Νανοϋλικά και η τεράστια σημασία της λεπτομέρειας(επανάληψη)

(Δημοσιεύω-προς προβληματισμόν- για δεύτερη φορά, σκέψεις μου, πρωτοανεβασμένες εδώ το 2009, επειδή περιστεράκι μου, στενοχωριέμαι να σε βλέπω αδιάφορο για τη λεπτόμερεια...)
........................................................

Αγαπημένο μου,

η γενιά μου, είναι γενιά ανθρώπων, που μεγάλωσε με τις φιλοσοφικές προεκτάσεις του θετικισμού-εμπειριοκρατίας του δέκατου ένατου αιώνα(ναι ναι είμαι τόσον γραία!) ο οποίος έλεγε ότι υπάρχει μόνο ό,τι βλέπω, ό,τι πιάνω, ό,τι αισθάνομαι και πέραν τούτου...μπαρμπούτσαλααα!


Επί πολλούς αιώνες,στη Δύση, ελάχιστοι μάθαιναν κάποια γράμματα.

Η μόρφωση ήταν πλεονέκτημα των πλουσίων ή των ανώτερων κληρικών, που μπορούσαν να πληρώνουν δασκάλους στο σπίτι.

Όταν μετά τη βιομηχανική επανάσταση(18ος-19ος αι.) φτιάχνονται τα πρώτα δημόσια σχολεία προκειμένου να αποκτήσουν οι βιομηχανίες εγγράμματους εργάτες για καλύτερο χειρισμό των όλο και πολυπλοκότερων μηχανημάτων τους,τότε άρχισαν να πολλαπλασιάζονται και οι απανταχού της γής μορφωμένοι έως και ...παραμορφωμένοι επιστήμονες, οι οποίοι πήραν στα περίεργα χεράκια τους το για αιώνες απαρασάλευτο κοσμοείδωλο και... του ...άλλαξαν τα ..πετρέλαια!

Μας το ερμήνευσαν δηλαδή- έστω με αργά βήματα στην αρχή, ταχύτερα έπειτα- κάτω από ένα καινούργιο, ασύλληπτο φως!
Και δεν ήταν πια μόνο η γνώση για τη γνώση, ούτε η γνώση για το ιλιγγιώδες κέρδος των εχόντων τα μέσα παραγωγής που θα 'λεγε και ο μακαρίτης ο Μαρξ- οι οποίοι έκτοτε αρμέγουν τους απανταχού της γης επιστήμονες για ένα κομμάτι ψωμί, ενώ οι ίδιοι από εξουσία και χρήμα, έχουνε τα κερατά τους τα τράγια -κατά δήλωση της ετοιμόλογης Λιάνας, σε κάποια απολαυστική, τηλεοπτική της συνέντευξη- αλλά πλέον η αποκομιζόμενη γνώση, μετέθετε όρια αρχαία και άλλαζε τις αντιλήψεις των ανθρώπων για τη ζωή, το Θεό, την υγεία, την ασθένεια, τη δημιουργία, το θάνατο...
Δεν ξέρω για τη δική σου τη γενιά, αγαπημένο μου, που βίωσε άλλα ερεθίσματα αλλά η ίδια -δεν θα κουραστώ να το γράφω- ανάμεσα στα αμέτρητα κουσούρια που κουβαλούσα, ήταν και αυτό της αδιαφορίας για τη λεπτομέρεια,τόσο γενικότερα, όσο και ιδιαίτερα για τα δογματικά- εκκλησιαστικά τα ζητήματα.

Mετά τα επιτεύγματα της βιομηχανικής επανάστασης με την είσοδο της Επιστήμης στην επανάσταση Υψηλής Τεχνολογίας, οι εξελίξεις φάνηκαν ραγδαίες και για το περιβάλλον και για τις συνειδήσεις οπωσδήποτε.

Δεν θα ασχοληθώ εδώ με κοινωνιολογία ή ηθική.

Μιλώ μόνο για την προσωπική μου- αρχόμενη- αφύπνιση, από μια χρόνια υπνοβασία.

Το πόσο σημαντική τελικά είναι η λεπτομέρεια, το συνειδητοποίησα εσχάτως, πάλι με τη βοήθεια του απόηχου της σύγχρονης έρευνας, τον οποίο, μέσα από εκλαϊκευμένα διαβάσματα, ή συζητήσεις με ειδικούς, μπόρεσα λιγάκι να ακούσω...

Ας πούμε

(το αναφέρω και κάπου στο ξεκίνημα αυτού του μπλογκακιού - η επανάληψη είναι αναπόφευκτη πάνω σε ορισμένα θέματα, καθώς λέει και η αγαπημένη μου Μάρω Βαμβουνάκη)

έμεινα με το στόμα ανοιχτό για ακόμη μία φορά, μαθαίνοντας πώς- ανά παν κλάσμα του δευτέρου-κρέμεται πάνω από χάος αβεβαιότητας, η συνέχεια της ίδιας της ζωής μας, δεν πα να κάνει ο καθένας μας κάθε μέρα, τα τσεκάπ της αρκούδας.

Λένε π.χ. οι σεβαστοί επιστήμονες ότι αν διαταραχτεί η ισορροπία των ηλεκτρολυτών, π.χ. του νατρίου κατά ένα εκατομμυριοστό του γραμμαρίου (δηλαδή κατά ένα μικρογραμμάριο) στα κύτταρα του σώματός μας- από κάποια αιτία- επέρχεται ο θάνατος, λόγω της διακοπής, τής αναπνευστικής αλυσίδας.

-Τόση ευαισθησία, μανδάμ, στο σώμα μας;

-Τόση, αγαπητέ μου, κουρέα και χαίρομαι που παρακολουθείς αυτή τη σελίδα!

Και στο σώμα των άλλων πλασμάτων, συνέχεια η επιστήμη σήμερα, ανακαλύπτει, θαυμαστές ισορροπίες που αναδεικνύουν την τεράστια σημασία της λεπτομέρειας, εκείνου, δηλαδή, του φαινομενικά ασήμαντου-σχεδόν αόρατου με γυμνούς οφθαλμούς- στοιχείου που δεν είναι εύκολο κάποιος, με ούτε με πρώτη, ουτε με δεύτερη ούτε με τρίτη ούτε με τέταρτη ματιά, ορθά να το αξιολογήσει.

Το απλό σαμιαμίδι π.χ. που το βλέπουμε να τριγυρνάει και στα ταβάνια, ισορροπεί, διότι έχει στα πόδια του, εκατομμύρια νανοσωματίδια-νανο-ίνες.

Σε μικροσκοπικές διαστάσεις οι δυνάμεις που ασκούνται μεταξύ νανοΪνιδίων και επιφάνειας είναι πολύ μεγάλες(δυνάμεις var der Waals)διότι οι δυνάμεις στη νανοκλίμακα είναι εντελώς διάφορες από τις δυνάμεις που ασκούνται σε μακροσκοπικά σώματα(μακροσκοπικά σώματα είναι αυτά που μπορούν να εξεταστούν δια γυμνού οφθαλμού κατά το λεξικό του Μπαμπινιώτη).

Με παρατηρήσεις σαν αυτή και άλλες παρόμοιες, κατασκευάζονται σήμερα νανοϋλικά, που έχουν ιδιότητες πολύ διαφορετικές από τα υλικά των οποίων τα στοιχειώδη σωματίδια βρίσκονται στη μικροκλίμακα και όχι στη νανοκλίμακα (ένα μικρό, ισούται με ένα εκατομμυριοστό του μέτρου ενώ το ένα νάνο ισούται με ένα δισεκατομμυριστό του μέτρου).

Έχοντας, λοιπόν, συνειδητοποιήσει και αξιοποιήσει πρακτικά, την αξία της λεπτομέρειας σε τέτοιο ελάχιστο επίπεδο μεγεθών, φτιάχνουν π.χ. ενισχυμένες κατασκευές με νανο-ίνες άνθρακα που έχουν ισχύ μεγαλύτερη από χάλυβα.

(Τα υπέροχα επίσης χρώματα στα φτερά των πεταλούδων οφείλονται σε κάποια νανοσωματίδια που έχουν τα φτερά και ανακλούν διαφορετικά το φως, και όχι σε κάποια υπάρχουσα-επί των φτερών-χρωστική ουσία).


Αυτές οι μικρές, διάσπαρτες, εν χρόνω, συνειδητοποιήσεις, αγαπημένο μου, δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο με βοήθησαν κάποια ωραία πρωία, να αρχίσω να σέβομαι τη λεπτομέρεια που η συχωρεμένη η μανούλα μου-μέσα στη δική της άγνοια- με είχε μάθει να την προσπερνώ ως ασήμαντη.

Ναι, το ομολογώ.

Προσπερνούσα τις λεπτομέρειες στην εφαρμογή συμπεριφορών, συναισθημάτων, πράξεων, ως άνευ αξίας και κορόιδευα κάποιους που τους έβλεπα να τις σέβονται, ως νευρωτικούς, σπαστικούς, σχολαστικούς ή ως διαθέτοντες περιδεή συνείδηση...

Μετά από τούτα και από κείνα, όμως, τα διαβάσματα, ή τα επιστημονικά ντοκυμαντέρ -του ΣΚΑΙ αν θες- το πνεύμα του επιπόλαιου χλευασμού , φιμώθηκε μέσα μου και ανανοήθηκα:

-Βρε ...ΜΗΠΩΣ;

Μήπως, κάποιοι παλιότεροι, που από φώτιση περισσότερο παρά από επιστημονική διευρεύνηση επέμεναν επί του πρακτέου είχανε δίκιο;

Μήπως η τυφλή- η θεότυφλη, μέχρι αυτήν ταύτην την στιγμήν ήτο η αφεντιά μου, που όλα τα ισοπέδωνα, γιατί έτσι έβλεπα να κάνουν και όλοι όσοι παίζανε στο σινεμά και στην τηλεόραση;


Μήπως, αφού είναι τόσο σημαντική η λεπτομέρεια στα του υλικού κόσμου, είναι απείρως σημαντικότερη στα του πνευματικού, που έχουν να κάνουν και με της ψυχής μου, το αιώνιο μέλλον;


Βρε μήπως και ξέραν κάτι παραπάνω δια του Φωτισμού του Αγίου Πνεύματος, όλα τα σκεύη της Χάριτος, που ήταν τόσο προσεκτικοί και αυστηροί με τους προσωπικούς βίους τους;

-Ω ναι!

Μετά από πολύ ψάξιμο και εμπειρίες μπορώ να σε βεβαιώσω!


-Όχι μόνο επί του καθαρά σωματικού και υλικού, αλλά και επί παντός του πνευματικού, λατρεμένο μου, είναι τεράστια, ανυπολόγιστα σημαντική, η σημασία της λεπτομέρειας!

Ευλογία και Χάρις σε όποιον εγκαίρως-όσο βρίσκεται ακόμη εν ζωή-το καταλάβει και ζητήσει από τον Κύριο Ιησού, σε οδούς βαθύτερης επίγνωσης- σωτηριωδώς- την ύπαρξή του, να κατευθύνει...

ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ