τὶς ἔγκυες γυναῖκες καθὼς καὶ ὅσους ἐπιθυμοῦν νὰ τεκνοποιήσουν στὸ μέλλον νὰ ἐμβολιασθοῦν μὲ αὐτά.
Ὁ δὲ Πρόεδρος τῆς Κίνας, προχωρημένος Νεοταξίτης, εἰσηγήθηκε πρόσφατα στὴ Σύνοδο τῶν G20 τὸ χάραγμα τῶν πολυπληθῶν πολιτῶν του μὲ τὸ κώδικα QR γιὰ διευκόλυνση στὸν ἄμεσο γενικὸ ἔλεγχό τους. Ἐπειδὴ ἀποτολμοῦμε καὶ τὰ ἀναφέρουμε αὐτά, μερικοὶ μᾶς ἀποκαλοῦν «συνομωσιολόγους». Ἐὰν ἐμεῖς εἴμαστε «συνομωσιολόγοι», τότε ποιοί εἶναι οἱ συνομῶτες εἰς βάρος τῆς ἐλευθερίας, ποὺ ὁ Θεὸς δώρησε στὴν εἰκόνα Του, τὸν ἄνθρωπο;
Μᾶς ἐμποιεῖ ἰδιαίτερη ἐντύπωση, ποὺ ἡ Κυβέρνηση στὰ ἀνωτέρω μέτρα/διατάγματά της, ἐξισώνοντας τοὺς χώρους τῆς Ὀρθοδόξου λατρείας μὲ τὰ τεμένη, τὰ μπάρ, τὶς ταβέρνες, τὰ ἑστιατόρια καὶ λοιποὺς χώρους ἑστίασης, ἐπιβάλλει ἐξίσου τὸν ἀποκλεισμὸ προσέλευσης τῶν πολιτῶν.
Αὐτὰ βεβαίως τὰ μέτρα θεωροῦμε πὼς θὰ ἐπιταχύνουν τὴν αὔξηση τῆς ἀνεργίας καὶ πτώχευσης, τῆς ἤδη βεβαρυμένης ψυχοπαθολογίας τῶν πολιτῶν καὶ ἀρχίζει νὰ διαφαίνεται ἡ προφητευθεῖσα ἔλλειψη τροφίμων, εἰδῶν βασικῆς ἀνάγκης καὶ καυσίμων.
Οἱ ἐναγώνιες εἰσηγήσεις κλήρου καὶ πιστοῦ λαοῦ δὲν εἰσακούσθηκαν, καὶ δυστυχῶς, σὲ ἄκρα ἀντίθεση αὐτοῦ ποὺ σημαίνει ἐννοιολογικά, θεολογικὰ καὶ ἐκκλησιολογικὰ ὁ «ἐκκλησιασμός» —δηλαδὴ ἡ συνάθροιση ἐπὶ τὸ αὐτὸ κλήρου καὶ λαοῦ πρὸς δοξολογίαν Θεοῦ—, τώρα ἐπιβάλλεται νὰ τελεῖται «χωρὶς τὴν παρουσία πιστῶν».
Κι αὐτὰ σὲ μία περίοδο νηστείας, κατὰ τὴν ὁποία ὁ πιστὸς λαὸς ἀγωνίζεται ἰδιαίτερα πνευματικὰ καὶ ἐπιθυμεῖ νὰ ἐκκλησιάζεται καὶ νὰ κοινωνεῖ τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων πιὸ τακτικά. Καὶ ἀφήνουμε ἔτσι τὶς ψυχὲς ἀτροφικὲς γιὰ τὴν ἀμφιλεγόμενη προστασία τῆς σωματικῆς ὑγείας, ποὺ δὲν ἐξασφάλισαν τὰ μέτρα τῶν κρατούντων καὶ τῶν συμβούλων τους ἐπιδημιολόγων.
Θὰ δώσουμε ὅμως λόγο στὸν Θεὸ γιὰ τὴ συμπεριφορά μας αὐτή. Ἐπιλέξαμε τὴν «ὑγειονομικὴ λογικὴ» τοῦ κόσμου τούτου καὶ ἀφήσαμε τὰ ἔργα τῆς πίστεως, τὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, νὰ γελιοποιοῦνται ἀπὸ ἐπιστήμονες καὶ δημοσιογράφους.
Νὰ ὑπογραμμίσουμε ἀκόμη πὼς οἱ σκοτεινὲς καὶ ἑωσφορικές δυνάμεις, ἐπειδὴ δὲν θέλουν τὸν κόσμο νὰ εἶναι πνευματικὰ καὶ σωματικὰ δυνατός, ἔχουν βάλει ὡς στόχο, μεταξὺ ἄλλων, καὶ τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Καὶ δὲν θέλουν νὰ μεταλαμβάνουν οἱ πιστοί, γιατὶ γνωρίζουν ὅτι ἡ κατεξοχὴν πνευματικὴ δύναμη τοῦ πιστοῦ εἶναι ἡ κοινωνία τοῦ ζωοποιοῦ σώματος καὶ αἵματος τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ Θεία Λειτουργία, δηλαδὴ τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἀλλὰ καὶ ὁποιοδήποτε Μυστήριο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ποὺ τελεῖται μὲ τὴ συνάθροιση τῶν πιστῶν ἐπὶ τὸ αὐτό, μέσα στὸ πλαίσιο τῆς λατρείας τοῦ μόνου Ἀληθινοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἀκολουθώντας τὴν θεοπαράδοτη ἐντολὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶπε, «τοῦτο (τὸ Μυστήριο τῆς Εὐχαριστίας) ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν», καθὼς καὶ τὴν ἀνέκαθεν λειτουργικὴ πράξη τῆς Ἐκκλησίας, δὲν μποροῦν νὰ ὑποβιβαστοῦν καὶ νὰ θεωρηθοῦν ὡς ἁπλὲς συναθροίσεις ἀνθρώπων.
Καὶ ἡ Θεία Κοινωνία, αὐτὸ δηλαδὴ τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας, ποὺ μυστικὰ ἀλλὰ πραγματικὰ θυσιάζεται χάριν τῶν πιστῶν σὲ κάθε Θεία Λειτουργία, ὄχι μόνο εἶναι ἀδύνατον νὰ εἶναι μεταδοτικὸ ὁποιασδήποτε μολυσματικῆς-λοιμικῆς ἀσθένειας, ἀλλὰ σὲ ὅσους προσέρχονται σ᾽ αὐτὸ μὲ πίστη καὶ τὴν κατάλληλη προετοιμασία, χορηγεῖ ὑγεία ψυχῆς καὶ σώματος καὶ γίνεται «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ ζωὴν τὴν αἰώνιον».
Ἐπίσης, ἐπισημαίνουμε τὸν πατρικὸ λόγο τοῦ Κυρίου μας σὲ ἀσθενεῖς καὶ ὑγιεῖς, ἁμαρτωλοὺς καὶ δικαίους, «τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω» (Ἰω. 6,37). Ὁ Κύριος δὲν ἀποδιώκει κανέναν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία Του, ἀλλὰ δέχεται ὅλους ποὺ προσέρχονται σ᾽ Αὐτόν. Καὶ ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Κυρίου ἰσχύει διαχρονικὰ γιὰ τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ποιμένες καὶ διαδόχους τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, κατεξοχὴν μάλιστα ἐμᾶς τοὺς ἐπισκόπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Ὡς ἐκ τῶν ὡς ἄνω, στὰ ὅρια τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου, πληροφορῶ, ὡς ὁ κατὰ τόπον ἁρμόδιος Μητροπολίτης, ὅτι οἱ ἱεροὶ ναοί μας θὰ συνεχίσουν ἀπρόσκοπτα τὴ λειτουργία τους καὶ δὲν θὰ κλείσουν καθ᾽ οἱονδήποτε τρόπο.
Δηλαδή, τόσον οἱ ἱερὲς Ἀκολουθίες καὶ Θεῖες Λειτουργίες, ὅσο καὶ τὰ ἱερὰ Μυστήρια θὰ τελοῦνται κανονικά. Οὔτε κορδέλλες θὰ τοποθετηθοῦν στοὺς σκάμνους, οὔτε οἱοσδήποτε ἱερέας ἢ ἐπίτροπος θὰ ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ καθορίζει τὸν ἀριθμὸ τῶν εἰσερχομένων στὸν ναὸ πιστῶν, οὔτε καὶ νὰ τοὺς ἀπαγορεύσει τὴν εἴσοδο ἐν ὥρᾳ Ἀκολουθίας.
Ἐὰν ἡ Κυβέρνηση θεσπίζει νόμους γιὰ τὴν περιφρούρηση, ὅπως θεωρεῖ, τῆς σωματικῆς ὑγείας τῶν πολιτῶν, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει τὴ δική της ἱερὰ Παράδοση καὶ τοὺς δικούς της νόμους καὶ ἱεροὺς Κανόνες ἐδῶ καὶ δύο χιλιάδες χρόνια, γιὰ νὰ διασφαλίζει καὶ διατηρεῖ τὴν ψυχοσωματικὴ ὑγεία τῶν πιστῶν.
Καὶ τονίζουμε ἐν προκειμένῳ τὸ ἀρχαῖο νομικὸ ἔθος τῆς ἀσυλίας τῶν ἱερῶν ναῶν, τῶν χώρων τῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ, ποὺ δὲν μποροῦν νὰ καταστοῦν χῶροι ἀστυνόμευσης τῶν πιστῶν, τὴ στιγμὴ μάλιστα ποὺ αὐτὴ τὴν ἱερότητα καὶ ἀσυλία σεβάστηκαν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες καὶ ἑτερόδοξοι, καὶ ἀλλόθρησκοι, καὶ κατακτητές...
Καὶ νὰ ὑπενθυμίσουμε ἀκόμη ὅτι αὐτὴ ἡ ἀσυλία τυγχάνει σεβαστὴ στοὺς χώρους λατρείας ὅλων τῶν θρησκειῶν. Πολλοῦ γὲ δὴ πρέπει νὰ τυγχάνει στοὺς Ὀρθοδόξους ναοὺς ἑνὸς Ὀρθοδόξου ἀπὸ δισχιλιετίας Χριστιανικοῦ κράτους.
Ἐὰν τὰ ἀνωτέρω, δηλαδὴ ἡ ἀπρόσκοπτη λειτουργία τῶν ναῶν μας θεωρηθεῖ ὅτι ἀντίκειται στὰ σχετικὰ κυβερνητικὰ διατάγματα, τὴν εὐθύνη δὲν θὰ ἔχουν, οὔτε οἱ ἱερεῖς, οὔτε οἱ διάκονοι, οὔτε οἱ ἐκκλησιαστικοὶ Ἐπίτροποι, ἀλλὰ τὴν ἀναλαμβάνω ἐξ ὁλοκλήρου, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνώπιον τοῦ νόμου, ἐγὼ προσωπικά, ὁ Μητροπολίτης σας.
Καὶ εἶμαι ἕτοιμος, χάριν τῆς ἀπρόσκοπτης λειτουργίας τῶν ἱερῶν μας ναῶν καὶ τῆς τέλεσης τῶν Ἀκολουθιῶν καὶ Μυστηρίων μας, νὰ παρασταθῶ στὰ δικαστήρια τοῦ κόσμου τούτου.
Κοινοποίηση: Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κύπρου κ. Χρυσόστομον Β´ καὶ ἀρχιερεῖς-μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου.
Τὰ κόμματα ἔκαναν συγκέντρωσιν κατὰ τὴν δίκην τῆς «Χρυσῆς Αὐγῆς», ἐκδηλώσεις καὶ πορείας, ὅπως καὶ τὴν 17ην Νοεμβρίου, διά τὸ Πολυτεχνεῖον, ὅπου ὁ Πρωθυπουργὸς κατέθεσε στεφάνι (δὲν τὸ ἔκανε τὴν 25ην Μαρτίου ἤ τὴν 28ην Ὀκτωβρίου). Μόνον εἰς τοὺς Ὀρθοδόξους ἀπαγορεύεται νὰ λατρεύουν τὸν Θεόν!
Ὑπάρχει μόνον σῶμα, ὄχι ψυχή, διὰ τὴν Ν.Δ.
καὶ οἱ ἱ. ναοὶ ἀνήκουν εἰς αὐτὴν, ὄχι εἰς τὸν Θεόν!
ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΟΙ ΝΑ
ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΟΥΣ Ι. ΝΑΟΥΣ!
Ἡ ψευδοθεολογία τῆς μάσκας
εἶναι ἐφεύρημα ἀποπροσανατολισμοῦ!
Κεκλεισμένοι οἱ ἱ. ναοὶ κρατοῦν διηρημένους
καὶ ὑποταγμένους τοὺς πιστούς!
Θέλομεν νὰ λατρεύσωμεν ἐλευθέρως τὸν Θεόν μας!
Γράφει ὁ κ. Παῦλος Τρακάδας, θεολόγος
Τὸ θέρος τοῦ 2018 συνέβη ἡ καταστροφὴ εἰς τὸ Μάτι Ἀττικῆς.
Τότε τέσσερις θεολογικὲς προσεγγίσεις ὑπῆρξαν αἱ κυρίαρχοι: εἶναι τιμωρία τοῦ Θεοῦ (Σεβ. Καλαβρύτων), εἶναι παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ (Σεβ. Γόρτυνος), εἶναι ἔργο τοῦ Σατανᾶ (Σεβ. Ναυπάκτου) καὶ στεκόμεθα «σοκαρισμένοι», προτάσσοντες τὸν ἀνθρωπισμὸν (Σεβ. Μεσογαίας).
Εἰς αὐτὰ ἐστοιχήθησαν καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ἱεράχαι καὶ θεολογοῦντες.
Αἱ ἀπόψεις αὐταὶ κατὰ ἕνα μεταμορφωμένον τρόπον ἀνέκυψαν καὶ πάλιν μὲ τὴν ἐπιδημίαν τοῦ κορωνοϊοῦ.
Ἀπορεῖ κανεὶς μὲ τὴν ἐπιστράτευσιν ὅλων αὐτῶν τῶν θεωριῶν παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι σήμερα δὲν ἀφορᾶ ἡ ἐπιχειρηματολογία τὴν φυσικὴν καταστροφήν.
Ἰσχυρίζονται π.χ. ὅτι πρέπει νὰ δεχθῶμεν τὰ μέτρα ὡς «τιμωρία», διὰ νὰ ἀποκτήσωμεν ταπείνωσιν. Εἶναι ἰδιαιτέρως ἐνδιαφέρον ὅτι τὴν ἄποψιν περὶ «τιμωρίας» τὴν υἱοθετοῦν οἱ ὑπέρμαχοι τῆς ἐφαρμογῆς τῶν παραλόγων πολιτικῶν μέτρων διὰ τὴν ὑγείαν, οἱ ὁποῖοι τότε ἐλοιδόρουν τὸν Σεβ. Καλαβρύτων.
Τὰ πολιτικὰ μέτρα ὅμως δὲν ἀποτελοῦν φυσικὴν καταστροφὴν, ἀλλὰ πολιτικὴν ἐπιλογήν.
Ὁ ἰὸς σχετίζεται μὲ τὴν φύσιν, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀπρόβλεπτος, ὅπως π.χ ἕνας σεισμός.
Ἑπομένως, ἡ ἀντιμετώπισίς του εἶναι καθαρῶς ζήτημα πολιτικῶν ἀποφάσεων.
Παρ’ ὅλα αὐτὰ συνεχίζουν πολλοὶ νὰ ἀναπαράγουν τὰς ἀνωτέρω θεωρίας, ποὺ εἰς τὴν παροῦσαν φάσιν ἀποπροσανατολίζουν καὶ παραπλανοῦν τὸν κόσμον μακριὰ ἀπὸ τὸ πραγματικὸν πρόβλημα: ὅταν ὁ ναὸς κλείεται δὲν εἶναι ζήτημα θεολογικῆς ἑρμηνείας, ἀλλὰ πολιτικῆς διαταγῆς.
Οἱ κυβερνῶντες διὰ νὰ καλυφθοῦν μεταθέτουν τὸ κέντρον τῆς εὐθύνης εἰς τοὺς ἰατρούς, ἐπειδὴ ἡ ἰατρικὴ εἰς τὴν σύγχρονον ἐποχὴν ἀπολαμβάνει ὑψηλοῦ κύρους.
Ἄν, δηλαδή, εὑρισκόμεθα πρὸ 500 ἐτῶν, ὅπου ἡ θεολογία ἦταν τὸ κέντρον τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων, θὰ ἀπεφάσιζαν οἱ θεολόγοι, ὄχι οἱ πολιτικοί; Καὶ ἂν τὸ πρόβλημα προκύψη μετά ἀπό 200 χρόνια, ὅπου ὅλα τείνουν νὰ γίνουν ἠλεκτρονικά, τὰς ἀποφάσεις θὰ λαμβάνουν οἱ μηχανικοὶ τῶν ὑπολογιστῶν; Πρόκειται περὶ ἀστείων πραγμάτων. Τὰς ἀποφάσεις λαμβάνουν οἱ πολιτικοί! Εἴμεθα ὅλοι συνυπεύθυνοι διὰ τοὺς ἀσεβεῖς πολιτικοὺς ποὺ ἔχομεν.
Ἡ ΔΙΣ ἐκχωρεῖ
τοὺς Ἱ. Ναοὺς εἰς τὸ κράτος;
Αὐτοὶ εἶναι ποὺ ἔθεσαν καὶ ἐκβιαστικὰ τὸ δίλημμα: «ὅσοι ἀρνεῖστε τὰς ἀποφάσεις μας εἶστε ἀκούσιοι δολοφόνοι»! Τὸ σύνθημα αὐτὸ εὗρεν ἀπήχησιν εἰς ἀφελεῖς θεολογικὰς νόας, οἱ ὁποῖοι συντάσσονται μὲ τὴν ἀνωτέρω ἄποψιν τοῦ «ἀνθρωπισμοῦ». Ἐλησμόνησαν ὅτι ὁ Θεὸς συγχωρεῖ τὰ «ἑκούσια καὶ τὰ ἀκούσια ἁμαρτήματα», καὶ ἄφησαν τὸν ἑαυτόν τους νὰ πιστεύση ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τῆς γῆς μετετράπημεν (ἀνήκουστον!) εἰς ἀκουσίους δολοφόνους ἀπὸ τὴν ἡμέραν ποὺ ἐνεφανίσθη ὁ κόβιντ! Πρὶν δὲν εἶχαν μεταδώσει νοσήματα καὶ ἰοὺς ἄθελά τους;
Τοιούτου εἴδους αἰτιάσεις δὲν εἶναι ἀστεῖαι, ἀλλὰ τραγικαί.
Κανεὶς ὅμως ἐκ τῶν Ἱεραρχῶν δὲν ἀντέταξεν εἰς τὸν ἀνωτέρω κρατικὸν ὠμὸν ψυχολογικὸν ἐκβιασμὸν τὸ εὐαγγελικὸν κήρυγμα περὶ τῆς ὑπερβάσεως τοῦ θανάτου καὶ τῆς φθορᾶς. Ἡ ἰδία ἡ ΔΙΣ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν πρόσφατον -ὡς θέλει νὰ τὴν χαρακτηρίζει «παραμυθητικὴν»- ἐγκύκλιον τῆς 6ης Νοεμβρίου 2020 δὲν ἀσχολεῖται μὲ τὴν «Ἀνάστασιν», ἀλλὰ μὲ μίαν «βουδιστικοῦ» τύπου προσέγγισιν, γράφουσα χαρακτηριστικά:
«Εἶναι ἡ ὥρα νὰ μετατρέψουμε τὴν δική μας ἀδυναμία σὲ δύναμη. Μὲ τὴν χάρη νὰ αὐξήσουμε τὴν πίστη μας στὸν Τριαδικὸ Θεό. Νὰ συνδέσουμε συνειδητὰ τὴν ζωή μας μὲ τὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Νὰ καλλιεργήσουμε τὶς ἀρετὲς τῆς ὑπομονῆς, τῆς ταπείνωσης καί, κυρίως, τῆς μετάνοιας πού θὰ μᾶς ὁδηγήσει στὴν λύτρωση. Ἡ προσευχή μας νὰ γίνει καρδιακή, ἔντονη, τακτικὴ γιὰ ὅλους τούς συνανθρώπους μας… Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, συμπάσχουσα καὶ συναγωνιζόμενη μὲ τοὺς πιστούς, ἐπαναλαμβάνει μαζὶ μὲ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο: «τὶς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ;»…».
Ἀπὸ τὸ ἀνακοινωθὲν παραλείπεται ἐντελῶς τὸ κεντρικὸν ζήτημα: ἡ ἀπαγόρευσις τῆς λατρείας! Ἡ πίστις παρουσιάζεται ὡς κάτι ἀνεξάρτητον ἀπὸ τὰ μυστήρια. Ἡ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ἐπίσης. Ἡ σύνδεσις τοῦ πιστοῦ εἶναι ἠθικοῦ ἐπιπέδου ἀρετολογία διὰ μίαν λύτρωσιν ποὺ μένει μετέωρος καὶ δὲν εἶναι ὁ Χριστός(;!). Ἄρα ἡ προσευχή μας θὰ βοηθήση τοὺς συνανθρώπους, ὄχι οἱ θαυματουργοὶ Ἅγιοι Ἀνάργυροι; Εἶναι σωματεῖον ἡ ΔΙΣ καὶ «συναγωνίζεται» μὲ τὰ μέλη της, ὅταν ἀπουσιάζη κάθε θεολογικὴ ἀναφορὰ εἰς τὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου; Ὅσον διὰ τὴν χρῆσιν τοῦ Ἀπ. Παύλου, πρὶν παραθέσουν χωρία, ἂς μελετοῦν καὶ τί γράφει προηγουμένως ὁ Ἀπ. Παῦλος: «ἡδέως γὰρ ἀνέχεσθε τῶν ἀφρόνων φρόνιμοι ὄντες· ἀνέχεσθε γὰρ εἴ τις ὑμᾶς καταδουλοῖ, εἴ τις ὑμᾶς εἰς πρόσωπον δέρει…». Τουλάχιστον ὁ Ἀπόστολος ἐπέρασε κακουχίας φοβεράς καὶ γράφει αὐτά. Τί ἀπ’ ὅσα ἔπαθεν αὐτὸς ὑπέστησαν οἱ προύχοντες Ἀρχιερεῖς μας; Πῶς συμπάσχουν οἱ Ἀρχιερεῖς κλεισμένοι εἰς τὴν ἀσφάλειάν των μακρὰν ἀπὸ τὰ κρεββάτια τοῦ πόνου; Τυγχάνει τὸ πλέον βολικὸν νὰ ἐπικαλῆσαι τὶς ΚΥΑ, προκειμένου νὰ μένης ἀμέριμνος κάπου ἀλλοῦ καὶ ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς νὰ παρουσιάζης αὐτὸ ὡς τὴν μεγίστην ἐκπλήρωσιν τοῦ χριστιανικοῦ σου καθήκοντος! Δὲν κοστίζει τίποτε ὁ «χριστιανισμὸς τοῦ καναπέ»!
Νέα Δημοκρατία:
τό κόμμα τοῦ ὑλισμοῦ
Μήπως οἱ Ἱεράρχαι μας δὲν γνωρίζουν ὅτι οἱ πιστοὶ εἰς τὴν οἰκίαν των βλέπουν τηλεόρασιν; Δὲν ἀντιλαμβάνονται ὅτι ὁ ἱ. ναὸς ἦτο μία διέξοδος ἀπὸ τὴν συνεχῆ πλύσιν ἐγκεφάλου καὶ τὴν κατατρομοκράτησιν τῶν ἀνθρώπων καὶ τὸν ἐστέρησαν εἰς τοὺς πιστούς; Αὐτὸ ἐπιδιώκει τὸ κράτος: πολίτας ποὺ νὰ μὴ ὀρθώνουν ὡς ἀντίλογον τὸ βίωμα ποὺ ἀποκτοῦν ἐντός τοῦ ἱ. ναοῦ.
Ἡ ΔΙΣ δὲν ἔχει συλλάβει τὸ μέγιστον: δὲν πρόκειται ἁπλῶς διὰ βλασφήμους ἀποφάσεις περὶ τῶν ἱ. ναῶν, τοῦ ἐκκλησιασμοῦ, τῆς Θ. Κοινωνίας, ἀλλὰ περὶ κηρύγματος τοῦ κράτους ὑπὲρ τοῦ ὑλισμοῦ! Πῶς; Ἰδοὺ τί εἶπεν ἡ Κυβέρνησις: Ἐπιτρέπεται μόνον ἐργασία καὶ ἀνάπαυσις εἰς τὴν οἰκίαν. Ἀπερρίφθη ὡς ἄχρηστος διὰ τὸν ἄνθρωπον κάθε πνευματικὴ ἐνασχόλησις, ὄχι μόνον ὁ ἐκκλησιασμὸς, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ ἡ κοσμικὴ πλευρὰ (ἐκδηλώσεις τέχνης καὶ πολιτισμοῦ κ.ἄ.). Ὁ ἄνθρωπος εἶναι διὰ τὸ κράτος μόνον σῶμα, μηχανὴ ποὺ πρέπει νὰ παράγη καὶ λίγο νὰ ἀναπαύεται, διὰ νὰ δύναται νὰ εἶναι περισσότερον παραγωγική! Δὲν εἶναι τυχαῖον ὅτι κορυφαῖοι ἐπιστήμονες ὁμιλοῦν περὶ «ταξικοῦ λὸκ ντάουν», καθὼς οἱ μὲν πλούσιοι εἶναι προφυλαγμένοι εἰς τὰς οἰκίας των, ἐνῶ οἱ ἐργάται καὶ οἱ ἀγρόται εὑρίσκονται εἰς τὸν στίβον τῆς παραγωγικῆς ἁλυσίδος ἐν μέσῳ… «πανδημίας»!
Δὲν ὑπάρχει ψυχὴ διὰ τὸ κράτος, ὥστε νὰ «ἐπιζητῶμεν τὴν μέλλουσαν πόλιν»! Ἡ Ἐκκλησία ἀποτελεῖ ἐχθρὸν διὰ τὰ σχέδιά του, ὄχι διότι δῆθεν μεταδίδεται ὁ ἰὸς ἀπὸ τὴν Θ. Κοινωνίαν, ἀλλὰ διότι τὸ μήνυμα τοῦ Ἱ. Εὐαγγελίου εἶναι ἀνατρεπτικόν! Ὁ προσερχομένος εἰς τὸν ἱ. ναὸν ἀκόμη καὶ ἀσυνείδητα καθίσταται μέτοχος αὐτοῦ τοῦ μηνύματος μέσα ἀπὸ τὴν λατρείαν, τὰ κηρύγματα, τὴν ἰδίαν τὴν δομὴν τοῦ ναοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ ἀποτύπωσις τοῦ «ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας» καὶ ὄχι τοῦ ἀθέου Κοινοβουλίου, ποὺ δὲν ἔχει οὔτε μίαν εἰκόνα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ! Διὰ τοῦτο λέγει ὁ ψαλμωδὸς «ἅγιος ὁ ναός σου»! Ἀντὶ νὰ ἀντιτάξη τὴν «θεολογία περὶ τοῦ ναοῦ» ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ἀνέχεται τὴν βλασφημίαν τῆς Θ. Κοινωνίας. Ἀνήκει ἄλλωστε καὶ αὐτὴ εἰς τὴν «ἄρχουσα τάξη»… Ἔτσι, ἀνεπτύχθη καὶ ἡ ψευδοθεολογία τῆς μάσκας!
Ἡ μάσκα ὡς νέον
λειτουργικὸν ἄμφιον!
Ἐπιπολαία ἡ ἀντιμετώπισις καὶ τῆς μάσκας, ὡς νὰ εἶναι ἕνα ἁπλό… «ἀξεσουάρ»! Εἴδομεν μάλιστα τὸν Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως νὰ φορῆ εἰδικὴν μάσκα ποὺ φέρει δύο σταυροὺς ἑκατέρωθεν. Ἐπίστευσεν ὅτι τοιουτοτρόπως τὴν ἐκκλησιοποιεῖ ἢ τὴν κάνει πλέον ἱεροπρεπῆ; Ἀπεναντίας φανερώνει ἀσέβειαν!
Διατί; Διότι προκύπτει τὸ ἐρώτημα: θὰ τὸν φυλάξη ἡ μάσκα ἢ ὁ Σταυρός;
Ἂν τὸν φυλάη ὁ Σταυρὸς, τότε δὲν χρειάζεται ἡ μάσκα.
Ἂν τὸν φυλάη ἡ μάσκα, τότε δὲν χρειάζεται ὁ Σταυρός.
Διατί ὄχι καὶ τὰ δύο, θὰ πῆ κάποιος καλόπιστα; Ἀπαντῶμεν: Τὰ ράσα πού τὸν προφυλάσσουν ἀπὸ τὸ ψῦχος, διατί δὲν ἔχουν ἐπάνω σταυρούς; Ἂν εἶχον θὰ ἦτο ἀσέβεια, διότι πολυσταύρια εἶναι μόνον τὰ ἱερατικὰ ἄμφια τῆς Θ. Λειτουργίας.
Δὲν εἶναι τὸ σύμβολον τοῦ Σταυροῦ διακοσμητικὸν, διὰ νὰ τοποθετῆται παντοῦ. Μὲ τὸ νὰ ράβη σταυροὺς εἰς τὴν μάσκα, τὴν μεταποιεῖ εἰς ἄμφιον, πρᾶγμα βλάσφημον καὶ (θεο)λογικὰ ἀνακόλουθον. Διὰ τοῦτο τὴν φορεῖ καὶ εἰς τὴν Θ. Λειτουργίαν! Δὲν εἶναι μόνον ἀπιστία, ἀλλὰ περισσότερον ἀπὸ ἀπιστία: προσβολὴ τῆς ἱερουργίας! Ἀπὸ τί κινδυνεύει κατὰ τὴν τέλεσιν τῆς Θ. Λειτουργίας; Ἀπὸ τὴν κάθοδον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;
Μᾶς ἐφαρμόζουν
τὴν «ψυχολογίαν τοῦ λεπροῦ»!
Πότε ἔδωσεν ἐντολὴν ὁ Θεὸς νὰ φέρωμεν μάσκα; Δίδει τοιαύτην ἐντολὴν εἰς τὸ Λευιτικὸν 13,45 μόνον διὰ τοὺς λεπρούς:
«Καὶ ὁ λεπρός… περὶ τὸ στόμα αὐτοῦ περιβαλέσθω, καὶ ἀκάθαρτος κεκλήσεται·… κεχωρισμένος καθήσεται, ἔξω τῆς παρεμβολῆς αὐτοῦ ἔσται ἡ διατριβή». (Ὁ λεπρός θα πρέπη νά καλύψη τό στόμα του καί θά εἶναι ἀκάθαρτος, θά διαμένη ξεχωριστά καί θά ζῆ ἐκτός τῆς κοινότητός τους).
Εἰς τί ἀποσκοπεῖ ἡ ἐντολὴ αὐτή; Δὲν εἶναι ὑγειονομικὸν μέτρον, ἀλλὰ βαθύτατα ἀνθρωπολογικόν! Ἑρμηνεύει ὁ Ὠριγένης «τὸ μὴ ἔχειν παρρησίαν ἀνοῖξαι τὸ στόμα». Ἐπαναλαμβάνει καὶ ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας «πὼς ἀπολογίαν οὐκ ἔχειν, καὶ εἰπεῖν δύνασθαι μηδέν». Συνεπέστατοι αὐταὶ αἱ ἑρμηνεῖαι μὲ ἄλλα χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «φιμὸς ἐν στόματι ἀποτρέπει ἐλεγμοὺς» (Τό φίμωτρο στό στόμα ἀποτρέπει τόν ἐλεκτικόν λόγον) (Σοφ. Σειρὰχ 20,29), «ἐμβαλῶ φιμὸν εἰς τὴν ρῖνά σου, καὶ χαλινὸν εἰς τὰ χείλη σου καὶ ἀποστρέψω σε τῇ ὁδῷ ᾗ ἦλθες» (Θά βάλω φίμωτρο στη μύτη σου και χαλινάρι στά χείλια σου καί θά σέ γυρίσω πίσω ἐκεῖ ἀπ’ ὅπου ἦλθες) (Ἥσ. 37,29) κ.ἄ.
Βοοῦν, ἑπομένως, οἱ θεόπνευστοι συγγραφεῖς τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀλλὰ καὶ ὁ πνευματοκίνητος Πατὴρ τῆς Ἐκκλησίας! Τὸ γνωρίζουν οἱ πολιτικοὶ καὶ διὰ τοῦτο φαίνεται εἰς αὐτοὺς βολικὴ ἡ μάσκα, ποὺ ἐνεργεῖ ὡς χαλινὸς εἰς τὸν ἄνθρωπον, διὰ νὰ τὸν φιμώση, διὰ νὰ τὸν ἀποτρέψη ἀπὸ τὸ νὰ ἐλέγχη καὶ διὰ νὰ γίνεται ὁ ἄνθρωπος χειραγωγήσιμος!
Μὲ τὴν μάσκα, λοιπόν, ἀποκτῶμεν τὴν ψυχολογίαν τοῦ λεπροῦ: αἰσθανόμεθα μιάσματα καὶ ὡς τέτοιοι δὲν πρέπει νὰ ἔχωμε λόγον, ἀλλὰ νὰ μᾶς κατευθύνουν ἄλλοι μένοντες μακράν τῆς συνάξεως τοῦ Θεοῦ! Μᾶς βυθίζουν εἰς τὸ πένθος καὶ τὴν ἀκαθαρσίαν!
Δὲν ὑπάρχει καμία ἀληθὴς ταπείνωσις μὲ τὴν μάσκα, ἀλλὰ συντριβὴ τῆς προσωπικότητος τῶν ἀνθρώπων! Ἑπομένως, ἡ συζήτησις θεολογούντων περὶ τοῦ ἰοῦ καὶ τῆς μασκοφορίας εἶναι παραπλανητική.
Ἡ Πολιτεία μᾶς ἔβαλε ἐμᾶς τοὺς πιστοὺς νὰ διαφωνῶμεν μεταξύ μας, διὰ νὰ εἴμεθα διχασμένοι καὶ διηρημένοι, τὴν ἰδία στιγμὴν ποὺ ὁ ἀφορισμένος Πρωθυπουργὸς καὶ οἱ ἄπιστοι πολιτικοὶ ἐκπληρώνουν τὰ ἄνομα σχέδιά των: τὴν μετάβασιν τοῦ λαοῦ μας ἀπὸ τὴν θεοσέβειαν εἰς τὴν ἰολατρείαν, τὴν ἐναπόθεσιν τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὰς χεῖρας τοῦ Θεοῦ εἰς τὰς χεῖρας τοῦ ὑλιστικοῦ κράτους.
πηγή: https://orthodoxostypos.gr
© copyright Ευανθία Γεωργίου Παναγοπούλου 2008-2024