Κυριακή 2 Μαρτίου 2014

Κατεψυγμένοι...



"10 καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ
καὶ ἀλλήλους παραδώσουσι καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους.
11 καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐγερθήσονται καὶ πλανήσουσι πολλούς, 
12 καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν
ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν. 
13 ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται".

(Ματθ. κδ κεφ.)
........................................................................................
.........................................................................................


...και αντί να περάσεις απ' το ναό,  το νεκροταφείο ή το  σπίτι
να συναντήσεις  τον αδελφό- συνάνθρωπό  σου, 
να τον κοιτάξεις στα μάτια, 
να του σφίξεις το χέρι εγκάρδια και θερμά
να τον συλλυπηθείς, ανεβάζεις γι' αυτόν, 
μηνύματα συμπαράστασης δήθεν στο facebook
στο twitter ή του στέλνεις εκ του μακρόθεν 
(ενώ βρίσκεται δίπλα πόρτα με σένα) e- mail!

-Τόση κατάψυξη!
-Τόση αποξένωση!
-Τόση ανεγκεφαλία!
-Τόση πνευματική νέκρωση!

  Ευανθία η Σαλογραία  


3 σχόλια:

  1. ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΑΛΙΑ ΤΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ...
    Κάθε φορά που συζητούσαμε με τον πατερούλη μου, συνειδητοποιούσα την μεγάλη αλλαγή! Πόση ανθρωπιά υπήρχε παλαιότερα σε σχέση με τώρα. Και πολλές φορές σκεφτόμουν: "Σε λάθος εποχή γεννήθηκα.."
    Μην με παρεξηγείτε είμαι λιγάκι ρομαντική..
    Μας έφαγε η εξέλιξη!!! Δεν λέω σε πολλούς τομείς όπως πχ η ιατρική εξέλιξη είναι για το καλό μας. Ένα άλλο παράδειγμα όμως όπως το "διαδίκτυο" ανάλογα με τον τρόπο και την συχνότητα χρήσης του ή θα μας ανοίξει τα ματάκια ή θα μας τα κλείσει μετατρέποντάς μας σε "ΖΟΜΠΙ"!!! Δεν είναι όμως μόνο το διαδίκτυο που έχει φέρει αυτό τον "παγετώνα" ανάμεσα στους ανθρώπους.
    Με τους ρυθμούς που τρέχει η ζωή τις τελευταίες δεκαετίες έχει διαταραχθεί η ψυχική μας ισορροπία.
    Το μόνο μας άγχος είναι πως θ'αποκτήσουμε και θα καταναλώσουμε περισσότερα υλικά αγαθά.Ένας διαρκής χαζός αγώνας για το τίποτα!!! Και στην πραγματικότητα η ψυχή μας μένει πάντα ανικανοποίητη και διψασμένη.
    Ηθικές, πνευματικές και παραδοσιακές αξίες ΕΙΔΟΣ ΠΡΟΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ.
    Δεν λέω είναι υπεύθυνοι και οι καλοί μας πολιτικοί που μας έχουν κάψει την γουνίτσα..(να'ναι καλά τα κτήνη που μας κυβερνούν)...(ατελείωτη συζήτηση...)....

    Τι ωραία ήταν που μαζεύονταν παλιά στα σπίτια και συζητούσαν για διάφορα ή μοιραζόντουσαν τις σκοτούρες τους! Όχι σαν τώρα που είμαστε κλεισμένοι στα κλουβιά (πολυκατοικίες) και δεν ξέρουμε ποιός μένει δίπλα μας!
    Θέλαμε να διαβάσουμε και πηγαίναμε ή στη δημοτική βιβλιοθήκη ή αγοράζαμε ψάχνοντας πρώτα τα βιβλία που θέλαμε από ένα βιβλιοπωλείο με ωραία και ζεστή ατμόσφαιρα.Τα βιβλία... Τι όμορφη αίσθηση όταν τα ξεφυλίζεις! Όχι σαν το παγερό διαδίκτυο.
    Τα παιδάκια ήθελαν να παίξουν και υπήρχε χρόνος και όμορφες πλατείες χωρίς φόβο. Συνάμα συναντιόντουσαν και οι γονείς με άλλους και συζήταγαν για τα παιδιά τους...
    Ήθελες να ξεφύγεις και πήγαινες- ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός-μια εκδρομή.
    Τώρα παρ'όλες τις υλικές πολυτέλειες, που κυνηγούσαμε τα τελευταία χρόνια (γιατί να το'χει ο άλλος και να μην το'χω εγώ..αυτό μας μάρανε...), έχουμε πέσει σε μια κατάθλιψη κλείνοντάς μας στον εαυτό μας με αποτέλεσμα ν'απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο απο τον συνάνθρωπό μας.. Δεν μπορούμε να χαρούμε τις πραγματικές αξίες της ζωής και συνεχώς μας διακατέχει μία αβεβαιότητα και ανασφάλεια για το μέλλον ...

    Δεν ξέρω αν μπορεί να σβήσει όλη αυτή η παγερή αδιαφορία και ο ατομικισμός που μας περιβάλλει.Το μόνο που ξέρω είναι πως σβήνει όλο και πιο πολύ η ανθρωπιά και ζεστασιά που υπήρχε κάποτε...

    Ηλιάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ;-) Καλέ Ηλιάνα!
    Θα σε διαβάσει κάποιος και θα φανταστεί ότι είσαι μεγάλη κυρία! Πού τα θυμάσαι εσύ αυτά; είσαι μικρό κορίτσι, για Όνομα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σαλογραία μου γλυκιά, όλα τα παραπάνω που γράφω είναι προσωπικά βιώματα. Απλά όταν συζητούσαμε με τον πατερούλη μου, νοσταλγούσε στιγμές ανθρωπιάς απο τα δικά του βιώματα (μιας και ήταν κάποιας Α ηλικίας) και είναι σαν να έχω ζήσει κι εγώ μαζί του στην ίδια εποχή..
    Βγήκα αρκετά συναισθηματική και ρομαντικούλα τι να κάνω...

    Ηλιάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή