Σαλογραία η Ευαν. Παναγοπούλου-Κουτσούκου: Ποιος ονειρεύεται; ποιος ξυπνάει;

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Ποιος ονειρεύεται; ποιος ξυπνάει;

Όποιος κοιτάει προς τα έξω, ονειρεύεται.
Όποιος κοιτάει μέσα του, ξυπνάει.

Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ

Τρελογιάννης

10 σχόλια:

Ανώνυμος18 Σεπτεμβρίου 2014 στις 11:26 μ.μ.
Και όποιος κοιτάζει διαρκώς τον Κύριο, σώζεται.

ΑΩ
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου18 Σεπτεμβρίου 2014 στις 11:44 μ.μ.
Ω ναι...
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος19 Σεπτεμβρίου 2014 στις 12:02 π.μ.
Αντί καληνύχτας...

Πες «Κύριε, δες την αδυναμία μου. Άνθρωπος είμαι» και ξαναπροσπάθησε. «Καλά -λέει κανείς- η εκκλησία δε μας θέλει τέλειους»; Τέλειος είναι μόνο ο Θεός! Εμείς είμαστε τελειούμενοι.
Αυτή είναι μια μετοχή ενεστώτα που σημαίνει ότι συνέχεια τελειοποιούμαι. Δεν είμαι κάτι που έγινα και τελείωσε. Εντάξει, μην είσαι και τόσο εγωιστής που θες να “σαι και τόσο τέλειος! Εντάξει! Δε θα σου πω «κάνε και καμιά αμαρτία», αλλά και όταν κάνεις και καμιά αμαρτία μη νιώσεις και ότι είναι κάτι παράξενο στη ζωή σου. Είσαι αμαρτωλός. Το’χεις καταλάβει; Είσαι αμαρτωλός. Μην έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου. Ταπεινώσου, αγωνίσου, μην απελπίζεσαι, μην απογοητεύεσαι.
Όταν έχεις πειρασμούς και νιώθεις το Θεό μακρυά, είναι πολύ κοντά ο Θεός! Και αν τώρα περνάς ένα πρόβλημα και ένα αδιέξοδο τραγικό, να σου πω κάτι; Είναι η ώρα που έρχεται ο Θεός! Ετοιμάσου! Δεν ακούς τα βήματα του Θεού, παιδάκι μου; Έρχεται ο Θεός! Μου έλεγε ένας φίλος μου: «Όταν έχω πειρασμούς, περιμένω το θαύμα του Θεού»…
Ο αγώνας στην πνευματική ζωή δεν είναι σημείο ότι αποτύχαμε, ότι είναι τραγική η ζωή μας, αλλά είναι ο τρόπος στη ζωή μας! Αυτή είναι η ζωή μας: αγώνας, κόπος, προσπάθεια πάλι, δοκιμασίες, θλίψεις. Και μέσα σ’όλα αυτά κατεργαζόμαστε το μυστικό αυτό της αγιότητας.
Λοιπόν, συμπέρασμα: Πας πολύ καλά! Γιατί; Γιατί δεν πας καθόλου καλά! Γι’αυτό πας πολύ καλά! Πας πολύ χάλια, αλλά επειδή είσαι κοντά στην εκκλησία, είσαι κοντά στα πόδια του Χριστού, πέφτεις μπροστά στο Χριστό, γι’αυτό πας πολύ καλά. Μην απογοητεύεσαι λοιπόν!Μη στεναχωριέσαι λοιπόν! Το τέλος δεν έχει έρθει ακόμα!"

Απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου (www.atheataperasmata.com)

ΑΩ :)
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου19 Σεπτεμβρίου 2014 στις 8:45 π.μ.
AΩ
Ευχαριστώ πολύ για το απόσπασμα απο ομιλια του π. Ανδρέα Κονάνου που μου έστειλες. Τον διαβάζω και τον ακούω πάντα με διάθεση θετική.

Είναι η χροιά της φωνής του, τα πρακτικά του θεολογικά κείμενα και κυριοτατα το γνησίως απροσποίητο του ύφος του που τον κάνουν σε πολύ κόσμο συμπαθή.

Βρήκα πολύ λάθος κίνηση το να τον παύσουν από το Ραδιοσταθμό της εκκλησίας εδώ και κάτι μήνες.

(Τον έφαγε και αυτόν ο Φθόνος των Φαρισαίων)

Μακάρι να επανορθώσουν .
Για καλό δικο τους, οι ..."έξυπνοι".
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος19 Σεπτεμβρίου 2014 στις 11:20 π.μ.
Συμφωνώ μαζί σου Ευανθία,
πρόκειται γιά χαρισματούχο άνθρωπο με εκφραστική ικανότητα και πραγματική αγάπη γιά τον Χριστό μας.

Η φωνή του μετρημένη αβίαστη και ρέουσα, χωρίς να χάνει ποτέ το αναγκαίο χρωματικό της κυμάτισμα πάντα μέσα στα μέτρα που ορίζουν τη σταθερά της ακουστικής διαύγειας.

Στο ύφος του λόγου του διακρίνει κανείς ειλικρίνεια, τιμιότητα, σθένος, αγνότητα, αυθορμητισμό. Όλα αυτά δείχνουν ότι η διακονία του ως ιερέα, δεν επιπλέει στο επάγγελμα, αλλά ανυψώνεται στο λειτούργημα.

Βεβαίως, ο Φθόνος των Φαρισαίων δεν θα μπορούσε τον αφήσει ανέπαφο, αλλά έγνω ο Κύριος, που παραχωρεί αυτά και τοιαύτα.

Ο κεραμοποιός γνωρίζει και την ένταση της φωτιάς και τον χρόνο που πρέπει να μείνουν σ'αυτή τα πήλινα σκέυη, γιά να ψηθούν σωστά γιάτι, άν παραψηθούν, σπάζουν, κι άν πάλι μισοψηθούν, είναι ακατάλληλα γιά χρήση,

Έτσι και ο Κύριος , γνωρίζει πόσο καιρό πρέπει να βαστήξει η φωτιά της δοκιμασίας και πόσο δυνατή πρέπει να είναι αυτή η φωτιά, έτσι ώστε τα λογικά Του σκεύη να γίνουν ικανοί γιά την είσοδο στη βασιλεία Του. Να ενωθούν μαζί Του...

Αυτό συμβαίνει σε κάθε γνήσιον ακόλουθό Του.

Τις καλημέρες μου καλή μου αρχόντισσα, καθώς και σε όλη την καλή παρέα μας εδώ στο φιλόξενο ηλεκτρονικό αρχονταρίκι σου.

ΑΩ :)
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Φώτιος Κ Αθανασόπουλος19 Σεπτεμβρίου 2014 στις 2:46 μ.μ.
Ο "αφορισμός" του Καρόλου Γιούνγκ έχει πατερική θεμελίωση και θεολογική σημασία . Η εξωστρεφής παλυδιάσπαση και τό αντι-ησυχαστικό πνεύμα που διέπει τό σύγχρονο άνθρωπο ( των χριστιανών ,φεύ, συμπεριλαμβανομένων ) τόν καθιστά ιπτάμενο καί πλάνητα στό φαντασιακό .
Η μετα διακρίσεως υγιής εσωστρέφεια ήγουν η πρός τά έσω στροφή σε θέτει ενώπιον της παθολογίας που αγνοείς ή επιμελώς αποφεύγεις , καί σιγά σιγά "ξυπνάς" . Άν βοηθούσης της θεραπευτικής αγωγής και εμπείρου θεραπευτού εκκινήσει η τακτοποίηση της αταξίας ,η ειρήνευση και μεταστροφή τών παθών , η κάθαρση τού βορβόρου ,ακολουθεί τότε ο Φωτισμός ,και ναι βλεπεις και ξυπνάς . Προσοχή , υπάρχουν δύο απελπισίες ,η καλή και η κακή . Στή δεύτερη , ο Θεός να φυλάει, ο άνθρωπος βλέπει τα χάλια του και δεν τό αντέχει και ολο αυτό γινεται μια μαχαιριά στόν εαυτό του θανασιμη . Η άλλη απελπισία η καλή λεει " γιά δες τα χάλια σου , έτσι που κατήντησες από μόνος σου δεν μπορεις να κανης τίποτε , στόν εαυτό σου δεν μπορεις να ελπίζεις πλέον , δεν υπάρχει αυτοσωτηρία , αυτό που μας έταξε ο Πονηρός οδηγει στην κόλαση , άρα SOS άνωθεν " . Όταν πλήρως απελπιστούμε από τόν εαυτούλη μας την μαγκιά του την δηθεν αξιοσύνη του και από τά εγκόσμια σαθρά αντιστηρίγματα , τότε, ώ ! τότε ανοίγεται η υπαρξή μας στην ελπιδοφόρο ζωοποιό θεραπευτική φωτιστική και Θεοποιό Χάρι . Συγνώμη άν τό άνοιξα λιγάκι τό θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος19 Σεπτεμβρίου 2014 στις 4:31 μ.μ.
Σε ευχαριστούμε Φώτιε , για το άνοιγμα του θέματος και της καρδιάς σου.

Η κακή απελπισία, είναι συνέπεια και αποτέλεσμα του εγωισμού μας. Είναι η ήττα του "εγώ".

Η δε καλή, είναι το μυστικό άγγιγμα της Χάριτος του Κυρίου. Είναι η αρχή μίας καινούργιας ζωής.

Της Ζωής Του.

ΑΩ
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις