Οι σχέσεις χαλούν τόσο εύκολα όσο φτιάχνονται...

Η εμπιστοσύνη,  και η φιλία  κτίζονται με το χρόνο και με τις δυσκολίες και αυτό το νιώθουμε συνήθως με ένα άτομο στη ζωή μας.  Όπως και την ανιδιοτελή αγάπη.  Όλοι οι υπόλοιποι ως διάττοντες έρχονται και παρέρχονται.  
Οι σχέσεις χαλούν τόσο εύκολα όσο και φτιάχνονται. 
πηγή:Τρελογιάννης
........................................................................................

..................... αγαθοβιόλικο σχόλιο με αφορμή τα παραπάνω:

Οι ανθρώπινες σχέσεις, κατά την παλαιολιθική  μου άποψη,
ω φιλόθεε, θεότρελε,
(για έναν μικροαστούλη όπως εσύ και 'γω),
υφαίνονται  και στερεώνονται στον Πραγματικό κόσμο

(όχι στον ψηφιακό), με δύο τρόπους.

Με την έμπρακτη αγάπη-αλληλοϋποστήριξη, 
σε βάθος πολλών χρόνων,

και την πανταχού παρούσα  αρωγή
όλων  των αισθήσεων του σώματος-
της  παντοδυνάμου αφής-  κατ' εξοχήν-  συμπεριλαμβανομένης.

Τέτοιες σχέσεις καλλιεργούμε  κυρίως με λατρεμένους
γονείς, συζύγους,  αδέρφια, τέκνα,  λοιπούς εκλεκτούς  φίλους,
και ακολούθως
(από απόσταση και πολύ χαλαρότερα)
με ευγενείς γείτονες, ευλαβείς συν-ενορίτες, πολύτιμους συνεργάτες,
και λοιπούς  συμπαθείς  συμπολίτες. 

Ζήτημα να είναι αυτά,  τα πολύ κοντά μας 
είκοσι πρόσωπα όλα κι όλα, μετρημένα στα δυο δάχτυλα των χεριών
(θες να βάλουμε και τα δάχτυλα των ποδιών; άντε να τα βάλουμε...)

Οι λοιπές  (διαδικτυακές ) σχέσεις δεν είναι σχέσεις. 

Είναι απλώς  καλές, μονοφυσίτικες  προθέσεις 
(στην αγνή περίπτωση)
και φαντασιώσεις  σχέσεων.

Ευανθία η Σαλογραία