Μηδέν και Ένα υπαρξιακές καταστάσεις(επανάληψη)

Από τις αρχικές αναρτήσεις της ιστοσελίδας αυτής, είναι οι σκέψεις που ακολουθούν...
Υπάρχουν και στο http://salograia.blogspot.com/2009/07/blog-post_8117.html
Τις παραθέτω για κάποιους καινούργιους φίλους που ίσως δεν έχουν ακόμη άνεση με τη χρήση του υπολογιστή τους...
Καλες διακοπές σε όλους, αγαπημένα μου...
Να βρίσκεστε πάντοτε σε Εγρήγορση εν Κυρίω
Σαλογραία
.................................................................................

Είπε,σήμερα, κάποιος πολύ προσφιλής μου- με εξομολογητικό τόνο, και αναφερόμενος σε επίπονες διαδικασίες ωρίμανσης- ότι κολυμπάει προς το Φώς και
χάρηκα απίστευτα που το άκουσα.

"O Χρόνος ο παρών και ο παρελθών είναι ίσοι και οι δύο παρόντες στο μέλλοντα χρόνο", γράφει ο Τ.Ελιοτ.

Πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς;

Τίποτα δεν χάνεται από τις μνήμες μας.

Απλά, τροποποιείται η ερμηνεία και η αξιολόγησή τους. Στην προηγούμενη δημοσίευση, ο ποιητής εκφράζει μια πίκρα.

Για πολλά χρόνια αυτοί οι στίχοι του, εύρισκαν απήχηση στην ψυχή μου,
μέχρι που
α φ υ π ν ί σ τ η κ α
από τη φράση του
Αγίου Αθανασίου Αλεξανδρείας,
του αναφέροντος

ότι

κάθε άνθρωπος,
είναι ή κ ε ν ό ς
ή π λ ή ρ η ς!

Τότε θαύμασα, αντιλαμβανόμενη- με σύγχρονη γλώσσα μιλώντας- πως ο καθένας από μας, βρίσκεται

ή σε κατάσταση μ η δ έ ν , ή σε κατάσταση Έ ν α!

Με μ η δ έ ν και Έ ν α, αυτή τη στιγμή, προχωρεί το πρόγραμμα των υπολογιστών.

Με μ η δ έ ν και Έ ν α -υπαρξιακές καταστάσεις- προχωρεί το πρόγραμμα του εγκόσμιου βίου μας.

Και συνεχίζοντας ο Μ. Αθανάσιος τονίζει ότι αν μεν ο άνθρωπος, δεν έχει εντός του Πνεύμα Άγιο,

κ ε ν ό ς εστι-και προς το μ η δ έ ν τείνει-

εάν όμως έχει εντός του, Πνεύμα Άγιο, είναι π λ ή ρ η ς,

και τείνει στον Έ ν α, Κύριον, κατά τον ειπόντα Θεόν: ενοικήσω εν υμίν

και εμπεριπατήσω και έσομαι υμίν εις πατέρα και έσεσθέ μοι εις υιούς και θυγατέρας,

λέγει Κύριος Παντοκράτωρ
(Β Κορινθ.κεφ.στ΄)

Όταν αποκτηθεί αυτό το αίσθημα-γεύση, της εσωτερικής
π λ η ρ ό τ η τ α ς
εν Αγίω Πνεύματι τότε, από τη μακάρια ψυχή και οι κατά κόσμον δυσ-τυχίες,
ως ευ-λογίες προσλαμβάνονται και βιώνονται, και εισέρχεται ο πιστός
π ρ α γ μ α τ ι κ ά -και όχι κατά φαντασίαν που λένε κάποιοι άγευστοι- σε χώρο
ο ν τ ο λ ο γ ι κ ής αλλοίωσης , μετα-μόρφωσης και μυστικής ευφροσύνης.

Το γεγονός ότι υπάρχει το πρόβλημα της ανθρώπινης τρεπτότητας και της μερικής ή κάποτε και ολικής -κατά το φαινόμενο-απόσυρσης της Χάριτος, είναι ένα άλλο, εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα, για το οποίο έκαστος, σε συγκεκριμένο αγώνα πρέπει να αποδυθεί, με τη βοήθεια των όπλων της Εκκλησίας και την καθοδήγηση της εμπειρίας
Πάντων των Αγίων και της Υπεραγίας Κυρίας Θεοτόκου, της Ελπίδος και Σωτηρίας μας...

ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ