Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019

Η μορφονιά σήμερα στο Zara στην Πάτρα, ενώ περίμενε στην "ουρά" για να πληρώσει έβγαζε σέλφι με ντακφέις...ΕΛΕΟΣ κορίτσια και πληζ..διαβάστε αν θέλετε το ποστάκι που ακολουθεί...




Ὁ σύγχρονος ναρκισσισμός

 Φώτης Σχοινάς

2Ζίλ Λιποτβεσκί στό βιβλίο του Ἡ ἐποχή τοῦ κενοῦ. Δοκίμια γιά τόν σύγχρονο ἀτομικισμό γράφει πώς κάθε ἐποχή ἔχει ἕνα κυρίαρχο μυθολογικό τύπο (Οἰδίποδα, Ἀχιλλέα, Ἀντιγόνη, Προμηθέα, Ἄμλετ κ. ἄ.) πού ἐκφράζει τό ἐπικρατοῦν πνεῦμα της. Ὁ  μυθολογικός τύπος πού ἐκφράζει καί ἀποτυπώνει τό κυρίαρχο πνεῦμα τῆς σύγχρονης ἐποχῆς τῆς μετανεωτερικότητας εἶναιΝάρκισσος. 
Ὁ μετανεωτερικός ναρκισσισμός ἀποτελεῖ τήν ἀκραία ἀπόληξη τοῦ νεωτερικοῦ ἀτομικισμοῦ.
Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος δέν ἔχει νά ἐπενδύσει σέ τίποτα ἔξω ἀπό τόν ἑαυτό του. Ἡ πολιτική καί ἡ θρησκεία δέν ἀποτελοῦν πλέον γι’αὐτόν σημεῖα ἀναφορᾶς, στά ὁποῖα θά μποροῦσε νά ἀφιερωθεῖ μέ πάθος καί νά νοηματοδοτήσει τήν ὕπαρξή του. Ἰδέες, ὅπως τό Ἔθνος, ἡ Παιδεία, ἡ Δημοκρατία, ἡ Κοινωνική Δικαιοσύνη, δέν τόν συγκινοῦν πλέον καί ἀδυνατοῦν νά κινητοποιήσουν τόν συναισθηματικό του κόσμο καί τήν ἐνεργητικότητά του. Τί ἀπομένει; Ἡ ὑπερεπένδυση στό Ἐγώ, ἡ αὐτολατρεία, ἡ αὐτοπραγμάτωση.  Ἐξ οὗ καί ἡ λατρεία τῆς νεότητος καί ὁ τρόμος καί ἡ ἀποστροφή στό γῆρας. Ἐξ οὗ καί ἡ ὑπερβολική φροντίδα τοῦ σώματος, ἡ προσπάθεια νά διατηρηθεῖ νέο καί ἀκμαῖο παρά τήν φυσιολογική φθορά τοῦ χρόνου.Ἡ ὑγιεινή διατροφή, ἡ γυμναστική, τά σπᾶ, τό μασσάζ, ἡ γιόγκα, τό βιάγκρα κ. ἄ. ἐντάσσονται στήν ἀγωνιώδη, ἀλλά καί ἄπελπι μέριμνα τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου νά ὑπερβεῖ τήν ἀναπόφευκτη φθορά τοῦ χρόνου καί νά διατηρηθεῖ αἰώνια νέος καί σφριγηλός. Φαίνεται πώς ὁ σύγχρονος νάρκισσος ἄνθρωπος ἀρνεῖται νά παραδεχθεῖ τή θνητότητά του, τό βέβαιο καί ἀναπόφευκτο τοῦ θανάτου, τό γεγονός ὅτι ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη εἶναι ὑποταγμένη σέ ἀμετακίνητα ὅρια πού δέν μπορεῖ νά ξεπεράσει. Ὁ περιβάλλων κόσμος, εἴτε ὁ φυσικός εἴτε ὁ ἀνθρώπινος, δέν ἀποσκοπεῖ σέ τίποτε ἄλλο παρά νά ἱκανοποιεῖ ἤ νά ματαιώνει τίς δίχως ὅρια ἐπιθυμίες του.
Συνεπείᾳ τοῦ νεωτερικοῦ ἀτομικισμοῦ καί τοῦ μετανεωτερικοῦ ναρκισσισμοῦ ὁ  homo psychologicus τείνει νά καταστεῖ ὁ κυρίαρχος ἀνθρωπολογικός τύπος. Ὁ homo politicus  (“πολιτικόν ζῷον” κατά τόν Ἀριστοτέλη ὁ ἄνθρωπος) καί ὁ homo theologicus  (“ζῷον θεούμενον” κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο ὁ ἄνθρωπος) ἐκτοπίζονται καί τή θέση τους καταλαμβάνει ὁ homo psychologicus  μέ τίς ἀκόρεστες ἐπιθυμίες, συμπλέγματα, ἐνοχές καί πρό παντός μέ τήν πρό οὐδενός ὀρρωδοῦσα τάση  του πρός  αὐτοπραγμάτωση.
Ἡ σύγχρονη μετανεωτερική κοινωνία ἀδυνατεῖ νά προσφέρει στό σημερινό ἄνθρωπο νόημα ζωῆς καί νόημα θανάτου. Ἀδυνατεῖ νά τοῦ ὑποδείξει Κάτι (μία Ἰδεολογία, ἕνα ὑπερβατικό, ἤ ἔστω ἐμμενές, ἐγκοσμιοκρατικό Πρότυπο, Θεσμό καί Ἀξία) γιά τό ὁποῖο ἀξίζει νά ζήσει καί νά πεθάνει. Ἔτσι ὁ σύγρονος ἄνθρωπος στρέφει ὅλη τή συναισθηματικότητα, ἐνεργητικότητά καί δραστηριότητά του στἠν αὐτοπραγμάτωση καί ἀνάπτυξη τοῦ Ἑαυτοῦ του, τοῦ Ἐγώ του. Τίποτα ἔξω ἀπό τόν ἑαυτό του δέν τόν συγκινεῖ, δέν τόν διεγείρει καί δέν τόν ἐνεργοποιεῖ.
Ὁ σύγχρονος νάρκισσος ἄνθρωπος ζεῖ σ’ἕνα ἀδιάστατο παρόν ἀποκομμένος ἀπό τίς ἱστορικές του ρίζες καί δίχως προοπτική καί μέριμνα γιά τό μέλλον. Ἀδιαφορεῖ γιά ὁτιδήποτε τοῦ κληροδότησε τό παρελθόν καί γιά ὁτιδήποτε θά κληρονομήσει αὐτός στίς ἐπερχόμενες γενεές. Αὐτή ἡ ἔλλειψη ἱστορικῆς συνέχειας, ἡ ἐξάλειψη τῆς αἴσθησης ὅτι ἀνήκουμε σέ μία «διαδοχή γενεῶν πού εἶναι ριζωμένες στό παρελθόν καί ἐπεκτείνονται στο μέλλον» χαρακτηρίζει καί γεννᾶ τήν ναρκισσιστική κοινωνία, ὅπως γράφει ὁ Κρίστοφερ Λάς στό βιβλίο του Ἡ κουλτούρα τοῦ ναρκισσισμοῦ. Νά ζοῦμε στο παρόν, μόνο στο παρόν καί νά καρπούμεθα ἄπληστα ὁτιδήποτε αὐτό μας προσφέρει ἀδιαφορώντας γιά τούς προγενέστερους καί τούς μεταγενέστερους εἶναι τό σλόγκαν τῆς σύγχρονης ναρκισσιστικῆς κοινωνίας. Ὁ μετανεωτερικός νάρκισσος ἄνθρωπος ἔχει μειωμένη ἕως παντελῶς μηδενισμένη ἱστορική, ἐθνική, πολιτική καί θρησκευτική συνείδηση, ἐνῶ παρουσιάζει ὑπερτροφικά ἀνεπτυγμένη καταναλωτική συνείδηση.
Ἡ σύγχρονη ναρκισσιστική συνείδηση εἶναι ἡ «δυστυχισμένη συνείδηση» τοῦ Hegel ἤ μᾶλλον ἡ «δυστυχισμένη συνείδηση» εἶναι προανάκρουσμα τῆς σύγχρονης ναρκισσιστικῆς συνείδησης.Ἡ Ἑγελιανή «δυστυχισμένη συνείδηση» εἶναι ἡ ἀποτραβηγμένη, ἡ ἀποσυρμένη συνείδηση.Περιεχόμενο τῆς «δυστυχισμένης συνείδησης» εἶναι ἡ ἀπουσία περιεχομένου. Ἡ «δυστυχισμένη συνείδηση» δέν ἀναφέρεται σέ τίποτα ἔξω ἀπό αὐτή τήν ἴδια. Ζεῖ μέσα στό κράτος, ἀλλά εἶναι ἀποξενωμένη ἀπό αὐτό. Εἶναι διπλή ἡ ἀπώλεια τῆς «δυστυχισμένης συνείδησης»: ἀπώλεια τοῦ κόσμου καί τοῦ ἑαυτοῦ της. Ἡ μή σχέση τῆς συνείδησης ἐπιφέρει τή σχάση, τό διχασμό, τή δυστυχία τῆς συνείδησης.
Ὁ Edmund Husserl, ὁ θεμελιωτής τῆς φαινομενολογικῆς φιλοσοφίας, ὑποστηρίζει ὅτι ἡ συνείδηση εἶναι πάντοτε συνείδηση κατινός, κατινός ἑτερογενοῦς, κατινός ἔξω ἀπό τόν ἑαυτό της. Ὅπως γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Γεωργούλης, ἀναφερόμενος στή Φαινομενολογία, «ἡ ἀνθρώπινη συνείδηση εἶναι κάτι τό ἐλλειπτικό πού παραπέμπει σέ δεδομένα πού στέκονται ἔξω ἀπό αὐτήν. Ἡ ἰδέα τῆς ἀναφορᾶς τῆς συνειδήσεως σέ ἕνα ἑτερογενές δεδομένο θά ὑψωθῆ ἀργότερα σέ οὐσιαστικό γνώρισμά της, τήν περίφημη ἀναφορικότητά της (intentionalitas)». Μάλιστα τό Ἐγώ δέν μπορεῖ νά συγκροτηθεῖ παρά μόνο σέ ἀναφορά καί διαλεκτική σχέση πρός τό Ἐσύ. Μέ τά λόγια τοῦ Κ. Γεωργούλη «κατά τήν ὑπερβατική φαινομενολογία δέν τίθεται πρῶτα τό ἐγώ καί ἔπειτα τό σύ. Εὐθύς ἅμα τεθῆ τό ἐγώ, τίθεται ταυτόχρονα καί τό σύ. Δέν ἠμπορεῖ νά συγκροτηθῆ τό ἐγώ χωρίς διαρκῆ ἀναφορά πρός τό σύ καί τό οὐκ ἐγώ». Ἄλλωστε καί κατά τόν  M. Heidegger ἡ “οὐσία” τῆς ἀνθρώπινης ὑπάρξεως ἔγκειται στόν ἐκ-στατικό χαρακτῆρα της, στή δυνατότητά της νά ἐξίσταται, νά ἐξέρχεται τοῦ ἑαυτοῦ της καί νά ἀναμετρᾶται μέ τήν ἄβυσσο τοῦ Μηδενός ἤ τήν φανέρωση τοῦ Ὄντος.
Ἀλλά καί ἡ Πατερική φιλοσοφία τονίζει ὅτι τό Πρόσωπο, εἴτε θεῖο εἴτε ἀνθρώπινο, συγκροτεῖται σέ ἀναφορά  καί σχέση πρός τά ἄλλα Πρόσωπα.  Κατά τόν Μ. Ἀθανάσιο “τό θεός τήν φύσιν δηλοῖ∙ τό δέ πατήρ τήν σχέσιν τήν πρός τόν υἱόν”. Κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο  “οὔτε οὐσίας ὄνομα ὁ πατήρ…οὔτε ἐνεργείας, σχέσεως δέ”. Ὡσαύτως κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης “ἡ τοῦ πατρός κλῆσις οὐκ οὐσίας ἐστί παραστατική, ἀλλά τήν πρός τόν υἱόν σχέσιν ἀποσημαίνει”. 
Θεμέλιο τῆς Πατερικῆς ἐννοίας τοῦ Προσώπου ἀπετέλεσαν οἱ ἐνδοτριαδικές σχέσεις τῶν θείων  ὑποστάσεων. Ὁ Πατήρ εἶναι Πατήρ ἐπειδή γεννᾶ προαιωνίως τόν Υἱό καί ὁ Υἱός εἶναι Υἱός ἐπειδή γεννᾶται προαιωνίως ἀπό τόν Πατέρα. Ἐάν ὁ Πατήρ δέν εἶχε συναΐδιο Υἱό, τίνος θά ἦταν Πατήρ; Τό Ἅγιον Πνεῦμα προέρχεται ἐκπορευτῶς ἐκ μόνου τοῦ Πατρός καί ὁ Πατήρ εἶναι ὁ προαιώνιος προβολεύς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. 
Ὁμοίως καί τά ἀνθρώπινα πρόσωπα συγκροτοῦνται ἀναφορικῶς πρός τά ἄλλα ἀνθρώπινα – ἤ καί θεῖα- πρόσωπα. Ἕνα πρόσωπο, ἀποκομμένο καί ἀποσυνδεδεμένο ἀπό τά ἄλλα πρόσωπα, ἴσον κανένα πρόσωπο κατά τήν Πατερική θεολογία. Unus Christianus, nullus Christianus.
Ἑκ τῶν ἀνωτέρω ἐπισημάνσεων τῆς Ἑγελιανῆς, Φαινομενολογικῆς καί Χριστιανικῆς φιλοσοφίας συνάγεται ὅτι ἡ πλήρωση, ἀνάπτυξη καί ὁλοκλήρωση τῆς ἀνθρωπίνης συνειδήσεως προκύπτει ἀπό τήν ἀναφορά καί συσχέτιση αὐτῆς μέ κάτι (Πρόσωπο, Κράτος, Ἰδεολογία) ἔξω ἀπό αὐτήν. 
Ἡ ναρκισσιστική αὐτοστροφή καί αὐτοαναφορά τῆς συνειδήσεως συνεπάγεται τήν ἀποδόμηση, ἀλλοτρίωση καί ἐκμηδένισή της.Τό ἐγώ, γιά νά δομηθεῖ, ὁλοκληρωθεῖ, ἀλλά καί νά ἱκανοποιηθεῖ χρειάζεται τό οὐκ ἐγώ. Αὐτοπεριχαράκωση τοῦ ἐγώ στόν ἑαυτό του σημαίνει αὐτοκαταστροφή τοῦ ἐγώ. Ἔτσι δέν πρέπει νά μᾶς ἐκπλήσσει τό σύγχρονο γενικευμένο αἴσθημα τοῦ ἀνικανοποίητου καί τοῦ ἐσωτερικοῦ κενοῦ. Οἱ πρωτοφανεῖς ἀνέσεις καί τά καταναλωτικά ἀγαθά τοῦ σύγχρονου πολιτισμοῦ δέν μποροῦν νά ἀντισταθμίσουν τήν ἀπουσία νοήματος καί νά ἄρουν τό γενικευμένο αἴσθημα τῆς ψυχικῆς δυσφορίας καί δυσανεξίας πού διακατέχουν τόν σύγχρονο ἄνθρωπο.
Ἀλλ’ οὔτε καί ἡ καταφυγή στίς ἀνθρώπινες καί ἐρωτικές σχέσεις καί ἡ ὑπερεπένδυση σ’αὐτές τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου, ἀκριβῶς λόγῳ τῆς ἀλλοτρίωσης καί τῆς φθορᾶς πού ἔχουν ὑποστεῖ συνεπείᾳ τοῦ ναρκισσιστικοῦ ἐγωκεντρισμοῦ, μποροῦν νά τοῦ προσφέρουν καταφύγιο καί θεραπεία. Τοὐναντίον στίς συντριπτικά πλεῖστες περιπτώσεις αὐξάνουν τό ἄγχος, τήν ἀπογοήτευση καί τό ἐσωτερικό κενό του. Εἶναι χαρακτηριστικά ἐπί τοῦ προκειμένου αὐτά πού γράφει ὁ Κρίστοφερ Λάς στό ἀνωτέρω μνημονευθέν βιβλίο του Ἡ κουλτούρα τοῦ ναρκισσισμοῦ: «ἡ λατρεία τῶν προσωπικῶν σχέσεων, πού γίνεται ὁλοένα καί πιό ἔντονη ὅσο ὑποχωρεῖ ἡ ἐλπίδα τῶν πολιτικῶν λύσεων, κρύβει τήν πλήρη ἀπογοήτευση ἀπό τίς προσωπικές σχέσεις, ὅπως ἀκριβῶς ἡ λατρεία τῆς αἰσθησιακότητας συνεπάγεται τήν ἀπάρνηση τῆς αἰσθησιακότητας σέ ὅλες ἐκτός ἀπό τίς πιό πρωτόγονες μορφές της.Ἡ ἰδεολογία τοῦ προσωπικοῦ μεγαλώματος, ἐπιφανειακά αἰσιόδοξη, ἀκτινοβολεῖ βαθιά ἀπελπισία καί παραίτηση. Εἶναι ἡ πίστη τῶν ἀνθρώπων χωρίς πίστη».
Τό διάχυτο πνεῦμα τοῦ ναρκισσισμοῦ ἐπηρεάζει ἀρνητικά προπάντων τό πιό εὐπαθές καί εὐάλωτο τμῆμα τῆς κοινωνίας μας: τά παιδιά καί τούς ἐφήβους. Ἡ παγερή καί ἀδιαπέραστη ἀδιαφορία τῶν μαθητῶν πρός τά προσφερόμενα μορφωτικά ἀγαθά ἀπό τό σύγχρονο σχολεῖο ὀφείλεται ἐν πολλοῖς στήν ἀδυναμία τοῦ ἐξωτερικοῦ κόσμου νά προσελκύσει τό ἐνδιαφέρον καί τήν προσοχή τοῦ σύγρονου παιδιοῦ. 
Τό σύγχρονο παιδί, ἀδυνατώντας νά βρεῖ στηρίγματα στήν οἰκογένεια, τό σχολεῖο, τήν πολιτική καί στήν κοινωνία, ἀποτραβιέται στόν ἑαυτό του, κλείνεται ἑρμητικά ἀπέναντι στόν ἐξωτερικό κόσμο καί κόβει τούς διαύλους ἐπικοινωνίας μ’αὐτόν. 
Νομίζω ὅτι ἡ εὐρυτάτη διάδοση τῶν ναρκωτικῶν στή σύγχρονη νεολαία ὀφείλεται στήν ἀνάγκη τοῦ παιδιοῦ νά ἐξέλθει τοῦ ἑαυτοῦ του καί νά συναντήσει κάτι πού θά τοῦ φέρει χαρά καί ἱκανοποίηση − ἀσχέτως ἐάν τό τίμημα τοῦ πρόσκαιρου τεχνητοῦ παραδείσου εἶναι καταστροφικό. 
Εἶναι χαρακτηριστικό αὐτό πού λέγει ἕνας Ἀμερικανός ἔφηβος γιά τή σαγήνη τῶν ναρκωτικῶν: «κυκλοφορεῖς μέ καταπιεσμένα συναισθήματα καί πρέπει κάπου νά τά βγάλεις. Αὐτή εἶναι ἡ γοητεία τῶν ναρκωτικῶν, σέ βγάζουν ἀπό τόν ἑαυτό σου (βλ. π. Βασιλείου Θερμοῦ, Ταραγμένη ἄνοιξη. Γιά μια κατανήση τῆς ἐφηβείας, Ἀθήνα 2008, σελ.75).
Ὅ ναρκισσισμός βρίσκεται στούς ἀντίποδες τῆς ὀρθόδοξης πνευματικότητας. Ἡ φιλαυτία εἶναι ἡ μητέρα καί ἡ ρίζα ὅλων τῶν ψεκτῶν παθῶν. 
Ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής ὁρίζει τήν φιλαυτία ὡς τήν ἄλογον φιλίαν τοῦ σώματος, ὄχι βέβαια διότι τό σῶμα εἶναι κακό καθ’ἑαυτό, ἀλλά διότι ἀποτελεῖ τό ἔσχατο ὀχυρό τῆς αὐτονομημένης ἔναντι τοῦ Θεοῦ ἀτομικότητας.
Ἡ φιλαυτία ἀποτελεῖ τό πρωτογενές πάθος, τήν νοσογόνο πηγή ὅλων τῶν ἄλλων μεμπτῶν παθῶν πού ἀποξενώνουν ἀπό τόν Θεό καί τούς συνανθρώπους. Γι’ αὐτό καί πρέπει σύμφωνα μέ τήν ὀρθόδοξη ἀσκητική ἀγωγή νά μεταμορφωθεῖ σέ φιλοθεΐα καί φιλανθρωπία-φιλαδελφΐα.
Εἶναι ἄκρως σημαντικό νά τονισθεῖ ὅτι ἡ ὀρθόδοξη πνευματικότητα εἶναι ἥκιστα ἐνδοστρεφής καί ἐσωτεριστική. Εἶναι δυναμικά στραμμένη ἔξω ἀπό τόν ἑαυτό μας πρός τόν Θεό καί τούς συνανθρώπους. 
Ὁ Σεβασμιώτατος π. Ἰωάννης Ζηζιούλας ὑπογραμμίζει ἐπί τοῦ προκειμένου τά ἑξῆς ἀξιοσημείωτα: «Ἐκεῖνο πού θά σχολιάσω τώρα εἶναι τό ἐρώτημα τό σχετικό μέ τή συνείδηση (ἄν ἡ ἔννοια ὑπάρχει στο Μάξιμο)…Ἄν κατάλαβα καλά τό Μάξιμο καί τούς Πατέρες τῆς Ἀνατολῆς, σέ ἀντιδιαστολή μέ τόν Αὐγουστίνο καί τούς Πατέρες τῆς Δύσεως, ἡ κάθε μορφή ἐνδοστρέφειας καί αὐτοσυνειδησίας θεωρεῖται κακό. 
Ὄχι μόνο δέν θεραπεύει, ἀλλά ἐνισχύει τήν φιλαυτία, ἐνισχύει τήν ἀπασχόληση μέ τόν ἑαυτό μας. Εἶναι ἡ ἑρμηνεία πού δίνω ἐγώ στήν ἀντίληψη καί τή στάση αὐτή τῶν Ἑλλήνων Πατέρων.Γενικά στόν Μάξιμο, δέν βλέπω πουθενά καμιά ἄσκηση αὐτοεξετάσεως καθώς καί σέ ὅλους τούς Πατέρες τῆς Ἀνατολῆς, ἐνῶ στή Δύση ἀρχίζει μέ τίς Ἐξομολογήσεις τοῦ Αὐγουστίνου, οἱ ὁποῖες εἶναι ἕνα φαινόμενο πού δέν τό βλέπουμε στήν Ἀνατολή, νά ἀναπτύσσεται αὐτή ἡ ἐνδοστρέφεια, νά συνειδητοποιῶ δηλαδή τί εἶμαι, τί κάνω κλπ.
Ἡ δική μου ἑρμηνεία τῆς ἀπουσίας αὐτῆς, ἡ ὁποία μπορεῖ νά εἶναι λανθασμένη, εἶναι ὅτι εἶναι ἐπικίνδυνο πράγμα γιά τή θεραπεία, ἡ ἐνασχόληση μέ τόν ἑαυτό μας καί μέ τά βάθη τῆς συνειδήσεώς μας. Ἄλλο πράγμα εἶναι βέβαια ἡ ἐγρήγορση, στήν ὁποία πρέπει νά βρίσκεται διαρκῶς ἡ συνείδησή μας ὡς πρός τήν ἁμαρτωλότητά μας. Ἡ πάλη κατά τῶν παθῶν μᾶς ὁδηγεῖ στή συνείδηση ὅτι εἴμαστε ἁμαρτωλοί καί ἔχουμε ἀνάγκη τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ. Αὐτό μᾶς στρέφει τελικά ἔξω ἀπό τόν ἑαυτό μας, πρός τό Θεό. Ἀντίθετα, μιά ναρκισσιστική ἐνδοστρέφεια μπορεῖ νά μᾶς ὁδηγήσει τελικά ἀκόμα καί στήν ἀπελπισία».
ὀρθόδοξος ἀσκητής, ἀκόμα καί ὁ ἡσυχαστής πού ἀπεκλήθη εἰρωνικά ἀπό τόν Λατινόφρονα Βαρλαάμ ὀμφαλοσκόπος, δέν ἔχει ὡς ἀντικείμενο προσοχῆς καί ἐνασχολήσεως τόν ἑαυτό του, ἀλλά τόν Χριστό, παρέχοντας ὡς τροφή τοῦ νοῦ του τή μονολόγιστη προσευχή «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με».
πηγή: Αντίφωνο, πρώτη δημοσίευση περιοδικό «Ευθύνη», Φεβρουάριος 2009

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2019

Τομ Χανκς : πολιτογραφήθηκε Έλληνας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο


Τομ Χανκς: Πολιτογραφήθηκε Έλληνας από τον ΠτΔ
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, υπέγραψε, σήμερα, τιμητική πολιτογράφηση του γνωστού Αμερικανού ηθοποιού Τομ Χανκς.
Ο γνωστός αστέρας του Χόλιγουντ είναι λάτρης της Ελλάδας, έχει παντρευτεί με Ελληνίδα και διακρίνεται για το φιλανθρωπικό του έργο.
Εδώ και πολλά χρόνια ο Αμερικανός Τομ Χανκς περνάει τα καλοκαίρια του στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αντίπαρο.

Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2019

Για τα πιτσιρδελάκια ΙΣΩΣ υπάρχει ΜΙΑ δικαιολογία αλλά...



Τα πιτσιρδελάκια  του  Λάμπρου Φισφή,
ΙΣΩΣ διαθέτουν  ΜΙΑ δικαιολογία, 
αλλά... οι ξανθιές  της Τυφλεόρασης, αδιάβαστες, ρε φίλε, 
εντελώς αδιάβαστες, στα Ορθόδοξα Χριστιανικά Θρησκευτικά; 

-Για Όνομα! 



ΧΤΕΣ 25 Δεκέμβρη, με το Νέο Ημερολόγιο, 
στις ειδήσεις των 7 μ.μ.
μας έδειχναν στα δελτία,  πιστούς του Πάπα, 
που γιόρταζαν τα Χριστούγεννα στα ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ...

ΟΜΩΣ..

Οι ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ

ΘΑ  ΕΟΡΤΑΣΟΥΝ όπως ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ,  
θα εορτάσουν τα  Χριστούγεννα ΣΤΙΣ 7 Ιανουαρίου, 
με το Νέο ημερολόγιο, 
διότι ΤΟΤΕ, είναι 25 Δεκεμβρίου,
με το Πάτριο, Εκκλησιαστικό Εορτολόγιο...
(μπερδεύτηκες λίγο; 
αν μπερδεύτηκες, ρώτα με, να σου εξηγήσω...)

Παρακαλώ Ας το ενθυμούμεθα, 
αν όχι χάριν της Θεολογίας, 
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ χάριν της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ  ΙΣΤΟΡΙΑΣ...
εκτός και  εμπεριέχει δόλο, 
η χρόνια  παραπληροφόρηση των Ορθοδόξων χριστιανών
οι οποίοι  παρακολουθούν, νυσταλέως, 
τα νέα για τους εορτασμούς, στο Χαζοκούτι...

-Χριστούλη μου, πληηζ! ταρακούνα μας, 
μήπως, τα βόιδα,  ξυπνήσουμε! 

Ευανθία η Σαλογραία
....................................................................................................
....................................................................................................



Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2019

Άτσα! γνωρίζει και τους "παλαιοημερολογίτες" ο συγγραφεύς; με εντυπωσίασε!

Αποτέλεσμα εικόνας για χρήστος χωμενίδης καθένας και η παρηγοριά του

Απόσπασμα άρθρου, του Χρήστου Χωμενίδη

από τα ΝΕΑ του προπερασμένου Σαββατοκύριακου
με τίτλο ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ...
.......................................................................................
....................................................................................... [..]...όπως εσύ έχεις ιερό δικαίωμα 
να ξεδιπλώνεις τις πολύχρωμες σημαίες σου, 
να στήνεις γιορτή περηφάνιας στο Σύνταγμα, 

έτσι μπορεί και η παλαιοημερολογίτισσα  κυρία Ιουλία 

να προσκυνάει την κάρα του αγίου τάδε. 
Να συλλέγει σε μαντιλάκια 
το «θαυματουργό μύρο 
που αναβρύζει από το σκήνωμα» της αγίας δείνα. 
Συμπάθα τη.

Μην τη χλευάζεις. 

Μη γίνεσαι ρατσιστής από την ανάποδη. [...]


Χρήστος Χωμενίδης

....................................................................................
.....................................................................................

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2019

Φαινόμενα Αγιομαχίας από τους Οικουμενιστές


Η Εικονομαχία  Επαναλαμβάνεται με άλλη μορφή ]

Αποτέλεσμα εικόνας για εικονομαχία

Νέα ἐξέλιξη στὸ οἰκουμενιστικὸ στρατόπεδο...

Τὴν στιγμὴ ποὺ τὸ Φανάρι ἔχει ἐπιδοθεῖ σὲ μία περίεργη κούρσα ἁγιοποιήσεων τὰ τελευταῖα χρόνια (κατὰ μίμηση προφανῶς τοῦ Βατικανοῦ...), κάποιοι Φαναριῶτες καταφέρονται κατὰ Ἁγίων, προφανῶς, διότι αὐτοὶ οι άγιοι,  εἶχαν τὸ ἐλάττωμα νὰ εἶναι ἀντιοικουμενιστές! 

Πρῶτος, ὁ Προικοννήσου κ. Ἰωσήφ...

Ἐπιτέθηκε μὲ πρωτοφανῆ σφοδρότητα κατὰ τοῦ νεοφανοῦς Ρώσου Αγίου Ιωάννου Μαξιμόβιτς Ἀρχιεπισκόπου Σαγγάης καὶ Σὰν Φραντσίσκο (1896-1996), μὲ τὸ αἰτιολογικό, ὅτι ἦταν ἐναντίον τοῦ παναιρετικοῦ Οἰκουμενισμοῦ! 

Δεῖτε τὶ ἔγραψε: «Κάποιοι καὶ στὴν Ἑλλάδα προσπαθοῦν νὰ μᾶς πείσουν μὲ τὸ ζόρι ὅτι ὁ Ρῶσος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς εἶναι ἅγιος. Τὰ φρικαλέα γραφόμενά του ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ποὺ εἶδαν τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος προδίδουν ἄνθρωπο θεολογικῶς ἀκατάρτιστο, ἐκκλησιολογικῶς ἀνερμάτιστο, ἱστορικῶς ἀγράμματο καὶ ἐκκλησιαστικῶς κακομοίρη. Τὰ ὑπόλοιπα τὰ ξέρει ὁ Θεός»!

Ἡ κακοδοξία τῆς Ἁγιομαχίας εἶναι παροῦσα στοὺς Οἰκουμενιστάς. 

Ἐρωτᾶται ὁ Προικοννήσου: ἡ ἀφθαρσία τοῦ Σκηνώματος τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου καὶ τὰ ἄπειρα θαύματά του δὲν εἶναι τεκμήριο Ἁγιότητος;... 

Ἀλλά, δυστυχῶς γιὰ σᾶς, 
ὅσα δὲν μπορεῖτε νὰ δεῖτε, 
ἢ δὲν θέλετε νὰ δεῖτε, 
τὰ βλέπει καὶ τὰ ξέρει ὁ Θεός...

Ὁ Ἐρανιστὴς † ὁ Μητροπολίτης Κυπριανὸς 

8.12.2019 ἐκ. ἡμ., † Ὁσίου Παταπίου 

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2019

Σήμερα 6/19 Δεκεμβρίου στα 2019, και για τους ακολουθούντες το Πάτριο Εκκλησιαστικό Εορτολόγιο, Μνήμη του Αγίου Νικολάου, Επισκόπου Μύρων Λυκίας του Θαυματουργού, ανεχώρησε από τον πρόσκαιρο αυτόν κόσμο, ο πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός, πρ. Κοσμήτορας και καθηγητής Πατρολογίας στο ΕΚΠΑ




Αποτέλεσμα εικόνας για Αγιος Νικόλαος

Άγιος Νικόλαος Φιλοπάππου
................................................................
................................................................

Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο, γένι

Σεβαστέ πάτερ 
Γεώργιε Μεταλληνέ

όσων, αγωνιζομένων Ορθοδόξων Χριστιανών, οι δρόμοι 
διασταυρώθηκαν έστω και λίγο, 
με τον υμέτερον,
θα θυμούμαστε πάντοτε, 
την φωτεινή  
και πλήρη, 
ευγενείας δυσεύρετης, 
παρουσία σου. 

Είθε ο Δωρεοδότης Κύριος να σε αναπαύσει,
και τους αγαπημένους σου 
να παρηγορήσει...

Ευανθία η Σαλογραία 

( Θυμίζω, λατρεμένο,  
ότι αν ζουλήξεις, πάνω στο σύνδεσμο της υπογραφής,
θα πεταχτείς αστραπιαία, 
σε παλιότερη εξομολογητική ανάρτησή μου,  
με τον π. Γεώργιο Μεταλληνό) 








Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2019

Απόψε βλέποντας τον ΙΡΛΑΝΔΟ, θαύμασα..



Απόψε βλέποντας  τον ΙΡΛΑΝΔΟ,
στην πλατφόρμα NETFLIX, 

θαύμασα...

Εκπληκτικός σκηνοθέτης 
ο Σκορτσέζε
που με πρώτη ύλη, αληθινά πρόσωπα,
δημιούργησε Έπος 
για την Προδοσία 
και τη Μεταμέλεια 
μέσα στο Χρόνο...

Ευανθία η Σαλογραία


Τα βιβλία

Αποτέλεσμα εικόνας για βιβλία

Αποτέλεσμα εικόνας για βιβλία

Τα βιβλία 

Είμαι γιομάτος βιβλία. Διάχυτοι, ασύνθετοι
οι τόμοι τους, με γιομίζουν ολόκληρο.

Τι θα γίνουν αν δεν τα γράψω ποτέ; 
Τι θα γίνει το φως και το αίμα που έλαβα 
κ' η τιμή; Τα στοιχεία σου-άγγελοι
σχηματίζοντας μια διαδρομή από λάμψη,
θ' ανεβάζουν τρεις μέρες και τρεις νύχτες 
στο σύμπαν τα βιβλία μου, Κύριε!

Νικηφόρος Βρεττάκος 

("Τρία Φύλλα" 1991, τόμος Γ, σελ. 175 )
....................................................................................................
....................................................................................................

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2019

Οι βάρδιες των πουλιών - Δεκατρείς (13) Δεκεμβρίου 2019 στην Πάτρα- Όλοι εκεί,με τα περιστέρια μας!


Αποτέλεσμα εικόνας για βάρδιες πουλιών


Λίγα λόγια για το περιεχόμενο της νουβέλας 

Πάντοτε με έτρωγε περιέργεια μεγάλη για το μυστήριο αυτό της προγιαγιάς μας και μια αμφιβολία για τη φύτρα μου την είχα σε όλη μου τη ζωή· 

τελευταία όμως, μετά και από το μοιραίο ναυάγιο, τον περασμένο Αύγουστο, τότε που τα 'φερε έτσι η ώρα η κακιά και μπατάραμε με κάλμα μπουνάτσα και έγινε ό, τι έγινε, μου μπήκανε ιδέες διάφορες μες στο κεφάλι μου και σιγά-σιγά, σαν άρχισα να συνέρχομαι κάπως από το σοκ, έπιασα, κρυφά από την Ελένη βεβαίως, για να μην καταλάβει ότι κάπως συνήλθα και πιάσει πάλι την γκρίνια της τη γνωστή για τα περιστέρια, να καταγράφω και να μελετώ τα μοιραία συμβάντα αλλά και την όλη πορεία μας την οικογενειακή μαζί με τα πουλιά, από τρεις γενιές πίσω ίσαμε σήμερα, μπας και βγάλω συμπέρασμα πιο ασφαλές από πού βαστά άραγε ακριβώς η δικιά μου η φύτρα.

Τα ταχυδρομικά περιστέρια, μαντατοφόροι που διασχίζουν σύνορα χωρίς ελέγχους, φέρνουν χαμπέρια μαύρα ή χαρμόσυνα. Διανύουν αποστάσεις και εποχές, ασκημένα στην ελευθερία και στην επιστροφή. 

Γενιές περιστεριών και γενιές ανθρώπων σε παράλληλες πορείες, που τις καθορίζει η Ιστορία ή η σύμπτωση και τους αλλάζει τη φορά. Αυτές τις αξεδιάλυτες διαδρομές πασχίζει να ξεμπερδέψει ο ναυαγισμένος Ανέστης, για να βάλει το παρελθόν του σε τάξη και να αποφασίσει για το παρόν του. 

Μνημονεύει, για να επιβιώσει, ενός αιώνα ιστορίες από τη Μικρασία έως τη Μακεδονία και τη Μέση Ανατολή, ιστορίες του θαλασσινού νερού και του νησιωτικού αέρα. 


ΓΙΆΝΝΗΣ ΜΑΚΡΙΔΑΚΗΣ 

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
.......................................................................................................................
.......................................................................................................................

Τι είναι το Γραφένιο που σύντομα θα κατακτήσει τον κόσμο



Δύο Ρώσοι επιστήμονες ανακάλυψαν το δισδιάστατο γραφένιο - Το πιο ισχυρό και λεπτό υλικό του πλανήτη που θα έχει απίστευτες εφαρμογές στην επιστήμη και στην παροχή πόσιμου νερού για πάνω από 1 δισ. ανθρώπους

Τι είναι το γραφένιο και γιατί είναι τόσο καταπληκτικό; Ένα από τα χαρακτηριστικά που το καθιστά τόσο σπουδαίο είναι ότι είναι το λεπτότερο και ισχυρότερο γνωστό υλικό στον πλανήτη και δεν είναι μια μοναδική ή σπάνια ουσία.
Στην πραγματικότητα, έχει την ίδια δομή άνθρακα με τον γραφίτη που χρησιμοποιείτε καθημερινά όταν σχεδιάζετε ή γράφετε με το μολύβι σας!
Το «υλικό θαύμα» όπως το αποκαλούν, φιλτράρει τα άλατα που περιέχει το νερό της θάλασσας, καθιστώντας το έτσι πόσιμο.

Πρόκειται για μία μορφή άνθρακα, ένα επίπεδο φύλλο με πάχος ίσο με ένα άτομο. Είναι σχεδόν διάφανο και αποτελεί πολύ καλό αγωγό ηλεκτρισμού και τον καλύτερο από όλα τα υπόλοιπα υλικά, αγωγό θερμότητας. Επιπλέον παρά το απειροελάχιστο πάχος του, είναι τόσο πυκνό, που ούτε το ήλιο, το μικρότερο άτομο αερίου, μπορεί να το διαπεράσει.
Ένα απλό σελοτέιπ βοήθησε στην ανακάλυψη του 21ου αιώνα
Το γραφένιο προήλθε από τον γραφίτη, ο οποίος χρησιμοποιείται στα μολύβια. Με τη χρήση ενός απλού σιλοτέιπ, δύο Ρώσοι επιστήμονες απέσπασαν ένα λεπτό φύλλο άνθρακα, με πάχος όσο ένα άτομο.

Το γραφένιο έχει απίστευτες εφαρμογές – Η βασικότερη είναι ότι κάνει αφαλάτωση χωρίς έξοδα
Το επίτευγμα ανοίγει το δρόμο σε μια νέα εποχή και μπορεί δυνητικά να αλλάξει τη ζωή σε περισσότερους από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους στον πλανήτη, οι οποίοι δεν έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό. Το γραφένιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πειράματα που μέχρι τώρα θεωρούνταν αδύνατα στην κβαντική φυσική αλλά και στην κατασκευή καινοτόμων συσκευών ενώ η ανάμειξή του με πλαστικά, μπορεί να οδηγήσει σε νέα υλικά πιο ελαφριά, ελαστικά και ανθεκτικά από τα υπάρχοντα τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην κατασκευή αεροπλάνων, δορυφόρων κι αυτοκινήτων.
Σημειώνεται πως οι υπάρχουσες τεχνολογίες αφαλάτωσης έχουν πολύ υψηλό κόστος, είναι ενεργοβόρες και επιβαρύνουν σημαντικά το περιβάλλον.

Τι είναι το πρόβλημα της διόγκωσης και πως το έλυσαν…
Μέχρι σήμερα οι μεμβράνες που είχαν κατασκευαστεί από γραφένιο ή οξείδιο του γραφενίου, είχαν δείξει πως μπορούν να συγκρατήσουν μικρά νανοσωματίδια, οργανικά μόρια και ορισμένα άλατα. Ωστόσο είχαν και ένα βασικό ελάττωμα και δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για το φιλτράρισμα των κοινών αλάτων του θαλασσινού νερού. Αυτό το πρόβλημα ήταν πως διογκώνονταν όταν βυθίζονταν στο νερό, με συνέπεια οι πόροι τους να μεγαλώνουν και να αφήνουν να περνούν τα άλατα. 

Δημοσίευση στο περιοδικό νανοτεχνολογίας «Nature Nanotechnology», αναφέρει ότι η επιστημονική ομάδα, στην οποία συμμετείχε και ο νομπελίστας και «πατέρας» του γραφένιου Αντρέ Γκάιμ, κατάφεραν να εξαλείψουν αυτό το μειονέκτημα και δημιούργησαν μια μεμβράνη γραφένιου που είναι αποτελεσματική και για το θαλασσινό νερό.

Άγιος Γρηγόριος Νεοκαισαρείας, ο Θαυματουργός

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2019

Μωρή Σαλογραία εσύ πήγες, είδες τον Τζόκερ;

η εικόνα προφίλ σας, Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο

(στην άνω φωτό όπως λέγαμε και τις προάλλες
- η Ευανθία η  Σαλογραία 
όταν  ήτο Σαλο-νέα ετών περίπου 37, 
βλέπε και στο  Φατσομπούκι 
facebook  ντε,  
τη σελίδα, με το ψευδώνυμο  Ευα Πέτρου
που άνοιξα σχεδόν εν ..υπνοβασία,  πριν χρόνια,
προκειμένου  να ψιλοκατασκοπεύω, 
ως αγωνιώσα μητέρα 
τους γιους, Στέφανο και Μάριο  
με  αγαθό απώτατο  σκοπό,
την ψυχική τους σωτηρία, μάλιστα, μάλιστα! )
...................................................................... 

- Τέλος πάντων, ας έρθω στο προκείμενον...

...Μανδάμ   Σαλογραία εσύ πήγες, 
είδες τον λοξία  Χόακιν  Φίνιξ, 
να παριστάνει τον ψυχάκια Τζόκερ; 



-Πήγα, ναι, ομολογώ,  η φιλοπερίεργος Εύα, 
πήγα,  όπως όλοι, 
πήγα -δήθεν- για να αποκτήσω άποψη 
επί του θέματος και θεάματος.

-Α! ώστε  πήγες πουλάκι μου! 

Το ομολογείς ανερυθριάστως κιόλας! 
Μωρέ 'ντε  να γαδείς από χάμουου, παλιογιουρούκα!
πάρε πέντε φάσκελα  
να μη στα χρωστάω, σαχλή, γριά δεκοχτούρα! 
Εδώ λώλα μ' ,  
κοντεύει να πλακώσει ο κυρ- Μιχάλης ο Ταξιάρχης  
να παραλάβει τη μαυροψυχάρα σου 
και εσύ, αναίσχυντη αυστραλιανή κοκαμπούρα
αντί να βρίσκεσαι σε  χριστιανική περισυλλογή και χαρμολύπη, 
με προσευχές, στεναγμούς, έργα ποικίλα μετάνοιας, 
πας τρέχοντας χασομέρικα
-δήθεν για ενημέρωση- στους σινεμάδες -τρομάρα σου;

Για τα χάλια σου, βαθύτατα  ντρέπομαι! 

-Μηηη! Μη ενάρετε αδελφέ μου! 

Μη  κατακρίνεις το προσωπικόν  αμάρτημα της μητρός τους!

[Μόνο ΑΝ ήμουν αιρετική 
θα είχες δικαίωμα δημόσια να με κατακρίνεις...
Αυτά παρελάβομεν και τοιουτοτρόπως εκατηχήθημεν  
από τους Αγίους Πατέρας, μάλιστα! μάλιστα!]

-Μη με κατακρίνεις , λοιπόν, επί προσωπικού αμαρτήματος! 


-Πού είναι η χριστιανική σου μακροθυμία, χαμηλοβλεπούσε, παπά μου; 

Έπρεπε να πάω, σου λέω!
Πώς αλλιώς  θα  ζήσουν και οι σινεμάδες, 
η φίλη μου η κ. Ειρήνη 
στο ΠΑΝΘΕΟΝ της Πάτρας,  
εξάλλου με εκπαιδευτικό σκοπό, επιμένω, είδα το έργο!

-Α χαχα!σε ποιον πουλάς, μαρή υποκρίτρια, 
εφτούνα τα σάπια; 

-Ξέχασες,  κυρία  μου,  το σοφό ρητόν που γράφει  
ότι  ο δρόμος για την Κόλαση 
είναι στρωμένος με καλές προθέσεις; 
Το ξέχασες; 

-Όοοχι, ουδαμώς το ξέχασα, 

αλλά...ας όψεται ο συχωρεμένος μπαμπούλης. 
Εκείνος ...παιδαγωγικώς ευθύνεται 
που  τυγχάνω  τόσον  σινεφίλ...σινεφίλ μέχρι θανάτου!

-Έχεις δίκιοοο! ζητώ ταπεινά συγνώμη...
 

Εξάλλου πάντα 
ο συχωρεμένος μπαμπούλης φταίει  
ο μπαμπούλης που είχε ως  άοκνο, ακούραστη  εργασία του,
εκείνα τα...

-της  μεταπολεμικής  ανόδου  του 1960 φεύγα- 

...χρόνια

τον "κινητό κινηματογράφο", 
τριγυρνώντας με το βανάκι και  την ντουντούκα,  
στα Μεσσηνιακά αλλά και τα της Ηλείας  χωριά, 
σέρνοντας και  μια  ογκώδη, μαυρειδερή, 
τρομακτική στα παιδικά μου μάτια,  
μηχανάρα προβολών...

 ["Μπάουερ" νομίζω το βιομηχανικόν  όνομά της, 
την κρύβω ακόμη στην αποθήκη, 
τη χρειάζεται ο Δανίκας, για κανά μουσείο κινηματογράφου, 
πριν τη ροκανίσουνε τα ποντίκια; 
αφιλοκερδώς, μια και τον συμπαθώ λιγάκι,  
να την προσφέρω!  ],

...εντός του εν λόγω αυτοκινήτου, 
με μπομπίνες για να τυλίγει το σελιλόιντ του φιλμ 
που κάθε τόσο κατά την διάρκεια της προβολής, 
"άναβε"  απ΄την τριβή, "καιγότανε" 
και  κοβότανε στο σημείο το κρισιμότερο.... 

[σημείο που οι  αγαθές -σαν τη Δρόσω των Άγριων Μελισσών

παρθένες του καιρού εκείνου  παρακολουθούσαμε με γουρλωμένα μάτια], 

εννοώ το σημείο .... ενός  παρατεταμένου, ερωτικού  φιλιού π.χ.  

και άκουγες τότε  
τις γνωστές φωνές  
των αγανακτισμένων- αναφουφουλιασμένων, σοκαρισμένων  θεατών: 
"Χασάπηηη! γράμματα!". 

Έσπευδε με ταχυπαλμία ο... χασάπης, 

δηλαδή  ο εμός πατήρ
να  ξανακολλήσει, το κομμένο/καμένο σελιλόιντ ασθμαίνων, 
(πώς να μην καταντήσει καρδιακός εντέλει ο αθρωπάκος;) 
έτσι ώστε η παράσταση να συνεχίσει να "τρέχει" 
προβάλλοντας  στους τοίχους των καφενείων... 
(με τη βοήθεια πάντοτε υπολεύκου σινδόνης)

...ό,τι ο Ελληνικός 
[μπορεί και ξένος αλλά κυρίως ο Ελληνικός σινεμάς] 

προωθούσε ως Έβδομη Τέχνη,  εκείνα τα χρόνια, 
ήγουν προβάλλοντας  τα δημοφιλή, σε μας το λαουτζίκο, ασπρόμαυρα  φιλμς, 
με τη συχωρεμένη την Βουγιουκλάκη,  την Έλλη Λαμπέτη, Τζένη Καρέζη, Κώστα Καζάκο, Νίκο Κούρκουλο, τον Αντρέα Μπάρκουλη, τον Κωσταντάρα, τη Μάρθα Βούρτση, Μάρθα Καραγιάννη, την Κατερίνα Χέλμη,  Μάρω Κοντού, 
τον Γιώργο Κωνσταντίνου, Θανάση Βέγγο, Ντίνο Ηλιόπουλο, Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Ρένα Βλαχοπούλου  
και λοιπές αναρίθμητες του πρώιμου ελληνικού σινεμά, 
αξέχαστες είτε μελό και ξεκαρδιστικές 
(για τα γούστα του σήμερα), φυσιογνωμίες, 
τα μούτρα των οποίων τυπώνονταν 
-προς μεγάλη μας χαρά- 
και σε καρτούλες που τις βρίσκαμε, εμείς,  
η πιτσιρικαρία,  
στα περίπτερα, 
κρυμμένες σε σακκουλάκια με καραμέλες, ή τσίχλες, (δεν θυμάμαι ακριβώς),  μωρέ...συλλογές και ανταλλαγές ολόκληρες κάναμε από δαύτες τις κάρτες  
θα τα απαριθμήσω  λεπτομερέστερα, άλλη φορά...
αν καταφέρω να νετάρω στο μυαλό, τις φλου αναμνήσεις του παρελθόντος
( το υφέρπον Αλτσχάιμερ, ας όψεται- και πάρε αγαπημένε, περαστικέ  αναγνώστη ,  βαθιά αναπνοή, ο μακροπερίοδος, σχεδόν παραληρηματικός λόγος, νομίζω, τελείωσε...)
.......................................
..................................................

-Μανδάμ! Για τον Τζόκερ αρχίσαμε να μιλάμε, 
τι πύλη νοσταλγίας είν' τούτη που  άνοιξες 
και εντός της, εχάθης; σύνελθε, και ελθέ στο "δια ταύτα" . 

-Λοιπόν; Ο σοβαρός, πλην ομορφάντρας, 

 κ. Χρυσοχοίδης θα το έβλεπε  με το παιδάκι του ίσως, εδήλωσε.
Εσύ-λέμε τώρα-, ΑΝ  ήσουν ένα αθώο 15 χρονο 
και έβλεπες την πολυσυζητημένη ταινία, 
παρανόμως, σαν τεντυμπόης, χωρίς τον κηδεμόνα σου,  
τι ...διδάγματα θα απεκόμιζες; -ευκολάκι η ερώτηση.

-Ευκολάκι η απάντηση! 


Το δίδαγμα που θα απεκόμιζα

καθαρά και ξάστερα την σήμερον...  

Αν ήμουν 15χρονο...

[και όχι κατά τις ημέρες του παρελθόντος μου, διότι τότε άπαντες οι κακοί του σινεμά  από το σκηνοθέτη, εκ προοιμίου σχεδόν, στη Μπουζού χώνονταν προς εξιλέωση και οι έντιμοι της ταινίας, τους πέταγαν με αποτροπιασμό, μέχρι και αγκαθωτά φραγκόσυκα στη διαπόμπευση, ώστε να... μάθουν στο εξής, οι παλιοκακοί -τα ρεμάλια,  να μην ξεπερνούν τα κοινωνικά εσκαμμένα ], 


το δίδαγμα επαναλαμβάνω ...θα ήταν ότι

 ...αφου με σμπρώχνουν  
και με πατάνε στον κάλο 
διάφοροι Κένταυροι- Κερατάδες, 
μία η τελική λύση που απομένει: 

Βουτάς ό,τι σου βρίσκεται ως φονικό αντικείμενο 

και μετά μίαν και δευτέραν μπουλινγκ-μουλαροποδοπατησίαν, 
ορμάς, κάνεις γιούργια με πιστόλια, μαχαίρια, τιρμπουσόν, σουγιάδες, κονσερβοκούτια  και εξαποστέλνεις  τουλάχιστον με βγαλμένα μάτια και  κόψιμο καρωτίδας, 
όλους  τους ενοχλητικούς στον Παράδεισο,  
ή τουλάχιστον οπωσδήποτε 
"σε άλλη γη, σε άλλα μέρη που κανέναν δεν ξέρουμε και κανείς δεν μας ξέρει"! 

-Το τρομακτικό  σαλεμενότατη,  όμως, στο έργο, 

δεν είναι τα κινηματογραφικά  μακελλειά...
διότι προ πολλού απέναντι και σε αυτά 
χοντροπετσιάσαμε οι άμοιροι θεατές...

-Συμφωνώ...από μακελλειά και θρίλερ 
(μπρρ...μανούλααα...δεν τα αντέχω με τίποτα..) 
οι σινεμάδες γεμάτοι μέχρι τα μπούνια,  εδώ και δεκαετίες...

-Το τρομακτικό είναι το άλλο...


-Για πε, να δω, εάν αι ηθικαί μας κρίσεις  συμπίπτουσιν...


-Το τρομακτικό είναι που ο σκηνοθέτης στα δικά μου,  15χρονα αθώα ματάκια, 

-λέμε τώρα- ο σκηνοθέτης, με τον Joker, αποθέωσε την Αυτοδικία...

"και προωθεί  στο όνομα της Τέχνης, στο υποσυνειδητούλι των 15χρονων, το σκεπτικό :

"Με πείραξες, ρε; με κλώτσησες, φούστη; καμία συχώρεση, καμία ανοχή, κανένα δικαστήριο και καμιά απονομή δικαιοσύνης δεν θα έχω να περιμένω...Θα ορμήσω απάνω σου, θα σου δαγκώσω τον καρίτσαυλο και άντε, να ζούμε να σε θυμόμαστε! Για να μάθεις να φέρεσαι καλύτερα, σε μια επόμενη...μετενσάρκωση,  παλιοσιχαμένο σκουλήκι της λάσπης, άι στον κόρακα, να χαθείς και να χάνεσαι πλέον!"

-Θα συμφωνήσω μαζί σου Γραιότατη...

ακριβώς αυτό και δι' εμέ, υπήρξε  το μήνυμα: 

-Αυτοδικία και απάνω τούρλα! 

-Αυτοδικία και πάσης Ελλάδος. 
Και π λ έ ο ν  
καμία ντεμοντέ, χριστιανική ενοχή για τις σφαγές.

-Ας πρόσεχαν επιτέλους όσοι με πείραξαν!

Εκεί στο φινάλε του έργου ...που νομίζω ο Τζόκερ  μακέλλεψε  και την πσυχίατρο...βγαίνοντας εκείνος,  ηρέμως, πλην, με ματωμένα πέλματα απ' το κατακρεουργημένο,  έρμο γραφείο της, 

τι ουράνια στήλη φωτός ήταν αυτή, Χριστινάκι θεατρολόγε μου,  
ήτις (= η οποία )κατήλθε απαστράπτουσα,  
μέσα στην πτέρυγα του ψυχιατρείου των Φυλακών  Υψίστης Ασφαλείας 
και πόσο ευτυχής έδειχνε  για όλους τους φόνους, 
για όλη την κοινωνική αναταραχή που προκάλεσε, 
ο δύσμοιρος Κλόουν, ο Κρυφοκατειλημμένος

-Δεν θέλω να ξέρω μανδάμ...ανατρίχιασα!


-Και γω το ίδιο...όμως το Κακό, το ΑντίΧριστο κάθε λογής  Κακό, αυξάνεται σχολιαζόμενο, προβαλλόμενο και πολλαπλώς, σατανικώς, στο όνομα της "Τέχνης" του κινηματογράφου διαφημιζόμενο....


Θα φρίττουν,  αν πληροφορούνται με κάποιο τρόπο, 

(πάντων και πασών  των Δικαίων από αρχαιοτάτων χρόνων),  
οι ψυχές, 
οι ψυχές  των Αγίων Πατέρων και Μητέρων μας,  
θα ξεσηκώνουν ασταμάτητο θρήνο  βλέποντας της Πολυμορφικής Διαφθοράς 
την επέκταση, στον παρόντα αιώνα τον Απατεώνα...

-Λοιπόν;  Τι άλλο, λοιπόν, μας μένει; 

Τι θα μας σώσει από του Εωσφόρου, την φορτσάτη επέλαση; 

-Η  προσευχή τρελοτάτη μου. 

Και η προσοχή. Η εγρήγορση.  
Μονάχα πια προσευχή, προσοχή, εγρήγορση
Αγριεύει ο καιρός. 
Αστραπές, κεραυνοί, φωτιές, πλημμύρες , ανεμοστρόβιλοι, υδροσίφωνες, 
αλλάζουν το πνευματικό  τοπίο τριγύρω μας... 

η Αποστασία Γιγαντώνεται...
............................................... 
-Ω Εσταυρωμένη από  Υποκριτές Φαρισαίους 
 Αναστημένη Αγάπη, 
Χριστέ Λατρεμένε...

Σώσον ημάς  τους Παλαβούς 

παρα-μορφωμένους φιλό-τεχνους 
που σκάβουμε στο όνομα -λέει- της "προόδου", 
τους θανατηφόρους οφιογεμείς λάκκους 
εντός των οποίων, 
οδυνηρά καταποντιζόμαστε,  
δίχως ελπίδα, 
ανατέλλοντος θείου φωτός, 
να φωτίσει σωτηριωδώς,    
τα εσκοτισμένα μυαλάκια μας...

Ευανθία η Σαλογραία

..............................................................................................
..............................................................................................




........................................................................................................
........................................................................................................