Παρασκευή 23 Απριλίου 2010
Δαμασκηνιά-ποίηση Ν.Βρεττάκου
Θα μπορούσες να είσαι
δαμασκηνιά που δεν έχω
και να σ'ἐχω στον κήπο μου.
Τι έχουν γίνει τα μάτια
η φωνή, τα μαλλιά σου;
Θα μπορούσες να είσαι
δαμασκηνιά που δεν έχω
και να σ'έχω στον κήπο μου.
Και το χέρι;Το χέρι σου
που μου πρόσφερε κάποτε
το ωραιότερο κρίνο;
Θα μπορούσες να είσαι
δαμασκηνιά που δεν έχω
και να σ'έχω στον κήπο μου.
Νικηφόρος Βρεττάκος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Kαλησπέρα φίλτατη Σαλογραία μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά στους εορτάζοντες και τις εορτάζουσες!!!Είναι σίγουρα πολλοί.Διαπιστώνω παρακολουθώντας την ιστοσελίδα σου οτι ο Ν.Βρεττάκος είναι από τους λατρεμένους σου ,αν όχι Ο λατρεμένος σου!!!Και μένα μου αρέσει!
Πάντως το πρόσωπο που του λείπει το επιθυμεί πολύ για να εύχεται να μπορούσε να το χε κοντά του!!!Το ξέρω αυτό το συναίσθημα...και μένα μου λείπουν προσωπα που θα ήθελα
''να 'ταν δαμασκηνιές που δεν έχω
και να τα χω στον κήπο μου....''
Καλησπερίζω όλη την όμορφη παρέα σου!Σωτηρία.
Σωτηρία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήας ευχηθούμε η Θεία Χάρη να αναπληρώνει τα ελλείποντα, με τους σοφούς τρόπους που Εκείνη γνωρίζει...
Μου έλεγε μια φίλη (που η μάνα της ήταν κλεισμένη σε ψυχιατρείο αφἠνοντας μόνη την ίδια να περνάει φριχτά παιδικά χρόνια καθώς όλο το χωριό την έδειχνε με το δάχτυλο - ως την κόρη της τρελής)
ότι βρήκε μεγάλη στήριξη από τη βαθιά κατάθλιψη που τη βασάνιζε κάποια περίοδο, παρακολουθώντας σε γλάστρα, ένα λουλουδάκι που φύτρωνε μέρα τη μέρα!
Εκείνο το λουλούδι που μεγάλωνε μέρα τη μέρα, στιγμή τη στιγμή, υπήρξε ο μέγας παρηγορητής του μικρού, πληγωμένου κοριτσιού...το πιστεύεις;
Δίνει ο Θεός παρηγοριά και δύναμη σε όλους μας.Μόνον εκείνος μπορεί να κάνει την ανθρώπινη ψυχούλα ν' αντέξει!Κι αντέχει...ό,τι και να περάσει αντέχει....
ΑπάντησηΔιαγραφή....''Μεγάλες απουσίες ,εκείνες που ο Θεός πάλι ορίζει, αποδημήσεις αιώνιες,ακόμη δεν έχω βιώσει!Οι γονείς μου είναι ακόμη εν ζωή !Απλά βιώνω την απουσία τους λόγω απόστασης....κι εκείνοι το ίδιο.Ίσως γι' αυτό και μέσα μου,είναι τελικά πολύ κοντά μου....ας είναι κι έτσι...Σωτηρία.
Τι υπέροχο! Να κρατά τα μάτια της στη Ζωή, ενώ γύρω της έκοβε βόλτες ο θάνατος. Και να μην υπάρχει τίποτε άλλο γύρω, εκτός από το λουλουδάκι της Αγάπης της. Καληνύχτα Λουλουδάκια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Δέσποινα Β. αντέγραψε για μας:
ΑπάντησηΔιαγραφή...............................................
Έφερα τη ζωή μου ως εδώ…
Στο σημάδι ετούτο που παλεύει, πάντα κοντά στη θάλασσα.
Νιάτα στα βράχια επάνω,
στήθος με στήθος προς τον άνεμο…
Που να πηγαίνει ένας άνθρωπος
που δεν είναι άλλο από άνθρωπος.
Λογαριάζοντας με τις δροσιές
τις πράσινες στιγμές του,
με νερά τα οράματα της ακοής του,
με φτερά τις τύψεις του, ζωή παιδιού που γίνεται άνδρας.
Πάντα κοντά στη θάλασσα όταν ο ήλιος,
τον μαθαίνει ν' ανασαίνει
κατά κει που σβήνεται η σκιά του γλάρου.
Έφερα τη ζωή μου ως εδώ, άσπρο μέτρημα,
μελανό άθροισμα.
Λίγα δέντρα και λίγα βρεγμένα χαλίκια.
Δάκτυλα ελαφρά για να χαϊδέψουν ένα μέτωπο.
Ποιο μέτωπο έκλαψαν όλη νύχτα οι προσδοκίες
και δεν είναι πια κανείς,
ν' ακουστεί ένα βήμα ελεύθερο,να ανατείλει μια φωνή ξεκούραστη,
στο μουράγιο οι πρύμνες να παφλάσουν,
γράφοντας όνομα πιο γλαυκό, μεσ' τον ορίζοντά τους.
Λίγα χρόνια, λίγα κύματα κωπηλασία ευαίσθητη,
στους όρμους γύρω απ' την αγάπη,
έφερα τη ζωή μου ως εδώ….
χαρακιά πικρή στην άμμο που θα σβήσει….
Οδυσσέας Ελύτης
Σας ευχαριστώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ+
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ....
ΜΟΝΟ ΑΝΑΣΤΑΣΗ=ΖΩΗ=ΧΡΙΣΤΟΣ...
ΑΣ ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ-ΤΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΝ.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ-Η ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΗ ΚΑΤΑ ΚΟΣΜΟΝ...
Αγγελικούλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου έλεγε μια φιλενάδα που τράβαγε πολλά:
-Δεν ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ! ΔΕΝ ΑΝΤΈΧΩ!
-Μόνο που λες δεν αντέχεις, σημαίνει ότι αντέχεις,της απαντούσα.
Και πράγματι άντεχε.
Και αντέχει πολύ περισσότερα από αυτά που έλεγε τότε ότι δεν αντέχει.
ΔΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ ΔΕΙ ΗΜΑΣ ΕΙΣΕΛΘΕΙΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ, μόνο που με τη βοήθεια του Κυρίου, το φορτίο γίνεται ελαφρύ.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ ΑΦΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΑ ΟΝΤΑ...
ΛΟΙΠΟΝ...ΑΦΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΙ, ΑΣ ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ.
Γιατί όπως διαβάζουμε και στο Άσμα Ασμάτων:
ΚΡΑΤΑΙΑ ΩΣ ΘΑΝΑΤΟΣ, ΑΓΑΠΗ!
ΜΟΝΑΧΑ Η ΑΓΑΠΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΠΑΛΕΨΕΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!
Αν μπορούσαμε να βγάλουμε την ψυχή μας και να την ακουμπήσουμε εκεί μπροστά στα πόδια Του... τότε τι θα μας τρόμαζε;;; "Πού σου θάνατε το κέντρον;... κέντρον του θανάτου η αμαρτία" ...κι εκεί στα πόδια Του μπροστά αν μέναμε θα έσβηνε με μιας όλες τις αμαρτίες μας... και θάνατος δεν θα υπήρχε πλέον...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ
Λένα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήόποιος καταφέρνει αυτό που προτείνεις, σε
δ ι ά ρ κ ε ι α χρόνου, εκείνος είναι αληθινά ελεύθερος άνθρωπος και μακάριος.
Πρόβλημα για μένα αποτελεί, το σθένος με
Δ ι ά ρ κ ε ι α.
Σθένος, πίστη,Αγάπη, ανανεούμενα κ ά θ ε
λ ε π τ ό για τα ογδόντα ας πούμε χρόνια της μικρής μας ζωής.
Το έργο είναι τεράστιο.
Το νευρικό μας σύστημα, εύκολα στομώνεται, βαρύνεται, σκοτίζεται, ταράζεται, τα παρατάει
-αλίμονο- του φωτός τα όπλα...και δεν υπάρχουν δίπλα μας ΚΑΘΟΣΙΩΜΕΝΟΙ αλείπτες εν Κυρίω, ώστε να μας ανορθώνουν
δ ι α ρ κ ώ ς-μέχρι αυτή την ψυχή -την ανεκτίμητη- να την παραδώσουμε στον Πλαστουργό της, αλλοιωμένη απ'τη Χάρη.
Δύσκολο μήνυμα μας εβαλες φίλη μου Σαλογραία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως να το εκλάβουμε;
Μας δείχνεις μια όμορφη κοπέλα και μας βάζεις ένα θλιβερό ποίημα.......
Ελπίζω να μην αφορά κάποια απώλεια.
Οι δυσκολίες στην ζωή μας μπαίνουν από τον Θεό για να μας κάνουν πιο δυνατούς και σοφότερους.
Εξάλλου όλες οι ενέργειες έχουν έναν σκοπό. Την σωτηρία μας.
Προχωρούμε με προσευχή και πίστη. Ολα τα υπόλοιπα τα αφήνουμε στον Θεό.
Η ζωή συνεχίζεται........
Θάνο μου σ'ευχαριστώ και
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό όλα όσα είπες, κρατάω τις τελευταίες φράσεις:
........................
Οι δυσκολίες στην ζωή μας μπαίνουν από τον Θεό για να μας κάνουν πιο δυνατούς και σοφότερους.
Εξάλλου όλες οι ενέργειες έχουν έναν σκοπό.
Την σωτηρία μας.
Προχωρούμε με προσευχή και πίστη.
Ολα τα υπόλοιπα τα αφήνουμε στον Θεό.
Η ζωή συνεχίζεται...
.................................
Τι ωραίο το "Καθοσιωμένοι Αλείπτες"... τους ψάχνω παντού Γλυκιά μου Σαλογραία... Χθές βράδυ περνούσα έξω από έναν κήπο, με μια πανέμορφη Δαμασκηνιά (που δεν είχα) κι εκεί μέσα -Αλήθεια σας λέω- ήταν γεμάτο Αλείπτες που, μπορεί να μην είναι ακόμη Καθοσιωμένοι,έχουν όμως πολλές ελπίδες να γίνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Θα μπορούσες να είσαι
δαμασκηνιά που δεν έχω
και να σ'ἐχω στον κήπο μου".
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή:-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ συναισθηματικός κόσμος, αυτός που μας ταλανίζει με τον πόνο και την χαρά, ως άρρητος συνδέει τον νου με την ψυχή δημιουργώντας τ' αποτυπώματά του στην μνήμη μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ χωρισμός κι ο θάνατος δεν είναι παρά το σπέρμα της αναγέννησης απαλλαγμένης από τα σφάλματα του παρελθόντος.
Μια νέα Δαμασκηνιά λοιπόν θα φυτρώσει, πιο ταιριαστή, πιο ανθηρή και η χαρά της ανοίξεως θα διαδεχτεί την λύπη της απώλειας.
Όπως βλέπεις Σαλογραία η συνάντηση μας σήμερα στον Παντοκράτορα μου δημιούργησε ικανή περιέργεια.
Εύχομαι καλό καλοκαίρι και ότι καλύτερο.
Ηλία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ θερμά την ευγενική σου ψυχή.
Εύχομαι να σε σκεπάζουν άγγελοι στο ταξίδι...
Καλή Αντάμωση!